Zaterdag, 23 oktober 2004
Hoewel de eerste uurtjes van deze dag niet veel beloofden met een zwaarbewolkte hemel, en nijdige zuiden tot zuidwestenwind en af en toe zelfs wat regen, heeft het weer rond en na de middag weer flink aan kwaliteit kunnen inwinnen zodat we uiteindelijk toch nog evolueerden naar een zeer aangename herfstdag (zomerdag zou een beter woord zijn) waarbij er slechts wat wolkenvelden waren en de zon nog ruime kansen kreeg. De temperaturen konden hierdoor alsnog oplopen tot een erg aangename 19,2 graden terwijl de minima het ook niet slecht deden met 14,1 graden. De wind haalde door zijn levendig optreden echter nog stoten tot 46,7 km/h. De gevallen neerslag was echter niet meetbaar (slechts wat gedruppel) De avond gingen we uiteindelijk in met een vrij heldere sterrenhemel al was duidelijk te zien dat het frontale gedoe niet veraf was door een band van hoge en middelhoge bewolking die net ten westen van ons in het bleke maanlicht zichtbaar was.
Zondag, 23 oktober 2005
Nadat een licht regenbuitje afgelopen nacht haar beperkte inhoud van 0,2 mm over het Malderse weerstation loosde, volgde een rustige en droge dag waarbij wolken en opklaringen het luchtruim gelijk onder elkaar verdeelden. Stapelwolkjes verraadden hierbij de onstabiele trekjes van de atmosfeer; het scheelde trouwens niet veel want over het noorden van Nederland deden zich nog verscheidene pittige onweersbuien voor terwijl niet eens zover hiervandaan in oa Mechelen de hemelkranen eveneens tijdelijk werden opengedraaid. Vanuit het zuiden naderde echter tegelijkertijd een uitgestrekt veld van Stratocumulus en Altocumulusbewolking maar tot dusver heeft deze bewolking nog maar weinig veld gewonnen en heeft ze eerder een stabiliserende werking op het weersgebeuren. Bij een westelijk briesje tot 26 km/h konden de temperaturen oplopen van een voor de tijd van het jaar ultrazachte 11,8 naar een eveneens erg zachte 17,5 graden, temperaturen die ook de komende week zullen geëvenaard worden waarbij vanaf donderdag het kwik zelfs boven de 20 graden kan stijgen bij een weliswaar winderig weertype. Voor het zover is moeten we echter eerst nog een regenzone doorworstelen die morgen voor een aardige plas regen zal zorgen en ook dinsdag haar vochtige naweeën zal laten voelen. De eerder gevreesde storm lijkt nu voor het noordwesten van Europa bestemd te zijn waardoor we hiervoor al niet te vrezen hebben.
Maandag, 23 oktober 2006
Op het eerste zicht begon deze dag vrij gewoontjes met een mengelmoes van opklaringen en wolkenvelden, doch wie een blik op de thermometer wierp, zal zeker niet de ultrahoge temperaturen ontgaan zijn die we als 'ochtendminima' mogen bestempelen. Het was omstreeks 6H 's ochtends nog steeds een kleine zeventien graden warm.De rest van de dag verliep nog steeds erg zacht, waarbij de bewolking tijdelijk de neiging had om verder toe te nemen op nadering van een compakte depressie vanuit het zuidwesten. Boven het zeegebied en een deel van Nederland waren erintussen nog een aantal buien aktief die door het warme zeewater extra impuls kregen, evenals nog een rits buien die het op de oostelijke helft van de Benelux leek gemunt te hebben. Malderen hield het echter droog, althans overdag, want kort voor zonsondergang doemde aan de westelijke en zuidwestelijke horizon Altostratusbewolking op die zich razendsnel uitbreidde en eens het volledig donker was, voor de eerste lichte neerslag zorgde, afkomstig van een warmtefront. Het koufront liet niet zolang op zich wachten en was na amper een dik half uurtje reeds ter plaatse, wat zich vertaalde in vlagen van matige tot vrij intense regen. Meer naar het westen kon de storing zich voeden met het warme zeewater zodat het daar tot onweer kwam, maar in Malderen bleek de enige electriciteit van het net afkomstig te zijn. het ging allemaal razendwnel want na terug ongeveer een half uurtje koufrontregens, keerde de rust weer terwijl vanuit het zuiden steeds meer sterren te zien waren, wijzend op brede opklaringen die vanuit die richting kwamen opzetten. De opklaringen brachten koelere lucht met zich mee waardoor nu pas de etmaal minima uit het weerstation rolden: namelijk 12,7 graden.Echt helemaal rustig werd het hierbij niet want de wind ging behoorlijk aanwakkeren eens de regen voorbij was, en ging vervolgens het weersverloop van de verdere avond en nacht bepalen. Het bleef echter droog te Malderen. Ondanks de superzachte minima, werd het overdag niet warmer dan 19,9 graden, al is dit nog steeds zeer warm voor de tijd van het jaar. Het is vooral de beperkte 'opwarming' overdag die opviel samen met het ongebruikelijke maar tijdens de koude jaarhelft zeker niet uitzonderlijke tijdstip van de minimumtemperatuur. De wind die vooral tijdens de avonduurtjes nadrukkelijk aanwezig was, haalde snelheden tot 41,8 km/h uit zuidwestelijke richting terwijl de neerslachtigheden goed waren voor 2,4 mm.
Dinsdag, 23 oktober 2007
Niet alleen aan de grond maar ook in de thermometerhut kwam het deze keer tot duidelijke vorst. Te Malderen daalde de temperatuur naar een voor de tijd van het jaar en zeker in het 'nieuwe klimaat' ongebruikelijke -0,5 graden. Vanzelfsprekend hoorde hier een heldere hemel bij en bijna windstille condities tijdens de nachtelijke uurtjes. Even geduld oefenen en daar was hij weer: de stralende najaarszon die het kwik al snel weer boven het vriespunt wist te verheffen, maar op zomerse temperaturen hoefden we zeker niet te rekenen. Het bleef de hele tijd erg fris, zeker op beschaduwde plaatsen. Tijdens het vorderen van de dag vorderde het kwik dus slechts langzaam om uiteindelijk ondanks de uitbundige zonneschijn uit te komen op een schamele 10,9 graden in de namiddag. De bewolking bleef dan weer beperkt tot een enkel plukje Cirrus en condensatiespoortjes van vliegtuigen, en gezien deze toestand tijdens de avond onveranderd bleef, zette het kwik meteen een flinke daling in waardoor we opnieuw op een koude vriesnacht afstevenen. Niettemin lijkt het deze keer niet zo erg te zullen uitpakken als vanochtend vermits de wind die overdag snelheden tot 20,9 km/h haalde uit het noordoosten, blijft doorwaaien en de onderste luchtlagen daardoor goed gemengd houdt.
Donderdag, 23 oktober 2008
Een uitgestrekt veld van Altocumulusbewolking met neigingen om over te gaan in Altostratus, zorgde ervoor dat we terug behoed werden voor nachtvorst en minima van 6,2 graden konden optekenen. Zodra dit wolkendek haar taak had volbracht, trok het zich terug naar het noorden en konden we toekijken hoe een uitgestrekt gebied met opklaringen vanuit het zuiden kwam opzetten. Hierin ontwikkelden zich de klassieke mooiweerswolkjes (of toch iets dat er sterk op leek) en kregen we een lichtbewolkt weertype waarin de zon onder begeleiding van de zuidwestenwind met snelheden tot 35,4 km/h de temperatuur deed oplopen naar 15,0 graden. De laatste restjes Altocumulusbewolking zorgden rond de middag voor fraaie uitzichten alvorens ze de heerschappij overlieten aan de eerdergenoemde mooiweerswolkjes, maar ondertussen kwam er op grotere hoogte Cirrostratus fibratus bewolking opzetten zodat ze zich zeker niet eenzaam hoefden te voelen. Ook dit kon echter niet verhinderen dat de zon tijdens de namiddag vrolijk bleef verderschijnen. 's Avonds ging de Cirrostratus in het westen over in Altostratus, terwijl er terug Altocumulusveldjes arriveerden, maar de opklaringen bleven breed genoeg om ons even later te kunnen verwennen met een sfeervolle zonsondergang. Na het invallen van de duisternis viel op dat de wind koppig bleef doorblazen zodat we niet echt van een rustige avond kunnen spreken. Niettemin bleef het droog en blijft het neerslagtotaal dus beperkt tot 0,0 mm.
Vrijdag, 23 oktober 2009
Aan bewolking was er vanochtend opnieuw geen gebrek, maar deze keer bestond de laaghangende Stratocumulus uit opvallende undulatus- vormen die best wel mochten gezien worden. Enkele kilometers hogerop werd er voorzien in Altostratus en Cirrostratusbewolking die echter nog ruimte liet voor een aantal kleine opklaringen. Dit alles vond plaats bij minima van 4,2 graden, en werd gevolgd door de ontwikkeling van stapelwolken onder de eerder genoemde bewolking. Een nogal somber weerbeeld was het resultaat, doch na de middag bleek de Altostratusbewolking grotendeels verdwenen te zijn en werd het Stratocumulusdek transparanter. Dit werd gevolgd door breder wordende opklaringen waarbij tegen de avond vooral de fors uitgegroeide stapelwolken overbleven. Deze tekenden zich af tegen een nevelig wordende blauwe hemel die geleidelijk in gele en aberkleurige tinten gehuld werd. Dankzij de opklaringen kon het kwik vandaag uitvloeien tot 16,2 graden, maar daar stond dan weer een stijve bries tegenover die er met haar snelheden tot 25,7 km/h uit het zuidwesten soms teveel aan was. Daar geen enkele van de stapelwolken kon uitgroeien tot buien, is het neerslagtotaal beperkt gebleven tot 0,0 mm.
Zaterdag, 23 oktober 2010
De opklaringen hebben inderdaad plaats gemaakt voor Altostratus en Altocumulusbewolking op nadering van de regenzone die net ten zuidwesten van ons lag. De minima werden reeds vroeg in de nacht bereikt voordat de bewolking binnendreef, en bedroegen 4,1 graden. Het was nog grotendeels droog met slechts tussendoor wat verdwaalde druppels, maar na een tijdje werd de regen snel intenser en waren we vertrokken voor een gure en kille, doorregende herfstdag. De wind wakkerde aan tot 48,3 km/h uit het zuid- zuidwesten en het duurde tot omstreeks 15H voordat de scherp begrensde regenzone wegtrok naar het oosten en plaats maakte voor opklaringen. Het zag er plots een stuk vriendelijker uit maar de krachtige stromingen die de wolken met grote snelheid in zowat alle richtingen deed uiteen waaien, maakte niet meteen een stabiele indruk. Er waren dan ook reeds een aantal buien actief die vooral aan de kust boven het warme zeewater in hun element waren. In het binnenland nam de activiteit snel af, maar bleef er nog voldoende laaghangende bewolking over om de opklaringen in een mum van tijd weer te verdringen. Dat kleine temperatuurssprongetje naar 8,6 graden tijdens de opklaringen konden ze ons gelukkig niet meer afpakken. Af en toe waren tussen de wolkenflarden door de vezelachtige toppen van de 'kustbuien' te herkennen terwijl het in Malderen zwaarbewolkt bleef met af en toe wat lichte regen of motregen. Dankzij de bewolking was het niet meer zo koud toen we het neerslagtotaal van 2,8 mm op het einde van de avond aflazen.
Zondag, 23 oktober 2011
Bij minima van 3,2 graden was het merkbaar zachter dan de voorbije ochtenden, al trad er nog steeds lichte grondvorst op. Overdag stak er een schrale zuidoostenwind op waardoor het niet meer zo aangenaam toeven was in de buitenlucht, maar met een heldere hemel en krachtige herfstzon hadden we voor de rest weinig te klagen. De temperaturen haalden met gemak 17,8 graden en de warmte bleef ook 's avonds tamelijk goed hangen door enerzijds de doorstaande wind en anderzijds het steeds nadrukkelijker op gang komen van het subtropische luchttransport. Ook vandaag was de neerslag in geen velden of wegen te bekennen.
Dinsdag, 23 oktober 2012
(Nieuw Zeeland) Het was vanochtend grijs en somber in Auckland en het leek alsof we ons gewoon weer in België bevonden. Er viel af en toe motregen en de temperaturen waren aan de lage kant met een vijftiental graden. De bewolking ging gelukkig over in Stratocumulus en er ontstonden opklaringen. Na verloop van tijd bleef er Stratus fractus over en dreef er Cirrusbewolking voorbij op grote hoogte. De wolkenflarden gingen over in mooiweerswolkjes terwijl de Cirrus gezelschap kreeg van dichtere Cirrostratussluiers die later weer uitrafelden. Tegen zonsondergang bleef er enkel wat Cirrusbewolking over en er volgde een lichtbewolkte en droge avond.
Woensdag, 23 oktober 2013
Hoewel we ons vanochtend weer een eindje in de polaire lucht bevonden en we met de bijhorende heldere luchten te maken kregen, was het nog steeds uitermate zacht bij temperaturen die niet beneden de ... graden zijn gezakt. Naarmate de uren verstreken begon er echter meer Cirrusbewolking binnen te drijven terwijl er ook Cirrostratus en Altostratusvelden te zien waren. De sluierwolken waren het meest geconsentreerd in het oosten terwijl er wat verder in het westen een paar flinke stapelwolken te zien waren. Deze verdwenen na een tijdje maar opeens werden er overal kleine stapelwolkjes gevormd die hier en daar op stukjes Stratocumulus castellanus leken. Ze dreven aan een grote snelheid voorbij en er waren tientallen van deze wolkjes te zien. Groot werden ze echter niet en het zag er nog vrij stabiel uit, zeker toen er later ook Stratocumulus velden voorbij dreven. Doch plots verschenen er aambeeldvormige toppen boven de Stratocumulusvelden en de wolkenkenners wisten dus meteen hoe laat het was. Het was 15H50 toen het opeens fel begon te regenen uit een niettemin erg smalle buienlijn. In Malderen kwam het zelfs tot onweer, maar door de hrote treksnelheid en het slanke uiterijk van de buienlijn konden we er zelfs met de wolkbreukachtige intensiteit niet meer dan 1,4 mm uitpersen. Daarna kregen we een heldere hemel te zien waarin terug talloze stapelwolkjes voorbijdreven. net als voor de buienlijn, maar de nadruk lag nu meer op Cumulus dan op Stratocumulus en sommige wolken groeiten nog uit tot flinke afmetingen. In de verte waaren tot na zonsondergang de aambeeldvormige toppen van de buien te zien: de buienlijn zwaaide weer uit naar het westen zodat ze geleidelijk dichterbij kwam. Deze golf was echter niet groot genoeg om de buien weer tot bij Malderen te krijgen waardoor we in droge omstandigheden konden afsluiten. De westenwind die overdag nog erg fel uitpakte (vooral tijdens de buienpassage) viel grotendeels weg waardoor de afkoeling sneller ging. Het koelde af tot de uiteindelijke minima van 13,6 graden.
Donderdag, 23 oktober 2014
De dag nam een veelbelovende start met opklaringen waarin wat Stratocumulusvelden, Cirrus bewolking en Altocumulus ronddreven. Met minima van 8,4 graden was het aan de koele kant en de zonnestraaltjes die erdoor kwamen waren dan ook meer dan welkom. De bewolking bestond tijdelijk uit Altocumulus floccus met de eerdergenoemde Stratocumulus en Cirrus ertussen en het leek dus een beetje op een zwoele zomerdag die met onweer zou worden afgesloten. Ondertussen zagen we de lucht steeds neveliger worden waardoor de zichtbaarheid in horizontale richting sterk afnam. Nog voor de middag dreef er dan massaal Stratocumulus en Stratus fractus bewolking binnen vanuit het westen waardoor de rest van de dag in sombere en kille omstandigheden verliep bij maxima van slechts 14,7 graden en een nog steeds goed voelbare westelijke wind. Naar de avond toe ging de bewolking meer en meer over in gesloten Stratus waarin alleen aan het begin van de avond nog af en toe een minuscuul gaatje te zien was. Hierdoor koelde het wel wat trager af waardoor de temperaturen een stuk hoger zaten dan gisteren rond deze tijd. Het optekenen van het neerslagtotaal van 0,0 mm kon dus opnieuw zonder winterjas.
Vrijdag, 23 oktober 2015
De rust en de saaiheid zijn weer volledig teruggekeerd en we begonnen de dag onder een uitgestrekt Stratocumulusveld. Dit was de enige bewolking die zichtbaar was, en aanvankelijk zaten er gaatjes tussen de compartimenten waardoor we af en toe wat morsesignalen van de zon konden opvangen. Dankzij de bewolking is het niet kouder dan 9,9 graden geworden terwijl de luchtsoort op papier van polaire oorsprong was. De Stratocumulusbewolking werd dikker in de loop van de voormiddag en ging geleidelijk weer over in Stratus waardoor we onze doosjes prozac weer boven mochten halen als aanloop naar een uitermate sombere en saaie episode. Gelukkig bleef het wel droog ondanks het dikker wordende wolkendek en het bijhorende duistere weertype. We haalden vrij zachte maxima van 14,8 graden en tijdens de late namiddag werd er Stratus fractus onder het dichte Stratocumulusdek gevormd. Deze bewolking kondigde geen merkbare weersverandering aan. De wind bleef zeer zwak en kwam uit westelijke richtingen. Tijdens de avond bleef het zwaarbewolkt tot betrokken al zorgde dit voor een zeer langzame afkoeling waardoor we morgenochtend waarschijnlijk weer bovennormale minima zullen optekenen. Neerslag is er ondanks al dat gewolk niet aan te pas gekomen waardoor we weer met een dagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten.
Zondag, 23 oktober 2016
De nevel en mist welke gisterenavond gevormd werden zijn in de loop van de nacht overgegaan in Stratus bewolking waardoor de dag een sombere en kille start maakte. Maar de omgeving was hierdoor wel een stuk fraaier want we konden nog steeds genieten van de exotische planten en bloemen die door het uitblijven van vorst in Malderen nog steeds niet in slaphangende vogelverschrikkers zijn omgetoverd. Onder de Stratus bewolking zat echter een koude luchtlaag gevangen en deze stabiele opbouw van de atmosfeer was natuurlijk vrijwel onmogelijk af te breken door dat zwakke herfstzonnetje. En het bleef dus de hele dag door somber en kil waarbij we enkel de handelaars in antidepressiva en degenen die binnenkort naar warme oorden zullen reizen met een brede glimlach zagen rondlopen (voor zover die door de mist nog zichtbaar was, al is die in Malderen vrij snel opgetrokken). Af en toe viel er wat motregen en in de loop van de dag stak er een kille oost- noordoostenwind op die door merg en been sneed terwijl de temperaturen op een onderkoelde 6,7 graden bleven steken. Tijdens de namiddag en avond veranderde er niets aan deze situatie en ook het neerslagtotaal bleef ongewijzigd met 0,0 mm daar de motregen dan och niet meetbaar bleek te zijn.
Maandag, 23 oktober 2017
In tegenstelling tot gisteren en eergisteren begon de dag nu eens vriendelijk met opklaringen en bijhorende zonneschijn. Heel overtuigend was het allemaal echter niet, want er hing een uitgestrekt Stratocumulus wolkendek en in de hogere luchtlagen was alles volgelopen met Cirrostratus. Vanuit het zuidwesten kwam een scherpbegrensde laag met dikkere bewolking opzetten waar de zon tijdens de namiddag nog maar nauwelijks door geraakte. Wel werd er nu zachtere lucht aangevoerd en zeker tijdens de schaarse zonnige momenten tijdens de voormiddag was dit nog goed voelbaar. De minima zijn op 8,8 graden uitgekomen. Tijdens de namiddag was het vrij zacht en betrokken maar droog met maxima van 14,0 graden en een zwakke west- zuidwestelijke bries. Het duurde tot de vroege avond voordat de neerslag uit het warmtefront ons bereikte, maar veel had dit niet om het lijf met slechts af en toe wat druilerige motregen. Deze neerslag was niet meetbaar ondanks het feit dat ze een groot deel van de avond aanhield, en dus sloten we alsnog af met een dagtotaal van 0,0 mm.
Dinsdag, 23 oktober 2018
(Taiwan) Het leek helderder te zijn dan anders met transparante luchten en een aantal donzige stapelwolkjes die overal leken rond te dansen maar na verloop van tijd gingen samenpakken boven de bergen terwijl het elders helder werd. De zon was krachtig en het werd drukkend warm waarbij we af en toe wat verkoeling kregen van een briesje uit het noordoosten. Tijdens de namiddag werd het zonlicht zachter en amberkleurig wat voor een sfeervolle setting zorgde. Het werd aangenamer dankzij de warmte en de zon die getemperd werden en de avond die erop volgde was eveneens aangenaam zacht met een wegvallende wind.
Woensdag, 23 oktober 2019
Heel wat mensen waren vanochtend misnoegd door de grijze en natte start van de dag nadat er op en top nazomerweer was voorspeld. Nochtans zat het al een tijdje in de modellen dat zeker het westen van het land nog met wolkenvelden en neerslag zou te maken krijgen. Vooral tijdens de late nacht en ochtend is er nog redelijk wat regen gevallen en werd de ochtendspits dus zwaar op de proef gesteld. Degenen die deze spits overleefden en op hun werk of school aan kwamen kregen het een tweede keer zwaar te verduren toen ze met lede ogen moesten toekijken hoe het weer opknapte terwijl degenen die in verlof waren in hun vuistje lachten. De lucht was erg nevelig en het was rustig en windstil met vredig ogende Stratocumulus en Altocumulusveldjes. Soms waren ze amper te onderscheiden in de contrastloze lucht al zorgde dit op zich voor een apart sfeertje in combinatie met het warme herfstlicht. Op thermisch gebied deden we het erg goed, de temperaturen stegen van 10,4 graden in de ochtend naar 17,5 graden tijdens de namiddag. Toen verschenen er ook Cirruswolken die met de reeds aanwezige bewolking voor extra sfeer zorgden. Toch ontbraken felle oranje of roodtinten en draaide het, nu vooral om zachte, rustgevende kleuren. Het koelde slechts langzaam af en het had allemaal veel weg van een late zomeravond. Het neerslagtotaal is op 0,2 mm uitgekomen.