Donderdag, 14 oktober 2004
De eerste uurtjes voor zonsopgang waren we nog netjes toegedekt onder middelhoge en lagere bewolking, doch in de loop van de voormiddag ging de bewolking er vandoor in oostelijke richting. De structuur was zeer typisch voor een koufront, mede door de snelle overgang naar helderblauwe lucht en de vertikale structuren in de wegtrekkende wolkenband. Daarna konden we tijdelijk van opklaringen genieten, maar de nog aanwezige stapelwolkjes gingen het al snel in vertikale richting zoeken en na de middag passeerden dan enkele buienlijnen. Naarmate de buienmolen op gang kwam werden de luchten steeds indrukwekkender maar ook dreigender. Brussel kreeg er in elk geval flink van langs, maar het navigatiesysteem van de buienmachiene vertoonde duidelijk flinke mankementen waardoor het onbegonnen werk was om Malderen terug te vinden en zo kwamen we er met slechts 0,4 mm vanaf. De wind wist daarentegen goed van aanpakken, met snelheden tot 45 km/h was ze vandaag in topvorm, wat van de temperaturen dan weer niet kan gezegd worden want deze hielden het bij een bescheiden 11,8 tot 14,5 graden. De komende dagen zal het onder de buienmachiene, waarvan het navigatiesysteem ondertussen hopelijk hersteld is, trouwens nog verder afkoelen. Al bij al verdienen de weergoden dankzij de mooie wolkenlandschappen en het 'boeiende' weertype vandaag toch nog een dikke pluim...
Vrijdag, 14 oktober 2005
De eerste uurtjes van deze dag kreeg Malderen af te rekenen met heel wat mist en lage bewolking waardoor de rest van de dag flink leek te zullen tegenvallen, doch halverwege de voormiddag was de lage bewolking grotendeels verdwenen en volgde er een aangename nazomerdag waarbij de eerder aangekondigde buien er blijkbaar geen goesting in hadden vandaag en zich slechts beperkten tot het noordelijke deel van Nederland waar de regenzone trouwens ook een stuk aktiever heeft uitgepakt. Echt stralend werd het echter ook weer niet want er bleef steeds een dunne nevel hangen waardoor de lucht eerder melkachtig kleurde in plaats van stralend blauw. De wind hield zich hierbij eerder bescheiden op de achtergrond met hooguit 10 km/h uit het noorden en daardoor was de inval van koelere zeelucht nog niet zo goed voelbaar, het kwik haalde nog steeds de twintig graden grens al was het met 21,7 graden al iets minder dan gisteren. Hoewel de komende twee nachten eerder fris zullen uitpakken lijkt het gevaar voor nachtvorst geweken te zijn en zijn de vooruitzichten de komende dagen ook enigzinds gewijzigd: de depressiekernen zullen zich terug ten westen van ons ophouden zodat we weer in zuidelijke stromingen blijven en dit tot dinsdag wanneer de westcirculatie toch een doorbraak lijkt te willen forceren en we de eerste aktieve regenzones mogen verwelkomen. Ook de dagen erna zouden de regenzones ons in hun greep houden.
Zaterdag, 14 oktober 2006
De laaghangende bewolking die zich gisterenavond reeds begon te vormen heeft zich natuurlijk de ganse nacht kunnen in stand houden waardoor we vanochtend in een uiterst sombere herfststemming het daglicht zagen wederkeren. De invloed op het kwik was echter positief: het werd niet kouder dan 13,2 graden. Het mistroostige weersbeeld palmde ook de ganse voormiddag en een stuk van de namiddag in maar verse neerslag kwam er gelukkig niet aan te pas. Schuchtere opklaringen maakten uiteindelijk hun intrede halverwege de namiddag waardoor de laatste paar uur van de daglichtperiode een heel wat vriendelijkere aanblik toonden. De opklaringen waren het gevolg van de wind die het oosten is gaan opzoeken en hierbij drogere landlucht naar Malderen stuwde. Ze wakkerde bovendien aan tot 19 km/h waardoor de luchtlagen duchtig gemengd worden en de vorming van verse mist bij voorbaat een halt werd toegeroepen. De opklaringen werden langzaam breder zodat er bij zonsondergang slechts een wolkenloze, heldere lucht restte. De afkoeling heeft zich echter reeds ingezet waardoor we morgenvroeg wellicht een stuk lagere temperaturen zullen aantreffen vandaag. Indien de wind niet te sterk afzwakt de komende uren kan een al te exessieve afkoeling echter vermeden worden
Zondag, 14 oktober 2007
Erg veel valt er over deze dag niet te vertellen wegens het standvastige en eentonige weertype dat er heerste. Gelukkig kunnen we dat deze keer in positieve zin opvatten, want van 's morgens vroeg tot aan zonsondergang stond er een schitterende najaarszon te blinken aan een diepblauwe hemel. Niet het minste spoortje van mist, nevel of andere bewolking viel er te bespeuren terwijl een zacht oost- zuidoostelijk briesje met snelheden tot 16,1 km/h het kwik een duwtje in de rug gaf om op te klimmen van de eerder onderkoelde minima van 4,2 graden naar een maximum van 19,7 graden in de late namiddag. Naast het fraaie weer en de vrij hoge temperaturen vielen ook de zeer goede zichtbaarheden op die niet alleen in horizontale richting uitstekend waren, maar ook in vertikale richting waardoor de blauwe kleur van de lucht uitzonderlijk diep was. Op sommige momenten neigde dit zelf naar het zwart toe. De wind ging 's avonds weer liggen en we kregen kort voor zonsondergang in het uiterste westen nog iets te zien dat op bewolking leek in de vorm van condensatiesporen van vliegtuigen die niet meer oplosten. Het gaat hier wellicht om vochtige luchtmassa's die op grote hoogte werden geadvecteerd door een golvend koufront dat boven de Britse Eilanden en Ierland voor een heel wat minder zonnig weertype heeft gezorgd. Volgens de satellietbeelden raakt dit front nauwelijks verder in onze richting waardoor we hier voorlopig nog niet hoeven voor te vrezen. Een herhaling van het nazomerweer dat vandaag de plak zwaaide lijkt dan ook meer dan waarschijnlijk. Eerst moeten we echter een frisse nacht doorworstelen die nu reeds wordt aangekondingd door een snelle daling van de temperatuur.
Dinsdag, 14 oktober 2008
De plotse opklaringen van gisterenavond hebben dan toch maar besloten om hun biezen te pakken waardoor we vanmorgen weer geconfronteerd werden met de vergrijzing van de nazomer. Het waren vooral laaghangende wolken die de plak zwaaiden, wat de nachtelijke afkoeling kon afremmen en dus in zachte minima van 13,1 graden resulteerde. De eerste helft van de voormiddag kende een gelijkaardig weertype, maar daarna besloot de Stratusbewolking om op haar beurt te verkassen en zagen we de zon weer verschijnen tussen een vrij chaotisch aandoende mengeling van Stratus fractus, Altocumulus en Cirrostratus waartussen zich opklaringen bevonden die zachte, lichtblauwe kleurentinten kregen. Nog steeds in subtropische luchtmassa's vertoevende, konden we nu toekijken hoe het kwik weer een mooie prestatie leverde door op te lopen naar 20,1 graden terwijl de wind eerder kalmpjes bleef met snelheden tot 17,7 km/h uit het zuidwesten. De namiddag verliep halfbewolkt waarbij het aandeel Cirrostratusbewolking flink toenam en overging in Altostratus. De overige wolkensoorten verdwenen grotendeels waarbij enkel nog wat Altocumulus overbleef. Hoewel Altostratusbewolking erg berucht is voor haar relaties met de gevreesde regenwolken, dikte de bewolking niet meer verder aan, en konden we het droog houden; de enkele motregendruppeltjes die omstreeks 19H over Malderen neerdaalden buiten beschouwing gelaten tenminste. Rond zonsondergang was er opnieuw veel Altocumulusbewolking die voor een chaotisch aandoende hemel zorgde, en dit stond garant voor een heel aparte en aangename sfeer in de kleuren van de ondergaande zon. Hoewel een stuk koeler dan gisteren, verliep de avond nog steeds erg zacht door de isolerende bewolking. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Woensdag, 14 oktober 2009
Zoals verwacht/gevreesd heeft het kwik vanochtend een flinke duik gemaakt en kwamen we uit op een huiveringwekkende 0,6 graden. Aan de grond vroor het reeds lichtjes en op de meeste plaatsen werd de werkdag al krabbend aangevat. Zodra de eerste ochtendschemering doorbrak, kregen we uitzicht op bijzonder fraaie Altocumulus undulatus velden die voor een rustieke sfeer zorgden maar de zon nauwelijks hinderden. Deze bleek zelfs nog in staat te zijn om voor convectie te zorgen, wat zich vertaalde in de ontwikkeling van Cumuluswolkjes tegen de middag. Deze wolkjes waren aanvankelijk enkel in het westen te zien, maar verspreidden zich vervolgens over zowat het ganse luchtruim. Hun aanwezigheid was door de zwakke oktoberzon echter van korte duur en nog voor we halverwege de namiddag waren, losten ze weer grotendeels op. De uitbundige zonneschijn kon niet veel veranderen aan het koelbloedige karakter van de lucht, en de maxima bleven dan ook beperkt tot een schamele 12,8 graden. De droge, continentale lucht werd met snlheden tot 19,3 km/h uit het noordoosten naar Malderen getransporteerd en stond 's avonds opnieuw garant voor een razendsnelle afkoeling. Een paar rudimentaire Altocumulusbankjes die laag boven de westelijke horizon hingen, was immers de enige bewolking die nog overbleef. Het kwik dook omstreeks 22H30 onder de 2 graden terwijl op dat moment reeds de eerste vorst intrad in het oosten van Nederland. Niet alleen de temperatuur maar ook het neerslagtotaal was vandaag laag, met 0,0 mm.
Donderdag, 14 oktober 2010
Vooral in de zuidoostelijke helft van de Benelux is het ook in thermometerhut gaan vriezen terwijl er op verschillende plaatsen voor het eerst matige grondvorst werd gemeten. In Malderen bleven we hiervan gespaard en bleef het kwik steken op 2,1 graden. Opvallend waren de grote temperatuursverschillen die in de Benelux heersten door toedoen van het nog relatief warme zeewater en wolkenvelden in het noorden. De uitschieters waren het noorden van Nederland en de Waddeneilanden die zich konden koesteren in zachte minima van 11 graden, en de Ardennen en het zuidoosten van nederland waar het kwik op een verlammende -4 graden uitkwam. Malderen bevond zich ondanks onze ontsnapping aan vorst op neushoogte dus in het koudere deel van de Benelux. Een heldere hemel maakte haar opwachting bij de eerste schemering, doch vanuit het noorden kwam er plots een uitgestrekt Stratocumulusveld tevoorschijn gesprongen dat meteen een einde maakte aan onze hoop op de meer dan welkome verwarmende zonnestralen. De bewolking was aanvankelijk niet aaneengesloten waardoor de zon er af en toe nog tussendoor kon glippen, doch zodra het koufrontje waar dit alles bijhoort dichterbij kwam, ging ze over in dichte Stratusbewolking. Hieruit viel lokaal wat motregen, maar het was vooral de somberheid en kilte (maximaal 12,7 graden) die de storing een ongewenste gast maakten. Achter het front kwamen we terug in dunnere bewolking terecht, maar deze bleef nu aaneengesloten waardoor er van zonneschijn niets meer in huis kwam. De koudere luchtsoort waarin we nu zijn terechtgekomen zal wellicht pas zaterdagavond haar ijzige stempel op het weer drukken aangezien de dikke bewolking ervoor zorgt dat het komende nacht net warmer zal worden dan we gewend zijn. De motregen die (mogelijk) gevallen is, was goed voor 0,0 mm en verder kunnen we van een erg rustige dag spreken met dat noord- noordoostelijk windje dat met maximaal 9,7 km/h bescheiden op de achtergrond bleef.
Vrijdag, 14 oktober 2011
De laaghangende wolkenvelden die ons gisteren nog met regelmaat plaagden, zijn vandaag verdwenen om plaats te maken voor wat sluierwolken en condensatiesporen van vliegtuigen. Wel was het al flink koud vanochtend en kwam het tot een paar verspreide rijpplekjes in de gazons bij minima van 1,4graden. Overdag warmde het bliksemsnel op en vooral tijdens de namiddag kregen we dan sluierwolken en condensatiestrepen te zien die bij een zwak warmtefront hoorden ten noorden van ons. Veel warmte zat daar niet achter want het voelde erg schraal aan terwijl de maxima het voor bekeken hielden toen het kwik 15,8 graden aantikte. Tijdens de late namiddag koelde het weer snel af en de warme sfeervolle kleuren waren dan ook erg bedrieglijk. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm bij een ruime 5 graden.
Zondag, 14 oktober 2012
We begonnen de dag met een vriendelijk weertype boordevol zonneschijn en een fraaie blauwe lucht. Dit zorgde uiteraard voor frisse minima van 5,2 graden en aan de grond plaatselijk een graadje vorst. Heel ver aan de zuidelijke horizon waren Cirrus en Cirrostratusvelden te zien die er aanvankelijk onschuldig uitzagen maar uiteindelijk een meerderheid zouden behalen op deze verkiezingszondag. Langzaam maar zeker zagen we de sluierwolken in noordelijke richting uitbreiden terwijl er na de middag ook stapelwolken werden gevormd. Het weertype bleef haar vriendelijke karakter behouden tot omstreeks 15H toen de bewolking was overgegaan in Altostratus en samen met de gedeeltelijk tot Stratocumulus uitspreidende stapelwolken voor een kil en somber weertype gingen zorgen. Gelukkig was de wind niet overdreven krachtig met snelheden tot 20,9 km/h uit het zuidwesten. Er waren tijdelijk ook buienwolken te zien met valstrepen eronder al hielden we het in Malderen droog. De temperatuur was ondertussen al lang op zijn retour nadat we eventjes de 13,4 graden konden aantikken. Bij het vallen van de avond leek de bewolking weer wat dunner en schaarser te worden en de ondergaande zon wist nog eventjes voor een mooi kleurenspectakel te zorgen toen mammatusachtige luchten en flinke stapelwolken vuurrood oplichtten in haar dito stralen. We sloten de dag in droge en rustige omstandigheden af. De buiigheid die tot het begin van afgelopen nacht voortduurde, leverde voor vandaag een niet meetbaar neerslagtotaal van 0,0 mm op.
Maandag, 14 oktober 2013
De depressie die gisteren delen van Nederland onder water heeft gezet, is vannacht boven de Britse eilanden terecht gekomen waardoor we met een zuidelijke tot zuidwestelijke stroming nog steeds regenwolken te verwerken kregen. Het water kwam op sommige momenten met bakken naar beneden, en de neerslag had een buiig karakter waardoor er ook droge perioden bij waren. Dankzij de bewolking is het niet kouder geworden dan ... graden ondanks de van origine polaire luchtmassa waar we momenteel in vertoeven. Overdag volgde een betrokken en somber weertype waarbij het nog regelmatig (flink) regende, al waren er toch enige tekenen van herstel merkbaar. Zo waren de droge perioden talrijker en langer dan gisteren en was de wind een stuk zwakker waardoor de scherpe kantjes van het gure herfstgevoel er een beetje afgingen. Ook na de middag bleef het somber en kil bij temperaturen die niet boven ... graden uitkwamen en af en toe nog wat regen. Op het einde van de namiddag wist een pittige buienlijn echter door te dringen tot in Malderen waardoor we tijdelijk weer met echte zondvloedtoestanden te maken kregen. Er zat geen onweer bij al wekte de intense neerslag de indruk dat het toch niet veel gescheeld heeft. De buien trokken langzaam verder naar het noordoosten waardoor de regen erg lang aanhield, maar uiteindelijk werd het weer rustiger en droog terwijl de pluviometers werden bijgevuld tot 6,7 mm. Er dreven wat opklaringen binnen waardoor we de maan te zien kregen in een melkachtige waas van Cirrostratusbewolking.
Dinsdag, 14 oktober 2014
Het voelde vanochtend een stuk koeler aan dan gisteren, en er stond ook nog eens een vrij krachtige zuidwestelijke wind. Het kwik was uitgekomen op 11,3 graden en er hing vooral Stratocumulus bewolking die overging in Stratus en dus voor een sombere start zorgde. De bewolking werd daarna dikker maar leek zich meer en meer in het westen en noordwesten te consentreren terwijl hij naar het zuidoosten dunner werd. Ten noordwesten van ons vonden we dan ook een regenzone terug die langzaam maar zeker dichterbij kwam. De bewolking bleef dus overheersen op een paar kleine opklaringen na waarin terug een diepblauwe bovenlucht te zien was die leek aan de geven dat de bewolking vooral onderin de atmosfeer zat. Bewolking die het kwik in toom hield want verder dan 16,5 graden kwamen we niet meer. De wind voelde vrij kil aan en kwam vooral uit zuidwestelijke zichtingen waarbij hij tijdens de avond wat aanspande. Er trokken enkele lichte buitjes voorbij maar de neerslag was niet meetbaar en na 19H bleef het droog maar zwaarbewolkt.
Woensdag 14 oktober 2015
Alweer zijn we aan de eerste vorst ontsnapt met minima van 2,2 graden, en daar grote delen van Vlaanderen afgelopen nacht voor de ijsbijl gingen was Londerzeel een van de weinige plaatsen waar nog gevoelige planten in open lucht te bewonderen vielen. Aan die open lucht zelf viel er dan weer minder te bewonderen want het was alweer het sombere Stratus deken dat onwrikbaar boven onze hoofden vastgespannen zat. De oostenwind voelde op een of andere manier minder koud aan dan gisteren, maar misschien kwam het doordat onze thermoreceptoren er reeds door verdoofd waren. De aangevoerde lucht was immers nog steeds berekoud en de kouderecords van gisteren werden vandaag plaatselijk zelfs scherpgesteld. Malderen moest het doen met een onderkoelde 8,3 graden. Het duurde niet lang of we moesten ook nog eens een portie regenwater doorslikken: vooral na de middag werd het erg druilerig terwijl de Stratus bewolking overging in Nimbostratus. Erg grote hoeveelheden kwamen er echter niet aan te pas, de pluviometer hield het bij 0,2 mm reeds voor gezien. Het was vooral de vorm waarin de neerslag werd afgeleverd die indruk maakte, want op verschillende plaatsen bleek dat smeltende sneeuw te zijn. In Malderen was daar op het eerste zicht weinig van te merken, al was de lage neerslagintensiteit daar waarschijnlijk debet aan. Tijdens de avond werd het weer droger en kregen we terug ons vertrouwde Stratusdekentje over ons uitgespreid. Het hield de afkoeling tegen waardoor het kwik min of meer constant bleef terwijl we de nacht ingingen.
Vrijdag, 14 oktober 2016
De bewolking is tijdens de nacht weer wat opengescheurd waardoor we een afwisseling van Stratocumulus en opklaringen zagen bij het aanbreken van de dageraad. Het is hierbij afgekoeld tot een tamelijk zachte 7,5 graden. De opklaringen zorgden tussendoor voor een vriendelijk zonnetje, maar ten zuidoosten van ons bevond zich ondertussen een erg actieve depressie met de daaraan verbonden dito regenzones. Bovendien was de stroming oostelijk tot zuidoostelijk waardoor die regenzones onze kant opkwamen, en het mag dan ook geen verwondering oogsten dat we de bewolking weer zagen toenemen tijdens de namiddag. Het ging vooral om Altostratus en Altocumulus met daaronder Stratus fractus die zich wel op tamelijk grote hoogte leek te bevinden voor deze wolkensoort. Je kon aan de uitstraling van de wolken en het mattige zonnetje dat er nog doorheen priemde meteen zien dat er regen in de lucht hing, maar die regen op de grond krijgen was duidelijk een heel ander verhaal. Het bleef immers nog droog en rustig en het warmde op naar 12,4 graden. Na zonsondergang begon het dan toch nog te druppelen vanuit het zuidoosten en deze neerslag werd langzaam intenser terwijl ze na een uurtje weer overging in lichte regen en motregen. Dan volgde er weer een band met intensere neerslag en vervolgens werd het weer droog. Rond middernacht kregen we echter weer vlagen van lichte regen en motregen te verwerken die onder de nacht verder duurden waardoor het neerslagtotaal voor dit etmaal niet duidelijk is. Waarschijnlijk ging het wel al om een tweetal mm. Door de bewolking die erbij hoorde koelde het vrij langzaam af waardoor we ons ondanks het kille weertype voorlopig geen zorgen hoeven te maken om vorstige toestanden.
Zaterdag, 14 oktober 2017
Het is tijdens de nacht helder gebleven en de minima zijn op 12,2 graden uitgekomen. Er werd massaal dauw gevormd en sommige planten en voorwerpen leken wel in fonteinen te zijn veranderd waar het condensvocht letterlijk uit gutste. Dit proces werd nog versterkt door warme lucht die tijdens de voormiddag over de koele grond streek zodat deze door condens op schaduwrijke plaatsen er de hele dag door nat bleef bijliggen. Tegen de middag werden er plots massaal Cumulus fractus wolkjes gevormd en kreeg de zon het zwaar te verduren. Maar uiteindelijk kwam het niet tot buien en tegen de avond begon de meeste bewolking weer op te lossen. De resterende wolkenflarden wierpen hun schaduwen in een opvallend nevelig geworden atmosfeer wat voor aparte lichteffecten en een dito sfeer zorgde. Het koelde slechts langzaam af en na zonsondergang werd het dauwvormingsproces weer volop heringezet. In de druipende omgeving was het dan ook maar moeilijk te vatten dat we ook dit een droge dag moeten noemen met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Zondag, 14 oktober 2018
(Taiwan) Het koufront heeft flinke vertraging opgelopen waardoor we onszelf vanochtend nog steeds terugvonden in de warme subtropische lucht. Net als gisteren vlamde het kwik weer de hoogte in na een zeer zachte nacht met minima van ... graden. Bij wat sluierwolkjes en een vrij strakke zuidelijke bries haalden we maxima van ... graden. Tijdens de vlucht naar Istanboel tijdens de late namiddag bleek het over zowat het ganse traject eveneens volop zomer te zijn en was er enkel bij Tsjechië een band met Altostratus en bijhorende turbulentie. Kort voor de landing in Istanboel hingen er Altocumulus floccus velden die al vanaf Hongarije sporadisch opdoken, en bij de landing was er ook wat laaghangende Stratus fractus te zien, dit bij een lokale temperatuur van 18 graden. De nacht verliep er rustig en halfbewolkt.