Zes uur lang op een relatief kleine boot vanuit IJmuiden met negen man (bedrijfsuitje) wezen zee vissen op makreel, boven zeewrakken op Noordzee. Later aan de kust doorgegaan op platvis. Ondanks de matige verwachting brak de zon al snel door en was het de gehele dag in een strook voor de kust onbewolkt. Nu een rode kop.
Windstil, dus ik al blij. Nou, niet dus. Door een lagedrukgebied voor de kust van Noorwegen was er een constante deining van pakweg 1 tot 1,5 meter. Na een kwartier zeevissen ben ik geheel groen op een bankje gaan zitten om me - op advies van de schipper - op de horizon te focussen. Wat een verschrikking zeg. Als die boot maar ging varen op volspeed ging het wel, maar dat stilliggen met die deining. "Ja, dit zijn de ergste voor mensen die las hebben van zeeziekte", aldus de schipper van wie ik al snel een wagenziekte tabletje kreeg, plus twee ook al groene collega's. Een vierde collega hing al snel over de railing. In de middag trok het bij mij gelukkig weg - in combinatie met kauwgum kauwen (gouden tip!), maar dit dus nooit weer. Ik hoor op land! Zo fijn toen ik aan land kwam dat alle gebouwen stilstonden!