Vanmorgen heb ik de wandelschoenen aangetrokken. Een sneeuwlaag is hier al een uitzonderlijk fenomeen. Als zich dat dan ook nog eens in april voordoet, dan kan je niet binnen blijven zitten. Het is niet zo spectaculair als in sommige andere regio's, maar het was toch de moeite om erop uit te trekken, foto's te nemen, en te genieten.
Dus rond 9 uur vertrokken voor een wandeling van 10km. Je merkte wel dat de sneeuw het al moeilijk kreeg door de licht positieve temperaturen en de harde wind. Die combinatie maakte de hechting van de sneeuw moeilijk. Toch was de sfeer echt winters met een gure wind, betrokken weer en nog wat lichte sneeuwval.
Na een tijdje beneden (hoogte 10 - 15 m) rondwandelen ben ik naar de heuvels in de buurt gewandeld. Ondanks het beperkte hoogteverschil (de toppen zitten rond de 50 m) zag je toch een heel verschil. Daarboven had de sneeuw het veel makkelijker om stand te houden. Zo'n wandeling daar wordt je gewoon spontaan goedgezind van. De batterijen zijn weer helemaal opgeladen.
