Als emoties mogen tenminste . Dit weer is onderhand zo levensloos geworden. Geen actie, niets. Ofwel vrij fris, grijs en droog ofwel warm tot heet, zonnig met een paar plukjes wit én droog. Dit is dus de nieuwe norm (vrij stellig om te stellen maar iets in me zegt dat dit gewoon het nieuwe wereldje is waar wij, weeramateurs, onze 'hobby' staande in moeten houden). Er is niets aan, geen moer en geen zak, ik kijk zelfs niet meer op het scherm en schrijf niets meer op. Noem het 'het stille staken'. De regenton sputtert alweer, de regenkelder is leeg aan het geraken, zelfs na drie buitjes van 15 mm. Dus, laat ik alles maar kapot gaan, iets wat ik vreselijk vind. Stervende natuur. Maar het lijkt er op dat dat de zaligheid is, het nieuwe summum. Ik zet cactussen en vetplanten. Wat hagedissen links en rechts en een koppel slangen. Lekker hoor. Erg lekker. Laat de woestijn maar oprukken . Dit is echt duizend keer niets. Ik hoop op verandering maar het lijkt er de eerste twee weken weer maar eens niet aan te komen. Eerste neerslag 'van betekenis' ergens rond midden september. Maar of de herfst en de winter het neerslagtekort in de bodem gaan bijwerken is maar zeer de vraag. Ja, het is officieel ik ben het gele hesje van de weeramateurs. Een 'weerstaker'. Wish me luck .
Quote selectie