Afbeeldingen:
niet beschikbaar
Zondag, 7 november 2004
Dankzij het frontale gedoetje dat zo vriendelijk was om een paar stapjes achteruit te zetten, zijn we terecht gekomen in de opklaringen die zich vóór het front bevinden, wat resulteerde in een meer dan behoorlijke najaarsdag waarbij de zon in de voormiddag ongehinderd haar gang kon gaan, en tegen en vooral na de middag verschenen er op grote schaal afgeplatte stapelwolkjes (Cumulus humilis) die echter niet konden verhinderen dat het erg aangenaam bleef. Naar de avond toe is er erg veel hoge en later ook middelhoge bewolking komen binnenschuiven vanuit het noordwesten. De wind was opvallend zwak met maximaal 11 km/h en de temperaturen liepen op tot 13,5 graden terwijl de minima pas straks zullen bereikt worden doordat het in de heldere lucht snel afkoeld en de temperatuur op dit moment reeds lager zit dan deze ochtend. De satellietbeelden tonen echter een inval van noordelijke stromingen waardoor het front nu van noordwest naar zuidoost over het land zal geduwd worden, en zo zullen we vrij snel achter het front terechtkomen waar talloze noordzeebuien aktief zijn en waarschijnlijk voor een wisselvallig weertype zullen zorgen met buien maar ook opklaringen morgen.
Maandag, 7 november 2005
Tijdens de vroege ochtenduurtjes waren de pluviometers reeds volop aan het werk dankzij de aangekondigde regenzone die haar doortocht doorheen de lage landen had ingezet. De volledige ochtendspits viel ten prooi aan de pluvialiteiten en hierbij viel het licht buiige karakter van de neerslag op. Het regenweer was echter van niet al te lange duur want reeds halverwege de voormiddag werd het droog en daagden er geleidelijk opklaringen op waardoor het weersbeeld er tegen de middag compleet anders uitzag bij een licht bewolkte hemel. Van de regen waren we echter nog niet helemaal verlost want er ontwikkelden zich in de loop van de namiddag nog een aantal buien die onderandere in Brussel langskwamen, doch te op de Malderse pluviogrammen zijn geen sporen van neerslag terug te vinden waardoor de 3,8 mm die we hier incasseerden volledig afkomstig waren van de regenzone zelf. Bij dit alles stond er een zuidwestelijke wind die met snelheden tot 31 km/h best wel pittig mag genoemd worden terwijl de temperaturen een kleine winst boekten tegenover gisteren: ze kwamen uit op 10,3 graden in de ochtend en een erg zachte 16,1 graden in de vroege namiddag. De buien en bijhorende bewolking zijn tegen de avond verder weggetrokken naar het oosten terwijl bij zonsondergang in het zuidwesten hoge sluierbewolking is verschenen, afkomstig van een storing die momenteel boven de Britse eilanden aankomt. Op de satellietbeelden ziet het systeem er best indrukwekkend uit, maar het is alweer veel geblaat en weinig wol want de neerslag zal ons in het ergste geval pas in de nacht van dinsdag op woensdag bereiken en beperkt zijn tot motregen. Er zal wel veel bewolking zijn morgenvoormiddag met mogelijk al wat motregen in het uiterste westen, maar na de middag klaart het tijdelijk weer op.
Dinsdag, 7 november 2006
Een veelbelovende start toen we de dag na een met opklaringen doorspekte nacht, zo goed als helder konden beginnen. Maar tegenwoordig is niets meer gratis en moesten we weer behoorlijk in onze thermische buidel tasten voordat we hiervan konden genieten. Bij het krieken van de dag hielden we dan ook maar 3,3 graden over. De zon schraapte vervolgens al haar moed bijeen om dit 'verlies' weer aan te zuiveren, maar met de winter voor de deur kon deze niet al teveel energie meer opbrengen en moesten we ons tevreden stellen met maximumtemperaturen van 11,3 graden. Achter glas en uit de tot 25,7 km/h uithalende zuidwestenwind was het echter goed toeven, want de bewolking speelde de ganse dag door slechts een klein bijrolletje in de vorm van wat sporadisch voorbijdrijvende Stratocumulusveldjes. De late namiddag en vroege avond werden op hun beurt gekarakteriseerd door een band van Cirrus en Cirrostratus die vanuit het noordwesten kwam oprukken, maar zonder verregaande gevolgen: de zon raakte er vlot doorheen en even later zorgde dit voor een met fraaie kleurentinten omgeven zonsondergang. De hoge bewolking was ijl en dun waardoor het kwik tijdens de uren na zonsondergang weer meteen naar beneden dook en we een erg koele nacht tegenmoet gaan. Het was tevens een droge dag met 0,0 mm neerslag.
Woensdag, 7 november 2007
Er vroeg bijzijn was vandaag de boodschap voor de zonne- aanbidders onder ons want tijdens het begin van de voormiddag was het luchtruim reeds vergeven van de Cirrostratusbewolking. Hoewel de zon daar nog door scheen, moest deze al snel de duimen leggen toen er Stratusbewolking kwam opzetten vanuit het westen en we in een mum van tijd met een somber weertype opgezadeld raakten. Veel neerslag zat er duidelijk niet in de wolken; er viel hooguit een spatje motregen, zo nu en dan. Een rustige herfstdag werd het echter evenmin want er stond behoorlijk wat wind met snelheden tot 33,8 km/h uit het west- noordwesten en in combinatie met de temperaturen die het bij 8,7 tot 11,9 graden hielden, voelde dit erg guur aan. Het grijze weersbeeld hield voor de rest van de dag aan, en het feit dat de wind 's avonds niet ging liggen was reeds een duidelijke aanwijzing dat we nog een en ander tegoed hadden van de weergoden. Heel laat in de avond werd daar dan ook gevolg aan gegeven door een paar flinke regenbuien die kwamen binnendenderen en zo het neerslagtotaal in extremis nog op 2,8 mm wisten te brengen.
Vrijdag, 7 november 2008
De overgang naar een nieuwe westcirculatie zorgde ervoor dat de laaghangende wolkenvelden die gisteren boven het westen van het land hingen, naar Malderen werden geblazen. De geleidelijk aanwakkerende wind zorgde ervoor dat dit niet tot nevelige of mistige toestande leidde, maar tot dichte Stratocumulusvelden die overigens borg stonden voor de niet al te koude ochtendminima die 5,0 graden bedroegen. Meer naar de middag toe zorgden de opwaartse luchtbewegingen aan de voorzijde van een koufront ervoor dat de Stratocumulusbewolking begon op te lossen, en konden we weer genieten van een portie zonneschijn bij temperaturen die opliepen tot 14,5 graden. Wat van de wolken overbleef, herschikte zich in Stratocumulus lenticularis, welke met haar golvende patronen best wel voor een fraai uitzicht zorgde. Later zorgde dat beetje thermiek dat de laagstaande zon nog kon opbrengen voor een half mislukte versie van de zomerse mooiweerswolkjes (Cumulus fractus) die met redelijk wat vaart voorbijdreven. Later op de namiddag en vooral naar de avond toe was het uit met de pret en kwamen we oog in oog te staan met het koufront in eigen persoon, dat zich aankondigde met dikke Stratocumulusvelden die vanuit het westen kwamen opzetten. Samen met een verder aanspannende wind die uiteindelijk met snelheden tot 33,8 km/h uit het zuid- zuidwesten op de proppen kwam, zorgde dit later op de avond voor wat lichte regen en motregen. Er zat echter flink wat vaart in, want op hetzelfde moment kon het uiterste westen van het land reeds toekijken hoe de laatste avondschemering een band van mooie opklaringen deed oplichten. Dezelfde avond nog zorgde dit in Malderen weer voor het nodige sterrengeflonker en maanlicht terwijl de aanhoudende wind een al te heftige afkoeling nog wist te voorkomen. Het koufront bleek uiteindelijk goed te zijn geweest voor een schamele 1,0 mm aan neerslag.
Zaterdag, 7 november 2009
Na een erg nevelige start, kregen we een afwisseling van Stratocumulus, Stratus fractus en enkele kleine opklaringen te zien. De temperaturen waren hierbij naar 4,1 graden gedaald. We bevonden ons in onstabiele zeelucht, en het duurde dan ook niet lang voordat er buienwolken werden gevormd en het af en toe lichtjes of matig ging regenen. De bewolking oogde aanvankelijk vrij somber door de uitgestrekte wolkenvelden die de eigenlijke buienwolken aan het zicht onttrokken, maar naarmate de uren verstreken werd het uitzicht steeds fraaier. De wolkenvelden losten immers op waardoor we de statige buienwolken in hun volle glorie konden aanschouwen. Vooral in het westen van het land en aan zee was dit een streling voor het oog, en als bonus kregen we er ook nog eens brede opklaringen en bijhorende zonneschijn bovenop. Hoe dan ook, aan de erg belabberde toestand van het kwik kon dit niet veel veranderen, en de temperaturen bleven haperen op een bedroevende 9,9 graden. De buienactiviteit ging er naar de avond toe uit en de opklaringen werden breder waardoor het steeds sneller ging afkoelen en we weer op een vorstnacht lijken af te stevenen. De zuid- zuidwestenwind, die overdag nog snelheden tot 40,2 km/h haalde, ging liggen waardoor het koudegevoel binnen de perken bleef, maar door de slechte menging van de luchtlagen zal dit de kansen op vorstige toestanden alleen maar doen toenemen. Ondanks de verschillende buitjes die we vandaag hebben gezien en meegemaakt, bleef het neerslagtotaal aan de lage kant met 1,6 mm.
Zondag, 7 november 2010
Het was vanochtend eerder aan de frisse kant maar nog steeds vorstvrij met minima van 4,8 graden. Er hing immers veel bewolking in de nevelige lucht die ons 's nachts 'warm' heeft toegedekt. Deze bewolking bestond uit Stratus fractus, Stratus en Stratocumulus, en wie een beetje vertrouwd is met deze wolkentypen wist meteen dat we niet veel hoefden te verwachten op gebied van nazomerweer of een 'gouden herfstzon'. In de vochtige zeelucht werd immers voortdurend laaghangende bewolking gevormd waardoor het zwaarbewolkt bleef met enkel tijdens de voormiddag slechts nu en dan een korte flits zonlicht. Wie een blik op de barometers wierp, zag dat de luchtdruk gestaag zakte en we dus in onstabielere luchtmassa's terecht kwamen. Dit was vooral na de middag merkbaar toen er in de nevelige soep van Stratus en Stratocumulus stapelwolken ontstonden waarvan vaag de contouren herkenbaar waren vanop de begane grond. Hier en daar (vooral in Nederland en aan de kustgebieden) werd inderdaad melding gemaakt van buien, al bleef het in Malderen droog en rustig. De wind was veel van haar pluimen kwijt met nu nog maar een zwak noordoostelijk briesje tot 16,1 km/h en ook het kwik heeft duidelijk haar beste tijd gehad met maxima die op een bedroevende 9,1 graden bleven steken. Novemberweer op zijn best dus, al zorgde de bewolking ervoor dat het 's avonds slechts langzaam afkoelde. Dit in tegenstelling tot Nederland waar ondertussen opklaringen waren binnengedreven en het kwik op het einde van de avond reeds gevaarlijk dicht bij het vriespunt was terechtgekomen (2 tot 3 graden). Hoewel er ook in Malderen voor nachtvorst wordt gewaarschuwd, ziet het er niet naar uit dat we hier komende nacht in de negatieve cijfers gaan duiken als deze evolutie zich verderzet. En in het regenwater al evenmin, daar alle buien ons vandaag weer gemist hebben met 0,0 mm als logisch eindresultaat.
Maandag, 7 november 2011
De bewolking hing er vanochtend nog steeds, en nu viel er ook wat lichte motregen uit terwijl er nevel en mist werd gevormd. De temperaturen waren aan de hoge kant met 8,9 als minimum. De maxima lagen echter niet veel hoger met 10,9 graden, en daar zat de hardnekkige Stratusbewolking voor iets tussen die de hele dag is blijven hangen. De zon kregen we niet te zien en het was ook nog eens erg nevelig waardoor de hele omgeving in een donkere, grijze waas leek op te gaan. Opvallend bij deze situatie is dat er toch nog vrij veel wind stond met snelheden tot 22,5 km/h uit het noordoosten, iets waar Stratuswolken normaal allergisch tegen zijn. Voor de rest veranderde er niets en bleef het ook 's avonds betrokken, somber en zacht. Neerslaande mistdeeltjes en lichte motregen zorgden ervoor dat de omgeving er nat bijlag, maar de druppels slaagden er niet in om het kipbalkmechanisme van de electronische pluviometer te triggeren of de bodem van de analoge pluvio te bereiken waardoor we alsnog met 0,0 mm afsloten.
Woensdag, 7 november 2012
(Nieuw Zeeland) De dag begon met helder weer in Mount Cook national park. Het duurde echter niet lang voor er Stratocumulusvelden verschenen die snel talrijker en groter werden. Maar plots ontwikkelden de wolken zich niet meer verder waardoor het rustig, droog en aangenaam lenteweer bleef. Bij de oversteek van Arthurs Pas nam de bewolking weer af en aan de andere zijde van de bergrug was het alweer helder. De rest van de dag bleef het helder al waren er zelfs vanuit Christchurch Cumuluswolken te zien die boven de bergtoppen hingen. Bij zonsondergang verscheen er vanuit het zuidwesten Cirrusbewolking.
Donderdag, 7 november 2013
We bevonden ons vanochtend nog steeds in zachte, subtropische luchtmassa's, maar een koufront heeft ondertussen besloten om daar verandering in te brengen. Dit zorgde voor veel bewolking en regen die geleidelijk een buiig karakter kreeg. De bewolking ging er ook steeds chaotischer uitzien en halverwege de voormiddag bevonden we ons dan opeens aan de achterzijde van het koufront waarbij de bewolking weer wat stabieler oogde met Stratocumulusvelden aan de achterzijde van een muur van Cumulus congestus. Het kwik zag dit natuurlijk ook en liep meteen een paar graden terug. Echt diep in de polaire lucht zouden we echter niet geraken want het front begon te golven waardoor de regen ons later op de dag weer kon bereiken vanuit het zuiden. Dit was eerst lichte regen en motregen maar daarna volgden ook perioden van tamelijk intense regenval en het neerslagtotaal sprak dan ook boekdelen met een totaal van 14,0 mm. Langzaam maar zeker begon het nu af te koelen waardoor de minima van 10,4 graden op het einde van de avond pas bereikt werden. Met 14,6 graden werden de maxima afgelopen nacht niet alleen heel vroeg bereikt maar waren ze ook nog hoger dan gisteren.
Vrijdag, 7 november 2014
Tijdens het tweede deel van de nacht was de bewolking verder toegenomen, maar toch waren er vanochtend nog heel wat opklaringen te zien. De bewolking bestond vooral uit Altostratus, Cirrostratus en Altocumulus en in het oosten vonden we uiteraard de breedste opklaringen terug daar de regenzone ons vanuit het westen probeerde te benaderen. Dit zorgde voor een schitterende zonsopgang met vuurrode en later knaloranje tinten toen vooral de Altocumuluswolken van onderaf werden aangeschenen door de opkomende zon. Door al dat visuele spektakel zouden we haast de minima van 5,3 vergeten op te tekenen, welke al vroeg in de nacht werden bereikt door het binnenstromen van bewolking en zachtere lucht. Tijdens de voormiddag werd het snel grijs en regenachtig met behoorlijk wat wind zodat we van guur herfstweer konden spreken. Dit kille en natte weertype hield aan tot ongeveer halverwege de namiddag toen de bewolking opeens vanuit het zuidwesten werd aangevreten. We kregen nu prachtige, diepblauwe luchten te zien waaronder zich donkergrijze en spierwitte Stratus fractus wolken aftekenden met daarboven een handvol Stratocumulus floccus veldjes. Het enorme kleurencontrast zorgde andermaal voor schitterende plaatjes waardoor één li-ion batterij voor de meeste camera's vandaag niet volstond. We kwamen ondertussen in erg zachte zeelucht terecht waarin het kwik kon stijgen tot 11,9 graden, en vanachter glas deed het zowaar aan zomer denken. De wolkenflarden trokken aan een flink tempo over het luchtruim en vanuit het westen naderden er buien die vervolgens hun traditionele ommetje langs Nederland maakten zodat het in Malderen droog bleef. Wel kregen we uitzicht op de buienwolken die extra sfeer gaven aan de zonsondergang die volgde. Tijdens de avond wisselden opklaringen en wolkenresten van buien elkaar af terwijl er nog tamelijk veel wind bleef staan. In deze omstandigeden sloten we de dag af na eerst nog het neerslagtotaal van 0,2 mm opgetekend te hebben.
Zaterdag, 7 november 2015
Het leek vanochtend een echte, zwoele zomerdag met bijhorende bewolking die uit Altostratus undulatus asperatus bestond en velden van Altocumulus castellanus met daarboven Cirrostratus en Cirrus. De minima van 16,4 graden deden menig zomernacht aardig verbleken en het voelde echt drukkend en zwoel aan vanochtend. Natuurlijk waren de Castellanuswolken de voorbode van een buienlijn in een onstabieler wordende atmosfeer, maar voor het zover was konden we nog van een aantal mooie opklaringen genieten die tijdelijk zelfs breder werden vanuit het zuidwesten. Wel moesten we met een erg vlagerige zuid- zuidwestenwind rekening houden. Na de middag zagen we dan dreigende Altocumulus en Stratocumulusbanden vanuit het westen naderen en volgden er een aantal buien. In Malderen leverden deze niet bijster veel op, de neerslag was zelfs niet eens meetbaar. In het zuiden konden we echter dichte regengordijnen zien voorbijtrekken waardoor we wel kunnen stellen dat het wat verdrop gelegen Peizegem en Merchtem minstens een aantal mm te slikken heeft gekregen. De bewolking leek zich vervolgens in het zuiden samen te trekken terwijl er vanuit het noorden meer opklaringen te zien werden al bleven de hogere luchtlagen wel met Cirrus en Cirrostratusbewolking doorweven. Ondanks het feit dat deze buien bij een koufront hoorden, konden we weer zeer hoge maxima optekenen voor de tijd van het jaar met 19,9 graden en zijn er plaatselijk zelfs datumrecords gesneuveld. Tijdens de namiddag en avond veranderde er niet veel meer, al kregen we kort na zonsondergang toch nog een kort buitje met dikke druppels te verwerken. De bijhorende neerslag bleek uiteindelijk evenmin meetbaar te zijn waardoor we desondanks met een neerslagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten
Maandag, 7 november 2016
We bevonden ons nog steeds in onstabiele buienlucht, maar Malderen hield het tot nu toe nog droog en het was vooral Cirrus densus en Altostratus bewolking dat we te zien kregen. Volgens de radar lagen de buien vooral net ten noordwesten van ons. Door de bewolking en wind zijn de minima terug positief gebleven met 4,3 graden al voelde het nog steeds erg winters aan. Bij het aanbreken van de daglichtperiode bleek de buienbewolking op discrete wijze te zijn overgegaan in Stratus en Stratocumulus en was het dus weer de beurt aan de reisbureaus en psychiaters om overuren te draaien. Er volgde een sombere, kille en duistere na(b)jaarsdag om snel te vergeten en ook over de maxima viel niet veel positiefs te vertellen buiten het feit dat ze met 6,5 graden inderdaad positief waren. Op de koop toe volgden er lange perioden van motregen en lichte regen tijdens de namiddag waarbij het onder het dikker geworden wolkendek op sommige momenten bijna aardedonker was. Pas tegen zonsondergang werd de bewolking weer dunner vanuit het noordoosten en hield het ook op met regenen. Dit zorgt echter voor acuut gevaar op nachtvorst gezien de onderkoelde toestand van de atmosfeer nu we nog een lange nacht voor de boeg hebben. Hiervoor zijn echter opklaringen nodig en aan de satellietbeelden te zien is het nog lang niet gezegd dat deze tot in Malderen zullen doordringen om daar de overgebleven plantjes een kopje kleiner te maken. Het neerslagtotaal van 1,6 mm kon dus uiteraard nog in vloeibare vorm afgelezen worden.
Dinsdag, 7 november 2017
Met minima van 0,7 graden hebben we er de eerste (grond)vorst van het nieuwe winterseizoen op zitten. Voor het eerst zagen we meer sterren schitteren op de begane grond dan in de hemel, maar hetgene dat zich onder dat sterrenstof bevond zou al snel als een pudding in elkaar zakken zodra het kwik weer boven nul komt. En dat gebeurde kort na zonsopgang waardoor we al snel tegen een mistroostig kerkhof van zombie-achtige plantengedrochten en verlepte bloemen aankeken terwijl alles doordrongen was met de geur des doods. Voor de rest was het echter een en al vrolijkheid dat de omgeving uitstraalde dankzij de uitbundige zon en de fraaie, diepblauwe hemel boven ons. Er was geen bewolking meer te zien en overdag warmde het in zonovergoten condities op tot 10,0 graden. De wind was hierbij zwak uit noordwestelijke richtingen. Tegen het einde van de voormiddag werden er wel wat rafelige Cumuluswolkjes gevormd en dreef er af en toe een veldje Stratocumulus voorbij al bleef het ook dan nog overwegend zonnig. Tijdens de avond verdwenen deze wolken weer en koelde het snel af waardoor vooral het slapende wagenpark meteen weer aanvroor. Of we hiermee lagere minima dan gisteren gaan scoren is echter nog lang niet gezegd want vanuit het westen naderden ondertussen wolkenvelden met zachtere lucht eronder. Tegen middernacht was het in Malderen nog helder en konden we in het bleke maanlicht het neerslagtotaal van 0,0 mm aflezen.
Van harte!
