Het was vanochtend opnieuw helder en fris bij minima van 3,1 graden. Aanvankelijk was er geen bewolking te zien maar kort voor zonsopgang zagen we in het oosten Cirruswolken verschijnen die opvallend snel onze kant uitkwamen. De zeer kleine Cirrus uncinus wolkjes hadden op een paar uur tijd reeds de helft van het luchtruim bedekt en waren opnieuw erg mooi om aan te zien. Daarna breidde de sluierbewolking zich verder uit en kregen we ook Cirrostratus te zien. Veel verder dan dat kwam het echter niet en ook in de lagere regionen van de atmosfeer kwam het niet verder dan wat Cumulus humilis wolkjes. Het werd dus erg zonnig en we haalden maxima van 20,8 graden. Wel stond er een erg frisse noordelijke tot noordoostelijke wind die de gevoelstemperatuur een stuk lager liet uitkomen. Er volgde een vrij koele en lichtbewolkte avond al lijkt nachtvorst niet meer aan de orde te zijn. Met 0,
Net als gisteren hing er weer volop Stratus en Stratocumulus bewolking die er een sombere toestand van maakte. Er viel ook nog eens regen, maar met 20 druppels per vierkante meter was het die naam maar amper waard en ook niet meetbaar. Wel was het een stuk zachter dan de voorbije nachten bij minima van 10,7 graden en dat was maar goed ook want zodra de bewolking weer begon te breken stak er een bijzonder krachtige wind op. Deze was erg vlagerig van karakter en kwam eerst uit oostelijke richtingen om vervolgens geleidelijk naar het zuidoosten te draaien. Ondertussen ging de bewolking over in gevroken Stratocumulus en Cumulus waar brede opklaringen tussen ontstonden. De Cumuluswolken groenden echter uit tot flinke afmetingen waardoor het er vooral tijdens het tweede deel van de namiddag erg dreigend ging uitzien. Er hingen ook donkere en dikke Stratocumulusvelden tussen die het 'dreiggevoel' versterkten. Toch weerhoeld dit het kwik er niet van om een comfortabele 21,8 graden aan te tikken. De Cumulus congestus wolken pakten zich samen in het westen en noordwesten, en tijdens de avond zagen we nog meer flinke stapelwolken ontstaan uit Stratocumulus castellanus bewolking, vooral in het zuiden en zuidwesten. Het invallende avondlicht kreeg hierbij weer een opvallende oranjetint terwijl de bovenlucht een melkachtige en nevelige indruk maakte. Ondanks dit alles was het tot vrij laat in de avond aangenaam zacht doordat de wind ondertussen weer was weggevallen. Daar de wolken het niet tot (Londerzeelse) buien wisten te schoppen hielden we er terug een bedroevend lage 0,0 mm aan over al is een belangrijk deel van de neerslag gevallen in de vorm van stof en stuifmeel.