Afbeeldingen:
15-04-2010: Cirruswolken in allerlei vormen en maten smukken het Londerzeelse luchtruim op
Vrijdag, 15 april 2005
Vanochtend ontwaakten we onder een zwaar bewolkte hemel waaruit het in de loop van de dag af en toe lichtjes is gaan regenen. Van de bewolking raakten we niet zo snel verlost waardoor de zon zich pas in de late namiddag doorheen de schaarse opklaringen kon wringen die vooral naar de avond toe opdoken. Dit werd echter al snel afgestraft met een nieuwe toename van de bewolking waaruit het waarschijnlijk de komende uren opnieuw zal gaan druppelen. De temperaturen hadden zwaar te lijden onder het sombere weer en zo haalden we vandaag maar 8,3 tot 10,8 graden bij een naar het westen gedraaide wind van maximaal 21 km/h. De neerslag die er zo nu en dan viel was goed voor 0,2 mm. Een blik op de weerkaarten toont een complexe situatie maar het komt erop neer dat een regenzone in een slakkengangetje naar het westen is opgeschoven en vervolgens weer op zijn stappen zal terugkeren waardoor we het zootje nog een tweede keer over ons gaan krijgen. Doordat dit alles maar langzaam verloopt lijkt het weekend zich eveneens somber aan te kondigen...
Zaterdag, 15 april 2006
Van de zon hoefden we vanochtend niet al te veel te verwachten: door het wegvallen van de wind en een vochtige atmosfeer heeft zich laaghangende bewolking gevormd en was het aan de nevelige kant. Toen de bewolking tijdens de uurtjes erop geleidelijk werd opgeruimd, bleek er niet meer dan een zwak waterzonnetje zichtbaar te zijn, een situatie die in de loop van de dag nagenoeg onveranderd bleef. Thermische hoogstandjes zoals sommige weerberichten aankondigden, zijn er dan ook niet van gekomen, we moesten ons tevreden stellen met maxima die met moeite 13,8 graden haalden. Tegenover de minima van 6,4 graden voorbije nacht was het niettemin een aardige winst. Tijdens de avonduurtjes verdween de zon volledig uit beeld en is het licht tot matig gaan regenen, waarbij de regen een eerder buiig karakter vertoonde. De eerste lichte buitjes hebben reeds voor 0,2 mm gezorgd maar het uiteindelijke neerslagtotaal zal de komende uren waarschijnlijk oplopen tot enkele mm. Ondanks de vrij grote aktiviteit van de depressie die ons momenteel in haar greep houdt, hield de wind zich vrij kalm met hooguit 18 km/h uit zuidoostelijke richtingen. Meer regen zal komende nacht het Malderse weerstation overspoelen waarna iets koelere lucht met een naar het westen ruimende wind zal binnenstromen. Als compensatie krijgen we na de middag echter mooie opklaringen waardoor het mogelijk warmer zal aanvoelen dan vandaag.
Zondag, 15 april 2007
Vandaag werd het zowaar een tropische dag waarbij we de hele dag door konden genieten van diepblauwe luchten waarin niet het minste wolkje te bespeuren viel. Een vrij gecompliceerd mechanisme dat gebaseerd is op warmtetransport en subsidentie zorgde ervoor dat het uitgerekend België was dat vandaag het warmste plekje van Europa werd. Op verschillende plaatsen steeg het kwik in de loop van de namiddag boven de dertig graden, en ook in Malderen was dit het geval. De temperatuur haalde hier 31,3 graden, en dit tegenover de reeds erg zachte minima van 9,1 graden. In het westen van het land werd het strakblauwe uitzicht heel tijdelijk onderbroken door de vorming van een paar verspreide stapelwolkjes, de verre uitlopers van een convectief gebied dat in de buurt van Bordeaux, Frankrijk voor zwaar onweer gezorgd heeft, maar voor ons viel neerslag in de verste verte niet te bekennen en de stapelwolkjes die volgens de satellietbeelden kennelijk uitsluitend in het westen van ons land voorkwamen, verdwenen naar de avond toe weer. De enige verkoeling waar we konden op rekenen, was afkomstig van een noordelijk (!) briesje dat snelheden tot 16,1 km/h haalde. Het bleef tijdens de nacht erg zwoel waarbij de temperaturen pas laat beneden de twintig graden daalden.
Dinsdag, 15 april 2008
Reeds voor zonsopgang zijn er verschillende buien aktief waarbij ook Malderen niet aan de nattigheid ontsnapt. Bij het aanbreken van de dag hebben de meeste buien echter weer de geest gegeven en kunnen we genieten van brede opklaringen terwijl er nog wat stapelwolkjes overbleven. De relatief krachtige zon zorgde op haar beurt echter voor een destabilisatie van de atmosfeer waardoor we tegen de middag opnieuw tegen forse stapelwolken aankijken waaronder al snel de eerste valstrepen van regen en hagel verschijnen. Vooral het oosten van de Benelux lijkt een bakermat van buien en onweders te zijn, maar ook Brussel en Malderen delen in de prijzen waarbij het in Brussel in het begin van de namiddag tot een pittige hagelbui komt. Later zocht de stroming het noordwesten op (maximumsnelheid van 32,2 km/h uit het noorden) en werd voldoende krachtig om de stapelwolken een heel eind het binnenland in te jagen voordat ze de kans kregen om tot buien uit te groeien. We kregen hierdoor een zomers aandoend weerbeeld te zien waarbij de diepblauwe hemel was volgezaaid met 'mooiweerswolkjes' Het afzwakkende zonlicht tijdens het invallen van de avond zorgde ervoor dat alle bewolking snel oploste en tegen zonsondergang was het zo goed als helder op een enkel wolkenflardje na. Hierdoor koelde het snel af en ziet het er naar uit dat we tijdens de nacht plaatselijk met matige vorst te maken gaan krijgen. Met temperaturen tussen 2,6 en 12,9 graden was het overdag overigens weer frisjes terwijl we een neerslagtotaal van 2,0 mm kunnen noteren.
Woensdag, 15 april 2009
Na het avondlijke pseudo- onweer van gisteren, was het vanochtend weer een en al rust en sereniteit te Malderen. We bevonden ons in een warmeluchttong aan de voorzijde van het koufront, zodat de temperaturen afgelopen nacht extra hoog zijn gebleven met 11,3 graden als minimum. Het aanwezige vocht zorgde net als gisteren voor een nevelige indruk, maar de zon liet het niet aan haar hart komen en zorgde al snel voor een drukkend warme zomerdag. De temperaturen liepen hierbij op naar een voor de tijd van het jaar bloedhete 26,2 graden. Halverwege de namiddag werd het dan tijd voor een weersverandering toen er vanuit het zuiden een convergentielijn dichterbijkwam en er in de heiige lucht plotseling flinke stapelwolken verschenen. Sommigen waren reeds uitgegroeid tot aambeeldvormige structuren en het duurde dan ook niet lang eer de eerste donderslagen in het Malderse weergalmden. Vanuit het zuidoosten kwam dit natuurgeweld dreigend aangestormd, doch de activiteit ging er grotendeels uit toen de bui ons bereikte. Uiteindelijk waren er slechts een tweetal bliksemontladingen en een vijftal donderslagen waarneembaar. Qua neerslag stelde het vrijwel niets voor want de omgeving lag er na die enkele verdwaalde druppels nog even stoffig bij als tevoren. De wind stond er dan weer een stuk enthousiaster tegenover, en haalde uit tot 27,4 km/h uit oost- zuidoostelijke richtingen kort na de aanvang van het onweer. De bui was duidelijk geen eenzame bezoeker, want het luchtruim wemelde van de Cumulonimbuswolken, waarbij opviel dat de meesten neerslag losten die de grond niet bereikte. Dit leverde bizarre gezichten op van onweersbuien waar je gewoon onderdoor kon kijken. Voeg daar nog eens imposante mammatusluchten, scherp begrensde Cirrusschermen en zachte avondkleuren aan toe, en het wordt meteen duidelijk dat de weersfotografen geen reden tot klagen hebben, hoe magertjes de buien ook zijn uitgevallen. Bij zonsondergang evolueerden we weer naar een betrokken weerbeeld met Altostratus, Altocumulus en Stratocumulus castellanus, waarbij de rust even werd onderbroken door een enkele donderslag uit een nieuw onweer dat langs het noordoosten voorbijtrok. De neerslag was ook hier echter beperkt tot een vijftal druppels zodat we het bij die 0,0 mm houden als dagtotaal.
Donderdag, 15 april 2010
Net als gisteren werd er vanochtend weer laaghangende bewolking gevormd, maar deze keer gebeurde dit slechts op beperkte schaal. Er waren dus nog voldoende opklaringen voorradig om het te laten afkoelen naar een redelijk frisse 2,8 graden, terwijl het al snel weer volledig helder was. De lucht maakte terug een erg fletse indruk, maar voor de zon was dit geen onoverkomelijke hindernis zodat het snel opwarmde naar een aangename 18,6 graden. Tijdens de namiddag werden er een paar kleine stapelwolkjes gevormd terwijl er een noord- noordoostelijk briesje tot 27,4 km/h opstak. Voor de verandering zou de bewolking later op de dag niet alleen uit water bestaan, maar ook uit vulkanisch stof. De luchtstromingen zijn immers gunstig om de rookpluimen van de uitgebarsten Eyjafjallajökull in Ijsland recht naar Malderen te transporteren zodat deze ons bij het vallen van de avond konden bereiken. Vanop de begane grond was dit vooral merkbaar aan het wegvallen van het luchtverkeer (geen condensatiesporen meer) doordat het Europese luchtruim voor alle vliegverkeer werd gesloten. Later op de avond kwamen er Cirruswolken binnengedreven die bijzonder fraai oogden en welke bij een koufront horen waarachter zich de met vulkaanstof vermengde luchtbel bevond. Hoewel deze wolkjes uit gewone ijskristallen bestonden, werd de aanwezigheid van het vulkaanstof nu merkbaar door een zwakke amberkleurige tint die zich vooral bij zonsondergang voordeed. Op de begane grond was het dan weer een lichte zwavelgeur die de aanwezigheid van vulkanische gassen verraadde, een fenomeen dat waarschijnlijk nooit eerder in Malderen is voorgekomen. Neerslag is er dan weer wel voorgekomen, maar niet vandaag want we hielden het bij 0,0 mm als dagtotaal.
Vrijdag, 15 april 2011
Van de bewolking gisterenavond was vanochtend niet veel meer te merken. We ontwaakten immers onder een lichtblauwe hemel waaronder het kon afkoelen tot 5,6 graden. De kleuren kwamen erg flets over en de atmosfeer maakte een nevelige indruk, maar in vergelijking met gisteren werd het aangenaam en warm lenteweer bij maxima van 18,4 graden. Na de middag waren er wat windvlaagjes die maximaal 16,1 km/h uit het oosten haalden maar 's avonds weer wegvielen. De zon kreeg door de nevel en de fletse bovenlucht een amberkleurige gloed terwijl er tegen de middag Cumuluswolken werden gevormd die na de middag overgingen in verspreide Stratocumulusveldjes (4/8 bedekking). Tijdens de avond bleef enkel de Stratocumulus over die soms uitgestrekt was maar nog wat zon doorliet in de vorm van fraaie crepusculaire stralenbundels. De bovenste luchtlagen liepen ondertussen vol met Cirrostratus en dit zorgde voor een warm gekleurde zonsondergang bij koud aanvoelende temperaturen. Het koelde immers flink af tijdens de avond al lijkt er geen gevaar te zijn voor nachtvorst. We sloten af onder een half bewolkte hemel (Sc en Cs bewolking) met een dagtotaal van 0,0 mm.
Zondag, 15 april 2012
De weerberichten hielden ons vandaag een koude en schrale lentedag voor met een afwisseling van wolkenvelden en opklaringen. Dit bleek inderdaad te kloppen, maar dat de verdeling 99% wolkenvelden en 1% opklaringen bedroeg, hadden wellicht weinigen zien aankomen. Een langgerekte storing lag pal boven Malderen en trok in haar lengte naar het zuiden waardoor we er als lenteliefhebber aan waren voor de moeite. De bewolking hield ons gespaard van vorstige toestanden al was het toch fris met minima van 4,1 graden. Wie zich aan de kust bevond kreeg een heel wat zonniger en vriendelijker weersbeeld te zien, want daar zat men net ten westen van de storing terwijl een groot deel van de bewolking convectief van aard was en dus enkel landinwaarts werd gevormd. Maar daar was de wind nog krachtiger dan in het binnenland zodat een goed verankerd windscherm toch wel het minste was dat je kon gebruiken om het lentegevoel niet te laten vervluchtigen. In Malderen werd ook aan de neerslag gedacht, maar meer dan wat verdwaalde druppels die goed waren voor 0,0 mm leverde dat niet op. De gure noordenwind beukte ook hier nog met snelheden tot 38,6 km/h op het weerstation en alles wat zich in de buurt bevond, in. Kort voor zonsondergang viel de thermiek weg en bleven enkel de Stratocumulusvelden over die luchtiger en transparanter waren dan de troep die we overdag te zien kregen. Er werd zelfs voor een mooie en kleurrijke zonsondergang gezorgd en dankzij de doorstaande wind werd de afkoeling een beetje afgeremd. Maar met onderkoelde maxima van 10,7 graden hadden we sowieso niet veel thermische reserve, en was zelfs een afgeremde afkoeling voldoende om ons tegen middernacht beneden de vijf graden te laten belanden. Nachtvorst lijkt dus zeker aan de grond onvermijdelijk.
Maandag, 15 april 2013
Wie er heel vroeg bij was kon nog een vluchtige opklaring meepikken in het oosten, want vanuit het westen kwam een actieve regenzone opzetten die meteen voor een betrokken weertype zorgde. De bewolking oogde erg zomers waarbij de Altocumulus en Altostratusvelden met het neerslaggordijn in het westen deed denken aan een onweersgebied dat een einde zou maken aan een warmtegolf. En dat was het ook want in de namiddag zouden er op deze storing een aantal lichte onweersbuien tot ontwikkeling komen. Voor Malderen was de timing van de frontpassage te vroeg en bleef het bij regenbuien die meestal licht of matig waren. Het neerslagtotaal bleef beperkt tot ... mm en omstreeks 13H hing het vanuit het westen opklaren. We keken nu aan tegen diepblauwe luchten waarin felwitte stapelwolkjes werden gevormd terwijl de zon met veel kracht weerkaatste op het zonet natgeregende landschap. Kortom, een rijk en deugddoend lichtbuffet voor wie nog niet helemaal hersteld is van de sombere wintermaanden. De stapelwolkjes werden echter talrijker en de zon kreeg het al snel moeilijk toen deze gingen uitspreiden tot Stratocumulus. Tot buien is het echter niet meer gekomen en tijdens de late namiddag loste de bewolking weer grotendeels op. Ondanks de polaire lucht waarin we nu zaten werd het aangenaam lenteweer met terug veel zon, een paar stapelwolken en binnendrijvende sluierbewolking. Het warmde op tot 19,4 graden en er stond een overwegend zwak briesje met een uitschieter van 25,7 km/h uit westelijke richting. De sluierwolken brachten geen verder gevolgen met zich mee en het ging vooral om Cirrostratus, Altostratus, wat Altocumulus en daartussen nog een paar blauwe plekken. De zon deed ze bij haar ondergang knaloranje opgloeien waarop een tamelijk zachte maar toch al voelbaar frissere avond volgde. De minima werden tegen middernacht bereikt en bedroegen 9,7 graden.
Dinsdag, 15 april 2014
De hemel zag er vanochtend nog min of meer hetzelfde uit als gisterenavond, en het was tamelijk fris bij minima van 2,4 graden. Tijdens de voormiddag kregen de stapelwolken en wolkenflarden gezelschap van Stratocumulus en sommigen spreidden zich ook tot deze wolkensoort uit zodat het voor de zon een hele klus was om ons te laten geloven dat het lente is in de zeer koele luchtmassa's die over ons uitstroomden. Tegen de middag werd de Stratocumulusproductie een beetje teruggeschroefd waardoor de hemel een wat vriendelijker uitzicht kreeg. Nu kregen we de zon wat meer te zien en kon het opwarmen tot 12,6 graden. Bij deze ondermaatse maxima was het maar een geluk dat de noordenwind een paar versnellingen heeft teruggeschakeld. Op het einde van de namiddag nam de bewolking verder af en bleef er enkel Cumulus over die door afnemende thermiek eveneens begon op te lossen. In de heldere hemel die hierdoor vrijkwam en bij de verder afzwakkende wind werden er ideale condities voor nachtvorst gecreëerd en we zagen het kwik dan ook als een bakstieen de dieperik induiken zodra de zon hetzelfde deed. Nog voor middernacht kwamen her en der de eerste meldingen van grondvorst binnen onder een nog steeds heldere hemel waarin enkel in het westen wat stapelwolkjes te zien waren terwijl er boven ons een eenzaam veldje Cirrusbewolking voorbijdreef. Neerslag is er uiteraard niet gevallen zodat we met een dagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten.
Woensdag, 15 april 2015
Het was vanochtend rustig en aangenaam zacht bij minima van 7,1 graden. Er was vrijwel geen bewolking te zien en de lucht kleurde diepblauw terwijl zich hier en daar wat dauw heeft afgezet op de planten. De zon liet het snel opwarmen en het deed erg zomers aan. Tegen de middag werden er Cumulus humilis wolkjes gevormd die een opvallend hoge basis leken te hebben en zich aftekenden tegen een aanvankelijk diepblauwe lucht waarin tijdens de namiddag een band met Cirrus wolken voorbijtrok. Daarna kregen de stapelwolken de neiging om zich samen te pakken tot een veld met wat grotere Cumulus mediocris wolken. Dit wolkengebied werd vanuit het noorden weggevaagd door zeer heldere blauwe lucht en dit gebeuren ging gepaard met een windruiming van westelijke naar noordelijke tot noordoostelijke richtingen. Het bleef wel warm bij maxima van 26,3 graden. De Cirrusbewolking die van noord naar zuid over ons trok was de hele tijd nog in het zuiden te zien. Na zonsondergang verdwenen de stapelwolken overal en een uurtje later stroomde er merkbaar koelere lucht binnen vanuit het noorden. Toch bleef het nog erg zacht in vergelijking met de noordelijke helft van Nederland waar de temperatuursdaling veel markanter was en het kwik plaatselijk nog voor middernacht moeite kreeg om boven de tien graden te blijven. Als we de satellietbeelden mogen geloven is daar zelfs de eerste bewolking van het naderende koufront reeds gearriveerd. Geen enkele wolkenband, stapelwolk of wat dan ook sloeg erin om vandaag neerslag voort te brengen (een week geleden werd deze dag door veel weermodellen nog ingetekend als een hoogtepunt voor de onweersliefhebbers) waardoor we terug met een neerslagtotaal van 0,0 mm eindigden.
Vrijdag, 15 april 2016
Na een aantal vluchtige opklaringen waarbij het tot 9,8 graden kon afkoelen nam de bewolking al snel weer toe. Het ging vooral om Stratocumulus en Stratus fractus die er een somber boeltje van wisten te maken en bovendien begon de westelijke wind flink aan te spannen zodat het ook nog eens guur was. De neerslag die uit deze wolkensoep kwam stelde niet veel voor en gelukkig was de wolkenband zelf ook geen lang leven beschoren. Tijdens de namiddag klaarde het alweer op en zagen we Stratocumulus en Cumulus bewolking die zich tegen een opvallend diepblauwe hemel aftekende. De krachtige zon was nog lang geen reden om de tuinmeubelen weer van de zolder te halen want die zouden wel eens kunnen wegvliegen bij de verder aanspannende, vlagerige wind. En als ze al zouden blijven staan waren het dan weer de thermometers die ons naar binnen joegen door 17,3 graden aan te wijzen (de watjes onder ons dan toch). Een enkele dapperling die dit alles toch nog het hoofd zou bieden, kreeg af te rekenen met een pittige buienlijn die zich ten westen van ons bevond en de atmosfeer danig liet destabiliseren. Maar hij werd wel beloond met fraaie wolkenluchten waarin statige buienwolken prijkten met hun vezelachtige toppen. Dit was aanvankelijk vooral ten noorden en noordwesten van deze mannen met baarden het geval. Tijdens de avond gingen deze buien zich schikken in een lijn waarin het net ten noorden van Malderen tot erg actief onweer kwam met meerdere ontladingen per minuut. De wind draaide daarbij van westelijke naar noordwestelijke richtingen. Hiermee was de kous zelfs nog niet af want later op de avond kwam het opnieuw tot onweer in Malderen waarbij één van de ontladingen op een paar honderd meter van het weerstation plaatsvond. Vervolgens werden we nog op een aantal pittige regenbuien getrakteerd. het neerslagtotaal is niet duidelijk maar moet ergens rond de 5 mm liggen.
Zaterdag, 15 april 2017
Tijdens het tweede deel van de nacht is het koufront dat gisterenavond reeds voor onstabiel ogende bewolking zorgde, dichterbij gekomen. Dit zorgde vanochtend voor veel bewolking waar het langs de kant van de warme sector lichtjes uit motregende. Daarna ging de motregen tijdelijk over in gewone regen tijdens de koufrontpassage en voor we het wisten was het allemaal al voorbij en zagen we aan de muur van opwaarts gerichte Stratocumuluswolken dat het front reeds ten zuidoosten van Malderen lag. Vanuit het noordwesten werd de lucht helderder en na verloop van tijd verschenen er ook opklaringen. Af en toe viel er nog een licht buitje, maar net als het koufront stelde het allemaal niet bijster veel voor en hielden de pluviometers het reeds voor de middag voor gezien met 2,9 mm welke uiteindelijk ook het dagtotaal zou worden. Tijdens de namiddag werden de opklaringen breder en stak er een koele noordwestelijke bries op terwijl de resterende bewolking uit Cumulus, Stratus fractus en gebroken Stratocumulus bestond. De maxima kwamen hierbij uit op 13,5 graden. Na verloop van tijd werd het bijna volledig helder doch tegen de avond verscheen er in het noordwesten Stratocumulus castellanus en Cirrostratus bewolking die weer nieuwe hoop betekende voor de dorstige plantjes en de door lage waterstanden getroffen tuinvijvers. Voor vandaag bracht dit geen verdere gevolgen met zich mee en we beleefden een rustige en koele avond met wisselende bewolking bij een wegvallende wind. De minima van 8,6 graden werden nu pas bereikt.
Zondag, 15 april 2018
We bevonden ons aan de achterzijde van de regenzones waar diepblauwe luchten weer hun opwachting maakten terwijl het is afgekoeld tot 9,7 graden. De aangevoerde lucht was echter vochtig en er werden snel stapelwolken gevormd waardoor het zeker niet zonovergoten werd. Ze groeiden uit tot dreigende afmetingen al bleef het in Malderen droog. De neerslag daar zou uit een andere hoek komen, namelijk van de Cirrostratusbewolking die vanuit het zuidwesten kwam opzetten en geleidelijk overging in Altostratus. De zon kreeg het zwaar te verduren en het kwik hield het bij 17,6 graden voor gezien. Soms werd de bewolking weer wat dunner en vanuit het zuiden leken er weer opklaringen te komen, doch na een tijdje kwam er dikke Stratocumulus en Altocumulus castellanus opzetten uit die hoek en kwam de bewolking massaal weer opzetten met regen tot gevolg. Ondertussen was het echter al donker waardoor de meeste buitenactiviteiten nog tot een vruchtbaar einde konden gebracht worden. En grote hoeveelheden vielen er uiteindelijk niet, het dagtotaal stokte op 1,6 mm.
