Afbeeldingen:
niet beschikbaar
Maandag, 8 november 2004
De regenzone die afgelopen nacht over ons land moest trekken had een beetje vertraging, want de eerste druppels vielen pas rond en na de middag. Het weerbeeld was hierdoor overwegend somber en grijs zodat het terug een dag werd om snel te vergeten. Tegen de avond was de regenzone verder opgeschoven op haar langzame oostwaartse tocht naar het oosten zodat er neiging was tot opklaringen en het droog bleef. Veel had het echter allemaal niet om het lijf, want het dagtotaal is niet hoger uitgekomen dan 0,2 mm. Het was trouwens ook al de koudste dag sinds het begin van de waarnemingen in Malderen met een maximale temperatuur van 8,6 graden zij het dat de minima nog meevielen met 5,5 graden. Het is ook nog niet tot grondvorst gekomen maar momenteel daalt de temperatuur op de grasmat angstaanjagend snel onder invloed van de opklaringen die vanuit het westen komen binnenschuiven, dus misschien hebben we vannacht wél prijs. De wind haalde maximaal 19 km/h en hoewel morgen als een droge dag zou beginnen komt een volgende neerslagzone dichterbij die in de namiddag of avond de eerste druppels op Belgisch grondgebied zal achterlaten.
Dinsdag, 8 november 2005
We ontwaakten vandaag andermaal onder een bewolkte hemel, doch deze keer bleef het droog en bestond de bewolking vooral uit Stratocumulusvelden en een weinig Cirrus in de schaarse opklaringen die zich na het inzetten van de ochtendschemering vertoonden. Door de bewolking, die afkomstig was van een warmtefront koelde het niet zo sterk af en kregen we terug erg hoge minima van 9,8 graden waarna de temperatuur flink is gaan stijgen richting 18,7 graden met behulp van een zuidelijke, tot 32 km/h aanspannende bries en de zon die er halverwege de voormiddag steeds meer doorbrak en aldus voor een echte nazomerse sfeer zorgden. Na de middag schoot er van de bewolking nauwelijks iets over op een paar sluierwolkjes in het uiterste westen na, zodat we alweer van een mooi zonsondergang konden genieten. De sterk verzwakte regenzone die vannacht werd berekend lijkt er trouwens niet door te komen, pas in de loop van donderdag zou er wat lichte regen kunnen komen als overgang naar een periode met rustiger hogedrukweer en koude nachten die vooral na het weekend na de passage van een koufront wel eens een winters staartje zou kunnen krijgen. De stroming zou volgens de huidige modellen immers rechtstreeks uit het noordpoolgebied komen en voor een buiig weertype zorgen. Het is nog even wachten eer het zover is, maar toch iets om in de gaten te houden...
Woensdag, 8 november 2006
Tijdens de nanacht en ochtend was er behoorlijk wat bewolking aanwezig die voornamelijk uit Stratocumulus bestond en de nachtelijke afkoeling danig kon afremmen. Vorstige toestanden zijn er dus niet van gekomen, al was het nog vrij fris met 4,8 graden als minimum. Nadat de daglichtperiode een paar uur bezig was, trok de Stratocumulus zich plots terug naar het zuiden en volgde er een korte episode van bijna helder weer waarbij de novemberzon zich volop kon uitleven. Met de nadruk op 'kort' want het duurde nog geen uur voordat uit het noorden een veel dikkere Stratuslaag kwam opzetten, en deze had er slechts een paar minuten voor nodig om het volledige luchtruim weer in te palmen. Van de stratus af raken duurde natuurlijk veel langer, sterker nog: het lukte zelfs helemaal niet. Het verloop van de rest van de dag laat zich dus al raden, het bleef de hele tijd egaal grijs en betrokken en als toemaatje kregen we tijdens de avonduurtjes geregeld wat lichte motregen te verwerken. Positief is echter letterlijk en figuurlijk dat er gevoelig zachtere lucht wordt aangevoerd want de temperatuur die kort voor zonsondergang 12,1 graden haalde, daalde nauwelijks om wat later zelfs weer wat te stijgen. De lichte motregen ging echter rond 20H30 plotseling over in matige tot vrij zware stortregens die de passage van een aktief koufront inluiden en de erg saaie dag alsnog met een beetje 'ambiance' konden afsluiten. Het neerslagtotaal voor vandaag zal pas ron d middernacht duidelijk worden vermits het gezapig blijft voortregenen op het moment dat dit verslag zich doorheen het WLAN netwerk wringt richting internet. Ook de maximumtemperatuur kan nog scherp gesteld worden terwijl de wind die kort voor de regen flink aanwakkerde tot 32,2 km/h uit het zuidwesten om nadien weer te kalmeren, het misschien bij deze piek zal houden.
Donderdag, 8 november 2007
Na de buien die ons rond middernacht overspoelden, is de rust weergekeerd en ontwaakten we vanochtend onder brede opklaringen die een fonkelende sterrenhemel tevoorschijn toverden. Ondanks deze opklaringen is het echter niet al te sterk afgekoeld waardoor de ochtendminima beschaafd bleven met 9,1 graden. Na zonsopgang moesten we met lede ogen toezien hoe de fraaie opklaringen zonder mededogen werden weggevaagd door Stratocumulusvelden, en de onvermijdelijke Stratusvelden volgden reeds kort daarna. Aanvankelijk bleef het nog droog maar onder begeleiding van een west- zuidwestenwind met snelheden tot 30,6 km/h kwam na de middag de eerste regen er weer aan. Dit ging aanvankelijk om lichte regen of motregen die af en toe uit een zwaarbewolkte tot betrokken hemel naar beneden kwam, maar op de satellietbeelden tekende zich reeds een smal maar erg aktief koufront af dat in sneltreinvaart koers zette naar Malderen. Voorafgegaan door afzonderlijke buienlijntjes die steeds pittiger werden bereikte het front Malderen om 19H38 terwijl de slagregens die erop zaten niet meer dan een vijftal minuten duurden. Opvallend was de wind die na de frontpassage bijna volledig wegviel, letterlijk de stilte voor de storm als het van de analysekaarten en synoptische waarnemingen niet ver ten westen van ons afhangt. De temperatuur die voor het front nog 12,4 graden haalde, dook meteen weg naar een zevental graden waardoor we de minima voor dit etmaal wellicht nog moeten bereiken. Hetzelfde geldt voor het neerslagtotaal vermits er achter het koufront een uitgebreid kluwen van buitjes klaarligt om het Vlaamse binnenland de komende uren in nattigheid onder te dompelen.
Zaterdag, 8 november 2008
Bij aanvang van deze dag was het nog steeds zo goed als helder, maar het duurde niet lang voordat losse flarden Stratus fractusbewolking weer voor de nodige concurrentie gingen zorgen. Gelukkig bleef er nog ruimte genoeg over voor een aantal mooie zonnige perioden die de hele dag door voor een beetje nazomer/lentesfeer zorgden. Vanuit het westen kwam al vrij snel Cirrostratusbewolking opzetten, maar het ging om een erg subtiele en dunne wolkenlaag die voor een lichtblauwe kleurentint zorgde, welke schitterend contrasteerde met de reeds aanwezige wolken. Vooral na de middag verloor het weersbeeld terug wat kwaliteit op nadering van een reeds enkele dagen geleden aangekondigd stormpje, en stak er een vrij krachtige zuid- zuidwestenwind op die geleidelijk verder ging aanwakkeren. De bewolking werd nu dikker en dreigender doordat er ondertussen ook nog Altocumulus en Stratocumulusvelden waren bijgekomen, maar dit kon niet verhinderen dat de temperatuur nog even kon oplopen tot 12,9 graden. Doordat er nog steeds opklaringen tussen zaten bleef het echter de hele tijd genieten van bijzondere contrasten en kleureneffekten. Pas na zonsondergang bereikte de neerslag ons, waarbij de nog steeds aanwezige opklaringen voor een wat minder gebruikelijke combinatie van regen en maanlicht tegelijk zorgden. Het duurde echter niet lang voor alles definitief dichttrok, al bleef de neerslag beperkt tot af en toe wat gespetter. De wind bleef daarentegen voor de hoofdrol gaan en kwam uiteindelijk met snelheden tot 49,9 km/h over de brug. Tegen middernacht was er nog steeds niet meer dan 0,2 mm regen gevallen.
Zondag, 8 november 2009
Het was vanochtend erg fris maar met minima die op 2,3 graden zijn uitgekomen, heeft de (grond)vorst niet zo erg uitgepakt als eerst verwacht werd. Het landschap lag er dan ook niet volledig witberijpt bij. Op een paar Stratocumulus en Stratus fractus wolkjes in het zuiden na, was het helder, en de uitbundige herfstzon kon in de diepblauwe lucht weer een vleugje lente aan het weerbeeld toevoegen. De wind was overwegend zwak, met snelheden tot 12,9 km/h uit het noordossten. Het was wachten tot halverwege de namiddag voor we meer wolken te zien kregen, maar ook deze stelden weinig voor met wat verspreide Cumulus die zich vooral in het zuidoosten en zuiden leek op te houden. Deze wolkjes waren binnen het uur weer verdwenen, en de zonneschijn werd er geen seconde door onderbroken. Toch was het ook vandaag eerder mager gesteld met het kwik, dat zelfs met tuineffect inbegrepen niet boven de 12,6 graden kon uitkrabbelen. Na zonsondergang ging het bovendien snel afkoelen en dreigt er opnieuw gevaar voor lichte nachtvorst. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,4 mm (neerslaande mist en ochtenddauw).
Maandag, 8 november 2010
Van nachtvorst is inderdaad niets in huis gekomen bij minima die zelfs aan de zachte kant waren met 5,1 graden. Als tegenprestatie moesten we echter met een hoop laaghangende bewolking (Stratocumulus, Stratus en Stratus fractus) afrekenen waardoor deze dag een erg sombere en duistere start maakte. Het bleef vervolgens urenlang grijs, maar doordat de bewolking niet 100% aaneengesloten was kregen we af en toe nog een glimp van de zon te zien. Op de satellietbeelden zien we ondertussen een erg actieve depressie naderen die ons de komende dagen erg nat weer zal brengen. Ze kondigde haar komst aan door de barometers naar erg lage waarden te laten duikelen (rond 985 hPa) en vervolgens haar gepersonaliseerd wolkenassortiment op ons af te sturen. Dit begon met uitdunnende Stratocumuluswolken waardoor het tijdelijk vrij zonnig werd bij maxima van 8,4 graden, en werd gevolgd door een scherp begrensde band van Cirrostratus en Altostratus in het zuidwesten. Daaronder hing wat Altocumulus en nog lager vonden we losse wolkenflarden terug (Stratus fractus). Dit zag er bijzonder dreigend uit doordat de bewolking in het zuidwesten erg dik was en donker kleurde door het tegenlicht. Ook viel op hoe de laaghangende wolken snel in tegengestelde richting bewogen tov de hoge sluierwolken, wat een duidelijk teken is voor de nadering van actieve depressies. En ze liet er geen gras over groeien, want het werd snel betrokken en de regen volgde nog voordat de namiddag halverwege was. Aan de voorzijde van de depressiekern werden zuidelijke tot zuidoostelijke luchtstromingen op gang gebracht, en door de kromming van de isobaren zorgde dit vooral in Nederland voor luchtmassa's die een flinke afstand over het afkoelende vasteland hebben afgelegd. Temperaturen rond 5 graden en dauwpunten net boven het vriespunt zorgden daar voor de eerste 'natte flatsen' toen de neerslag daar arriveerde. In België had de aangevoerde lucht een maritiemer karakter en was het een paar graden warmer met gewone regen. Toch voelde het ook hier waterkoud aan bij een strakke oost- zuidoostenwind met snelheden tot 41,8 km/h. De afwisseling van lichte of matige regen en drogere perioden bracht het neerslagtotaal op 1,6 mm.
Dinsdag, 8 november 2011
Stratusbewolking, zachtheid en somberheid waren opnieuw de kernwoorden waarmee we deze dag van start zijn gegaan. De hele dag bleef het grijs al kreeg de bewolking af en toe de neiging over te gaan in Stratocumulus, en van de blauwe tint tussen deze ribbeltjes moesten we het dan hebben. Motregen is er vrijwel niet meer aan te pas gekomen, maar tegen de avond wist een zwak regengebiedje ons te bereiken met een twintigtal regendruppels die in de nabije omgeving van het weerstation neerploften. Ze waren opvallend groot maar kwamen allemaal naast het bakje terecht waardoor deze dag terug als een droge in de geschiedenisboekjes verdwijnt. Daarna volgden brede opklaringen waardoor het een beetje kon afkoelen. De minima van afgelopen nacht werden min of meer geevenaard met 8,7 graden, en dat terwijl de maxima van 12,2 graden slechts een paar uur eerder werden bereikt door infraroodstraling die langs de eerdergenoemde ribbeltjes Malderen kon bereiken. De wind was nu zwakker dan gisteren met hooguit 12,9 km/h uit oostelijke richtingen. De bewolking liet de hele dag door een duidelijke zuid-noord stroming zien.
Donderdag, 8 november 2012
(Nieuw Zeeland) De dag begon helder en veelbelovend in Christchurch al was het tijdens de ochtend aan de frisse kant. De lucht kleurde diepblauw en we kregen pas tegen de middag wat Cumulus en Stratocumulusbewolking te zien boven de bergtoppen in het westen. Bij de terugvlucht naar België bleek er achter de bergketen een regenzone klaar te liggen die Nieuw Zeeland al snel achter een gordijn van Altostratus en Altocumulusbewolking liet verdwijnen. De rest van de vlucht werd gekenmerkt door veel Stratocumulus en Altocumulusvelden boven zee, om uiteindelijk met een onweer in Sydney te eindigen waarbij het luchtverkeer danig in de war werd gestuurd. De vlucht naar Singapore begon onder rustige omstandigheden met slechts Cirruswolken en een paar Stratocumulus castellanus veldjes. Op een paar plassen na wees niets nog op het onweer dat hier heeft toegeslagen. Na de oversteek van de Blue Mountains bleef er enkel Cirrus over die erg dicht was en soms voor flink wat turbulentie zorgde. Het landschap werd er regelmatig door aan het oog onttrokken. Langzaam maar zeker werd het aandeel van de Cirrusbewolking kleiner en er volgde een sfeervolle zonsondergang in het zuiden van het land.
Vrijdag, 8 november 2013
Uiteindelijk zijn we dan toch nog aan de achterzijde van de regenzone terechtgekomen en ontwaakten we onder een sterrenhemel waarin enkel wat Cirrostratus en Stratocumulusbewolking te zien was. Op de thermometerbuizen zagen we dan weer 6,6 graden verschijnen. Maar het koufront zwaaide alweer uit naar het westen waardoor we de bewolking andermaal zagen toenemen vannuit het zuiden en oosten. Eerst ging dat om dikker wordende Altostratus en meer Stratocumulusbewolking, maar uiteindelijk kwam ook onze vertrouwde nimbostratus op de proppen met tegen de middag de daarom niet minder vertrouwde regendruppels. Het werd een natte en kille namiddag bij temperaturen die op 11,8 graden bleven steken. Gelukkig stond er niet veel wind waardoor het koudegevoel enigszins binnen de perken bleef. deze wakkerde in de loop van de namiddag wat meer aan en ruimde hierbij geleidelijk naar westelijke richtingen. De regen maakte tijdens de avond plaats voor buien toen we achter het koufront terecht kwamen. Deze waren erg hevig doordat er zich in de polaire lucht een lagedruksysteempje ontwikkelde (CAD) en plaatselijk kwam het ook tot onweer. Tussen twee zwaar geclusterde buiencomplexen door ontstond echter een brede band met droog en rustig weer waardoor we het alsnog voor een lange tijd droog konden houden tijdens de avond. Dit zorgde ook voor brede opklaringen waardoor het redelijk afkoelde, al kon de doorstaande wind lagere temperaturen dan vanochtend voorkomen. De tweede 'arm' van de buiencluster kwam vanuit het zuidwesten al snel onze richting uit, maar zal er toch niet meer in slagen om ons voor middernacht te bereiken zoals het er nu naar uitziet. Bovendien is haar koers iets te westelijk en zullen we het mogelijk dus helemaal droog houden. We sloten de dag af met een neerslagtotaal van 8,0 mm.
Zaterdag, 8 november 2014
We bevonden ons nog steeds in de polaire zeelucht die gisteren over ons is uitgestroomd. Dit zorgde voor brede opklaringen en diepblauwe luchten waardoor de dag een vriendelijke, zonnige start nam. Dankzij de doorstaande wind is het kwik afgelopen nacht boven nul gebleven met minima van 8,0 graden. Na een tijdje werden er wat Stratus fractus wolkjes gevormd waar de zon af en toe enkele seconden achter wegdook. Deze wolkenflarden werden snel talrijker en de vrees voor een somber en kil vervolg was dan ook al meteen geboren. Gelukkig kwam het niet zover en klaarde het weer uit na een korte episode met zwaarbewolkt (6/8 Stratus en Stratus fractus) weer. De wolkenflarden werden steeds minder talrijk en verdwenen uiteindelijk, doch ze maakten plaats voor Cirrus en Cirrostratus bewolking die vanuit het zuiden begon binnen te drijven. Tegen de avond was deze in het zuiden al overgegaan in Altostratus maar boven ons bleven de blauwe kleuren van de bovenlucht overheersen. Het bleef droog maar er stond wel een vinnige zuidwestenwind waardoor de maxima van 14,4 graden tijdens de namiddag soms erg koud aanvoelden. Tijdens de avond bleef het winderig, droog en kil bij een verder versluierd rakende hemel waaronder we het neerslagtotaal van 0,0 mm optekende
Zondag, 8 november 2015
Het was vanochtend bijna drukkend warm bij temperaturen die niet onder de 15 graden zijn gezakt. Zelfs voor het putje van de zomer zou dit al een abnormale wammte geweest zijn, laat staan in deze tijd van het jaar. Daarbovenop kregen we ook nog eens een lichtbewolkt weertype waardoor het wel volop zomer leek. De hemel was slechts getooid met zeer fijne Altocumulus en wat Cirrus en Cirrostratus bewolking. In de zon voelde het zelfs wat drukkend en zwoel aan al stond er wel een vrij krachtige wind uit zuidwestelijke richtingen. Door het vocht in de atmosfeer bracht deze echter weinig verkoeling. Tegen de middag zagen we meer Cirrostratus bewolking binnendrijven en verschenen er ook losse Stratocumulusbankjes die echter steeds dichter op elkaar gingen zitten tot het wolkendek bijna gesloten was. Dit was echter tijdelijk want we kregen weer een reeks opklaringen tijdens de namiddag. Het warmde op tot 19,1 graden terwijl er in de hogere luchtlagen meer Cirrus en Cirrostratus binnendreef vanuit het westen. Verdere gevolgen bleven (voor vandaag toch) echter uit, ook al ging de bewolking tegen zonsondergang over in Altostratus. De avond verliep hierdoor in zwaarbewolkte omstandigheden al stroomde er toch wat koelere lucht binnen die ons op uiteindelijke minima van 8,7 graden bracht. Van neerslag bleven we voorlopig gespaard zodat we een dagtotaal van 0,0 mm konden bijschrijven.
Dinsdag, 8 november 2016
Zoals wel te verwachten viel, is de bewolking tijdens de nacht blijven hangen en zijn de plantjes in Malderen dus opnieuw door het oog van de ijsnaald gegroeid. Zeker wanneer we de temperatuurkaartjes van Nederland ernaast legden konden we zien dat we echt wel heel veel geluk gehad hebben want daar is het op sommige plaatsen (zelfs aan de kust) ook in thermometerhut bijna tot matige vorst gekomen. Tegen de eerste schemering arriveerden deze opklaringen ook in Malderen en dat was net te laat om het kwik hier onder de nullijn te duwen zodat we hier met minima van 1,4 graden eindigden. De opklaringen zorgden voor plotse nevelvorming en met het zachte ochtendlicht zorgde dit weer voor fraaie tafereeltjes. Zeker in de buurt van nog niet afgekoelde waterpartijen was dit geval, welke in deze omstandigheden wel in dampende vulkanische zwavelmeren leken veranderd te zijn. In de hogere luchtlagen was het vooral Stratocumulus bewolking die overbleef met daartussen veel ruimte voor de zon die er hopelijk gebruik van zou maken. Maar dat deed ze dus niet want uit de nevels van de dampende waterpartijen was al snel weer een nieuw Stratusspook herrezen dat vandaag opnieuw voor een sombere najaarsdag zorgde om snel te vergeten. Er werd onverminderd kille landlucht aangevoerd waardoor het kwik stokte op 6,0 graden al was de noordoostenwind gelukkig aan de zwakke kant. Tijdens de namiddag leek het terug wat op te klaren bij in Stratocumulus overgaande bewolking, maar zonsovergoten toestanden werden het allesbehalve. Pas tegen de avond ging het overtuigend opklaren waardoor het razend snel afkoelde. Deze keer leek er geen ontkomen meer aan te zijn voor de Londerzeelse plantjes en verschenen de eerste ijskristallen reeds tijdens de avond op dakramen en auto's, alsook op de buitenkant van een 0,0 mm aanwijzende pluviometer. In het zuidwesten zagen we de maan echter af en toe wegduiken achter Altocumulusbewolking van een naderende regenzone die zich een eindje verderop bevond.
Woensdag, 8 november 2017
Zoals we op basis van de satellietbeelden wel konden verwachten is het tijdens het tweede deel van de nacht overtrokken geraakt en het voelde hierdoor een heel stuk zachter aan tijdens de ochtend. De minima van 2,7 graden werden dan ook al kort na middernacht bereikt. De bewolking kwam niet alleen want er zat ook regen bij die ons omstreeks 7h bereikte, zij het in beperkte hoeveelheden. De bewolking bestond uit Altostratus en Stratus fractus waarbij het geleidelijk nevelig werd en ze subtiel overging in Stratus. Het werd daarbij droger al viel er af en toe nog een druppel en konden we ook niet bepaald zeggen dat het daarvoor natter was. Veel veranderde er overdag niet. Musea, bioscopen en handelaars in anti-depressiva deden gouden zaken en ook de reisbureaus zullen een piek in de verkoopscijfers hebben gezien die groter was dan deze in het temperatuursverloop. Dit was immers erg vlak en de maxima bleven op 6,5 graden steken. Het was zeer rustig en nevelig met een veranderlijke, nauwelijks voelbare wind. Tijdens de avond veranderde het niets en het bleef erg zacht met heel af en toe een verdwaald regendruppeltje. Het dagtotaal bleef op 0,0 mm steken en het koelde vrijwel niet af.