Probleem is dat vooral Randstedelingen die droogte helemaal niet ervaren. Als ze al uit de stad komen, dan zie ze een aangeharkt landschap met rechte slootjes, die vol met water staan. Verzilting zien ze ook niet; dus wat is het probleem? Eerlijk gezegd snap ik het ergens ook nog. Als jij totaal niet met het weer bezig bent (en dat is denk ik het grootste deel) dan heb je ook geen besef van de tijd hoe lang het nu al droog is. Neem je echter de tijd om eens naar het oosten te rijden (heel ver weg en best eng!) dan kom je steeds meer in gebieden met zandgronden en hogere zandgronden. Dan is het beeld toch heel anders. De bossen zijn de laatste jaren hier verschraald, met bijvoorbeeld fijnsparren (bijna allemaal dood) en eiken die klap na klap krijgen. Of ze worden aangevreten door rupsen en/of ze krijgen geen water. Ik gaf het hier al eerder aan: als je hier door de bossen loopt zie je een hoop ellende. Weinig blad in de kronen en zelfs veel dode bomen. Beken en vennen met zeldzame vissen die droogvallen. Maar wel lopen miepen als het een keer 12 C dreigt te worden met regen. Deze mensen moeten voor straf maar eens de zomers in de jaren zeventig (1976 was echt een uitzondering) en tachtig meemaken. Toen was een droge dag een zeldzame dag. Dat hoorde bij dit klimaat. Ik merk een totale vervreemding van de natuur en ons normale klimaat. Het is jammeren als niet de hele zomer de zon schijnt, droog blijft en boven de 30 C is. De realiteitszin is compleet verdwenen.
