Hoewel sommige delen van Vlaanderen de volle laag hebben gehad, viel het in Malderen erg tegen. Slechts hier en daar leek wat 'wit poeder' te zijn gestrooid terwijl het grootste deel van de omgeving haar oorspronkelijke kleur heeft behouden. In de loop van de dag werd het al niet veel beter en smolten de laatste restjes als sneeuw voor de zon. De buien die volgden hadden slechts regen en af en toe wat smeltende sneeuw aan boord, maar dat was ook niet verwonderlijk bij temperaturen die opliepen van 0,4 naar 6,2 graden. Als compensatie voor de 'teleurstelling' kregen we wel indrukwekkende wolkenluchten te zien doorheen de dag terwijl de neerslag die er viel goed was voor 2,0 mm. De wind haalde maximaal 22,5 km/h.
Aan regenwater was er vandaag duidelijk geen gebrek. Het natte goedje begon reeds geruime tijd voor zonsondergang in een gezapig tempo naar beneden te stromen terwijl matige en lichte regenval elkaar de ganse dag bleven afwisselen. De meest intense neerslag viel in het eerste deel van de voormiddag, maar ook de rest van de dag was de intensiteit zeker niet te verwaarlozen, getuige hiervan de pluviometer die omstreeks 19H reeds 8,4 mm aanwees terwijl ze er zich hierboven niet veel van aantrekken en gewoon doorgaan met de pluviale aktiviteiten. De temperaturen schommelden bij dit alles tussen 2,0 en 5,9 graden terwijl de wind aanwakkerde tot 29 km/h en hierbij in de loop van de dag geleidelijk het noorden tot noordoosten is gaan opzoeken, een eerste aanzet naar de winterprik die ons de komende dagen te wachten staat. De laatste neerslag kan morgen mogelijk al als smeltende sneeuw de Malderse bodem bereiken en tot donderdag wordt het fris met heel wat bewolking, een weinig natte sneeuw en lichte vriesnachten. Meer opklaringen zouden vanaf vrijdag ons land moeten bereiken, kort voordat een inzettende westcirculatie een voorlopig einde maakt aan de winterprik.
De nadering van een koufront vanuit het westen bracht de atmosfeer voldoende in beroering om het grijze soepje dat ons gisteren en eergisteren teisterde, op te ruimen en aldus een winterdag met lente- allures toe te laten. Wel bleef er nog veel sluierbewolking over, iets dat erg typerend is voor een gesloten warme sector waar we nu in vertoeven. De zonnigste momenten waren weggelegd voor de namiddag vermits er voor de middag nog aardig wat Stratocumulus en Altocumulusbewolking voorbijdreef, maar ook toen zag het weertype er reeds erg uitnodigend uit. De temperaturen konden door de combinatie zon+warme luchtaanvoer met gemak klimmen naar 16,4 graden klimmen terwijl de minima ondanks de bewolking afgelopen nacht nog vrij laag zaten met 5,8 graden (twintig jaar geleden zou dit erg hoog geweest zijn). Tijdens de late namiddag en avond kwam er meer dreiging van Altocumulus en Stratocumulusvelden vanuit het noordwesten, maar de opklaringen bleven het volhouden tot na zonsondergang. Het geheel werd vandaag op smaak gebracht door een zuidelijk briesje tot 19,3 km/h. Neerslag is er niet aan te pas gekomen zodat we andermaal 0,0 mm kunnen neerschrijven als totaal.
We begonnen opnieuw helder bij temperaturen die naar -0,7 graden zijn gedaald. Deze hoge(re) minima zijn reeds een aanwijzing dat we geleidelijk in een andere luchtsoort terechtkomen, en dit vertaalde zich ook in het optreden van nevel en mistbanken die plaatselijk erg dik en donzig uit de hoek kwamen. Tijdens de voormiddag ging de mist over in een scherp begrensde Stratocumuluslaag die ervoor zorgde dat de zuidelijke helft van de hemel in Brussel grijs was en de noordelijke helft blauw. Te Malderen was er waarschijnlijk geen noemenswaardige bewolking maar het bleef wel nog zeer heeïg waardoor een staalblauwe hemel er vandaag nergens inzat. Na de middag zorgde de combinatie van warme zonnestralen en vochtige lucht voor de eerste keer dit jaar voor de vorming van de typische Cumuluswolken die we gewoonlijk in de zomer te zien krijgen, maar doordat we onder de beschermende vleugels van een hogedrukgebied terecht zijn gekomen, konden deze zich niet verder ontwikkelen en gingen ze na de middag over in uitspreidende Stratocumulusbewolking. Deze verdween weer naarmate de zon de horizon naderde, maar vanuit het westen kwam een aaneengesloten veld van Stratoicumulusbewolking opzetten waardoor een heldere avond er toch niet meer inzat. Wel was het vandaag weer aan de zachte kant met temperaturen die 12,9 graden bereikten, en dit bij een west- noordwestelijk briesje met snelheden tot 19,3 km/h. Het neerslagtotaal van deze dag bereikte 0,0 mm.
Het aanbreken van de dag verliep niet echt hoopgevend toen bleek dat het Stratusdek nog steeds geen krimp had gegeven. De egaal grijze lucht had deze keer echter een blauwachtige tint, en na een poosje is ze dan toch nog gaan openbreken. Dit resulteerde in een mix van Stratocumulus en Stratus fractus, die weer iets lenteachtigs aan het doodse winterlandschap wist te geven. Vanuit het noorden kwam er tegen de middag weer dikkere bewolking opzetten, gevolgd door lichte of matige regen die gedurende een paar uurtjes opnieuw voor een herfstachtig weerbeeld zorgde. Opvallend hierbij was dat de regen zich ten oosten van Malderen leek op te houden, waardoor het op het weerstation zo goed als droog bleef terwijl het onder andere in Mechelen enige tijd flink heeft geplensd. Tijdens de namiddag konden we in Malderen genieten van een aantal korte opklaringen die de temperatuur deden stijgen van 4,1 tot 8,6 graden. De wind wakkerde hierbij wat aan met snelheden tot 25,7 km/h uit het west- noordwesten. Naar de avond toe is de bewolking weer gaan toenemen, maar het bleef rustig en droog. We sloten uiteindelijk af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Na de buiige schermutselingen van gisterennamiddag en avond, konde we vandaag starten in rustige, droge maar grijze omstandigheden. In de vochtige atmosfeer heeft zich immers opnieuw Stratusbewolking gevormd welke voor een groot deel van de voormiddag bleef hangen. Gelukkig kwamen er vanuit het zuidwesten opklaringen opzetten, welke kort voor de middag Malderen bereikten. We kregen tijdens de namiddag dan ook flink wat zon te zien terwijl het er door toedoen van spierwitte stapelwolken erg fraai uitzag in tegenstelling tot het sombere en grijze weer in de voormiddag. Het bleef wel aan de frisse kant, al kon de zon het nog laten opwarmen tot 8,1 graden terwijl de wind het zuidwesten opzocht met 27,4 km/h als maximale snelheid. Kort voor zonsondergang leek de bewolking opnieuw toe te nemen (Stratus fractus en Cumulus congestus) maar er viel geen regen van betekenis meer. De resterende opklaringen deden het aardig afkoelen zodat we eindigden met minima van -0,4 graden.
Tijdens de voormiddag kregen we af en toe met lichte tot matige regenval te maken uit de gisteren voorbijtrekkende regenzones die min of meer boven onze hoofden tot stilstand zijn gekomen. De atmosfeer leek totaal geblokkeerd te zitten waardoor we meteen gelanceerd waren voor een uitermate sombere en kille winterdag. Daar het actiefste deel van de depressie ten zuiden van ons kwam te liggen kregen we met een meer continentale luchtaanvoer te maken die het kwik deed stokken op 4,4 graden, al bleven de minima in verhouding erg hoog met 1,4 graden. Langzaam maar zeker schoof het aftandse occlusiefrontje dan toch nog wat verder naar het oosten waardoor het in de namiddag droger werd met slechts af en toe een beetje motregen of een paar verdwaalde druppels. De sombere, grijze Stratuslucht bleef echter een constante en ook de wind was bijna te verwaarlozen. Overdag dan toch, want op het einde van de namiddag kwam er terug wat beweging in en stak er een ijzige oostenwind op die de gevoelstemperatuur ver onder het vriespunt joeg bij snelheden tot 20,9 km/h. Samen met de wind werd nu veel drogere lucht aangevoerd waardoor er een einde kwam aan het lichte gedruppel dat de hele tijd door leek aan te houden. Het neerslagtotaal bleef steken op 0,6 mm.
Na een ijzige nacht met minima van -2,6 graden, wachtte ons een zonovergoten weertype dat vooral rond en na de middag veel weg had van lente. Langzaam maar zeker dreef er meer sluierbewolking binnen, maar de zon scheen vrijwel ononderbroken. De temperaturen liepen op tot 7,9 graden en er stond een west-zuidwestenwind die snelheden tot 27,4 km/h haalde. Na zonsondergang koelde het snel af, maar de temperaturen bleven nog net boven het vriespunt steken. Niettemin werd er volop ijs en rijp gevormd daar de temperatuur aan de grond enkele graden lager was dan in thermometerhut. Het is overigens nog niet zeker dat we daar negatieve cijfers gaan zien daar de temperatuursdaling wel erg langzaam gaat. Neerslag is er overdag en afgelopen nacht niet meer gevallen zodat we konden afsluiten met 0,6 mm als dagtotaal.
Het was vanochtend helder, maar een aanwakkerende noordoostenwind zorgde voor een goede menging van de luchtlagen waardoor het uiteindelijk niet kouder dan ongeveer een halve graad onder nul werd. De wind liet het echter onaangenaam koud aanvoelen en dat zou overdag alleen maar verergeren door het verder aantrekken van de wind. Tijdens de voormiddag dreef er Stratus fractus bewolking binnen die afnam in aantal en omvang en het werd uiteindelijk zo goed als helder. Vooral achter glas was het aangenaam toeven door de reeds fors uit de hoek komende eind februari- zon. Aan de andere kant van dat glas dat liefst dubbel of driedubbel was, werd het natuurlijk een heel ander verhaal, al kon de zon toch nog maxima van 5,4 graden uit de ijsbrand slepen. Ondertussen bulderde de verlammende oostenwind met snelheden tot 29,0 km/h over het verstijfde winterlandschap terwijl het 's avonds zeer snel afkoelde tot de uiteindelijke minima van -1,4 graden. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Na een half bewolkte nacht die we met minima van 7,6 graden hebben afgesloten, werden we door een vriendelijk zonnetje begroet zodat de dag een veelbelovende start maakte. De bewolking bestond uit Stratocumulus, Cirrostratus, Altocumulus en Stratus fractus terwijl er net als gisterenavond weer een opvallende geel-oranje gloed was. In het westen verscheen er opeens een regenboog en vervolgens was alles grijs terwijl het aan een matige intensiteit ging regenen. Daarna volgde er een periode van grijs en somber weer waarbij de bewolking overging in Stratus en Stratus fractus. Deze bleef zowat de ganse dag hangen al was er kort na de middag tijdelijk een neiging tot opklaren. Vervolgens kwamen we echter onder de invloed van een koufront en ging het alweer regenen vanuit het westen. Ondanks alle bewolking en neerslag konden we maxima van 11,0 graden optekenen alvorens er met het koufront koelere maar zeker geen koude lucht binnen stroomde. Na het koufront volgde een periode van zwaarbewolkt maar overwegend droog weer. Vervolgens was het aan een troglijntje om het neerslagtotaal met een paar korte maar krachtige buitjes naar de uiteindelijke 3,1 mm te meppen. De rest van de avond verliep terug rustig in zwaarbewolkte tot betrokken omstand
Tijdens het tweede deel van de nacht bereikte de regenzone ons, en ze werd voorafgegaan door flink wat wind uit zuid- zuidwestelijke richtingen. We ontwaakten onder een grijze hemel en er werd tamelijk zachte zeelucht aangevoerd. Kouder dan 4,1 graden werd het dan ook niet meer en overdag haalden we maxima van 7,2 graden. Tijdens de voormiddag volgde een droge periode en rond de middag ging het opnieuw regenen aan een soms behoorlijke intensiteit. Deze hield voor de rest van de namiddag aan en de zon kregen we dan ook niet meer te zien. De zuidwestenwind zwakte hierbij wat af waardoor de gevoelstemperatuur weer wat omhoog ging. Tijdens de avond werd het weer droger met af en toe nog wat lichte regen of motregen, welke het neerslagtotaal aanvulde tot
De opkomende Cirrostratus is tijdens de nacht overgegaan in Altostratus en Nimbostratus waardoor de dag druilerig van start ging. Het zwaartepunt van de "zondvloed" kwam echter ten noorden van ons te liggen en veel verder dan lichte regen en motregen kwam het nog niet. Sterker nog, tegen de middag ging de bewolking weer over in Cirrostratus zodat we de zon terug te zien kregen. De zachte lucht achter de regenzones had echter behoorlijk wat moeite om tot bij ons door te dringen waardoor het bij de aantrekkende zuidwestenwind waterkoud aanvoelde. Bovendien moest de zon af en toe de duimen leggen tegen dikke plukken Stratus fractus bewolking die voorbij dreven. Vanuit het westen ging de Cirrostratus weer over in Altostratus met nog meer Stratus fractus eronder. Daaruit ging het al snel weer motregenen wat later door steeds intensere regen werd gevolgd. Vooral na zonsondergang plensde het bij momenten flink door terwijl de wind ook flink aanwakkerde. Ondertussen begon de zachtere lucht tot bij ons door te sijpelen waardoor de maxima van ... graden nu pas bereikt werden. Het neerslagtotaal is uitgekomen
(Filipijnen) De buienactiviteit nam tijdens de nacht flink toe en uiteindelijk bleef het bijna continu regenen aan een flinke intensiteit. In het begin ging dit gepaard met rukwinden maar de atmosfeer kwam meer en meer tot rust tot er tegen de ochtend bijna geen zuchtje wind meer stond en de regen dus loodrecht naar beneden kwam. Het volledige uitspansel was grijs en het leek alsof het al sinds het begin der tijden regende en dat nog voor eeuwig zou doen. Maar tijdens de voormiddag werd het dan toch nog droger en werd de bewolking dunner. De zonnekloppers moesten echter nog even op de tanden bijten (voor zover dat met de gebrekkige medische voorzieningen op Siargao nog aangewezen was) want het bleef grijs en somber. Langzaam maar zeker begon de wind weer aan te wakkeren en laat in de avond kwam het dan toch weer tot hernieuwde buienctiviteit met steeds intenser wordende r