Zaterdag, 26 februari 2005
Compleet in tegenstelling tot gisteren, werd het vandaag een uiterst sombere grijze dag met af en toe wat lichte motregen. Sneeuwbuitjes hebben afgelopen nacht her en der voor wat witte poederrestjes gezorgd, maar een oplopende temperatuur van -0,8 tot 5,3 graden was voldoende om al het ijs en de sneeuw grotendeels op te ruimen. Mede door de gure noordwestenwind tot 32 km/h en de afwezigheid van de zon (enkel in de namiddag heeft ze zich enkele seconden laten zien) voelde het zeer koud aan en ondertussen zien we het kwik weer dalen richting vriespunt terwijl er terug wat sneeuwvlokjes opduiken tussen de motregen door. De wolken en neerslag die er valt zijn de voorbode van een ander weertype waarin we zeer koude nachten en mogelijk zelfs negatieve maxima zullen registreren. Vooral maandagochtend dient zich aan als wat wel eens de koudste nacht van de winter zou kunnen worden..
Zondag, 26 februari 2006
De gisteren aangehaalde mistvelden lieten ons zoals gevreesd werd niet links liggen zodat we de dag in troosteloos grijze omstandigheden moesten aanvatten. Er stond wel opvallend veel wind uit het noordoosten, met snelheden tot 32 km/h en in combinatie met het naar -1,6 graden gedaalde kwik waren de omstandigheden op zijn minst guur te noemen. Een egaal grijze lucht was het echter niet, het was veeleer een aaneengesloten Stratocumulus wolkendek waarin enige onstabiliteit te bespeuren viel. Af en toe viel er uit de enigzins chaotisch aandoende bewolking zelfs een weinig korrelsneeuw, maar tegen de middag ging het wolkendek geleidelijk over in een kaas-met-gaatjes-versie en de zon maakte daar gretig gebruik van om ons te komen "opwarmen" zodat de maxima alsnog uitkwamen op 4,8 graden. Steeds breder wordende opklaringen bepaalden het weersbeeld in het tweede deel van de namiddag, en tegen zonsondergang ging het onder de open hemel natuurlijk snel afkoelen, het begin van een erg koude nacht waarbij het kwik dieper zal wegzinken vermits er vanuit het noorden nog meer nachtelijke opklaringen in aantocht zijn. Achter die opklaringen zit echter een troglijn die in de loop van morgen met de nodige onstabiliteiten en wolkenvelden Malderen zal bereiken zodat de bewolking in de loop van de dag zal toenemen, gevolgd door perioden van winterse neerslag. Aangezien het om buien gaat, zullen de neerslaghoeveelheden erg verschillen van streek tot streek en kan het op sommige plaatsen misschien wel droog blijven.
Maandag, 26 februari 2007
vandaag stond opnieuw in het teken van de somberheid. Zelfs een enkele opklaring zat er deze keer niet in terwijl het Malderse regelmatig werd aangedaan door buien en perioden van meer continue regen. het had gelukkig nog erger gekund want doordat er nog een beetje structuur in de bewolking was, hadden we tenminste nog af en toe een reden om eens naar boven te kijken. Vooral 's avonds waren er best wel indrukwekkende Cumulus en Stratocumulusformaties te zien met opvallend lage basissen. Er werd nog steeds erg koele lucht aangevoerd waardoor de temperaturen ook vandaag niet hoger uitkwamen dan 6,6 tot 8,2 graden, al moeten we toegeven dat we ook bij dergelijke waarden nog steeds flink boven onze stand leven. Later in de namiddag leek het even droger te worden maar nieuwe regen kwam al meteen om het hoekje kijken om ons weer in nattigheid onder te dompelen. Het was al zonsondergang eer het echt ophield met regenen en de bewolking dunner werd, maar van opklaringen was nog lang geen sprake. We waren ondertussen op 9,6 mm neerslagtotaal uitgekomen. De wind koos vandaag voor het west- noordwesten en was met snelheden tot 30,6 km/h nog steeds erg guur.
Dinsdag, 26 februari 2008
Nadat we gisteren de sluierwolken van de naderende storing over ons heen kregen, was het vandaag de beurt aan de regenwolken om ons toe te dekken en onder te dompelen. De regenzone nam er alle tijd voor om haar tocht door Vlaanderen te voltooien waardoor het grootste deel van de dag werd gekenmerkt door betrokken weer waarbij meestal lichte of matige regen viel. Het duurde tot de late namiddag voor er langzaam opklaringen tevoorschijn kwamen in het noordwesten, maar de bewolking bleef in de meerderheid. Pas later op de avond breidden de opklaringen zich verder uit zodat we naar een lichtbewolkt weertype evolueerden. Doordat het toen al lang donker was, deden de opklaringen het vrij snel afkoelen naar 7,0 graden. De regenzone leverde ons 3,0 mm op en ondanks de bewolking konden we overdag nog temperaturen tot 12,6 graden optekenen. Naast dit alles moesten we rekening houden met een zuidwestelijke wind met snelheden tot 51,5 km/h.
Donderdag, 26 februari 2009
Vanmorgen was het nog steeds een grijs boeltje te Malderen. De bewolking was echter overgegaan in Altostratus translucidus, en deze liet weer een zwak waterzonnetje toe om ons op te vrolijken. Hoewel deze wolkensoort berucht is voor haar relaties met de regengoden, werden we vandaag van de nattigheid gespaard. Enkel tijdens de nacht is er (mogelijk) nog wat lichte regen gevallen die niet meer dan 0,2 mm opbracht. Overdag werd de bewolking dunner om vervolgens over te gaan in een melkachtige laag van Cirrostratusbewolking. Het vervolg was een vrij aangenaam lenteweertje waarbij de zon flink haar ding kon doen en de temperaturen deed oplopen van 6,3 naar 11,3 graden. Onafgebroken zonneschijn zat er echter niet in, want er werden mooiweerswolkjes (Cumulus mediocris) gevormd waar ze af en toe verstoppertje achter speelde. We moesten bovendien rekening houden met een ietwat in kracht toegenomen west- noordwestenwind die met snelheden tot 29,0 km/h nog aardig wat koelte bracht voor degenen die eraan blootgesteld werden. Op het einde van de namiddag leek het lenteachtige weerbeeld terug om te slaan en kwam er Stratocumulusbewolking opzetten. Deze bedekte het Malderse uitspansel al snel voor 7/8 waardoor we van de zon niet veel meer hoefden te verwachten. Wel bleef het droog en bracht de overvloedige bewolking niet meer zo'n beklemmende sfeer zoals we de voorbije dagen meegemaakt hebben.
Vrijdag, 26 februari 2010
Na de buien van gisterenavond en afgelopen nacht werd er vanochtend weer overgeschakeld op continue regen. De temperatuur is tijdens de nacht echter lichtjes gestegen waardoor het vanochtend al veel weg had van een zomerse morgen bij temperaturen die zich rond 11 graden ophielden. De regen markeerde de overgang naar koudere luchtmassa's die met een naar zuidwest ruimende wind het land ingestuurd werden. De maxima van 10,4 graden werden dan ook al snel bereikt waarna het merkbaar afkoelde maar nog niet onaangenaam koud werd. Nog voor de middag werd het droger en vervolgens dreven er opklaringen binnen terwijl de bewolking overging in Stratus en Stratocumulus. De reeds vrij krachtige zon wist wat thermiek op gang te brengen waardoor er in de loop van de namiddag ook stapelwolken werden gevormd. Sommigen konden uitgroeien tot forse afmetingen, maar de buien die zich ontwikkelden, bleken het vooral op Nederland gemunt te hebben. Ook 's avonds bleef het in Malderen zo goed als droog en de wind die overdag nog snelheden tot 49,9 km/h uit het westen haalde, viel zo goed als helemaal weg. De afkoeling werd hierdoor echter versneld zodat de minima van vanochtend verder werden bijgesteld naar 4,9 graden. Het neerslagtotaal van 0,6 mm bleef dan weer ongewijzigd sinds deze voormiddag.
Zaterdag, 26 februari 2011
Tegen alle sombere verwachtingen in klaarde het vanochtend op en kregen we regelmatig de zon te zien. De zuivere zeelucht zorgde voor goede contrasten en mooie wolkenlandschappen waardoor het nog eens de moeite was om de roestvlekken van onze lang vergeten camera's en statieven te schuren. Maar het lentesprookje bleef niet duren want vanuit het zuidwesten kwam er snel dikke Cirrostratus, Altostratus, Altocumulus en Stratocumulus opzetten en nog voor we deze wolkennamen konden uitspreken was het alweer aan het regenen uit een sombere herfstlucht. De zachtheid mochten we echter houden want de maxima mochten er zeker wezen met 9,4 graden. De regenvlagen werden door een krachtige zuid- zuidwestenwind opgejaagd die snelheden tot 35,4 km/h haalde en later op de namiddag geleidelijk naar het noordwesten draaide. Toen verschenen er weer opklaringen en ging de bewolking over in een mengelmoes van Stratus fractus, Cumulus en Cirrostratus. We bevonden ons kennelijk reeds aan de achterzijde van het koufront terwijl er later op de avond nog een aantal lichte regenbuitjes binnendreven. De temperatuur dook vrij snel naar beneden waardoor we pas op het einde van de avond de dagminima konden optekenen met 6,3 graden. De laatste van de postfrontale buitjes dat ons voor middernacht nog wist te bereiken, bracht het neerslagtotaal op 4,8 mm.
Zondag, 26 februari 2012
Het was vanochtend nog steeds betrokken, kil en somber terwijl het was afgekoeld tot een viertal graden. De bewolking bleef de ganse dag hangen met uitzondering van een paar schuchtere opklaringen die rond de middag even wat kleur in de grijze wereld brachten. Het warmde op tot 8,7 graden en de bewolking werd in de loop van de namiddag weer dikker zodat we niets meer van de blauwe lucht of de zon te zien kregen. Het was tamelijk rustig met een zwakke westenwind tot 16,1 km/h, en toen het na zonsondergang alsnog ging opklaren resulteerde dit in een pijlsnelle afkoeling. De minima werden dan ook pas tegen middernacht bereikt met 1,5 graden terwijl er op metalen voorwerpen en op platte daken reeds ijskristallen werden gevormd. Het neerslagtotaal van deze sombere en kille 'nawinterdag' bleef beperkt tot 0,0 mm.
Dinsdag, 26 februari 2013
Tegen alle verwachtingen in was het vanochtend helder en werden we door een vriendelijk voorjaarszonnetje en de vrolijke liederen van de zanglijsters opgewacht. Maar de weermannen - en vrouwen waren niet voor niets pessimistisch over vandaag want de lucht was vochtig, het was windstil (op een zucht van maximaal 20,9 km/h uit het noord- noordoosten na) en de zon was nog relatief zwak in deze tijd van het jaar. Kortom de omstandigheden voor de ontwikkeling van Stratusbewolking waren ideaal en de weergoden lieten er dan ook geen gras over groeien. Er ontstond Stratus fractus bewolking en de lucht kreeg een nevelige waas terwijl de wolkenflarden snel talrijker werden. Er volgde een sombere en kille episode van enkele uren en pas op het einde van de namiddag klaarde het weer op vanuit het oosten. Veel warmte kon deze ons dan ook niet meer brengen maar de zachte kleurentinten en de ambere gloed zorgde niettemin voor een apart sfeertje. Het kwik is overdag ondanks de bewolking toch nog even kunnen stijgen naar 6,2 graden terwijl de minima vanochtend onder een lichtbewolkte hemel werden opgetekend met 2,0 graden. De avond verliep in halfbewolkte, rustige en nevelige omstandigheden en het koelde langzaam af richting het vriespunt. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Woensdag, 26 februari 2014
Na een rustige en droge nacht konden we vanochtend weer genieten van een fraaie zonsopgang waarbij De Cirrus en Altostratus met enkele Stratocumulus lenticularis wolken eronder van onderaf werd aangeschenen door de oranje zonnestralen. Het was windstil waardoor er zich een mystieke waas van dunne nevel wist te vormen die het sfeerplaatje compleet maakte. De scherp begrensde wolkenband werd daarna gevolgd door brede opklaringen en het leek allemaal het veelbelovende begin van een fraaie lentedag te zijn. En dat was het ook, want we konden van een droog en rustig weerype genieten waarbij er overdag wat stapelwolken werden gevormd die een zomerse aanblik hadden en tegen een mooie blauwe lucht afstaken. Na de middag stroomde er geleidelijk vochtigere lucht binnen in de hogere luchtlagen op nadering van een storing en werd de blauwe kleur van de lucht fletser. Dit had echter een stabiliserende werking op de onderste luchtlagen waardoor de stapêlwolken die blijkbaar toch van plan waren om er weer een bui uit te gooien, hun snode plannen weer mochten opbergen. Toch was er op het einde van de namiddag nog eentje die erin sloeg om eraan te weerstaan en begon het in Malderen te druppelen omstreeks 17H30. De neerslag van deze eenzame buienwolk was mooi te zien als valstrepen die tegen het geelachtige avondlicht afstaken en het was een geweldige gelegenheid om een fraaie natuurfoto te maken of om heel hard te vloeken indien men de camera net niet bij de hand had. Daarna bleef het definitief droog al was het met een niet meetbare 0,0 mm nooit echt nat geweest. De avond verliep in rustige maar kille omstandigheden doordat het onder de opklaringen (enkel opkomende Cirrostratusbewolking) nog flink afkoelde. De minima van vanochtend bleven nog net buiten schot met ... graden.
Donderdag, 26 februari 2015
(Nepal) Het onheil dat de atmosfeer gisterenavond leek uit te stralen bleek er niet voor niets te zijn. Nog voor we goed en wel beseften wat er gebeurde, werden we letterlijk en figuurlijk overdonderd door een erg pittig onweer dat vanuit het westen binnenviel. De ene ontlading volgde de andere op al waren er geen CG's te zien. Het onweer werd voorafgegaan door een vreemde soort mammatusbewolking die zich in banden organiseerde en waarschijnlijk door de bergkammen zo geboetseerd werd. Het ging tijdelijk erg hard regenen en de wind wakkerde eventjes flink af nadat er een duidelijke shelf zichtbaar werd in de nevelige atmosfeer ten zuiden van ons. Na het onweer volgde een lange periode van stratiforme neerslag met slechts af en toe een ontlading, wat doet vermoeden dat we met een MCS te maken hadden dat vanuit India werd aangevoerd. Het duurde tot na de middag vooraleer het opklaarde bij het binnenrijden van Besi Sahar waar de Annapurna trektocht zou beginnen. De bewolking nam daarna weer toe om vervolgens weer ruimte te laten voor opklaringen. Dan volgde opnieuw bewolking en deze leidde een kille en sombere avond in met lichte regen te Bagarchhap.
Vrijdag, 26 februari 2016
Hoewel het een heldere en zonnige dag leek te zullen worden, keken we vanochtend tegen een grijze Stratuslucht aan. Deze was alleen maar goed om het kwik op peil te houden waardoor we er met minima van ... graden zijn vanaf gekomen. Daarna ontstonden er opklaringen laar de lucht bleef erg nevelig met fletse kleuren, en er ontstonden een aantal stapelwolken die zich tot Stratocumulus uitspreidden. Na de middag leidde dit weer tot een betrokken en kil weertype waarbij slechts zeer kleine stukjes blauwe lucht tussen de Stratocumulusschermen overbleven. De zon moesten we dus prijsgeven en dat vertaalde zich ook in frisse maxima van ... graden. Vanuit Malderen zag de lucht er meestal in het zuiden dreigend en donker uit terwijl de lucht boven ons met dunnere Stratocumulus bedekt was waarin de opklaringen in speldenkopformaat te zien waren. Het bleef daarbij wel droog en de naar het zuidoosten gedraaide wind was daarbij zwak. Tegen de avond klaarde het weer wat op vanuit het westen maar de bewolking bleef overheersen. Deze bestond nu uit dunnere en meer egale Stratocumulus en Cirrostratus in de hogere luchtlagen. Bij zonsondergang waren er warme schemeringskleuren te zien in de nevelige soep. Neerslag is ondanks het dreigende wolkendek uitgebleven zodat we terug 0,0 mm konden bijschrijven.
Zondag, 26 februari 2017
(Filipijnen) Hoewel de weermodellen en lokale media het unaniem eens waren over een weersverslechtering met veel wind en regen, maakte de dag een vriendelijke start na een rustige en droge nacht. We keken terug tegen een diepblauwe hemel aan met enkel wat Cumulusbewolking. In het zuidoosten zagen we Cirrus densus verschijnen, en het zag er allemaal zo onschuldig uit met die diepblauwe hemel en overvloedige zonneschijn erbij. Maar de Cirrus densus bewolking kwam snel dichterbij en voor we het wisten was het weer betrokken en zagen we dichte regengordijnen over de zee glijden. Het duurde niet lang of we kregen er ook op het vaste land mee te maken en het waren erg pittige buien. Doch ook deze keer zonder onweer. Na de buien ging de wind weer aanwakkeren en er volgden nog een aantal matige buien. Toch leek de activiteit er tijdens de avond grotendeels uit te gaan en liet de wind het uiteindelijk ook voor een deel afweten. Het aangekondigde slechte weer was hiermee echter wel een feit geworden. De rest van de avond verliep in nog vrij winderige omstandigheden onder een betrokken hemel met af en toe nog een lichte regenbui.
Maandag, 26 februari 2018
Nog steeds was het helder en winderig met overvloedige zonneschijn nadat we de minima van -5,9 graden hebben opgetekend. De wind wakkerde overdag verder aan waardoor het allemaal een kopie van gisteren leek te zijn. Tot er halverwege de voormiddag stapelwolken werden gevormd die snel talrijker werden en tijdens de namiddag waarempel uitgroeiden tot sneeuwbuien. Maar veel stelde het niet voor en tussendoor was er nog voldoende ruimte voor zonnige perioden. We haalden maxima van -0,9 graden en de dauwpunten waren zo laag dat de sneeuw zo droog als piepschuim was. De buienwolken en de sterk verwaaide valstrepen van sneeuw waren een apart zicht maar de hoeveelheden bleven erg beperkt en enkel op schaduwrijke plaatsen konden we de gevallen vlokjes nog herkennen op bijvoorbeeld een maagdelijke ijslaag. Later op de avond losten de buienwolken, die door thermiek werden gevormd, weer op en werd het terug helder. De wind ging niet liggen maar ze zwakte wel een beetje af waardoor de ijsvorming weer wat werd versneld. Het neerslagtotaal kan ondanks de sneeuw weer verwaarloosd worden met 0,0 mm.
Dinsdag, 26 februari 2019
Met minima van -0,1 graden kwam het net tot vorst al waren de temperaturen aan de grond natuurlijk ruim negatief bij dergelijke waarden. Nog steeds was het helder en droog en de opwarming was ronduit verbluffend eens de zon op was. Hier en daar werden de eerste twintigers genoteerd al liep het in Malderen met 18,9 graden zo'n vaart niet en zal er bij sommige weerstations wel tuineffect gespeeld hebben. Hoe dan ook was het bizar warm en zou je in de zon al de neiging hebben om een parasol op te zetten en de vervaldatum van de busjes zonnecreme na te trekken. We konden enkele uren van deze zuiderse sfeer genieten alvorens het weer razendsnel afkoelde toen de zon lager ging staan. Dit ging zo snel dat er op sommige plaatsen (zandgronden) reeds voor middernacht een paar graden grondvorst werd gemeten. Wat we dan weer niet konden/hoefden te meten was neerslag met 0,0 mm als dagtotaal.
Woensdag, 26 februari 2020
Tijdens het tweede deel van de nacht ging het weer gezapig regenen en aan het begin van de ochtend werd Malderen opgeschrikt door een donderslag. Het was niet alleen de donder die ons liet opschrikken, maar ook het gekletter van hagelsteentjes. De neerslag had overigens al eerder een nogal vreemd geluid, net alsof er iets mee aan de hand was. Toen het onweer wegtrok en de hagel weer plaats maakte voor regen, hoorden we weer dat vreemde geluid wat leek op stromend water terwijl er toch geen getik van regendruppels hoorbaar was. Toen we de rolluiken optrokken bleek echter al snel van waar dit kwam: Malderen was voor het eerst deze winter onder een witte sneeuwvacht bedekt. Of moeten we zeggen sneeuwmoeras, want bij minima van 0,5 graden was het een grote smeltende smurrie geworden die de wanhopige pendelaars met een niet te stillen hoger leek op te willen slokken. Spartelend, schuifelend en met zwembewegingen is een deel van deze avonturiers dan toch nog op haar bestemming geraakt. Zij die in Brussel raakten stelden vast dat de sneeuwpap daar vrijwel ontbrak wat natuurlijk wel te verwachten is in dit soort buiensituaties. Nu was het dus eens regio Londerzeel dat aan het langste eind trok. Daarna dreven dan opklaringen binnen en was het een komen en gaan van buien, opklaringen en schitterende buienwolken die zich tegen helblauwe luchten aftekenden. En het kwam nu ook in Brussel tot onweer terwijl het niet duidelijk was wat zich ondertussen in Malderen heeft afgespeeld. Hoe dan ook kwam het daar tijdens de avond ook tot buien die geleidelijk plaats maakten voor brede opklaringen naar zonsondergang toe. De maxima zijn op 6,9 graden blijven steken en tijdens de avond koelde het weer snel af al is het niet zeker of dit ook tot vorst gaat leiden aangezien er geen sneeuwdek meer is en er nog wat wind staat. Het neerslagtotaal sprak tot de verbeelding met 14,0 mm.