Januari 1987, nu 30 jaar geleden. Dat was nog een echte winter ...
Na wat gekwakkel eind december en begin januari viel op 10 januari de echte kou binnen met een stevige noordoosten wind. Op 14 januari werd er nog een schepje bovenop gedaan met de wind en de temperatuur. We lieten ons natuurlijk niet afschrikken. Er kon geschaatst worden, dus het moest. Over de Dieën in Waterland schaatsten we van Ransdorp naar Uitdam. Okee, het was koud maar het was te doen. Er waren wel waarschuwingen dat het gevaarlijk koud was, maar dat was natuurlijk voor watjes. In het café de Scheepskameel in Uitdam gingen we toch maar even opwarmen. Toen pas bleek dat bevriezing wel heel dichtbij was geweest. Alles was gevoelloos, maar in de warmte van het café sloeg dat om in een langdurige en pijnlijke prikkeling van gezicht, handen en andere lichaamsdelen... Achteraf toch niet zo slim. De gevoelstemperatuur was die ochtend -27 graden.
Gelukkig hadden ze in het café uierzalf om op ons gezicht te smeren. En met de wind achter op de terugweg was het beter te doen.
De winter van 1986-1987 was de derde van drie strenge winters. Het scheelde niet veel of er kwam een derde Elfstedentocht. (er waren geruchten dat ze er de derde keer geen zin meer in hadden).
Met de klimaatstatistiek berekend over de laaste 30 jaar verdwijnt deze winter nu ook verder uit beeld. Winters met een stevige transportkou, wanneer maken we het nog mee?
Hier het verloop van de winter te Schiphol:
http://www.logboekweer.nl/maand/1987/Schiphol_Januari_1987.pdf
Quote selectie