Afbeeldingen
niet beschikbaar
Vrijdag, 18 maart 2005
Hoewel er geen neerslag meer viel ontwaakten we vanmorgen opnieuw onder een gesloten wolkendek dat ons voor een groot deel in haar greep hield. Het duurde tot een eind in de namiddag eer de zon weer een teken van leven gaf maar uiteindelijk werd het opnieuw quasi helder en aangenaam lenteweer met temperaturen die opliepen van 8,1 tot 16,3 graden. De wind heeft zich bij dit alles in de westelijke hoek genesteld vanwaaruit hij nog maximaal 26 km/h haalde. De luchtmassa waarin we momenteel vertoeven is vochtiger met minimum 62% en in combinatie met de heldere hemel en de verder afzwakkende wind zou dit wel eens mist kunnen opleveren waarvan we morgen hopelijk snel verlost raken. Toch lijkt het erop dat het weesbeeld van morgen nogal veel gelijkenis met vandaag zal vertonen en zondag wordt eveneens een rustige voorjaarsdag. De regenzones zijn zich echter volop aan het voorbereiden op een massale invasie die na het weekend van start zal gaan...
Zaterdag, 18 maart 2006
Alsof ze er nooit geweest was, was er van de grauwe wolkenlucht vanmorgen niets meer te bespeuren. Zonlicht te meer daarentegen, waar in de staalblauwe lucht zeker geen gebrek aan was. De opklaringen moeten er al vrij vroeg geweest zijn vermits het terug tot lichte nachtvorst kwam bij temperaturen die tot -0,7 graden daalden. Maar deze thermische achterstand vormde voor de krachtige zon geen probleem waardoor we in de namiddag konden genieten van een best te pruimen 10,1 graden. Om de nadruk op 'genieten' te kunnen leggen, moest er wel voorzien worden in de nodige windbeschutting want de schrale oostenwind wist duidelijk van geen ophouden met snelheden die opliepen tot 30,7 km/h. Kort voor de middag dreeg het eventjes mis te lopen toen er Stratus fractus wolkenflarden op het toneel verschenen en hun aandeel in het Malderse luchtruim angstaanjagend snel toenam, maar even snel als ze gekomen waren, verdwenen ze weer en in de namiddag zagen we slechts af en toe nog een klein wolkenflardje de revue passeren. Dit geldt ook voor vannacht en morgen, wat dus garant staat voor een aardig potje nachtvorst, en de dagen erna hetzelfde. We moeten echter rekening houden met de aanwezigheid van laaghangende bewolking en mistvelden die erg dichtbij zijn en vooral ten noorden van Malderen en in Nederland voor hinder kunnen zorgen. De bewolking gaat samen met een koufront dat vanuit het noorden probeert op te rukken, maar volgens de laatste modellen op haar stappen zal terugkeren. Neerslag van betekenis zou er pas vrijdag kunnen komen wanneer zich aarzelend een westelijke stroming zal proberen in te zetten.
Zondag, 18 maart 2007
Stevige regenbuien geselden voorbije nacht het Malderse weerstation, en ook na het aanbreken van de daglichtperiode bleef het nog enige tijd verder regenen. Het eigenlijke koufront bereikte ons halverwege de voormiddag en dit ging niet onopgemerkt voorbij. De neerslag werd zeer intens, er zat hagel bij en op het einde ging deze zelfs over in smeltende sneeuw terwijl het snel weer lichter werd vanuit het noordwesten. Het werd kort daarop droog, maar de bewolking bleef nog tot rond de middag meer dan 7/8 van het luchtruim beheersen. De opklaringen dreven vervolgens binnen en deze leverden diepblauwe tot bijna zwartgekleurde luchten op, in combinatie met de resterende spierwitte stapelwolkjes een typisch voorjaarsgezicht. De namiddag verliep erg zonnig maar wel zeer winderig en bij de geleidelijk terugvallende temperatuur was dit niet meteen aangenaam te noemen, behalve dan achter glas of uit de wind. De buien lieten er echter geen gras over groeien en deze bereikten het westen van het land in het tweede deel van de namiddag, wat gepaard ging met fraaie, aambeeldvormige wolkenformaties waaronder zich de meest tot de verbeelding sprekende virga- en mammatusstructuren ontplooiden. De buien werden aktiever en de neerslag bereikte bij latere exemplaren ook vlot de grond. Er zat opnieuw hagel en seltende sneeuw bij de pittigste buien maar het merendeel van de neerslag bestond voorlopig nog uit gewone regen. Nog later in de avond hadden de buien reeds onweer aan boord en dat vertaalde zich in lichtflitsen in de verte, doch te Malderen was dit ook alles wat we te zien kregen. Het etmaal werd overigens rustig afgesloten met brede opklaringen waaronder het kwik snel daalde van de 10,3 vanochtend naar 2,8 graden kort voor middernacht. Het neerslagtotaal liep op tot 5,0 mm terwijl de windstoten 53,1 km/h haalden als maximum uit het west- zuidwesten.
Dinsdag, 18 maart 2008
Opklaringen en wolkenvelden, waarbij deze laatsten voornamelijk door Cumulus en Stratocumulus werden vertegenwoordigd, was hetgene waarmee we deze vrij wisselvallige dag startten. Het was erg fris maar met een luchttemperatuur die niet beneden de 1,3 graden zakte, waren alleen sommige auto's en andere metalen oppervlakken lichtjes berijpt. Overdag dienden zich weer een aantal buitjes aan die uit regen en smeltende sneeuw bestonden, maar net als gisteren stelde het allemaal nauwelijks iets voor. De maxima waren overigens ook niet zo denderend met 9,4 graden. De wolkenluchten zijn er wel wat op vooruitgegaan qua uitzicht doordat de stapelwolken duidelijk forser waren gebouwd terwijl er hier en daar zelfs zelfs Cumulonimbi te zien waren met hun typische aambeeldvormige toppen. De lucht werd dus geleidelijk onstabieler en dit vertaalde zich uiteindelijk in een paar pittigere buitjes met koorelhagel die vooral rond zonsondergang gepaard gingen met sublieme wolkenluchten. Uiteindelijk bereikte het neerslagtotaal 3,7 mm. De stroming kwam vandaag nog steeds uit noordelijke richtingen met een maximale windstoot van 29,0 km/h uit het noord- noordwesten.
Woensdag, 18 maart 2009
Van de fletse, oranjewitte hemel die gisteren het Malderse uitzicht bepaalde, was vandaag niet veel meer te merken. Het (zwakke) koufront ging immers koude(re) en heldere landlucht vooraf, die via het noordoosten ons land kon bereiken. Hierdoor konden we het daglicht vandaag in een prachtig blauwe lucht zien weerkeren. De zon was overdag dan ook erg fel, waardoor het effect van de koudere landlucht grotendeels werd teniet gedaan. Behalve dan tijdens het voorbijtrekken van een aantal uitgestrekte Altocumulusvelden rond de middag. Deze wisten het echter goed te maken met hun bijzonder fraaie ribbelachtige patronen die menig weersfotograaf meteen naar de ontspannerknop deden neigen. Deze wolkenvelden waren afkomstig van datzelfde koufront dat door het hogedrukgebied ten westen van ons weer naar het oosten werd gedrukt. Vooral in het midden van Nederland kreeg men weer af te rekenen met veel bewolking waar men slechts moeizaam vanaf raakte. Te Malderen kwam de zon tijdens de namiddag weer op de voorgrond, en keken we weer aan tegen een diepblauwe lucht waarin hier en daar nog wat verspreide Altocumulusbankjes te zien waren. Naast dit alles waren er ook wat Cirruswolken te zien terwijl de vliegtuigen opvallend lange condensatiesporen achterlieten. In deze omstandigheden kon het kwik vlot doorstijgen naar 15,7 graden terwijl de wind het oost- zuidoosten opzocht en daaruit snelheden tot 16,1 km/h haalde. De minima waren in deze lichtbewolkte omstandigheden echter aan de lage kant met 0,7 graden. Tijdens de avond ging het weer erg kil aanvoelen ondanks de temperatuur die laat op de avond nog steeds rond de zes graden schommelde. Dat het neerslagtotaal beperkt bleef tot 0,0 mm, was ook vandaag niet meer dan logisch.
Donderdag, 18 maart 2010
We ontwaakten vanochtend zoals we gisterenavond zijn ingeslapen: onder een mix van Altostratus, Cirrostratus en Altocumulus. De temperaturen waren bij dit alles gezakt naar 4,2 graden, maar vooral in Nederland kwam het kwik dichtbij het vriespunt en moet er plaatselijk grondvorst zijn voorgekomen. De bewolking leek in de loop van de voormiddag wat dunner te worden zodat er een periode van uitbundige zonneschijn volgde. Samen met de aanvoer van subtropische lucht werd het kwik al snel de hoogte ingestuwd en in de namiddag kwamen we zelfs uit op een zomers aandoende 19,6 graden. De sluierbewolking werd toen echter dikker en had steeds meer de neiging om over te gaan in Altostratus waardoor slechts een zwak waterzonnetje zichtbaar was. Het grootste deel van de thermische prestaties waren dus eerder een gevolg van luchttransport dat tegen snelheden tot 35,4 km/h uit het zuid- zuidwesten geschiedde. De bewolking had echter ook goede kantjes: zo hield hij de warmte goed vast en bleven de temperaturen de hele avond rond 15 graden schommelen. De enige prijs die we hiervoor kregen aangerekend was neerslag die omstreeks 22H30 Malderen bereikte in de vorm van wat verdwaalde regendruppels. Volgens de radarbeelden gaat het eerder om buiige neerslag en werd men op sommige plaatsen een stuk royaler met het hemelse vocht bedeeld. De neerslag was nauwelijks meetbaar en we eindigden dan ook met een dagtotaal van 0,0 mm.
Vrijdag, 18 maart 2011
Nog steeds waren laaghangende Stratuswolken dominant, doch vanuit het westen kwam een regenzone dichterbij die de atmosfeer in beroering bracht. Dit was eerst merkbaar in het ontstaan van wat structuur in het egale wolkendek dat nu wat chaotische werd met donkere wolkenflarden erin. Na de middag verschenen er een paar opklaringen, en kregen we eventjes een waterig zonnetje te zien terwijl de bovenlucht alweer volliep met Altostratus translucidus. Een voorbode van regen, en dit werd nog voor het einde van de namiddag bevestigd toen het lichtjes begon te druppelen. Dit gebeurde eerst met tussenpozen, maar tijdens de avond ging het geleidelijk harder regenen uit het koufront dat in haar lengte over Malderen leek te trekken. Dit zorgde tegen middernacht reeds voor een neerslagtotaal van 8,4 mm, in schril contrast met Nederland waar het vooral in het noorden droog bleef met zelfs een aantal opklaringen. De temperaturen bleven opnieuw achter met waarden tussen 5,2 en 10,8 graden, en met de flink aantrekkende zuidwestenwind die snelheden tot 30,6 km/h haalde voelde dat niet meteen gezellig aan. Achter het scherp begrensde front bevinden zich brede opklaringen waardoor er ondanks het betrokken en natte weer tijdens de avond gevaar dreigt voor stralingsvorst onder de heldere hemel morgenochtend...
Zondag, 18 maart 2012
We zijn vandaag in onstabiele Arctische luchtmassa's terechtgekomen en hoewel het vanochtend somber, grijs en saai was begon de luchtsoort overdag haar typische kenmerken te krijgen. De Stratuswolken braken open, maakten plaats voor Cumulus en deze gingen op hun beurt opbollen tot fraaie buienwolken die zich tegen een mooie, blauwe voorjaarslucht aftekenden. De luchtdrukverdeling was nog niet typerend voor de maartse buien waar we (in theorie) recht op hebben en de kleurencontrasten waren ook wat minder intens, maar voor de buien werd in ieder geval gezorgd. Het begon halverwege de namiddag met een paar losse regendruppels en kort daarna kwam het dan tot een bui met dikke druppels die meteen gevolgd werd door een intense hagelbui die enige tijd met oorverdovend gekletter bleef aanhouden. Daarna volgden weer mooie wolkenlandschappen maar vanuit het zuidwesten kwamen meer gesloten wolkenmassa's opzetten. Deze luidden een periode van somber en kil weer in waarbij het tot lichte regen of motregen kwam. Toch waren er zeer actieve buien in de buurt maar voor Malderen was enkel de sombere mengelmoes van aambeeldbewolking, Stratus fractus en Cumulus weggelegd die voor een grijze bedoening zorgden. Kort voor zonsondergang klaarde het weer op vanuit het noordwesten al waren in die richting nog heel wat stapelwolken te zien met volgens de radar zelfs een flinke buienlijn erachter. Het bleef echter rustig op deze lokatie en de brede opklaringen deden het snel afkoelen zodat er tegen middernacht nog maar 3,5 graden overbleven, de uiteindelijke minima. De maxima waren overigens ook niet veel soeps in vergelijking met een paar dagen terug, met slechts 12,2 graden. Gelukkig stond er weinig wind op een enkele rukwind tot 30,6 km/h uit het westen tijdens de koufrontpassage afgelopen nacht na.
Maandag, 18 maart 2013
Tijdens de nacht is het droog gebleven met breder wordende opklaringen. Dit zorgde in de polaire luchtmassa en bij een grotendeels weggevallen wind voor een versnelde afkoeling waardoor we tegen zonsopgang weer terug bij af waren met winterse(re) minima van 1,9 graden. In het noorden van Nederland was het wintergevoel nog iets nadrukkelijker aanwezig want daar wist zich nog een sneeuwdekje tot 5 centimeter te vormen in duidelijk koudere luchtmassa's. Niet alleen de vingers van een onvoorbereide fietser sloegen blauw uit, maar ook de radarbeelden want een stevige buienlijn stevende recht op Vlaanderen af. Het duurde niet lang voor de eerste aambeeldvormige toppen van de buienwolken in het diepblauwe luchtruim uittorenden voor zover ze niet werden afgedekt door de toch wel uitgestrekte Stratocumulusvelden die voorbijdreven. Toch bleef het uiteindelijk op de meeste plaatsen droog daar de buienlijn plots naar rechts afsloeg en dus maar nauwelijks naar het noorden kon oprukken. We kregen de hele dag te maken met Cirrus densus bewolking waartussen mooie opklaringen ontstonden terwijl alles op smaak werd gebracht door Altocumulusbankjes en wat Cumuluswolkjes die tegen de middag door de thermiek werden gevormd. Het warmde op tot 11,6 graden en er stond een op sommige momenten pittige zuid- zuidwestelijke bries tot 41,8 km/h. Tegen de avond deed de buienlijn een wat meer overtuigende poging om door te stoten maar ook dit lukte niet en resulteerde eerder in het sfeervoller maken van de zonsondergang toen het zachte avondlicht weerkaatste op de stevige wolkenmuren in het zuidwesten. Het neerslagtotaal bleef beperkt tot 0,0 mm en we sloten af onder toenemenede bewolking vanuit het zuidwesten.
Dinsdag, 18 maart 2014
Ook vanochtend hing er gesloten Stratusbewolking en deed het erg somber en kil aan. De bewolking bleef een ganse voormiddag hangen maar het bleef wel droog terwijl het niet kouder dan 8,9 graden is geworden. Kort na de middag sloeg het weer opeens om en zagen we een paar mooie opklaringen verschijnen terwijl de resterende bewolking overging in Cumulus, Stratus fractus en Stratocumulus. Daarna dreef er terug massaal Stratus fractus binnen zodat we terug met een somber en kil weertype te maken kregen waarbij het niet warmer dan 14,6 graden werd. We zagen de zon er nog een paar keer doorheen breken waarbij het kwik nog even de 12,0 graden als maximum kon aantikken, maar naar de avond toe werd de strijd in het voordeel van de bewolking beslecht. Ondertussen spande de west- zuidwestelijke wind flink aan en werd het erg guur en herfstachtig naarmate de avond vorderde. We kregen ook met lichte regenval te maken, al waren de hoeveelheden in Malderen niet meetbaar en was het net voldoende om de stoeptegels een beetje nat te maken. Een heel verschil met Nederland waar men met een veel actiever deel van de regenzone te maken kreeg en waar het plaatselijk zelfs tot pittige onweersbuien is gekomen met hagel en neerslagtotalen tot 10 mm en meer. We gingen een erg winderige en droge nacht in nadat we afsloten met een dagtotaal van 0,0 mm.
Woensdag, 18 maart 2015
Tijdens het tweede deel van de nacht heeft zich een dikke laag mist gevormd die het zicht beperkte tot enkele tientallen meters bij minima van ... graden. Ze was het gevolg van een naar het noorden gekrompen wind door een lagedrukvore ten oosten van ons. Deze wind voerde vochtige zeelucht aan met de gekende gevolgen. Als we de satellietbeelden mogen geloven zijn de oostelijke regio's er echter nog goed vanachter gekomen. In Malderen en Brussel bleven we daarentegen de hele dag van zon verstoken en was de enige merkbare verandering het toenemen van de zichtbaarheid van enkele tientallen naar enkele honderden meters. Tijdens de avond veranderde er niets al brak de zon er eventjes in zeer zwakke versie doorheen in Mechelen en Vilvoorde. De bewolking hield het kwik na zonsondergang op peil waardoor we toch nog een schamele compensatie kregen voor de onderkoelde maxima van ... graden. Een flink aantrekkende noordenwind en wat motregen (0,0 mm) maakte dit winstpuntje echter grotendeels ongedaan.
Vrijdag, 18 maart 2016
Het was bijna niet meer voor te stellen, maar toch bleken laaghangende wolken alles weer moeiteloos ingepalmd te hebben. Voor de wolkeninvasie werd het bovendien nog eens erg koud met -1,8 graden. Het was mistig, en boven deze mist hing er Stratusbewolking die zich door de vochtige lucht en het ontbreken van enige wind heeft kunnen ontwikkelen. De mist werd tijdens de voormiddag dikker maar tegen de middag begon ze dan toch weer op te lossen.Na de middag ging de Stratus bewolking die erboven hing over in Stratocumulus waartussen opklaringen te zien waren. De lucht daarin kleurde azuurblauw en vooral ten zuiden van Brussel leverde dit weer een aangenaam lentezonnetje op. In Londerzeel was de bewolking hardnekkiger en moesten we het dus doen met maxima die het op 8,7 graden voor bekeken hielden. Gelukkig was de naar noordelijke richtingen gekantelde wind nog steeds zwak waardoor het koudegevoel niet nog groter werd. Naar de avond toe begon de bewolking weer op te rukken vanuit het noorden en ging ze terug over in Stratus waarop een betrokken maar droge nacht volgde waarin we het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden.
Zaterdag, 18 maart 2017
De nacht is in zeer natte omstandigheden verlopen en het deed aan ruig herfstweer denken met de stevige westenwind erbij. Dankzij de bewolking werd het niet kouder dan 7,7 graden en het voelde daarbij een beetje klam aan. Tegen de ochtend werd het allemaal wat rustiger en nam de wind af terwijl de neerslag overging in motregen. Veel verder bracht deze weersverbetering ons niet want de motregen hield de ganse voormiddag aan en ook na de middag waren de droge perioden tussendoor maar van korte duur. Tegen de avond werd het interessanter voor de aktief weer- liefhebbers toen de storing zich als koufront ging gedragen en we dreigende Cumuliforme bewolking zagen ontstaan tussen de sombere Stratus. Door woeling ontstonden daar zelfs een paar schuchtere opklaringen in al moest je daarvoor op de juiste minuut in de juiste richting kijken om ze te kunnen opmerken. Warmer dan 13,5 graden werd het bij deze korte flits zonlicht, die Malderen dan nog niet eens trof, niet. Daarna kregen we regenbuitjes met dikke druppels al stelde dit allemaal niet veel voor in vergelijking met de veel aktievere buienlijnen die in Nederland opdoken. Tijdens de avond werd het terug volledig betrokken en volgden er nog een aantal perioden van matige regenval bij een goed voelbare westenwind. We sloten af met een erg indrukwekkend neerslagtotaal van 11,9 mm.
Zondag, 18 maart 2018
De egale bewolking heeft plaats gemaakt voor wat opklaringen waarbij we Cirrostratus, Altostratus en Stratocumulusvelden zagen. Daaruit ging het opeens fel sneeuwen en bij minima van -2,9 graden bleef deze natuurlijk liggen. Voor zover het wat voorstelde natuurlijk want de bui hield maar een half uur aan en de vlagen die we daarna nog kregen stelden niets meer voor. De zon kwam er voorzichtig door maar door de eerdergenoemde bewolking was dat slechts in verzwakte versie met fletse kleuren. En tijdens de namiddag kregen we terug met meer bewolking te maken waardoor het erg guur en kil bleef bij maxima van amper -0,1 graden. De noordoostenwind zwakte tegen de avond echter af waardoor het voor het gevoel draaglijker werd. Al klaarde het na zonsondergang weer op waardoor de vorst door uitstraling mogelijk zwaarder zal uitpakken dan gisteren. De dag liep in rustige en kille omstandigheden ten einde en het neerslagtotaal van de sneeuw bleek goed te zijn voor 0,3 mm.
