Afbeeldingen:
niet beschikbaar
Maandag, 21 maart 2005
Dat vandaag de officiële lente begonnen is, zullen we geweten hebben, want het was een stralende lentedag waarbij de zon bijna onafgebroken haar ding kon doen, hierbij het kwik opjagend van 4,0 naar 20,4 graden met de assistentie van een zuidoostelijk briesje tot 27 km/h. Vanuit zuidwestelijke richting kwamen de eerste voortekenen van de nakende weersomslag echter reeds opdagen onder vorm van hoge wolkensluiers die boven de zuidwestelijke horizon een mooi gesloten Cirrostratusdek vormden dat de ganse dag zichtbaar bleef, maar doordat de onderste luchtlagen zeer droog waren (vochtigheidsgraad daalde tot amper 28%) verschenen er geen stapelwolken of ander laaghangend spul. De sluiers die reeds boven ons hingen vormden evenwel nog geen enkele hindernis voor de zon, al kwam de dreiging naar zonsondergang al wat meer opzetten onder vorm van dichte Altostratuslagen die langzaam maar zeker onze richting uitkwamen. Toch zal het komende nacht nog droog blijven en de bewolking kan er voor zorgen dat het niet veel zal afkoelen 's nachts. Morgen zal de regenzone dan op het gemakske het land veroveren waarbij Malderen wellicht kort na de middag de eerste druppels zal zien. Helaas ziet het ernaar uit dat ook woensdag en donderdag vochtig zullen uitpakken in tegenstelling tot de eerdere aanwijzingen die zelfs nog een lente opstoot berekenden.
Dinsdag, 21 maart 2006
Door toedoen van de nog steeds net ten zuiden van ons rondzwalpende regenzones startten we de dag opnieuw in erg grauwe omstandigheden. In de loop van de dag kwam hier slechts langzaam verandering in toen zich doorheen de dichte wolkenmassa langzaam maar zeker een bescheiden waterzonnetje begon te wringen. Veel waterzon was er gelukkig niet nodig om het kwik op een acceptabele 9,1 graden te brengen, maar ondanks dit alles was het vanochtend weer erg kil bij 1,5 graden in combinatie met de gure noordooster die een paar versnellingen hoger schakelde en 29 km/h haalde, maar voorts bleef het wel droog en het feit dat we het vorstvrij hielden mag na wat we gewoon zijn al een hele prestatie genoemd worden. En het is nog maar een begin want op de oceaan nadert snel een uit de kluiten gewassen depressiekern die de futloze regenzones boven Europa zal verdrijven en zachte zeelucht zal aanvoeren, uiteraard in combinatie met de nodige regen en bewolking terwijl de wind ook een hartig woordje zal meeklappen. De Atlantische zachtheid zou ons tot midden volgende week in haar greep houden zoals het er nu naar uitziet.
Woensdag, 21 maart 2007
De eerste dag van de meteorologische lente ging subliem van start. Reeds in de eerste stralen van het vroege ochtendlicht waren de fraaie contouren van Stratocumulus castellanus te zien die fel oranje kleurden tegenover de diepblauwe hemel. Aan de horizon was het in alle windrichtingen een echte parade van statige Cumulonimbi die met hun aambeeldvormige toppen voorbijparadeerden. Aanwijzingen genoeg voor een onstabiel en buiig weertype dus en de eerste buien bereikten ons korte tijd later. In het oranje- gele licht van de nog laagstaande zon leverden deze overweldigende Mammatus structuren op in onderandere het Brusselse. Later ging het dan uit deze buienlijn regenen waarbij af en toe een weinig smeltende sneeuw viel te ontwaren. Op de radarbeelden was intussen te zien hoe zich geleidelijk een langgerekte buienlijn ontwikkelde die in haar lengte pal over malderen en Brussel trok en daarbij geleidelijk toenam in aktiviteit. Terwijl het uiterste westen en oosten van het land het relatief droog hielden, was het hier een voortdurend komen en gaan van buien waarin regen, smeltende sneeuw, stofhagel en korrelhagel de voornaamste neerslagvormen waren. Kort na de middag passeerde in brussel de aktiefste bui en deze bracht ook licht onweer voort, maar na de middag zorgde de bewolking van de buienlijn in combinatie met toenemende hoge bewolking van een retrograde depressie die onze kant opkomt, ervoor dat het weersbeeld erg somber en kil werd. De temperatuur kroop terug naar een drietal graden en bleef urenlang rond deze onaangename waarde hangen. Enige compensatie kregen we van de soms erg dreigende en apparte wolkenstructuren en nog enkele minder zware buien van stofhagel en smeltende sneeuw die tot in het Malderse door konden dringen. Later op de avond werd de buienlijn weer wat naar het westen geduwd waardoor de rust weerkeerde en het onder de slechts met Cirrostratus en een weinig Altostratus gevulde lucht langzaam verder afkoelde. Op thermisch gebied was dit een vrij normale dag met temperaturen tussen 1,4 en 10,4 graden terwijl er tijdens de buien rukwinden tot 35,4 km/h voorkwamen uit het noorden. We sloten uiteindelijk af met een neerslagtotaal van 2,6 mm.
Vrijdag, 21 maart 2008
Afgelopen nacht zijn we in de koele, polaire zeelucht achter de regenzone van gisteren terechtgekomen, waarin zicht talloze voorjaarsbuien konden ontwikkelen. Deze zorgden de hele dag door voor fraaie wolkenlandschappen terwijl er geregeld flinke sneeuw- en hagelbuien naar beneden kwamen. Te Brussel kregen we rond de middag de zwaarste buien te verwerken, maar ook Malderen deelde flink in de prijzen. Geen enkele van de buien slaagde erin om een betekenisvol sneeuwdek achter te laten, maar 's avonds kwam daar meteen verandering in toen de temperatuur daalde van 8,7 naar 0,7 graden, de buienaktiviteit nog verder toenam en het uiteindelijk tot een sneeuwtapijtje van ongeveer anderhalve centimeter kwam. De temperatuur lag echter nog iets te hoog waardoor de sneeuw uiteindelijk niet de nacht zou overleven, maar dit neemt niet weg dat deze dag erg winters aandeed, zeker met de 53,1 km/h halende west- noordwestenwind erbij. Het gedeelte van de sneeuw dat tegen middernacht reeds was gesmolten in de pluvimeter, bleek goed te zijn voor 13,8 mm.
Zaterdag, 21 maart 2009
Na een erg frisse nacht waarbij de temperaturen naar een ijzige -2,2 graden waren weggedoken, volgde weer een zonovergoten lentedag. Bewolking was vrijwel nergens te zien, en de temperatuur kon dan ook gemakkelijk oplopen naar 15,2 graden in de late namiddag. Beschutting opzoeken was echter geen overbodige luxe voor wie optimaal wilde genieten van het geslaagde lenteweertje. De droge noord- noordoostenwind voelde immers schraal aan met haar snelheden tot 17,7 km/h. In de loop van de namiddag dreven er wat Cirrusveldjes voorbij, maar deze hadden vrijwel geen betekenis voor de zon, terwijl ze de diepblauwe lucht nog eens extra mooi deden ogen. Tijdens de avond koelde het weer aardig af, maar toch lijkt het erop dat we in iets zachtere lucht zijn terecht gekomen, aangezien de temperaturen nog iets hoger liggen dan gisteren rond deze tijd. Dat het terug tot nachtvorst zal komen, lijkt echter zo goed als onvermijdelijk. Net als de voorbije dagen is er vandaag geen neerslag gevallen, en houden we het dus bij een dagtotaal van 0,0 mm.
Zondag, 21 maart 2010
De krachtige onweersbuien die afgelopen nacht doorheen het land zijn gewalst, waren een zegen voor de actief weer liefhebbers onder ons. Het duurde echter niet lang voordat we de flink gepeperde rekening voor onze neus kregen geduwd. We ontwaakten immers onder een donkere, grijze hemel en van de woelige buienluchten viel geen enkel spoor meer te bekennen. Ook de zonnekloppers moesten eraan geloven, want de brede opklaringen die vanuit het noorden kwamen afgezakt konden ons niet bereiken doordat de stroming teveel naar het westen draaide. Wie zijn/haar heil zocht in de zachte subtropenlucht, kwam eveneens van een kale kermis thuis want we vertoefden ondertussen in polaire zeelucht waarin we het met temperaturen tussen 7,4 en 12,2 graden moesten doen. Deze werd met snelheden tot 35,4 km/h uit het westen over Malderen geblazen. Tijdens de namiddag was er af en toe wat neiging tot opklaren vanuit het noorden, en met een scherpe arendsblik waren net boven de horizon zelfs de eerdergenoemde brede opklaringen zichtbaar. Veel veranderde dit echter niet aan het kille en grijze weertype dat eerder aan een sombere herfstdag in november deed denken. Tijdens de avond kon de bewolking de afkoeling wat afremmen, en volgens de satellietbeelden zal deze ons van een potentiele vriesnacht kunnen redden aangezien de opklaringen op afstand lijken te blijven. We sloten dus af onder zwaarbewolkte omstandigheden, met een neerslagtotaal van 12,8 mm dat we aan de buien afgelopen nacht te danken hebben.
Maandag, 21 maart 2011
Brede opklaring en de aanvoer van droge landlucht stonden afgelopen nacht opnieuw garant voor een stevige afkoeling die ons in de negatieve cijfers bracht. De minima kwamen aldus uit op -1,2 graden terwijl het ochtendlandchap onder een witte rijplaag bedekt was. Bewolking was er in de verste verte niet te bespeuren, en de krachtige zon deed het dan ook snel opwarmen. De temperaturen bereikten na de middag maarliefst 17,5 graden, een enorm verschil tegenover de minima vanochtend. De wind was aan de zwakke kant en kwam vooral uit het noord- noordoosten met snelheden tot 17,7 km/h. We kregen toen ook wat sluierwolkjes te zien die vanuit het noordoosten binnendreven, maar geen afbreuk deden aan het zomers getinte lenteweer. Dit in tegenstelling tot het noorden van Nederland dat zich boven de as van het hogedrukgebied bevond en dus vochtige zeelucht uit het westen kreeg toegediend. Dit resulteerde er onvermijdelijk in dikke Stratusbewolking en temperaturen die met moete boven 5 graden uitstegen. In Malderen ging de kurkdroge landlucht ondertussen weer snel afkoelen zodra de zon onder ging en het voelde tijdens de avond waterkoud aan waarbij we van geluk mogen spreken dat de wind weer is gaan liggen. De temperaturen lagen tegen middernacht nog maar net boven het vriespunt waardoor de prille lentebloesems zich morgenochtend nog maar eens aan een ijzige opdoffer mogen verwachten. Neerslag viel er ook vandaag niet zodat we gewoontegetrouw weer kunnen afsluiten met 0,0 mm op de teller.
Woensdag, 21 maart 2012
Ondanks de bewolking maar eigenlijk te verwachten door de opklaringen later op de avond, is het afgelopen nacht opnieuw tot vorst gekomen. In thermometerhut viel het nog mee met 1,9 graden als minimum, maar de grasperken sloegen wit uit en wie gisterenavond zijn plantjes vergat binnen te halen zelfs rood. De bewolking was nu ver te zoeken op nog een paar sluiers na, al deed de lucht erg nevelig aan. Tegen de middag werden er wat stapelwolkjes gevormd die vrij snel weer oplosten zodat het op dat ene sluierwolkje na weer helder was. De temperaturen maakten weer wat winst en we konden onder begeleiding van een oostelijk briesje tot 19,3 km/h maxima van 17,8 graden optekenen. Het bleef helder ondanks de nevelige waas die steeds zichtbaar was en voor een warmgetinte zonsondergang zorgde. We kwamen duidelijk in iets zachtere lucht terecht daar de afkoeling 's avonds minder uitgesproken was dan de voorbije dagen. Dat het komende nacht opnieuw tot vorst zal komen is dan ook onwaarschijnlijk, net zoals het vallen van neerslag want we sloten weer af met 0,0 mm als dagtotaal.
Donderdag, 21 maart 2013
Tijdens het tweede deel van de nacht is het weer wat gaan opklaren en koelde het verder af naar -0,4 graden. Bij zonsopgang kregen we brede opklaringen te zien die echter geen lang leven beschoren waren door toedoen van een nieuwe depressie die vanuit het zuidwesten onze richting uitkwam. Deze stuurde eerst Stratocumulusvelden over ons en we zagen de scherp begrensde opklaringen kort na zonsondergang ijlings wegvluchten naar het noordoosten. De aanvankelijk nog fraai oogende, geribbelde Stratocumulusvelden gingen al snel over in egale Stratusbewolking die ons al even vertrouwd als gehaat is. Het was het begin van een grijze, kille en saaie episode waarbij we van geluk mochten spreken dat er nauwelijks wind stond. Meer dan een zuchtje tot 16,1 km/h uit oostelijke richting zat er niet in zodat de lage maxima van 7,7 graden nog een beetje meevielen voor het gevoel. Op het einde van de namiddag kwamen we in een zone tussen de laaghangende wolkenvelden en sluierbewolking van de depressie terecht. Deze zorgde waarempel voor zonneschijn maar echt lang konden we daar niet van genieten want nu was het de Aarde die voor de zon schoof zodat het donker werd en snel afkoelde. Er werden ijskristallen gevormd dat het een lieve lust was en op de koop toe begon er een koude oostenwind op te steken die de gevoelstemperaturen gestaag naar beneden joeg. Tegen middernacht was het kwik tot rond het vriespunt gezakt terwijl het aan de grond reeds volop vroor. We eindigden met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Vrijdag, 21 maart 2014
Het koufront stond vanochtend vroeg reeds aan onze voordeur, klaar om het nog prille lenteweer waar we gisteren van konden genieten opnieuw in te vorderen. De eerste regendruppels raakten omstreeks 6H Malderse bodem en de neerslag werd geleidelijk intenser waarop een druilerige, natte en kille voormiddag volgde. De bewolking bestond nog eens uit de klassieke Nimbostratus en vooral omstreeks 7H30 was deze zo dik dat er een soort van Egyptische duisternis optrad. Naar de middag toe werd de bewolking weer wat 'lichter' al bleef het doorregenen tot kort na de middag. Dan zagen we de lucht onstabieler worden met een aantal muren van stevige Cumulus congestus wolken die voorbijdreven (er werd ook plaatselijk melding gemaakt van een shelfcloud) en kreeg de neerslag een eerder buiig karakter. Vervolgens werd het dan droog vanuit het westen en zagen de wind spectaculair ruimen van zuidwestelijke naar noordwestelijke richtingen, daarbij geleidelijk in kracht afnemend. Het was nu een stuk frisser, maar dankzij de heldere poollucht die nu binnenstroomde was de zon tamelijk krachtig toen er omstreeks 15H opklaringen binnendreven. Het weersbeeld veranderde in één klap van kil en somber naar fris en zonnig waarbij we een zomers aandoende diepblauwe lucht met talloze Cumuluswolken te zien kregen. De maxima die afgelopen nacht werden bereikt met 13,7 graden werden desondanks niet meer scherp gesteld. Op grotere hoogte zagen we in het oosten de scherp begrensde Cirrostratus bewolking van het koufront wegtrekken, doch er bleef een lange, nogal bizarre streep van Cirrusbewolking over die veel breder was dan een normaal condensatiespoor van een vliegtuig, een andere structuur had en van oost naar west over de voor de rest heldere bovenlucht liep. Naar de avond toe verschenen er meer Cirrus en Cirrostratus wolken die zich vooral in het zuiden en zuidwesten samenpakten. Dit was een eerste voorbode van een volgende depressie die op ramkoers ligt, maar vandaag kwam het nog niet verder dan eerdergenoemde sluierbewolking. Samen met restanten van Stratocumulus en Cumulus zorgde dit overigens voor een erg mooie en sfeervolle zonsondergang. Voor het eerst sinds lang konden we nog eens een serieus neerslagtotaal optekenen met 7,0 mm en ook de minima konden we pas tegen middernacht optekenen met 5,7 graden.
Zaterdag, 21 maart 2015
Tijdens de nachtelijke uurtjes is er een zwakke regenzone gepasseerd waardoor de omgeving er lichtjes vochtig bijlag. In de pluviometers was echter niets te vinden dus veel stelde het in elk geval niet voor. Tijdens de voormiddag kwamen we in een gordel van opklaringen terecht waarin uitgestrekte Stratocumulusvelden voorkwamen. Hierin begonnen zich stapelwolken te ontwikkelen die grotendeels achter de Stratocumulus verscholen zaten en weinig fotogeniek waren maar desondanks tot buien uitgroeiden. Deze buien werden intenser na de middag maar ook dan stelde het nauwelijks wat voor en als het dan toch flink plensde was het slechts voor zeer korte duur. Het neerslagtotaal bleef dan ook steken op 0,1 mm. Tussen de buien door verschenen ook een aantal mooie opklaringen waarin de zon flink wat warmte gaf, maar dit werd afgestraft met een periode van betrokken weer (Stratocumulus) die tot zonsondergang duurde. Warmer dan 9,0 graden kon het met deze beperkte zonneschijn dan ook niet worden, en met de vrij strakke noordelijke wind erbij voelde dit extra koud aan. Tijdens de avond werd het weer droger en dreven er opklaringen binnen vanuit het noorden waardoor het verder afkoelde en we nu pas de minima van 3,8 graden optekenden.
Maandag, 21 maart 2016
De Altostratusbewolking van gisterenavond is tijdens de nacht overgegaan in Nimbostratus waardoor we enige tijd met matige regenval te maken kregen. Tegen de ochtend was het echter alweer droog en de wolken hebben ons opnieuw van nachtorst kunnen sparen bij minima van 3,9 graden. We lagen terug onder een dik Stratus wolkendek dat naar de middag toe dunner werd en overging in Stratocumulus. De zonnewarmte werd er door voelbaar maar de zon kregen we vrijwel niet te zien, ook niet toen de bewolking in een dichte Stratocumulusvariant overging. Het kwik bleef dan ook steken op 10,9 graden. De indirecte straling kon echter wel wat thermiek op gang brengen waardoor er Cumulus fractus bewolking werd gevormd die zichzelf op een zwak noordelijk briesje liet voortdrijven. Naar de avond toe veranderde er niet veel al werden de Cumulus wolkjes weer kleiner en losten ze weer op. Ook na zonsondergang bleef alles hetzelfde: betrokken, kil maar droog waardoor het neerslagtotaal van 0,2 mm deze ochtend gehandhaafd bleef.
Dinsdag, 21 maart 2017
Tijdens de nacht is het verder opgeklaard en zijn we in de polaire buienlucht ten noorden van de regenzones die ons afgelopen weekend geplaagd hebben, terecht gekomen. Daarbij is het afgekoeld tot 7,3 graden. Bij zonsopgang zagen we zowaar nog eens een klassieke "maartse buien-lucht" met stapelwolken erin terwijl de net ten zuiden van ons slepende regenzones nog voor redelijk wat Cirrostratus en Altostratus bewolking zorgden. De voorjaarsbuien-fotografen hadden echter weinig reden om hun ongebruikte, verouderde camera's te vervangen want het luchtruim raakte verzadigd met Cumulus en Stratus fractus bewolking waardoor het uiteindelijk weer een erg sombere en oninteressante bedoening werd. Na een tijdje begon deze bewolking weer te verdwijnen, maar nu was het de Altostratusbewolking die het luchtruim liet vollopen waardoor we nog steeds van mooie opklaringen verstoken bleven terwijl het zwakke waterzonnetje ons niet veel warmte kon brengen. Het was wachten tot na de middag voordat de bewolking dunner werd en er blauwe luchten kwamen opzetten vanuit het noordwesten. Dit leverde ons alsnog een zonnige periode op al voelde de zuidwestenwind erg koud aan en dreven er vanuit het noordwesten stapelwolken binnen. Dit waren uitlopers van een aktief gebied met Maartse buien die dan toch nog bleken te bestaan maar niet beschikbaar waren in Belgische versie. Het kwik stokte op 11,6 graden en vanachter glas was het nog erg aangenaam toeven met de reeds flink aan kracht winnende zon. Tegen de avond koelde het onder de lichtbewolkte hemel snel af en ziet het ernaar uit dat we terug met negatieve temperaturen zullen te maken krijgen, zeker aan de grond. We sloten de dag droog en rustig maar bijtend koud af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Woensdag, 21 maart 2018
We zijn in onstabiele, vochtige zeelucht terechtgekomen waardoor er veel bewolking hing waarin zich hier en daar buien ontwikkelden. De temperaturen lagen weer onder het vriespunt met -0,5 graden en het warmde slechts moeizaam op in afwezigheid van zonneschijn. Vooral landinwaars was er veel bewolking terwijl het aan de kusten (vooral in Nederland) een stuk zonniger was. Na de middag begonnen er wat meer opklaringen tot bij ons door te dringen, al was dit voor een deel te wijten aan advectie doordat een naderende regenzone warmere lucht in de hogere lagen van de atmosfeer lag te pompen. Het waren dan ook geen diepblauwe kleuren die we zagen maar een fletse bedoening met Cirrostratus die vanuit het noordwesten kwam opzetten. De zon kon er echter nog vlot doorheen waardoor we tijdens de late namiddag en avond nog enkele uurtjes van haar weldadige stralen konden genieten bij een zwak zuidwestelijk briesje. Later op de avond nam de bewolking verder toe waardoor de open hemel geen kwaad meer kon uitsteken in de vorm van vorstaanvallen, want veel reserve hadden we niet met maxima van 6,9 graden. We slaagden er nog in om de dag droog af te sluiten in Malderen met 0,0 mm.