Het moest dus deze zijn:
Zaterdag, 15 mei 2004
Net als gisteren zijn we de dag weer in onderkoelde omstandigheden gestart bij 5,8 graden maar met deze ochtendkoelte wist de enthousiaste meizon al snel komaf te maken zodat we op een aangename 23,3 graden uitkwamen. Tegen de vroege middag moesten we wel opboksen tegen wolkenvelden, beginnend met wat Ac bewolking waar de zon zich nog goed kon doorheen werken maar wat later moest ze dan toch de duimen leggen voor tijdelijk hardnekkige Cumulus en Stratocumulus formaties. Dit was vooral het geval in Leuven waar ik me toen bevond, maar de grafieken van de zonnestralingsintensiteit tonen blijkbaar een gelijkaardig beeld voor Malderen. Naarmate de namiddag vorderde werd het opnieuw zonniger en waren het vooral hogere sluierwolken die overbleven. De wind bleef eerder aan de rustige kant met maximaal 22,5 km/h overwegend uit noordelijke richtingen. De komende dagen zal dit aangename lenteweertje rustig blijven voortkabbelen waarbij we af en toe wel rekening zullen moeten houden met wolkenvelden, echter zonder pluviale gevolgen.
Zondag, 15 mei 2005
Net als gisteren werd het weer een vrij behoorlijke lentedag te Malderen, zij het dat er regelmatig bewolking was, vooral voor de middag, en dat de temperatuur niet echt wilde meewerken met 4,4 graden als minimumtemperatuur en een maximum van 18,3 graden. Deze laatste is echter wat te optimistisch ingeschat daar de zon wel voor enig tuineffekt zorgde. De wind heeft zich ondertussen alweer vastgebeten in de noordelijke hoek, maar het is uiteindelijk vanuit het zuidwesten dat er, na een periode van bijna helder weer, opnieuw sluierbewolking is dichterbijgekomen naar de avond toe. Deze is afkomstig van een depressietrein die geleidelijk dichterbij komt en later op de week het weer zal beïnvloeden. Het echte gevaar komt echter toch vanuit het noorden waar rechtstreeks polaire lucht recht op de lage landen afstevent met aan de voorzijde ervan een zwak koufront waarmee we morgen naar de avond toe zullen kennismaken. Nadien krijgen we opnieuw mei - onwaardige temperaturen die niet eens de vijftien graden zullen halen in afwachting van de zachtere, maar met regen geladen, lucht later op de week.
Maandag, 15 mei 2006
Door toedoen van brede opklaringen is het afgelopen nacht weer behoorlijk afgekoeld. In sommige delen van het land (zoals de Kempen en de Hoge Venen) is het zelfs tot lichte grondvorst gekomen. Te Malderen liep het gelukkig zo'n vaart niet: het kwik kwam niet lager dan 10,6 graden (dus nog erg zacht) en de overvloedige sluierbewolking waarmee het uitspansel gevuld was, viel samen met een warmtefront waarachter beduidend zachtere luchtmassa's klaarlagen om Malderen te overspoelen. Maar ook aan bewolking was er geen gebrek: vooral in de late namiddag waren we genoodzaakt om de zon erbij te fantaseren want voor de rest was het een eerder troosteloze, grijze bedoening. Her en der kwamen er ook buitjes tot ontwikkeling, maar traditiegetrouw bleef het in Malderen beperkt tot een paar symbolische regendruppels: de gevallen neerslag was niet meetbaar. Ondanks de wolken en de buien wist het kwik toch nog een aardige prestatie neer te zetten: we haalden 24,1 graden, zij het dat een flink in kracht toegenomen zuidenwind aardig voor spelbreker speelde met haar snelheden tot 34 km/h. De dag werd uiteindelijk afgesloten met nieuwe opklaringen die vanuit het noordwesten binnenschoven. De blauwe lucht was echter nog steeds verzadigd met dunne sluierbewolking en wat Altocumulus op lager niveau.
Dinsdag, 15 mei 2007
Na een erg druilerige nacht waarbij de bewolking het bijna voortdurend voor het zeggen had, ontwaakten we vanochtend weer met een vrolijk lentezonnetje. Helemaal onschuldig zag het er echter niet uit want die mooi gegroepeerde Altocumulus lenticulariswolkjes die zich allemaal netjes in een noord- zuid orïentatie hebben gelegd, gaven aan dat er nog een en ander te gebeuren stond op weersgebied. De voormiddag verliep echter nog rustig waarbij naast deze Altocumuli ook een weinig Cirrus en Stratus fractus te zien was. Naar de middag toe ontwikkelden zich stapelwolkjes die geleidelijk verder zijn gaan opbollen en de eerste buien waren kort na de middag reeds een feit. Te Brussel ging het omstreeks 14H bijvoorbeeld al flink plenzen. Gelukkig gaat het (nog) niet om een aaneengesloten regengebied en we moesten daarom niet lang wachten om de zon terug te zien. Deze vertoonde zich nog steeds regelmatig in de felblauwe opklaringen terwijl de opbollende stapelwolken voor mooie uitzichten zorgden, en een felbegeerd object werden voor de natuurfotografen onder ons. Vanuit het westen is inmiddels steeds meer sluierbewolking komen opzetten, en deze vormt de eerste voorbode van een nieuw regengebied dat ondertussen stiekem was dichterbijgeslopen. De neerslag bereikte ons 's avonds en had ook hier een eerder buiig karakter, zij het dat er geen convectieve bewolking was te zien maar een erg fraaie variant van Altostratus undulatus afgewisseld met Altocumulusveldjes. Later ging deze over in Nimbostratus undulatus en bleef de afwisseling van regen en droog gewoon verder gaan. De neerslag werd wel steeds intenser tijdens de 'buien' en de droge intermezzo's werden korter. We bereikten om middernacht reeds 1,6 mm als neerslagtotaal. De dag werd voorts bepaald door temperaturen tussen 7,3 en 19,3 graden en dit bij een zuidwestelijk briesje tot 33,8 km/h.
Donderdag, 15 mei 2008
Hoewel het vanochtend rustig en droog was, zat het Malderse luchtruim dichtgesmeerd met middelhoge bewolking, voornamelijk Altostratus en Altocumulus castellanus. Stratus fractus en Stratocumulus maakten het boeltje compleet, en dit bij temperaturen die naar 12,9 graden waren gezakt. Overdag veranderde er weinig aan het weersbeeld: door de bewolking kon er geen thermiek ontstaan en hield het eerder stabiele en rustige weertype zichzelf in stand. Na de middag (eigenlijk was het al bijna avond) kwam de zon er dan toch nog met mondjesmaat door, maar echt zomers oogde het zeker niet. Het was wel voldoende om de temperatuur nog op te krikken naar 21,2 graden, en daarmee een aantal nieuwe onweersbuien in het leven te roepen die zich vanuit het oosten gingen ontwikkelen en uitbreiden. Omstreeks 19H30 weergalmden de eerste donderslagen door de Malderse atmosfeer en even later verscheen er een mooie shelfcloudformatie aan de zuidoostelijke hemel die werd gevolgd door een indrukwekkende whale's mouth en inzettende regen. Opvallend hierbij was dat het na een poosje stevig begon te gieten terwijl de echte regengordijnen nog steeds ten zuiden en oosten van ons hingen met een gitzwarte lucht erboven. Het was hier dus duidelijk maar een peuleschil tegenover het waterballet dat zich daarachter moet hebben afgespeeld, maar de stroming was erg zwak (17,7 km/h uit het west- zuidwesten, voornamelijk door downbursts) en tegen dat het 'zware werk' eindelijk Malderen had bereikt, bleven er niet meer dan een paar matige buitjes over. De zon was immers al onder en kon de buien niet meer bijvoederen. Met een paar horizontale bliksemontladingen en bijhorende donderslagen hebben we het hier zowat gehad terwijl het later op de avond weer rustig en droog werd. Het onweer bleek uiteindelijk 0,0 mm (dode spin heeft zich vastgezogen in de pluvio) vers hemelwater te hebben opgebracht.
Vrijdag, 15 mei 2009
Van de zon was vanmorgen niet veel te zien, maar gelukkig was het vanochtend niet al te koud waarbij de minima reeds om middernacht werden bereikt met 7,6 graden voor de wolkeninvasie. In de met Altostratus en Cumulus fractus bedekte hemel verscheen een zwak waterzonnetje, dat na de middag echter weer verdween. Het werd immers tijd voor wat actie, en deze werd ons meteen toegestuurd onder de vorm van flinke regenbuien die later ook licht onweer meebrachten. De buien hoorden duidelijk bij een koufront, want de temperatuur die omstreeks 8H30 18,0 graden bedroeg, daalde weer tijdens en na de buien. De tot 27,4 km/h aanspannende zuid- zuidwestenwind deed het hierbij behoorlijk kil aanvoelen. Achter het front maakten indrukwekkende stapelwolken hun opwachting waarvan een paar exemplaren in staat bleken om enkele reusachtige regendruppels te droppen. Vervolgens nam de bewolking weer toe vanuit het west- zuidwesten en kregen we lichte regen te verwerken. Tijdens de avond werd het tijdelijk rustiger, maar een flinke hagelbui bracht hier op haar beurt verandering in door het Malderse weerstation omstreeks 22H30 met haar producten te bestoken. Hier zat echter geen onweer op en het neerslagtotaal stokte op 7,4 mm toen het daarna weer rustig werd.
Zaterdag, 15 mei 2010
De laatste ijsheilige heeft zijn naam alvast alle eer aangedaan door zijn frigide woede op Malderen te bekoelen. Het kwik daalde tot 1,1 graden in de hut en aan de grond kwam het tot lichte vorst. De heldere hemel waaronder dit koelproces zich voltrok, zorgde na zonsopgang gelukkig voor een heel wat vriendelijker weertype dan we de voorbije dagen gewend waren. Er was enkel sluierbewolking te zien, en de aangevoerde lucht was droger zodat de daarna ontwikkelende stapelwolken niet meer zo sterk konden uitgroeien als gisteren. Deze vormden zich in de loop van de voormiddag en hielden het meestal bij de Cumulus mediocris variant. Tijdens de namiddag werden de stapelwolken erg talrijk en moesten we de zon dikwijls prijs geven, maar het bleef droog en zelfs op de 'drukste' momenten bleef er nog wat ruimte over voor blauwe lucht. Telkens de zon wegdook voelde het echter fris aan, want de wind kwam uit het nog steeds frisse noordwesten met snelheden tot 25,7 km/h. De temperaturen waren ook niet meteen hoog te noemen met 17,8 graden (tuineffect inbegrepen) als maximum. Op het einde van de namiddag nam de stapelbewolking aanzienlijk af en kwamen er Altocumulusvelden in de plaats die erg fraai oogden en gezelschap kregen van de sluierbewolking die er reeds de ganse dag hing. Deze bewolking zorgde voor een sfeervolle zonsondergang terwijl de afkoeling erdoor werd afgeremd. Neerslag is er niet meer gevallen vandaag zodat we met 0,0 mm als dagtotaal konden afsluiten.
Zondag, 15 mei 2011
Het leek aanvankelijk een typische voorjaarsbuiendag te worden met kolossale stapelwolken, diepblauwe luchten en vrij koele minima van 8,9 graden. Maar de buien bleken slechts uit motregen te bestaan en de stapelwolken gingen steeds meer over in Stratocumulus waardoor er weinig veranderde aan de droogte. Tijdens de afgelopen nacht hebben we nog 0,4 mm kunnen bijeensprokkelen wat uiteindelijk ook het dagtotaal zou worden. Brede opklaringen dreven vervolgens het land in zonder dat het echter aangenaam lenteweer werd, want de maxima bleven op 17,4 graden steken. Er stond bovendien een gure noordwestenwind die met haar snelheden tot 30,6 km/h niet aleen uitdrogend maar ook afkoelend werkte. Tijdens de namiddag was het ongeveer 5/8 bewolkt waarbij de helft uit Cumulus bestond en al de rest Stratocumulus was. Dit aandeel Stratocumulusbewolking steeg tijdens de avond plots, wat het werk van een warmtefront bleek te zijn. Het grootste deel van de avond verliep in betrokken omstandigheden maar het bleef droog. De wind bleef wel goed doorstaan waardoor de invallende avondkoelte het ronduit herfstachtig liet aanvoelen.
Dinsdag, 15 mei 2012
We bevonden ons vanochtend reeds aan de achterzijde van het koufront, en de bewolking zorgde ervoor dat het niet kouder werd dan een achttal graden. De lucht was uitermate onstabiel met steeds meer Stratocumulus castellanus velden die in de ijle, blauwe lucht uittorenden. De goudgele stralen van de eerste zonnestralen raakten dan ook niet de grond, maar een imposante ijskap van een onweersbui die reeds op ons afstevende. Meer buien volgden, maar door uitspreiding op grotere hoogte werd het geleidelijk betrokken, en het warmde dan ook maar nauwelijks op. De temperaturen hielden het bij 13,7 graden reeds voor gezien en de buien genereerden ijzige valwinden die hun furie met snelheden tot 43,5 km/h uit het noordwesten op het weerstation bekoelden. Aan hagel, regen, bliksemflitsen en gerommel was vandaag geen gebrek al is niet duidelijk welke verschijnselen in welke verhoudingen in Malderen te bezichtigen waren. Het neerslagtotaal liep daar op tot 0,8 mm en tijdens de avond bleef de buienmolen verder toertjes draien. De opklaringen tussendoor waren toen wel breder zodat we een mooier uitzicht kregen op de buienluchten en de weerfotografen onder ons ook nog eens in actie konden schieten.
Woensdag, 15 mei 2013
We vonden deze ochtend opnieuw een regenzone terug boven onze hoofden. De bewolking liet het niet verder afkoelen dan 8,7 graden maar veel stelde het ook deze keer niet voor. Het bleef bij een droge grond die met druppels was bespikkeld en hetgene dat tijdens de voormiddag viel was samen goed voor exact 1,0 mm wat uiteindelijk ook het dagtotaal zou worden. Na de middag werd het dan droog en keken we tegen een doorschijnende laag Altostratusbewolking aan waardoor een waterig zonnetje te zien was. vanuit het noordwesten naderden opklaringen die scherp begrensd waren maar er werden wel stapelwolken in gevormd waardoor het niet ononderbroken zonnig werd. Naar onze 'huidige' maatstaven was dit echter al schitterend lenteweer van de bovenste plank, en we konden genieten van temperaturen die naar 17,5 graden stegen bij een overwegend zwakke zuid- zuidwestenwind die slechts eventjes aanspande tot 43,5 km/h. De stapelwolkjes losten op, en in het oosten was nog steeds de band van sluierbewolking te zien, voor zover die nog herkenbaar was door haar ondertussen erg chaotische en onderbroken structuur. Boven ons ontwikkelden zich lenticularis wolken en in het westen verscheen een dreigende laag Altostratusbewolking. Zodra de zon daarachter wegdook voelde het opeens stukken kouder aan en stak er een ijzige zuidwestelijke bries op al was het naar de eerdergenoemde maatstaven nog een zeer zwoele zomeravond. De bijhorende neerslag kon ons niet meer bereiken en we eindigden de dag onder een betrokken hemel in droge omstandigheden.
Donderdag, 15 mei 2014
Het was vanochtend bijna helder op een paar rudimentaire Stratocumulusvelden en enkele Cumulus fractus wolkjes na. Tot nachtvorst is het in Malderen niet gekomen en de minima in thermometerhut vielen ook nog (een beetje) mee met 11,3 graden. De zon was zeer fel en bracht de atmosfeer al vlug in beroering zodat er meer Cumulus fractus wolken werden gevormd. Deze werden al snel zo talrijk dat we weer voor een sombere en kille voorjaarsdag vertrokken leken te zijn, maar gelukkig keerde het tij en werden de stapelwolken nog voor de middag gesmoord door de toenemende invloed van een krachtig hogedrukgebied. Ze gingen over in verspreide mooiweerswolkjes (Cumulus mediocris) die vervolgens overgingen in afgeplatte Cumulus humilis wolkjes. De zon kwam er steeds meer aan te pas en vooral tegen het einde van de namiddag konden we genieten van uitgebreide zonnige perioden. Het warmde daarbij op tot 18,1 graden terwijl de noordenwind nog maar nauwelijks voelbaar was. Tijdens de avond was het helder op een drietal Cumuluswolkjes na die uiteenvielen in kleine Stratocumulusveldjes die mooi oplichtten in de ondergaande zon. Maar die heldere hemel zorgde er samen met de ondertussen helemaal weggevallen wind voor dat het snel ging afkoelen. Toch lijkt het erop dat eventuele nachtvorst slechts op beperkte schaal zal plaatsvinden daar het omstreeks 22H nog steeds een twaalftal graden was. We sloten af met een wel te verwachten neerslagtotaal van 0,0 mm.
Vrijdag, 15 mei 2015
Tijdens het eerste deel van de nacht regende het nog flink, maar daarna werd het droger vanuit het noordwesten en verschenen er opklaringen. De bewolking van de wegtrekkende regenzone was vanmorgen nog te zien in het oosten en zuidoosten. Ze bestond uit Altostratus, Cirrostratus en Stratocumulus terwijl er verspreid Cumuluswolken werden gevormd. We kwamen geleidelijk in een gordel van opklaringen terecht die zich tussen een golvende regenzone ten zuiden van ons en Stratusvelden ten noorden van ons bevond. Hierdoor konden we bij maxima van 17,1 graden voluit van de zon genieten terwijl er zowel ten zuiden als ten noorden van ons klaagzagen te horen waren op de weerfora, net alsof we naar een stereo installatie aan het luisteren waren. Na de middag waren er slechts wat Cumulus humilis wolken te zien en tijdens het tweede deel van de namiddag werd het zelfs volledig helder terwijl er een zwakke zuidwestelijke bries stond. Tegen de avond moesten we echter rekening houden met nieuwe sluierwolken van een volgende regenzone die op ons afstevende. De bewolking bestond uit Cirrus en Cirrostratus met fraai uitwaaierende condensatiestrepen van vliegtuigen ertussen. Om van dit alles te kunnen genieten moesten we echter een ijzige kou trotseren die tegen zonsondergang over ons neerdaalde. We kwamen dichtbij de minima van 9,2 graden op het einde van de avond toen er vanuit het westen ook Altostratus bewolking begon binnen te drijven. De neerslag wist ons nog niet te bereiken waardoor we deze dag terug met een neerslagtotaal van 0,0 mm afsloten.
Zondag, 15 mei 2016
Veel is er niet aan het koude weertype veranderd. Na een kille nacht met minima van 4,8 graden volgde een gure lentedag die in het teken stond van een ijzige noordwestenwind. Een klein verschil is dat de nadruk nu meer op bewolking lag (Cumulus en uitspreidende Stratocumulus). De buien waren minder actief dan gisteren: ook al kregen we er een stuk of drie voor de kiezen, het neerslagtotaal was niet eens meetbaar met 0,0 mm. Door de toegenomen bewolking bleven de temperaturen extra laag met maxima van 14,2 graden. Op het einde van de namiddag klaarde het dan toch wat op en kregen we velden van Altocumulus floccus te zien. In het zuidwesten zag de hemel er dreigend uit en was er ook Cirrostratus te zien. Het klaarde geleidelijk verder op waarbij de Altocumuli oplosten en de gesloten bewolking zich wat terugtrok in het zuidwesten. Door een wegvallende wind keerde ook de rust weer al was er hierdoor weer gevaar voor nachtvorst.
Maandag, 15 mei 2017
We begonnen de dag in erg aangename omstandigheden met brede opklaringen en minima die op 4,9 graden zijn uitgekomen. Er hing wat Cirrostratusbewolking die zich vooral in het westen ophield, en het was deze bewolking die bij een warmtefront hoorde welke later op de dag bepalend zou worden voor ons weer. We zagen de Cirrostratusbewolking dan ook al snel opzetten terwijl ze geleidelijk dikker werd met ook wat Altocumulus en Cumulus fractus eronder. Maar ondanks dit alles konden we tot aan het begin van de namiddag nog genieten van erg aangenaam voorjaarsweer waarbij het kon opwarmen tot maxima van 24,1 graden onder begeleiding van een zwak zuidwestelijk briesje. Op het einde van de namiddag ging de Cirrostratus over in Altostratus, en toen ging het heel snel waarbij het binnen de kortste keren ging regenen terwijl er ten oosten van ons nog een diepblauwe lucht te zien was met onschuldige Cumuluswolkjes erin. De neerslag was echter vannkorte duur en niet eens meetbaar ondanks de dikke druppels die er vielen en we bevonden ons zeer snel aan de achterzijde van het warmtefront. Daar ging het een stuk 'zwoeler' en klammer aanvoelen waardoor het nu zeer goed te doen was om in de buitenlucht in zomerkledij van een terrasje te genieten. De bewolking zag er nu opeens heel anders uit met heel veel Altocumulus undulatus, Altostratus, Asperatus en mengvormen daarvan. De bewolking zag er dikker en dreigender uit dan de warmtefrontbewolking die eers over ons dreef, maar toch viel er nu geen neerslag meer uit. Het koelde slechts langzaam af tijdens de avonduurtjes en het bleef rustig en droog ondanks de erg dreigende laag Altocumulus duplicatus die tegen zonsondergang vanuit het noordwesten binnendreef. Deze bewolking werd voorafgegaan door een reeks donkere banden alsof het golven van een uitdijende watermassa waren waardoor het er zeer dreigend uitzag en de meeste terrasjesgangers dus wel voor niets naar binnen zullen gevlucht zijn. Want het tellertje bleef dus op 0,0 mm staan en later op de avond werd de bewolking weer wat dunner vanuit het noordwesten. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Dinsdag, 15 mei 2018
Het was vanochtend weer even grijs en nevelig als de afgelopen dagen al waren de minima wel zacht met 11,3 graden. De Stratusbewolking was lichter in het noordoosten en na een tijdje ontstonden er dan toch opklaringen die halverwege de voormiddag het ganse luchtruim veroverd hadden. Nu warmde het wel flink op en de noordoostelijke wind voelde een stuk minder kil aan. De bewolking maakte plaats voor wat Cumulus tijdens de namiddag in een weliswaar nevelig aandoende atmosfeer. We haalden aangename maxima van 24,0 graden wat na de kilte van de voorbije dagen een zegen was of vloek voor de werknemers onder ons (vooral degenen die binnen zaten). De warmte bleef lang hangen tijdens de avond en het werd helder voor zover we dat in de nevelige atmosfeer zo konden noemen. We sloten af met 0,0 mm als neerslagtotaal.