Donderdag, 3 februari 2005
Tijdens de nacht en in de vroege uurtjes kregen we opnieuw een paar buien over ons uitgesprenkeld. In vergelijking met gisteren was de buienopkomst echter nog bescheidener en moesten we het doen met 0,8 mm neerslag. In de loop van de dag kregen we een erg vriendelijk weertype voorgeschoteld waarbij de zon het luchtruim ongeveer gelijk met de wolken kon delen. Verse buien kwamen er niet meer aan te pas en op thermisch gebied was deze dag eerder een hoogvlieger te noemen met temperaturen die schommelden tussen 4,1 en 10,3 graden. Toch was het aan de grond weer nipt, maar ook daar bleef het vorstvrij met 0,6 graden. De wind haalde bij dit alles 16 km/h uit het westen maar ondertussen is ie weer helemaal stilgevallen. Morgen kondigt zich ook aan als een vrij rustige dag met nu en dan wat zon, maar de aktieve regenzones hebben ondertussen al gemerkt dat het hogedrukgebied zich strategisch terugtrekt en maken daar gretig gebruik van om geleidelijk dichterbij te sluipen. Waarschijnlijk zal het tegen zaterdag al prijs zijn met de doortocht van een pittig koufront.
Vrijdag, 3 februari 2006
De laaghangende bewolking is nog een hele nacht blijven hangen terwijl het kwik langzaam verder terugkrabbelde naar -3,1 graden, en een minieme hoeveelheid wit poeder dat tussen het gras en op de bevroren ondergrond te vinden was wees erop dat het een tijdje lichtjes moet gesneeuwd hebben, maar nog steeds bleef Malderen een groene wereld middenin een omgeving waar ze duidelijk guller met de witte produkten hebben omgesprongen. Op visueel gebied veranderde er in de loop van de dag niets aan het saaie en grijze weersbeeld, maar op thermisch gebied moeten we vaststellen dat we geleidelijk in zachtere lucht terechtkomen waardoor het kwik uiteindelijk net boven het vriespunt uitklauterde, de maxima haalden 0,3 graden. Een oostelijk zwak briesje (tot 11 km/h) voerde een half uurtje na zonsondergang een paar schuchtere opklaringen aan waardoor het weer lichtjes begon af te koelen en de temperatuur weer een tientje onder het vriespunt gedaald is. Mogelijk zullen er de komende uren nog een paar opklaringen opduiken vermits er vanuit het noordoosten wat driogere lucht zit die onze richting uitkomt, maar het wordt een kantje boordje situatie waardoor we ook morgen geen garantie hebben op zon, al lijken de kansen daarop iets groter te zijn dan vandaag en gisteren. Een naderend warmtefront zou op zondag de atmosfeer wat destabiliseren, waardoor de omstandigheden voor mistvorming minder gunstig worden, maar de regen die wat verderop zit, zal dan vrij snel komaf maken met deze tijdelijke opklaringen en een op het eerste zicht nogal vochtige start van de nieuwe werkweek inluiden.
Zaterdag, 3 februari 2007
De opklaringen die zich gisterenavond vormden, hebben het voor elkaar gekregen om stand te houden tijdens de nachtelijke uurtjes waardoor we de dag zonnig konden inzetten. Dunne nevelslierten hulden de omgeving in een zilveren gloed terwijl de reeds behoorlijk aan kracht winnende zon daarna voor een lente- achtige sfeer zorgde. De temperatuur steeg hierdoor naar 12,7 graden, terwijl de noordelijke wind niet al te guur was met haar snelheden tot 17,7 km/h. Tijdens de namiddag verschenen twee Cumulus fractuswolkjes in het westen maar deze waren geen lang leven beschoren waardoor het grootste deel van de namiddag 100% helder bleef. Tijdens de vroege avond dook het kwik echter pijlsnel naar beneden en kwam het zowaar tot lichte vorst bij een minimumtemperatuur die omstreeks middernacht -0,5 graden bereikte en later op de nacht nog verder zou doorzakken. Het was een droge dag waarbij slechts condenserende dauw voor 0,2 mm 'neerslag' zorgde.
Zondag, 3 februari 2008
Bij ochtendtemperaturen van 0,8 graden heeft zich op vijvers en plassen een dun ijslaagje gevormd, maar de zachtere lucht was ondertussen reeds dicht genaderd en manifesteerde zich bij het eerste ochtendgloren reeds in de vorm van overvloedige sluierbewolking die her en der ook Altostratus translucidus en Altocumulus bevatte. De bewolking nam geleidelijk toe maar halverwege de voormiddag kwamen we terug in een strook van opklaringen terecht waarbij we ruimschoots konden genieten van een teer voorjaarszonnetje en temperaturen die geleidelijk stegen naar 8,1 graden bij een zuid- zuidwestelijk briesje met snelheden tot 33,8 km/h. Ondanks het dunner worden van de bewolking, bleef deze echter nog nadrukkelijk aanwezig, maar dat was niet zo'n problmeem vermits deze in de zachte kleuren van de ondergaande zon voor de perfekte avondstemming ging zorgen, iets waar de weersfotografen onder ons zeker niet om zullen malen. Later op de avond zorgde de bewolking dan weer voor een geremde afkoeling waardoor nieuwe nachtvorst en ijslaagjes er komende nacht niet meer aan te pas zullen komen. Een laagje water lijkt waarschijnlijker want de regenzone die momenteel de kuststreek bereikt ziet er vrij aktief uit. Deze dag houden we het echter nog droog met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Dinsdag, 3 februari 2009
Een min of meer ter plaatse trappelend koufront zorgde ervoor dat deze dag in troosteloos grijze omstandigheden verliep. De bewolking bestond nu vooral uit Altostratus, maar door de nevelige en kille atmosfeer was er nauwelijks verschil te merken met de Stratus- inversies die bij ons gewoonlijk het saaie winterweer brengen. Er zat nog wat zwakke activiteit op het front, en dit leidde rond de middag voor wat lichte, smeltende sneeuwval. Na de middag werd het opnieuw droog en rustig terwijl er naar de avond toe weer een paar verdwaalde vlokjes vielen. Veel valt er niet over te schrijven/vertellen, behalve dan het vermelden van de temperaturen die zich tussen 0,5 en 4,1 graden ophielden, terwijl de wind snelheden tot 16,1 km/h haalde uit het west- noordwesten. Tegen zonsondergang verscheen ten midden van de eindeloos grijze soep opeens de vuurrode zonneschijf waardoor deze saaie dag een verrassende wending kreeg. Helemaal in het westen waren immers opklaringen verschenen die de achterkant van het front markeerden. Ondanks deze doorbraak bleef de rest van het luchtruim echter egaal grijs waardoor het weerbeeld erg onaards oogde en de indruk wekte dat de zon gewoon onder de wolken zweefde. De rest van de avond bleef echter kil en somber verlopen. De opklaringen kwamen langzaam dichterbij en brachten koelere lucht met zich mee. Dit resulteerde opnieuw in een omgekeerde wereld waarin de temperaturen in het westen een tweetal graden onder het vriespunt daalden, terwijl het oosten van de Benelux nog kon 'genieten' van kwikstanden tot +6 graden. Te Malderen eindigden we met temperaturen rond 0 graden en een neerslagtotaal van 0,4 mm.
Woensdag, 3 februari 2010
Afgelopen nacht zijn we opnieuw in koelere lucht terecht gekomen door het afzakken van een koufront vanuit het noorden. Tot vorstige toestanden is het echter niet gekomen, en de indrukwekkende temperatuursverschillen tussen het noorden van Nederland en België bleven in stand. De onderkoelde Nederlanders kregen echter brede opklaringen voorgeschoteld als opwarmertje terwijl het grootste deel van België verstoken bleef van zonneschijn. We zaten immers tussen twee depressies in waarbij het uitzwaaiende koufront net ten zuiden van ons weer omhoog werd geduwd als warmtefront. Dit resulteeerde in overvloedige Altostratus, Altocumulus en Stratocumulusbewolking die er ondanks de relatief zachte temperaturen een saaie boel van maakte. De noordelijke hemel was opvallend lichter gekleurd door de eerdergenoemde opklaringen, maar de neerslag bleef meestal ten zuiden van ons steken. Langzaam maar zeker kwam het warmtefront weer onze richting uit, en werd de bewolking ook elders in de Benelux dominanter. Te Malderen werd dit gevolgd door wat lichte regen of motregen die na zonsondergang viel. De warmte bleef echter net ten zuidwesten van ons hangen zodat de temperaturen tussen 2,3 en 7,0 graden bleven steken. De wind draaide ondertussen naar het westen en haalde snelheden tot 29,0 km/h. We sloten de dag af met een afwisseling van lichte regen en droge perioden, waarbij echter opviel dat de regendruppels op sommige momenten opvallend dik waren. Niettemin konden ze weinig veranderen aan het eerder lage neerslagtotaal van 0,6 mm.
Donderdag, 3 februari 2011
Ondanks het doorzakken van het blokkerende hogedrukgebied en het op gang komen van een strakke westcirculatie zaten we vanochtend opnieuw onder een sombere laag Stratusbewolking gevangen. Deze heeft zich aan de achterzijde van een wegtrekkend koufront gevormd en had het duidelijk op zowat de ganse voormiddag gemunt. De bewolking zorgde voor wat isolatie waardoor we het voor de verandering nog eens vorstvrij konden houden bij minima van 4,2 graden. De zonneaanbidders onder ons hoefden echter niet (lang) te treuren want na de middag werd de bewolking dunner en ging hij geleidelijk over in Stratocumulus en Stratus fractus. Deze laatste ging dan weer over in stapelwolkjes (Cumulus) terwijl de hogere luchtlagen geleidelijk een diepblauwe kleur aannamen. Tijdens het tweede deel van de namiddag dreef er steeds meer sluierbewolking binnen vanuit het zuidwesten, maar voor vandaag had dit nog geen gevolgen en zorgde het enkel voor een fraaie en kleurrijke zonsondergang. Naast dit alles was het ook het temperatuursverloop dat vandaag opviel: de combinatie van zonneschijn en maxima van 10,5 graden zorgden terug voor een snufje lentesfeer in het verstilde winterlandschap. Na zonsondergang bleef het eveneens droog en lichtbewolkt, maar de wind begon toen geleidelijk aan te trekken op nadering van een temperamentvolle regenzone, en de snelheden liepen kort voor middernacht reeds op tot 45,1 km/h uit het west- zuidwesten. We bleven vandaag nog van neerslag gespaard dus het waren slechts de dauwdruppeltjes die verantwoordelijk waren voor het dagtotaal van 0,2 mm.
Vrijdag, 3 februari 2012
Voor het eerst dit seizoen is het afgelopen nacht tot strenge vorst gekomen, zij het nipt bij minima van -10,2 graden. Er stond nauwelijks wind en het was nog steeds kraakhelder bij zonsopgang. Daar zou echter verandering in komen want er stond een sneeuwzone op het programma die tegen de middag reeds voor Altostratus en Altocumuluswolken zorgde en omstreeks 14H30 dwarrelden dan de eerste sneeuwvlokken neer over Malderen. De sneeuwzone trok tamelijk snel naar het zuiden en hierbij viel op dat de temperatuur in plaats van te stijgen juist verder wegzakte met de maxima dus rond de middag al met -2,8 graden. De warme sector van de depressie bleef dus ver ten westen van ons, en zelfs de lucht aan de achterzijde warmde niet op. Integendeel, de wind draaide naar het noordoosten en de temperatuur zakte steeds sneller. De opklaringen waren scherp begrensd en er waren banden van hoge en middelhoge bewolking te zien in het zuidwesten die bij zonsondergang het gevoel gaven dat we in het onbewolkte oog van een orkaan zaten. Niets was natuurlijk minder waar al waren de effecten van de temperatuursduik op de exotische planten vergelijkbaar. Tegen middernacht was het kwik onder een fonkelende sterrenhemel immers al gezakt naar -12 graden en het einde van de daling was nog lang niet in zicht. De wind die overdag nog snelheden tot 22,5 km/h uit het noord- noordoosten haalde viel weg en het neerslagtotaal lag gezien de sneeuwdikte van een viertal centimeter rond de 3 of 4 mm of misschien zelfs lager gezien de zeer lichte structuur van het sneeuwdek.
Zondag, 3 februari 2013
De buien werden vandaag onderdrukt door warmte advectie vanuit het westen. Dit was het werk van een warmtefront en zorgde voor Cirrostratus en Altostratusbewolking. Tijdens de voormiddag liet deze nog behoorlijk wat zon door en konden we van een vriendelijk en rustig weertype genieten. Na de middag werd de bewolking snel dikker en het duurde niet lang voor het begon te motregenen. Deze ging kort daarna over in regen en de wind trok flink aan om even later met snelheden tot 38,6 km/h uit het west- zuidwesten over de brug te komen. Daar de warme lucht eerst in de hoogte binnenstroomde, was het nog guur en waterkoud; het duurde tot laat in de avond voordat het ook op de begane grond merkbaar zachter werd. Kort voor middernacht haalden we de maxima pas van 6,4 graden terwijl het neerslagtotaal al was opgelopen tot 1,2 mm. De minima werden tijdens de opklaringen afgelopen nacht opgetekend en bedroegen 2,6 graden.
Maandag, 3 februari 2014
Het was vanochtend opnieuw helder en aan ijskristallen was er geen gebrek bij minima van 0,6 graden. Net als gisteren konden we echter op een krachtige winterzon met lentetrekken rekenen om de boel weer te ontdooien. In tegenstelling tot gisteren durfde zich geen enkel wolkje te vertonen. Enkel ver in het oosten leek wat sluierbewolking te hangen terwijl er voor de rest niets dan een staalblauwe lucht te zien was. Na de middag haalden we dan ook vlot maxima van 9,6 graden terwijl de wind opnieuw aan de zwakke kant was en overwegend uit westelijke tot zuidwestelijke richtingen kwam. Het leek alsof alles perfect getimed was door de weergoden want pas kort voor zonsondergang kregen we opeens Stratocumulus lenticularis en stratiformis te zien die plotseling in het zuidwesten verscheen. Deze bewolking veroverde vervolgens in een ruk het ganse luchtruim terwijl de zuidwestenwind stevig aanwakkerde. Bij het invallen van de duisternis was het reeds volledig betrokken al hielden we het wel droog. De bewolking remde de afkoeling af waardoor de kansen op nachtvorst afnemen, maar door de aanwakkerende wind kelderden de gevoelstemperaturen meteen waardoor menig warmteliefhebber toch voor de vorstige koelte van gisterenavond zou gekozen hebben om de pluviometerstand op te nemen die 0,0 mm bedroeg.
Dinsdag, 3 februari 2015
Onder een lichtbewolkte hemel is het afgelopen nacht kunnen afkoelen tot -1,8 graden. De gesmolten sneeuw is in deze omstandigheden natuurlijk weer gaan aanvriezen waardoor het ook zonder witte winterwereld een gevaarlijk gladde bedoening was vanochtend. De lichte bewolking bestond uit Altostratus en Cirrostratus terwijl er in de verte ook Stratocumulusvelden te zien waren. Vanuit Brussel zagen deze eruit als een muur die ons langs alle kanten leek te omringen alsof we ons in het oog van een cycloon bevonden. Het zachte ochtendlicht zorgde voor extra sfeer waardoor de camera- en video apps op onze tablets en smartphones weer goed van pas kwamen. Van dit alles konden we 'genieten' bij maxima van 4,8 graden. Het uitzicht bleef tot in de namiddag min of meer onveranderd, maar uiteindelijk besloot een deel van de Stratocumulusmuur toch onze kant op te komen waardoor het meteen een stuk somberder werd. Ook de Altostratusbewolking werd hierbij wat dikker. Toen de bewolking zich volledig over ons had uitgebreid bleek hij echter niet helemaal aaneengesloten te zijn en later ging het zelfs weer grotendeels opklaren zodat we toch nog een lichtbewolkte avond beleefden. Daar hoorde ook een fraaie zonsondergang bij en later op de avond kregen we brede opklaringen die af en toe door een pakket dikkere bewolking werden afgewisseld (Cumulus fractus en Cumulus congestus). Dit waren waarschijnlijk restanten van buien die over de zee werden aangevoerd met een noordelijke bries, en de lucht was duidelijk vrij vochtig aan de geelachtige tinten van het maanlicht te zien. Tot neerslag kwam het desondanks niet waardoor we met een neerslagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten.
Woensdag, 3 februari 2016
opklaringen en wolkenvelden wisselden elkaar af waarbij de bewolking meestal uit Cumulus of Cumulus fractus bestond. Sommige forsere wolken slaagden erin om een paar druppels te lossen terwijl de opklaringen het voor elkaar kregen om het kwik naar beneden te duwen tot 3,8 graden. Tijdens de voormiddag werden de opklaringen breder, ùmaar na een tijdje begonnen er terug forsere stapelwolken te ontstaan ten noorden van ons en deze werden voorafgegaan door een paar gordels van Stratocumulus castellanus. Wolken die een onstabiele atmosfeer deden vermoeden, en kort na deze waarneming zagen we inderdaad buienwolken (Cumulonimbus) boven de stapelwolken uittorenen. Deze zorgden plaatselijk voor een natte verrassing, maar de actief weerliefhebber zal zich eerder de trogpassage tijdens de namiddag herinneren die veel intenser en algemener was. Ze werd voorafgegaan door toenemende Cirrus densus bewolking, en uiteindelijk volgde een snel intredende duisternis waarop grote delen van Vlaanderen door krachtige stortvlagen werden gegeseld. De buien hielden een half uurtje aan waarna er een paar vluchtige opklaringen binnendreven. Deze werden echter al meteen gevolgd door nieuwe buienwolken en het kwik zag dan ook geen gelegenheid meer om verder dan 7,3 graden te klimmen. De buienintensiteit nam tijdens de avond weer af al werd het niet meer volledig droog en moesten we rekening houden met veel bewolking en een erg frisse noordwestenwind. We zijn uiteindelijk op een dagtotaal van 0,6 mm gekomen.
Vrijdag, 3 februari 2017
Onder een betrokken hemel is het tijdens de nacht zacht gebleven bij temperaturen die niet eens beneden 8,8 graden zijn gezakt. De dag begon somber, maar vanuit het westen dreven er snel opklaringen binnen waardoor we de zon af en toe zagen tevoorschijn komen in een diepblauwe hemel. De resterende bewolking bestond daarbij uit Cumulus en Stratocumulus. Tijdens de namiddag waren het vooral Cumuluswolken die overbleven, en het leek wel alsof ze pogingen aan het doen waren om uit te groeien tot buien. Hier kwam echter weinig van in huis, al ging het veranderende weertype wel gepaard met een lichte temperatuursdaling waardoor de maxima iets minder hoog dan gisteren uitkwamen met 12,3 graden. De wind was ook weer naar zuidwestelijke richtingen geruimd waarbij ze echter nog steeds zwak was. Tegen het einde van de namiddag werd meteen duidelijk waarom de wolken zoveel moeite hadden om tot buien uit te groeien. Er was immers advectie van warme lucht op gang gekomen in de hogere luchtlagen waardoor de atmosfeer snel stabieler werd, en deze werd zichtbaar als Cirrus en Cirrostratus die vanuit het zuidwesten kwam opzetten. Toch was er nog één koene stapelwolk die het alsnog tot het buienstadium wist te schoppen na zonsondergang, al stelde het met een neerslagtotaal van 0,5 mm niet veel meer voor. De rust keerde definitief weer, en het was nu wachten op de aankomst van de depressie die de warmte advectie heeft veroorzaakt, en morgen wellicht voor een erg guur en nat weertype zal zorgen.
Zaterdag, 3 februari 2018
Bij een noordelijke stroming was het erg kil maar de bewolking heeft het kwik nog op peil kunnen houden waardoor de minima zich op 0,9 graden handhaafden. Meestal was het droog maar tegen de middag kregen we terug met buien te maken die tijdelijk overgingen in een periode van aanhoudende regen. Het werd uitermate somber en kil bij maxima van 4,2 graden. Tegen de avond werd het weer wat droger al viel er ook dan af en toe nog wat lichte regen uit een betrokken hemel. Desondanks was de neerslag minder dan gisteren, we kwamen uit op 2,7 mm in Malderen.
Zondag, 3 februari 2019
We bevonden ons nu goed en wel aan de achterzijde van de occlusie (of het frontenkerkhof want er viel amper iets te herkennen in de neerslagzones en wolkenbanden die gisteren over ons hingen). Daar vonden we opklaringen terug en deze lieten het tegen de verwachting in nog dezelfde nacht vriezen waardoor de verzekeringsmaatschappijen tegen de verwachting in extra dossiers kregen toegekend. De boel lag er immers spekglad bij na de natte omstandigheden gisteren en afgelopen nacht en het duurde tot na de middag eer de gladde plekken voor het grootste deel opgeruimd waren. De maxima waren verrassend hoog met 6,7 graden en daar zat de uitbundige zon voor iets tussen. Maar de noordwestelijke stroming bracht wolkenvelden met zich mee en deze lieten het al snel weer afkoelen. Het ging om Stratocumulus en Cumulus congestus, en deze laatste wist zelfs vijf regendruppels te deponeren in Malderen. Tegen zonsondergang loste deze bewolking echter op en dit zorgde bij een wegvallende wind voor een versnelling van de afkoeling. De minima werden dan ook nu pas bereikt met -1,3 graden. Het neerslagtotaal kwam uit op 1,1 mm waarvan het merendeel kort na middernacht viel, doch er is ook wat bij gekomen uit condensvocht overdag. We sloten af in heldere en koude omstandigheden.
Maandag, 3 februari 2020
Met minima van 5,7 graden was het weer erg zacht terwijl we er somber weer met Stratus en Stratus fractus voor terug kregen. Een koufront was echter al onderweg om daar wat verandering in te brengen. Aan de voorzijde daarvan was de lucht lichtjes onstabiel en tijdens de namiddag begon dit effect steeds meer merkbaar te worden. Er vielen steeds meer buien, soms was het nog droog en de bewolking maakte een chaotische indruk. De maxima piekten nog op 11,9 graden. Na zonsondergang bereikten bijzonder felle buien ons en leek het soms wel op een mini- apocalyps. Toch waren deze buien ontdaan van onweersverschijnselen al zal het waarschijnlijk niet veel gescheeld hebben. De west- zuidwestelijke wind zwakte tijdens de buien wat af en uiteindelijk werd het dagtotaal aangevuld tot 8,9 mm.
Woensdag, 3 februari 2021
Na de buiige toestanden gisterenavond en afgelopen nacht, waarbij het plaatselijk tot onweer kwam, werd het tijdelijk droog bij minima van 7,5 graden. Maar deze adempauze was van korte duur want vanuit het zuiden kwam een erg actief regengebied opzetten en nog ruim voor zonsopgang bereikte dit Malderen. Op de satellietbeelden was er een mooie frontenstructuur in te herkennen en het tripelpunt daarvan leek zowat pal over onze regio te trekken. Het water kwam aan een flink tempo naar beneden al ging het buiige karakter van de neerslag er tijdelijk uit en werd het dus een klassieke regenzone met continue neerslag. Deze werd tijdens de voormiddag geleidelijk intenser en voor het reeds gedeeltelijk overstroomde Londerzeel ontstond er dan ook een gat in de markt voor roeibootjes en zandzakjes. Na de middag werd het dan toch droger en kwam de zon er zowaar eventjes door. Maar na korte tijd volgden er buien en vooral de tweede bui uit de reeks die ons overspoelde zorgde voor een wolkbreukachtige neerslagintensiteit zoals we ze hier al maanden niet meer meegemaakt hebben. Daarna volgden er weer opklaringen en telkens de zon erdoor kwam zorgde dit voor een lentegevoel bij temperaturen die op een ultrazachte 10,9 graden zijn uitgekomen. Tijdens de avond passeerden er nog een paar buien die het dagtotaal op 19,4 mm brachten.
Donderdag, 3 februari 2022
De dag begon droog en zacht met minima van 6,8 graden maar het sombere wolkendek hing er nog steeds waardoor we nog maar eens moesten ronddolen in een wereld van 50 grijstinten en een veelvoud aan consultaties op de psychiatrie. Wel was het voor de verandering nog eens droog, althans tijdens de voormiddag en een klein stukje van de namiddag. De bewolking bestond uit Stratus al leek daar een soort van Stratocumulusachtig patroon onder te hangen. Er stond ook vrij veel wind uit zuidwestelijke richtingen wat mogelijk voor een deel dit patroon veroorzaakte. Hoe dan ook, kort na de middag werd de bewolking dikker en was de vertrouwde motregen ook weer van de partij. Deze kwam er op sommige momenten aan een behoorlijke intensiteit uit al leverde het qua neerslaghoeveelheid niet zoveel op door de fijne druppeltjes. Ondanks dit alles werd het wel behoorlijk zacht met maxima van 8,4 graden. Tijdens de avond leken de droge perioden weer te overheersen maar de bewolking bleef stand houden. Het koelde nauwelijks af en het neerslagtotaal is op 0,0 mm uitgekomen.