Donderdag, 7 april 2005
Bij zonsopgang vanochtend waren in het zuidoosten nog de restanten te zien van het koufront dat ons afgelopen nacht en gisteravond overspoelde met een paar druppels regen. Doch alle blikken waren op het westen gericht vanwaar reeds de eerste wolkenflarden binnendreven, de voorboden van een buiige dag die we voor de boeg hadden. De bewolking nam snel toe en voorafgegaan door indrukwekkend cumuliform vertoon kregen we te Brussel een paar fikse buien te verwerken, doch te Malderen liep het niet zo'n vaart want de pluviometer bleef hangen op 0,2 mm en weerom was het slechts voldoende om het stof te blussen. De buienaktiviteit nam weer af in de namiddag en de opklaringen werden terug breder. Het was op thermisch vlak niet meteen een hoogvlieger want het werd niet warmer dan 13,4 terwijl het 's ochtends afkoelde tot 6,8 graden. Een krachtige westenwind hield de gevoelstemperatuur flink in toom met haar snelheden tot 48 km/h. Een blik op de satellietbeelden leert ons dat de opklaringen die we nu nog kunnen aanschouwen snel weer schaarser zullen worden waarna de komende uren opnieuw buien zullen binnendenderen. Een nog aktiever buiensysteem zou dan morgen voorbij trekken met een flinke kwak hemelwater waarvan een deel zelfs in 't wit zou gestort worden want de neerslagzone gaat koudere lucht vooraf waaronder we tijdens het weekend gebukt zullen gaan. Maxima beneden 8 graden zijn niet onwaarschijnlijk al gaat het vanaf zondag weer de goede kant op...
Vrijdag, 7 april 2006
Ondanks het feit dat we gisteren in iets zachtere lucht terechtkwamen, is het kwik er opnieuw in geslaagd om een heel eind terug te krabbelen voorbije nacht. We vonden haar terug op 2,8 graden wat niet zo verwonderlijk is door het feit dat we in een gebied met brede opklaringen waren terechtgekomen. Her en der vertoonde de bodem witte tinten dus aan de grond heeft het nog nipt gevroren op sommige plaatsen. De dag begon dan weer veelbelovend met een krachtige aprilzon die meteen aan de lichtbewolkte hemel stond te blinken, maar na de middag was het uit met de pret toen vanuit het noordwesten Stratocumulusvelden kwamen opdagen, afkomstig van een koufront dat haar veroveringstocht doorheen het land begonnen is. Vermits het temperatuurscontrast langs het front vrij groot is zijn daar een aantal pittige buien op ontstaan en een van de eerste exemplaren heeft Malderen omstreeks 19h op bezoek gekregen, en hoewel de neerslag niet meetbaar was, is het hier toch enige tijd gaan hagelen. Een eerdere periode van gewone regen in de late namiddag heeft de pluviometers echter alaangevuld tot 0,2 mm. Op het moment dat dit verslag zich omstreeks 20h een weg doorheen het toetsenbord baant, is een goed georganiseerde buienlijn reeds tot in het noorden van het land doorgedrongen, en daar lijkt op het eerste zicht zelfs onweersaktiviteit op te zitten. De zachte lucht waarin we vandaag nog 12,6 graden haalden bij een zuidwestelijk briesje tot 31 km/h zal dus met enig spektakel uit Malderen verdreven worden indien we niet voor de zoveelste keer net tussen de buiencellen zullen doorglippen. Het vervolg wordt een fris, winderig en buiig weekend waar we ons zullen moeten doorheenworstelen alvorens zachte, subtropische luchtmassa's in de loop van de nieuwe werkweek hun weg naar Malderen zullen terugvinden.
Zaterdag, 7 april 2007
Erg veelbelovend weer tijdens de eerste paar uur van de daglichtperiode, doch vanuit het noorden kwamen Cumulus fractus en Stratocumulusvelden opzetten en eens deze in het zicht kwamen, was het niet lang meer wachten voordat het hele luchtruim met een grijs soepje werd bedekt. Opklaringen waren vanaf dan erg schaars maar we mogen van geluk spreken dat het droog bleef (of van pech want de omgeving begint steeds meer weg te hebben van een zand- en stofwoestijn) en dat de noordenwind niet al te krachtig was met hooguit 17,7 km/h. De bewolking werd in het westen van het land scherp begrensd waardoor de kuststreek en een groot deel van West Vlaanderen nog van fraai lenteweer kon genieten. De wolken werden veroorzaakt door vochtige zeelucht die door de zonne- instraling landinwaarts in wolken werd omgezet, en het laat zich dan ook al raden dat Malderen pas naar zonsondergang toe kon rekenen op breder wordende opklaringen die een versnelde nachtelijke afkoeling in de hand werken. Nachtvorst aan de grond vormt de komende uren dan ook een reëel gevaar.
Maandag, 7 april 2008
Nog steeds bevonden we ons in onstabiele buienlucht van polaire oorsprong, wat zich vertaalde in een vrij rustig en fris weertype met brede opklaringen tijdens de ochtend en de geleidelijke ontwikkeling van stapelwolken overdag. Het was erg fris vanochtend met temperaturen die uitkwamen op -0,3 graden, maar vooral tijdens de voormiddag kon de zon ons de nodige warmte schenken om er weer een beetje lentesfeer in te blazen. Het zag er allemaal een beetje stabieler uit dan gisteren, vooral dan omdat de stapelwolken pas vrij laat op de voormiddag het gezelschap van de aanwezige Stratocumulusveldjes gingen vervoegen, maar uiteindelijk kwam het toch nog tot een paar lichte buitjes tijdens de namiddag. De buien groepeerden zich in een trogvormige storing, wat zich vertaalde in behoorlijk wat bewolking tijdens de namiddag, maar gelukkig ontsnapten we tegen de avond weer aan de invloeed van deze wolkenband. De laatste paar buien gepaard met fraaie wolkenluchten en mooie uitzichten op de valstrepen (virga) onder de buienwolken. Tegen de avond ging de buienaktiviteit er weer uit, en keken we na het oplossen van de laatste restjes Stratocumulusbewolking aan tegen een bijna heldere hemel waaronder het snel ging afkoelen. Al bij al hebben we hier meer buien over de vloer gekregen dan gisteren ondanks de globaal gezien lagere buienaktiviteit boven Vlaanderen, maar veel meer dan een niet eens meetbare 0,0 mm leverde dit niet op. De temperaturen liepen tijdens de opklaringen vandaag op naar 10,4 graden terwijl er overdag een west- noordwestelijk briesje stond met snelheden tot 29,0 km/h.
Dinsdag, 7 april 2009
Zoals gevreesd werd het vanmorgen een grijze bedoening, waarbij er van de zon niet veel meer te merken was. Gelukkig was het nog zacht bij minima van 8,1 graden, terwijl er nauwelijks wind stond. Het koufront blink niet meteen uit in activiteit, want de neerslag bleef beperkt tot wat sporadisch gedruppel terwijl er later vanuit het zuiden een aantal opklaringen binnendreven. De bewolking bestond toen uit Stratocumulus, Altocumulus en Altostratus terwijl er ruimte was voor een vijftal minuutjes zonneschijn. Na de middag werd het weer zo goed als betrokken en ging het tijdens de tweede helft van de namiddag tijdelijk wat harder regenen. Vanuit het westen werd de bewolking echter dunner, zodat het tijdens de avond droog en rustig bleef met weer een aantal opklaringen. Deze zorgden voor een bijzonder fraaie zonsondergang in een door Stratocumulus castellanus en Altostratus ingelijste avondhemel. Het neerslagtotaal was toen reeds een feit met 0,8 mm. De resterende bewolking zorgde ervoor dat het slechts langzaam afkoelde, al bleef er sowieso niet veel warmte over door de maxima die niet meer boven de 14,1 graden zijn uitgekomen. Verder werd deze dag nog gekenmerkt door een zwakke zuid- zuidwestenwind die niet meer dan 20,9 km/h haalde.
Woensdag, 7 april 2010
Er hing vanochtend nog steeds sluierbewolking, doch deze liet de warmtestraling goed door zodat we alsnog vrij frisse minima van 4,7 graden maten. We bevonden ons echter nog aan de voorzijde van het oprukkende koufront zodat we terug konden rekenen op de aanvoer van subtropische lucht. Geen wonder dus dat het kwik na zonsopgang snel de hoogte in ging om uiteindelijk op een warme 19,4 graden te pieken. Op het einde van de voormiddag kwam er steeds meer middelhoge bewolking opzetten (Altostratus en Altocumulus castellanus) waardoor het lied van de zonnekloppers al snel uitgezongen was. Op de radarbeelden verschenen ondertussen buien die met een zuid- zuidwestelijk briesje tot 25,7 km/h naar Malderen werden gevoerd, maar er nooit zijn toegekomen. De onderste luchtlagen waren immers erg droog waardoor de neerslag verdampte voor hij de grond bereikte. Het was dus wachten op het koufront dat de neerslag persoonlijk kwam afleveren, al bleven de hoeveelheden ook dan beperkt. Het ging meestal om lichte regen of motregen uit een betrokken hemel die met Altostratus en Stratocumulus castellanus was gevuld. De bewolking hield de warmte goed vast zodat het een aangenaam zachte avond werd waarbij er bovendien geen zuchtje wind (meer) stond. Op het einde van de avond was het neerslagtotaal nog steeds niet verder dan 0,0 mm opgelopen.
Donderdag, 7 april 2011
Bij temperaturen die gisterenavond pas laat onder de 20 graden doken, was het al duidelijk dat we vanochtend zeer hoge minima zouden optekenen. En dit bleek inderdaad het geval te zijn want kouder dan 10,9 graden is het niet geworden. Het voelde ronduit zomers aan terwijl men onder een kraakheldere sterrenhemel toch wel wat anders zou verwachten. Voor dat andere werd vandaag echter gezorgd want het hogedrukgebied dat het Europese vasteland beheerste liet het afweten waardoor een koufront haar kans schoon zag om vanuit het noorden binnen te glippen. Het instortende hogedrukimperium en de oprukkende frontensystemen zorgden op de satellietbeelden voor een indrukwekkend uitzicht, maar op de begane grond bleef het de hele dag rustig en droog. Het koufront was immers sterk verzwakt waardoor we na de middag enkel haar wolkenvelden te zien kregen die eerst uit opvallend talrijke Stratocumulus lenticularis bestonden. Daarachter lagen weer opklaringen, maar tegen zonsondergang kwam er vanuit het noorden een scherp begrensd en uitgestrekt Stratocumulusveld opzetten waardoor de rest van de avond in betrokken omstandigheden verliep. De wind draaide naar het noorden en haalde snelheden tot 25,7 km/h terwijl de maxima in de koelere luchtsoort een stuk lager scoorden dan gisteren met 21,4 graden. De grote afwezige was vandaag opnieuw de regen zodat we weer met 0,0 mm afsloten en aangezien alle neerslagsignalen uit de pluim zijn verdwenen, ziet het er niet naar uit dat daar binnen de week nog verandering zal in komen...
Zaterdag, 7 april 2012
De eerste meetbare neerslag in weken bereikte afgelopen nacht Malderen, en de pluviometer wees bij zonsopgang 1,1 mm aan. De temperatuur kwam uit op 4,1 graden en er volgde een afwisseling van Stratocumulus, Cumulus en opklaringen. De atmosfeer werd onstabiel en vooral in Nederland kwam het tot winterse buien met sneeuw en hagel. In Malderen bleef het beperkt tot drie buien die respectievelijk 3, 7 en 5 druppels opleverden, dus de pluviometer stond nog steeds op 1,1 mm. De temperatuur bleef laag met 10,6 graden als maximum al voelde het tijdens de opklaringen zomers warm aan in de reeds krachtige aprilzon. De wind was goed voelbaar op sommige momenten met een piek van 33,8 km/h uit het noorden. Een klein maar venijnig neerslaggebiedje bereikte ons vanuit het noord-noordwesten maar loste vlak voor haar aankomst op in het niets. Er dreef Cirrostratus en Altostratus binnen en even waren er valstrepen onder te zien. Voor we het wisten was deze bewolking weer weg en bleef er vooral Stratocumulus en een beetje Cumulus over die zich in rijen ging schikken. De dag eindigde daarna met dezelfde wolken en een geleidelijke afkoeling die ons gezien de lage temperaturen misschien weer naar een vorstige nacht zal leiden.
Zondag, 7 april 2013
Zoals verwacht is het afgelopen nacht inderdaad tot flinke nachtvorst gekomen, vooral in het oosten en noordoosten van de Benelux. Maar ook Malderen deelde in de prijzen met -2,4 graden als minimumtemperatuur en terug de vertrouwde met ijspelletjes en rijpkristallen bedekte omgeving. Het was helder en de lucht kleurde diepblauw zodat we ons desondanks aan een krachtige, verwarmende zon konden verwachten die spoedig weer wat lentesfeer in de onderkoelde zaak zou blazen. Vooral voor het gevoel warmde het flink op want het kwik steeg slechts met mondjesmaat terwijl het vooral de afgezwakte wind en de zon waren die het verschil maakten. De snelheden bleven beperkt tot 16,1 km/h uit het noorden en tijdens de late namiddag kwamen we (met tuineffect) uit op 13,5 graden. Nog steeds beneden de normaalwaarmde maar het voelde aan alsof we thermisch gezien al boven onze stand leefden. De diapblauwe kleur van de hemel ging er in de loop van de dag uit en we kregen meer fletse en melkachtige kleurentinten te zien terwijl er in het zuiden Cirrusbewolking zichtbaar werd. Er werden ook wat Cumuluswolkjes gevormd die de zon echter nauwelijks hinderden. Kort voor zonsondergang werd de sluierbewolking dikker en talrijker met in het zuidwesten zelfs behoorlijk wat Altostratusbewolking. Ze zorgden voor een sfeervolle en warmgekleurde zonsondergang en zullen waarschijnlijk ook een nieuw rondje nachtvorst kunnen voorkomen. Of het met de huidige gang van zaken morgen even zonnig en aangenaam wordt is echter afwachten. We sloten de avond af in rustige en kille omstandigheden met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Maandag, 7 april 2014
We bevonden ons vanochtend nog steeds in de zachte, subtropische lucht maar een koufront was vastberaden om daar verandering in te brengen en loste al een eerste waarschuwingsschot door ons allerlei onweersverklikkers zoals Stratocumulus castellanus, floccus, undulatus en consoorten toe te sturen. Het zorgde wel voor een sfeervol gekleurde zonsopgang en we hadden nog een lange dag vol subtropische zachtheid tegoed voordat het zover was. Naar de middag toe loste alle sluierbewolking op om plaats te maken voor Cumulus en Altocumulus floccus die tegen een diepblauwe lucht afstaken. Het voelde nu echt hoogzomers aan bij temperaturen tot 23,0 graden en er stond een aangenaam warme zuidenwind die op sommige momenten wel nogal vlagerig was. Tijdens de tweede helft van de namiddag verscheen er terug sluierbewolking in het westen en het duurde niet lang voordat deze overging in een dreigende muur van aambeeldbewolking en Stratocumulus castellanus wolken uit een eerste onweerslijn die ten westen van ons doortrok. Boven Frankrijk zat een verlengstuk van dit onweersgebied en deze had bestemming Malderen. Het gevaarte werd vooraf gegaan door een verder aantrekkende wind waardoor het opnieuw tamelijk kil ging aanvoelen zeker nu de zon al een tijdje achter Altostratusbewolking is verdwenen. Het begon al snel te regenen, maar hier zat nog geen onweer bij terwijl de intensiteit ondanks de dikke druppels laag was. Pas na een half uurtje verscheen in het westen een shelfcloud die onder begeleiding van enkele donderlagen over Malderen heen walste waarop de wind prompt naar het westen draaide en het ging stortregenen. De wind draaide in een ruk naar het westen en koude luchtmassa's stroomden uit over het weerstation. Er was ook wat hagel bij al viel het allemaal erg mee qua geweld en intensiteit. Het grote spektakel volgde op het einde van het onweer toen de omgeving door een bruine gloed werd beschenen die geleidelijk intenser werd en overging in oranje. Vervolgens begon de zon in geelachtige kleuren op te gloeien en verscheen er een indrukwekkende dubbele regenboog waar de horizontale bliksemschichten regelmatig doorheen schoten met een adembenemend uitzicht tot gevolg. De zon leek vervolgens weer geleidelijk uit de doven en nu ging het invallende licht geleidelijk over van geel naar oranje, vervolgens paars en uiteindelijk een zachte blauwe gloed met een lichtgele stralenbundel in het westen net alsof iemand de belichting van een toneelshow aan het regelen was. Toen de blauwe gloed uitdoofde en alles overging in grijze kleuren bevonden we ons terug in de grijze sombere wereld waar we halverwege het onweer waren in vertrokken. De donkergrijze lucht lichtte af en toe nog op door lichtpaarse bliksemflitsen in het oosten. De wind draaide weer naar het zuiden en het voelde nu broeierig en klam aan. De somberheid duurde maar eventjes want er verschenen al snel weer opklaringen waarin we dreigende Stratocumulus castellanus en Cumulus congestus wolken met valstrepen eronder onze richting zagen uitkomen: buien die voor later op de avond gepland zijn waardoor we het niet bij ons neerslagtotaal van 4,7 mm zullen houden. De minima van afgelopen nacht werden ongeveer geëvenaard met 13,8 graden.
Dinsdag, 7 april 2015
Dichte Cirrusbewolking uit een warmtefront is afgelopen nacht over de Benelux getrokken. Deze zorgde ervoor dat het op veel plaatsen vorstvrij bleef, maar Malderen lag net ten zuiden van de wolkengrens waardoor het alsnog stevig is afgekoeld. Het kwik kwam uit op -1,4 graden en we zagen deze lentedag in een witberijpte winterwereld van start gaan. Onder een krachtige zon smolt het ijs al snel weg en net als gisteren stond er weinig wind (uit noord- noordoostelijke richtingen) zodat het aangenaam toeven was in de buitenlucht. We haalden maxima van 15,8 graden en er stond een nauwelijks voelbare wind uit veranderlijke richtingen met een lichte voorkeur voor het zuiden. Tijdens de namiddag ontstond er in het noorden een grijsachtige waas die waarschijnlijk de uitloper was van de velden laaghangende bewolking en mist die een groot deel van Nederland plaagden. Er hing ook erg veel sluierbewolking in die richgting. Tijdens de avond dreven er erg fijn geribbelde Stratocumulus en Altocumulus velden binnen die voor een sfeervol uitzicht zorgden bij zonsondergang. Van neerslag bleven we de hele dag gespaard waardoor we terug met 0,0 mm konden afsluiten.
Donderdag, 7 april 2016
Het was vanochtend ijzig koud bij minima van 4,7 graden en een goed voelbare naar noordwestelijke richtingen geruimde wind. Wel konden we genieten van opklaringen en bijhorende zonneschijn al waren de vier Cumulonimbuswolken die in het noordoosten voorbijmarcheerden de boodschappers van een minder zonnig en vochtiger weertype. Tijdens de voormiddag plopten er overal stapelwolkjes tevoorschijn met een rafelig uiterlijk (fractus) en uiteindelijk moest de zon zich steeds vaker gewonnen laten geven. Voorlopig bleven we hier nog gespaard van regen en was het vooral de gure wind waar we moesten tegen opboksen. Tegen de middag sloeg het weer ook in Brussel bliksemsnel om en was het verschil tussen de stabiel ogende stapelwolken en wolkenflarden met de van Cumulonimbi en Cirrus densus wemelende diepblauwe voorjaarslucht bijna onwezenlijk te noemen. We kregen met felle buien te maken waar ook hagel in voorkwam al is niet duidelijk welke weersingrediënten te Malderen in onze lenteschotel verwerkt zaten. In ieder geval was ze goed voor een neerslagtotaal van 1,3 mm en zal die schotel bij maxima van slechts 12,3 graden zeker niet bederven. En over het decor hadden we ook niet veel te klagen met de fraaie voorjaarsluchten en schitterende wolkenlandschappen, kortom een klassieke voorjaarsbuiendag uit de schoolboekjes. Tijdens de avond werd de atmosfeer stabieler en dreef er Stratocumulus bewolking binnen waardoor de meeste camera's weer in de tas/vestzak verdwenen en we terug onze hangende hoofden en herfsthumeur mochten bovenhalen. De zon liet het afweten terwijl de kilte extra in de verf werd gezet door de gure wind. Het leed werd na een tijdje verzacht toen er toch weer wat opklaringen begonnen binnen te drijven, maar het leek erop dat de ziel van de weergoden er min of meer uit was daar we nu slechts een paar lichte spetterbuitjes te zien kregen die slechts onbeduidende schaduwen waren tegenover hun machtige soortgenoten die alles tijdens de namiddag hebben kunnen beheersen.
Vrijdag, 7 april 2017
Het is tijdens de nacht helder gebleven waardoor het kon afkoelen naar minima van ... graden. Daarna maakte een veelbelovende heldere hemel haar opwachting, maar die belofte werd blijkbaar niet waargemaakt want vanuit het oosten kwamen opeens roetzwart gekleurde nevels opzetten die weinig goeds betekenden voor de lenteliefhebbers. Daarna ging het allemaal zeer snel en voor we doorhadden wat er gebeurde zaten we weer onder een somber, winters ogens Stratusdek gevangen dat weinig intentie leek te tonen om weer haar biezen te pakken. Gelukkig voor de lenteliefhebbers was dit maar een tijdelijke situatie want na een paar uur klaarde het weer op vanuit het westen waarbij we de bewolking zagen overgaan in Stratocumulus en Stratus fractus. Deze loste verder op en wat er nog van overbleef ging over in mooiweerswolkjes terwijl er in de hogere luchtlagen wat condensatiestrepen van vliegtuigen zichtbaar waren. Het warmde op tot ... graden bij een zwak noordwestelijk briesje en naar de avond toe werd het helemaal helder op de eerdergenoemde hoge bewolking na. Het bleef tamelijk zacht en we sloten opnieuw af met een neerslagtotaal van 0,0 mm waardoor de droogte steeds meer vorm begint te krijgen.
Zaterdag, 7 april 2018
Ondanks de open hemel is het niet meer tot vorst gekomen en waren de minima zelfs aan de zachte kant met 10,6 graden. Daarna sloegen we de lente gelijk over en steeg het kwik naar een bijna ongeloosfwaardige 21,4 graden. De wind kwam uit zuidoostelijke richtingen en er werd droge landlucht aangevoerd waardoor er geen wolken meer werden gevormd op een enkele kleine Cumulus na. Tijdens de namiddag verscheen er wel Cirrus vanuit het zuidwesten en tegen de avond kreeg deze gezelschap van Altocumulus lenticularis en Stratocumulusvelden waardoor de eerste roestplekken op het zomerblazoen een feit waren. Maar niettemin werd het een zachte avond en konden we lang nagenieten van de zomerse verwennerij op een terrasje of in de tuin. De opkomende bewolking had geen verdere gevolgen waardoor we terug 0,0 mm konden bijschrijven en na zonsondergang klaarde het zelfs weer gedeeltelijk op.
Maandag, 8 april 2019
De dag begon somber en kil ondanks de hoge minima van 9,3 graden. De bewolking bestond uit Stratus en volgens de satelliet hing daar nog vanalles boven waardoor er maar weinig licht tot op de begane grond kon doordringen. Het leek wel een sombere midwinterdag en er viel af en toe zelfs wat fijne motregen. Dat er Nederlanders in de zon lagen te bakken bij twintig plussers, klonk dan ook ongeloofwaardig voor de doorsnee Londerzeelenaar en de uren daarop veranderde er niets. Pas halverwege de namiddag werd de bewolking dunner en zagen we opeens de zon in een hemel die zo flets was dat de opklaringen ongemerkt het hele luchtruim hadden ingepalmd. Er was nu alleen Altocumulus floccus te zien, een onweersverklikker en het was dan ook geen toeval dat de overgang van somber naar zonnig al met een eerste regenbui gepaard ging die echter niet meetbaar was. Daarna kwam de bewolking weer even ongemerkt opzetten en het kwik heeft dus nauwelijks kunnen profiteren zodat we op 13,6 graden zijn blijven steken. Gelukkig stond er nauwelijks wind op een zwak zuidoostelijk zuchtje na maar of we daar nu vrolijk van moesten worden is een ander verhaal. Want het was net hierdoor dat de Stratuswolken zo goed in hun vel zaten en er zat ook zeer veel fijn stof in de lucht waardoor we plaatsen als Kathmandu en Peking in verlegenheid brachten qua luchtkwaliteit. De weergoden probeerden met hun sarcastische humor die vuile lucht schoon te spoelen met een nieuw regenbuitje dat een zestal druppels achterliet kort na zonsondergang, en dat de planten achterover lagen kwam dan ook eerder van de droogte dan door het lachen. Later op de avond begon het dan toch nog serieus te regenen waarbij de intensiteit opvallend hoog was en met dikke druppels, wat voor een aparte sfeer zorgde in de nevelige omgeving. De neerslag had een licht buiig karakter maar deze buien waren ondertussen reeds gestript van alle onweersverschijnselen die er volgens de radar een paar uur eerder nog hebben in gezeten. Niettemin was het nog genoeg om het dagtotaal op 4,7 mm te brengen, wat waarschijnlijk het laatste is dat we voor een lange tijd aan neerslag zullen gezien hebben.
Dinsdag, 7 april 2020
Ondanks de frontpassage gisteren was het vandaag weer stralend zomerweer met uitgestrekte blauwe luchten en ononderbroken zonneschijn. Hoewel, er waren wat verschillen want de wind die eerst uit veranderlijke richtingen kwam, had overdag een noordoostelijke component, en er dreef ook wat sluierbewolking voorbij. De minima zijn met 4,9 graden nog verrassend laag uitgekomen maar overdag haalden we vlot maxima van 20,4 graden. In de schaduw voelde het echter nog wat frisjes aan, zeker tijdens de voormiddag met die frisse minima in ons kielzog. Vanuit het westen dreef er meer sluierbewolking binnen en de condensatiestrepen van vliegtuigen losten ook niet meer op, waarbij opviel dat ze tot zeer dikke strepen uitsmeerden. De zon ging in sfeervolle kleuren onder en de wind ging nu helemaal liggen waardoor het ook tijdens de avond nog aangenaam toeven bleef in de buitenlucht. De pluviometers bleven ondertussen werkloos met 0,0 mm als dagtotaal.