"Niet teveel zorgen maken", lees ik hier. Ok. Fijn voor de mens die er niet tegen kan. Momenteel stikkapot door de slechte, bijzonder slechte nachten (veel en veel te warm, voor zo'n gevoelig iemand als mijzelf hakt dat er behoorlijk in) en hartkloppingen door die heerlijke hitte.
Maar ik maak me inderdaad niet teveel zorgen. Een mens moet toch eens op een keertje sterven. Dus, tja. Zand erover, letterlijk dan
.
Tjongejongejonge.
Dat het hele klimaat naar de haaien gaat, daar moeten we ons geen zorgen over maken, toch? Daar hebben we onze kinderen voor. Ge wordt er begot cynisch van.
Tot de bijen verdwijnen en tal van andere broodnodige dieren. Dan schreeuwen we om onze moeders (die er niet meer zijn).
Maar genoeg. Dadelijk maar weer eens gaan werken. Terwijl ik eigenlijk het liefst van alles in een koude kelder wil liggen. Oefenen voor later
.
.