Dinsdag, 23 nov. 2004
Hoewel het vanmorgen erg zacht was, moesten we weer opboksen tegen grijze wolken en af en toe regen, afkomstig van een koufront dat tijdens de vroege uurtjes op doortocht was in de Lage Landen. Net als zijn voorganger, het warmtefront van afgelopen zondagavond, was het echter maar een mager dingetje want veel meer dan 0,6 mm is er te Malderen niet gevallen. In de loop van de voormiddag kwamen er wat schaarse opklaringen binnengeschoven terwijl de wolken zowat de ganse dag in de meerderheid bleven. Pas tegen het einde van de daglichtperiode is de bewolking meer gaan wijken wat ons trouwens een erg mooie zonsondergang opleverde. Terwijl de temperatuur vanochtend nog rond de tien graden schommelde, is deze in de loop van de dag niet meer verder gestegen dan 11,3, en zijn we ondertussen weer gezakt naar 5,3 graden. Onder de lichtbewolkte hemel kan de vorstgrens vannacht weer gevaarlijk dichtbij komen. De komende dagen beloven dan weer rustig en vrij saai te worden onder invloed van hogedrukgebieden en lage wolken zoals het er nu naar uitziet.
Woensdag, 23 november 2005
Het weersscenario verliep duidelijk in omgekeerde volgorde tegenover gisteren: het was vanochtend betrokken en er viel af en toe wat lichte neerslag, op zich niets bijzonders, ware het niet dat deze onder de vorm van smeltende sneeuw werd afgeleverd, en bij temperaturen die rond -0,3 graden schommelden was dat natuurlijk niet verwonderlijk. Degenen die op een sneeuwballengevecht wachten werden echter teleurgesteld want de neerslag bleef beperkt en was niet meetbaar te Malderen, om nog maar te zwijgen over de temperatuur die rustig verder steeg naar 5,1 graden terwijl de bewolking langzaam dunner werd om kort voor de middag de eerste zonnestralen door te laten. Een droog en vrij zonnig weertype bij brede opklaringen en enkele Stratocumulus alsook Cirrusvelden was wat we in de namiddag aangeboden kregen, en doordat de oostelijke wind het kalmpjes hield bij maximaal 8 km/h voelde het al bij al nog niet te koud aan in open lucht. De opklaringen zullen ons de komende nacht nog gezelschap houden waardoor het kwik nog eens met het vriespunt mag flirten morgenvroeg maar daarna zal de bewolking snel toenemen en gaat het vanuit het noorden regenen. Eerst wordt dat matige regen, later gemengd met natte sneeuw en vervolgens sneeuw die op een ondertussen weer ontdooide bodem echter niet zal blijven liggen. De neerslagzone zal ons vrijdagochtend verlaten hebben terwijl de voorziene buien net ten westen van ons zullen blijven dus het blijft droog terwijl eventuele sneeuwresten snel zullen verdwijnen bij de iets te hoge temperaturen. De eerstvolgende neerslag volgt pas zondagnamiddag, maar in welke vorm deze op Malderse bodem zal gedropt worden blijft voorlopig nog even koffiedik kijken...
Donderdag, 23 november 2006
Vandaag was zo'n typische herfstdag waar niet meteen veel over te vertellen valt. Het feit dat we dit weertype de voorbije weken nog niet zoveel gezien hebben zorgde er echter voor dat er nog voldoende inspiratie voorradig is om deze dag zonder problemen in een weersverslag te gieten. Waarbij dit laatste erg letterlijk mag worden opgevat want met de vochtige produkten werd gedurende de ganse dag bijzonder kwistig omgesprongen waarbij vooral de zuidoostelijke helft van het land de volle laag kreeg maar ook Malderen zeker niet aan de druppeldans is ontsprongen. De neerslagintensiteit was meestal matig, maar rond de middag waren er een paar episoden waarbij de neerslag tijdelijk aanzwol tot erg intens om nadien weer terug te vallen naar een gematigder tempo. Aan de noordwestelijke horizon kleurde het luchtruim beduidend lichter terwijl daar zelfs af en toe een blauwe tint waarneembaar werd, maar deze beloftevolle zone schoof maar nauwelijks op in de 'goede' richting waardoor het pas rond zonsondergang tijdelijk wat droger werd. De regenzone liet dit echter niet zomaar gebeuren en schoof kort daarna weer op naar het noordwesten waardoor de malderse pluviometers prompt weer aan het werk gezet werden. Positief - en ook dit mag erg letterlijk opgevat worden- waren de temperaturen die het met 8,9 tot 14,6 graden bijzonder goed deden voor eind november. Er stond bij dit alles immers een zeer krachtige zuidwestenwind die subtropische luchtmassa's aan snelheden tot 49,9 km/h over Malderen deden strijken. Om middernacht bereikte het weerstation uiteindelijk een neerslagtotaal van 6,8 mm.
Vrijdag, 23 november 2007
De bewolking die gisterenavond kwam binnengedreven, bleef niet zonder gevolgen, en zo keken we vanochtend vroeg aan tegen een grijze hemel waaruit regen viel en dit bij temperaturen die zich rond een zestal graden ophielden. Terwijl lichte en matige regen elkaar afwisselden, steeg de temperatuur moeizaam tot 8,9 graden, maar het sombere weersbeeld bleef gelukkig niet duren. De bewolking werd tegen de middag immers bijzonder chaotisch waardoor we ondanks het ontbreken van de zon van 'fraai weer' konden spreken, al zal de niet- weeramateur dit wellicht niet kunnen beamen. Deze moest echter evenmin lang wachten op betere tijden want in de loop van de namiddag kwamen er vanuit het noordwesten opklaringen binnendrijven en kregen we nog een beetje zon bij een luchtig en vriendelijk ogend weertype. De prijs die we hiervoor moesten betalen was het incasseren van koudere luchtmassa's die samen met de opklaringen kwamen binnengestroomd en het kwik al snel op haar stappen deden terugkeren. De wind zocht het noorden op met snelheden tot 27,4 km/h en vooral na zonsondergang toen de laatste Cumuluswolken verdwenen, ging de afkoeling opvallend snel. Tegen middernacht zaten we reeds in de buurt van het vriespunt en het lijkt erop dat we daar tegen morgenvroeg een flink eind zullen onder zitten...
Zondag, 23 november 2008
De buien zijn afgelopen nacht in stilte heengegaan waardoor we in rustige omstandigheden het daglicht zagen wederkeren. Door de opklaringen kwam het tot lichte vorst bij temperaturen van -0,8 graden in de hut waardoor het sneeuwtapijtje van gisterenavond nauwelijks werd aanghetast. Wat we vanmorgen aantroffen was echter geen zonovergoten omgeving, maar een grijze hemel die uit Stratocumulus en Altocumulus bestond en de zon weinig kansen liet. Een naderende neerslagzone die vanuit het westen kwam opgestoomd, zorgde ervoor dat het wolkendek door de stijgstromen tijdelijk openbrak en we een paar zwakke zonnestraaltjes konden meepikken alvorens de bewolking zich definitief boven onze hoofden sloot. Dit gebeurde nog voor de middag en ging gepaard met een paar verdwaalde sneeuwvlokjes die uit het niets leken neer te dwarrelen terwijl de wind fel uithaalde met snelheden tot 45,1 km/h uit het zuid- zuidwesten. Het werd rond de middag weer droog, maar daarna begon het opnieuw te sneeuwen vanuit het westen aan een langzaam toenemende intensiteit. Het was vooral fijne motsneeuw die we te zien kregen terwijl de temperatuur net boven het vriespunt uitkwam. De negatieve dauwpunten zorgden ervoor dat het sneeuwdekje gemakkelijk kon aandikken ondanks de stijgende temperatuur waardoor er halverwege de namiddag reeds een tweetal centimeter lag. Het grootste aandeel van de sneeuw kregen we echter uit een buienlijn die als koufront doorheen het land walste en voor erg zware sneeuwval met opvallend dikkere vlokken zorgde tijdens het tweede deel van de namiddag. Dit zorgde uiteindelijk voor een indrukwekkende sneeuwlaag die tot zeven centimeter was aangedikt. Het ging echter om het koufront van een 'warme occlusie' waardoor we ondanks dit gebeuren in veel zachtere lucht terechtkwamen en het al snel begon te dooien eens de buienlijn voorbij was. Met luchttemperaturen die aan de kust reeds boven de zeven graden uitstegen en in Malderen op 2,8 graden belandden, werd de omgeving in een mum van tijd herschapen in een zompige witte pudding die zowat gans Vlaanderen in één reusachtige modderpoel omtoverde. Vanuit het noordwesten kwamen er brede opklaringen binnengedreven, maar deze hadden geen vat op de steeds verder stijgende temperatuur waardoor een heleboel premature sneeuwmannen en - vrouwen dezelfde dag nog een wrede dood stierven. Het neergutsende dooiwater zorgde tegen middernacht reeds voor een neerslagtotaal van 1,8 mm.
Maandag, 23 november 2009
Na het door zomerse temperaturen én zomerse onweders gekenmerkte weekend gingen we vandaag de herfsttoer op waarbij aan wolken en regen in elk geval geen gebrek was. Samen met de regenwolken werd er opnieuw zachtere lucht aangevoerd, maar de wind deed het een stuk kouder aanvoelen. Deze wakkerde in de loop van de dag zelfs verder aan terwijl de neerslag overging in buien die elkaar kort opvolgden. De buien waren op de satellietbeelden te zien als kollosale Cumulus congestuswolken, die tot spijt van de natuurfotografen en zonnekloppers echter schuilgingen achter laaghangende bewolking. Vanop de begane grond zagen we dus niet meer dan een grijze wolkenlaag die het ene moment erg donker was, en het andere moment lichter kleurde met de bijhorende afwisseling van stortbuien en lichte motregen. Enkel kort voor de middag was er ruimte voor een 20 tal seconden zonneschijn voordat de buienreeks haar opwachting maakte. De grootste hinder en plaatselijke schade werd echter door de windvlagen veroorzaakt, die opliepen tot een indrukwekkende 64,4 km/h uit zuidwestelijke richtingen. Tijdens de avond werd het opnieuw wat rustiger zodat we alsnog de zachtere luchtaanvoer konden aanvoelen, die het kwik ondertussen weer heeft opgedreven van 8,1 graden 's ochtends naar 12,8 graden bij het vallen van de avond. Het neerslagtotaal mocht er natuurlijk ook (niet) wezen met een royale 12,4 mm.
Dinsdag, 23 november 2010
Afgelopen nacht zijn we geleidelijk in een noord-noordwestelijke stroming terechtgekomen waardoor we een zwaarbewolkt en nogal wisselvallig weertype kregen met buien. Deze zorgden ervoor dat de omgeving er bij zonsopgang al (een beetje) nat bijlag terwijl er tussen de buienwolken door een paar kleine opklaringen opdoken. Het waren zeker niet de spectaculaire buienluchten die men in deze omstandigheden zou verwachten, want door de vorming van nevel en laaghangende Stratusbewolking bleef het aan de sombere kant en was er nauwelijks contrast. De buien die tijdens de voormiddag langs kwamen zorgden voor lichte tot matige regenval die werd afgewisseld met droge perioden. Na de middag kregen we tijdelijk met meer aaneengesloten buien te maken waardoor het voor langere tijd aanhoudend ging regenen, en dit aan een vrij hoge intensiteit. Vervolgens kregen we weer opklaringen te zien die goed waren voor een kwartiertje zonneschijn en kort voor zonsondergang nog even een stapje opzij zetten om een regenbuitje door te laten. Deze werd gevolgd door nog een tweetal nieuwe buien die zich later op de avond aandienden en het neerslagtotaal deden oplopen naar 0,8 mm. Voor de rest kregen we echter opvallend brede opklaringen te zien terwijl de resterende bewolking in combinatie met de felle maan nog voor een mooi uitzicht zorgde. In vergelijking met de voorbije weken was het weer een erg kille dag met temperaturen die zich tussen 1,2 en 6,8 graden ophielden, maar als we de weermodellen voor de komende dagen ernaast leggen zitten we nu nog steeds in een zinderende hittegolf. De hete tropenlucht was afkomstig uit het noorden van Scandinavië en werd met snelheden tot 17,7 km/h uit het westen over Malderen geblazen terwijl het kwik op het einde van de avond rond een zwoele 4 graden bleef steken.
Woensdag, 23 november 2011
Het was vanochtend zeer zacht bij minima van 6,6 graden, en de mistlaag is nu zo dik geworden dat er lichte motregen viel. Overdag werd de zichtbaarheid in horizontale richting wat beter, maar grijs bleef de hoofdkleur en de zon kreeg nauwelijks kansen om er doorheen te geraken. Ondanks dit alles was het vrij zacht bij temperaturen die vlot 13,3 graden haalden. Net als de voorbije dagen was er weer nauwelijks wind en kon de luchtvervuiling zich onverhinderd ophopen onder de temperatuursinversie. De snelheden haalden hooguit 16,1 km/h uit het zuidwesten. Ook tijdens en na zonsondergang bleef het grijs al was de mist die er nu hing wat minder dicht en vielen er in tegenstelling tot vanochtend geen druppels uit.
Vrijdag, 23 november 2012
We namen vanmorgen een vliegende start met behoorlijk wat wind en nog voor zonsopgang de eerste regen die ons bereikte. Toen het licht werd zagen we natuurlijk een grijze hemel al was het wel erg zacht bij temperaturen die niet beneden 7,1 graden zakten. Het regenachtige weer bleef aanhouden met op het ene moment lichte regen en op het andere moment wat zwaardere regenval zonder dat het tot een echte stortvloed kwam. Het warmde een klein beetje (verder) op en we haalden maxima van 7,5 graden. De wind ging er ook overdag flink tegenaan en haalde snelheden tot 22,5 km/h uit het zuidoosten. Na de middag werd het wat rustiger, kregen we drogere perioden en zwakte de wind af. Het bleef echter grijs met nu en dan nog een beetje lichte motregen. Door een storing in het weerstation is een deel van de gegevens verloren gegaan waardoor de temperatuur, windsnelheid en het neerslagtotaal van 0,2 mm wellicht niet volledig klopten.
Zaterdag, 23 november 2013
We begonnen de dag onder ons vertrouwde Stratus wolkendekje dat ervoor zorgde dat het niet kouder werd dan 1,0 graden maar anderzijds weer voor een sombere, kille en doodse start zorgde. De bewolking ging over in gesloten Stratocumulusvelden die in het westen van het land werden aangevreten door stijgbewegingen uit een regenzone die zoch een eindje verderop in het westen bevond. Deze opklaringen raakten echter niet verder dan het westen van Oost-Vlaanderen waardoor we in Malderen grotendeels van zonneschijn verstoken bleven. In het westen van het land zagen ze heldere luchten binnendrijven waarbij opviel dat er op de rand van het Stratocumulusveld een gordel van stapelwolken werd gevormd terwijl er ten westen van deze gordel verspreide Cumulus fractus wolkjes ontstonden. Na een tijdje breidde de Stratocumulusbewolking zich weer uit naar het westen zodat het overal somber werd, maar tegen dan was de zon reeds onder. Dat we vandaag weer lage maxima van 7,2 graden noteerden was natuurlijk niet verwonderlijk maar gelukkig heeft de hoofdzakelijk noord- noordoostelijke wind zich hierbij koest gehouden. Net als de pluviometer trouwens want die wees nog steeds 0,0 mm aan
Zondag, 23 november 2014
Het was alweer zacht en nazomers bij minima van ... graden terwijl er Altocumulus undulatus en floccus hing. Het leek wat op zomerse onweersvoorboden al hoefden we hiervoor niet te vrezen of te hopen voor de liefhebbers. De wind kwam uit zuid- zuidoostelijke richtingen en was erg zwak terwijl het in de zon ronduit warm aanvoelde. De temperaturen liepen op tot ... graden en naar de avond toe begon de Altocumulus bewolking zich weer samen te pakken in het westen met Cirrostratus en Altostratus erboven. Dit leverde omstreeks 16H weer een tiental zeer dikke maar niet meetbare druppels op terwijl er duidelijke valstrepen onder de wolken te zien waren. Kennelijk viel er erg veel neerslag aan de dichte strepen te zien maar verdampte bijna alles voor het de grond bereikte. Tijdens de avond bleef het droog en zagen we terug een paar kleine opklaringen tussen de bewolking verschijnen, maar de echte blikvanger waren toch wel de bizar hoge temperaturen die alles op een doorsnee Belgische zomeravond deden lijken. Als we de analysekaarten erbij nemen zien we alweer enorme temperatuursverschillen, en deze keer was het tegenover de britse Eilanden waar het kwik ruim tien graden lager zat dan in Malderen. Als we alle onmeetbare druppels bijeentellen komen we uit op een neerslagtotaal van 0,0 mm waarmee we de dag afsloten.
Maandag, 23 november 2015
We zijn de voorbije anderhalve maand al een paar keer door het oog van de naald gekropen als plantenkweker, maar deze keer was er geen ontkomen aan bij minima van -2,8 graden en troffen we in Malderen een waar slagveld aan van witbevroren exotische planten. Toen de eerste zonnestralen het macabere tafereel verlichtten, was alles doordrongen met de typische geur van bevroren plantenweefsel terwijl de verijsde bladeren langzaam maar zeker in elkaar zakten als geleipuddingen. Dit horrortafereel terzijde gelaten, wwas het echter zeer aangenaam en vriendelijk weer met veel zonneschijn, slechts een zwak westelijk briesje en sfeervolle toefjes Altocumulusbewolking die vanuit het westen dichterbij kwamen. Deze waren de voorbode van een regenzone die opnieuw zachtere lucht over Malderen zou jagen, maar voor het zover was konden we van aangenaam zonnig weer genieten dat zelfs een (klein) beetje aan nazomer deed denken. In de schaduw was het echter een heel stuk frisser en wist de rijp en het ijs tot laat in de namiddag stand te houden. We haalden maxima van 7,4 graden en op het einde van de namiddag werd de bewolking dikker met Stratocumulusvelden en opzettende Altostratus vanuit het westen. De bewolking zelf was duidelijk aan een noordelijke stroming blootgesteld terwijl er op de begane grond een westelijke tot zuidwestelijke stroming op gang kwam. Tegen zonsondergang klaarde het echter weer op en waren er enkel wat verspreide Altocumulusbanken en Cirrostratus bewolking te zien. Hierdoor koelde het tijdens de avond toch nog erg snel af en leken de nog overlevende planten eveneens de genadestoot te zullen krijgen. Neerslag is er vandaag niet gevallen waardoor we een dagtotaal van 0,0 mm konden optekenen.
Woensdag, 23 november 2016
Nog steeds was de configuratie op de weerkaarten hetzelfde als gisteren en eergisteren met opnieuw de zwalpende regenzone en bijhorende wolkenband die zowat van zuid naar noord liep met het zwaartepunt net ten oosten van ons. Deze keer ontstond er echter een golfje op ten zuiden van ons waardoor de storing activeerde en we gebieden met regen onze kant zagen opkomen. Deze bleken ten westen van Malderen terecht te komen en dus hielden we het in Brussel en Malderen droog terwijl de toegenomen bewolking ons opnieuw zacht hield met minima van 8,5 graden. De neerslag slaagde er uit eindelijk niet meer in om laatstgenoemde plaatsen te bereiken en het klaarde weer uit vanuit het zuiden waarbij we vooral Cirrostratus, Altocumulus en Stratocumulus te zien kregen. De bewolking consentreerde zich vooral in het oosten en we kregen de zon regelmatig te zien waardoor het terug een erg vriendelijk herfstdagje werd. Bij een zwak zuidwestelijk briesje haalden we maxima van 12,5 graden en de opklaringen begonnen geleidelijk verder terrein te winnen vanuit het westen. Tegen de avond hadden we opnieuw dezelfde situatie als gisteren, eergisteren en afgelopen weekend waarbij er boven ons en in het oosten dikke sluierwolken hingen die door de ondergaande zon in warme kleurentinten werden aangeschenen. Hierin waren nu ook mammatus structuren te zien en in combinatie met lager hangende Stratocumulus en Altocumulusveldjes zorgde dit weer voor een fraai decor. Toch was het waw- gehalte van dit gebeuren wat minder hoog dan de voorbije dagen, waarschijnlijk doordat de kleuren wat minder intens en vurig waren. Er volgde een erg zachte en rustige avond waarin we opnieuw een neerslagtotaal van 0,0 mm konden optekenen.
Donderdag, 23 november 2017
Na een zeer zachte en winderige nacht was het vanochtend nog steeds zeer zacht en winderig bij minima van 9,3 graden. De bewolking was zeer chaotisch, met Stratocumulusvelden, Altocumulus lenticularis, floccus, losse Cirrus plukken, fraaie valstrepen, Stratus fractus en Cumulusachtige flarden. Even later werd dit alles bijgelicht in mooie schemeringskleuren waardoor de servers van een paar voorname sociale media-bedrijven weer overspoeld werden met de meest indrukwekkende foto's en filmpjes. Ondertussen kwamen we langzaam in de buurt van het koufront dat ons weer naar normale temperaturen zal brengen, en al die fraaie wolkencomposities waren daar al een eerste gevolg van. In de loop van de dag kwam er meer bewolking opzettem maarhet bleef wel nog droog en later volgden er weer wat opklaringen. Het werd zeer zacht met maxima van 15,0 graden. Tijdens de avond was er nauwelijks afkoeling maar nam de wind wel toe. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm in zwaarbewolkte omstandigheden waarbij er vooral veel Stratus fractus en Altostratus te zien was.
Vrijdag, 23 november 2018
Tijdens het tweede deel van de nacht is het dan toch nog gebeurd en wist een regenwolk tot in Malderen door te dringen. En het was er dan ook nog eens eentje die deze naam waard was want de omgeving lag er druipnat bij. Dit ging gepaard met hogere minima van -0,6 graden en een betrokken hemel. Tijdens de voormiddag bleek het op sommige plaatsen nog te druppelen terwijl het op andere plaatsen droog was. Het duurde niet lang of we kwamen in de opklaringen achter deze regenzone terecht en de zon kwam weer tevoorschijn in een half bewolkte hemel waarin vooral Altocumulusveldjes voorbij dreven. Dankzij deze zon kon het nog opwarmen tot 10,2 graden al kon ze niet haar volle sterkte benutten doordat er een nevelige waas van sluierbewolking bleef hangen.
Zaterdag, 23 november 2019
Tijdens de vroege ochtend werd de stilte onderbroken door het geruis van regendruppels. Een zwakke storing is tot in Malderen kunnen doordringen en diens bewolking wist de vorst tevens uit de lucht te houden met 3,1 graden als minimum. Daarna kwamen we al snel in opklaringen terecht en er dreven af en toe nog Stratocumulusveldjes voorbij. In de hogere luchtlagen hing veel Cirrostratus die vanuit het westen kwam opzetten en ook geflankeerd werd door Altocumulusbankjes en wat Altostratus. De zon kon het kwik tijdens haar korte opwarmingsronde nog naar 8,4 graden tillen waarna de oranje schemeringskleuren hun intrede maakten. Met deze wolkensoorten zorgde dit voor een zonsondergang om in te lijsten maar de ijle wolkensoorten hielden weinig warmte tegen waardoor het snel afkoelde na zonsondergang. De 0,3 mm die er is gevallen bleef wel nog vloeibaar.