Flashback: 22 november 2004 - 2017

Bericht van: Hendrik (Londerzeel-B) , 21-11-2018 12:43 

 

Afbeeldingen:

niet beschikbaar

 

Maandag, 22 november 2004

Na het onderkoelde en erg zonnige weer van de voorbije dagen tapten we vandaag letterlijk uit een ander vaatje: dikke regenwolken hadden Vlaanderen reeds gisteravond ingepalmd wat af en toe lichte regen bracht en ook vandaag startten we met veel wolken, af en toe regen of motregen, maar met veel zachtere temperaturen, tot maarliefst 13,8 graden en ook de minima waren een stuk comfortabeler met 7,9 graden. Tegen de middag kwamen we in de opklaringen terecht en kon de zon zich een tijdje van haar beste (en zonnigste) kant laten zien. Maar na een tijdje kwamen lage wolkenflarden weer in aanvalsformatie opzetten en schoot er van de blauwe lucht niet veel meer over. Af en toe viel er zelfs terug wat gedruppel, maar de regenhoeveelheden waren zeker niet om over naar huis te schrijven met 0,6 mm; de westelijke wind kon met haar stoten tot 40 km/h meer indruk maken al was het in elk geval geen positieve indruk. Ook de komende dagen blijft het wisselvallig en bewolkt al zou de temperatuur weer een eindje terugkrabbelen...

 

Dinsdag, 22 november 2005

Het contrast tegenover het oersaaie gisteren was werkelijk onaards te noemen: de sombere grijze wolkenmassa's hebben plaats gemaakt voor zeer fraaie Altocumulusvelden die de hemel middels hun ribbelachtige patronen omtoverden in een waar kunstwerk en dit continu de hele dag door. Op sommige momenten, vooral in de voormiddag, bleef de bewolking net ten noorden van ons zodat de zon voor de nodige opwarming kon zorgen, resulterend in temperaturen die opliepen van de erg frisse -0,3 graden naar de maximumwaarde van 6,3 graden die we vandaag konden optekenen. Na de middag echter kreeg de zon het met momenten erg zwaar te verduren, maar de opklaringen lieten nog net toe om na zonsondergang voor een uniek kleurenspektakel te zorgen toen de wolken van onderaf beschenen werden door het oranjerode zonlicht. De bewolking hangt nog steeds boven ons en rukt verder op naar het zuiden, maar desondanks heeft het kwik zich weer aardig teruggetrokken, momenteel om 19H45 nog 2,7 graden, lichte vorst zoals vanochtend is dus niet uitgesloten. De bewolking zal morgen trouwens een stuk hardnekkiger zijn en vooral in het noordwesten een weinig motregen voortbrengen; het zwaardere werk komt er vanaf donderdagmiddag wanneer een erg aktief koufront vanuit het noorden zal binnendenderen en aardig wat regen zal afleveren, gevolgd door smeltende sneeuw die later onder vorm van buien boven Malderen zal gedropt worden. Het kwik lijkt vanaf vrijdagochtend tot minstens begin volgende week niet meer boven de 2 graden te zullen uitkomen terwijl er nog een hele reeks buien en storingen de revue zullen passeren, wat in de Ardennen garant staat voor sneeuwpret, maar wellicht een fractie te warm zal zijn om ook het Malderse weerstation van een witte vacht te voorzien.

 

Woensdag, 22 november 2006

Tijdens het tweede deel van de nacht bleven we regelmatig bezoek krijgen van Stratocumulus en later ook Altocumulusvelden waardoor ook dan geen verdere afkoeling meer mogelijk was. Bij het eerste ochtendgloren schommelde de temperatuur nog steeds rond de vijf graden waarmee we gisteren het etmaal eindigden, en overdag ging de Altocumulusbewolking dan meer een esthetische functie vervullen door het luchtruim danig te verfraaien met haar fijne geribbelde uiterlijk. Het eerste deel van de voormiddag ging ze hierbij iets te enthousiast aan het werk waardoor haar eigen creatie min of meer om zeep werd geholpen, maar kort daarna slaagde ze er gelukkig weer in om haar aanwezigheid juist te doseren. Enkele honderden meters lager in de atmosfeer verschenen er een paar stapelwolkjes terwijl het opviel hoe de lucht erboven zeer helder en azuurblauw kleurde. Van hoge sluierbewolking was dus in de verste verte geen sprake. Gedurende korte tijd organiseerde de bewolking zich tot een zeer uitgestrekt Altocumulusveld over bijna de gehele hemel wat voor adembenemende uitzichten zorgde. Tijdens en na de middag kwam er echter steeds meer Cumulus fractus op de proppen terwijl het diepblauwe erboven alsnog werd veroverd door sluierwolkjes, en een periode van somber weer was hiervan het logische gevolg. Om het geheel compleet te maken werden we in de loop van de avond overspoeld door een smalle maar erg aktieve regenzone die omstreeks 22H reeds het Malderse luchtruim achter zich heeft gelaten. Een neerslagtotaal van 2,2 mm liet de storing achter terwijl er ook behoorlijk wat wind aan te pas kwam met snelheden tot 35,4km/h uit het zuidwesten. De temperaturen hielden zich op tussen 4,6 en 10,3 graden.

 

Donderdag, 22 november 2007

Een hele reeks depressies die via een golvende regenzone met elkaar in verbinding stonden, hebben zich ten westen van ons in een meridionale richting georiënteerd. Hierdoor kwam een krachtig transport van zeer zachte lucht uit het diepe zuiden op gang waarvan het brongebied van de lucht die vandaag over Malderen streek, zich in het westen van Algerije bevond. Het luchttransport werd geholpen door een krachtige jet die zich pal boven ons bevond en zeer mooi werd gemarkeerd door een band van Cirrusbewolking die de hele dag door te zien was. In het zachte licht van de laagstaande novemberzon leverde dit mooie kleurencombinaties op, zeker toen zich optische verschijnselen voordeden zoals bijzonnen en halo's. Naast de Cirrusbewolking was er ook Altocumulus aanwezig die met haar steeds veranderende golfpatronen voor een mooie aanvulling zorgde. Na de middag was er ook wat Cumulus fractus te zien, maar deze verdween na een poosje weer. Het meest opvallende waren echter de temperaturen die niet beneden de 7,8 graden zakten en met wat hulp van de zon op een erg zachte, om niet te zeggen warme 15,0 graden uitkwamen. De wind zocht hierbij het zuidwesten op en haalde snelheden tot 27,4 km/h. Ook na zonsondergang bleef de band van Cirrusbewolking van de straalstroom mooi zichtbaar in het bleke maanlicht waarin opnieuw halo's en moondogs te zien zijn. De dag wordt vervolgens rustig en droog afgesloten.

 

Zaterdag, 22 november 2008

Vanochtend zat het Noordzeebekken nog steeds proppensvol met winterse buien die met een krachtige noordelijke stroming onze richting werden uitgeblazen. Op de begane grond werden in het tweede deel van de nacht windstoten tot 32,2 km/h uit het west- noordwesten opgetekend, maar overdag zwakte de wind geleidelijk af. Van een buienschaduw zoals gisteren was er niet veel meer te merken waardoor het een uiterst wisselvallige dag werd waarin de buien op Malderse bodem haast niet te tellen waren. Tijdens het begin van de voormiddag bestonden ze uit smeltende sneeuw die vervolgens overging in zachte korrelhagel toen de temperatuur verder steeg naar 4,6 graden. Halverwege de voormiddag waren de opklaringen tijdelijk wat breder, net als in het begin van de namiddag, maar de buien waren steeds vlakbij en lieten zich hierdoor niet van hun stuk brengen. Ze gingen naar de avond toe opnieuw over in smeltende sneeuw, en toen de temperatuur helemaal op het einde van de avond naar 0,2 graden zakte, werd dit echte sneeuw die reeds voor een dun poederlaagje van een halve centimeter zorgde. Volgens de huidige weerkaarten zou dit alles echter maar een klein apperitiefje zijn voor de winterse hoofdschotel die we morgen voor de kiezen gaan krijgen. Het aandeel regenwater dat reeds in de pluvio gesmolten is, was goed voor een neerslagtotaal van 3,2 mm.

 

Zondag, 22 november 2009

Door het wegtrekkende koufront was het vanochtend nog grijs, regenachtig en erg winderig maar nog steeds boterzacht bij temperaturen die nauwelijks onder de tien graden zakten. Het duurde niet lang voor we in de opklaringen terecht kwamen die zich achter het front bevonden, en dit vertaalde zich opnieuw in aangenaam zonnig weer. De bewolking bestond nu uit afzonderlijke Stratus fractus die voor de zon nauwelijks een hindernis vormden, en het ondanks de afkoeling lenteachtig deden aanvoelen. Afkoeling inderdaad, want de maxima werden reeds kort na middernacht bereikt met 15,0 graden en de aangevoerde lucht werd geleidelijk koeler terwijl de wind steeds verder aantrok. Op de radarbeelden doemde er ondertussen reeds een buienlijn op waar zelfs onweeractiviteit op zat. Dit laatste zouden we in Malderen snel geweten hebben, want op het einde van de namiddag werd de Stratus fractus bewolking in het westen plots dikker, verscheen er Cirrus densus tussen en een aantal statige Cumulus congestus wolken. De buienlijn kondigde zich aan met striemende regenvlagen, rukwinden tot 49,9 km/h uit het zuidwesten en een paar bliksemflitsen met bijhorende donderslagen. De grootste verrassing kwam echter halverwege de buienpassage, toen het reeds zwaar op de proef gestelde weerstation werd bekogeld door tot 2 centimeter grote hagelstenen. Deze vielen vooral op door hun onregelmatige vormen met 'stekels' eraan, maar de snelle doortocht van de buienlijn zorgde ervoor dat er slechts een handvol hagelstenen is neergekomen. Als apotheose kregen we vervolgens indrukwekkende mamatusbewolking te zien, zoals ze nooit eerder in Malderen werd waargenomen. Ook het kwik was duidelijk onder de indruk van dit alles en maakte een duik naar de uiteindelijke minima van 8,3 graden tijdens de buien. Nadien warmde het weer een beetje op, maar de minima werden niet meer scherpgesteld. Gelukkig stond hier een grotendeels wegvallende wind tegenover zodat het niet al te koud ging aanvoelen. De opklaringen achter de buienlijn vielen breed uit terwijl er nog wat Cirrus densusbewolking overbleef die samen met de eerdergenoemde mamatus de zonsondergang extra cachet wisten te geven. Het natuurgeweld dat ons vandaag te beurt viel bleek uiteindelijk goed te zijn voor een neerslagtotaal van 8,4 mm, terwijl we het etmaal in lichtbewolkte tot heldere omstandigheden afsloten.

 

Maandag, 22 november 2010

Net als gisteren waren er vanochtend brede opklaringen, die bij het aanbreken van de dag plots van de kaart werden geveegd zodat we alsnog onder een mistroostige grijze hemel het daglicht zagen weerkeren. Ondanks de opklaringen is het niet tot vorst gekomen en bleven de minima op 0,4 graden steken. Het bleef vervolgens de ganse dag grijs en somber onder een wolkendek dat uit Stratus en Stratus fractus bestond. De temperaturen liepen hierbij langzaam op naar 6,6 graden terwijl de wind eerder aan de zwakke kant was met snelheden tot 22,5 km/h uit het noord- noordoosten. Alsof de weergoden het bloed vanonder onze nagels wilden haalden, verdwenen de wolken exact op het moment dat de zon onder ging en hadden we weerom niets aan deze opklaringen. Hoewel, de mengeling van Cirrus, Cirrostratus en een laag Altocumulus in het westen zorgde nog voor een fraai kleurenpalet bij de avondschemering dat we dan maar als doekje tegen het bloeden moeten aanvaarden. Daar de opklaringen vanuit het noorden kwamen is het niet meer dan logisch dat men in grote delen van Nederland nog van een erg fraaie en zonnige dag kon genieten. De opklaringen deden het ondanks de isolerende Altocumulusvelden versneld afkoelen waardoor er vanaf 21H30 ijs werd gevormd op auto's en metalen oppervlakken. Maar een stevige vriesnacht zit er desondanks niet aan te komen daar de temperatuur na 22H30 terug lichtjes begon te stijgen door verder toenemende bewolking. De net niet bevroren pluviometer gaf op het einde van de avond een dagtotaal van 0,0 mm aan.

 

Dinsdag, 22 november 2011

De mist is ondanks haar hardnekkige karakter gisterenavond opgetrokken, waardoor we vanochtend weer een sterrenhemel te zien kregen met Stratocumuluswolken erin. Ook in horizontale richting was het zicht nu (relatief) goed en het was ook nog eens vrij zacht in vergelijking met de voorbije dagen bij minima van 3,0 graden. Overdag werd het een afwisseling van Stratocumulusveldjes en opklaringen, waarbij de ene plaats al wat meer zonneschijn kreeg dan de andere. Plaatselijk kwam het dan weer tot redelijk wat neerslag uit restanten van een front waar de eerdergenoemde wolken bij horen. Het gedroeg zich als warmtefront en het werd overdag een stuk zachter bij maxima van 15,5 graden, een heel verschil met het noordoosten van Nederland waar het al dagen achtereen bijna tien graden kouder is dan in Malderen. De zachte lucht werd in theorie met een zuidwestelijke stroming aangevoerd, maar in werkelijkheid was het windstil op een enkele zucht tot 3,2 km/h uit het oost- zuidoosten na. Er volgde een fraaie zonsondergang en het eerste deel van de avond verliep lichtbewolkt tot helder. Daarna werd echter alsnog mist gevormd die plots als een struikrover uit het donker tevoorschijn sprong en talloze verschrikte autobestuurders naast de weg deed belanden. Wel bleef het zeer zacht bij temperaturen die tegen middernacht nog steeds dichtbij tien graden zaten en deden denken aan een tropisch nevelwoud in het hooggebergte.

 

Donderdag, 22 november 2012

De storm is in de loop van de nacht gaan liggen waardoor we onder een fonkelende sterrenhemel ontwaakten. Het was rustig en op een beetje Cirrus na was er vrijwel geen bewolking meer te zien. Dit bleef zo tijdens de voormiddag en de lucht kleurde steeds dieper blauw terwijl dat beetje Cirrus ook verdween. Er veranderde niet veel al zagen we in de namiddga twee kleine wolkenflardjes verschijnen ten zuiden van Brussel. Tegen zonsondergang waren deze weer weg maar zagen we in het westen een band van Cirrostratus oranje oplichten. Wie héél goed keek kon daar zelfs Stratus fractus wolken onder zien hangen. Dit hoorde allemaal bij een actieve regenzone die onze richting kwam uitgedreven. Het duurde niet lang voordat de bewolking zich over het ganse luchtruim had uitgebreid waardoor je er uiteindelijk (bijna) niet meer kon naastkijken. De Cirrostratusbewolking deed er wat langer over om het luchtruim in te palmen, maar wegblijven deed ze zeker niet. Langzaam maar zeker begon de wind aan te wakkeren en de menging van de luchtlagen zorgde ervoor dat het slechts langzaam afkoelde ondanks het feit dat we ons in polaire lucht bevonden. Door de uitbundige zonneschijn is het overigens nog kunnen opwarmen tot 12,5 graden. De zuid- zuidwestenwind bereikte pas 's avonds haar maximale snelheid van 33,8 km/h al bleef het verder droog met opklaringen die tijdelijk weer breder werden. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,2 mm (ochtenddauw).

 

Vrijdag, 22 november 2013

Tegen zonsopgang was het luchtruim voor driekwart gevuld met Stratus terwijl er in het oosten Altostratusbewolking te zien was met daarin een paar Altocumulusbanken en wat nog veel belangrijker was: een opklaring. Deze verdween echter en we waren dus weer gelanceerd voor een sombere dag in novemberstijl. Alles leek afgestorven te zijn en de kale omgeving deed aan een zwartwit foto denken die we in 3D konden beleven. Het was koud maar bij minima van 1,6 graden vroor het hooguit aan de grond en er stond terug weinig wind zodat het koudegevoel een beetje beperkt bleef. Na zonsopgang dreven er Stratocumulusvelden voorbij die overgingen in Stratus waarin door de dag heen af en toe nog wat ribbelpatronen zichtbaar waren. Dit leidde af en toe nog tot een vluchtige opklaring maar het aantal uren zonneschijn was op één vinger te tellen. Het bleef kil bij maxima van 8,7 graden terwijl de wind hoofdzakelijk uit westelijke richtingen kwam. Na zonsondergang verschenen er iets meer opklaringen al bleef de bewolking ook dan overheersen. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm in droge, kille en sombere omstandigheden.

 

Zaterdag, 22 november 2014

Na een vrij zachte nacht bij minima van 4,9 graden stelden we vast dat de voorspelde regenzones als het ware over België heen wipten en Nederland indoken. Het resulterende weertype was dan ook heel anders dan wat gevreesd werd met veel zon tussen het voorbijdrijven van Altocumulusvelden door. Vooral na de middag waren de opklaringen tijdelijk erg breed en zou je in de verste verte niet zeggen dat de winter voor de deur staat bij maxima van 16,6 graden en een warme zuidelijke tot zuidoostelijke bries. Tegen de avond werd de Altocumulus en Cirrostratus bewolking dikker vanuit het westen en omstreeks 22H ging het hieruit regenen met opvallend dikke tropische druppels. Daar er maar een tiental van deze druppels per vierkante meter neerkwamen veranderde er echter niets aan het neerslagtotaal van 0,0 mm .

 

Zondag, 22 november 2015

Dankzij de wolken en de wind is het inderdaad niet meer tot vorst gekomen, al bleef het zeer guur en koud. Toch waren er meer opklaringen dan gisteren, en zeker voor de middag kregen we nog behoorlijk wat zonneschijn aangeboden. Het zag er allemaal tamelijk virndelijk uit met de zonneschijn erbij en het slechts zwakke westelijke tot noordwestelijke briesje. Warm werd het echter zeker niet met maxima van 5,9 graden. Op de radar waren actieve buien te zien die op Malderen afstevenden, maar deze losten steeds op eens ze landinwaarts trokken. Na de middag bereikten een aantal van deze buien ons in verzwakte vorm en bleek er terug wat natte sneeuw tussen de regen te zitten. Tegen de avond werden de buien nog wat intenser en kwam er ook droge sneeuw en stofghagel bij kijken, al bleef ook deze sneeuw niet liggen en werd het terug afgestraft met drogere perioden en buitjes die niks meer voorstelden. De opklaringen tussen de buien door werden steeds breder en de van noordwest naar noord ruimende wind zwakte af waardoor we een ideale cocktail kregen voor een nachtje flinke nachtvorst. De eerste ijskristallen vormden zich reeds voor middernacht en het was ook toen dat we de minima van 1,7 graden optekenden. De buien bleken uiteindelijk goed te zijn geweest voor een neerslagtotaal van 4,6 mm en bij deze temperaturen de bijhorende glijbanen die het Vlaamse wegennet moeten voorstellen

 

Dinsdag, 22 november 2016

We bevonden ons nog steeds aan de achterzijde van de golvende regenzone die gisteren reeds voor dikke sluierbewolking zorgde. De warme lucht aan diens voorzijde was nog niet verdreven waardoor we erg zachte minima van 9,6 graden konden optekenen. Overdag was het dan een komen en gaan van velden Cirrostratus, Cirrus en Altostratus bewolking waarbij deze gelukkig (helaas voor degenen die binnen moesten werken) dunner waren zodat de zon nadrukkelijker in beeld kwam dan gisteren. Er waren erg fraaie wolkenformaties te zien en ook in de lagere regionen van de atmosfeer waren Cumulus fractus en Stratocumulus partijtjes aanwezig die voor een gevarieerd wolkendisplay zorgden. Tijdens de namiddag werd de bewolking dikker en kreeg de zon het wat moeilijk maar toch werd het een erg fraaie en rustige dag met een zwak zuidwestelijk briesje en temperaturen die opliepen tot 13,7 graden. Tegen de avond hadden we weer een vergelijkbare configuratie als gisteren met opklaringen in het westen en sluierwolken boven ons waardoor we weer op een schitterende zonsondergang konden rekenen toen deze bewolking in vurige oranjetinten langs onder werd aangeschenen. Er volgde een rustige en droge avond waarbij de opklaringen opnieuw terrein wonnen vanuit het westen. We sloten daarbij voor de verandering nog eens af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

 

Woensdag, 22 november 2017

Het is tijdens het tweede deel van de nacht wat opgeklaard en we zagen nu vooral Stratocumulusvelden en wat Cirrus in de hogere luchtlagen. De wind is een paar versnellingen teruggeschakeld al was het nog niet volledig rustig. Verder bleef alles hetzelfde: we zaten nog steeds diep in de warme sector en lager dan 9,4 graden is het kwik niet meer gekomen. Tijdens de voormiddag klaarde het verder op en 's middags was er geen bewolking meer te zien. Het leek wel lente (of nazomer) met diepblauwe luchten, een felle zon en maxima van 13,4 graden. Maar de krachtige zuidwestenwind die ons bijna omver blies, hield ons met beide voeten op de grond door ons eraan te herinneren dat het herfst was. Tijdens de avond zagen we wat Altocumulus en Cirrus in het westen en wakkerde de wind verder aan. Wel bleef het droog en zeer zacht met nauwelijks afkoeling na zonsondergang. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Virtueel ontmoetingsplatform Weerwoord: voor alle officiƫle en onofficiƫle activiteiten. Bezoek https://hub.link/Hc9qwig geen account of software nodig en coronaproof :

Flashback: 22 november 2004 - 2017   ( 276)
Hendrik (Londerzeel-B) ( 7m) -- 21-11-2018 12:43