Dinsdag, 22 februari 2005
Door de invallende droge landlucht leek het of het vandaag niet meer zou sneeuwen. We kregen een zwaarbewolkte voormiddag met vanaf de middag steeds breder wordende opklaringen vanuit het oosten waardoor de zon stillaan haar intrede kon maken in het weersbeeld. Dankzij de overvloedige bewolking afgelopen nacht was het kwik in een niet al te negatieve stemming waarbij we waarden tussen -0,5 en 2,7 graden registreerden maar de zeer venijnige noordoostenwind tot 58 km/h zorgde er voor dat het guur en ijzig aanvoelde. En de in deze tijd van het jaar volop aan kracht winnende zon was nog niet in staat om daar wat aan te doen, al was het vanachter glas best aangenaam vertoeven tot plots toch nog een reeks pittige sneeuwbuien vanuit het noordoosten het land binnendenderde. Aanvankelijk bleef het witte goedje niet liggen, maar in de loop van de avond hebben verse sneeuwbuien een stabiel sneeuwdekje gevormd te Malderen. Wellicht bedraagt de neerslag meer dan de gemeten 0,2 mm vermits de sneeuw in de pluviometer niet meer als neerslag herkend wordt. Op de weerkaarten heeft zich een blokkade gevormd waarbij een hogedrukgebied ten noordwesten van ons voor anker is gegaan en de storingen in een ruime bocht om zich heen leidt. Ze worden echter tot over onze streken meegesleurd waardoor er vooral op woensdag nog sneeuwval van betekenis kan aan te pas komen
Woensdag, 22 februari 2006
Het saaie weertype van gisteren mochten we vandaag nog eens overdoen, doch deze keer met het verschil dat er geen neerslag viel, en vooral, dat het hardnekkige wolkendek iets minder dik was zodat er ondanks het feit dat de zon niet geschenen heeft, iets meer licht was. Op de temperaturen had dit echter weinig invloed, met waarden tussen 1,8 en 4,4 graden bleef het erg ondermaats en daar zit natuurlijk die noordoostelijke tot oostelijke bries voor iets tussen, die met snelheden tot 26 km/h koude vrieslucht uit het noorden van Europa aanvoerde. Een situatie die zich een tijdje lijkt te zullen handhaven want ook voor volgende week laten de weermodellen ons gebukt gaan onder Polaire of Arctische luchtmassa's die de temperaturen een eindje onder de normaalwaarden zullen houden, met lichte tot matige nachtvorst. Op iets kortere termijn lijkt vooral vrijdag interessant te worden wanneer een sneeuwzone in de buurt komt te liggen en voor die reeds gisteren besproken witte wereld zou kunnen zorgen, maar de weermodellen zijn het er nog niet over eens: sommigen laten de sneeuw net ten noorden voorbijtrekken, andere net ten oosten van ons en anderen geven Vlaanderen dan weer de volle lading. Waarschijnlijk komt hier morgen meer duidelijkheid over, en in afwachting zullen we morgen opnieuw met koud en zwaarbewolkt winterweer geconfronteerd worden waarbij we morgenvroeg mogelijk al een paar graadjes vorst kunnen meepikken als "opwarmertje" voor wat komen gaat (kan gaan).
Donderdag, 22 februari 2007
Het warmtefront dat gisteren reeds koers zette naar de Lage Landen, is uiteindelijk zonder veel 'inhoud' doorheen het land getrokken. Hoewel verschillende weermodellen de vrees deden ontstaan voor een somber en grijs weertype, viel het allemaal best mee vandaag. De hemel was slechts bedekt met Cirrostratus, een weinig Altocumulus en dunne Altostratus, waar de zon nog redelijk goed kon doorheen schijnen. De dag verliep aldus in een lente- achtige sfeer al moesten we vooral na de middag rekening houden met een aanwakkerende zuid-zuidwestenwind die uiteindelijk snelheden tot 40,2 km/h bereikte. Vanuit het westen kwam ondertussen een koufront dichterbij, maar ondanks dit alles nam de bewolking niet verder toe en werd ze ook niet dikker. Een sfeervolle zonsondergang sloot de daglichtperiode af en daarna bleven de opklaringen nog een hele poos stand houden zodat de maan probleemloos de rol van de zon kon overnemen. Uiteindelijk liet het voorgenoemde koufront zich alsnog gelden waardoor de bewolking eensklaps toenam in de late avonduurtjes en we vervolgens perioden van motregen of lichte regen kregen te verwerken. Het neerslagtotaal liep ondanks dit alles echter niet verder op dan een niet meetbare 0,0 mm. De temperaturen waren opnieuw aan de zachte kant met waarden tussen 4,7 en 13,2 graden.
Vrijdag, 22 februari 2008
Van de opklaringen die gisteren op het einde van de avond waren binnengeschoven, was vanochtend alweer niets meer te merken. We begonnen de dag dus onder zwaarbewolkte omstandigheden, maar wel bij redelijk zachte temperaturen die niet beneden de 9,2 graden daalden. Af en toe viel er wat fijne motregen, maar deze was nauwelijks voelbaar en was slechts peanuts in vergelijking met de occlusiekrul die de noordelijke helft van Nederland op dat moment onderdompelde in gezapige regen die er plaatselijk bijna vijf mm regen opleverde. Tijdens de voormiddag na het aanbreken van de daglichtperiode keken we aan tegen sombere Stratusbewolking die vermengd was met Stratus fractus, en waarover dus niet veel te vertellen valt. Na de middag kregen we hetzelfde weersbeeld te zien terwijl het kwik langzaam steeg naar de maxima van 11,3 graden. Erg zacht voor de tijd van het jaar dus maar door de venijnige west- zuidwestenwind met haar snelheden tot 41,8 km/h deed het niet echt aan lente denken. Het sombere weersbeeld bleef ook tijdens de namiddag een constante terwijl het intreden van de duisternis 's avonds dan weer het boeiendste verschijnsel aan de hemel was. De bewolking zorgde er wel voor dat de temperatuur 's avonds nog lange tijd boven de tien graden bleef hangen. De dag werd uiteindelijk afgesloten met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Zondag, 22 februari 2009
Net als de voorbije dagen waren grijzigheid en somberheid vanochtend opnieuw troef. Deze keer kwam er echter motregen bij kijken die in niet onaardige hoeveelheden naar beneden kwam, en geleidelijk intenser werd. Na de middag werd het weer wat droger, maar tussendoor vielen er nog wat verdwaalde (mot)regendruppeltjes. De bewolking wilde daarentegen geen millimeter wijken waardoor het een erg sombere en kille winterdag werd. De temperaturen die met 4,9 tot 8,6 graden nog aan de zachte kant waren, konden daar maar weinig aan veranderen. Op de satellietbeelden konden we toekijken hoe een gebied met opklaringen ons vanuit het noorden probeerde te benaderen, maar uiteindelijk zijn het enkel de laaghangende wolken die ons konden bereiken. Deze bestonden vooral uit Stratus en Stratus fractus die met een west- noordwestelijke stroming tegen snelheden tot 29,0 km/h over het weerstation werden geblazen. De motregen bleek uiteindelijk goed te zijn voor een neerslagtotaal van 0,4 mm.
Maandag, 22 februari 2010
Grijs was ook vanochtend de hoofdkleur, maar de gevoelig zachtere lucht zorgde ervoor dat het ondanks de regen en motregen lenteachtig aanvoelde. Dit gevoel werd kort na de middag versterkt toen er opklaringen binnendreven, en het bij een opvallend krachtige zon opwarmde naar 11,8 graden. Een heel verschil met het noorden van de Benelux waar het nog sneeuwde bij temperaturen die rond het vriespunt schommelden. De bewolking bestond uit Stratus fractus, Stratocumulus, Altocumulus en Cumulus terwijl de opklaringen een opvallend diepblauwe kleur hadden. Vanuit het zuidwesten werd de Altocumulusbewolking echter dikker terwijl er ook Altostratus kwam bij kijken. Op de radar- en satellietbeelden tekende zich inderdaad een erg actieve depressiekern af welke al snel voor nieuwe regen zorgde. Deze werd aanvankelijk afgewisseld door droge perioden met een zwak waterzonnetje, maar zodra de kern van het lagedruksysteem aan onze voordeur stond, ging het continu regenen aan een erg hoge intensiteit. De passage van de regenzone ging ook nog eens gepaard met stevige windvelden die goed waren voor snelheden tot 48,3 km/h uit het zuid- zuidwesten waardoor het lentegevoel omsloeg in een herfstgevoel. Tijdens de avond werd het opnieuw wat rustiger, maar met de lagedrukkern ten noordoosten van ons draaide de wind naar het noordwesten en koelde het aardig af. We eindigden met een kleine acht graden op het einde van het etmaal, al werden de minima vanochtend reeds genoteerd met 1,3 graden. Af en toe viel er nog wat motregen, maar het immense waterballet dat zich boven onze hoofden heeft afgespeeld had het neerslagtotaal reeds op een indrukwekkende 10,4 mm gebracht.
Dinsdag, 22 februari 2011
Onder de heldere sterrenhemel is het afgelopen nacht fel afgekoeld waardoor we vanochtend erg lage minima van -4,2 graden optekenden. Bij de oostelijke stroming en in de wetenschap dat er nauwelijks 1000 kilometer verderop in de aanvoerrichting temperaturen tot dichtbij -30 graden voorkwamen was dat natuurlijk geen wonder. Gelukkig was de zon er al vroeg bij en konden we de hele dag door van bijna helder weer genieten, al moesten we vooral aan de kustgebieden rekening houden met een aantal wolkenvelden. De temperaturen liepen ondanks de felle zonneschijn slechts moeizaam op en warmer dan 5,3 graden werd het dan ook niet. Er stond een oostenwind die vooral uit de zon erg koud aanvoelde met haar snelheden tot 19,3 km/h. Tijdens de namiddag dreef er steeds meer Cirrusbewolking binnen vanuit het noordwesten, en zagen we af en toe Altocumulusbewolking voorbijdrijven die vooral tegen zonsondergang voor fraaie uizichten zorgde met haar ribbel- en golfpatronen. De bewolking remde de afkoeling aardig af, maar dit kon niet voorkomen dat de temperaturen tegen het einde van de avond weer dicht bij het vriespunt zaten. We hielden het de ganse dag droog waardoor we afsloten met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Woensdag, 22 februari 2012
De laaghangende Stratocumulusvelden zijn afgelopen nacht grotendeels opgelost, waardoor we de dag met brede opklaringen konden aanvatten. Door de zachtere luchtaanvoer is het kwik ondanks die opklaringen niet beneden 2,4 graden gezakt en overdag leidde dat luchttransport ons naar lenteweer bij maxima van 9,8 graden. Maar er waren kapers op de kust, want die zachte, fluwelen sluierwolkjes waren wel degelijk de voorbode van een naderende regenzone die ons de komende dagen in somber en grijs weer zal onderdompelen. De Cirrus, Cirrostratus en marginaal aanwezige Altocumulusbewolking ging over in Altostratus translucidus die op het einde van de namiddag slechts een waterig zonnetje doorliet en getooid werd met valstrepen (virga). Dit zorgde later voor een met zachte kleuren ingekaderde zonsondergang en een avond die eerst droog en zwaarbewolkt verliep. Omstreeks 21H kwam het dan tot regen en een aantrekkende wind die met snelheden tot 45,1 km/h uit het zuidwesten kwam aanzetten. De neerslag was meestal licht tot matig maar door de bulderende windvlagen deed het toch aan onstuimig herfstweer denken. Door de fijne structuur van de neerslag kon er voor middernacht nog niets gemeten worden.
Vrijdag, 22 februari 2013
Net als gisteren bleef het bij lichte vorst met minima van -3,2 graden door menging van de luchtlagen. Er stond veel wind en vooral na zonsopgang wakkerde deze flink aan terwijl de wolken terug met een duizelingwekkend tempo voorbijdreven. Het begon met wat Stratus fractus en Stratocumulusvelden en later gingen de wolkenflarden over in stapelwolkjes. Ze werden geleidelijk talrijker en groter terwijl de lucht melkachtig kleurde en er een paar Altocumulusbankjes overdreven. Tekenen aan de wand dat er een weersverandering in aantocht was en tijdens de namiddag werd het inderdaad zo goed als betrokken met Stratus en Stratocumulusbewolking. De verwarmende zonnestralen waren we dus kwijt en tot overmaat van ramp mochten we de kou en de snijdende noord- noordoostenwind houden die er met snelheden tot 30,6 km/h tegenaan beukte. Het werd niet warmer dan 0,3 graden al bleef het wel droog. Op het einde van de namiddag bleef er een grauwe en contrastloze winterlucht over die ons ook een stuk van de avond vergezelde. Daarna dreven er opklaringen binnen maar door de aanhoudende wind koelde het slechts zeer langzaam af. De temperaturen waren echter bedrieglijk want door de wind was het koude effect stukken groter en werd er volop ijs gevormd terwijl de grond tot op vele centimeters diepte stijfbevroren was. Aan het veerslagtotaal viel er vooralsnog weinig vast te vriezen want dat bedroeg nog steeds 0,0 mm.
Zaterdag, 22 februari 2014
Ook vandaag kregen we te maken met gestoorde zeelucht en bijhorende buien terwijl we een tamelijk frisse (naar normen van afgelopen winters nog zeer zachte) nacht achter de rug hadden bij minima van 5,0 graden. Het was allemaal echter een stuk minder overtuigend dan gisteren, want vanuit het westen kwam er in de hogere luchtlagen warmere lucht binnenstromen waardoor de temperatuurscontrasten in de hoogte afnamen en de onstabiliteit er grotendeels uitging. We kregen nu afwisselend stapelwolkjes, Stratocumulus velden en wat Stratus fractus te zien en halverwege de namiddag begonnen hier plaatselijk wat lichte buitjes uit te vallen. Malderen rapporteerde een neerslagtotaal van 0,2 mm al is het niet helemaal duidelijk of dit van ochtenddauw of een schampschot van deze buitjes afkomstig was. Hoe dan ook werd het een aangename en zonnige voorjaarsdag waarbij het opwarmde tot 11,7 graden en de westelijke tot zuidwestelijke wind niet al te krachtig was. Er volgde een fraaie zonsondergang terwijl de afkoeling door de resterende bewolking een beetje werd afgeremd tijdens een rustige en droge avond die erop volgde.
Zondag, 22 februari 2015
(Nepal) De vlucht naar Kathmandu begon in heldere en vorstige omstandigheden. De rust die de atmosfeer uitstraalde was echter bedrieglijk want er was bijzonder veel turbulentie boven zowat gans Turkije en het werd pas rustiger eer we de oostelijke grens over waren. Bij de grens tussen Pakistan en india was er weer wat lichte turbulentie bij het overvliegen van een bergketen waarna de rust definitief weerkeerde. In het noorden waren Altocumulusvelden te zien en voor de rest was het helder met een mooi uitzicht op de Himalaya. Hoewel, een zeer dichte smoglaag zorgde ervoor dat we in Kathmandu niet meteen van helder weer konden spreken, en de mist zorgde ook voor moeilijkheden bij de landing. De mist waarin wat Cumulus en Stratocumulus vermengd zat, trok tegen de middag wat op en vanop de begane grond deed het toch nog als stralend zomers weer aan bij temperaturen die vlot boven 25 graden stegen. Erg misleidend voor de ondertussen in zomerkledij gesprongen toeristen want na zonsondergang koelde het bliksemsnel af en kwam de wintersfeer weer vanachter het hoekje kijken.
Maandag, 22 februari 2016
De zuidwestenwind ging vanochtend nog steeds wild te keer, al leken de scherpste kantjes er af te zijn. Ze voerde wel nog onverminderd zachte lucht aan wat ook met motregen en dikke Stratus bewolking gepaard ging. Motregen die tijdens de voormiddag intenser werd, terwijl het ook erg nevelig was door een mix van nevel en kleine druppeltjes. Veel veranderde hier tijdens de voormiddag niet aan, maar het koufront was reeds dichtbij om alsnog voor die verandering te zorgen. Tegen de middag was het dan zover en zagen we een dicht gordijn van regen uit het noordwesten dichterbij komen (vooral indrukwekkend vanuit hoge gebouwen in Brussel gezien). Dit werd natuurlijk gevolgd door felle stortregens met hagel ertussen en ook tijdens de namiddag zagen we meerdere van die buienlijnen voorbijtrekken. De opklaringen achter het front bereikten ons echter niet waardoor dit alsnog een sombere en duistere dag is geworden. De koude lucht bereikte ons natuurlijk w?l en zo kregen we weer een typisch temperatuursverloop waarbij de maxima van 12,4 graden vroeg in de ochtend bereikt werden terwijl de minima pas kort voor middernacht uit de bus rolden met 5,1 graden. Langs de andere kant zagen we er ook het neerslagtotaal van 10,9 mm uitdruppelen in nog steeds kletsnatte en betrokken omstandigheden.
Woensdag, 22 februari 2017
(Filipijnen) Na een rustige nacht kregen we vanochtend een Belgische zomerhemel te zien met Cumuluswolken, al waren de temperaturen natuurlijk minder Belgisch zomers met een graad of 27 tijdens de ochtend terwijl het snel drukkend gjng aanvoelen met meer dan 30 graden in de stekende zon. Gelukkig stond er een oostelijk briesje dat wat verkoeling gebracht, al was dit in het binnenland minder het geval. De stapelwolken groeiden uit tot dreigende afmetingen en er vielen twee druppels terwijl dat een eindje ten zuiden van San Isidro waarschijnlijk het miljardvoudige moet geweest zijn aan de regengordijnen ginder te zien. Ook tijdens de late namiddag kregen we dreigende luchten te zien, vooral in het zuidoosten al was dat voor een deel door het tegenlicht te verklaren. Maar toch was daar iets aanwezig want er dreef veel Cirrus en Cirrostratus binnen vanuit die hoek. Bij zonsondergang begonnen zich boven zee veel stapelwolken te ontwikkelen terwijl deze in het binnenland oplosten. Toch bleef het tijdens de avond nog erg winderig maar wel aangenaam warm.
Donderdag, 22 februari 2018
Tijdens het tweede deel van de nacht werd er overal ijs en rijp gevormd, maar de noordoostenwind ging niet volledig liggen waardoor het door luchtmenging niet zo koud werd als je zou verwachten in deze configuratie. Het werd -3,1 graden. Maar door de windchill en droge lucht kon het wel tellen en voor deze temperaturen werd er dan ook nog erg veel ijs gevormd. Overdag zorgde de krachtige zon voor lentegevoel achter glas, zomergevoel achter serreglas en wintergevoel achter verwijderd glas. De wind begon er vooral overdag flink aan te snokken en door turbulentie ontstonden er wat Cumumus fractus wolkjes zonder veel erg echter. Tijdens de avond verdwenen deze wolkjes weer en ging het meteen weer erg koud aanvoelen want de wind bleef aanhouden. Weer was er een vertraagde afkoeling waardoor er eigenlijk bijna geen ijs gevormd werd voor middernacht ondanks de siberisch aanvoelende omstandigheden. De dag eindigde met 0,0 mm.
Vrijdag, 22 februari 2019
De erg zachte nacht met minima van 4,9 graden ontaardde vanochtend in een mistige ochtendspits zoals we het de voorbije jaren niet meer zo vaak hebben gezien. Het was een beetje een vreemde gewaarwording om in deze sombere en grijze setting het vrolijke gekwetter van de vogeltjes te horen, al bleken sommige deuntjes al snel van gele 112- busjes te komen want niet iedereen was even vertrouwd met dit weersfenomeen. Tijdens de voormiddag trok de mist op en begon het langzaam op te klaren al was het allemaal niet super overtuigend met nog veel Stratocumulus en Stratus fractus bewolking. Veel ventilatie was er dan ook niet met slechts een zwak briesje uit zuidwestelijke richtingen. Voor de tijd van het jaar was het nog steeds zacht met maxima van 13,7 graden maar we weten ondertussen wel dat het nog veel warmer had gekund. Na zonsondergang bleef er enkel sluierbewolking over en werd het terug een beetje nevelig. Ondanks al het gewolk vandaag is het neerslagtotaal op 0,0 mm blijven steken.
Zaterdag, 22 februari 2020
Vanuit het westen wisten nieuwe regenzones ons te bereiken en de bewolking nam dus al snel toe. Ook de wind begon er weer flink aan te trekken en sleuren en daar de warmere luchtmassa nog niet over ons was uitgestroomd voelde het erg guur aan. Er trok een buiige regenzone over tijdens de late voormiddag en dan werd de bewolking dunner met Altostratus waaronder dreigend dikke Stratocumulusrollen hingen. Deze breidden zich snel over ons uit en gingen over in een aaneengesloten wolkendek dat zich nu eerder als Stratus liet omschrijven. En daar viel weer motregen en lichte regen uit. Omstreeks 18H volgde er een periode van wat zwaardere regen en dan klaarde het op vanuit het westen waarbij we meer cumuliforme bewolking zagen voorbij komen die aan een enorme snelheid over het luchtruim joeg. Er is dus duidelijk een koufront gepasseerd al bleef het ook nu nog redelijk zacht met temperaturen die amper zijn gedaald en vlak voor dat front uit op 9,8 graden piekten. De minima werden afgelopen nacht genoteerd met 5,9 graden en het gemiezer bleek goed te zijn voor 1,0 mm als dagtotaal. Het bleef voor de rest van de avond droog.