Ben geboren in 1973. Het was het enige dat ik kende, als kind. De weerberichten van Armand Pien. Dat waren nog eens weerberichten. Persoonlijk en warm, gepassioneerd. Vaak met een kwinkslag en geïmproviseerd. Niet dat automatisch afgehaspel. Ook met veel aandacht. Al zijn de weerberichten op de vrt nog steeds informatief en duidelijk maar te kort. We speelden buiten. Ik keek vaak naar de wolken en de weerfonomenen die zich afspeelden. Teletekst heb ik quasi nooit gebruikt omdat het vaak niet overeenkwam met de realiteit. Ik was een absolute digibeet. Tot internet kwam, ik me ging bijscholen in computers en 't hek was van de dam. Tegenwoordig kijk ik minder frequent op 't net. Ik ben aan het digidetoxen. Al die informatie, het is goed voor eventjes. Oktober en vaak ook november zijn rustige maanden. Persoonlijk zal ik niet rouwig zijn om nog een beetje zuidwest met regen. Want dat hebben we nog steeds nodig. In de langere termijn kunnen wel tendensen worden opgepikt maar ook niet meer dan dat. En in zo'n geval als nu geniet ik van wat er nu komt. De toekomst is de toekomst en die mag daar blijven. We hebben er op dit moment weinig aan. Net zoals de kans bestaat dat ik mij straks mistrap op de stenen trap en een been breek. Ookal zijn daar statistische studies over, ik ga die trap iedere dag minstens 14 keer op en af 
. 'All we have is now'.
.