Afbeeldingen:
10-02-2016: De-icen alvorens het opstijgen naar Frankfurt
Donderdag, 10 februari 2005
Zoals verwacht kregen we vandaag inderdaad een verzopen regendag te verwerken. Het was wel even wennen voor de pluviometer om na vele dagen van werkloosheid opeens 9,8 mm te slikken te krijgen. We kregen in feite twee regenzones over ons heen waarbij de eerste in de voormiddag langskwam, maar het gros van de neerslag viel bij het tweede systeem in de namiddag waar we trouwens nog steeds onder gebukt gaan. Koud was het niet en van nachtvorst bleven we gevrijwaard; de temperaturen schommelden tussen 7,2 en 11,3 graden. Om het geheel extra guur te maken, hebben de weergoden er een flinke portie wind aan toegevoegd, welke snelheden tot 40 km/h haalde. Morgen zou de weermolen wat tot rust komen maar in het weekend mogen we de windbestendige paraplu weer bovenhalen.
Donderdag, 10 februari 2006
Voorbije nacht dook het kwik wat dieper weg dan gisteren, zo kwamen we vanochtend uit op 0,2 graden, terwijl het aan de grond duidelijk gevroren heeft, getuige hiervan de neerslag van de buitjes die we gisteren tot laat in de avond over ons heen kregen, die op talloze wegen en pleinen was aangevroren en aldus voor heel wat uitschuivertjes zorgde deze ochtend. De opklaringen waren breed en zo kregen we vanmorgen al snel de zon te zien die ons probeerde op te warmen, met in de namiddag temperaturen die vlot tot 7,8 graden opliepen tot gevolg. De wind zat hier echter ook voor iets tussen, ze is immers naar het iets minder koude noordwesten gekrompen en haalde ook niet zo fors meer uit als gisteren met haar 21 km/h hooguit. Af en toe, en vooral rond de middag, wisten de buien de weg naar Malderen weer terug te vinden, en dit leverde ons uiteindelijk 1,0 mm neerslag op die voornamelijk uit regen bestond. Wellicht was het exemplaar dat we rond 15H op bezoek kregen het laatste van de reeks want de hogedrukinvloed laat zich steeds meer gelden met rustiger en droog weer tot gevolg. Of dit ook synoniem staat voor zonnig weer valt nog af te wachten want volgens de satellietbeelden blijkt het naderende hogedrukgebied nog een niet onaardige hoeveelheid Stratusbewolking in haar buik te hebben zitten en het is maar te hopen dat we dit weekend net in die paar opklaringen terechtkomen die er nog tussenzitten. Hoe dan ook zal een aktieve depressie het weekend afsluiten met niet alleen veel regen, maar ook nog eens een windveld om "u" tegen te zeggen, misschien levert dit alsnog een winterstorm op indien zich aan haar achterzijde een kleine dochterdepressie of "kanaalrat" weet te ontwikkelen...
Zaterdag, 10 februari 2007
Degenen die er heel vroeg bij waren, konden met wat geluk nog een waterig zonnetje waarnemen, maar de bewolking kende geen genade en veroverde het volledige luchtruim. Het bleef hier niet bij want vanuit het zuidwesten ging het ook nog eens flink druppelen. De neerslag kwam uit een koufront en duurde niet langer dan een paar uur. De bewolking hield ons tot halverwege de namiddag in haar greep maar uiteindelijk moest ook deze wijken waardoor we alsnog een periode met mooie opklaringen konden meepikken. De resterende bewolking maakte het de zon echter knap lastig en in de loop van de avond leek deze zelfs weer toe te nemen. Andermaal was dit een erg zachte dag met temperaturen die tussen 8,2 en 11,3graden schommelden bij een zuid- zuidwestelijke wind tot 33,8 km/h. Nog steeds is er een zeer groot temperatuurscontrast met het noorden van Nederland waar ze vandaag weer gebukt gingen onder sneeuw en ijzel bij voortdurend negatieve temperaturen. De vloeibare versie die hiervan naar beneden kwam in Malderen was goed voor 5,2 mm.
Zondag, 10 februari 2008
Opnieuw zeer fraai lenteweer met nauwelijks bewolking en overvloedige zonneschijn. Ook was het terug fris tijdens de ochtend met minima die op -1,7 graden uitkwamen, terwijl de maxima weer zeer hoog zaten voor de tijd van het jaar met 13,9 graden. Niettemin leek de aanwezige Cirrusbewolking schaarser te zijn dan gisteren en eergisteren en praktisch volledig uit contrails van vliegtuigen te bestaan. Naar de avond toe evolueerden we zelfs langzaam naar volledig helder weer. Dat de afkoeling zich snel inzette na het verdwijnen van de zon en het wegvallen van de tot 11,3 km/h uithalende oostenwind, was dan ook geen wonder.
Dinsdag, 10 februari 2009
Onder begeleiding van striemende regenvlagen en veel wind is er afgelopen nacht toch nog een vleugje lente komen aanwaaien in de vorm van warme, subtropische zeelucht. Wie genoeg verbeeldingskracht had om de wolken en regen weg te fantaseren, waande zich ergens in mei bij ochtendtemperaturen die naar 9,9 graden waren gestegen. Bovendien kwamen we vanmorgen in de kern van de depressie terecht, waardoor de wind sterk afzwakte en de regen tijdelijk wat minder intens werd. Maar ook voor deze fantasten zou de kalender meteen weer enkele maanden teruggedraaid worden. De sub- Arctische luchtmassa's aan de achterzijde van de het systeem kwamen immers razendsnel onze richting uitgestormd en zorgden al snel weer voor intensere regenval. Nog voor de middag kwamen we ten westen van de kern terecht, en kregen we meteen een scherpe windsprong te zien van zuidwestelijke naar noordwestelijke richtingen. De wind wakkerde hierbij flink aan tot snelheden van 51,5 km/h uit het noordwesten, en de temperatuur dook als een baksteen de diepte in. Ondanks de wisseling van luchtsoorten bleef de temperatuur wel nog een paar graden boven het vriespunt steken, en viel de neerslag grotendeels als gewone regen. Op de opklaringen moesten we tot in de late namiddag wachten, deze gingen opnieuw met een afname van de wind gepaard. De bewolking bestond nu uit wegtrekkende Cirrus en Cirrostratus, met Stratus fractus en Cumulus eronder. Later op de avond kwamen we dan in aanvaring met de winterse buien die zich in de onstabiele zeelucht hebben gevormd, en deze brachten een mengeling van regen, smeltende sneeuw en stofhagel het Malderse grondgebied binnen. In het felle licht van de volle maan konden we hierbij opnieuw genieten van indrukwekkende en chaotische wolkenformaties. Ze deden het neerslagtotaal op 8,6 mm uitkomen, terwijl de nauwelijks verder dalende temperatuur nog ruim positief bleef met 2,2 graden.
Woensdag, 10 februari 2010
Het dunne poederlaagje is tot eenieders verrassing een dik poederlaagje geworden dat op sommige plaatsen tot 15 centimeter mat. Ook Malderen werd niet door het plotse sneeuwoffensief ontzien, en werd kort voor zonsopgang ingekapseld met een 4 tot 5 centimeter dikke winterse vacht. De sneeuwbuien konden ongezien het land binnendringen dankzij de radarbeelden die vaste neerslag minder goed konden detecteren. Het bleef onverminderd doorsneeuwen tot rond de middag zodat het Belgische verkeer min of meer werd lamgelegd, maar tijdens de namiddag werd het opnieuw droger. We kregen nu opklaringen te zien die tijdelijk erg breed waren en op sommige momenten zelfs een wolkenloze hemel opleverden. Toch waren er nog sneeuwbuien actief en door de passage van een koudeput in de hogere luchtlagen vielen deze plaatselijk zelfs erg pittig uit. Te Malderen viel er af en toe wat lichte sneeuw, wat zelfs tijdens de opklaringen het geval was, maar na zonsondergang kregen we een tweetal vrij zware sneeuwbuien te verwerken. Ze leverden door hun korte duur echter niet meer dan een ruime centimeter extra sneeuw op. De bijhorende bewolking kon niet voorkomen dat het verder afkoelde en we op het einde van de avond rond -4 graden uitkwamen. De minima werden echter voor de witte inval vanochtend opgetekend met - 4,2 graden omstreeks 1H30. De maxima kwamen slechts met veel moeite boven het vriespunt en haalden 0,3 graden. De koude werd bovendien nog eens extra in de verf gezet door toedoen van een vinnige noord- noordoostenwind die met snelheden tot 32,2 km/h over het land joeg. De neerslag was niet meetbaar, maar bedroeg gezien de sneeuwdiktes wellicht 5 of 6 mm. bruari 2011
Donderdag, 10 februari 2011
Dankzij de laaghangende Stratus en Stratocumulusvelden is het vannacht niet meer tot vorstige toestanden gekomen, en bleven de minima vrij zacht met 5,2 graden. Daarna volgde een sombere voormiddag terwijl er tegen de middag wat opklaringen tevoorschijn kwamen in het transparanter wordende wolkendek. Dit was echter maar tijdelijk want de radarbeelden toonden hoe een actief koufront reeds de kustgebieden overspoelde met buiige regen. Deze trok tijdens de namiddag verder het land in en deed de bewolking al snel weer toenemen met ook in Malderen neerslag tijdens de tweede helft van de namiddag. We kwamen toen net aan de voorzijde van het front te liggen, waar de tot 35,4 km/h uit zuidwestelijke richtingen uithalende subtropische luchtaanvoer haar hoogtepunt bereikte. De regenzone trok slechts langzaam verder naar het oosten waardoor het kwik alle tijd had om verder omhoog te krabbelen en we de maxima dus pas 's avonds opmaten met een aangenaam zachte 11,0 graden. Samen met de ontluikende krokussen en sneeuwklokjes en de eerste liederen van de zanglijsters die weerklonken zorgde dit voor onvervalste lentesfeer ondanks de striemende regenvlagen die het weerstation geselden. Vooral omstreeks en na 21H30 was er sprake van heuse stortbuien die het dagtotaal verder aanvulden tot 5,6 mm.
Vrijdag, 10 februari 2012
Ook vandaag is het eerder onverwacht op strenge vorst uitgedraaid. Het kwik strandde op -10,4 graden waarna Stratocumulusvelden het tot staan brachten. Er volgde een licht tot halfbewolkt weertype met Stratocumulus en Stratus fractus wolken die na de middag een Cumulusachtige gedaante aannamen. De zon liet het opwarmen tot 0,5 graden en er stond een schrale noordoostenwind die snelheden tot 17,7 km/h haalde. Op het einde van de namiddag losten de wolkenflarden grotendeels op en de heldere avond die erop volgde stond bij een wegvallende wind natuurlijk garant voor een andermaal strenge vriesnacht. Tegen middernacht was het reeds afgekoeld tot een ruime -9 graden al leek de temperatuursdaling op dat moment wat te verminderen.
Zondag, 10 februari 2013
De Stratocumulusvelden zijn weer opgelost waardoor we de dag onder een lichtbewolkte tot heldere hemel konden aanvatten. Daar hoorde uitbundige zonneschijn bij en de relatief hoge minima van -1,0 graden gaven aan dat de opklaringen tamelijk laat op de nacht zijn gearriveerd. Volledig helder was het echter niet want er was reeds sluierbewolking te zien die vanuit het zuidwesten kwam binnendrijven op nadering van een sneeuwzone. De weermodellen raakten het er niet over eens tot waar deze zone zou geraken en hoe actief ze zou zijn waardoor er uiteindelijk niets anders op zat dan het weer van uur tot uur op te volgen. Voor het grootste deel van de dag leek niets in de richting van het naderende onheil te wijzen en bleef het bij de sluierbewolking die op het ene moment uit Cirrostratus fibratus bestond en op het andere moment wat meer overging in Altostratus. In het westen waren ook wat Altocumulusvelden te zien. Dankzij de zon liep de temperatuur op tot 3,8 graden en er stond nauwelijks wind op een enkele zucht tot 33,8 km/h uit het zuiden na. Kort voor zonsondergang werd de bewolking een flink stuk dikker en dreigender maar ook dan gebeurde er niets, en het zorgde alleen maar voor een vertraagde afkoeling tijdens de avond. Het was al lang donker voordat het weer ging vriezen, en de temperatuur zakte niet verder dan -0,2 graden. Als we de radar mogen geloven bereikte de sneeuw omstreeks 21H de Franse grens al bleef het in Malderen tot rond middernacht droog en konden we dus met een neerslagtotaal van 0,0 mm afsluiten
Maandag, 10 februari 2014
Waar de modellen ons eerst nog een zonnige adempauze tussen het regen- en stormgeweld door voorhielden, kregen we vandaag opnieuw met een druilerige regendag te maken. Het enige dat uitkwam was het tijdelijk wegvallen van de wind, want het was vandaag opvallend rustig en door de grijze hemel hing er een typische Allerheiligensfeer. De reden voor dit alles was te zoeken bij een depressie welke onder ons door zou trekken, maar uiteindelijk een iets noordelijkere koers volgde dan voorzien zodat we met neerslag uit de bovenkant van het occlusiefront te maken kregen. De kern van deze depressie bevond zich vlakbij en verklaarde dus de windstilte. Hoe dan ook, na de middag kwamen we tijdelijk in wat droger weer terecht en ging de bewolking over in dunne Altostratus translucidus waar de zon zwakjes doorscheen. Dit was overigens tijdens de ganse voormiddag al het geval, maar nu werd de zwakke waterzon net sterk genoeg om onze schaduw te kunnen zien. Blauwe kleuren kregen we echter niet te zien want de hemel bleef voor de rest van de dag versluierd. Op sommige momenten zag de hemel er zelfs erg dreigend uit met vooral in het zuidwesten bijna loodgrijze Altostratusluchten waar ook wat Stratus fractus onder hing. Samen met de afwezige wind zorgde dit voor een apart sfeertje. De temperaturen liepen op tot 7,7 graden terwijl de neerslag die tijdens de voormiddag viel amper meetbaar was (ongeveer 0,2 mm). Tijdens de avond werd de bewolking alsnog dunner zodat we de maan en de sterren konden zien, doch dit werd later afgestraft met tamelijk pittige buien die onverwachts het weerstation overspoelden. De uiteindelijke minima werden vlak voor het binnendrijven van de buienwolken bereikt met 4,2 graden en het neerslagtotaal bleef onduidelijk daar de buien tot na middernacht aa bruari 201 bruari 2016
Dinsdag, 10 februari 2015
Het was grijs en druilerig vanochtend, maar de minima van 4,1 graden voelden tamelijk zacht aan na de vorstige nachten en gure wind die we vorige week gewend waren geworden. Het begon tijdens de voormiddag weer te motregenen waarbij de Stratusbewolking zeer dik was en opvallend weinig licht doorliet. Tijdens de late voormiddag kwam daar verandering in en ging de bewolking over in een mengvorm tussen forse Cumulus congestus en Stratus fractus bewolking. Daartussen verschenen opklaringen en kregen we een vluchtige streep zon te zien, al werden helaas voor sommigen niet alle plaatsen in Vlaanderen 'doorstreept'. Het duurde niet lang of het luchtruim werd weer ingepalmd door dikke plakken Stratus en Stratus fractus bewolking waardoor het grootste deel van deze dag toch somber en grijs is verlopen. Het verwonderde dan ook niet dat de maxima met 6,6 graden amper hoger waren dan de minima. Belangrijk verschilpunt van de nieuwe wolkeninvasie was het uitblijven van de motregen: we konden de dag hierdoor in droge, betrokken en zachte omstandigheden afsluiten waarbij het neerslagtotaal van 0,2 mm reeds rond de middag een feit was.
Woensdag, 10 februari 2016
Het buiige weertype is tijdens de nacht verder gegaan en bleef ook overdag aanhouden. Dit ging gepaard met zeer veel bewolking en minima die op 3,3 graden zijn uitgekomen. Van gladde toestanden bleven we dus gespaard. Het was wachten tot de namiddag alvorens we in een gebied met meer afzonderlijke buienwolken terechtkwamen waartussen ook opklaringen zaten. Maar we hoefden er ons niet te veel van voor te stellen, de zonnige perioden waren maar kort en een gure noordwestenwind deed de maxima van 7,2 graden kouder aanvoelen dan ze waren. Ook tijdens de avond kregen we nog een aantal buien te verwerken waartussen vrij pittige exemplaren zaten. Na 20H werd het definitief droog en werden de opklaringen breder bij een wegvallende wind. Het neerslagtotaal was toen reeds op 5,0 mm uitgekomen.
Vrijdag, 10 februari 2017
(Filipijnen) De dag begon te Malderen in ijzige en sombere omstandigheden met Altostratusbewolking en een snijdende wind die iit oostelijke tot zuidoostelijke richtingen kwam. Het voelde bijzonder guur aan en tegen de avond begon het vanuit het oosten te sneeuwen wat ongeveer een centimeter van het witte goedje opleverde. Dit zorgde voor de nodige vertraging bij de vlucht naar Frankfurt maar uiteindelijk slaagden we erin om in de lucht te geraken en in Frankfurt bleek het droog te zijn met temperaturen die rond of net onder het vriespunt schommelden. Er hingen brede opklaringen met hier en daar wat Stratocumulusbewolking. Tijdens de aansluitende vlucht naar Singapore kwamen we al snel boven uitgestrekte Stratocumulusvelden terecht waar het etmaal in rustige en turbulentievrije omstandigheden ten einde liep.
Zaterdag 10 februari 2018
Tijdens het tweede deel van de nacht is het weer gaan opklaren en we begonnen de dag onder een diepblauwe lucht waaronder Cumulus fractus bewolking te zien was. De minima zijn daarbij naar 1,0 graden gezakt. Tijdens de voormiddag begonnen de wolkenflarden geleidelijk op te lossen vanuit het westen waardoor het aangenaam zonnig voorjaarsweer werd en de zuidwestenwind voelde zelfs zacht aan. Maar ondertussen werden de blauwe kleuren fletser waarna we Cirrostratus bewolking zagen verschijnen in het westen. Dit was de volgende neerslagzone die later in de nacht ons gezelschap zal zijn. Maar het was allemaal erg goed getimed waardoor we toch nog het beste uit de zon konden halen tot deze bijna onder was en de maxima logen er dan ook niet om met 5,7 graden (toch nog een klein leugentje dus). Tijdens de avond koelde het slechts langzaam af door de toenemende bewolking en luchtmenging door de aanwakkerende wind. We konden het echter nog droog houden met een dagtotaal van 0,0 mm.
