Hier is een volledig overzicht van het rapport

Is niet volledig waterdicht, want het gebeurt wel eens dat ik naar de dag van het vorige verslag kijk en dan is dus de hele reeks van tien een dag te ver in de week. Maar je kan ze hier wel vergelijken

Zondag, 11 januari 2015

 In de loop van de nacht zijn we geleidelijk in onstabiele zeelucht terecht gekomen waarin een aantal buien tot ontwikkeling kwamen. De positie van de straalstroom was echter zodanig dat de gunstigste gebieden voor buienvorming net ten noorden van ons bleven (onderandere Nederland) terwijl het in Malderen niet verder kwam dat een licht buitje dat net genoeg was om de straatstenen nat te maken (voor zover die al waren opgedroogd). De lucht werd al snel stabieler vanuit het zuidwesten waardoor dit spetterbuitje meteen ook de laatste neerslag was die we vandaag te zien kregen.De bewolking bestond meestal uit Cumulus mediocris en Cumulus fractus met af en toe ook wat Stratocumulus ertussen. Na de middag kwam er vanuit het zuidwesten warmte advectie op gang in de hogere luchtlagen. Dit werd al snel zichtbaar in de vorm van een melkachtige waas van Cirrostratus die geleidelijk meer uitgesproken werd. Deze bewolking ging vrij snel over in Altostratus vanuit het westen en de zon kreeg het zwaar te verduren ondanks de toenemende ruimte tussen de eerdergenoemde Cumulusbewolking. De aanwakkerende zuidwestenwind deed het eerder guur aanvoelen bij temperaturen die zich tussen 3,4 en 7,5 graden ophielden, maar de regenzones die aan de sluierbewolking verbonden waren konden ons (nog) niet bereiken. Zo verliep de rest van de dag in droge omstandigheden en is het neerslagtotaal op 0,0 mm blijven steken. 

Maandag, 12 januari 2015

 De regenzone is vanochtend een stuk dichterbij gekomen, en het motregende nu lichtjes terwijl het gestaag begon op te warmen (warmtefront). De minima van deze dag werden dan ook al vroeg bereikt met 6,1 graden. Het meerendeel van de neerslag trok echter ten noordwesten van ons voorbij waardoor het uiteindelijk de zuidwestenwind was die met de hoofdrol ging lopen. Of misschien was vliegen wel de betere uitdrukking want naar de avond toe begon deze er weer flink aan te sleuren terwijl gebouwen en planten onder het daverende natuurgeweld onheilspellend kraakten en piepten. Nog steeds kwam het niet verder dan wat lichte regen of motregen tussendoor waardoor we er uiteindelijk met een neerslagtotaal van slechts 0,3 mm zijn vanaf gekomen. De maxima werden pas 's avonds bereikt met 9,9 graden, al voelde het bijzonder koud aan tijdens de krachtigste rukwinden.

Dinsdag, 13 januari 2015

 Het koufront bevond zich vanochtend nog steeds ten noordwesten van ons waardoor het erg zacht was bij temperaturen die tot 11,3 graden waren opgelopen. Af en toe viel er motregen en volgens de radar kwam het in het uiterste noordwesten al snel tot flinke plensregens. Langzaam maar zeker schoof deze neerslag op naar het zuidoosten en tegen de middag had ze Brussel bereikt waar het tijdelijk flink goot. Tot korte en zeer krachtige wolkbreuken zoals bij de koufronten die we de afgelopen paar maand gezien hebben kwam het echter niet, hoe zeer de tot op zijn vel doorweekte fietser ook het tegendeel wilde beweren. Na de koufrontpassage klaarde het op vanuit het westen en maakten de bruinachtige kleurentinten van de zware bewolking plaats voor koudere grijstinten. Daarna verschenen er opklaringen waarin Stratocumulus en Cumulus te zien was, en waarin zich tijdens de namiddag nog een aantal buien voordeden. Tegen zonsondergang waren deze buienwolken weer verdwenen en kregen we opeens uitzicht op Altocumulusvelden die geel oplichtten terwijl de zon in oranje en rode kleurentinten onderging. Een kleurenpalet dat je niet meteen zou verwachten in polaire luchtmassa's, maar de zonsondergang werd er hierdoor eentje van adembenemende schoonheid. Zeker toen er vanuit het noordwesten een veld met blauwgrijze Stratus fractus wolken binnendreef dat een geweldige compositie van kleuren en vormen opleverde bij de reeds prachtige zonsondergang. Tijdens de avond groeiden de Stratus fractus wolken uit tot Cumulus congestus maar in Malderen leverde dit geen nieuwe buien meer op waardoor het neerslagtotaal van 4,6 mm al lang een feit was. Het spreekt voor zich dat de minima van 7,8 graden pas kort voor middernacht werden bereikt in de steeds verder afkoelende luchtmassa's. 

Woensdag, 14 januari 2015

 Tijdens de ochtend en een deel van de voormiddag kragen we opnieuw met regen en motregen uit een gesloten wolkendek te maken. Er stond een ijskoude westelijke tot noordwestelijke wind waardoor het alles behalve aangenaam was in de buitenlucht. Halverwege de voormiddag kwamen we aan de andere kant van het omvangrijke buiencomplex terecht dat voor deze neerslag zorgde, en kregen we in het westen opklaringen te zien. De lucht kleurde er diepblauw terwijl er Cumulus congestus en Cumulonimbus wolken te zien waren. Deze waren erg talrijk en het duurde dan ook niet lang voor we met de bijhorende buien te maken kregen die vooral in de zuidelijke helft van het land met onweer gepaard gingen. Vooral rond en kort na de middag ging het er stevig aan toe met plensregens, al is niet duidelijk onder weke vormen de neerslag in Malderen is gevallen en of er al dan niet in bijhorende animatie werd voorzien. Tussen de buien door kwam het tot een paar vluchtige zonnestralen die het kwik deden oplopen naar 8,2 graden. De opklaringen werden breder op het einde van de namiddag en het werd hierbij tijdelijk rustiger terwijl de afzwakkende wind weer naar het zuidwesten kromp. Kort voor zonsondergang verscheen er dan sluierbewolking in het zuidwesten die zich vervolgens gestaag over het luchtruim uitbreidde. Dit proces ging gepaard met een aanwakkerende wind, en daar de warmere lucht aanvankelijk alleen in de hoogte binnenstroomde voelde het uiteraard weer erg guur aan. De minima werden ergens in de late avond bereikt met 2,7 graden, daarna begon het ook in de onderste luchtlagen weer op te warmen op nadering van het warmtefront dat morgen voor zacht en onstuimig winterweer zal zorgen. De neerslag kon ons nog niet voor middernacht bereiken waardoor het dagtotaal reeds bij de laatste bui deze middag een feit was met 11,0 mm. 

Donderdag, 15 januari 2015

 We bevonden ons vanochtend al vroeg in de warme sector van een diepe stormdepressie, nadat het warmtefront eerder in de nacht al voor lichte regen en motregen heeft gezorgd. De wind was reeds behoorlijk aangewakkerd waardoor alles wat er aan blootgesteld was weer zwaar op de proef werd gesteld. Nog voor zonsopgang ging het alweer motregenen op nadering van het koufront waarbij opviel hoe de slierten neerslag aan een duizelingwekkende snelheid werden voortgestuwd door de steeds verder aanwakkerende stormwind. Tegen de middag leek het natuurgeweld haar hoogtepunt bereikt te hebben en iets af te nemen, maar ondertussen is het koufront door golfvorming gaan slepen waardoor we niet van de regen en bewolking verlost raakten. Deze vielen tijdens de namiddag erg overvloedig terwijl we nog een hele tijd in de tropische lucht bleven zitten waarin maxima van 10,6 graden werden opgetekend. Kort voor zonsondergang passeerde er een erg intensieve buienlijn die gepaard ging met een heuse wolkenmuur die met een Egyptische duisternis en een stortvloed over ons trok. Dit leek het koufront te zijn, doch er was nauwelijks afkoeling na de passage ervan en ook de klassieke windruiming erachter bleef uit. Later op de avond passeerde er echter een nieuw buienlijntje dat het neerslagtotaal op de uiteindelijke 4,2 mm deed uitkomen. Het gevolgd door een wegvallende wind en brede opklaringen al bleef de wind nog steeds uit zuidwestelijke richtingen komen. Het begon gestaag af te koelen in deze omstandigheden al werden de minima van afgelopen nacht niet meer scherpgesteld met 3,8 graden voor het warmtefront uit. 

Vrijdag, 16 januari 2015

 Het was even wennen om het daglicht terug te zien keren in een rustige atmosfeer waarin bomen en struiken niet als gekken in het rond zwiepten. De bewolking bestond uit Cirrus, Altostratus en Stratocumulus en in het noordwesten verschenen ook buienwolken (Cumulonimbus) terwijl het was afgekoeld tot 7,9 graden. Voorlopig bleven we buiten schot en we kwamen vrij snel in een gebied met brede opklaringen terecht, tussen de wolkenvelden van vanochtend en een actiever buiengebied dat net voor onze kust lag. Dit buiengebied was waarschijnlijk verantwoordelijk voor de fraai uitwaaierende Cumulonimbi die steeds in het noordwesten te zien waren. De opklaringen lieten een opwarming tot 8,8 graden toe al is dit natuurlijk een stuk minder dan de ultrahoge maxima die we tijdens het stormweer de voorbije dagen konden optekenen. Halverwege de namiddag leek de lucht ook voor het buiengebied uit onstabiel te worden en werd er massaal Cumulus fractus bewolking gevormd die begon uit te groeien. Toch was het uiteindelijk het buiengebied dat reeds de ganse dag ten westen van ons hing, dat de pluviometers aan het werk zou zetten. Omstreeks 19H30 begon het lichtjes te druppelen, gevolgd door veel intensere regen die ongeveer een uurtje aanhield alvorens het weer droog werd vanuit het westen. Dit natte intermezzo werd gevolgd door een zwaarbewolkte en kille maar droge avond waarin we uiteindelijk het dagtotaal van 3,2 mm konden optekenen. 

Zaterdag, 17 januari 2015

 Het is tijdens de nachtelijke uurtjes gaan opklaren waardoor het versneld afkoelde en we uiteindelijk in een witberijpte omgeving ontwaakten bij minima van -1,2 graden. Daar stond echter een prachtig weertype met overvloedige zonneschijn, diepblauwe luchten en een beetje lentesfeer tegenover. Geen enkel wolkje durfde zich overdag te vertonen en de wind was eerder zwak zodat een winterwandeling vandaag nog zo'n slecht idee niet was. We haalden maxima van 6,4 graden, doch tijdens het tweede deel van de namiddag begonnen er toch Stratus fractus wolkjes tot ontwikkeling te komen, en kort voor zonsondergang verscheen er Cirrostratus en Stratocumulus in het westen. Dit waren de voorlopers van een buiengebied dat de komende nacht over ons zou trekken. De eerste neerslag bereikte ons al in de late avond onder de vorm van lichte regen die het dagtotaal alsnog op 2,5 mm deed uitkomen. 

Zondag, 18 januari 2015

 De dag begon in grijze en sombere omstandigheden terwijl het lichtjes regende bij minima van 1,9 graden. Wie goed keek kon in de op dakramen uiteenspattende druppels ijskristallen zien, en op sommige plaatsen in Nederland kwam het zelfs al tot heuse sneeuwval met dekjes tot plaatselijk een viertal centimeter. In Malderen bleven we echter met ijskoude regenbuien te maken hebben waarbij het nooit verder kwam dan met ijskristallen gevulde regendruppels. Rond de middag begon het dan toch op te klaren en viel op hoe het invallende zonlicht een soort van amberachtige gloed had zoals we tijdens de winteroffensieven een paar jaar geleden dikwijls konden waarnemen. Hoe dan ook, lang konden we dit verschijnsel niet waarnemen want er kwam al snel dikkere bewolking opzetten van een tweede buienlijn die ons vanuit het noordwesten wist te bereiken. Aanvankelijk zorgde dit vooral voor bewolking, maar de regen liet niet snel op zich wachten. Het vervolg was een volledig doorweekte namiddag en avond waarbij het aandeel ijskristallen in de regendruppels vooral na zonsondergang erg toenam. Bij temperaturen die niet hoger dan 5,3 graden kwamen was dit uiteraard niet verwonderlijk. Daar tegenover stond wel een zwakke tot afwezige wind die uit westelijke richtingen kwam en later naar het noordwesten ruimde aan de achterzijde van de buienlijn. Tegen het einde van de avond was het neerslagtotaal reeds opgelopen tot 3,1 mm en zagen we ook al natte flatsen tussen de regendruppels verschijnen;

Maandag, 19 januari 2015

 Het was vanochtend even schrikken toen we in een witte winterwereld ontwaakten. Het was echter een typische Vlaamse winterwereld met een drabdekje dat uit een mengeling van olie, klei, rotte bladeren en sneeuw bestond die nog steeds halfvloeibaar was. Enkel op gazons en struiken zag het sneeuwdek er vrij maagdelijk uit. Na zonsopgang werd de winterwereld nog Vlaamser toen er zich een somber Stratus wolkendek vormde en de glitterende sneeuwvlokjes steeds meer plaats maakten voor een waas van mist die alles in duisternis en kilte leek op te slokken. Na een tijdje werd de Stratus bewolking wat dunner en leek er meer licht doorheen te dringen, maar het was wachten tot in de late namiddag vooraleer het voorzichtig ging opklaren en we hier en daar met veel moeite wat blauw konden waarnemen. De bewolking ging over in Stratus fractus en Stratocumulus waarbij we zeker tijdens de namiddag nog af en toe de zon te zien kregen. Tijdens de avond werden de opklaringen nog breder en ging het weer vriezen, al zal deze vorst waarschijnlijk nog meevallen daar slechts een minieme hoeveelheid sneeuw tot de avond wist te overleven dankzij de maxima van 4,3 graden. Niettemin bevonden we ons in een gevaarlijk gladde wereld van oppvriezende sneeuwdrab en ijsplekken waarin we het neerslagtotaal van 9,2 mm optekenden.Ook de minima werden nog scherpgesteld en kwamen dus nu pas uit op 0,3 graden. 

Dinsdag, 20 januari 2015

 Er hing vanochtend een uitgestrekt Stratus wolkendek dat de vorst beperkt wist te houden tot -1,2 graden en langzaam overging in Stratocumulus. Hierin ontstonden zeer langzaam opklaringen, maar de bewolking bleef overheersen waardoor we maar nauwelijks de warmte van de doorbrekende zon konden voelen. Pas op het einde van de namiddag werden de opklaringen overtuigender, maar toen was de zon al bijna onder en meer dan 3,8 graden konden we dan ook niet halen. De Stratocumulusbewolking verdween bij zonsondergang naar het oosten en maakte plaats voor Cirrus en Cirrostratusbewolking die vanuit het westen binnendreef. Deze bewolking bleef dun waardoor het kwik enerzijds de kans kreeg om weer onder nul te duiken tijdens de avond, en de neerslag anderzijds uitbleef zodat we een dagtotaal van 0,0 mm konden optekenen in de opvriezende wereld.