Afbeeldingen:
19-08-2006: Naderend regenscherm uit een van de buien.
Donderdag, 19 augustus 2004
Vanochtend was het eerste weerselement dat uit de band sprong al meteen de wind die er pieken tot 53 km/h flink tegenaan ging en het weer een herfstachtig tintje gaf. We begonnen nogthans onder een heldere hemel die er zeker vanachter glas of een windscherm veelbelovend uitzag, maar ook hiermee werd snel komaf gemaakt in de vorm van wolkenflarden die zich steeds meer gingen verspreiden over het zwerk, en in de namiddag begon het er erg onweerachtig uit te zien toen majestueuze Cumulonimbi stonden te trappelen om ons land met hun bezoek te vereren. In Brussel leverde dat in elk geval een aantal flinke buien op, al was er op het eerste zicht geen onweer bij. Voor Malderen hadden deze grillige bezoekers echter weinig interesse, want meer dan 0,2 mm neerslag is er niet gevallen. Met temperaturen tussen 16,9 en 23,2 graden was het al een stuk frisser dan wat we gewend zijn de voorbije dagen en het ziet ernaar uit dat we daar meer beter snel aan wennen. Met een depressie die ten westen van ons toertjes blijft draaien lijkt stabiel en zomers weer niet meteen voor ons weggelegd te zijn, al zou zondag zoals het er nu voor ligt enigzins kalmer en droger moeten verlopen.
Vrijdag, 19 augustus 2005
Degenen die er vroeg bij waren konden tot kort na zonsopgang nog genieten van de laatste restantjes van het zomerprikje. Vanuit het zuidwesten kwam de voorspelde onweerszone al snel opdagen en uiteindelijk kregen we met momenten matige tot vrij zware regenval te verwerken terwijl er af en toe wat gedonder en gebliksem aan te pas kwam; de onweders waren aktiever dan eerst voorspeld werd, maar ondanks dit alles bleef het hier nog vrij bescheiden en kunnen we enkel de neerslagsom van 9,2 mm als opmerkelijk beschouwen. Nadat het onweer opschoof richting Nederland vormden zich op veel plaatsen mistbanken waardoor er een erg apparte sfeer ontstond, maar de buitjes die de uren daarop volgden leken de mist letterlijk uit de lucht te wassen en in de late namiddag verschenen er opklaringen vanuit het zuidwesten. Deze maakten het alsnog mogelijk om de temperatuur op te krikken naar 22,7 graden, het was aanvankelijk immers vrij fris ondanks de zwoele ochtend bij 15,5 graden. Bij het binnendrijven van de opklaringen is de wind naar het westen gedraaid en wakkerde aan tot 21 km/h. Wie dacht dat het hiermee allemaal voorbij is zit er flink naast want er ontwikkelde zich een nieuwe buienlijn die tijdens de avond nog enkele fikse buien deponeerde en zo uiteindelijk het neerslagtotaal voor vandaag liet oplopen naar een vrij indrukwekkende 11,4 mm. De dag kunnen we uiteindelijk afsluiten met brede opklaringen al komt er vanuit het westen sombere laaghangende bewolking opzetten.
Zaterdag, 19 augustus 2006
Hoewel de zomer stilaan haar einde nadert, kregen we vandaag zonder meer de boeiendste onweersdag van het voorbije jaar aangeboden. Het begon nochthans erg banaal met een heldere blauwe lucht waarin later wat onschuldig ogende Cumulus fractus ontstond, maar de snelle, kolkende bewegingen die in sommige wolkenflarden zichtbaar waren, gaven al aan dat er wat meer aan de hand was met onze atmosfeer. Terwijl de wolken maar weinig toenamen in volume verschenen er rond en na de middag sluierwolken die geleidelijk toenamen en dikker werden vanuit het zuiden. In een verder stadium, na de middag, ontstond er ten westen van Malderen een buienlijntje dat verder uitgroeide en naast indrukwekkende wolkenlandschappen ook wat akoestische aktiviteit begon te vertonen. De eerste onweershaard was dus geboren. De hele zaak leek echter ten westen van ons te blijven en het werd nog frustrerender toen er een tweede buienlijn ten oosten van het weerstation tot ontwikkeling kwam en langzaam wegtrok, maar op een gegeven moment stuwde de buienlijn een wallcloud voor zich uit die zich door de outflow eronder snel ontwikkelde tot een nieuwe buienlijn. Dikke druppels ploften toen neer op het Malderse weerstation en na een korte tussenpauze begon het intenser te regenen terwijl steeds imposanter ogende wolkenmassa's het luchtruim domineerden. Het duurde ook niet lang voor deze verse buienlijn zelfstandig onweer ging voortbrengen, gepaard gaande met flinke stortvlagen en gestaag toenemende bliksemaktiviteit. Het werd vanuit het zuiden echter weer lichter en de stortregen ging over in lichte regen. Het spektakel was hierbij echter nog niet afgelopen want in de lichter wordende hemel waren reeds dreigende aambeelden zichtbaar en al snel kwamen de bijhorende verse onweders dichterbij. Geen tropische stortregen deze keer maar een striemende vlaag van fijnere regendruppels, en dit terwijl er op betrekkelijk korte afstand weer kwistig met statische elektriciteit werd omgesprongen. Ook deze vlaag was niet eeuwigdurend en ten midden van zeer chaotische wolkenmassa's hield het even op met regenen. Een derde episode met onweer en flinke regenvlagen volgde een halve minuut later, voorafgegaan door fraai ogende valstrepen die zich tegen een blauwe opklaring in het zuidoosten aftekenden. De electriciteit leek er langzaam uit te gaan niettegenstaande de vlaag vrij lang voortduurde. In de loop van de avond werd het dan alsnog droog maar vooraleer we de zonsondergang konden aanschouwen moesten we eerst nog een vierde stortvlaag incasseren. Het zwaartepunt hiervan leek echter ten oosten van ons te passeren en er zat ook geen onweer meer op. De rest van de avond verliep echter rustig en droog. Het onweersgeweld bleek uiteindelijk goed te zijn voor niet minder dan 16,6 mm en werd zomers getint door de temperaturen die voor het eerst sinds een hele poos de 25 graden wisten te overschrijden, meerbepaald 25,1 graden. De minima mochten er ook wel wezen bij 15,2 graden en het feit dat de onweders geen sterke valwinden voortbrachten, hield de maximum windsnelheid eerder bescheiden met 22,5 km/h uit het zuid- zuidwesten.
Zondag, 19 augustus 2007
De voorspelde regenzone was vandaag reeds vroeg weggetrokken waardoor we de dag konden beginnen onder vrij rustige en droge omstandigheden en door de bewolking niet al te lage minima van 16,7 graden. De hemel was bedekt met een zeer omvangrijk Stratocumulusdek maar vanuit het westen kwamen er geleidelijk diepblauwe luchten opzetten die in combinatie met de resterende bewolking en de stapelwolkjes die zich kort daarna vormden, weer voor fraaie uitzichten zorgden. Door de heldere lucht was de zon erg krachtig waardoor het ondanks de vrij koele zeelucht aangenaam toeven was buiten. Dat werd wel even anders toen de bewolking na de middag weer ging toenemen en er zich opnieuw buien ontwikkelden. De wind wakkerde hierbij flink aan en deze haalde uiteindelijk snelheden tot 30,6 km/h uit het zuid- zuidwesten. De buien waren volgens de radar voorzien van onweer waarbij het eerste exemplaar (zonder onweer weliswaar) Malderen in het tweede deel van de namiddag aandeed. Deze liet het korte tijd vrij intens regenen maar kon verder niet veel indruk maken op de 'aktief weer- liefhebber'. Vervolgens konden we terug genieten van fraaie uitzichten op de statige buienwolken die zich als kastelen in de diepblauwe lucht verheven. De temperatuur bereikte uiteindelijk 23,1 graden in de namiddag. De wind nam na deze eerste bui ook gevoelig af in kracht terwijl de rest van de namiddag en een groot deel van de avond rustig en droog verliep. Pas na zonsondergang werd het weerstation overspoeld door een nieuwe regenbui, maar meer dan een vijftal verdwaalde druppels leverde deze niet op terwijl er eveneens geen onweer of andere randverschijnselen bijzaten. De neerslag was niet meetbaar zodat we voor vandaag op 0,8 mm bleven steken.
Dinsdag, 19 augustus 2008
Vlak voor zonsopgang konden we genieten van / in paniek raken door bloedrode schemeringskleuren die het hele luchtruim in vuur en vlam leken te zetten. De temperatuur zat tevens vrij hoog met 16,4 graden. Nadien volgde een fraai samenspel van Stratus fractus en Stratocumulus stratiformis waarbij deze laatste een erg mooi patroon van ribbels en golven ten toon spreidde. Het vervolg was helaas minder mooi want de Stratus fractusbewolking die aanvankelijk beperkt was tot een paar losse wolkenflardjes, breidde zich razendsnel uit over het hele zwerk en in een oogwenk werd de boel herschapen in een erg sombere en herfstachtig ogende versie. Om het plaatje compleet te maken, werden hieraan nog een aantal (mot)regenbuitjes toegevoegd en een nijdige zuidwesten wind die met snelheden tot 41,8 km/h niet onopgemerkt voorbijraasde. De temperaturen konden uiteraard geen hoge toppen scheren in deze omstandigheden waardoor we het bij 21,9 graden als maximum hielden. Tijdens de namiddag ontstond er veel convektieve bewolking die erg fraai zou geoogd hebben ware het niet dat er nog steeds massaal Stratocumulus en Stratusbewolking werd aangevoerd die deze show voortdurend aan het oog onttrok. Heel af en toe konden we door een minuscule opklaring een blik werpen op de statige Cumulus congestuswolken die daarboven voorbij paradeerden, maar veel kon dit niet goed maken. Tijdens de avond kregen we dan alsnog bredere opklaringen te zien maar deze werden snel gevolgd door een vrij pittige regenbui die het neerslagtotaal in één ruk deed oplopen naar 0,6 mm. Onweer zat hier niet op maar het werd wel gevolgd door een opnieuw in vuurrode kleuren gehulde zonsondergang waarvan de gloed dwars door de regengorijnen heen straalde. Kortdurende opklaringen volgden de mini- stortbui op, waarna nieuwe wolkenvelden met nog een beetje lichte regen hun intrede maakten. Omstreeks 22H bleek de hemel echter weer zo goed als helder te zijn.
Woensdag, 19 augustus 2009
Het was vanochtend een beetje nevelig, maar dat veranderde snel toen er vanuit de velden opeens een dichte mist kwam opzetten die alles aan het oog onttrok en het zicht tot minder dan 50 meter beperkte. Zoals in deze omstandigheden wel vaker het geval is, was de mist boven de grote steden minder dicht en was het in het centrum van Brussel zelfs helder. Eens de zon haar krachten had teruggevonden, werd de mist ook boven het platteland opgeruimd en konden we opnieuw van zeer warm zomerweer genieten waarin het kwik steeg van 13,7 tot 33,8 graden. Er dreef wat sluierbewolking voorbij, maar dit kon niet verhinderen dat de hemel een opvallend diepblauwe kleur kreeg. De aangevoerde lucht was ondanks de mistige toestanden vanochtend te droog om stapelwolken te vormen, zodat de zon ononderbroken kon schijnen. Dat zuidwestelijke briesje was dan ook meer dan welkom met haar snelheden tot 17,7 km/h. Tijdens de avond bleef de hitte lang nazinderen, en duurde het tot kort voor zonsondergang voordat het kwik weer onder de 30 graden dook. Bewolking was er niet meer te zien op wat verspreide Cirrus na, en wat ongebruikelijk is voor onze streken, is dat de warmte ook 's avonds en 's nachts droog bleef aanvoelen zonder enig teken van kilte of klammigheid. Van neerslag viel al evenmin een spoor te bekennen, zodat we andermaal met 0,0 mm afsloten en de droogte genadeloos blijft verderduren. Een koufront zou morgenavond misschien een einde/onderbreking van de droogte betekenen, maar in afwachting zullen we bakken en braden bij temperaturen die boven de 35 graden kunnen uitstijgen.
Donderdag, 19 augustus 2010
Met minima van 12,2 graden was het vanochtend opnieuw iets koeler, maar de sfeervolle ochtendkleuren maakten dit ruimschoots goed. Er waren Stratocumulusvelden te zien die oranje oplichtten bij zonsopgang terwijl grote delen van het luchtruim helder waren. Tijdens de voormiddag werden er wat stapelwolkjes gevormd die een opvallend spierwitte kleur hadden en samen met de donkerblauwe lucht en lichtgrijs gekleurde Stratocumulusveldjes voor een fraai en zomers uitzicht zorgden. De grote hoogte waarop de wolken zich leken te bevinden was eveneens opvallend, al kwam het wellicht door gewenning aan de laaghangende Stratusbewolking die we de voorbije dagen hebben gezien. Op de begane grond heerste er een zwakke zuidwestenwind die tijdelijk aanwakkerde tot 29,0 km/h terwijl de temperaturen er opliepen tot een comfortabele 23,1 graden. Op het einde van de namiddag hadden de stapelwolken de neiging om zich uit te spreiden tot Stratocumulusvelden, maar het horrorscenario van een door sombere wolkenschermen volgesmeerde lucht is gelukkig geen werkelijkheid geworden. De bewolkingsgraad werd niet veel groter dan ongeveer 5/8 terwijl de opklaringen tijdens de avond breder werden. Het koelde desondanks maar langzaam af en het was dan ook volop genieten van de met enkele Stratocumulus undulatus veldjes ingeklede avondhemel. Met de zomerse vooruitzichten voor de komende dagen en het neerslagtotaal van 0,0 mm krijgt het water in het moerassige Malderen weer de kans om weg te trekken.
Vrijdag, 19 augustus 2011
Het onweerachtige spectakel van gisteren was snel vergeten toen we vanochtend moesten toekijken hoe een fijne motregen neerdaalde over een grijs, somber en kil Malderen. Echt koud was het gelukkig niet bij minima van 13,0 graden, en de neerslag ging er in de loop van de voormiddag langzaam uit. Tegen de middag verschenen er een paar spaarzame opklaringen terwijl de bewolking overging in een mix van Stratocumulus en Cumulus. Daarna volgde een periode van vrij aangenaam zomerweer, al was het een stuk minder warm bij maxima van 24,0 graden. De wind is naar het west- noordwesten gedraaid en haalde snelheden tot 20,9 km/h terwijl de bewolking tijdens de namiddag verder afnam. Wel vielen er aan het begin van de namiddag nog een paar buitjes maar de rest van de dag bleef het droog en stabiliseerde alles door aanvoer van warme lucht in de hogere luchtlagen. De avond werd gekenmerkt door uitgebreide zonnige perioden en fraaie Stratocumulusveldjes die werden afgewisseld door Cumulus. Zodra de zon onder was, koelde het vrij snel af waardoor we het neerslagtotaal van 0,2 mm in kille omstandigheden moesten optekenen.
Zondag, 19 augustus 2012
Bij minima van 18,4 graden was het vooral binnenshuis reeds voor zonsopgang puffen en zweten geblazen. Het warme luchttransport bereikte vandaag een hoogtepunt waardoor het na zonsopgang razendsnel opwarmde. Ondertussen zagen we in het zuidwesten Stratocumulus castellanus bewolking opdoemen dat reeds het einde van de tropische hitte aankondigde. Deze bewolking breidde zich tamelijk snel over het luchtruim uit waardoor de opwarming werd afgeremd en de 40 tot 41 graden die door sommige enthousiase weermodellen werden berekend er uiteindelijk niet van gekomen zijn. Buiten de cijferfetisjisten zullen echter weinigen hierover klagen want er kwam wat meer vocht binnengestroomd en bij maxima van 34,9 graden stond dit uiteraard garant voor een ware foltering voor wie niet over een airco of zwembad beschikte. Verkoeling konden we even later vinden in drie (misschien zelfs vier) regendruppels die in de nabijheid van het weerstation neerploften. De meeste neerslag verdampte bij het vallen want boven ons waren veel valstrepen te zien die op erg intense regenval wezen enkele kilometers boven onze hoofden. Daarna volgden weer opklaringen en het warmde weer enkele graden op. Later op de avond kwam er vanuit het westen Cirrus en Altostratus binnendrijven met in de verte flinke stapelwolken en wat Stratocumulus. Volgens de radar trok er een onweersbui voorbij die ten noorden van Gent haar hoogtepunt bereikte. Vanuit Malderen was echter niets van dit alles te merken en toen de wolkenband boven ons hing leverde dit slechts een bries tot 20,9 km/h uit het zuidwesten op. Deze bracht wat verkoeling al ging de wind daarna weer liggen en warmde het terug een paar graden op ondanks het late uur. De rest van de avond en nacht verliep in rustige en droge omstandigheden waardoor we met 0,0 mm konden afsluiten.
Maandag, 19 augustus 2013
Tijdens de vroege ochtend stonden we alweer oog in oog met een buienlijn en een thermometer die 13,2 graden aanwees als minimumtemperatuur. Zou het deze keer lukken om Malderen van een degelijke kwak regenwater te voorzien? In elk geval leek dit niet te lukken want de steeds dikker wordende Stratus en Stratocumulusbewolking die vanuit het westen binnendreef werd plotseling opengereten en we kregen nu mooie opklaringen te zien terwijl de bewolking overging in uitgestrekte velden van Stratocumulus castellanus. De wolkenkenner weet uiteraard dat die kwak regenwater nog steeds mogelijk is bij deze wolkensoort, maar iemand met ervaring weet ook dat het dan om buien gaat wat niet meteen hand in hand gaat met 'Malderen' of 'Londerzeel'. En inderdaad, de buien bleven weg op deze locatie en er volgde een winderige dag waarbij stapelwolken, Stratocumulusveldjes en perioden van zonneschijn elkaar afwisselden. De radar toonde eerst nog een onweerscel van formaat die net ten zuiden van Malderen doortrok, en dit werd inderdaad bevestigd door de kurkdroge zand- en stof bodem waarin een pluviometer stak die 0,0 mm aanwees en een viertal kilometer verderop plaats maakte voor modderige wegen vol plassen. Tegen de middag gingen de buien er op de meeste plaatsen weer uit en kregen we te maken met forse stapelwolken die steeds kleiner werden tot we uiteindelijk wat verspreide Cumuluswolkjes en een paar Stratocumulusveldjes overhielden. De vochtige lucht zorgde voor een zachte lichtinval waardoor alles een schitterend contrast vormde met de hooiweiden eronder en de goudgele volle maan laag boven de horizon. Kortom, een avondsfeer zoals je ze meestal in schilderijen ziet waar de onaangename koelte na zonsondergang echter als een doek overheen viel.
Dinsdag, 19 augustus 2014
Tijdens de vroege ochtend (5H) werden we overspoeld door een pittig regenbuitje, maar een uurtje later was het alweer droog en lazen we minima van 12,6 graden af op de thermometer. Het drogere intermezzo bracht zeker geen opklaringen en bijhorende zonneschijn met zich mee want we zaten nu onder een gesloten Altostratus wolkendek gevangen waaronder Cumulus en Stratocumulus hing. Later ging het daar opnieuw lichtjes uit regenen, maar net als de voorbije dagen ging de wind weer met alle aandacht lopen (vliegen) en was het weer een gure bedoening met rukwinden uit overwegend noordwestelijke richtingen welke door merg en been sneden. Tegen de middag ging de bovenste wolkenlaag over in Cirrostratus en vervolgens klaarde het op. De Cumuluswolken reageerden hier echter op door aan te groeien en zo kwam het op veel plaatsen alweer tot buien doch ook fraaie wolkenlandschappen die zich tegen een diepblauwe poollucht aftekenden. Poollucht inderdaad, want met de maxima van 19,4 graden waanden we ons weer een heel eind in de herfst en kon de zon enkel vanachter glas wat warmte brengen. Voor de verandering waren de rollen eens omgekeerd en bleef Brussel buiten schot van de talloze buitjes die links en rechts voorbijdreven. Londerzeel deelde wél in de prijzen al waren het eerder troostprijsjes want veel verder dan die 0,6 mm is het niet meer gekomen. Tijdens de avond zakten de stapelwolken als kaartenhuisjes in elkaar en werden de opklaringen breder. De wind zwakte af en onder de open hemel zette zich een bloedstollend snelle afkoeling in waardoor een terrasje of zwempartij toch wel het laatste was dat in ons opkwam als afsluiter van deze dag. Wat er nog aan bewolking overschoot bestond vooral uit gebroken Stratocumulusveldjes en de minima van vanochtend werden bijgesteld naar 11,8 graden op het einde van de avond.
Woensdag, 19 augustus 2015
Na een kille nacht waarin het afkoelde tot 13,9 graden kregen we vanochtend brede opklaringen te zien waarbij de bewolking uit Cumulus, Stratocumulus bankjes en Stratus fractus bestond. In de hogere luchtlagen was wat Cirrus bewolking te zien en de zon had weinig last van deze wolkensoorten. We kwamen ook in een warmer luchttransport terecht dat verzorgd werd door een westelijk tot zuidwestelijk briesje dat nauwelijks voelbaar was. De stapelwolken groeiden tijdens de namiddag vrij fors uit maar het bleef droog in Malderen en we haalden erg aangename maxima van 25,4 graden. Door de afwezigheid van wind bleef het ook tijdens de avond aangenaam warm toen de zon minder krachtig werd, en ook na zonsondergang was het niet echt koud te noemen. De stapelwolken verdwenen toen en maakten plaats voor Stratocumulusveldjes die vrede en rust uitstraalden, Cirrus en Cirrostratus. Neerslag is er vandaag niet meer gevallen waardoor we terug met een dagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten.
Vrijdag, 19 augustus 2016
De bewolking is tijdens de nacht weer wat afgenomen, maar toch hing er nog steeds veel Cirrus en Cirrostratus terwijl er hier en daar velden Stratocumulus te zien waren. Net als gisterenavond had het licht een typische herfstkleur met veel warme oranjetinten erin. Het voelde ook klam aan maar koud was het zeker niet met minima van 12,8 graden. Er dreef vrij snel Stratocumulus en Stratus fractus bewolking binnen waardoor de zon het zwaar te verduren kreeg, we kregen deze tijdens de voormiddag maar nauwelijks te zien. Desondanks haalden we toch nog maxima van 23,9 graden. Ook tijdens de namiddag kwam hier niet veel verbetering in en naar de avond toe kwamen we geleidelijk onder de invloed van een naderend koufront waardoor de bewolking dikker en dreigend werd. Deze bestond nu vooral uit Altostratus, Altocumulus castellanus en Stratocumulusvelden. Hierin zagen we al snel een shelfachtige structuur verschijnen en kort daarna zagen we dichte regengordijnen voorbijtrekken die meestal ten zuidwesten van ons langs gingen. Dit waren de buien die zich op het front bevonden, maar in Malderen leverde dit hooguit wat druppeltjes op en een stevige windvlaag (draaiend van zuidwest naar west) die de klamme warmte die er eerst nog hing, liet plaats maken voor een tamelijk gure koelte. Na de passage van het front bleef het droog maar de bewolking bleef eveneens hangen en er stond nog steeds erg veel wind waardoor het nogal aan een herfstavond deed denken.
Zaterdag, 19 augustus 2017
Het is tijdens de nacht grotendeels helder geworden, en we begonnen de dag met diepblauwe luchten waarin slechts wat Cumulus fractus te zien was. Hoe vriendelijk dit ook oogde, de nijdige westenwind was dat alles behalve en met minima van 12,2 graden was het ook niet bepaald warm te noemen. En dat was nog maar het begin want de bewolking nam razendsnel toe en er kwamen fikse buien tot ontwikkeling. De hele dag door was het guur en winderig waarbij de fraaie wolkenlandschappen met imposante stapelwolken een magere troost waren voor velen. Warmer dan 19,8 graden werd het niet al werden de buien minder aktief toen de troglijn die voor alles schuldig was, wegtrok naar het oosten en de boel weer stabieler werd met bredere opklaringen. Maar ook dan vielen er nog geregeld buien die tot 's avonds laat bleven doorgaan. Ze waren echter niet meer meetbaar en de zachte kleuren in de overwegend met Stratocumulusvelden en verscholen Cumulonimbi bedekte hemel straalden rust uit. In het westen was toenemende Cirrostratus te zien maar dit bleef zonder (bijkomende) gevolgen. De wind was bovendien ook gaan liggen. We sloten af met een neerslagtotaal van 4,6 mm.
