Flashback: 24 augustus 2004 - 2017

Dinsdag, 24 augustus 2004

Nadat we de dag onder een overwegend zwaarbewolkte tot betrokken hemel van start gingen, kregen we een aantal opklaringen te zien, die echter de zaak flink lieten destabiliseren, zodat we in de namiddag aankeken tegen flink uit de kluiten gewassen stapelwolken. Hoewel het zwaartepunt van de buienzone duidelijk ten noorden van ons bleef en vooral Nederland aandeed, is het te malderen toch tot onweer gekomen, al viel het met de neerslag nog mee; er viel 3,2 mm in totaal. De temperaturen hebben een paar stappen moeten terugzetten, en we haalden nu 22,8 graden terwijl het vanochtend 15,5 graden was als minimumwaarde. Tijdens het onweer speelde vooral de wind een rol van betekenis met rukwinden tot 40 km/h terwijl het onder de voortgejaagde wolken een voortdurend komen en gaan was van zonnige en minder zonnige periodes. De komende dagen ziet het ernaar uit dat we replica's zullen krijgen van het weer van vandaag waarbij wisselvalligheid, wind en indrukwekkende wolkenlandschappen een constante zullen zijn. De temperaturen zullen echter nog verder wegzakken.


Woensdag, 24 augustus 2005

De erg frisse nacht die we achter de rug hebben werd gevolgd door een prachtige zonsopgang dankzij de hoge Cirruswolken die de blauwe hemel tot een schitterend kleurenpalet omtoverden. Met 9,4 graden was dat extra vestje zeker geen overbodige luxe maar gelukkig bleef Racy, de depressie die zich de komende 24 uur met de lage landen zal bezig houden, nog op veilige afstand en kon de zon onder begeleiding van wat stapelwolkjes en de aanwezige sluierbewolking het kwik optillen naar een acceptabele 21,3 graden. Wel stond er al een pittige westenwind die er snelheden tot 32 km/h wist uit te persen. In de late namiddag veranderde het weersbeeld echter eensklaps toen vanuit het westen dichte bewolking binnenviel en al snel ging het enige tijd matig regenen. Er volgde nadien weer een drogere periode die nu nog steeds bezig is zodat we voorlopig slechts 0,2 mm op onze kerfstok gekregen hebben. We hebben echter te doen met een gesloten warme sector wat wil zeggen dat er nog een secundair warmtefront zal opduiken en de hemelkranen opnieuw zal openzetten. Kort daarna komt dan het koufront zelf met een aantal flinke buien maar ondertussen is het al donderdagavond geworden. De buitjes zullen ons tot vrijdagmiddag gezelschap houden maar er wordt snel warme lucht geadvecteerd op grote hoogte waardoor het zaakje snel stabiliseert en we terug van aangenaam zonnig maar fris weer kunnen genieten. De dagen nadien kantelt de stroming naar het zuiden en krijgen we terug vrij warm (na)zomer voorgeschoteld.


Donderdag, 24 augustus 2006

Na middernacht slaagde nieuwe neerslag erin om de Malderse pluviometer in beweging te brengen. Het ging over buiige neerslag uit een occlusie en daar hoorde dus ook een heleboel bewolking bij die ervoor zorgde dat het kwik niet beneden een boterzachte 15,4 graden uitkwam. Het was allemaal redelijk goed getimed want bij het eerste ochtendgloren dreven er vanuit het westen opklaringen binnen die Malderen halverwege de voormiddag bereikten en dus voor een extra thermische puls zorgden. We bevonden ons midden in een lagedrukgebied waardoor de wind enige tijd ging liggen en tijdens brede opklaringen voelde dit erg zwoel aan. Dat we in een lagedrukkern zaten hadden de wolken al snel door dus gingen ze het meteen hogerop zoeken en ontstonden er op uitgebreide schaal buien die later een uitgesproken voorkeur voor Nederland ontwikkelden en daar voor flink wat stortregen, hagel en blikseminslagen zorgden. Er zat dus ook een aardige portie onweer op. Te Malderen bleef het buiengeweld beperkt tot een viertal regendruppels en voorts fraaie, opbollende stapelwolken die ook zonder onweer, wolkbreuken en storm een lust voor het oog waren voor de echte weerliefhebber. Na de middag bleef het hier volledig droog maar de wind kwam geleidelijk weer opzetten vanuit het zuidwesten om uiteindelijk met snelheden tot 29,0 km/h over de brug te komen. Er stroomde hiermee ook wat koelere lucht binnen waardoor we niet veel hoger dan 21,8 graden geraakten, al waren dit zeker nog treffelijke temperaturen. De stroming ruimde geleidelijk naar het noordwesten naarmate de lagedrukkern via West Vlaanderen en Antwerpen Nederland binnentrok terwijl de wind weer in kracht afnam. Alle meetbare neerslag bleek uiteindelijk afkomstig te zijn van de regenzone die we afgelopen nacht en ochtend op bezoek hadden. De komende uren wijst niets erop dat Malderen nog een stortbad zou te verwerken krijgen; de kansen hierop zijn morgen groter door de regenzones die rondom de lagedrukkern draaien en uiteindelijk over het land moeten trekken.


Vrijdag, 24 augustus 2007

Steeds meer opklaringen en een door de buien van gisteren met vocht bezwangerde atmosfeer zorgden ervoor dat er vanochtend bij zonsopgang behoorlijk wat nevel en mistbanken present waren. Deze zorgden voor sfeervolle ochtendtafereeltjes en kleureneffekten en kort daarna maakte de zon op haar beurt komaf met de mistbanken. Nadien ontstond gedurende enige tijd een bijzondere weerssituatie waarbij de onderste laag van de atmosfeer opwarmde terwijl er enkele tientallen meters hogerop een tweede laag met warmere lucht zat die voor een inversiewerking zorgde. Daarboven koelde de lucht snel weer af met de hoogte waardoor deze potentiëeel onstabiel was tot enkele kilometers daarboven. Schoorstenen van fabrieken, kerncentrales en enkele hogere appartementsgebouwen zaten net boven deze inversie waardoor deze aanleiding gaven tot de ontwikkeling van forse stapelwolken (pyrocumulus) die enkel en alleen boven deze schoorstenen zichtbaar waren. Het uitzicht was best uniek vermits de rest van de atmosfeer helder was en het onnatuurlijke karakter van deze bewolking heel sterk opviel. Na een paar uur steeg de tweede warmeluchtlaag door de dagelijkse gang tot boven de schoorstenen en losten de pyrocumuli op doordat hun voedingsbron werd afgesneden. Eens de inversie nog wat hoger zat, kon er natuurlijke convectie optreden en kregen we de gewone stapelwolkjes te zien die zo typerend zijn voor een typisch Belgische zomerdag. Het weersbeeld zag er nu heel wat natuurlijker uit en volgde een opvallend warme zomerdag waarbij de temperaturen konden stijgen van 14,4 tot 28,6 graden bij een noordelijk briesje met snelheden tot 12,9 km/h. Halverwege de namiddag bolden de stapelwolken flink op, maar tot buien is het net niet kunnen komen. De bewolking nam lichtjes af tijdens de avond maar de stapelwolken bleven opvallend lang aanwezig waarbij het er op sommige momenten nog behoorlijk dreigend uitzag. Naast de bewolking viel ook de roodachtige kleur van de lucht op waarbij het tevens erg nevelig werd na zonsondergang. Het neerslagtotaal bleef ondanks al dat gewolk gehandhaafd op 0,0 mm.


Zondag, 24 augustus 2008

Het weersbeeld stond vandaag opnieuw in het teken van een naderend koufront dat voor de nodige bewolking en buien ging zorgen. Gelukkig hadden we echter nog een aantal opklaringen tegoed terwijl de aangevoerde lucht aangenaam zacht tot zelfs een beetje zwoel ging aanvoelen. De bewolking bestond tijdens het eerste paar uur van de daglichtperiode uit een vrijwel gesloten Stratocumulusdek bij ochtendtemperaturen van 10,3 graden terwijl er vervolgens opklaringen in het dunne wolkenlaagje ontstonden dat op haar beurt overging in Stratocumulus castellanus en Stratocumulus lenticularis. Deze wolkenpartijtjes werden steeds dunner en er ontwikkelden zich mooiweerswolkjes onder die opvallend fel verlicht werden door de nog vrij krachtige zon. Later werden de Stratocumulusvelden opnieuw dikker en ging de wind flink aantrekken tot snelheden van 30,6 km/h uit het zuidwesten. Dit werd gevolgd door een reeks lichte regenbuitjes die ons halverwege de namiddag bereikten. bijzonder aan deze buitjes was dat ze steeds vielen op momenten dat de bewolking erg dun was en dikwijls zelfs terwijl de zon nog flink door de wolken brandde. Na een paar uur werd de bewolking erg dik en somber (er kwam nu ook Stratus en Stratus fractus aan te pas) terwijl de warme wind die aanvankelijk eerst nog uit een haardroger of kachelventilator leek te komen en ons maxima van 21,3 graden bracht, erg kil en onaangenaam ging aanvoelen. Het koufront was toen duidelijk al voorbijgetrokken. Ondanks de dikkere bewolking hielden de buitjes het nu voor bekeken en volgde een droge, sombere avond. Pas bij het intreden van de duisteris vielen er opnieuw een paar verdwaalde regendruppels, maar ook dit stelde weinig voor waardoor we uiteindelijk met een erg laag neerslagtotaal van 0,0 mm de dag kunnen afsluiten.


Maandag, 24 augustus 2009

Als aanloop naar deze tropische zomerdag ontwaakten we vanochtend onder een azuurblauwe hemel waarbij het kwik was gedaald naar een heerlijk koele 12,8 graden. Vervolgens kwam dan de zon tevoorschijn, en deze deed het snel opwarmen zodat het tegen de middag al behoorlijk drukkend ging aanvoelen. Maar het koufront was ondertussen reeds dicht genaderd, en zorgde in de loop van de namiddag voor Altocumulus floccus - en castellanusvelden. De hogere luchtlagen vulden zich ondertussen met Cirrostratus, zodat het meer dan duidelijk werd dat het zomerweer al snel een toontje lager zou zingen. Voor het zover was, konden we echter toekijken hoe het kwik opveerde naar een tropische 30,6 graden in de drukkende atmosfeer. Helemaal op het einde van de namiddag bereikte de regenzone ons, maar in tegenstelling tot (sommige) weersverwachtingen bleek deze niet veel om het lijf te hebben. De onweersactiviteit bleef netjes ten zuiden van ons steken terwijl de regenzone niet meer dan een handvol verdwaalde druppels opleverde. In het oosten van de Benelux pakte alles een stuk actiever uit, maar het was nog lang niet om van achterover te vallen. Enkel de wind wist tijdelijk wat aandacht te trekken met haar snelheden tot 32,2 km/h uit oostelijke richtingen. Wat het koufront tekort schoot aan activiteit, werd echter ruimschoots gecompenseerd door de bijzonder mooie wolkenstructuren die we kort voor zonsondergang te zien kregen. De bewolking bevatte immmers een flinke hoeveelheid mammatus die in het warme licht van de ondergaande zon van okergeel naar oranje rood kleurde. Toen daar plotseling ook nog een felle regenboog in verscheen, was het spectakel helemaal compleet. Na het verdwijnen van de regenboog (het was ondertussen weer droog geworden), vielen er opnieuw een aantal regendruppels, maar ook deze keer was het niet eens voldoende om het stof te blussen. De rest van de avond verliep rustig, droog en erg zwoel, en het neerslagtotaal bleef natuurlijk beperkt tot een schamele 0,0 mm.


Dinsdag, 24 augustus 2010

Op een beetje Cirrusbewolking na na was het vanochtend volledig helder, en dit bij temperaturen die op 13,2graden zijn uitgekomen. Dat heldere was natuurlijk geen lang leven beschoren in de vochtige en subpolaire zeelucht die nog steeds over ons uitstroomde. En dus werd er Cumulus fractus gevormd, wat geleidelijk uitgroeide tot stapelwolkjes die steeds groter werden. De buiigheid werd vooral in het noorden van Nederland verwacht, maar de middag was nog maar nauwelijks verstreken of het kwam ook in Brussel tot een aantal pittige buitjes. Tussendoor waren er fraaie wolkenlandschapjes te zien met diepblauwe luchten, wat Stratocumulus en Cumulus congestus. Tijdens één van die opklaringen kon het kwik uitvloeien naar 21,5 graden maar de west- zuidwestenwind liet zich nog steeds goed voelen met haar snelheden tot 45,1 km/h. In Malderen bleef het droog en tijdens de avond werden de opklaringen breder zodat we van uitgebreide zonnige perioden konden genieten. De traditionele afname van de wind is er tijdens de avond niet gekomen, en deze leek zelfs verder aan te wakkeren naar zonsondergang toe waardoor het erg kil en guur aanvoelde. In Nederland hing zelfs een lange en zeer actieve buienlijn die er plaatselijk voor felle onweders zorgde, gevolgd door vurige bliksemshows tijdens de late avond. Maar deze buien trokken slechts langzaam naar het zuiden waardoor we er hier in Malderen niets zullen van merken. We hoeven dus niet eens tot middernacht te wachten om het neerslagtotaal van 0,0 mm op te schrijven.


Woensdag, 24 augustus 2011

We bevonden ons nog steeds vlakbij de overgang van warme naar koude luchtmassa's waardoor we onderandere met veel wolken te maken kregen. Net ten oosten van het land trokken actieve onweerscomplexen voorbij terwijl de bewolking in Malderen voor hoge (ochtend)minima zorgde bij een droog maar somber weertype. Er dreven wat opklaringen binnen tijdens de voormiddag, maar tegen de middag kwamen er een aantal regenbuien opzetten die gepaard gingen met sombere kilte, en dat vertaalde zich dan ook in de lage(re) maxima van 21,7 graden. Er stond ook redelijk wat wind, met snelheden tot 27,4 km/h uit het zuid- zuidwesten. Naar de avond toe werd het terug droger en zwakte de wind sterk af terwijl de bewolking overging in Stratocumulus. Vlak voor zonsondergang dreef er vanuit het westen een wolkeloze zone binnen waardoor de rest van de avond onder een fonkelende sterrenhemel verliep. Het koelde snel af waardoor de minima van 11,7 graden nu pas bereikt werden. Het neerslagtotaal is blijven steken op 0,6 mm.


Vrijdag, 24 augustus 2012

Afgelopen nacht zijn er een paar intensere regenbuien gepasseerd maar het werd zeker geen zondvloed want een lichte vingertik op de schijbaar wat vochtigere bodem deed nog steeds wolkjes van zand en stof opdwarrelen. Door de bewolking werd het niet kouder dan 15,4 graden en het was rustig, droog en windstil. Tijdens de voormiddag kregen we een afwisseling van wolkenvelden en opklaringen te zien waarbij de focus verschoof van Altocumulus en Stratocumulus bewolking bij zonsopgang naar Cirrus en Cirrostratus tijdens de uren daarop. Deze bleken uiteindelijk onschuldig te zijn (in Malderen toch) en een onderbroken structuur te hebben. Er bleef dus ruimte over voor opklaringen terwijl er in de namiddag terug wat stapelwolkjes werden gevormd. Al bij al dus een vriendelijk weertype en de temperaturen mochten er ook nog wezen met 25,9 graden als maximum. Wel wakkerde de wind nogal aan met uitschieters tot 33,8 km/h uit zuid- zuidwestelijke richtingen. Dit was waarschijnlijk een waarschuwing van de weergoden om ons alert te maken op de nadering van een buiengebied. Want we zagen tegen de avond inderdaad hoe dreigende wolken zich samenpakten aan de zuidwestelijke horizon. De droogte gaf zich echter niet zomaar gewonnen en toen de buien in België arriveerden bleef er slechts een compact exemplaartje over dat niettemin heel toevallig in Malderen terechtkwam. Vijf minuten matige tot vrij zware regenval was het resultaat en het was net voldoende om 0,4 mm in de pluviometer te krijgen. Nieuwe buiengebieden deden vervolgens pogingen om ons vanuit Frankrijk te bereiken en één van de buienclusters had zelfs onweer aan boord. Deze poging om de pluviometers te vullen liep echter ook op niets uit en het werd een zwaarbewolkte, zachte en rustige avond met slechts een paar verdwaalde druppeltjes.


Zaterdag, 24 augustus 2013

De bewolking is afgelopen nacht verder toegenomen en we ontwaakten in een sombere, herfstachtige setting waarbij het uitspansel met tamelijk egale Altostratus was bedekt. Echt warm was het niet maar door de bewolking ook niet koud bij minima van 15,9 graden. Na verloop van tijd werd de bewolking donkerder vanuit het zuidwesten en ging het lichtjes druppelen. Vervolgens hield de neerslag urenlang aan en kregen we weer met een ouderwetse, druilerige regendag te maken. Toen we in de pluviometer keken bleek het echter een droge dag te zijn, want aan een intensiteit van 20 tot 40 druppels per vierkante meter per minuut kon de verdamping de neerslag nog net volgen waardoor er niets werd geregistreerd van al het nat dat naar beneden is gekomen. Het is in de druilerige regen zelfs nog kunnen opwarmen tot 19,8 graden. Toch hoefden de plantjes hun hoofd niet te laten hangen hoewel ze dat toch deden, want halverwege de namiddag kregen we opeens een flinke wolkenmuur te zien die zich onder de Altostratus en Nimbostratuslaag aftekende. Het zag er uitermate dreigend uit maar leek zich aanvankelijk in de verkeerde richting te bevinden daar de wind uit het zuidoosten kwam terwijl de bewolking in het westen hing. Doch plots draaide de wind naar het westen en hing de buienwolk dan toch nog in de goede richting voor de planten. Nadat we een indrukwekkende whale's mouth te zien kregen met krachtige, turbulente stijgstromen erin vielen er een twintigtal zeer dikke druppels waarop het terug droog werd. Het leek dus een storm in een glas water te zijn, doch onder begeleiding van een aanzwellend geruis kwam na tien lange minuten opeens een regengordijn aanstormen en zagen we het water met bakken naar beneden komen: een stortvlaag met dikke, tropisch aandoende druppels die gepaard ging met het binnenstromen van gevoelig koudere lucht. Daarna werd het weer droog vanuit het zuidwesten en leken we op een rustige, zwaarbewolkte avond af te stevenen. Na een uurtje veerde de buienlijn echter terug vanuit het oosten en kregen we terug een periode van gezapige regenval te verwerken die het neerslagtotaal verder aanvulde tot 7,6 mm. Het was al bijna donker toen het definitief droog werd en we een kille, zwaarbewolkte en herfstachtig aandoende nacht ingingen


Zondag, 24 augustus 2014

We kwamen vandaag onder de invloed van een volgende depressie terecht welke haar komst aankondigde met sluierwolken die we vanmorgen bij het optekenen van de minima van 13,5 graden reeds konden opmerken. Toch zou al snel blijken dat deze depressie vandaag eerder een positieve invloed op het weer had. In de hogere luchtlagen werd immers warmere lucht aangevoerd die ervoor zorgde dat de buienactiviteit beperkt bleef en de stapelwolken minder konden uitgroeien. Tussendoor volgden aangename zonnige perioden, al werden de stapelwolkjes rond de middag toch nog iets te enthousiast en kwam de zon tijdelijk in moeilijkheden. Zeker tijdens de namiddag was dit het geval want een deel van de wolken spreidde zich uit tot Stratocumulus die garant stond voor twee killere intermezzo's die elk ruim een half uur duurden. De eerste ging zelfs gepaard met een licht buitje dat erg dikke regendruppels achterliet maar waarvan de neerslag toch niet voldoende was om meetbaar te zijn (0,0 mm). De tweede wolkeninvasie ging niet gepaard met neerslag en werd gevolgd door een volledig uitklaren van de hemel waarbij er slechts weinig stapelwolkjes overbleven. Daartussen haalden we dan de maxima die 19,4 graden bedroegen. Maar de sluierwolken waren ondertussen al flink toegenomen en in het westen pakte zich een dreigende laag van Altostratusbewolking samen. De sluierwolken waren overigens niet aaneengesloten want er bleven tot laat in de avond nog enkele diepblauwe stukken over waarin de zon nog voor een aangename afsluiter voor deze al bij al niet zo slechte zomerdag kon zorgen. Zodra deze onder was zorgden de resulterende opklaringen voor een erg snelle afkoeling die werd versterkt door het wegvallen van de west- noordwestenwind.


Maandag, 24 augustus 2015

Dankzij de bewolking is het niet kouder dan 12,3 graden geworden, maar deze zag er erg dreigend uit door toedoen van een regenzone die vanuit het zuid- zuidwesten naderde. We keken aan tegen Altostratus, Altocumulus castellanus, Stratus fractus en Cumulus congestus terwijl er af en toe nog een vluchtig zonnestraaltje doorheen brak. Vooral ten noorden van ons waren nog brede opklarjngen te zien. Het was vrij rustig met een zuidelijke tot zuidoostelijke zwakke wind twerwijl er af en toe een losse dikke regendruppel viel. Rond de middag ging het voor korte tijd intenser regenen, maar deze neerslag bleek niet meetbaar te zijn en het klaarde vanuit het zuiden weer op. Nu was het echter de wind die met de hoofdrol ging lopen (vliegen) door fel aan te wakkeren waarbij ze naar zuid-zuidwestelijke richtingen ruimde. Het zou op guur en ruig herfstweer lijken ware het niet dat we in opklarigen terecht kwamen die een zeer diepblauwe lucht tevoorschijn toverden waarin de zon ons met bijna tropische kracht kon verwarmen. Ook de aangevoerde lucht was lang niet koud ondanks haar polaire oorsprong en we haalden nog maxima van 23,2 graden. Verder had het allemaal veel weg van een voorjaarsbuienlucht met prachtige contrasten en spierwitte stapelwolken die zich in de blauwe lucht ontwikkelden. Aanvankelijk zag het er niet naar uit dat we nog regen van betekenis zouden krijgen, doch nadat we in het zuidwesten een ogenschijnlijk onschuldig regengordijntje zagen hangen, begon het opeens uit het niets te donderen. Er ontwikkelde zich een onweersbui die met een ontlading per vijf seconden behoorlijk actief was voor hetgene dat je in de polaire luchtmassa zou verwachten. Ook de neerslag mocht er wezen (zeker voor de plantjes) want deze kwam opeens met bakken naar beneden. Door de krachtige stroming duurde het onweer echter maar een ruime vijf minuten waardoor het neerslagtotaal alsnog beperkt bleef tot ongeveer 1,0 mm. De hemel zag er nu een stuk dreigender en onstabieler uit toen de zon er weer doorkwam, en door de diepblauwe lucht en het eventjes wegvallen van de wind werd het nu drukkend warm. Het duurde echter niet lang of we lagen reeds in de schaduw van een volgende buiencluster die het opnieuw flink liet hozen te Malderen. Ook later op de avond vielen er nog een aantal buien al leek de fut er een beetje uit te zijn en zat er nu ook geen onweer meer bij. Toch zat de atmosfeer nog steeds boordevol energie waarvan de krachtige zuidwestenwind en de zeer snel voorbijdrijvende wolken getuigden. Na zonsondergang begon de buienactiviteit opnieuw op te leven. Doordat deze verderging tot na middernacht is het neerslagtotaal niet helemaal duidelijk, al lijkt het in de buurt van 5,0 mm te liggen.


Woensdag, 24 augustus 2016

Het was nog steeds helder en zacht bij minima van 15,3 graden en een veelbelovende azuurblauwe hemel. Doch wie goed keek kon in het westen Cirrus en Cirrostratus bewolking zien die scherp afgetekend was en zich maar net boven de horizon bevond waardoor velen deze wolken niet eens opmerkten. Maar we hoefden ons er sowieso geen zorgen om te maken want het zomerweer bleef ook vandaag stevig in het zadel zitten. Sterker nog, er werd nog warmere lucht aangevoerd waardoor het kwik nog heter kon uitpakken dan gisteren. De bewolking die tijdens de ochtend nog te zien was loste weer grotendeels op, al wisten enkele verdwaalde Cirrusplukjes (floccus) het nog de ganse dag vol te houden. Ondanks hun aanwezigheid bleef de lucht wel azuurblauw zoals we ze hier maar zelden te zien krijgen (zeker in zomerse situaties), en de maxima spraken voor zich met 34,8 graden. Verkoeling konden we uit een naar zuidoostelijke richtingen krimpende wind halen. De avond verliep in erg warme omstandigheden, al kwamen er vooral uit Nederland meldingen binnen van opvallend snelle afkoelingen die deels aan de droge lucht die weinig warmte kan vasthouden, toe te schijven waren. Die droge lucht zorgde er ook nog voor dat er niet meer dan 0,0 mm in de pluviometer te vinden was.


Donderdag, 24 augustus 2017

De bewolking is tijdens de nacht weer afgenomen en bestond vooral uit wat verspreide Cirrus en Cirrostratus. Met minima van 14,3 graden was het heerlijk koel en de zon maakte al snel haar opwachting om er een vriendelijke zomerdag van te maken. Tijdens de voormiddag werden er in de vrij vochtige zeelucht stapelwolkjes gevormd die zich op een niet al te sterk zuid- zuidwestelijk briesje lieten voortdrijven. Ze hadden geen kwade bedoelingen (of goede voor de planten) waardoor het grootste deel van de dag vrij zonnig verliep met een bewolkingsgraad van ongeveer 3/8. De Cirrus en Cirrostratusbewolking bleef zichtbaar en had de neiging iets toe te nemen naar de avond toe zonder echter in Altostratus over te gaan. We haalden maxima van 22,8 graden en zeker aan het begin van de avond voelde het nog behoorlijk warm aan. Maar we zaten dus wel degelijk in polaire zeelucht en na zonsondergang koelde het dan ook razendsnel af. Het bleef rustig waarbij de stapelwolken verdwenen en er enkel Cirrusveldjes overbleven terwijl we konden afsluiten met een neerslagtotaal van 0,0 mm.