Flashback: 13 januari 2004 - 2019

Bericht van: Hendrik (Londerzeel-B) , 13-01-2020 12:41 

 

 

 

 

Donderdag, 13 januari 2005

 

De weergoden waren in een goede bui en hebben ons vandaag op een droge en zonnige dag getrakteerd. Regelmatig passeerden stapelwolkjes de revue maar zonder veel ergs. In ruil voor het zonnige weer moesten we ons echter tevreden stellen met een iets bescheidener presterend kwik, we haalden vandaag immers maar 3,9 tot 9,2 graden, maar ook dit is nog steeds een eind boven de normaalwaarden. De wind was ook weer van de partij en kwam tegen een snelheid van 29 km/h uit de westelijke hoek aanwaaien. In de loop van de dag werd het luchtruim opgevrolijkt door fijne vederwolkjes die vanuit het westen kwamen binnendrijven en deze maken deel uit van een hoogte - warmtefront , dit betekent dat er op grote hoogte warmere lucht binnenstroomt wat een stabiliserend effekt zal hebben op ons weer. Er staan ons een paar rustige dagen te wachten. Het kan 's nachts wel lichtjes vriezen, maar vanaf zondag krijgen we weer gevoelig zachtere temperaturen. Volgens het GFS zouden we vanaf woensdag terug met winterse buien te maken krijgen, maar de stroming laat deze buien opnieuw stuklopen op de Britse Eilanden en het ECMWF houdt het zelfs bij rustig hogedrukweer.

 

 

Vrijdag, 13 januari 2006

 

Gelukkig bleek het Stratus wolkendek aan de voorzijde van de gisteren besproken regenzone niet zo intact te zijn als de satellietbeelden lieten uitschijnen, en zo was de grijze wolkenmassa waaronder we vanochtend startten kort na zonsondergang reeds herleid in een kaas - met - gaatjes - versie en vanuit het zuiden kwamen brede opklaringen opzetten die zeker vanaf en na de middag voor een erg mooi winterweertje zorgden, met overvloedig veel zon, enkele sluierwolkjes en een paar losse wolkenflarden die overbleven. De zuidelijke wind die net als gisteren 19 km/h haalde, voerde relatief zachte lucht aan die de temperatuur liet oplopen naar een voor de tijd van het jaar best acceptabele 5,9 graden, maar natuurlijk hebben deze opklaringen ook hun keerzijde; zo is het naar zonsondergang toe weer flink gaan afkoelen waardoor het kwik rond 19H reeds teruggezakt was naar 1,4 graden, en waarschijnlijk zullen we daar de komende uren nog wel enkele tientjes afpitsen zodat de minima voor vandaag nog moeten bereikt worden. Op de satellietbeelden kijken we ondertussen neer op de ene na de andere regenzone die zich te pletter lijkt te lopen op een haast onverwoestbare hogedrukbarrière en dit alles zorgt ervoor dat het dit weekend net als vandaag droog zou moeten blijven. De wolken van deze ex - regenzones zullen er echter wel in slaan om tot bij Malderen (en zelfs wat verder) te kruipen maar er zal nog voldoende ruimte overblijven voor opklaringen terwijl de door de dynamiek van de koufronten getriggerde wolkenvelden best wel fraaie luchten zullen opleveren, iets waar we deze maand nog niet al te veel hebben van kunnen genieten. Vanaf dinsdag zullen sommige regenzones er terug in slaan om door te stoten naar de lage landen waardoor de paraplu weer een handig attribuut zal worden.

 

 

Zaterdag, 13 januari 2007

 

Hoewel we nog steeds onder de invloed van aktieve depressies zitten in een krachtige westcirculatie, werd dit een behoorlijk saaie dag met veel wolken, nu en dan een spatje motregen en behoorlijk wat wind. De meeste neerslag viel tijdens de nanacht en ochtend, en vervolgens belandden we in de warme sector van een erg omvangrijke depressie, waarvoor het zwaarbewolkte weer tijdens de winterperiode erg typerend is. Toenemende wind en een paar nieuwe spatjes motregen, alsook een paar microscopisch kleine opklaringen na zonsondergang, kondigden het koufront reeds aan, maar dit front zit op het einde van de avond nog steeds een heel eind ten westen van ons waardoor we het tot het einde van het etmaal droog houden. De regen van vanochtend maakte dus meteen ook het totaal uit van 0,4 mm. Dat we het grootste deel van de dag in de warme sector van de depressie vertoefden, was natuurlijk ook te merken aan de temperaturen die voor de tijd van het jaar weer hallucinant hoog zaten met 10,3 tot 12,6 graden. De zuidwestenwind was tevens weer in topvorm met snelheden tot 49,9 km/h.

 

 

Zondag, 13 januari 2008

 

Het gaat erg snel op de weerkaarten want vannacht was het weer de beurt aan het warmtefront van een volgende depressie om ons land te overspoelen. Al is overspoelen veel gezegd want het was vanmorgen droog terwijl er tegen het einde van de voormiddag gedurende korte tijd niet meer dan wat lichte regen en motregen viel. Nadien werd het genieten van erg fraaie Altostratus en Altocumulusstructuren die de hemel op een of andere manier een zomerse aanblik verleenden. Misschien lag het wel aan de temperaturen die weer vlot waarden van 4,6 tot 9,4 graden wisten te halen; we zaten niet voor niets in de invloedssfeer van een warmtefront. Na de middag kregen we te maken met een dichte laag Stratocumulusbewolking, maar deze begon langzaam maar zeker uit te rafelen waardoor de zon er na een poosje weer doorkwam en laatstgenoemd wolkentype opnieuw voor erg fraaie beelden zorgde. Tijdens het tweede deel van de namiddag verdween de Stratocumulus volledig en kregen we een volledig blauwe lucht te zien waarin slechts een lichtjes geribbelde sluier van Cirrostratus te zien was die wel het volledige luchtruim bedekte: alweer een echte streling voor het oog. De zon kwam gemakkelijk door deze bewolking heen, maar om nog van haar warme stralen te kunnen genieten was het al te laat vermits het al bijna avond was. De Cirrostratusbewolking werd langzaam maar zeker dikker, maar voorlopig had dit geen verdere gevolgen voor ons weer. Tijdens zowat de ganse avond tot aan middernacht bleven de helderste sterren en planeten er zelfs nog door zichtbaar. Een geleidelijk toenemende wind met snelheden tot 40,2 km/h uit het zuid- zuidwesten gaf echter aan dat er alweer veranderingen opkomst waren en we het komende nacht wellicht niet droog zullen houden. Het neerslagtotaal van vandaag blijft echter volledig afkomstig van het warmtefront vanochtend met een niet meetbare 0,0 mm.

 

 

Dinsdag, 13 januari 2009

 

Dat hogere temperaturen tijdens de winterperiode meestal geen goede zaak zijn, konden we vandaag aan den lijve ondervinden. Het werd een kille, natte en erg gure regendag die volledig in het teken stond van somberheid en duisternis. De bewolking nam reeds 's ochtends vroeg het volledige luchtruim in beslag, al is dat waarschijnlijk al de hele nacht het geval geweest. Op de satellietbeelden vinden we een zuidwest- noordoost georiënteerde regenzone terug die min of meer ter plaatse bleef trappelen en daarbij een golvend patroon is gaan aannemen. Dit werd aan de grond merkbaar aan de afwisseling van droge perioden met lichte of matige regen tussendoor.Tijdens de avond kwamen we onder invloed van één van die golven, die zich tot een nieuwe depressiekern is gaan ontwikkelen, en werd de neerslag tijdelijk een stuk intenser. Maar ook dan kregen we nog regelmatig droge perioden waarin het hooguit wat motregende. De temperaturen waren bij dit alles dus een stuk zachter dan we gewend zijn, en hielden zich op tussen 4,1 en 5,2graden. De wind koos hierbij zuidwestelijke richtingen en haalde snelheden tot 46,7 km/h. Veel veranderde er tijdens de rest van de avond niet meer, behalve dan het neerslagtotaal dat langzaam maar zeker verder opliep tot 5,6 mm om middernacht.

 

 

Woensdag, 13 januari 2010

 

Het was vanochtend nog droog met een paar opklaringen, doch een vrij actieve sneeuwzone was reeds dicht genaderd. Deze deed de bewolking al snel toenemen, en werd gevolgd door sneeuval die geleidelijk intenser werd. De neerslagzone markeerde de overgang naar zachtere lucht, maar deze werd vooral in de hoogte aangevoerd zodat het aan de grond rustig bleef verder sneeuwen. Tegen de middag hadden we de zwaarste neerslag reeds achter de rug, en kwam de sneeuwzone min of meer tot stilstand boven Nederland. Er dreven opklaringen binnen die een zwak water (of sneeuw) zonnetje doorlieten terwijl er Cirrostratus en Stratus nebulosis bewolking achterbleef, samen met wat Stratus fractus. De bewolking nam daarna opnieuw toe zodat het tweede deel van de namiddag alsnog somber en kil verliep bij temperaturen die stegen van -2,7 naar 1,2 graden. De wind zocht het oost- zuidoosten op en wakkerde aan tot 16,1 km/h. De aangevoerde lucht kwam later echter uit zuidwestelijke richtingen terwijl er in Nederland nog een overwegend noordoostelijke stroming stond. Dit zorgde opnieuw voor grote temperatuurscontrasten tegenover het relatief zachte België, maar ondanks de zachtere zeelucht is het na zonsondergang opnieuw gaan afkoelen richting het vriespunt. De buien die zich wat verderop bevonden hadden volgens de radar regen aan boord, maar zodra ze Malderen bereikten bleek het opnieuw om sneeuw te gaan, wat goed was voor een dun extra poederlaagje. Na 18H werd het echter droger en viel er enkel af en toe nog wat lichte motsneeuw. De sneeuwresten zorgden ervoor dat het neerslagtotaal onbekend bleef, al kon het gezien de 3 tot 4 centimeter extra sneeuw geschat worden op een drietal mm.

 

 

Donderdag, 13 januari 2011

 

De boterzachte ochtendtemperaturen van een kleine 11 graden deden aan zomer denken, maar een stapje in de buitenlucht was voldoende om dat zomergevoel weer te laten vervluchtigen/wegspoelen. De regen kwam immers weer met bakken naar beneden al moeten er ook een aantal drogere perioden zijn geweest aangezien het neerslagtotaal sinds middernacht nog maar 4 mm bedroeg. Maar ook dat was reeds een flinke hoeveelheid en alsof het nog niet genoeg was bleef het de ganse voormiddag continu doorregenen met zelfs op de rustigste momenten nog matige regenval. Tegen de middag keerde de rust eindelijk weer, maar het bleef betrokken met een chaotisch aandoende wolkenlucht die uit Stratus fractus en Altostratus bestond. De wind wist weer goed van aanpakken met haar snelheden tot 41,8 km/h uit het westen en er kon dan ook vlot warme lucht uit het diepe zuiden worden aangevoerd. Na zonsondergang warmde het zelfs nog verder op en kwamen we uit op een schroeiend hete 12,5 graden. De minima mochten eveneens gezien (en gevoeld) worden met 10,7 graden eerder op de dag. Tijdens de late avond ging het opnieuw flink regenen waardoor het neerslagtotaal werd aangevuld tot 9,6 mm tegen middernacht.

 

 

Vrijdag, 13 januari 2012

 

We bleven nog een tijdje in de onstabiele zeelucht aan de achterzijde van het koufront vertoeven, wat resulteerde in een mix van Stratocumulus en Cumulus, opgesmukt met een dotje Stratus fractus en een weinig Cirrus densus tussendoor. De meeste buien trokken Nederland in, maar halverwege de namiddag was het ook in Malderen prijs met een erg pittige stortbui die voorbijtrok. Het weerstation ving 0,2 mm op, maar de bui had een erg plaatselijk karakter en op een afstand van minder da 100 meter werd het verschil tussen zware slagregens met hagel en wat fijn gemiezer gemaakt. De aangevoerde lucht was polair van oorsprong en hoewel het overdag bij een lenteachtig zonnetje nog kon opwermen tot 9,1 graden, zette zich na zonsondergang een flinke afkoeling in die ons tegen middernacht bij de minima van 2,6 graden bracht. Gelukkig was de gure westenwind die overdag nog snelheden tot 29,0 km/h haalde ondertussen gaan liggen al zullen de breder wordende opklaringen het kwik morgenochtend weinig deugd doen...

 

 

Zondag, 13 januari 2013

 

We bevonden ons nog steeds onder de wolkenband die de sneeuwzone van gisterenavond moet voorstellen. Het was dus grijs maar droog terwijl er vanuit het noorden opklaringen binnendreven. Tegen de middag was het alweer zonnig en kregen we mooi en zonnig winterweer bij temperaturen die op 1,7 graden uitkwamen. De wind haalde snelheden tot 16,1 km/h uit het noord- noordoosten en er was nog een beetje Cirrus en Cirrostratusbewolking te zien die zich met de sneeuwzone naar het zuidoosten terugtrok. Brede opklaringen zorgden voor een bliksemsnelle afkoeling die ons 's avonds naar de uiteindelijke minima van -3,4 bracht. Het sneeuwdek heeft de zonneschijn overdag goed weerstaan zodat er nog steeds een centimeter lag.

 

 

Dinsdag, 13 januari 2014

 

Het was vanochtend grijs, druilerig, kil en donker terwijl het was afgekoeld tot 5,0 graden. Het leek alsof het een somber wolkendek was waar we nooit van verlost zouden raken, maar opeens was het weg en konden we weer genieten van zonneschijn bij lenteachtige temperaturen. Op de satellietbeelden was inderdaad mooi te zien hoe de scherp begrensde wolkenmassa (Stratus) Londerzeel verliet, maar er waren ook buienwolken te zien die vanuit de Kanaalregio pal op ons afstevenden. Zodra ze op het vasteland kwamen struikelden ze echter over hun eigen voeten en vielen ze in tientallen wolkenflarden uiteen. Dat was de enige bewolking die we in Malderen te zien kregen, namelijk vormeloze Stratus fractus die af en toe voor de zon schoof zonder dat het echter volledig betrokken raakte en met brede opklaringen ertussen. De zon kon dus nog het beste van zichzelf geven en het warmde op tot 11,1 graden. De stormachtige wind is ook nog eens gaan liggen zodat er slechts een mild zuidelijk briesje overbleef dat tegen de avond ging liggen. Onder een heldere hemel zagen we in het bleke maanlicht een thermometerbuis die angstaanjagend (geruststellend voor de winterliefhebber) snel op het vriespunt afstevende en de reflectie van waterdruppeltjes uit een leeggegoten pluviometer waar zonet nog 0,2 mm regenwater inzat.

 

 

Dinsdag, 13 januari 2015

 

Het koufront bevond zich vanochtend nog steeds ten noordwesten van ons waardoor het erg zacht was bij temperaturen die tot 11,3 graden waren opgelopen. Af en toe viel er motregen en volgens de radar kwam het in het uiterste noordwesten al snel tot flinke plensregens. Langzaam maar zeker schoof deze neerslag op naar het zuidoosten en tegen de middag had ze Brussel bereikt waar het tijdelijk flink goot. Tot korte en zeer krachtige wolkbreuken zoals bij de koufronten die we de afgelopen paar maand gezien hebben kwam het echter niet, hoe zeer de tot op zijn vel doorweekte fietser ook het tegendeel wilde beweren. Na de koufrontpassage klaarde het op vanuit het westen en maakten de bruinachtige kleurentinten van de zware bewolking plaats voor koudere grijstinten. Daarna verschenen er opklaringen waarin Stratocumulus en Cumulus te zien was, en waarin zich tijdens de namiddag nog een aantal buien voordeden. Tegen zonsondergang waren deze buienwolken weer verdwenen en kregen we opeens uitzicht op Altocumulusvelden die geel oplichtten terwijl de zon in oranje en rode kleurentinten onderging. Een kleurenpalet dat je niet meteen zou verwachten in polaire luchtmassa's, maar de zonsondergang werd er hierdoor eentje van adembenemende schoonheid. Zeker toen er vanuit het noordwesten een veld met blauwgrijze Stratus fractus wolken binnendreef dat een geweldige compositie van kleuren en vormen opleverde bij de reeds prachtige zonsondergang. Tijdens de avond groeiden de Stratus fractus wolken uit tot Cumulus congestus maar in Malderen leverde dit geen nieuwe buien meer op waardoor het neerslagtotaal van 4,6 mm al lang een feit was. Het spreekt voor zich dat de minima van 7,8 graden pas kort voor middernacht werden bereikt in de steeds verder afkoelende luchtmassa's.

 

 

Woensdag, 13 januari 2016

 

Tijdens het tweede deel van de nacht heeft zich een buienstraat gevormd door kustconvergentie aan de Britse eilanden, met noordelijk daarvan wat losse buien en zuidelijk daarvan een gebied met brede opklaringen en droog weer. Het komt niet vaak voor, maar vandaag was het uitgerekend Malderen dat pal op het middelpunt van die convergentielijn lag en we kregen dan ook de ene na de andere bui te verduren. De neerslag was zeer intens en werd tussen iedere buiencel eventjes onderbroken door een droge periode die enkele minuten duurde. Geen wonder dus dat het neerslagtotaal door een overgelopen pluviometer onbekend bleef. Een eindje oostelijk van Malderen (kapelle O/D Bos) werd een indrukwekkende 9,8 mm afgetapt en mogelijk gaat het in regio Londerzeel om een veelvoud daarvan. Het duurde uren en uren, het leek alsof er geen een einde aan de zondvloed zou komen. Maar halverwege de voormiddag was het dan toch zover en schoof het zaakje op in oostelijke richting. Niet dat het daarmee droog werd want er ontpopten zich her en der nog talloze buien die nog steeds erg pittig waren, maar niet meer zo extreem als afgelopen nacht en vanochtend. Tussen de buien door was er ook ruimte voor opklaringen, al was de bovenlucht niet zo diepblauw als gisteren en leek er een zekere waas in de atmosfeer te hangen ondanks de goede zichtbaarheid in horizontale richting. Hoe dan ook, die waas kon niet voorkomen dat we blij waren met de zonnestralen die de Aarde bereikten (zeker als dat Londerzeelse aarde was). De temperaturen zaten redelijk dicht bij de normaalwaarden voor deze tijd: het warmde overdag op tot 6,6 graden tijdens de wat zonnigere perioden. De waas die in de lucht zichtbaar was ging na een tijdje over in Cirrostratusbewolking die geleidelijk dikker werd. Dit bleek echter maar tijdelijk te zijn want vanuit het westen klaarde het vrij snel opnieuw op waardoor we een afwisseling van stapelwolken en opklaringen te zien kregen waarin zich hier en daar nog wat buitjes ontpopten. Tijdens de opklaringen die tussendoor voorbijdreven koelde het af naar de uiteindelijke minima van 2,8 graden tijdens de avond. Kort voor middernacht denderden er een aantal buien binnen al was het slechts een peuleschil tegenover het watergeweld van deze voormiddag.

 

 

Vrijdag, 13 januari 2017

 

Tijdens het tweede deel van de nacht wist de koude lucht ook tot in Malderen door te dringen, en dit leverde meteen dikke sneeuwvlokken op die in korte tijd een dekje van enkele centimeters wisten op te bouwen. Maar de temperaturen zakten nauwelijks onder het vriespunt (minima van 0,7 graden) en stegen nadien weer waardoor de sneeuw aan een flink tempo afsmolt en de sneeuwlaag dus veel minder dik werd dan wat anders mogelijk was geweest. Tegen de ochtend was het grootste deel van de sneeuw reeds gesmolten en wat overbleef was een met aarde en vuil doordrenkte, papperige smurrie die spoedig een goudmijn zal blijken te zijn voor degenen die in de carwash- sector actief zijn. Toen de eerste schemering doorbrak was het grootste deel van de sneeuw reeds gesmolten en was alle aandacht al op de storm gericht die voor vandaag op het programma stond. Veel was daar vanochtend nog niet van te merken (in Brussel zag het er zelfs erg vredig uit met (dooi)mist boven de smeltende sneeuw) maar tijdens de voormiddag begon de noord- noordwestelijke wind gestaag aan te trekken terwijl de depressie met de sneeuwval verder trok naar het oosten. Vooral in het westen van het land kon men hierdoor overigens van een erg zonnig weertype genieten later kwam ook de rest van het land aan de beurt, al begonnen er zich al snel buien te ontwikkelen. Deze waren aanvankelijk licht en dus enkel bruikbaar voor mooie wolkenfoto's, doch tegen de middag trok een actieve buiencluster het westen van het land in waar het tot flinke sneeuwval kwam waar een deel van wegsmolt wegens de duidelijk positieve temperaturen die op 4,6 graden uitkwamen. Niet dat het daarmee zacht aanvoelde want de noordwestenwind was ondetussen ook flink op stoom gekomen en zorgde voor een erg guur weertype ondanks de royale porties zonneschijn die we aangeboden kregen. In het centrum van het land zagen we ook al snel weer Cumulus en Stratus fractus ontstaan op nadering van de buiencluster, en deze zorgde tijdens de avond opnieuw voor sneeuw en smeltende sneeuw in Malderen. De temperaturen waren net te hoog om een sneeuwdek te creëren waardoor we hooguit af en toe een witte tint zagen verschijnen op grasperken die al snel weer groen kleurden na iedere bui. De neerslaghoeveelheden waren indrukwekkend, maar hoeveel van de 33,5 mm aan vandaag kan toegeschreven worden is niet duidelijk daar een deel ervan nog als sneeuw aan de pluvuiometer plakt en een ander deel gisteren voor middernacht is gevallen.

 

 

Zaterdag, 13 januari 2018

 

Vandaag was dan de grote dag waarbij na het wekenlange sombere weer (waarbij nagenoeg overal records werden gebroken in afwezigheid van zonneschijn) de zon haar herintrede zou maken. Tijdens de voormiddag moesten we echter nog even op de tanden bijten want er hing nog steeds Stratusbewolking met nevel eronder. Ook tegen de middag moesten we nog wat wachten want de Stratusbewolking had wat tijd nodig om op te trekken. Tijdens de vroege namiddag moesten we dan nog wat wachten op het breken van de Stratocumulusbewolking die erboven bleek te hangen. Dat ging niet zo vanzelfsprekend want er dreef opeens weer Stratus binnen waardoor we halverwege de namiddag weer vanaf nul moesten beginnen. De Stratus loste weer op, nu was het terug aan de Stratocumulus om zo vriendelijk te zijn even opzij te schuiven en na een paar keer door een achtergebleven flard Stratus geplaagd te worden lukte het dan uiteindelijk toch nog en kwamen de opklaringen massaal binnengedreven vanuit het oosten...alleen was de zon nu net onder gegaan en kregen we haar dan toch niet te zien. Maar de schemeringskleuren waren schitterend en de grote snelheid waarmee de bewolking wegtrok maakte ook indruk. De wind wakkerde aan uit het oosten en er stroomde koelere lucht binnen waardoor de minima van 2,0 graden pas tijdens de avond werden bereikt. En dat was best fris want overdag haalden we nog 4,8 graden. Later op de avond leken de weergoden door te hebben dat we er als zonneliefhebber niet veel aan hadden en overtrok het weer met Stratocumulus. We sloten af met 0,0 mm als neerslagtotaal. 

 

 

 

Virtueel ontmoetingsplatform Weerwoord: voor alle officiƫle en onofficiƫle activiteiten. Bezoek https://hub.link/Hc9qwig geen account of software nodig en coronaproof :

Flashback: 13 januari 2004 - 2019   ( 193)
Hendrik (Londerzeel-B) ( 7m) -- 13-01-2020 12:41