Dinsdag, 20 september 2004
Degenen die vandaag op kantoor moesten werken zullen het zich niet beklagen want schrijver dezes had het weersverloop van vandaag heel anders gehoopt. Reets in de vroege uurtjes werden we netjes toegedekt door middelhoge bewolking die voor de rest van de dag is blijven hangen en begeleid werd door een strakke zuidwester met rukwinden tot 48 km/h, en mede door de afwezigheid van de zon moesten we het vandaag dus stellen met eerder herfstachtig aandoende temperaturen tussen 11,8 en 16,3 graden. Naar de avond toe is onder de reeds aanwezige wolkenlaag nog een tweede wolkenlaag gaan binnenschuiven die het op de lagere regionen van de atmosfeer gemunt heeft en blijkbaar dik genoeg is om af en toe al wat motregen los te laten; samen met de nog steeds uitbundig tekeergaande wind belooft dit een herfstavond van het zuiverste soort te worden. Vannacht zullen we nog van de nodige hoeveelheid regenwater voorzien worden terwijl het er tot en met woensdag niet al te best uitziet met onderkoelde temperaturen en regenzones die regelmatig bij ons te gast zullen zijn...
Dinsdag, 20 september 2005
(Thailand) Na de zware stortbuien die we gisteren te verduren kregen, werden kort na middernacht de sluizen hierboven nogmaals opengezet, waarbij er duidelijk niet op tien liter meer of minder gekeken werd. Af en toe kwam de 'fanfare' langs, maar zeer elektrisch geladen kunnen we de buienmolen hier zeker niet noemen. Het onweer duurde zo'n zes uur aan één stuk waarbij intense stortregen werd afgewisseld met matige regen. Tegen de ochtend keerde de rust weer en viel er slechts lichte of matige regen, zij het dan wel continu en een uurtje later heraktiveerde het onweer met opnieuw vrij zware stortvlagen en af en toe een donderslag. Tegen de middag werden de 'waterwerken' eindelijk voltooid en kregen we een waterzonnetje te zien, maar ondertussen werd er ten westen van ons boven de Koh Hong eilanden nieuw onweer uitgebroed waarmee we in de late namiddag kennis konden maken. Een ongeveer 10 minuten durende stortbui werd voorafgegaan door een driedubbel gelaagde de shelfcloud waarna nog een licht buitje de avond inleidde. De zonsondergang was er eentje van adembenemende schoonheid en de uren daarop verloopten rustig maar zwoel.
Woensdag, 20 september 2006
Een in wolkenloze omstandigheden verlopen nacht zorgde ervoor dat het kwik een flinke duik nam en voor het eerst sinds lang beneden de tien graden terechtkwam. Desalniettemin is die 9,1 graden een best nog redelijke temperatuur voor de tijd van het jaar. Met een beetje vertraging door de korter wordende dagen kregen we uiteindelijk de zon te zien die de nachtelijke afkoeling al snel ongedaan wist te maken en hierbij slechts wat hoge wolkensluiers te vrezen had. Eens de onderste luchtmassa's wat opgewarmd waren kwamen er stapelwolkjes op de proppen die zich aan deze energie kwamen tegoed doen maar er gelukkig niet al te gulzig mee omsprongen zodat ze niet konden doorgroeien en vooral een decoratieve functie beoefenden aan de met nog wat sluierwolkjes gedeelde hemel. De temperatuur steeg hierbij goed door maar zomerse waarden werden net niet bereikt. We haalden uiteindelijk 23,5 graden wat op zich wel frisjes aanvoelde door de zuid-zuidwestelijke wind die een tandje bijstak naar 32,2 km/h. Op wat sluierwolkjes en condensatiesporen van vliegtuigen na, eindigde de dag onder een heldere hemel die er ondanks de aanvoer van warmere luchtmassa's voor zorgde dat het tijdens de avonduurtjes weer aardig afkoelde. De pluviometer toonde ondanks het mooie weer 0,2 mm neerslag, vermoedelijk afkomstig van dauwdruppeltjes en/of resterend vocht van de regen gisteren.
Donderdag, 20 september 2007
Tijdens de voormiddag werden we alweer geplaagd door flinke wolkenmassa's die de zon nauwelijks ruimte gaven. Samen met de wolken is echter gevoelig zachtere lucht binnengedreven. Dit was reeds merkbaar aan de ochtendminima die niet beneden de 12,3 graden uitkwamen. En ondanks de bewolking was er van neerslag nauwelijks sprake. Na de middag kwamen er wat opklaringen maar ook dan bleven zonneschijn en blauwe lucht schaarse artikelen. De bewolking bestond voornamelijk uit Stratocumulus met op grotere hoogte een weinig Cirrusbewolking die naarmate de dag vorderde heel langzaam leek toe te nemen. Het geheel oogde vooral tijdens de namiddag uitermate stabiel door de zeer sterk afgeplatte wolkenvelden die leken gevangen te zitten onder een onzichtbaar deksel (inversielaag) welke trouwens behoorlijk wat indruk maakte toen onderdrukte convectiestromingen onder de inversie voor spectaculaire mamatus achtige structuren zorgden. Ondanks de stabiele opbouw van de atmosfeer moesten we vandaag weer opboksen tegen flinke windstoten die opliepen tot 32,2 km/h uit het zuidwesten en daarmee voor de nodige hinder zorgden. Het werd ondanks de bewolking aangenaam zacht met temperaturen die opliepen tot 19,6 graden in de late namiddag. Tijdens de avond was er dan weer een geleidelijke afname van de bewolking en konden we nog een graantje meepikken van de avondzon + zonsondergang, maar de hoge sluierwolken die voortdurend werden aangevoerd gaven aan dat frontale regenzones niet ver uit de buurt waren. Eén van die regenzones heeft in het uiterste noorden van Nederland overigens voor neerslaghoeveelheden tussen 20 en 30 liter per vierkante meter gezorgd terwijl Malderen er droog vanaf kwam. Na zonsondergang bleven de opklaringen in stand en zagen we in het vale maanlicht de contouren van Stratus fractus en Stratocumulus voorbijdrijven terwijl er tussen de maan en eerdergenoemde bewolking nog steeds een dunne sluier van Cirrostratusbewolking aanwezig was. Het etmaal werd vervolgens droog maar vrij winderig afgesloten.
Zaterdag, 20 september 2008
Nadat we vanochtend weer bibberden bij minima van 3,3 graden, maakte een stralende nazomerdag haar opachting waarbij er van bewolking nauwelijks sprake was en de atmosfeer onder invloed van de enthousiaste zon snel opwarmde. Na de middag werden er wat stapelwolkjes gevormd terwijl er ook een weinig Cirrusbewolking voorbijdreef, en dit bij een noordoostelijk briesje met snelheden tot 20,9 km/h. Tegen de late namiddag zaten we weer op een aangename 19,7 graden als maximumtemperatuur.Tijdens de avond verdwenen de stapelwolkjes alweer, maar op grotere hoogte kwam ondertussen meer Cirrus en Cirrostratusbewolking binnengedreven die een vrij gunstig effekt lijkt te hebben om de temperaturen vermits het na zonsondergang iets minder koud aanvoelde dan gisteren en eergisteren. Wel was er weer die opvallende shemeringsgloed (vulkaanstof?) die een tijdje nadat de zon was ondergegaan, inzette. Geen enkele wolk is er vandaag in geslaagd om neerslag achter te laten waardoor we opnieuw een dagtotaal van 0,0 mm kunnen noteren.
Zondag, 20 september 2009
Het was vanmorgen erg zacht met minima die niet beneden de 12,8 graden zijn gedaald. Doch de herfst komt reeds om het hoekje kijken, en liet dit merken in de vorm van een erg nevelige atmosfeer waarbij de zon werd gedegradeerd tot een waterig vlekje aan de amberkleurige hemel. Tot grote teleurstelling van veel land- en tuinbouwers mogen we dat waterige echter niet al te letterlijk nemen, want ook vandaag is er geen druppel regen gevallen. Maar hoe dan ook, de bewolking werd kort voor de middag dikker zodat we tijdelijk tegen een sombere, egaalgrijze hemel aankeken. Gelukkig was het bijzonder zacht en was het zelfs onder de winters ogende hemel aangenaam toeven in de buitenlucht. Door de uitgedroogde bodem werd mistvorming tegengewerkt en kwam het nooit verder dan een nevelige waas die boven het landschap hing. Een heel verschil met delen van Nederland die de voorbije weken aanzienlijk meer regen gezien hebben, en in een dikke erwtensoep verdwenen. Na de middag loste de Stratusbewolking weer op en evolueerden we naar een aangenaam zomers weertype waarbij het verder kon opwarmen naar 24,8 graden. Er stond hierbij meer wind dan je bij dit nevelige weertype zou verwachten, maar het bleef beperkt tot 16,1 km/h uit het noorden zodat we zeker niet mogen klagen. Tijdens de avond was het opnieuw erg zacht, maar toch duidelijk koeler dan gisteren rond dezelfde tijd. Er was dan ook geen enkele bewolking aanwezig die de warmte zou kunnen vasthouden.
Maandag, 20 september 2010
Het was vanochtend erg heiig en er hing veel Altostratus en Cirrostratus. Tegen de middag ontstond er Cumulusbewolking die flink ging opbollen terwijl er weer een loden hitte over ons neerdaalde. Maxima rond 32 graden waren dan ook niet uit de lucht gegrepen en de aambeeldvormige wolkenstructuren van een zich ontwikkelend onweer waren dat al evenmin. Dit aambeeldje van Cirrus densus was opvallend smal maar het onweer groeide snel uit tot het een omvangrijk buiencomplex werd dat zich later ook over zee ging uitbreiden. De regen werd ingeleid door een lage regenboog, maar veel stelde het uiteindelijk niet voor. Nadat de bui weer in elkaar zakte, kregen we uitzicht op bijzonder fraaie Cumulus congestus wolken die ons samen met Stratus fractus bewolking tijdens de rit naar Kurashiki vergezelden. In de bergen werd door de regen en het vocht in de lucht mist en zeer laaghangende bewolking gevormd wat eveneens erg mooi oogde. Bij zonsondergang hing er een mengeling van Altocumulus, Altostratus en Cirrus en werd het opvallend rustig.
Dinsdag, 20 september 2011
Omstreeks 1H30 kon de warme lucht achter het gisteren besproken warmtefront ook in de lagere luchtlagen doordringen. De minima van 13,3 graden werden dan ook reeds rond dat uur bereikt terwijl het bij het aanbreken van de dageraad reeds merkbaar zachter was. De zon kreeg echter de kans niet om op te komen voordat er uitgestrekte Stratocumulusvelden binnenvielen, en dit terwijl het bij de eerste schemering nog lichtbewolkt was met vooral Cirrostratus. Het warmtefront had inderdaad vochtige lucht meegebracht, en wist al snel een temperatuursinversie op poten te zetten waardoor al dat vocht voor laaghangende wolkentroep ging zorgen. Wie er vroeg bij was kon nog genieten van de mooie uitzichten die de eerste Stratocumulusvelden opleverden, maar de latere vogels werden afgestraft met een deprimerend Stratus wolkendek waarin slechts een paar minuscule gaatjes overbleven. Als we de satellietbeelden mogen geloven waren er echter nog een aantal brede opklaringen die vooral ten noorden en noordwesten van Malderen nog iets nazomerachtigs uitstraalden. De nadruk bleef op de meeste plaatsen echter liggen op laaghangende bewolking terwijl het kwik zonder zonneschijn ook al niet veel hoger hing met 20,4 graden. De wind had er duidelijk ook al niet veel zin in met hooguit een zwak zuchtje tot 29,0 km/h uit het zuidwesten als resultaat. Tijdens de avond koelde het af naar dezelfde minima als vanochtend.
Donderdag, 20 september 2012
Onder invloed van een naderend warmtefront zijn de buienwolken weer gaan oplossen (advectie) en werd het tijdens het eerste deel van de nacht helder zodat het stevig afkoelde en berekoud werd met minima van 6,6 graden. Daarna arriveerde de bewolking van het warmtefront en in het eerste schemerlicht zagen we dan oranje oplichtende Cirrusvelden en mooi geribbelde Altocumuli vanuit het zuidwesten binnenschuiven. Daaronder hing een massieve laag Stratocumulusbewolking die zich razendsnel over het luchtruim uitbreidde en het sfeervol gekleurde ochtendplaatje meteen in een sombere herfstlucht omtoverde. Dit was gelukkig maar tijdelijk want we kwamen terug in een zone met opklaringen terecht die ons mooi nazomerweer bracht. De bewolking ging over in Stratocumulus, verdween en maakte plaats voor een tamelijk scherp begrensde laag Cirrostratus vanuit het zuidwesten. Ondanks deze scherpe begrenzing werd de bewolking nauwelijks dikker toen ze eenmaal boven ons hing, en ging het eerder om een zeer uitgestrekt, erg egaal en tamelijk dun wolkendek. De nodige optische verschijnselen waren er ook in te zien zoals halo's en bijzonnen, en voor wie dit nog niet genoeg vond, werd er ook nog in mooiweerswolkjes voorzien (Cumulus mediocris). Echt hoge toppen kon het kwik in de van polaire origine zijnde luchtmassa niet scheren, maar dankzij de nog relatief sterke zon was er toch nog een aangename 17,9 graden mogelijk. De wind draaide naar zuidwestelijke richtingen en bleef bescheiden met snelheden tot 22,5 km/h. Naar de avond toe losten de stapelwolken weer op en was er niet veel boeiends meer te zien in het Malderse luchtruim. Het wolkendek was erg egaal, vertoonde weinig structuur en er waren ook geen felle schemeringskleuren zichtbaar. Hoewel de Cirrostratusbewolking een isolerende werking heeft, was er nog voldoende uitstraling om een stevige afkoeling te veroorzaken en de temperaturen kwamen op het einde van de avond reeds in de buurt van 10 graden uit. De bewolking dikte niet meer verder aan en tot neerslag is het dan ook niet gekomen zodat we met 0,0 mm konden afsluiten.
Vrijdag, 20 september 2013
Het voelde vanochtend tamelijk zacht aan bij minima van 11,3 graden en een betrokken hemel. Na zonsopgang begonnen er gaten te vallen in de Stratusbewolking die overging in Stratocumulus en leek er een mooie nazomerdag in de steigers te staan. Doch tegen de middag werden er massaal stapelwolken gevormd in die opklaringen en deze groeiden ook nog eens uit tot buien die vooral in Nederland actief waren maar ook Brussel wisten mee te pikken met af en toe wat gedruppel. De stapelwolken spreidden zich gedeeltelijk uit tot nieuwe Stratocumulusvelden waardoor er een sombere en kille periode volgde van een paar uur. Pas op het einde van de namiddag verdwenen deze mooiweerbelagers weer en kregen we terug opklaringen te zien waarin het opwarmde tot 17,3 graden bij een zeer zwakke westelijke tot noordwestelijke wind. Maar dan was het weer de Stratocumulus die naar de avond toe dikker werd en opnieuw een korte episode van somber en grijs weer inluidde. Gelukkig ontstonden er al snel weer nieuwe opklaringen en konden we de dag alsnog in tamelijk vriendelijke omstandigheden afsluiten. Het neerslagtotaal bleek niet meetbaar te zijn in Malderen waardoor we met 0,0 mm konden afsluiten.
Zaterdag, 20 september 2014
Hoewel de dag volgens vele voorspellers een grijze en mistige start zou nemen, ontwaakten we onder een blauwe hemel met zonneschijn bij minima van 14,5 graden. En toch hadden die weersvoorspellers gelijk want een uurtje later was het inderdaad grijs en mistig. De laaghangende bewolking is plots vanuit het niets ontstaan al kon ze niet verhinderen dat het ook zonder zon en vertezicht aangenaam warm zomerweer werd. En toen die zon er na de middag toch doorkwam werd het zeer warm bij temperaturen tot 23,7 graden bij een veranderlijke, zeer zwakke wind. De lucht had een heiige, fletse kleur en daardoor was het erg moeilijk om de rand van een indrukwekkende ijskap te bemerken, afkomstig van een fors onweersgebied boven noordwest Frankrijk. Langzaam maar zeker kwam het gevaarte dichterbij en toen de zon erachter verdween was het al iets gemakkelijker om de aanwezigheid van deze bewolking op te merken. Tegen zonsondergang hadden zich forse wolkenmassa's ten zuiden van ons samen gepakt waaronder een band van Stratocumulus hing die een beetje aan een rolwolk deed denken. De ijskap lichtte amber op in de laatste schemering waardoor er een aparte sfeer hing. Ondertussen draaide de wind naar het noorden en koelde het het af toen ze aanwakkerde. Toch was ook dit nog een zomeravond om in te kaderen en pas tegen middernacht in te pakken met fleece toen we het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenen.
Zondag, 20 september 2015
Voor de verandering maakten brede opklaringen vanochtend hun opwachting terwijl het tamelijk fris was met 8,5 graden. Wat er van bewolking zichtbaar was bestond uit Cirrus en condensatiestrepen. Kort voor de middag ontstonden er flinke stapelwolken maar deze keer schopten ze het niet meer tot buien en was er ook geen uitspreiding tot Stratocumulus meer. Door afwezigheid van wind en brede opklaringen werd het bij momenten zeer aangenaam terwijl we maxima van 21,0 graden haalden. De Cirrusbewolking vertoonde erg fraaie strepen en lijnstructuren (intortus, fibratus, floccus, uncinus) en leek vanuit het noordwesten te komen. Tegen de avond leek er toch een frontje in de buurt te komen daar we nu een band van Altocumumus floccus en castellanus bewolking over ons geschoven kregen die mooi rood oplichtte bij zonsondergang. Verdere gevolgen bleven echter uit waardoor we gerust het neerslagtotaal van 0,0 mm konden optekenen.
Dinsdag, 20 september 2016
Er hing veel Stratocumulus bewolking tijdens de ochtend en het was afgekoeld tot 11,8 graden. De blauwe lucht was terug wat helderder (de melkachtige waas van gisterenavond is er wat uitgegaan) maar het zag er nu wat onstabieler uit. Een deel van die Stratocumulusbewolking hield namelijk het midden tussen castellanus en floccus bewolking die als typische onweersverklikkers bekend staan. Maar het bleef rustig en de bewolking begon in de loop van de voormiddag af te nemen zodat de zon weer alle kansen kreeg om er terug een fraaie nazomerdag aan te breien. Tegen de middag werd er Cumulusbewolking gevormd die op sommige momenten erg enthousiast leek te zijn waardoor deze doorgroeide en tegen een temperatuursinversie aanknalde. Hierdoor werd er Stratocumulus gevormd (uitspreiding) en liep het voor de zon zeker niet over rozen. Toch slaagde het kwik erin om 23,6 graden aan te tikken als maximum en het scheelde ook al een heel stuk dat de veranderlijke wind (lichte voorkeur voor oostelijke richtingen) vrijwel niet voelbaar was. Tegen het einde van de namiddag zakten de stapelwolken in elkaar en werd de Stratocumulus dus niet meer bijgevoederd waardoor de opklaringen breder werden. De zon gaf toen echter niet veel warmte meer (al was dit uiteraard de oorzaak van de wegzakkende Cumuli) en tijdens de avond koelde het dan verrassend snel af waardoor menig terrasjesganger meteen weer naar binnen of onder een infraroodstraler gejaagd werd. De rest van de avond verliep onder een afwisseling van Stratocumulus restanten en brede opklaringen waarbij het eigenlijk niet meer de moeite was om nog eens een ommetje langs het weerstation te maken want de pluviometer wees toch weer 0,0 mm aan as dagtotaal.
Woensdag, 20 september 2017
De buien zijn er tijdens de nacht weer uitgegaan en we ontwaakten in een flink bedauwde en windstille omgeving. De minima zijn hierbij uitgekomen op 8,9 graden waarna de zon het voor het zeggen kreeg om de boel weer op temperatuur te krijgen. En dat ging erg gemakkelijk want de enige bewolking die werd gevormd was Cumulus fractus terwijl er in de hogere luchtlagen nog een beetje Cirrus en Cirrostratus te zien was die naar de middag toe verdween. Er stak een zwak zuidwestelijk briesje op en we haalden aangename nazomerse maxima van 17,4 graden tijdens de namiddag. Maar de vreugde was slechts van korte duur want er dreef massaal Stratocumulusbewolking binnen vanuit het westen waardoor we de zon zeker in de tweede helft van de namiddag maar weinig te zien kregen. Helemaal overtrokken werd het overigens niet, maar in Malderen hingen de opklaringen meestal in de verkeerde hoek, namelijk het noorden en zonder zon voelde die zuidelijke bries toch wel erg fris aan tijdens de late namiddag en avond. Wel konden we het ondanks al dat gewolk nog droog houden waardoor het neerslagtotaal vandaag op 0,0 mm bleef steken. Tijdens de late avond kwam er terug wat meer ruimte tussen de Stratocumulusvelden, maar tegen die tijd verdween de zon weer achter de Aarde en was het verhaal van de terrasjesgangers definitief afgelopen.
Donderdag, 20 september 2018
Ook deze ochtend was het weer vrij winderig en zacht met minima van 15,0 graden. Er hing Cirrusbewolking en in het zuidoosten hingen banden met Altocumulus undulatus. Er volgde een sfeervolle zonsopgang en overdag konden we genieten van fraaie Cirrus- en Cirrostratus partijen die af en toe gezelschap kregen van Altocumulusveldjes. De wind was wat minder brutaal dan gisteren al was ze nog steeds goed voelbaar. We haalden voorlopig voor de laatste keer zomerse maxima van 25,7 graden bij veel zonneschijn. Tijdens de avond ging de wind bijna helemaal liggen doch verschenen er dikkere partijen Cirrostratus in het noordwesten die tamelijk scherp begrensd waren en overgingen in Altostratus. Het deed wat denken aan de ijskappen van onweersbuien al liep het voorlopig nog zo'n vaart niet. De avond verliep rustig en droog in zachte omstandigheden waarbij we terug afsloten met 0,0 mm als neerslagtotaal.