Season tribute - een fotoserie van mijn beste fotowerk 
Bericht van: Rick (Zwijndrecht)
, 16-10-2015 20:20
Een blik door de ogen van mij als stormchaser, het volledige fotoverslag van 2015
Tip: Bekijk dit bericht op volledig scherm voor de beste fotografische weergave.
Kopieer daarvoor de volgende link: http://www.weerwoord.be/includes/forum_read.php?id=2132042&tid=2132042
Na een zeer goed ontvangen verslag genaamd '' Season finale '' welke ik ruim 1 maand geleden heb geplaatst op het forum is het nu tijd voor het grotere werk. Dit is een complete samenvatting / verslag met alle convectieve hoogstandjes van het stormchase seizoen van 2015. Het verslag '' Season Finale '' is ook voor een groot deel verwerkt in deze samenvatting. Ik hoop dat jullie deze samenvatting met plezier lezen / bekijken!
Ondertussen zijn wij aangekomen in de tweede helft van oktober. Het stormchase seizoen is nagenoeg volledig afgelopen. Het was een zeer divers jaar met periodes waarbij er soms voor een langere periode geen bijzonderheden voorkwamen op convectief gebied. Maar er zaten natuurlijk ook weekenden bij waarbij het nonstop knallen was, in het bijzonder op 30 en 31 augustus.
Let's start!
31 maart
Het voorseizoen begint gemiddeld rond eind maart / begin april. Het jaar begon eind maart hoopvol met tieten, dikke tieten.
Helaas bleef het in april erg rustig, geen convectieve hoogstandjes, een relatief saai verloop van de maand.
Diverse chasers hadden al enkele fraaie cellen gezien, onder meer op 13 mei zijn er zeer fraaie platen geschoten van een massieve wallcloud, natuurlijk wel ver buiten onze landsgrenzen.
19 mei
Ik mocht weer proeven van het convectieve werk. Natuurlijk waren de tieten ook weer aanwezig.
5 juni, het betere werk
Wij kijken hier in zuidelijke richting, rechts buiten beeld bevindt zich de samenhang van vocht en lucht, genaamd bui welke verder in de volgende foto's aan het licht zal komen.
De volgende fotoreeks is gemaakt nabij Chaam tussen 19:00 en 19:30 uur.
Dat lijnenspel herkennen wij wel.
Zo nu en dan waren er enkele nieuwsgierige CG+ ontladingen welke benieuwd waren wat er voor die shelf te beleven was.
Plotseling ramde een CG+ zich op enkele kilometers afstand de grond in. Ver buiten het bereik van mijn camera, niet leuk. Wel leuk, de cc vertakking staat deels op de gevoelige plaat.
Een blik richting het zuidwesten.
Het licht en klankenspel was ondertussen al een stuk dichterbij genaderd.
Tussen de bedrijven door moest ik natuurlijk niet vergeten om enkele samples te schieten om later een panorama te maken.
De groene tinten achter de shelf zagen er onheilspellend uit, precies zoals ik het graag zie.
Stressmomentjes, blijven wachten voor die mogelijke vertakte CG recht voor de camera, of als de donder terug de auto in voor die mogelijke vertakte CG? Ongeveer 10 seconden na deze foto zat ik inclusief statief en camera veilig in de auto.
Noemenswaardig was de explosieve toename van pollen in de outflow van dit systeem. Dit gezien de nodige niesbuien, zakdoeken vol met bagger uit de neus, I don't have to explain. Ja, de hooikoorts was de hele dag al een ergernis maar de climax was wel bereikt met dank aan de outflow van deze shelf.
De shelfpassage verliep normaal, geen noemenswaardige gebeurtenissen behalve de overheersende CG's. Helaas was er gezien de hevige neerslag geen kans om dat op de foto vast te leggen. Tijdens de passage van deze cell kwam Gijs(Level3stormchasers) naar mijn locatie toe om vanaf daar samen te kijken wat onze volgende zet ging worden. Gijs had nog enkele mensen bij zich welke voor een groot deel nieuwe chasers zijn, maar allemaal met een passie voor deze vreemde hobby. Anyway, genoeg tekst, tijd voor enkele foto's
Snel zijn wij richting Eindhoven gereden om daar een volgende cell op te wachten, duidelijk was dat het een elevated exemplaar was. Leuk voor eventuele bliksems, minder leuk voor potentiële dynamische uitschieters.
Ook dit exemplaar was voornamelijk CG actief.
De rest van de maand juni was voor mij persoonlijk niet het fotograferen waard. Met beperkte vrije tijd en de weinige convectieve settings kwam er niet veel van chasen, dit ging helaas ook op voor de maand juli. We knallen dus door naar een (stuk beter) gevulde maand; augustus.
Twee weken heb ik kunnen genieten van de Italiaanse zon, maar zon is natuurlijk niet alles wat je als liefhebber van (extreem) weer wilt zien, mijn gebeden zijn verhoord met enkele nachten fraai gedonder boven Toscane!
Alle foto's zijn geschoten langs de kust tussen San Vincenzo en Piombino.
9 Augustus
Na een ontspannende dag zwemmen en zonnen begon het in westelijke richting te flitsen. Snel heb ik mijn cameraspullen gepakt en ben ik naar het strand bij de camping gegaan om daar het vonkjesgeweld op te wachten.
En daar heb ik geen spijt van
10 Augustus
De volgende dag was het weer raak. Na een MCS complex welke mij in de vroege ochtend heeft beroofd van enkele kostbare uurtjes slaap was het in de avond weer zover! Met mijn buitenland bundel haalde ik enkele radarbeelden op. Al snel was het duidelijk dat er enkele verse cellen waren ontstaan, niet ver van de kust van Piombino.
Diverse ontladingen waren zichtbaar in en onder de fraaie updraft van deze cell.
Ook de achterzijde zag er niet verkeerd uit.
Wat verder richting het zuiden ontstonden weer enkele nieuwe kernen. Naast de nodige IC's, CC's en crawlers was er ook ruimte voor enkele fraaie CG's. Helaas wel op een flinke afstand.
Ook de bovenstaande cellen waren na 2 uurtjes helaas '' uitgespeeld ''. Onderweg naar de camping viel mij ineens fel weerlicht op richting het binnenland. Snel heb ik de radar geraadpleegd om de actuele situatie te bekijken. Een flinke lijn met felle cellen was ontstaan over een lengte van ruim 200 kilometer. De meest noordelijke uitlopers van deze lijn waren hier zichtbaar in de vorm van fraai oplichtende cb's.
In combinatie met de sterrenhemel was het een schitterend schouwspel.
16 Augustus
Nog een laatste keer knallen! Tot nu toe heb ik genoten van een heerlijke, warme en bovenal zonnige vakantie. Maar het convectieve geweld in de avond maakte alles natuurlijk nog veel mooier. Voor een derde keer mocht ik genieten van een avond vol onweer, dit richting het einde van mijn vakantie.
Plotseling werd alles paars opgelicht en zag ik een bijzonder felle CG+ ontlading inslaan op een slordige 8 kilometer ten zuiden van mijn locatie. Deze ontlading was van een veel zwaarder amperage dan de ontladingen op de bovenstaande foto's . Het resultaat: een zwaar overbelichte foto in het RAWbestand. In Adobe Photoshop Lightroom heb ik de foto nog enigszins kunnen redden door ruim 2 stops onderbelichting toe te passen.
De rest van mijn verblijf in Italië verliep met de nodige zonneschijn en temperaturen tussen de 34 en 27 graden, heerlijk dus! Helaas was het ook weer tijd om terug te keren naar ons kikkerlandje. Daarbij komen we ook aan bij de volgende situatie.
26 Augustus
Diverse weermodellen hadden het al enkele dagen van te voren in de smiezen, 26 augustus kon een interessante weerdag worden met kans op felle buienlijn inclusief bowsegmenten.
Conform de verwachting zal de piek van de intensiteit van de lijn bereikt worden ter hoogte van Zurich. Dat is natuurlijk waar ik en Gijs de Reijke (Level 3 Stormchasers) en Michiel Baatsen (afgestudeerd meteoroloog) ons hebben opgesteld, net boven de Afsluitdijk nabij Zurich.
Voor de verwachte buienlijn uit ontstond in een rap tempo een losse cell welke direct begon met een leftmovend traject. Onze interesse was gewekt en wij hadden er zin in! Alleen dacht de cell daar anders over. Deze was namelijk in rap tempo aan het deactiveren.
Half stormchasend Nederland was ondertussen vertegenwoordigd op de dijk.
Later die avond was het tijd voor de beloofde buienlijn. Voor de bow-echo ons zou bereiken was er een fraaie shelfcloud zichtbaar behorend bij het noordelijke deel van de buienlijn.
Een felle bow-echo stormde met een rotgang op onze locatie af. Diverse bliksemontladingen waren zichtbaar onder een wazige arcus. De contrasten waren helaas niet erg fraai ten tijde dat de bow-echo ons naderde.
De bow is ons ondertussen dicht genaderd. Na het nemen van de onderstaande foto heb ik snel mijn camera en statief gepakt om vervolgens dekking te zoeken. Een wijze keuze gezien de windstoten die opliepen tot 132 km/h! Dit gemeten door Sven en zijn Vortex-1 welke is blijven staan op de dijk om bovenstaande metingen te verrichten.
29+30+31 augustus (Season Finale)
Het zal niemand ontgaan zijn, het (lokaal) bijzonder explosieve laatste weekend van augustus vol met onweer en de nodige bijbehorende verschijnselen.
Al enkele dagen van tevoren hield ik de situatie voor het weekend scherp in de gaten. Een veelbelovende setting stond op de kaarten. Veelbelovend maar onzeker. Ontstaan er buien? Zo ja, waar ontstaan deze en hoe laat?
Ik besloot om samen met Gijs de Reijke - Level 3 Stormchasers op pad te gaan om de mogelijke buien te onderscheppen. Om 22:15 uur spraken we af bij de McDonald’s te Breda. Na een sigaretje kwam Gijs aanrijden om 22:25 uur, dat figuur komt ook nooit op tijd...! Gijs heeft in de tussentijd nog enkele van zijn teamgenoten opgetrommeld, Marco & Maurice, zij kwamen 10 minuten later aanrijden. Na een korte voorstelronde zijn we rond 22:45 uur de McDonald’s in gedoken.
In de McDonald’s hebben we de actuele situatie nauwkeurig bekeken. Enkele felle echo's waren zichtbaar boven Noordwest-Frankrijk. Nog vrij ver weg, maar wel iets om in de gaten te houden. En dat deden we, in de gaten houden, tot de klok 01:30 uur aantikte, de McDonald’s bijna zijn deuren ging sluiten en de cellen boven Frankrijk als pudding in elkaar zakten. Zou het in dit karige seizoen weer uitlopen op een bust? Precies op het moment dat we de handdoek in de ring wilden gooien, ontstond er plotseling een kersverse geïsoleerde onweersbui boven West-Vlaanderen. Vanaf onze locatie in Breda werd het een rit van 45 minuten om deze cell te onderscheppen. Gijs en ik twijfelden niet en zijn direct vertrokken, met in ons kielzog Marco & Maurice.
Anyway, genoeg tekst, plaatjes kijken nu.
De eerste (bescheiden) CG's staan op de gevoelige plaat.
Een fraaie vertakte CG.
CG's waren regelmatig te zien naast het scherp afgelijnde neerslag gordijn.
Maar ook direct voor ons was genoeg te beleven.
Naarmate de bui verder van ons verwijderd was en dus ook de ontladingen, kregen deze al snel een andere kleur.
Een windmolen om de compositie aan te vullen.
Pal richting het oosten ontstonden in zeer korte tijd enkele forse torens, deze groeiden meteen uit tot volwaardige onweersbuien.
Later die nacht, de volgende lichtshow stond weer voor ons klaar.
Waarbij er genoeg te zien was
Zoals bijvoorbeeld deze anvil crawler.
Een triotje, GC+Anvil crawler & CG+ in de achtergrond.
Weer een fraaie crawler.
Afgewisseld met...
De crawlers kropen ondertussen over de gehele horizon. De CG+ ontladingen kwamen met momenten ook gevaarlijk dichtbij. Niet lang na het onderstaande plaatje hebben we (Gijs en ik) dan ook de veiligheid opgezocht van mijn auto.
Na de passage van deze bijzonder fotogenieke cell was het ondertussen al goed licht geworden. Direct achter ''onze'' cell lag de volgende weer klaar!
Links: de cell welke verantwoordelijk is voor de bovenstaande ontladingen. Rechts: de volgende vonkjes producerende bui.
Inclusief de nodige onstabiliteit + een arcus
De passage van dit nieuwe exemplaar verliep zonder bijzonderheden. Werken met lange sluitertijden was helaas niet meer mogelijk en mijn lightning trigger had er ook weinig zin in.
We skippen direct naar de zeer fraaie achterzijde, inclusief flanking line van deze cell.
Het was ondertussen 08:30 uur, tijd voor de laatste foto's en dan snel beginnen aan de terugrit naar huis, nu ik nog enigszins helder ben.
Eenmaal thuis aangekomen ben ik direct mijn bed in gedoken, zonder enig succes. Slapen wilde niet meer lukken, dus ik ben begonnen aan de voorbereidingen voor de komende avond/nacht. De kans op felle onweersbuien, inclusief supercells, was namelijk weer aanwezig en ditmaal waren de parameters ons nog beter gestemd!
Het is ondertussen 20:30 uur en terwijl ik mijn auto aan het stofzuigen ben, zie ik in zuidwestelijke richting enkele CU's snel de lucht in schieten. De verwachtingen waren dat de eerste buien pas na middernacht zouden ontstaan, dus dit was relatief onverwacht. Snel heb ik de auto geladen met mijn cameraspullen en heb ik de radar geraadpleegd om de situatie te bekijken. De eerste echo's waren direct bijzonder fel. En wat blijkt: chasen is niet nodig deze keer! Vanaf mijn woonlocatie (Zwijndrecht) zit ik op enkele kilometers verwijderd van de zuidelijke kant van de ontwikkelende cellen. Aan de hand van deze situatie heb ik na een verschrikkelijk vermoeiende autorit van 700 meter één van mijn vaste fotolocaties geclaimd.
Let the show begin! Na een gigantische dosis IC ontladingen + enkele CG's welke buiten beeld vielen was hij daar dan eindelijk: de eerste CG op de plaat!
Plotseling begint het te regenen, neerslag uit de anvil. Druppels op de lens zijn niet bepaald een positieve toevoeging aan een bliksemfoto. Ik heb de camera dus for the time being afgedekt met doeken tot de regen was geminderd.
Na de neerslag, het schemert ondertussen al flink.
De CG'S waren behoorlijk intens, verblindend felle ontladingen werden gevolgd door zware dreunen.
Met enkele fraaie vertakkingen, een prettig gezicht.
Diverse CG's waren te zien, allemaal op dezelfde locatie. Om deze fotoserie niet te saai te maken deel ik er nog eentje.
Helaas, de kernen kwamen ondertussen te dichtbij, een wolkbreuk + de nodige wateroverlast was het gevolg. Met deze neerslag is fotograferen onbegonnen werk. Ik heb snel een plan uitgestippeld en besloot om door middel van een corepunch de zuidzijde van het complex opnieuw te bereiken. Dit lukte met dank aan een snelle connectie met de A16. Gemakkelijk was de rit niet. Door de zeer intensieve neerslag liep het zicht terug tot enkele tientallen meters, oppassen dus!
Mijn plan is geslaagd. Ten zuiden van Lage Zwaluwe ben ik uit de neerslagkern gekomen. Tijd om te genieten van de show. Bijzonder veel CG's waren zichtbaar tijdens het zoeken naar een open locatie met zicht op het noorden. Natuurlijk was een coreswitch aanstaande vanaf het moment dat ik met mijn camera klaarstond om foto's te maken. Een enkele CG heb ik kunnen vangen, de rest bestond uit CC & IC ontladingen.
Boven Zeeland was een meer zuidelijke ontwikkeling binnen het complex gaande. Diverse embedded supercells waren ondertussen al een feit. Uit diverse hoeken kreeg ik de melding van (zeer) grote hagel. Veiligheid staat voorop en dus besloot ik ondanks de geweldige lichtshow om het complex nogmaals te corepunchen tussen 2 kernen in. Dit om aan de ''veilige'' noordzijde te komen waar grote hagel veel minder snel zal voorkomen.
Ook dit plan is gelukt. In Zwijndrecht heb ik snel een fotolocatie uitgepikt en daar genoten van enkele fraaie Anvil crawlers
De volgende kern naderde Zwijndrecht al snel. Om de foto's divers te houden besloot ik om een geheel nieuwe locatie te proberen: het balkon van een flat van 12 verdiepingen hoog.
Na een grootschalig IC-bombardement waren eindelijk enkele fraaie CG'S zichtbaar.
Snel heb ik wat ingezoomd op de bliksemhaard, met succes.
Al snel kwam een volgende kern tot ontwikkeling nabij Zwijndrecht. Deze trok dan ook inclusief de nodige neerslag over mijn locatie. Foto's maken was niet te doen. Deze cell was met name IC actief. Enkel aan de achterzijde waren plotseling binnen enkele minuten ruim 10/15 CG+ ontladingen zichtbaar. Helaas was fotograferen nog steeds zeer lastig gezien de vele neerslag. Direct na deze cell ontstond binnen enkele minuten een grootschalige band met bewolking welke een zeer lage basis had (+- 100 meter) Een mooi tafereel om te zien, maar helaas ontnam deze band met bewolking mijn zicht volledig op de updraft van de cell.
Daarmee kom ik tot het einde van mijn seizoensoverzicht van 2015. Conclusie: een zeer karig jaar, maar de situaties die zijn voorgekomen waren meteen bijzonder fraai en vaak ook zeer fotogeniek.
Je vinger zal vast stijf zijn van het scrollen, hartelijk bedankt voor het kijken!
Tip: Bekijk dit bericht op volledig scherm voor de beste fotografische weergave.
Kopieer daarvoor de volgende link: http://www.weerwoord.be/includes/forum_read.php?id=2132042&tid=2132042
Na een zeer goed ontvangen verslag genaamd '' Season finale '' welke ik ruim 1 maand geleden heb geplaatst op het forum is het nu tijd voor het grotere werk. Dit is een complete samenvatting / verslag met alle convectieve hoogstandjes van het stormchase seizoen van 2015. Het verslag '' Season Finale '' is ook voor een groot deel verwerkt in deze samenvatting. Ik hoop dat jullie deze samenvatting met plezier lezen / bekijken!
Ondertussen zijn wij aangekomen in de tweede helft van oktober. Het stormchase seizoen is nagenoeg volledig afgelopen. Het was een zeer divers jaar met periodes waarbij er soms voor een langere periode geen bijzonderheden voorkwamen op convectief gebied. Maar er zaten natuurlijk ook weekenden bij waarbij het nonstop knallen was, in het bijzonder op 30 en 31 augustus.
Let's start!
31 maart
Het voorseizoen begint gemiddeld rond eind maart / begin april. Het jaar begon eind maart hoopvol met tieten, dikke tieten.
Helaas bleef het in april erg rustig, geen convectieve hoogstandjes, een relatief saai verloop van de maand.
Diverse chasers hadden al enkele fraaie cellen gezien, onder meer op 13 mei zijn er zeer fraaie platen geschoten van een massieve wallcloud, natuurlijk wel ver buiten onze landsgrenzen.
19 mei
Ik mocht weer proeven van het convectieve werk. Natuurlijk waren de tieten ook weer aanwezig.
5 juni, het betere werk
Wij kijken hier in zuidelijke richting, rechts buiten beeld bevindt zich de samenhang van vocht en lucht, genaamd bui welke verder in de volgende foto's aan het licht zal komen.
De volgende fotoreeks is gemaakt nabij Chaam tussen 19:00 en 19:30 uur.
Dat lijnenspel herkennen wij wel.
Zo nu en dan waren er enkele nieuwsgierige CG+ ontladingen welke benieuwd waren wat er voor die shelf te beleven was.
Plotseling ramde een CG+ zich op enkele kilometers afstand de grond in. Ver buiten het bereik van mijn camera, niet leuk. Wel leuk, de cc vertakking staat deels op de gevoelige plaat.
Een blik richting het zuidwesten.
Het licht en klankenspel was ondertussen al een stuk dichterbij genaderd.
Tussen de bedrijven door moest ik natuurlijk niet vergeten om enkele samples te schieten om later een panorama te maken.
De groene tinten achter de shelf zagen er onheilspellend uit, precies zoals ik het graag zie.
Stressmomentjes, blijven wachten voor die mogelijke vertakte CG recht voor de camera, of als de donder terug de auto in voor die mogelijke vertakte CG? Ongeveer 10 seconden na deze foto zat ik inclusief statief en camera veilig in de auto.
Noemenswaardig was de explosieve toename van pollen in de outflow van dit systeem. Dit gezien de nodige niesbuien, zakdoeken vol met bagger uit de neus, I don't have to explain. Ja, de hooikoorts was de hele dag al een ergernis maar de climax was wel bereikt met dank aan de outflow van deze shelf.
De shelfpassage verliep normaal, geen noemenswaardige gebeurtenissen behalve de overheersende CG's. Helaas was er gezien de hevige neerslag geen kans om dat op de foto vast te leggen. Tijdens de passage van deze cell kwam Gijs(Level3stormchasers) naar mijn locatie toe om vanaf daar samen te kijken wat onze volgende zet ging worden. Gijs had nog enkele mensen bij zich welke voor een groot deel nieuwe chasers zijn, maar allemaal met een passie voor deze vreemde hobby. Anyway, genoeg tekst, tijd voor enkele foto's
Snel zijn wij richting Eindhoven gereden om daar een volgende cell op te wachten, duidelijk was dat het een elevated exemplaar was. Leuk voor eventuele bliksems, minder leuk voor potentiële dynamische uitschieters.
Ook dit exemplaar was voornamelijk CG actief.
De rest van de maand juni was voor mij persoonlijk niet het fotograferen waard. Met beperkte vrije tijd en de weinige convectieve settings kwam er niet veel van chasen, dit ging helaas ook op voor de maand juli. We knallen dus door naar een (stuk beter) gevulde maand; augustus.
Twee weken heb ik kunnen genieten van de Italiaanse zon, maar zon is natuurlijk niet alles wat je als liefhebber van (extreem) weer wilt zien, mijn gebeden zijn verhoord met enkele nachten fraai gedonder boven Toscane!
Alle foto's zijn geschoten langs de kust tussen San Vincenzo en Piombino.
9 Augustus
Na een ontspannende dag zwemmen en zonnen begon het in westelijke richting te flitsen. Snel heb ik mijn cameraspullen gepakt en ben ik naar het strand bij de camping gegaan om daar het vonkjesgeweld op te wachten.
En daar heb ik geen spijt van
10 Augustus
De volgende dag was het weer raak. Na een MCS complex welke mij in de vroege ochtend heeft beroofd van enkele kostbare uurtjes slaap was het in de avond weer zover! Met mijn buitenland bundel haalde ik enkele radarbeelden op. Al snel was het duidelijk dat er enkele verse cellen waren ontstaan, niet ver van de kust van Piombino.
Diverse ontladingen waren zichtbaar in en onder de fraaie updraft van deze cell.
Ook de achterzijde zag er niet verkeerd uit.
Wat verder richting het zuiden ontstonden weer enkele nieuwe kernen. Naast de nodige IC's, CC's en crawlers was er ook ruimte voor enkele fraaie CG's. Helaas wel op een flinke afstand.
Ook de bovenstaande cellen waren na 2 uurtjes helaas '' uitgespeeld ''. Onderweg naar de camping viel mij ineens fel weerlicht op richting het binnenland. Snel heb ik de radar geraadpleegd om de actuele situatie te bekijken. Een flinke lijn met felle cellen was ontstaan over een lengte van ruim 200 kilometer. De meest noordelijke uitlopers van deze lijn waren hier zichtbaar in de vorm van fraai oplichtende cb's.
In combinatie met de sterrenhemel was het een schitterend schouwspel.
16 Augustus
Nog een laatste keer knallen! Tot nu toe heb ik genoten van een heerlijke, warme en bovenal zonnige vakantie. Maar het convectieve geweld in de avond maakte alles natuurlijk nog veel mooier. Voor een derde keer mocht ik genieten van een avond vol onweer, dit richting het einde van mijn vakantie.
Plotseling werd alles paars opgelicht en zag ik een bijzonder felle CG+ ontlading inslaan op een slordige 8 kilometer ten zuiden van mijn locatie. Deze ontlading was van een veel zwaarder amperage dan de ontladingen op de bovenstaande foto's . Het resultaat: een zwaar overbelichte foto in het RAWbestand. In Adobe Photoshop Lightroom heb ik de foto nog enigszins kunnen redden door ruim 2 stops onderbelichting toe te passen.
De rest van mijn verblijf in Italië verliep met de nodige zonneschijn en temperaturen tussen de 34 en 27 graden, heerlijk dus! Helaas was het ook weer tijd om terug te keren naar ons kikkerlandje. Daarbij komen we ook aan bij de volgende situatie.
26 Augustus
Diverse weermodellen hadden het al enkele dagen van te voren in de smiezen, 26 augustus kon een interessante weerdag worden met kans op felle buienlijn inclusief bowsegmenten.
Conform de verwachting zal de piek van de intensiteit van de lijn bereikt worden ter hoogte van Zurich. Dat is natuurlijk waar ik en Gijs de Reijke (Level 3 Stormchasers) en Michiel Baatsen (afgestudeerd meteoroloog) ons hebben opgesteld, net boven de Afsluitdijk nabij Zurich.
Voor de verwachte buienlijn uit ontstond in een rap tempo een losse cell welke direct begon met een leftmovend traject. Onze interesse was gewekt en wij hadden er zin in! Alleen dacht de cell daar anders over. Deze was namelijk in rap tempo aan het deactiveren.
Half stormchasend Nederland was ondertussen vertegenwoordigd op de dijk.
Later die avond was het tijd voor de beloofde buienlijn. Voor de bow-echo ons zou bereiken was er een fraaie shelfcloud zichtbaar behorend bij het noordelijke deel van de buienlijn.
Een felle bow-echo stormde met een rotgang op onze locatie af. Diverse bliksemontladingen waren zichtbaar onder een wazige arcus. De contrasten waren helaas niet erg fraai ten tijde dat de bow-echo ons naderde.
De bow is ons ondertussen dicht genaderd. Na het nemen van de onderstaande foto heb ik snel mijn camera en statief gepakt om vervolgens dekking te zoeken. Een wijze keuze gezien de windstoten die opliepen tot 132 km/h! Dit gemeten door Sven en zijn Vortex-1 welke is blijven staan op de dijk om bovenstaande metingen te verrichten.
29+30+31 augustus (Season Finale)
Het zal niemand ontgaan zijn, het (lokaal) bijzonder explosieve laatste weekend van augustus vol met onweer en de nodige bijbehorende verschijnselen.
Al enkele dagen van tevoren hield ik de situatie voor het weekend scherp in de gaten. Een veelbelovende setting stond op de kaarten. Veelbelovend maar onzeker. Ontstaan er buien? Zo ja, waar ontstaan deze en hoe laat?
Ik besloot om samen met Gijs de Reijke - Level 3 Stormchasers op pad te gaan om de mogelijke buien te onderscheppen. Om 22:15 uur spraken we af bij de McDonald’s te Breda. Na een sigaretje kwam Gijs aanrijden om 22:25 uur, dat figuur komt ook nooit op tijd...!
Gijs heeft in de tussentijd nog enkele van zijn teamgenoten opgetrommeld, Marco & Maurice, zij kwamen 10 minuten later aanrijden. Na een korte voorstelronde zijn we rond 22:45 uur de McDonald’s in gedoken.In de McDonald’s hebben we de actuele situatie nauwkeurig bekeken. Enkele felle echo's waren zichtbaar boven Noordwest-Frankrijk. Nog vrij ver weg, maar wel iets om in de gaten te houden. En dat deden we, in de gaten houden, tot de klok 01:30 uur aantikte, de McDonald’s bijna zijn deuren ging sluiten en de cellen boven Frankrijk als pudding in elkaar zakten. Zou het in dit karige seizoen weer uitlopen op een bust? Precies op het moment dat we de handdoek in de ring wilden gooien, ontstond er plotseling een kersverse geïsoleerde onweersbui boven West-Vlaanderen. Vanaf onze locatie in Breda werd het een rit van 45 minuten om deze cell te onderscheppen. Gijs en ik twijfelden niet en zijn direct vertrokken, met in ons kielzog Marco & Maurice.
Anyway, genoeg tekst, plaatjes kijken nu.
De eerste (bescheiden) CG's staan op de gevoelige plaat.
Een fraaie vertakte CG.
CG's waren regelmatig te zien naast het scherp afgelijnde neerslag gordijn.
Maar ook direct voor ons was genoeg te beleven.
Naarmate de bui verder van ons verwijderd was en dus ook de ontladingen, kregen deze al snel een andere kleur.
Een windmolen om de compositie aan te vullen.
Pal richting het oosten ontstonden in zeer korte tijd enkele forse torens, deze groeiden meteen uit tot volwaardige onweersbuien.
Later die nacht, de volgende lichtshow stond weer voor ons klaar.
Waarbij er genoeg te zien was
Zoals bijvoorbeeld deze anvil crawler.
Een triotje, GC+Anvil crawler & CG+ in de achtergrond.
Weer een fraaie crawler.
Afgewisseld met...
De crawlers kropen ondertussen over de gehele horizon. De CG+ ontladingen kwamen met momenten ook gevaarlijk dichtbij. Niet lang na het onderstaande plaatje hebben we (Gijs en ik) dan ook de veiligheid opgezocht van mijn auto.
Na de passage van deze bijzonder fotogenieke cell was het ondertussen al goed licht geworden. Direct achter ''onze'' cell lag de volgende weer klaar!
Links: de cell welke verantwoordelijk is voor de bovenstaande ontladingen. Rechts: de volgende vonkjes producerende bui.
Inclusief de nodige onstabiliteit + een arcus
De passage van dit nieuwe exemplaar verliep zonder bijzonderheden. Werken met lange sluitertijden was helaas niet meer mogelijk en mijn lightning trigger had er ook weinig zin in.
We skippen direct naar de zeer fraaie achterzijde, inclusief flanking line van deze cell.
Het was ondertussen 08:30 uur, tijd voor de laatste foto's en dan snel beginnen aan de terugrit naar huis, nu ik nog enigszins helder ben.
Eenmaal thuis aangekomen ben ik direct mijn bed in gedoken, zonder enig succes. Slapen wilde niet meer lukken, dus ik ben begonnen aan de voorbereidingen voor de komende avond/nacht. De kans op felle onweersbuien, inclusief supercells, was namelijk weer aanwezig en ditmaal waren de parameters ons nog beter gestemd!
Het is ondertussen 20:30 uur en terwijl ik mijn auto aan het stofzuigen ben, zie ik in zuidwestelijke richting enkele CU's snel de lucht in schieten. De verwachtingen waren dat de eerste buien pas na middernacht zouden ontstaan, dus dit was relatief onverwacht. Snel heb ik de auto geladen met mijn cameraspullen en heb ik de radar geraadpleegd om de situatie te bekijken. De eerste echo's waren direct bijzonder fel. En wat blijkt: chasen is niet nodig deze keer! Vanaf mijn woonlocatie (Zwijndrecht) zit ik op enkele kilometers verwijderd van de zuidelijke kant van de ontwikkelende cellen. Aan de hand van deze situatie heb ik na een verschrikkelijk vermoeiende autorit van 700 meter één van mijn vaste fotolocaties geclaimd.
Let the show begin! Na een gigantische dosis IC ontladingen + enkele CG's welke buiten beeld vielen was hij daar dan eindelijk: de eerste CG op de plaat!
Plotseling begint het te regenen, neerslag uit de anvil. Druppels op de lens zijn niet bepaald een positieve toevoeging aan een bliksemfoto. Ik heb de camera dus for the time being afgedekt met doeken tot de regen was geminderd.
Na de neerslag, het schemert ondertussen al flink.
De CG'S waren behoorlijk intens, verblindend felle ontladingen werden gevolgd door zware dreunen.
Met enkele fraaie vertakkingen, een prettig gezicht.
Diverse CG's waren te zien, allemaal op dezelfde locatie. Om deze fotoserie niet te saai te maken deel ik er nog eentje.
Helaas, de kernen kwamen ondertussen te dichtbij, een wolkbreuk + de nodige wateroverlast was het gevolg. Met deze neerslag is fotograferen onbegonnen werk. Ik heb snel een plan uitgestippeld en besloot om door middel van een corepunch de zuidzijde van het complex opnieuw te bereiken. Dit lukte met dank aan een snelle connectie met de A16. Gemakkelijk was de rit niet. Door de zeer intensieve neerslag liep het zicht terug tot enkele tientallen meters, oppassen dus!
Mijn plan is geslaagd. Ten zuiden van Lage Zwaluwe ben ik uit de neerslagkern gekomen. Tijd om te genieten van de show. Bijzonder veel CG's waren zichtbaar tijdens het zoeken naar een open locatie met zicht op het noorden. Natuurlijk was een coreswitch aanstaande vanaf het moment dat ik met mijn camera klaarstond om foto's te maken. Een enkele CG heb ik kunnen vangen, de rest bestond uit CC & IC ontladingen.
Boven Zeeland was een meer zuidelijke ontwikkeling binnen het complex gaande. Diverse embedded supercells waren ondertussen al een feit. Uit diverse hoeken kreeg ik de melding van (zeer) grote hagel. Veiligheid staat voorop en dus besloot ik ondanks de geweldige lichtshow om het complex nogmaals te corepunchen tussen 2 kernen in. Dit om aan de ''veilige'' noordzijde te komen waar grote hagel veel minder snel zal voorkomen.
Ook dit plan is gelukt. In Zwijndrecht heb ik snel een fotolocatie uitgepikt en daar genoten van enkele fraaie Anvil crawlers
De volgende kern naderde Zwijndrecht al snel. Om de foto's divers te houden besloot ik om een geheel nieuwe locatie te proberen: het balkon van een flat van 12 verdiepingen hoog.
Na een grootschalig IC-bombardement waren eindelijk enkele fraaie CG'S zichtbaar.
Snel heb ik wat ingezoomd op de bliksemhaard, met succes.
Al snel kwam een volgende kern tot ontwikkeling nabij Zwijndrecht. Deze trok dan ook inclusief de nodige neerslag over mijn locatie. Foto's maken was niet te doen. Deze cell was met name IC actief. Enkel aan de achterzijde waren plotseling binnen enkele minuten ruim 10/15 CG+ ontladingen zichtbaar. Helaas was fotograferen nog steeds zeer lastig gezien de vele neerslag. Direct na deze cell ontstond binnen enkele minuten een grootschalige band met bewolking welke een zeer lage basis had (+- 100 meter) Een mooi tafereel om te zien, maar helaas ontnam deze band met bewolking mijn zicht volledig op de updraft van de cell.
Daarmee kom ik tot het einde van mijn seizoensoverzicht van 2015. Conclusie: een zeer karig jaar, maar de situaties die zijn voorgekomen waren meteen bijzonder fraai en vaak ook zeer fotogeniek.
Je vinger zal vast stijf zijn van het scrollen, hartelijk bedankt voor het kijken!
Kampioen roltrapzingen https://instagram.com/rick_bekker?igshid=NGExMmI2YTkyZg==
