Flashback
Het weer op de zelfde datum afgelopen jaren
Vrijdag, 29 april 2005
Nadat we afgelopen nacht een flinke kwak regenwater over ons heen gekregen hadden - 7,6 mm om precies te zijn - volgde een vrij rustige en eerder droge dag. Of dat een vooruitgang is, is een ander paar mouwen want het bleef grijs en somber terwijl er af en toe een spatje motregen viel. Voor de middag zag het er af en toe dreigend uit, nadien bleef het gewoon grijs waarbij de bewolking iets dunner leek te worden op sommige momenten. Koud was het zeker niet met temperaturen tussen 13,4 en 17,2 graden en de zuidwesten wind was niet al te uitbundig met maximaal 19 km/h.
Zaterdag, 29 april 2006
Vandaag was er duidelijk meer aktiviteit in de Malderse atmosfeer dan we de voorbije dagen gewend waren. Dit was onderandere te zien aan de erg chaotisch bewolkte hemel waarin zich talrijke opbollende Cumuli haarscherp aftekenden tegen een een diepblauwe poollucht. Poollucht inderdaad want het kwik heeft afgelopen nacht een waanzinnige duik gemaakt om uiteindelijk op slechts 1,7 graden uit te komen. Aan de grond is er meer dan waarschijnlijk zelfs een korte ontmoeting met het vriespunt geweest. Dat de zon het met de steeds verder toenemende bewolking moeilijk had om haar thermische taak met goed gevolg te volbrengen, staat buiten kijf want de maxima kwamen nu niet hoger dan een schamele 13,9 graden, en dat was dan nog met behulp van enig tuineffekt tijdens de korte opklaringen tussendoor waarin de zon erg goed doorbrandde, al was dat niet meteen voelbaar wanneer men zich blootstelde aan de tot 29 km/h aanwakkerende noordenwind. Een van de stapelwolkjes kreeg het bovendien voor elkaar om een paar druppels regen te lossen, maar de Malderse pluviometer heeft hier niets van gemerkt; de grootste buienaktiviteit, inclusief onweer, trok samen met een opvullende koudeput via het oosten van Nederland naar Duitsland. Eenzelfde wisselvallig weertype staat ons ook morgen te wachten al zou het rustiger worden en iets zachter.
Zondag, 29 april 2007
Na een boterzachte nacht achter de rug te hebben, waarbij het kwik niet onder de 12,9 graden daalde, begonnen we de dag met overvloedige zonneschijn en nauwelijks bewolking. Wel was het erg nevelig en waren er nogal wat vliegtuigsporen te zien. De temperatuur steeg snel verder naar 26,4 graden terwijl het bijna heldere weertype bleef standhouden. Voor wie in Vlaanderen woont, was het dan ook nauwelijks te vatten dat zich amper een vijftigtal kilometer zuidelijker een waar onweersfestijn plaatsvond met talloze bliksemontladingen, lokale wateroverlast en hagelbollen tot 1 cm of meer. De buien ontstonden vooral na de middag maar Frankrijk was reeds 's morgens vroeg volgezaaid met ettelijke tientallen onweerscellen die zich als puistjes op een aan chocolade verslaafde puber over het land verspreidden. De onweders zorgden voor flinke stijgstromen en er ontstonden dan ook snel Cirruskappen boven (Cirrus densus) en het waren deze wolken die zich tegen de avond over zowat gans België verspreidden. Een fraaie zonsondergang was het resultaat, maar voor de modale Vlaming rees niet het minste vermoeden dat we ons onder de schermen van weliswaar uitgestorven onweersreuzen bevonden. Restanten van valwinden zorgden tevens ook voor een licht aanwakkeren van de wind tegen de avond maar het bleef lang zeer zacht buiten. De wind raakte niet boven de 22,5 km/h uit en koos overwegend noordoostelijke richtingen.
Dinsdag, 29 april 2008
We begonnen de dag rustig en droog terwijl er een paar Stratocumulusvelden voorbijdreven en de temperatuur was gezakt naar 8,0 graden. Na een tijdje kwamen er vanuit het zuiden Stratus fractus wolken tevoorschijn die een tijdje voor sfeervolle kleurencombinaties zorgden bij zonsopgang. De Stratocumulus kleurde oranje, de Stratus fractus werd blauwgrijs en hing zeer laag boven de grond, terwijl de rest van de hemel overging in een soort van metallic-blauw. Overdag verdwenen de lage wolkenflarden om plaats te maken voor stapelwolken. Deze waren echter niet van het mooiweerstype want ze gingen zich in de namiddag organiseren tot een vrij pittige regenzone die het Vlaamse binnenland al snel onderdompelde in buiige regens uit een betrokken hemel. 's Avonds klaarde het vrij plots uit en konden we genieten van fraaie Cirrus densus- plukken die zowel in het oosten, zuiden als zuidwesten te zien waren. Deze gingen echter na een tijdje over in Altostratus en nog meer regen kon hierdoor niet lang uitblijven. De neerslag was minder intens, maar bleef op een paar droge tussenpozen na nog een ganse avond aanhouden. Met al die regen en bewolking in combinatie met een sub- polaire luchtaanvoer had het kwik natuurlijk weinig ruimte om goede prestaties te leveren zodat we het met maxima van 14,0 graden moesten stellen die bovendien extra koel aanvoelden door de tot 23,6 km/h aanspannende zuidenwind. Tegen middernacht hebben de pluvio's zich weer goed gevuld met een neerslagtotaal dat te Malderen 11,0 mm heeft bereikt.
Woensdag, 29 april 2009
We bevonden ons nog steeds in de heldere zeelucht achter het koufront, waardoor we vanochtend konden toekijken hoe brede opklaringen en een paar rudimentaire Stratocumulusveldjes het uitzicht bepaalden. Het Malderse landschap heeft zich in dunne, zijdeachtige nevelslierten getooid die al snel door de zon werden opgeruimd. Wat volgde was een erg fraaie lentedag met zomerse trekjes, waarbij er geleidelijk mooiweerswolkjes (Cumulus) werden gevormd. Onder begeleiding van een ... briesje tot 17,7 km/h kon het kwik oplopen van 3,6 naar 19,7 graden, maar de atmosfeer werd hierdoor een stuk onstabieler. Vooral tijdens de late namiddag was dit merkbaar toen de stapelwolken flinke afmetingen kregen en uitgroeiden tot lichte regenbuitjes. Te Malderen kon dit enkel worden afgeleid uit de valstrepen die onder de wolkenbasissen te zien waren, en het internet. Toen het buiengeweld haar hoogtepunt bereikte en een van de reusachtoge wolken pal boven het weerstation hing, vielen er immers maar een viertal regendruppels op de kurkdroge woestijngrond. Later spreidden de wolken zich uit tot Stratocumulusvelden, die vervolgens voor een serene avondsfeer zorgden in het zachte licht van de ondergaande zon. Het koelde behoorlijk af onder de opklaringen, maar de vorstgrens blijft op veilige afstand. Net als de neerslaggrens trouwens, want met 0,0 mm als dagtotaal stelde het weer weinig voor.
Donderdag, 29 april 2010
De sluierbewolking is voorbije nacht weer dunner geworden zodat het gemakkelijker kon afkoelen. Bij minima van 12,3 graden konden we echter niet meteen zeggen dat het koud was, en al zeker niet toen de loden zon even later weer voor een razendsnelle opwarming zorgde. Deze bracht ons op een zinderende 27,6 graden terwijl er slechts een zwakke zuidwestelijke wind stond. De hele dag door waren er flinterdunne sluierwolkjes te zien waarin zich optische verschijnselen voordeden zoals halo's en bijzonnen. Het was deze bewolking die op het einde van de namiddag dikker werd vanuit het westen terwijl er Altocumulus, Cirrus densus en Cumulus mediocris in verscheen. De bewolking zag er op sommige momenten erg dreigend uit, maar het bleef droog en warm tot na zonsondergang. De eerste reeks buien trok toen ten westen van ons voorbij, en genereerde in het schemerlicht een zwakke shelfcloud en één bliksemflits. Het meest indrukwekkend waren echter de flink opbollende Stratocumulus castellanus wolkjes die met hun scherp afgetekende en lichtjes golvende basissen voor een apart uitzicht zorgden. Deze bevonden zich kennelijk pal boven het koufront want toen ze boven Malderen hingen, wakkerde de wind plots aan vanuit het zuidwesten terwijl het snel afkoelde. Deze gebeurtenis ging gepaard met wat lichte regen en de vorming van Cumuluswolkjes op het vermeende koufront. De rukwinden waren zeker niet te onderschatten met hun snelheden tot 33,8 km/h uit het zuid- zuidwesten en de temperatuursdaling mocht er ook (niet) wezen met ruim zes graden op een half uurtje tijd. Ondanks de koude lucht waarin we nu zijn terechtgekomen, kwam het rond middernacht tot een pittig onweer dat eveneens net ten westen van ons langs trok maar alsnog een flinke lading regenwater tot in Malderen wist te pompen. De regenbuien werden begeleid door licht tromgeroffel en ongever één bliksem om de 5 seconden, terwijl ze het neerslagtotaal aanvulden tot 2,2 mm. Veel indruk wist het onweer niet te maken doordat de ontladingen meestal in de wolken en achter de regengordijnen verborgen zaten.
Vrijdag, 29 april 2011
De rustige en vochtige atmosfeer zorgde voor een fraaie, met nevelslierten en mistbankjes ingeklede zonsopgang. De bovenlucht was helder, maar kouder dan 7,9 graden is het afgelopen nacht niet geworden. In het oosten van de Benelux toonde de radar reeds een aantal (gewone) regenbuitjes, en in Brussel zagen we eveneens al snel de bewolking overgaan in een mix van Cirrostratus en Stratocumulus castellanus. Laatsgenoemde werd 'bliksem'snel groter tot er reeds een pittige bui ontstond die vanuit het oosten de hoofdstad binnentrok. De rest van de dag leek grijs en zeer buiig te zullen verlopen, doch het was maar schijn want de bewolking loste tegen de middag weer op en het werd zonnig met enkel nog melkachtige Cirrusbewolking. Malderen bleek ook een stukje van deze bui te hebben meegepikt aangezien het neerslagtotaal er reeds 0,4 mm bedroeg. Op de satellietbeelden zagen we boven oost- Duitsland plots stapelwolken ontstaan die op ramkoers lagen en zich zeer snel ontwikkelden. In Malderen was het toen nog helder, maar na verloop van tijd ontwikkelden zich hier wat kleine stapelwolkjes. De schrale, uitdrogende oostenwind deed echter in de verste verte niet vermoeden wat er zich vlakbij aan het afspelen was. In het oosten verscheen na een tijdje Cirrus densus bewolking en al snel kregen we uitzicht op een flinke buienwolk die met behoorlijk wat gerommel vlug dichterbij kwam. Vlak voor het onweer steeg de temperatuur tot 24,5 graden, waarop krachtige rukwinden tot 35,4 km/h uit het noordoosten (outflow) de vlaag inluidden. De neerslag was erg intens en ging vergezeld van hagelstenen tot 1,5 cm maar voordat we doorhadden wat er gebeurde, was de vlaag alweer over door de krachtige hoogtestroming die de buienwolken in sneltreinvaart voortdreef. Het onweer was goed voor 3,3 mm of een dagtotaal van 3,7 mm. Later bevonden de buien zich op een lange lijn langs de Belgisch- Nederlandse grens en deed een leftmover nog een mislukte poging om tot in Londerzeel door te dringen. De rest van de avond verliep droog, half tot zwaarbewolkt en opvallend winderig.
Zondag, 29 april 2012
We begonnen de dag met gietende regen en het leek alsof er geen einde zou aan komen. Door de bewolking is het niet kouder dan 10,1 graden geworden, maar het warmde nauwelijks op waardoor het herfstgevoel er goed bleef inzitten. Tegen de middag werd de lucht in het zuiden opeens donkerder, maar groot was onze verbazing toen dit geen grijs maar blauw bleek te zijn. Inderdaad, de regenzone was scherp begrensd door zeer heldere lucht en zodra de zon erdoor kwam, ging deze meteen flink branden in de azuurblauwe hemel. Het kwik maakte dan ook een Olympische sprong om op 20,8 graden uit te komen. Er stond wel veel wind met snelheden tot 41,8 km/h uit het noordoosten maar bij deze temperaturen voelde die niet eens koud aan. Er ontstonden stapelwolken die echter niet uitgroeiden tot buien. 's Avonds ontstonden er langgerekte Altostratusbanden met diepblauwe lucht ertussen wat bizar oogde. Net als dat beldje stapelwolken trouwens dat ten zuiden van ons ontstond met mooie platte basissen terwijl de onder gegane zon niet voor thermiek kon gezorgd hebben. Wellicht ging het om orografisce triggering al zorgde dit ook niet voor buien. We konden dus niets meer toevoegen aan het neerslagtotaal van 1,4 mm.
Maandag, 29 april 2013
Door de opzettende bewolking en een niet volledig weggevallen wind is het alsnog niet tot vorst gekomen in Malderen en bedroegen de minima er 4,4 graden. Meer naar het oosten toe werd wel vorst waargenomen doordat de bewolking er later arriveerde. De Stratusbewolking was zeer scherp begrensd en zorgde voor een indrukwekkend vurige zonsopgang toen de zon er via de opklaringen in het oosten haar knaloranje stralen tegenaan kon werpen. De van onderaf belichte wolken gaven hierdoor hun geheim prijs doordat de neerslag eronder zichtbaar werd in de vorm van valstrepen. Na verloop van tijd begon het onderandere in Brussel te regenen, en ook in Malderen kwam het tot neerslag met een enigszins buiig karakter. De regen werd opgezweept door een zuidwestelijk briesje met snelheden tot 32,2 km/h. De hoeveelheden waren verwaarloosbaar met ongeveer 0,3 mm, maar we bleven wel geruime tijd met de bewolking geplaagd zitten waarbij het gedurende een drietal uur volledig betrokken was en een zestal uur minstens voor 7/8 bewolkt. Pas in de tweede helft van de namiddag trok de bewolking zich terug om plaats te maken voor Cumuluswolken en Cirrus. De Cumuluswolken losten grotendeels op naar de avond toe terwijl de Cirrus zich in een scherp begrensde band in het zuidoosten samenpakte. Doordat de zon in het noordwesten onderging vielen haar laatste stralen er pal op waardoor het zaakje in vurige kleuren oplichtte en de hele horizon in vuur en vlam leek te staan. Dat het niet om echt vuur ging was natuurlijk duidelijk te zien aan de kwikbuis die weer met een flinke vaart naar beneden dook, en dat terwijl het overdag ook al niet warmer dan 14,7 graden is geweest.
Dinsdag, 29 april 2014
Tijdens het tweede deel van de nacht is de regenzone er toch nog in geslaagd om tot in Malderen door te dringen waardoor we voor het eerst sinds lang nog eens konden ervaren hoe een natte omgeving eruitziet en aanvoelt. De hoeveelheden waren echter niet overdreven (1,9 mm) en het werd geleidelijk weer droger terwijl er vanuit het zuiden opklaringen binnendreven. Deze lieten de bewolking overgaan in Altostratus, Stratus en een nogal opvallende Stratocumulus undulatus variant die er met zijn enorme 'rollen' zeer indrukwekkend uitzag. Door de bewolking is het niet kouder dan 12,7 graden geworden terwijl het door al dat vocht een beetje klam aanvoelde. De opklaringen (het waren maar kleintjes) verdwenen korte tijd later weer, en we kregen met een somber en nevelig weertype te maken waarbij het door de afwezigheid van de wind en het vocht broeierig aanvoelde. Ook zonder zon wisten we nog maxima van 16,2 graden te halen bij een veranderlijke wind waarbij er een lichte voorkeur voor noordoostelijke richtingen leek te zijn. Tegen de middag werd de atmosfeer onstabiel en werden er buien gevormd, doch de meeste exemplaren kwamen voor in Nederland en het noorden van Frankrijk waardoor we weer in een klassieke, Londerzeels aandoende situatie terecht kwamen. Het was enkel de bewolking en de nevel die tot hier wist door te dringen met af en toe een verdwaalde regendruppel erin. Toch was er af en toe wat spektakel te zien in de mistroostige kerkhofhemel boven ons, want sommige stapelwolken knalden met zoveel geweld tegen de stabiliserende inversielaag aan dat we indrukwekkende whalesmouth- achtige wolkenstructuren te zien kregen die bijna zwart afstaken tegenover de rest van de lucht. Vervolgens ontstond er een kleine opklaring waarbij het krachtige, invallende zonlicht voor een appart sfeertje zorgde in de grijze, broeierige en klamme omgeving. Het duurde niet lang voor de zon weer weg ging, maar tegen zonsondergang begon de bewolking verder op te lossen waardoor we meer en bredere opklaringen te zien kregen. Hierbij vielen de zachte kleuren op, zowel van de hemel als het invallende schemerlicht. De rest van de avond verliep in rustige en klamme omstandigheden.
Woensdag, 29 april 2015 Net als gisterenavond waaren er vanochtend nog steeds Cirruswolken en veldjes Stratocumulus castellanus te zien. De Cirrus was nu echter alleen in het noorden te zien terwijl de lucht boven ons diepblauw kleurde. Ook was het weer erg koud bij minima van 2,0 graden, maar was er nergens ijs of rijp te zien. Er werd ook geen dauw afgezet op de planten wat op drogere lucht of meer luchtmenging leek te wijzen. Overdag trok de Cirrusbewolking vrij snel naar het zuiden en ging daarbij over in een nogal chaotisch aandoende laag Cirrostratus. De Castellanus veldjes verdwenen, maar toch waren ze wel degelijk een verklikker voor onstabiliteit want kort voor de middag werden er opeens flinke stapelwolken gevormd. Deze verschenen ongeveer gelijktijdig met de Altocumulus lenticularis en undulatus bewolking die nu overal vanuit het niets leek te verschijnen. Deze bewolking verdween vrij snel, maar de stapelwolken volhardden in hun boosheid en bleven verder uitgroeien. In het noorden verscheen ondertussen een gesloten laag Stratocumulusbewolking die na een poosje onzichtbaar werd door de massaal ontwikkelende Cumuluswolken. Kort na de middag knalden de Cumuluswolken opeens tegen een lage temperatuursinversie aan en spreidden ze zich massaal uit tot Stratocumulus met een somber en kil weertype als resultaat. Het duurde slechts een half uur voordat het volledige luchtruim was dichtgesmeerd nadat de eerste symptomen van deze ziekte zichtbaar werden. Gelukkig was dit maar van korte duur en verschenen er in de loop van de namiddag weer bescheiden opklaringen vanuit het westen waarin we even bescheiden maxima van 15,6 graden konden optekenen. Deze verschaften ons uitzicht op een melkachtige Cirrostratuslucht en werden wellicht veroorzaakt door stijgstromen aan de voorzijde van een forse buienlijn die op Malderen afstevende. Na een paar uur verscheen de buienlijn op de radar en bleek hij toch niet zo forst te zijn. het kwam slechts tot een kortdurend, gezapig regentje al zagen de wolkenluchten er de hele avond erg dreigend uit. Later op de avond duikelden er meer van deze buitjes Malderen in, maar ook deze stelden weinig voor en het neerslagtotaal bleef dan ook beperkt tot 0,1 mm.
Vrijdag, 29 april 2016 De regenzone is tijdens het tweede deel van de nacht over Londerzeel geschoven en het kwam tot een aantal gezapige buien. Daarna volgden droge perioden maar tegen zonsopgang was het grijs en kregen we regelmatig met lichte regen te maken. Veel stelde het echter niet voor en de bewolking ging afwisselend over in dikke Altostratus en dunne Nimbostratus terwijl er soms ook een waterzonnetje te zien was. Tussendoor waren er droge perioden en het was niet echt een weertype dat ons binnen hield. Samen met de regenzone stroomde er wat zachtere lucht binnen bij een naar zuidwestelijke richtingen krimpende wind maar het was nu niet meteen om in onze zwembroeken te schieten met maxima van 10,9 graden. De minima waren overigens wel aan de zachte(re) kant met 5,1 graden door die bewolking. Tijdens de namiddag kwam de regenzone ten zuidoosten van ons te liggen en ging de bewolking over in Cirrostratus. De zon scheen weer volop en er waren mooie halo's rond te zien. Maar er ontstond een buienlijn langs de opklaringen waardoor we binnende kortste keren weer in de regen zaten. Daarna werd het weer droger, maar nu was het de regenzone zelf die er zich weer mee kwam moeien waardoor de bewolking terug overging in Altostratus vanuit het zuidoosten. De laatste resten van de afstervende buienlijn waren nog te zien als enkele forse stapelwolken alvorens er enkel sluierwolken overbleven. De neerslag bereikte ons nog niet en uiteindelijk is het maar een mager beestje gebleven qua regen met een dagtotaal van 1,2 mm.
Wil je een Flashback naar dezelfde datum vorig jaar op je eigen(weer)site zien verschijnen? Kopiëer dan deze codes en pas de styling attributen aan aan de vormgeving van je website!