Weerdagboek Hillegem "Rewind"

Bericht van: Yves (Hillegem) , 04-05-2021 12:18 

Donderdag 4 mei 2000   KLEREGRIJS

HAHAHAHAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!HAHAHAHAAAAAAAAAAAA!!!!!!  DE ZOOOOOOOOON!!!!!!!!!  DE ZOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOON!!!!!!!  Zo, dat moest er even uit.  Het was net alsof ik vanochtend reeds voelde dat een weersverbetering op til was, ‘k weet het niet, ’t was gewoon een gevoel.  Naast dat gevoel was er ook mist (misschien vandaar) die het zicht te Hillegem beperkte tot zo’n 500 meter.  Na het moeizaam wegtrekken ervan, verliep het eerste deel van de dag als vanouds onder een gesloten stratusdek.  Naar de middag toe begon er echter – en dit letterlijk – “verlichting” in de zaak te komen en toen ik even voor de middag een blik naar buiten wierp kregen we dus bovenstaande reactie waarop de collega’s net niet besloten om de hulpdiensten op te bellen.  In de loop van de namiddag kreeg de zon alsmaar meer armslag en slaagde er tegen de avond in om de laatste cumuliforme restanten weg te werken.  Enfin, het ziet er momenteel al een heel stuk vriendelijker uit t.o.v. al dat kleregrijs van de laatste dagen.  Het kwik reageerde even enthousiast als de plaatselijke weeramateur en steeg naar een maximale waarde van 18.5°.  Het minimum (10° ) werd rond middernacht genoteerd.  Voorts noteer ik nog een zwakke tot matige noordelijke wind en een licht dalende luchtdruk.  Het ziet ernaar uit dat we een warme meerdaagse tegemoet gaan met waarden die vooral tegen midden volgende week zomers kunnen worden.  Of we morgen al meteen 25° zullen halen zoals door het AVN al voor de derde dag op rij wordt gesuggereerd, wordt toch nog even afwachten.  Frank heeft het dan over een schitterend weekend maar ook dat is volgens mij geen zekerheid.  In de loop van zaterdagnamiddag schuift immers – volgens Bracknell althans - een onweerachtige storing vanuit het zuiden ons luchtruim binnen.  Blijkbaar trekt een dolenthousiaste Frank voor 100% de ECMWF- kaart die de zaken anders ziet.  Allez, zou ik morgen dan toch nog eens in short en T-shirt kunnen rondlopen?

 

Woensdag 2 mei 2001   SABINE HAGE…..AAAARRRCCHHH!!!!!!!

Amai!  Per toeval schakelde ik gisterenavond de TV over naar de Spaanse nationale zender en het mag gezegd, het weer is ginds nog stukken slechter dan bij ons.  Midden Spanje mag dan wat hoger gelegen zijn maar de sneeuw die daar naar beneden gekomen is kan bezwaarlijk normaal worden genoemd.  Madrid haalde vanmiddag amper 9°!  Op andere plaatsen hadden ze dan weer te maken met hagel zo groot als duiveneieren en zelfs een tornado.  Bij ons is het weer aan een opknapbeurt toe al was daar vanmorgen nog niet zo veel van te merken.  De dag startte bewolkt en nevelig al kon men al vaag wat blauw zien, dit bij een kwikstand die rond zonsopkomst iets boven de acht graden zat.  Naarmate de voormiddag vorderde werd het blauw nog iets blauwer en tegen de middag kon men voorzichtig van opklaringen spreken.  Het is vervolgens verder de goeie kant blijven opgaan met vooral tijdens het tweede deel van de namiddag flinke zonnig perioden.  Zo nu en dan kwamen er wel nog enkele ac veldjes de zon voor de voeten lopen.  Het kwik dat sinds vanmiddag pas goed de hoogte inging stopt haar stijging pas een uur voor ‘sluitingstijd’.  Rond zeven was het met zo’n 19° lekker vertoeven in de tuin, tot de buurman het tijd vond om de grasmaaier buiten te halen.  Morgen zou het best nog iets warmer kunnen worden.  Enigszins vreemd vond ik de onweersmelding van Karim die in de namiddag gedonder signaleerde boven West-Vlaanderen. ’t Zal toch niet boven Ieper geweest zijn zeker?  Alle gekheid op een stokje, ook Marchal Van Lare uit Nieuwvliet (Zeeuws-Vlaanderen) melde kort na de middag gerommel ten zuidwesten van zijn locatie.  Rond halfzeven wou ik nog vlug het Donna – weerbericht meepikken, gewoon uit nieuwsgierigheid toen de inleidende tune weerklonk “Het weerbericht met Sabine Hage….AAAAAAARRCCCHHH!!!  Dan maar liever niet.  Als we er de bliksemkaart bijhalen merken we dat het boven het Groothertogdom rond zevenen al hommeles was.  Ook op de satellietfoto zijn de onweersbuien duidelijk te zien.  En waar gaan ze naartoe?  Wel, volgens de neerslagradar trekken ze noordwestwaarts, onze kant op dus.  Of ze tot hier gaan geraken is twijfelachtig.  Morgen zou de kans op onweer in de loop van de namiddag moeten toenemen maar zoals gewoonlijk zullen we de dans hier wel ontspringen.  Het blijft dus bij een thermische oprisping, na morgen duikt het kwik naar omlaag en moeten we met hooguit twaalf graden stellen.  Of er met die overgang veel regen mee gemoeid zal zijn wordt voorlopig nog wat afwachten.  Er is echter wel hoop wat betreft de evolutie na het weekend.  Een opbouwend hoog zou namelijk plannen smeden om zich over Scandinavië uit te breiden met als gevolg dat de wind geleidelijk in de noordoosthoek komt te zitten.  Dat moet de agrarische sector als muziek in de oren klinken.  Hopelijk wordt dit scenario in de loop van de komende dagen bevestigd. 

 

Zaterdag 4 mei 2002    GEFRONSTE WENKBRAUWEN

Ik geef het toe, vijfentwintig graden als maximum voor komende woensdag is misschien wat hoog gegrepen (alhoewel, je weet nooit) maar ik kon het toch niet laten om met dit gegeven tijdens de veertiendaagse bijeenkomst van computerclub A4 uit te pakken.  Met onvermijdelijk enkele diep gefronste wenkbrauwen tot gevolg, zeker met zo’n weertje zoals we die vandaag hebben mogen smaken.  Enfin, de smaak was mijns inziens wat aan de wrange kant want zeg nu zelf, met ingrediënten als een grijs-grauwe lucht, een stevige noordenwind en kwikstanden die vanmiddag niet eens de tien graden grens hebben gehaald bak je niet meteen het beste lentebrood.  Niet iedereen in Vlaanderen zal vandaag de paraplu nodig hebben gehad.  Te Hillegem was dit pas halfweg de namiddag het geval terwijl de Ronsenaren omstreeks vijven nog geen druppel hadden gezien.  Ik vermoed dat het meer naar het westen toe zelfs volledig droog moet gebleven zijn.  Dat het niet zo’n natte vaart is gelopen, volgens de radarbeelden toch althans, hebben we te danken aan het feit dat het bewuste front boven het oosten van Nederland een stille dood gestorven is.  Naar de middag toe deden nieuwe frontale impulsen de neerslagactiviteit van het oosten uit terug toenemen.  Wat Hillegem betreft – zoals hierboven gesteld – zonder veel erg, het bleef bij hooguit een tweetal tientjes.  Niet dat ik er rouwig om ben, zeker niet na het bekijken van de beelden die vanuit Noord-Italië de huiskamer komen binnenvallen.  Brrrr, een kouwe en verzopen boel ginds.  Onze hoop gaat nu uit naar de opbouw van een hoog ten noorden van ons. Die heeft Vlaanderen eigenlijk vandaag al voor een douche behoed maar krijgt wellicht morgen meer vorm en zal pas vanaf woensdag goed en wel in haar vel moeten zitten.  Aan de zuidflank ervan kan in dat geval beduidend warmere lucht die al een poosje boven het oosten van Europa aanwezig is (Warschau 30°!!) onze kant opkomen.  Duimen maar!

 

Zaterdag 3 mei 2003     HEAVY

Aan een vrij turbulente en buiige nacht hield ik welgeteld drie millimeter neerslag en een piek tot bijna 65 km/u over.  Het is er gisterenavond overigens op een aantal plaatsen behoorlijk ‘heavy’ aan toe gegaan, zo zou er zelfs sprake zijn geweest van een tweetal supercels.  Dingen die niet meteen boven Vlaanderen worden verwacht.  Onze waarnemer te Malderen was er in elk geval ‘vol’ van: ” ...Maar uiteindelijk mag ik toch nog van geluk spreken dat ik die supercell in de verte kon zien voorbijtrekken vanuit Malderen. Wat me vooral opviel was dat het bovenste gedeelte van de cumulonimbi, met name de zuidelijke van de twee cellen, want de andere was niet meer zichtbaar door de bomen, een zeer opvallende boogvorm had. Meestal is het aambeeld van een Cumulonimbus die ik hier zie voorbijkomen, bijna perfekt plat, terwijl de supercell van gisterenavond een echte koepel leek te hebben bovenop het aambeeld, alsof het aambeeld aan beide zijden enigszins naar beneden werd geplooid. Rechts (ten noorden) van de cell kon ik imposante Cumuli congesti zien opbollen, in dergelijke mate dat ik het nog maar zelden heb gezien, het leek echt alsof heel de boel binnenin de wolken gewoonweg explodeerde. Onder de basis ervan kon ik zeer sterke stijgstromen waarnemen en meende ik gedurende korte tijd een trechter te hebben gezien, maar het was te ver om daar echt zeker
van te zijn...”

klonk het uit monde van  een enthousiaste Hendrik Mertens aldaar.  Ook boven de Moerdijk moet het zwerk bij momenten een boeiend schouwspel hebben geboden, getuige de in het dagverslag verwerkte beelden die door Karel te Utrecht werden genomen.  Vandaag verliep alles, buiten een nog steeds stevige zuidwester, een stuk rustiger met tijdens de eerste uren aardig wat zon waarna cumuli het leeuwendeel van het luchtruim voor hun rekening namen en de zon geregeld in de verdrukking hebben geduwd.  In de hut liep het kwik op tot net geen achttien graden maar echt voelen deed je dit nauwelijks.  Vooral wanneer de zon voor een tijdje achter een volwassen cumulus verdween voelde het door de wind onaangenaam aan.  Tijdens de tweede helft van de namiddag maakte het clubje cumulus en vrienden plaats voor een cirrostratusdek die naarmate de tijd vorderde alsmaar dikker werd waardoor de zon slechts als door een dik matglas te zien was.  Niet meteen de ideale omstandigheden om een terrasje mee te pikken.  Achter het warmtefront dat aan de toename van de hoge bewolking debet is, zou het morgen in elk geval een stuk aangenamer vertoeven zijn.  Volgens de meest recente temperatuurprognoses zou het kwik zelfs tegen de zomerse grens van vijfentwintig graden kunnen aanschurken.  Zo te zien wordt een en ander reeds in de loop van maandagochtend afgestraft met frontale regens die van onweerachtige toestanden vergezeld kunnen zijn.  Het gedoe lijkt zelfs geruime tijd boven onze hoofden te zullen blijven hangen om pas eind dinsdag naar het oosten weg te trekken.  Voor details is het nog wat vroeg maar zo te zien hoeft het ons niet te verwonderen als de pluvio’s begin volgende week volop aan het feesten gaan.

 

WOENSDAG 5 MEI 2004    EEN FLINKE PEER GESTOOFD

 Amper dertien graden als maximum bij een guur aanvoelende zuidwester en veel somberheid, tijdens de namiddag gelukkig doorbroken door enkele opklaringen maar alsnog bestraft met de passage van een buienlijn.  Ook dit is lente, het mag gerust worden gesteld dat Dunja* ons een flinke peer heeft gestoofd.  Naast al de wisselvalligheid en een benedenmaatse temperatuur viel ons vooral de bijzonder lage barometerstand op, zo wees de naald vanochtend vroeg een waarde van zo maar eventjes 984 hPa aan.  Een gebeuren die zelfs in de winter hoogst zelden voorkomt en me uiteraard weer twee nieuwe stations records heeft opgeleverd.  Laat ons stellen dat deze me nu gerust kunnen gestolen worden want de extremen die ik rond deze tijd voor ogen heb zijn van een heel ander allooi.  Als we de berekeningen van het GFS als waarheid mogen beschouwen ziet het er echter naar uit dat de beker tot de bodem zal moeten worden geledigd. Geeneens tien graden als hoogste etmaalwaarde en een flinke geut hemelwater is zelfs mij wat van het goede te veel.  Ik hoop dan ook dat het hier om een rekenfout gaat, zoniet kunnen de bontjassen tegen vrijdag terug uit de kleerkast worden gehaald.  Al bij al viel het vandaag met de buiigheid dus mee, althans wat Hillegem betreft.  De dag ging zonnig maar behoorlijk fris van start, omstreeks halfzeven wees de thermometer een vijftal graden aan.  Het koudegevoel werd bovendien nog eens geaccentueerd door een vrij strakke zuid tot zuidwestenwind.  Tegen halfweg de voormiddag zat de zaak alweer dicht met stratiforme rotzooi die naarmate de middag vorderde alsmaar dikker werd, voldoende om rond enen wat neerslag af te leveren.  De tweede namiddaghelft zag er dan weer een stuk vriendelijker uit met een bescheiden terugkeer van de zon waardoor het kwik in extremis nog tot dertien graden kon oplopen.  Omstreeks halfzes was het dan zoals gesteld tijd voor de passage van een buienlijn waarvan de actiefste neerslagkernen echter langstrokken zodat de hoeveelheid frontale neerslag die gisterenavond in het groene bakje is achter gebleven, met ‘slechts’ enkele tientjes werd aangevuld.  Vervolgens klaarde het terug op en werden we nog op een tweetal uurtjes zon getrakteerd voordat deze terug achter vanuit het zuidwesten opdoemende buienwolken verdween.  In tegenstelling tot wat gisteren werd berekend blijft het morgen grotendeels droog met vrij wat zon maar zullen we het gelag op vrijdag cash moeten betalen.  Tja, de ene meimaand is duidelijk de andere niet, wie herinnert zich niet de zonovergoten rozenmaand van 1989.....

*(diepe depressie)

 

ZATERDAG 7 MEI 2005   GEKRAAK OP DE MIDDENGOLF

Die van Aalst mogen onze Lieve Heer op hun blote knieën danken voor de ruim zes uur durende periode zonder regen met vrij wat zon die hun van pakweg elf tot iets voor half zes is te beurt gevallen.  Van een verzopen Topdag kunnen de organisatoren aldaar dus niet spreken al waren koufront, occlusie en trogpassage wel degelijk op de afspraak.  Het eerste systeem trok laat deze nacht over Vlaanderen en liet te Hillegem in zowat vier uur tijd zeven millimeter neerslag in de pluvio achter.  Een buienlijn die vermoedelijk samenhing met een back-band occlusie deed daar omstreeks tienen middels een half uurtje slagregens nog eens drie millimeter bovenop.  Hierna volgde dan een weersverbetering, de zon brak door en kwam naarmate de tijd vorderde vaker in het stuk voor.  De bewolking bleef evenwel overheersen en er stond bovendien een stevige westelijke wind met pieken tot 65 km/u.  Allesbehalve gezellig dus.  De spreekwoordelijke kers werd omstreeks halfzes op de buientaart gezet. Vanuit het noordwesten naderde een ‘veelbelovende’ wolkenmassa waarvan de neerslagstrepen onderaan de basis meer dan alleen maar hevige regenval deden vermoeden.  Dat werd enkele minuten later bevestigd toen de inzettende slagregens na korte tijd vergezeld werden van hagel die gemiddeld zo’n vijftal millimeter dik was en in niet geringe hoeveelheid naar omlaag werd gekeild.  Echt zeker ben ik er niet van of het geheel in deze omgeving ook met onweer is gepaard gegaan.  Voornoemde elementen sprongen immers nogal kwistig met de decibels om en op het schermpje van de bliksemdedector was nergens een ontlading te zien die dicht genoeg in de buurt kwam om de aanwezigheid van de fanfare te bevestigen.  Anderzijds is er onze vriend uit het vlakbij gelegen Aaigem die wél klank zou hebben gehoord en het luide gekraak die een aantal keer op de middengolf te horen was die mij er alsnog heeft toe doen besluiten er een onweersdag van te maken.  De temperatuur is ook een verhaal apart, in de warmte sector zakte het kwik tijdens de nacht niet veel verder dan een tiental graden terug.  Via een ochtendlijk dipje naar negen graden ging het dan gedurende de dag naar een maximum van veertien stuks, een waarde die kort na vieren werd geregistreerd.  Tussen half- en kwart voor zes donderde het kwik door de mix van regen, hagel en wind met vijf eenheden naar omlaag tot een waarde van zes punt acht.  Meteen goed voor het etmaalminimum.   Hierna volgden opnieuw opklaringen met nog een enkel buitje rond zevenen bij een afzwakkende wind.  Met de hoeveelheid hemelwater die vandaag op Hillegemse bodem is terecht gekomen, twaalf millimeter om precies te zijn, staat de score voor deze meimaand die nog maar amper zeven dagen oud is reeds op veertig stuks.  Een half verzopen achtertuin is hiervan het gevolg.  Zoals de kaarten er momenteel bij liggen zou daar, na een droger intermezzo tijdens de tweede helft van volgende week, nog een pak bovenop kunnen komen.  Laat ons maar hopen dat de weerscenarist het draaiboek nog niet helemaal heeft vastgelegd.


Weerdagboek Hillegem "Rewind"   ( 439)
Yves (Hillegem) -- 04-05-2021 12:18