Afbeeldingen:
19-02-2017: Buienluchten in General Luna, Filipijnen
Zaterdag, 19 februari 2005
Na de sombere tweedaagse die we achter de rug hebben, ging het er vandaag erg boeiend aan toe door een komen en gaan van winterse buien die veel weg hadden van hun Maartse en Aprilse broertjes waarmee we hopelijk ook mogen kennismaken dit jaar. Omstreeks 12H22 ontvouwde zich te Londerzeel gedurende een tiental seconden zelfs een heuse regenboog, maar ondanks dit kleurrijke intermezzo was het voor veel weerliefhebbers balen omdat de kleur wit nogal weinig aan bod kwam. Bij temperaturen tussen 1,7 en 6,8 graden was elke sneeuwvlok die de tocht naar Malderen riskeerde gedoemd om vroegtijdig een natte dood te sterven. Enkel aan de grond vroor het afgelopen nacht nog -1,1 graden, maar de wind die met snelheden tot 39 km/h uit het noordwesten zich goed liet voelen deed ons voornoemde temperaturen een stuk lager ervaren. De pseudo - winterse buien waar de aandachtige waarnemer misschien nog een klodder smeltende sneeuw heeft in opgemerkt, waren goed voor 2,4 mm, maar in een met statige Cumulonimbi omzoomde hemelkoepel die we momenteel te Malderen kunnen waarnemen, kunnen we ons wel aan meer verwachten. wat met de dalende temperatuur misschien nog een dun sneeuwdekje kan teweegbrengen morgenvroeg. Terwijl de buiige schermutselingen morgen verderduren, zal de wind vanaf maandag het oosten opzoeken waardoor het droger, zonniger en vooral kouder gaat worden.
Zondag, 19 februari 2006
Bij aanvang van de nieuwe daglichtperiode waren de laatste resten van het zwakke occlusiefront reeds naar het noorden getrokken. Toch was het luchtruim gevuld met overvloedig veel middelhoge bewolking, en deze was afkomstig van de depressie even verderop die reeds een heel eind was opgeschoven. Maar ook deze bleek niet meteen te bruisen van aktiviteit want de bewolking liet af en toe wat ruimte voor een bleek waterzonnetje en de neerslag was beperkt tot wat sporadisch gedruppel kort voor de middag wat net voldoende was om de pluviometerstand op 0,2 mm te brengen. De depressie zoog iets zachtere oceaanlucht aan waar het kwik gretig gebruik van maakte om wat verder omhoog te klauteren, en zo kwamen we weer op een redelijk zachte 8,6 graden terecht terwijl vorstelijke toestanden er afgelopen nacht net niet aan te pas kwamen bij een minimumtemperatuur van 2,0 graden. Om het geheel wat comfortabeler te laten aanvoelen, hield de zuidwestelijke wind zich wat gedeist met maximaal 19 km/h maar voor de rest (en met name de periode na de middag) kan niet meteen veel positiefs gezegd worden want het bleef een eerder sombere bedoening met een quasi gesloten wolkendek waar de zon in tegenstelling tot de voormiddag nog maar nauwelijks doorheen kon dringen. De opklaringen achter de depressie zaten nogthans niet verder dan een vijftigtal kilometer beneden de Franse grens, maar die zullen ons niet bereiken, de voornoemde depressie zal met een voorwaartse salto van 360 graden over ons land tuimelen waarbij de bewolking zeker tot dinsdagnamiddag het weersbeeld zal domineren. Nadat ze haar acrobatische toer beëindigd heeft zal vanuit het noordoosten koudere lucht aangevoerd worden wat zich zal vertalen in lichte nachtvorst vanaf woensdagochtend en een zonniger maar schraal weersbeeld overdag waarbij de middagtemperaturen zich rond een vijftal graden zullen ophouden.
Maandag, 19 februari 2007
Het zwaarbewolkte en sombere weertype waarmee we gisteren gekweld werden, kreeg vandaag nog een vervolg. Sterker nog: de zonneschijn bleef nu beperkt tot enkele minuutjes waarbij een vrij dichte nevelige massa niet meer dan een waterzonnetje toeliet. De rest was gewoonweg monotoom grijs waar niets over te vertellen valt. De temperaturen dan maar: deze zaten zoals gewoonlijk erg hoog maar met waarden tussen 5,4 en 8,9 graden waren ze toch beduidend koeler dan een paar dagen geleden. Er was ook vrij weinig wind, wat de nevel in de hand werkte. De snelheden liepen op tot 19,3 km/h uit het oost- zuidoosten. Neerslag is er op een verdwaalde druppel motregen na, niet gevallen waardoor we terug 0,0 mm kunnen optekenen als dagtotaal.
Dinsdag, 19 februari 2008
Aan de atmosferische condities veranderde vandaag niet zoveel waardoor we opnieuw konden genieten van veel zon terwijl de bruine smoglaag voor spelbreker zorgde (vooral voor astmapatiënten en consoorten dan). De bizarre schemeringskleuren waarmee we gisteren de dag eindigden, waren vanochtend terug zichtbaar zij het minder intens. Het was nu een purperkleurige band die overging in roze en daarboven naar een meer blauwgetinte variant. De mystieke gloed die hiervan uitging, kon echter niet voorkomen dat het erg koud werd vanochtend bij temperaturen die uitkwamen op -4.3 graden. Overdag kregen we te maken met middelhoge bewolking die gedeeltelijk uit Altocumulus en een weinig Altostratus bestonden doch deze hadden weinig invloed op de zon die lustig bleef doorschijnen en de temperatuur zo deed stijgen naar 7,2 graden. Dit gebeurde dan bij een oost- zuidoostelijk briesje met snelheden tot 16,1 km/h. De lage temperaturen in de Stratosfeer zorgden tijdens de avond opnieuw voor zeer bizarre schemeringskleuren. Hoewel deze iets minder uitgesproken waren dan gisteren, zorgde de combinatie met de lagerhangende Cirrusbewolking ervoor dat het uitzicht opnieuw zeer fraai en fotogeniek was. Minder fraai waren echter de temperqturen die snel weer naar beneden doken, maar het binnenschuiven van Stratocumulusbewolking zorgde er later op de avond voor dat de afkoeling werd afgeremd en we deze keer misschien wel gaan ontsnappen aan de nachtvorst.
Donderdag, 19 februari 2009
Grijs was nog steeds de hoofdkleur vandaag, en van opklaringen was er deze keer geen sprake meer. De Stratusbewolking leek in de namiddag over te gaan in Altostratus, en werd hierbij een stuk dunner. Het daglicht was hierdoor een stuk feller, maar de zon kregen we zo goed als niet te zien. De aanvoer van steeds zachtere zeelucht zorgde ervoor dat de temperatuur verder steeg, van -2,2 afgelopen nacht naar 5,4 op het einde van het etmaal. Maar daarvoor moesten we wel betalen in de vorm van dikkere bewolking die ons in de loop van de namiddag (verder) toedekte. Er viel af en toe regen die op sommige momenten erg intens was, maar uiteindelijk slechts 0,2 mm opleverde als dagtotaal. Tijdens de avond werd het opnieuw droger, maar van opklaringen was in de verste verte niets te merken. Net als gisteren vertoefden we weer in en erg rustige atmosfeer waarin de wind maximaal 16,1 km/h haalde uit west- zuidwestelijke richtingen.
Vrijdag, 19 februari 2010
Tijdens het tweede deel van de nacht zijn we in steeds zachtere luchtmassa's terecht gekomen zodat we vanochtend uitkwamen op 5,9 graden. Hiermee was het in Malderen bijna tien graden warmer dan in sommige delen van Portugal en Spanje, maar uiteraard bleef dit sprookje (nachtmerrie voor de winterliefhebber) niet duren. Om te beginnen hebben de losse buienwolken van de gisteren besproken depressie zich aaneengesloten zodat er alsnog een klassieke frontenstructuur ontstond. En dit stond dus garant voor grijs en druilerig weer aan de voorzijde van het oprukkende koufront. Het koufront lag voor zonsopgang reeds boven West- Vlaanderen, en trok in de loop van de voormiddag geleidelijk verder het binnenland in. Erg actief was het front niet te noemen met slechts lichte of matige regen, maar de afkoeling was in de loop van de dag wel duidelijk voelbaar. Gelukkig kregen we hiervoor een aantal opklaringen in de plaats, waarbij het aaneengesloten wolkendek overging in Stratus fractus. De lucht kreeg een blauwachtige zweem en even later kwam de zon er weer door. Er lagen echter verschillende buien in onze aanvoerrichting, welke met een west- zuidwestelijk briesje tot 33,8 km/h naar Malderen werden gedreven en het de zon knap lastig maakten. Meestal ging het om gewone regenbuien, al werden ze naar de avond toe steeds pittiger terwijl er bij zonsondergang dreigende stapelwolken en Cirrus densus zichtbaar waren. Geen wonder dus dat we tijdens de avond nog meer buien te verwerken, al kwam Malderen er met 0,0 mm als neerslagtotaal bijzonder goedkoop vanaf. De aanvoer van koudere, polaire lucht had het kwik tegen middernacht reeds onderuit gehaald naar 0,8 graden, wat meteen ook de minima voor dit etmaal waren.
Zaterdag, 19 februari 2011
De sombere Stratusbewolking is afgelopen nacht geleidelijk opgelost waardoor het er terug een stuk vriendelijker uitzag met een aantal opklaringen terwijl het is afgekoeld tot 1,8 graden. Toch was dit geen goed nieuws want dat oplossen was een gevolg van de wisselwerking met een naderende regenzone die ons tegen de middag zou bereiken. Het luchtruim zat dan ook al tjokvol met Cirrus en Cirrostratusbewolking die geleidelijk overging in Altostratus vanuit het zuidwesten. Het zwakke waterzonnetje bracht ons maar weinig warmte en tijdens de namiddag ging het weer regenen uit de dikke wolkenmassa. Grote hoeveelheden vielen er niet waardoor het neerslagtotaal beperkt bleef tot 2,4 mm, maar toch was de neerslag op sommige momenten best wel pittig te noemen. Het regengebied bestond uit een warmte- en koufront die elkaar snel opvolgden en in de smalle warme sector ertussen een klein temperatuurssprongetje naar 6,4 graden toeliet. Net als de voorbije dagen zat er weinig beweging in de atmosfeer en konden we weer opvallend lage windsnelheden optekenen die het bij 20,9 km/h uit het oost- zuidoosten hielden. De neerslag kreeg 's avonds een buiig karakter, maar het ging eerder om een afwisseling van motregen en droge perioden waardoor het allemaal maar bitter weinig voorstelde en alles behalve boeiend was te noemen.
Zondag, 19 februari 2012
Het was vanochtend opnieuw zwaarbewolkt met voornamelijk Stratocumulus en Stratus fractus terwijl de temperatuur was teruggelopen naar een tweetal graden. Het leek alsof er geen einde zou komen aan het zwaarbewolkte en saaie weertype, maar vanuit het noordwesten doken er plots brede opklaringen op. We kwamen nu opeens in een heel andere wereld terecht met prachtige spierwitte wolkentorens die zich tegen een diepblauwe voorjaarslucht aftekenden. De zon brandde er stevig op los al hoefden we in deze luchtsoort geen hogere maxima dan 7,4 graden te verwachten. Na de middag kwamen we in buiig weer terecht en konden we zien hoe de stapelwolken zich met vezelachtige, aambeeldvormige toppen tooiden. We kregen een vijftal buien te verwerken waarvan de meesten uit een lichte soort korrelhagel bestonden die aan bolletjes piepschuim deed denken. Soms kwam het ook tot smeltende sneeuw of waren de hagelbolletjes wat 'harder' maar het meest opvallende was dat de neerslag op vrijwel geen enkel moment vloeibaar was. De zwaarste buien deden zich omstreeks 17H voor en lieten een dekje van ongeveer een halve centimeter 'piepschuim' achter. Ook na zonsondergang waren er een paar buien maar deze waren duidelijk een stuk minder intens terwijl ze volgens de radar ook veel compacter van structuur waren. Op die radar waren ook ontladingen te zien, maar dergelijke verschijnselen naar Malderen krijgen was echt wel te hoog gegrepen waardoor we het vooral van die hagelsalvo's en fraaie wolkenluchten moesten hebben. De opklaringen werden geleidelijk breder en de wind die overdag nog 35,4 km/h uit het west-noordwesten haalde zwakte sterk af zodat we het kwik al snel in de buurt van het vriespunt terugvonden. Vooral op beschutte plaatsen, auto's en beton/asvalt oppervlakken die overdag in de schaduw lagen waren tijdens het tweede deel van de avond ijskristallen te zien. Het neerslagtotaal bleek goed te zijn voor 0,2 mm al is niet alle hagel gesmolten en ligt het werkelijke dagtotaal wellicht een fractie hoger. Kort voor middernacht werden de minima van -0,2 graden bereikt.
Dinsdag, 19 februari 2013
Het vroor vanochtend weer volop onder de brede opklaringen bij minima van -2,4 graden. Er was echter Stratocumulus, Altocumulus en Cirrusbewolking binnengedreven vanuit het noorden waardoor een verdere afkoeling werd tegengegaan. Deze wolkenvelden zijn de voorbode van nog koudere luchtmassa's die vanuit het noordoosten onze richting afzakken. Tijdens de voormiddag was het meestal zwaarbewolkt maar er waren steeds opklaringen te zien waardoor het zeker geen somber en saai weertype hoefde te zijn. Tegen de middag klaarde het alweer uit vanuit het noorden en kregen we een mooi uitzicht op een mix van Altocumulus, Cirrus, Stratus fractus en Stratocumulusbewolking terwijl de lucht met zachte kleuren was gevuld. Het warmde op tot 8,3 graden en het was windstil. Naar de avond toe kwam de lucht weer in beweging en zagen we een zwakke noorden opsteken die een maximumsnelheid van 12,9 km/h haalde. Een heldere en koude avond werd het daarna niet want er kwam massaal Stratus fractus bewolking binnendrijven en het was na zonsondergang meestal betrokken. De temperaturen bleven rond 5 graden steken om naar middernacht toe langzaam te zakken. Er viel af en toe wat lichte regen maar meer dan 0,2 mm leverde dit uiteindelijk niet op.
Woensdag, 19 februari 2014
We hebben het deze winter nog maar zelden meegemaakt, maar vanochtend was het dan toch zover: onder een open hemel en in de rustige atmosfeer heeft zich laaghangende Stratusbewolking gevormd. Hierdoor kregen we weer met een klassieke inversie situatie met somberheid en kilte te maken waarvoor de Lage Landen zo berucht zijn in wintertijd. De temperaturen bleven echter positief met minima van 6,3 graden en wie buitenactiviteiten gepland had kon nog op een droog weertype rekenen. Gelukkig duurde deze situatie maar een paar uur in tegenstelling tot wat nog klassieker is in onze streken, en ging de bewolking over in Stratus fractus terwijl er opklaringen ontstonden. De Stratus wolkenflarden gingen over in Cumulus en wat hogerop was wegtrekkende sluierbewolking (noordoosten) en Stratocumulus te zien. Het waren deze stapelwolken die tijdens de namiddag echter hun kans schoon zagen om uit te groeien tot een aantal lichte buitjes. Het warmde op tot 11,4 graden en naar de avond toen kreeg de atmosfeer een nevelige indruk door de nadering van een warmtefront met vochtige lucht erachter. Hierbij vielen de oranje en geelachtige kleurentinten op die reeds geruime tijd voor zonsondergang begonnen te overheersen. De nadering van het front had duidelijk weinig invloed op de buiigheid want ook tijdens de avond begon het bij tussenpozen licht of matig te regenen. Echt veel stelde het ook dan niet voor zodat we er met een dagtotaal van 0,2 mm vanaf kwamen.
Donderdag, 19 februari 2015
Vandaag was de grote lentedag waar de door wolken geplaagde zonneliefhebber reikhalzend naar uitkeek. En inderdaad, een vrolijk lentezonnetje maakte vanochtend haar opwachting terwijl het nauwelijks vroor bij minima van -0,9 graden. Maar het duurde niet lang of er verscheen een klein Stratus fractus wolkenflardje in het blauwe uitspansel. En een paar minuten later verscheen er nog een... en nog een, en nog een. Natuurlijk kon dit niet blijven duren want kort na de middag zat het volledige luchtruim er al vol mee en was er geen plaats meer voor Stratus fractus flardjes. Het werd dus weer grijs en somber en de zon bracht tijdens de namiddag geen voelbare warmte meer. Integendeel, er stak een nijdige zuidwestenwind op die de maxima van 7,0 graden een stuk kouder liet aanvoelen dan ze waren. Een wandeling in de buitenlucht was dan ook niet voor watjes weggelegd al hielden we het wel nog droog met een neerslagtotaal van 0,0 mm. De bewolking ging over in een mengvorm tussen Stratus fractus en Stratocumulus en er verschenen opklaringen tussen die kort voor zonsondergang nog voor een mooi uitzicht zorgden toen alles in oranje tinten oplichtte. Daarna nam de bewolking weer wat toe al bleef het ook daarna nog steeds droog bij een weliswaar nog goed doorzettende wind waarmee we de dag afsloten.
Vrijdag, 19 februari 2016
De laatste neerslag is grotendeels als sneeuw gevallen en daarna volgden al snel opklaringen waardoor het alsnog weer is gaan vriezen. De sneeuw bleef hierdoor liggen, al konden de jeugdige winterliefhebbers onder ons het niet veel verder dan nano- sneeuwmannetjes brengen bij een laagje dat maar een millimeter dik was. De regen en natte sneeuw van gisterenavond was door de negatieve minima van ... graden wel opgevroren waardoor de boel er gevaarlijk glad bijlag. Daarna was het aan de zon om ons te komen opwarmen, en leek het weer volop lente met een diepblauwe lucht zonder enige bewolking en een reeds erg krachtige zon. Tijdens de namiddag ontwikkelde er zich Cumulus fractus bewolking die verder doorgroeide tot Cumulus congestus waardoor we de zon af en toe moesten prijsgeven. De wolken groeiden net niet tot buien uit waardoor we de 0,0 mm konden houden. Ze losten tegen zonsondergang weer op al kwam er toen Cirrus, Cirrostratus en Stratocumulus opzetten van de naderende regenzones die morgen weer voor een kleine zondvloed zouden zorgen. Voor vandaag bleef het echter bij een sfeervolle zonsondergang toen het zachte avondlicht de wolkenvelden inkleurde. Onder de nog steeds brede opklaringen koelde het nog flink af na zonsondergang al werden de minima van vanmorgen niet meer scherpgesteld.
Zondag, 19 februari 2017
(Filipijnen) Net als gisteren is het tijdens de nacht terug tot enkele regenbuien gekomen, maar ook deze keer zonder onweer. Bij het krieken van de dag was de zon er al meteen bij en kregen we een onstabiele zomerlucht te zien met flinke stapelwolken, Cirrus densus en in de verte forse buiencomplexen. Op een of andere manier slaagden deze er niet in om het vaste land te bereiken, al begonnen er al snel nieuwe stapelwolken en buien uit te groeien op korte afstand en boven het vasteland (aanvankelijk hing alles boven de zee). Een schampschot van deze buien zorgde in het zuiden van Siargao voor een korte maar hevige plensbui die even snel verdween als hij gekomen was. Daarna zagen we enorme regengordijnen net ten zuiden over zee langstrekken, al bleef de hele toestand nog steeds onweersvrij. Tegen het einde van de namiddag deden de buien dan toch nog een poging om het binnenland in te trekken, al begon alles in elkaar te zakken en waren het zeker geen epische stortvlagen die we te zien kregen, hoe dreigend het er in de schemering ook mocht uitzien. De avond verliep in droge omstandigheden en het was ook opvallend rustig met weinig wind. Tegen middernacht begon het echter opnieuw te druppelen op nadering van oplevende buienwolken wat tevens gepaard ging met enkele rukwinden.
Maandag, 19 februari 2018
De bewolking is tijdens de nacht verder toegenomen en de dag maakte een grijze en sombere start met dikke Altostratus bewolking. De minima van -0,4 graden werden dan ook al vroeg bereikt. Het was ondanks de bewolking echter nog droog en het ging allemaal gepaard met een zeer rustig weertype waarbij de wind bijna onbestaande was met lichte voorkeur voor het noordwesten. Overdag veranderde er weinig en het kwik steeg langzaam naar 4,0 graden. Tijdens de namiddag begon er dan een mengelmoes van lichte regen en motregen te vallen al stelde het allemaal weinig voor. Het deed nogal denken aan een druilerige herfstdag, ware het niet dat de merels er reeds vrolijk op los kwetterden. Ook tijdens de avond veranderde er weinig en wisselden drogere perioden en lichte regen elkaar af. Dit leverde een dagtotaal van 0,4 mm aan neerslag op.
