"Blijft het lang droog? Dan gaat het IJsselmeerwater op rantsoen"
Bericht van: Jan (Workum, FRL) , 17-07-2018 10:44Leeuwarder Courant vandaag:
Friesland blijft de droogte tot nu toe redelijk de baas dankzij het IJsselmeer. Maar deze watervoorraad is bij gebrek aan neerslag niet oneindig.
Wetterskip Fryslân hintte er gisteren voor het eerst op: als de droogte aanhoudt, kan het zijn dat er in Friesland minder water wordt ingelaten vanuit het IJsselmeer.
Zover is het nog niet, maar deze kwestie heeft wel de aandacht van de Landelijke Coördinatiecommissie Waterverdeling (LCW), die bij elkaar komt bij extreem lage waterstanden of een neerslagtekort. De LCW vergadert morgen opnieuw.
In Friesland minder ernstig
Door de nabijheid van het IJsselmeer zijn de gevolgen van de droogte in Friesland tot nu toe niet zo ernstig als in Oost-Nederland. Boeren in de Drentse veenkoloniën kregen gisteren een verbod om te beregenen met slootwater, langs de IJssel zijn de schapen van de dijken gehaald om de grasmat te sparen.
Dat soort maatregelen is in Friesland voorlopig niet nodig, omdat het water in de Friese boezem dankzij het IJsselmeer nog op peil is. Maar het gebrek aan regen eist wel zijn tol. Omdat het gemiddelde neerslagtekort in Friesland is opgelopen tot 200 millimeter, inspecteert het Wetterskip vanaf morgen alle veenkades en -oevers op scheuren en zwakke plekken.
In de hele provincie gaat het om 600 kilometer aan oevers, die door veertig inspecteurs te voet worden gecontroleerd. Een eerdere steekproef in de Zuidwesthoek, toen het tekort nog 150 millimeter was, leverde geen problemen op.
Normaal waterpeil
Het IJsselmeer zelf heeft nog het normale waterpeil voor de tijd van het jaar dankzij de toevoer – via de IJssel – vanuit de Rijn, maar die toevoer is inmiddels ook aan het dalen. Nu de droogte voorlopig voortduurt, neemt deze voeding vanuit de Rijn waarschijnlijk verder af.
Bij een echt watertekort is het de LCW die bepaalt hoe het beschikbare water wordt verdeeld. In de wet is vastgelegd wie het eerste water krijgt. De eerste streven is het voorkomen van onomkeerbare schade bij natuurgebieden en (veen)dijken, pas daarna ligt de prioriteit bij de drinkwatervoorziening en water voor energiebedrijven.
Niet voordat dat allemaal is zekergesteld, is de beregening van landbouwgewassen bespreekbaar.