Cees,
je hamerde er vandaag ook nog op las ik in het archief. Het gaat jouw om het volume en niet om het oppervlakte. Mag je de volumetrend extrapoleren? Zo ja, dan veronderstelt dat een constante energietoevoer.
Energiefluxen worden uitgedrukt in Watt per vierkante meter. Om de totale energieflux voor het smelten van het ijs te bepalen vermenigvuldig je met het oppervlakte ervan. Als het ijsoppervlakte afneemt neemt, bij gelijkblijvende energieflux, de totale energietoevoer ook af. Dat betekent dus dat de volumeafname stagneert.
Dit is theorie, de werkelijkheid is echter veel gecompliceerder. Bij afnemend ijsoppervlak verplaats een deel van de totale energieflux, die oorspronkelijk op het ijs inwerkte ,zich naar open water. Deze is anders en bij zonneschijn in de zomer (veel) groter. Deze warmte kan indirect het ijs weer doen smelten (toenemende flux in W/m2) maar een deel zal ook in de atmosfeer verdwijnen en wegwaaien. Het kan de volumeafname weer versnellen. Het antwoord is dan "nee, tenzij...". Het gebeuren rond het arctische zeeijs is zo complex dat interpolatie op basis van volume, maar ook oppervlakte, met niet verantwoord lijkt.
groeten Victor
Ja natuurlijk hamer ik daarop. Er wordt veel te veel geneuzeld over het ijsoppervlak (extent en area), bij velen kennelijk zonder het inzicht dat dat geen maat is voor de snelheid waarmee het poolijs verdwijnt. Ook weet jij dat oppervlaktegrafieken gebruikt zijn in een poging om te publieke opinie te misleiden.
Tot zo ver mijn "hameren".
"Dat is de theorie", schrijf je, maar wel een onvolledige theorie. Op het moment dat je over "de werkelijkheid" begint komt de rest.
De theorie zegt dat water meer stralingsenergie van de zon opneemt dan ijs. Bij opname door geleiding van langs stromende lucht kan ik me voorstellen dat ijs meer warmte opneemt dan water.
Natuurlijk is het een complex geheel, waar we nog niet gesproken hebben over zeestromen en verandering in het klimaat van het poolgebied. Ik kan niet narekenen, en jij evenmin, hoe dit verder gaat. Modellen hebben er in het verleden ook al naast gezeten. De snelheid van afsmelten bleek groter dan verwacht.
Het enige wat mij rest is een ruwe extrapolatie. Daar kan je grof mee de mist in gaan, ik weet het. Intussen zie ik de laatste jaren met een zekere regelmaat ijs verdwijnen, voor een groot deel van het publiek gemaskeerd door een wispelturig oppervlak.
Hoe dit werkt zie je overal gebeuren: "Grote afsmelt van poolijs dit jaar". Vrij onzinnig, want het is gewoon een voortzetting van de trend, waarbij dit jaar misschien iets meer afsmelt heeft vertoond. De wispelturigheid van de oppervlakte slaat nu dit jaar eens flink door naar beneden, kennelijk geholpen door een storm.
Groet,
Cees
Bericht laatst bijgewerkt: 18-10-2012 12:25
