In navolging van Rick Bekker en Erwin Klein, twee van de vele mafkezen waarmee ik vele duizenden kilometers over de Europese wegen rij om weerfoto’s te kunnen schieten, plaats ik ook maar een overzicht van wat 2017 aan fotogenieks bracht. Een aantal nagenoeg identieke platen zullen dus herkenbaar zijn 
. Meer dan ooit tevoren ben ik op zoek geweest naar situaties waarin de atmosfeer de sfeer in de plaatjes kon bepalen, en dat deed ik dan door naar locaties te gaan die een leuke voorgrond vormen voor wat erboven te zien was. 101 foto’s, waarvoor enkele tienduizenden kilometers zijn afgelegd. Veel plezier!
14 en 15 januari
Een rondje door de Eifel en over de Hoge Venen met Rick Bekker + aanhang en Michiel Baatsen. Geglibber over zachte poedersneeuw midden in de nacht, op zoek naar de mooiste sfeerbeelden.
20 januari
Meer van hetzelfde, maar nu enkel gericht op de Hoge Venen. Een ijskoude, kraakheldere nacht verlicht door de Maan, gevolgd door een prachtige zonsopkomst levert mij en Rick de nodige kiekjes op.
9 april
Grondmist bij zonsopkomst rond de Zandwijkse Molen en de Uitwijkse Molen.
29 april
Grondmist boven het water van de Oisterwijkse Bossen en Vennen.
30 april
Geen bewolking? Dan maar ‘even’ een nachtelijk uitje naar de Etersheimer Braakmolen in Noord-Holland.
9 mei
Stellingmolen ‘De Vlinder’ bij Enspijk, met een bescheiden laagje mist boven het water.
10 mei
Voor grondmist naar Limburg; eerst naar Het Quin (De Maasduinen) en daarna door naar de Sint Jansberg.
12 mei
Onweer met een best aardige arcus en redelijk wat bliksem is de moeite van het iets omrijden nét waard wanneer ik vanuit Den Bosch op weg ben naar Waalwijk en Heusden.
14 mei
Het blauwe uurje en zonsopkomst in het Deelerwoud.
27 mei
Toch maar eens een poging gedaan om Zeevonk vast te leggen. De combinatie met de vuurtoren van Breskens is van tevoren bepaald, de Melkweg die zichtbaar is in de heldere lucht is een mooie bonus.
28 mei
Wil je naar bed gaan, begint de app van Blitzortung te mauwen dat er onweer de grens passeert bij Bergen op Zoom en Breda. Met de tandenborstel in m’n mond zie ik hoe de buien sterker worden. Toch maar even een ritje maken naar de Loonse en Drunense Duinen. 
29 mei
Een shelfcloud in de ochtend laat ik schieten; na twee nachten op pad te zijn geweest is het niet veilig om de weg op te gaan. Die avond is het wel raak, wanneer we onder andere bij de standerdmolen van Batenburg wat plaatjes kunnen schieten. De kersverse stijgstroom van een dynamisch multicelletje geeft een prachtige show weg. Ik, Paul Begijn en Roland Dekker hebben de mazzel op de juiste plek uit te komen.
3 juni
Een kans op dynamisch onweer is voor mijzelf, Paul Begijn, Roland Dekker, Richie van den Bosch en Michiel Baatsen voldoende reden om in het gebied rond Münster te gaan kijken. Dynamisch is het zeker, met hier en daar zelfs wat supercellulaire fratsen, maar geen enkele bui houdt het lang genoeg vol om op volle kracht voor onze camera uit te komen.
13, 14 en 15 juni
Een driedaagse chase naar Frankrijk en Duitsland, want enorme hoeveelheden CAPE worden overlapt door een niet onaardige hoeveelheid forcering en schering. De eerste avond bleek vooral voor bliksemfotografie verre van onaardig te zijn (net buiten Valence), waarna we op dag twee hard hebben moeten werken voor het onderscheppen van een goed ontwikkelde multicell/marginale supercell in de omgeving van Lons-le-Saunier. Op dag drie worden we getrakteerd op een betere situatie dan in de modelruns naar voren komt; zo’n 2500 J/KG aan CAPE in sterke forcering, overlapt door ~45 kt aan effectieve windschering. Het resultaat: twee supercells direct voor onze neus bij Étain (Frankrijk) en het vanuit die regio kunnen zien van een derde exemplaar dat in de omgeving van Rochefort (België hangt. De tweede supercell is voor ons de mooiste: een groot HP-gevaarte met een prachtige, azuurkleurige RFD.
18 juni
Wat grondmist boven de molens van Kinderdijk, nadat een poging om Lichtende Nachtwolken vast te leggen boven de Oisterwijkse Bossen en Vennen mislukt is. Op weg naar huis nog even gestopt bij de molens van Zandwijk en Uitwijk, voor een wat meer minimalistisch plaatje.
22 juni
Na een zwaar MCS en wat supercells in de ochtend en vroege middag te laten schieten (geen tijd om eerder naar Duitsland te rijden, maar soms is het niet anders&hellip maken we (Rick Bekker, Michiel Baatsen, Roland Dekker en ondergetekende) de fout om in de buurt van Euskirchen te kijken naar juveniele, stevige stijgstromen. We weten dat er een goede kans is dat ze zich zouden ontwikkelen tot supercells, maar we hadden beter verder naar het oosten kunnen gaan staan. Niet alleen worden de buien inderdaad supercells, ze trekken ook op een moordend tempo bij ons vandaan. In de buurt van Herborn ging de supercell die wij op het oog hebben, die we met moeite bij konden houden en waarvan de meest interessante structuren nét voor ons uit blijven, nog eens in een hogere versnelling. Een geflopte chase? Verre van. De mammatuswolken die in het aambeeld aan de achterkant van de buien zitten, blijken voor ons achteraf een stuk interessanter dan waar we in eerste instantie voor op pad zijn gegaan.
3 juli
Eindelijk felle Lichtende Nachtwolken! Toch maar naar de Oisterwijkse Bossen en Vennen. Een beetje grondmist erbij, wat leuke boompjes als horizon, dag kan niet meer stuk.
6 en 7 juli
Via de omgeving van Luik, waar voor de vroege middag bow echo’s werden voorspeld, richting West-Vlaanderen. Waarom? Alles in een vruchteloze poging om het leftmovende product, ontstaan uit een splitsfeestje boven Noord-Frankrijk, te kunnen onderscheppen. Uiteindelijk toch weer uitkomen bij de molens van Kinderdijk. Zou het nu dan ein-de-lijk lukken om die CG achter ‘de molenrij’ vast te leggen?
19 en 20 juli
Laf, elevated gepruttel houdt Nederland en België een dag bezig. Voor ons, te weten Rick, Paul, Richie, Hans Stans + mijzelf, wordt het in eerste instantie niet meer dan een leuk Asperitasveld boven de omgeving van Eindhoven, om na het onderscheppen (nope.) van Code Oranje-waardig onweer in de omgeving van Breda (kennen we die nog?) opnieuw uit te komen bij Eindhoven. Daar ontstaat op de outflow boundary van een uiterst zwak onweersbuitje een nieuwe onweersbui… recht boven ons hoofd. Die bui, hoewel elevated, ontwikkelt zich tot een flinke multicell, die na door ons met rust gelaten te worden nog wat aparte trekjes lijkt te vertonen op de radar. Het levert al met al één leuke plaat op die de chase de moeite waard maakt. Die nacht trekt er een lijn met verschillende boogsegmenten over België en Nederland, die ondanks de forse bliksemactiviteit geen potten kan breken. Zonder nachtelijke CG’s te hebben vastgelegd, geven Rick en ik de tot blob geworden buienmeuk de middelvinger in de Bommelerwaard. De levensgevaarlijke ‘crawlerplussers’ die uit het complex komen in de stromende regen zijn niet de moeite en het gevaar van het fotograferen waard.
22 en 23 juli
Flink dynamisch onweer vertoonde net over de grens bij Drenthe wat leuke fratsen, met hier en daar wat supercellulaire geintjes. Niet dat ik daar ben, want ik zette liever in op nachtelijk gepruttel boven de Eifel. De buienlijn daar komt op het juiste moment en met de juiste intensiteit aan (uitgaande van WRF 4km van Modellzentrale), maar besloot ná passage van mijn fotolocatie om flink sterker te worden. Denkend aan 22 juni zie ik vanuit de omgeving van Laacher See hoe het zaakje over het Westerwald trekt… en rol ik de middelvinger uit. Een paar leuke shots van een flink felle CG+ en een leuk verlicht arcusje maken de trip nét de moeite waard.
30 en 31 juli en 1 augustus
De tweede driedaagse chase van het jaar. Met Michiel Baatsen, Ruud van Kessel en Erwin Klein wordt er een rondje gereden door Zuid-Duitsland (Noordelijke Zwarte Woud en Schwäbische Alb), om vervolgens een avondje kiekjes te maken ten westen van Metz (wéér supercells in de omgeving van Étain), waarna het zaakje afgesloten wordt met een prachtige bust (*kuch*LVL3*kuch*) in de omgeving van Würzburg en Crailsheim. Niet de beste shots voor het landschapsfotografieportfolio, maar wel een zeer interessant spel van atmosferische dynamiek. Buien moeten haast hun best doen om geen supercells te worden.
16 augustus
Op zoek naar zonneharpen in het Speulderbos.
25 augustus
Een soort van ‘verplichte’ plaat van de Posbank, net voor zonsopkomst.
27 augustus
De heide van de Loonse en Drunense Duinen in bloei, met daarboven een laagje grondmist. Het blauwe uurtje, het gouden uurtje; leuk materiaal voor een vroege ochtend in het weekend.
2 september
Getrakteerd worden op een convergentielijntje net voor de kust, waarin vrij zwakke en kleine onweersbuien omgeven door kraakheldere lucht eenvoudig ontstaan… en weer uitdoven. De vuurtoren van Westkapelle eindelijk kunnen vastleggen met bliksem op de achtergrond… en komt de dé verrassing van de nacht.
24 september
In de omgeving van Sint-Michielsgestel zijn er wat leuke composities met een molen en een platanenlaantje. Met de verwachte grondmist leuk om vast te leggen.
21 oktober
Met onder andere Erwin Klein naar de Rheingrafenstein bij Bad Münster am Stein-Ebernburg, Duitsland. We krijgen al in de vroege ochtend waarop we gehoopt hadden: een dun laagje bewolking nét onder de top van de rotsen. De eerste herfstkleuren zijn ‘gescoord’.
28 oktober
Even een rondje door de Zwitserse Alpen rijden met Erwin en Hans Nienhuis. Gewoon. Zomaar. Doelgebied: Engadin.
7 november
In de ochtend van 6 november spot ik vanaf de racefiets een boompje op een klein eiland, aan de rand van Den Bosch. ‘Dat ziet er vast mooi uit in dichte mist, zodat er een mysterieuze sfeer ontstaat en de lelijke hoogspanningskabels en het industrieterrein op de achtergrond niet zichtbaar zijn.’.
De volgende ochtend…
13 november
Na werktijd even de zuidkant van het Speulderbos verkennen tijdens zonsondergang.
14 november
Een vrij zonnige ochtend en nog wat tijd over voordat ik moet werken. In de bossen bij Vught had ik twee dagen ervoor wat aardige composities gespot waarvoor direct zonlicht nodig was. De kans dus even benutten, voordat de bladeren van de bomen verdwenen zijn.
18 november
Nét een paar zonnestralen kunnen vastleggen boven de Oelerbeek, Overijssel. Weer een dag met mazzel. Wie klaagt er over 2017?
19 november
Ook bij de Loonse en Drunense Duinen staan wat beuken. Met wat zonlicht is er vast wat leuks te maken van de paddenstoeltjes die op veel plaatjes uit het bosstrooisel steken. Ook een kleine omweg op weg naar de auto loont wanneer ik op drie verschillend gekleurde bomen stuit in het licht van de ondergaande zon.
25 november
De mist trekt nét voor zonsopkomst weg uit het Speulderbos. Pech gehad? Nauwelijks.
2 december
Een week verder, en nog eens flink wat mistiger. Overal in het Speulderbos stond IJshaar, zoveel dat het bijzondere er al snel vanaf is. Toch de plaatjes kunnen schieten die ik wil hebben, die van ‘De Dansende Bomen’ met hun kronkelende stammen en takken in een sprookjesachtige sfeer. ‘Le Danse Macabre’ (Camille Saint-Saëns) spookt door het hoofd.
10 december
Flinke sneeuwval, dus op pad voor die ene minimalistische foto die ik wil hebben. Waar beter dan in de Loonse en Drunense Duinen?
17 december
Even naar de Harz in Duitsland met onder andere Erwin Klein en Wouter van Bernebeek, voor wat in rijp en sneeuw ingepakte bomen. Helaas krijgen we geen direct zonlicht op de top van de Brocken, maar dat mag de pret niet drukken. Wat een bizarre, witte wereld.
Dit was het waarschijnlijk wel voor dit jaar, maar met de vrije weken die ik nu heb, kan ik niet wachten om weer de weg op te gaan.
Tot 2018 en een mooie jaarwisseling!