Vrijdag, 13 augustus 2004
Zeven onweders in één etmaal tijd. De echte onweersliefhebber kan het zich amper beter voorstellen. Het onweersliedje begon gisterenavond reeds toen een langerekte buienlijn inclusief onweer vanuit het zuidwesten en westen kwam opzetten en met klank en lichtspel over Malderen trok. Doch het onweer verloor zijn aktiviteit bij zijn passage en het eindigde met een ordinaire regenbui. We kregen een rustige nacht, maar vandaag omstreeks 13H30 was het opnieuw prijs en kwam een regenbui overtrekken die, eens hij was doorgetrokken, overging in een vrij aktief onweer. Een uurtje later trok een derde onweer ten zuiden van ons door. Dit onweer was nog maar in kleuterstadium en produceerde geen meetbare neerslag hier. Kort na dit onweer trok een vierde volwassen exemplaar langs waar te Malderen lichte neerslag uitviel en een vijfde onweer trok via het zuiden onderdoor waarbij het met haar noordelijke flank het Malderse weerstation nog wist aan te tikken. Om 16H30 kregen we het zesde onweer over ons heen, maar dit onweer was niet overdreven hevig al ging het wel gepaard met mooie wolkenstrukturen. Het grote werk kwam er omstreeks 17H30 waarbij een erg aktief onweer het hier gedurende een twintigtal minuten deed spoken met de ene ontlading na de andere, intense regenval (tot 88,6 mm/h) en hagel. Na een kort droog intermezzo is het nog wat gaan naregenen, maar nu lijkt de electriciteit er weer uit te zijn en krijgen we hoofdzakelijk gewone regenbuien te verwerken. Bij dit alles schommelden de temperaturen tussen 15,1 en 21,9 graden terwijl één van de onweders rukwinden tot 47 km/h voortbracht. De neerslag die tussen 0H en 20H viel bedraagt met dit alles 11,0 mm. Het weekend lijkt zich enigzins stabieler aan te kondigen dan vandaag maar het wordt zeker geen hoogzomer.
Zaterdag, 13 augustus 2005
Het werd vandaag inderdaad een rustdagje, zowel voor de weergoden als degenen die er de speelbal van zijn. Een heldere hemel gaf vanmorgen aan de zon het startsein om ons in zomerse sfeer te brengen en gedurende een deel van de voormiddag bleef het volledig helder. Naar de middag toe kwam er echter beweging in de weermolen toen zich geleidelijk stapelwolkjes vormden die steeds verder gingen aangroeien zodat het erin in de namiddag op sommige momenten erg dreigend uitzag. Her en der moeten er flinke buien gevallen zijn, maar Malderen slaagde erin om het er droog vanaf te brengen bij temperaturen die opliepen van een frisse 8,4 in de ochtend naar een meer dan behoorlijke 24,1 graden in de namiddag. Doch een vrij krachtige zuidwester kwam er zich op sommige momenten iets teveel mee moeien met haar snelheden tot 27 km/h. Dat Malderen het droog hield wil in elk geval niet zeggen dat dat het komende etmaal ook zo zal zijn want ten westen van ons staat een aktieve regenzone te trappelen om ons de komende nacht te overspoelen; neerslagheden worden berekend in de orde van 10 mm en meer terwijl ook een donderslag de komende nacht niet uitgesloten is. Ook na de passage van de regenzone die het tripelpunt van een aktieve depressie vormt zal de bewolking ons nog enige tijd in haar greep houden terwijl er af en toe lichte regen of motregen zal neerkomen. Na de middag kunnen er ook buitjes opduiken en deze zullen ons ook maandag in verzwakte versie gezelschap houden. Met de temperaturen zal het hierbij bergaf gaan, maar doordat de depressie dáárachter ten westen van ons blijft krijgen we later op de week wel aanvoer van subtropische lucht zodat de zomer zich weer flink kan laten voelen...
Zondag, 13 augustus 2006
De regenzone die zich gisteren net ten westen van ons bevond, heeft zich in de loop van de nacht in een sierlijke bocht omheen Vlaanderen gewrongen waardoor we haar nu terugvonden boven het noorden van Frankrijk. Dit had voor gevolg dat we in een oostelijke stroming terechtkwamen terwijl de zuidelijke horizon bedekt was met Altostratus. Malderen bevond zich in de opklaringen en zo begonnen we de dag met fraaie blauwe luchten en aardig wat zon. Er waren echter stapelwolkjes aanwezig die vooral na de middag uitbreidingsplannen koesterden en zich al snel ontpopten in flinke buien met onweer. Opvallend was hoe de buien zich in strakke lijnen parallel met de oostelijke stroming gingen leggen, waardoor sommige plaatsen talloze verschillende buien hebben gezien. Vooral aan de kust was het flink prijs en stroomden de meldingen van wateroverlast letterlijk binnen. Gelukkig voor de Malderse onweersliefhebber waren deze buienlijnen niet 100% kaarsrecht en was er al snel een golf die zich naar het zuiden uitbreidde en ook deze locatie nog net kon meepikken. Dit leverde een aantal vlakbije ontladingen op die met diepe dreunen gepaard gingen en tijdelijk matige tot vrij zware neerslag. Het neerslagtotaal van vandaag was echter niet helemaal op naam van deze bui, want ook in de loop van de avond ontstonden er nog nieuwe exemplaren terwijl sterk verzwakte resten het zo nu en dan nog deden nadruppelen. We eindigden op exakt 3,0 mm. Niet alleen het onweer zorgde voor een zomerse stemming, maar ook de temperaturen wisten het jaargetijde alle eer aan te doen door te stijgen van 10,8 naar 21,3 graden. De oostelijke wind haalde hierbij snelheden tot 22,5 km/h.
Maandag, 13 augustus 2007
Voor de verandering eens geen Stratus wolkendek bij het eerste ochtendgloren, maar een zeer onstabiel ogende hemel waarin vooral Cirrus en fraaie partijtjes Stratocumulus castellanus het weersbeeld bepaalden en door het oranje licht van de opkomende zon voor een geslaagde compositie zorgden . Dit was echter een ochtendtafereeltje voor de vroege vogels, want reeds na korte tijd kwam er ook Stratus fractus binnendrijven en ging de bewolking tijdelijk gevoelig toenemen. Het vervolg was echter nog zo slecht niet, want later op de voormiddag zorgden de warme zonnestralen ervoor dat de Stratus fractus geleidelijk overging in de typische mooiweerscumuli. Tussendoor konden we dan met regelmaat van de zon genieten, zij het dat de stapelwolkjes steeds talrijker werden en later op de namiddag Stratocumulus voortbrachten die het de zon met hun uitgestrekte formaties knap lastig maakten. Tijdens de late namiddag en vroege avond was het dan ook een eerder grijs weersbeeld met nauwelijks opklaringen, maar gelukkig nog redelijke temperaturen die het met 14,9 tot 22,7 nog enigzins goed wisten te maken. Het bleef ook droog en 's avonds werd de bewolking weer wat dunner waardoor we nog konden genieten van de warme avondkleuren die de Stratocumulusbewolking accentueerde. Mede door het wegvallen van de krachtige west- zuidwestelijke wind (tot 29 km/h) was het best wel aangenaam terrasjesweer tijdens de avond.
Woensdag, 13 augustus 2008
In de heldere zeelucht hebben zich afgelopen nacht brede opklaringen gevormd waardoor we vanmorgen konden genieten van diepblauwe luchten en aardig wat zon. Aan de kust zag het weersbeeld er echter minder rooskleurig uit door toedoen van een buienlijn die daar in haar lengte voorbijtrok en vergezeld ging van onweer. Hiervan waren in Malderen de uitlopers zichtbaar in de vorm van flinke stapelwolken aan de westelijke hemel. Toenemende thermiek en de bijhorende stijgstromen zorgden ervoor dat de buienlijn na een tijdje het binnenland werd ingezogen zodat vooral de westelijke helft van het land ermee te maken kreeg. Zowel voor als achter de buienlijn ontstonden bijkomende regen- en onweersbuien zodat de namiddag eveneens erg grillig verliep, en dit in zowat het hele land. Halverwege de namiddag was het in Brussel genieten van een met prachtige wallclouds omzoomde buienwolk die kort daarop werd gevolgd door een tweede bui die zowaar voor klank- en licht spektakel zorgde. Malderen deelde eveneens in de prijzen, al leken de buien hier wat lichter uit te vallen en waren het vooral regenbogen en fraaie wolkenformaties die er de show stalen. Naast buien en onweer kregen we ook af te rekenen met een bijzonder krachtige wind die naar de avond toe aanwakkerde tot 49,9 km/h uit het zuidwesten. De temperaturen die vandaag tussen 14,3 en 21,1 graden schommelden, voelden hierdoor weer een stuk frisser aan dan ze waren. Tijdens de avond hielden de buien het uiteindelijk voor bekeken en konden we genieten van brede opklaringen die resulteerden in een op een paar Stratocumulusbankjes en een enkele Cumulus fractus na, heldere hemel. In de pluvio troffen we ondertussen 2,4 mm vers regenwater aan, en dit zou ook het totaal worden voor dit wisselvallige etmaal.
Donderdag, 13 augustus 2009
Nog steeds stond alles vanochtend in het teken van een grijze en rustige atmosfeer waaruit af en toe neerslag viel. De pittige buien van gisterenavond zijn er ondertussen weer uitgegaan, maar de druilerige motregen die ervoor in de plaats kwam zorgde reeds voor een herfstachtige stemming. Op sommige plaatsen werd het een beetje mistig, maar door de bewolking bleef het erg zacht met temperaturen die niet beneden de 17 graden uitkwamen. Het sombere herfstweer bleef de hele voormiddag standhouden, al waren er soms golvende structuren in het wolkendek te zien, die iets magisch leken uit te stralen. Rond de middag leek de neerslag weer een stuk intenser te worden, met opnieuw een buiig karakter. Dit bleek echter van korte duur want het werd opnieuw droger en vanuit het noordwesten kwamen er plots brede opklaringen binnengedreven. De bewolking ging over in mooiweer- Cumulus en de zon kon het nog laten opwarmen tot 23,6 graden. Veel wind stond er nog steeds niet, de snelheden bleven beperkt tot 17,7 km/h uit het west- noordwesten. De opklaringen bleken geen lang leven beschoren te zijn, want boven de Cumuluswolkjes waren Stratocumulusvelden te zien die eerst dun en doorschijnend waren maar al snel dikker werden tot ongeveer 7/8 van het luchtruim ermee bedekt was. Tijdens de avond nam de bewolking echter weer af, en we eindigden uiteindelijk met een mengeling van Cumulus en Stratocumulus waarbij de zon zich regelmatig liet zien. Wel waren de bovenluchten erg melkachtig door het binnendrijven van sluierbewolking, al lijkt dit geen verdere gevolgen met zich te zullen meebrengen. Onder de lichtbewolkte hemel koelde het snel af zodat we de minima van 12,3 graden pas op het einde van de avond konden optekenen. Het neerslagtotaal stond om middernacht nog steeds op de 1,2 mm die vanochtend reeds af te lezen waren.
Vrijdag, 13 augustus 2010
De nog steeds lage bovenluchttemperaturen zorgden ervoor dat we de dag onder een onstabiele en chaotische wolkenlucht startten terwijl er reeds 0,6 mm neerslag was gevallen. Ook de benedenluchttemperaturen waren overigens aan de lage kant met 12,6 graden als minimumtemperatuur. De zon was tussen de Cumulus congestus, Stratus fractus en Cirrus densus wolken door echter zeer krachtig waardoor het zomers aanvoelde. De temperaturen liepen dan ook snel op waardoor we in Malderen alsnog 23,1 graden konden optekenen als maximumtemperatuur. Ondanks de dreigende wolkenlandschappen bleef het droog, maar de tot meer dan 10 mm oplopende neerslagtotalen die andere weerstations in het westen van de Benelux optekenden lieten duidelijk blijken dat we erg veel geluk (of pech voor de onweersliefhebber) hebben gehad. Vooral na de middag kwamen de buienwolken erg dichtbij en keken we dikwijls tegen statige Cumulonimbi aan die net ten westen van ons voorbijparadeerden. In het oosten was het een stuk rustiger en bleek er van buien of onweer zelfs geen sprake te zijn. Nieuwe buiencellen deden tijdens de avond pogingen om ons vanuit Frankrijk te benaderen, en zorgden terug voor dreigende aambeeldbewolking (Cirrus densus) die vanuit deze richting dichterbij kwam. De activiteit ging er echter snel uit waardoor we het uiteindelijk moesten doen met chaotische wolkenluchten die erg fraai oplichtten bij zonsondergang. Toen stierven ook de buien in het westen uit en was het vooral Altocumulus floccus, Stratocumulus, Cirrus densus en een enkele Cumulus congestus wat restte bij het optekenen van het dagtotaal van 0,6 mm (alsnog een verdwaald buitje later op de nacht).
Zaterdag, 13 augustus 2011
Net als de voorbije dagen was grijs weer de hoofdkleur, en hingen er reeds vroeg in de voormiddag troosteloze Stratus en Stratocumulusvelden. Aanvankelijk was het droog, maar de nadering van een koufront en de instraling van de zon die zich toen reeds ergens in het luchtruim bevond, triggerde al snel een aantal buien. Sommigen waren pittig, anderen bestonden uit fijne druppels of lichte motregen, maar ook deze keer bleef het somber en grijs met weinig structuur of contrast in de bewolking. De buiigheid bereikte kort na de middag haar hoogtepunt waarna het geleidelijk droger werd vanuit het zuidwesten. Na een uurtje kwam de zon er waarempel door en werd het onverwachts vrij aangenaam zomerweer met een afwisseling van stapelwolken, Stratocumulusvelden en wegtrekkende Altostratus/Cirrostratusbewolking. Het warmde hierbij op van 16,3 graden 's ochtends tot 20,2 graden 's namiddags terwijl het rustig bleef met een zwak zuid- zuidwestenwindje tot 25,7 km/h. Doordat de koele lucht achter het front nog niet zo gemakkelijk tot in Malderen kon doordringen, bleef het nog geruime tijd vrij zacht wat goed tot zijn recht kwam met de mooie, rustgevende kleuren bij zonsondergang. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Maandag, 13 augustus 2012
Ondanks de zwoelte gisterenavond was het vanochtend terug aangenaam koel bij minima van 16,3 graden. De opwarming leek aanvankelijk niet zo goed op gang te komen bij temperaturen die nog enkele uren rond 17 graden bleven steken. Maar uiteindelijk liep het toch nog los en werd het opnieuw zwoel bij maxima van 27,4 graden in de namiddag. Hoog boven onze hoofden waren er onweersboden te zien in de vorm van Altocumulus floccus en castellanus. Deze kregen later ook gezelschap van Cirrostratus en Altostratuswolken en op de satellietbeelden was goed te zien hoe het een en ander aan regenzones onze richting uitkwam. Al deze wolken en verlossende regenbuitjes lieten zich op een west- zuidwestelijk briesje tot 12,9 km/h voortdrijven, maar uiteindelijk zouden slechts weinigen de oversteek van de Lage Landen overleven. Tegen zonsondergang zag het er zeer dreigend uit met dikke Altostratusbewolking en stevige Cumulus congestuswolken die zich uit de aanwezige castellanus bewolking ontwikkelden. Er waren ook valstrepen zichtbaar van op het eerste zicht pittige regenbuien maar wat er in Malderen viel bestond slechts uit een tiental regendruppels en alweer sloten we af met een neerslagtotaal van 0,0 mm. Het was nog steeds drukkend warm bij temperaturen die nog lang rond 25 graden bleven steken.
Dinsdag, 13 augustus 2013
Tegen de verwachting in is er toch nog een buitje tot in Malderen kunnen doordringen tijdens het tweede deel van de nacht waardoor er aan het begin van de dag al 0,2 mm op ons blauwe spaarboekje stond. Het leek bij zonsopgang helder, maar in het noorden en noordoosten waren flinke stapelwolken te zien die aan de Nederlandse kusten hier en daar al wat buiige schermutselingen opleverden. Bij minima van 11,8 graden was het erg fris maar gelukkig verliep het eerste deel van de voormiddag zeer zonnig zodat we weer op temperatuur konden komen. Halverwege de voormiddag leek het alsof de zonnestraling een kritiek punt bereikte, en werden er op enkele minuten tijd tientallen stapelwolken gevormd die over het ganse luchtruim te zien waren. In het noorden waren ze duidelijk groter door de aanwezigheid van koudere bovenluchten en het ontbreken van het schaduweffect van Engeland dat vandaag weer een grote rol zou spelen. Na de middag werd Nederland de speelbal van felle buiencomplexen die aan een hoge snelheid van over zee binnendreven en kwam het er tot prachtige wolkenlandschappen. In Malderen bleef het bij een klassieke zomerlucht waarin we dezelfde stapelwolkjes zagen als deze voormiddag. in het zuiden was de lucht minder diepblauw en waren er sluierwolken te zien door toedoen van een storing die net onder ons door trok. Met onze positie tussen de zuidelijke storing en de noordelijke buien in zaten we natuurlijk goed voor aangenaam zomerweer en kon het kwik oplopen tot 22,1 graden. De matige westenwind voelde echter fris aan, zeker toen we ons in de schaduw van een wolk bevonden. De stapelwolken losten tijdens de avond op en het werd tijdelijk helder met een strakblauwe lucht. Tegen zonsondergang dreef er echter weer Stratocumulusbewolking binnen vanuit het westen die wel voor mooie uitzichten zorgde bij zonsondergang. Het koelde flink af met temperaturen die al omstreeks 20H30 beneden 15 graden zakten en er hing weer een echt herfstgevoel toen we op het einde van de dag het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden.
Woensdag, 13 augustus 2014
Het was vanochtend rustig maar kil bij temperaturen die naar 12,3 graden zijn gezakt. Er waren brede opklaringen te zien terwijl er hier en daar wat Stratocumulus bewolking hing. Boven Frankrijk zagen we ondertussen een flink gebied met neerslag hangen dat gevaarlijk dichtbij leek te komen en voor de kust lagen er dan weer flinke buien met onweer op de loer. Uiteindelijk kregen we met het Franse regengebied te maken dat in de loop van de voormiddag al snel Cirrus en Cirrostratus bewolking over ons stuurde. Op geringere hoogte werd ondertussen Cumulus mediocris gevormd die deze keer echter niet uitgroeide tot buienwolken. De zon kwam er tijdens de voormiddag zelfs nog ruimschoots aan te pas zodat het zeker geen onaardig weertype was ondanks de toch nog steeds goed voelbare zuidwestenwind. Tijdens de namiddag begonnen sommige stapelwolken meer en meer op te bollen, en kwam het volgens de radar plaatselijk weer tot buitjes. In vergelijking met gisteren was de buienactiviteit echter een stuk minder, en wisten we het er ook in Brussel droog vanaf te brengen. De meeste buien vonden we boven de Noordzee terug, net buiten de Nederlandse kustlijnen. Doordat de opklaringen breder uitvielen konden we ook weer iets hogere maxima van 22,7 graden optekenen. Tijdens de avond nam de bewolking weer af al dreef er omstreeks 19H30 nog een zwaar wolkenpakket over dat net niet tot het buienstadium was uitgegroeid. Vervolgens bleef er enkel wat Stratocumulus over en tegen zonsondergang was er nog maar nauwelijks bewolking te zien. Onder de open, diepblauwe hemel koelde het echter flink af en terrasjesweer zat er dan ook niet meer in behalva misschien voor de echte mannen met baarden.
Donderdag, 13 augustus 2015
De dag begon grijs en nevelig met Stratus bewolking, maar al snel bleek deze bewolking niet algemeen te zijn. Op slechts een paar kilometer ging de bewolking over van egale Stratus naar een blauwe lucht waarin Altocumulus floccus en castellanus te zien was. Deze lucht was echter nog steeds erg nevelig en flets waarbij de rode zonnestralen een vochtige atmosfeer deden vermoeden. In tegenstelling tot wat je bij nevel en mist zou verwachten, was het echter zeer winderig met een vlagerige zuidoostelijke bries die voor een wat bizarre sfeer zorgde bij de heersende weersomstandigheden. Het was ook erg zacht bij minima van 16,9 graden. Ondanks het overvloedige vocht werden er geen stapelwolken gevormd eens de Stratus bewolking overal oploste, maar er verscheen wel Altocumulus floccus en castellanus als eerste onheilsvoorbode. Na de middag werd het tropisch warm met maxima van 33,6 graden, maar door de vlagerige wind voelde het niet drukkend of benauwd aan. Ondertussen ontstonden boven het noorden van Frankrijk massaal onweersbuien die zich in een lijn gingen schikken. Deze bleven aanvankelijk min of meer ter plaatse hangen en leken daardoor geen bedreiging (verlossing voor de planten) te vormen voor Malderen. Doch omstreeks 19H kwam de Cirrus densus bewolking dan toch opzetten met flinke stapelwolken eronder en wat later een oprukkende shelfcloud. Het begon ook steeds meer te donderen (nadat de onweersactiviteit weer was ingezakt) en dan volgde er een periode met krachtige rukwinden onder een woelige lucht nadat een whale's mouth overtrok. In het zuiden verschenen neerslagzuilen die aanvankelijk steeds ten westen van ons voorbijtrokken (de stroming was zuidoostelijk). Later kwam de regen dan toch met bakken aanzetten vanuit het zuidoosten terwijl het volop bliksemde, zij het vooral in de hoogte waardoor we enkel flitsen te zien kregen. Het onweersgebied ontwikkelde zich tot een lijnvormig MCS en we kwamen al vrij snel in het stratiforme gedeelte terecht waar de onweersactiviteit minder was en de stortregens met dikke druppels overgingen in egale regenval. Bliksemschichten die zich sporadisch nog lieten zien waren nu echter wel zichtbaar en waren een echt genot voor het oog/ de camera. Meestal waren dat anvil crawlers die meerdere keren oplichtten langs hetzelfde kanalen terwijl het aantal inslagen op de grond zeer beperkt bleef. Tegen zonsondergang begon het vanuit het zuiden weer op te klaren en werd het terug droger. We sloten de dag af met een indrukwekkende 14,6 mm terwijl we de half verdorde planten bijna met het blote oog weer rechtop konden zien veren
Zaterdag, 13 augustus 2016
Tijdens de nacht is er terug Cirrostratus bewolking binnen gedreven vanuit het zuiden, en vanochtend verscheen er ook Stratus fractus die een nevelige indruk maakte en daardoor moeilijk was te onderscheiden van de hemel. Ze zorgde er wel voor dat de zon ook moeilijk te onderscheiden was. Met minima van 13,3 graden was het aan de zachte kant en de zuidwestenwind was aan de zwakke kant. Tijdens de voormiddag kreeg de Stratus fractus bewolking geleidelijk meer structuur en ging ze over in Cumulus bewolking waarop erg aangenaam en fraai zomerweer volgde met maxima van 25,4 graden. Ook tijdens de avond was het heerlijk toeven in de buitenlucht al begon het na zonsondergang behoorlijk fris te worden, zeker daar er nog redelijk wat wind bleef staan. Van neerslag zijn we gespaard gebleven getuige het dagtotaal van 0,0 mm.
Zondag, 13 augustus 2017
Net als gisteren maakte de dag een grijze start, maar deze keer was het zonder motregen en was het slechts dunne Stratusbewolking en mist waarmee we te maken kregen. Met minima van 13,7 graden was het wat koeler maar er hing dan ook een dunner wolkendek om ons warm te houden. Het ochtendgrijs werd snel opgeruimd en maakte plaats voor zomerse stapelwolken. Onder begeleideing van een zuidwestelijk briesje warmde het op tot 21,9 graden en de stapelwolken bleken geen kwade bedoelingen te hebben. Tijdens de avond loste de bewolking weer op en bleef er enkel wat Cirrus en Cirrostratus over die vooral in het westen te zien was. We slaagden er in om de dag weer tot een droog einde te brengen met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Maandag, 13 augustus 2018
Na middernacht is het feller beginnen te regenen met het hoogtepunt omstreeks 8H in de voormiddag. Dit was eerst buiige regen die in een front verwerkt zat, en tijdens de voormiddag werd het weer droger met veel wolken en af en toe wat motregen. De bewolking hield de minima zacht met 17,1 graden. Daarna begonnen de vormeloze Stratus fractus wolkenflarden zich te herorganiseren en ontstonden er buien die later ook samengingen met prachtige wolkenformaties. Vooral tijdens het tweede deel van de namiddag was het genieten van diepblauwe luchten tussen de statige Cumulonimbi door en de zon liet het opwarmen tot 22,6 graden ondanks de polaire lucht. Regelmatig was de donder te horen en er vielen talloze afzonderlijke buien. Er brak een rustigere en stabiele periode aan met brede opklaringen en een afzwakkende naar noordwestelijke richtingen ruimende wind doch later in de avond kregen we terug dreigende wolkenluchten te zien waaruit af en toe weer wat regen viel. De laatste van die buien wist het neerslagtotaal nog aan te vullen tot 9,2 mm.