Vrijdag 19 mei 2000 ONWEER MET EEN KLEINE “o”
Het zal typisch Belgisch zijn zeker? Begin deze week waanden we ons nog bijna in de tropen terwijl we vanmiddag niet eens de minimale waarden van een paar nachten terug hebben gehaald. Het weer volgde zowat hetzelfde draaiboek van gisteren. De start was zwaarbewolkt met halfweg de voormiddag reeds een pittige bui. Het is wel niet bij deze ene bui gebleven, in de loop van de dag zijn er nog een paar gevolgd waarvan eentje rond vieren met een donderslag. Tussen de buien door kregen we zo nu en dan de zon te zien maar veel was het niet. De laatste bui werd rond vijven uitgewuifd, die bracht het dagtotaal op 5 mm. Hierna kreeg het weerbeeld een iets vriendelijker karakter doch de zon bleef vooralsnog een spaarzaam artikel. Pas tegen zonsondergang kreeg deze wat meer ademruimte. We konden het begin deze week met moeite geloven maar we hebben de voorspellers intussen gelijk moeten geven. Met net geen 9° voelde het vanochtend reeds behoorlijk fris aan, toch is het een waarde die niet zo ver onder normaal ligt. Dat het kwik er vanmiddag met moeite vier graden bij kon doen was een ander paar mouwen. 13.1° als maximum mag wél als te koud worden beschouwd, bijna vijf graden om precies te zijn. Vijf jaar terug maakten ze het nog iets bonter, op de 18de steeg het kwik niet eens hoger dan 11°! Momenteel duikt de zon in het westnoordwesten achter het cirruscherm van een verwijderde bui met op de voorgrond flink uit de kluiten gewassen congesti. Blijkbaar drijven er van over de Noordzee nog enkele actieve buiencellen het land in. Het boeltje lijkt deze kant op te komen maar veel verwacht ik er niet van. Onze vriend Geert uit Assebroek zal wellicht een onweersdag kunnen bijschrijven, de bliksemdedector registreerde in de buurt immers zonet nog activiteit. Ook net over de Franse grens bij Duinkerken zit onweer, met een kleine '”o” weliswaar. Morgen lijkt mee te zullen vallen, voor zondag vrees ik echter dat de wandeltocht letterlijk en figuurlijk in het water zal vallen. Bracknell berekend in de loop van de ochtend de doortocht van een occlusie gevolgd door een secundair koufront. Voor mij blijft het gelijk, ze brengen beiden regen.
Zondag 20 mei 2001 KOTSZAKJE
Had ik het niet gedacht, had ik het niet gedacht! En geloof me of niet maar ik heb me in mijn dagverslag van gisteren met veel moeite ervan kunnen weerhouden mijn scepticisme over de zonneschijnkansen voor vandaag neer te pennen. Ik had het beter wel gedaan want raad eens wie we op bezoek kregen. Inderdaad, en haal nu het kotszakje maar boven. Die ellendige Noordzee toch, de luchtstroming hoefde maar even tijdens het ruimen naar noordoost van over de grijze plas te komen of ze profiteert er meteen van om ons ongewild op te zadelen met haar producten. Sorry maar ik kan de naam van de bij ons meest bekende wolkensoort niet over mijn lippen krijgen zonder het klavier te bevuilen. Op het moment dat die het Hillegemse luchtruim kwam binnenschuiven was het behoorlijk fris, om niet te zeggen koud. In de hut daalde het kwik tot tegen de vier graden aan terwijl het op klomphoogte nog een tweetal graden kouder werd. Opmerkelijk is zo’n ochtendwaarde wel maar niet echt uitzonderlijk. Zo daalde de temperatuur in de ochtend van 19 mei 1995 tot amper een halve graad boven het vriespunt. Ik zou de waarheid geweld aandoen mocht ik stellen dat het vandaag grotendeels somber is gebleven, zo was de zon bijna constant te zien. Weliswaar flauwtjes doorheen een niet zo dik wolkendek maar stralend is toch nog wat anders. Pas na halfweg de namiddag ging de bewolking eindelijk breken en kon de temperatuur – die tot dan ondermaats is gebleven – alsnog tot een aanvaardbaar niveau oplopen al vind ik 17° rond deze tijd toch nog wat magertjes. En zeggen dat ze pakweg 50 km verder naar het zuiden praktisch geen wolkje te zien hebben gekregen. Bekijk de satellietfoto maar eens goed. Enfin, eind goed al goed, vanaf vieren mocht de zon vrij haar gang gaan en werd het nog een vrij aangename namiddag en avond. Het lijkt wel of de nog steeds in kracht toenemende noordooster gans die rotzooi terug naar het westen geblazen heeft. Zo registreerde de Wizard zonet nog een piek van net geen 30 km/u. Wat de volgende dagen betreft wordt de storingsdreiging voor dinsdag afgeblazen en lijkt het tot donderdag best aardig te zullen blijven met flink wat zon en geleidelijk hogere temperaturen. Op Hemelvaartsdag lijkt de onweersdreiging van het zuiden uit toe te gaan nemen. Het moet zijn dat deze ontwikkeling enkel door UKMO wordt berekend want volgens Eddy blijft het op zijn minst tot en met vrijdag droog. Mij niet gelaten, ik hoop dat onze VTM – weerman gelijk krijgt.
Maandag 20 mei 2002 GRATIS PAKJE FRIET
Stellen dat het weerbeeld hier in grote trekken overeenkwam met dat van gisteren zou de waarheid enigszins geweld aandoen. Weliswaar waren de zonnigste momenten ook vandaag bij de aanvang van de daglichtperiode en tijdens de late namiddag en avond te vinden, doch heeft de bewolking langere tijd het luchtruim voor zich opgeëist. Aanvankelijk zag het er eveneens onschuldig uit met velden altocumulus stratiformis perlucidus, voor de zon die een tweetal uur weinig concurrentie heeft gehad nog niet zo veel hinder dus. Dat veranderde tijdens het tweede deel van de voormiddag toen lage bewolking het afstoppingswerk grondiger ging aanpakken en het wat aan de sombere kant werd. Voor het verrichten van tuinkarweitjes (au, mijn rug) leende zich dit uitstekend maar of de zonnekloppers dit ook konden appreciëren valt zeer te betwijfelen, mijn gratis pakje friet kon ik overigens wel vergeten. Tenzij de Kust wat zonniger papieren heeft kunnen voorleggen, op de webcams die op verschillende locaties staan opgesteld was rond de middag alvast nog flink wat blauw te zien. Wat het zuidoostelijk deel van Vlaanderen betreft was blauw een kleur dat nog niet meteen aan de orde was, de stratocumulus ging weliswaar over in het meer verticale werk maar de zon kwam er nog niet meteen aan te pas. Dit gebeurde wel toen cumulus en konsoorten zich vanaf halfweg de namiddag in meer gespreide slagorde gingen opstellen en de zon terug in beeld lieten komen. Hierna ging het geleidelijk de goede kant op en werd het uiteindelijk nog vrij mooi. De meestal zuidelijke wind was overwegend zwak, soms eens matig maar voelde allerminst onaangenaam aan. Van het thermisch front evenmin slechts nieuws, het kwik dat vanochtend naar een tiental graden was gedaald haalde tijdens de late namiddag net geen drieëntwintiger. Ik vrees wel dat we hiermee, wat deze week betreft, het beste hebben gehad. Vanaf morgen wordt het immers een komen en gaan van fronten en buienlijnen terwijl de temperatuur stukje bij beetje achteruitkrabbelt. Een beetje vroeg om schaapjes te scheren, niet?
MAANDAG 19 MEI 2003 MOESSON TAFERELEN
De pluviale activiteiten werden gisterenavond tegen de verwachtingen in reeds kort na tienen stop gezet. Dat uitstel echter geen afstel hoeft te betekenen werd vanmorgen duidelijk toen het omstreeks negenen terug aan het regenen is gegaan en de hemelkraan tot in de avond is open blijven staan. Het weerbeeld was er dan ook naar, veel grijs met een afwisseling van lichte tot matige regen en rond drieën en vijven een periode waarbij het ouwe wijven heeft geregend. Eerst genoemde wellicht samenhangend met de passage van een lagedrukkern dixit een luchtdrukwaarde die tussen drie en vier tijdelijk tot 1006 hPa heeft gedipt. Dit alles was goed voor de tweede opeenvolgende dertiender wat de maandsom inmiddels op zowat tweeënzeventigs stuks brengt. Om het ‘moesson-achtige’ tafereel compleet te maken ging de wind aan het eind van de namiddag, hierbij ruimend van zuid naar west, er flink aan sleuren met pieken tot zo’n 50 km/u. Ter compensatie van het berokkend leed brak de zon vanaf zessen door en steeg het kwik in extremis naar zo’n kleine veertien graden, zowat twee eenheden meer dan wat deze namiddag van de thermometer kon worden afgelezen en hooguit drie boven de minimale waarde die kort voor enen vannacht werd opgetekend. Een vlugge blik doorheen het vensterraam geeft me de indruk dat het met de nattigheid voorlopig is gedaan. Met de nadruk op voorlopig want buienlijnen en fronten blijven tijdens de komende uren en dagen ons weerbeeld bepalen. Misschien valt het op woensdag nog wel mee maar een certitude is dit nog niet. Als ik dan de weerkaarten voor de wat langere termijn overloop staat het huilen me nader dan het lachen, zeker met het feit dat me nog een hoop snoeiwerk te wachten staat. Na de relatieve droogte van de voorbije drie maanden lijkt de natuur een inhaalbeweging te hebben ingezet en is deze rozenmaand goed op weg om zich een plaatsje binnen de pluviale top drie te veroveren.
WOENSDAG 19 MEI 2004 MACHOGEDRAG
Ronduit zomers! Bij een aanvankelijk zwak veranderlijk briesje, later matige noordelijke (!) wind steeg het kwik naar een zalig aanvoelende vijfentwintig graden. Enfin, ’t was zelfs iets meer. Anderzijds blijft het ’s ochtends tamelijk fris starten en kan de pendelende mens het bij acht graden zich nog niet permitteren om in korte hemdsmouwen de baan op te gaan. Je hebt natuurlijk steeds macho’s die zich überhaupt willen manifesteren (en dit later met een stevige verkoudheid bekopen). Het weerbeeld zal er morgen kwalitatief geleidelijk iets op achteruit gaan al denk ik op basis van enkele weerkaarten dat de zon niet meteen het onderspit zal moeten delven. Ook op thermisch vlak (nog) geen dramatische zaken met steeds een optie op prille twintigers. Mogelijk kan er in de loop van vrijdagochtend, bij de passage van een zwak koufront, enige tijd regen vallen waarna het nog geruime tijd aan de bewolkte kant blijft. Voor de rest ziet het er droog uit maar wordt het tijdens het weekend wel een pak frisser, mocht de zon te veel van stratocumulus hinder ondervinden blijft het kwik bij vijftien graden hangen. In het andere geval wordt het met een beetje tuineffect nog zeventien à achttien graden zacht.
VRIJDAG 20 MEI 2005 DOORZICHTIG SPUL
Vraag me niet welk systeem nu precies voor de ochtendlijke neerslag heeft gezorgd. Het warmtefront? Kan ik nauwelijks geloven want die lag toen al een eindje ten noorden van deze regio. Het koufront? Tja, die werd op de analysekaart van deze middag nog steeds ten westen van ons getekend maar ik verdenk er hem van dat ie ons met zijn ‘gegolf’ enigszins onverwacht op een tamelijke slok hemelwater heeft getrakteerd. Enfin, regen is regen en je wordt er nat van. Het groene bakje was trouwens tot boven het vijfde maatstreepje met het doorzichtige spul gevuld. In de loop van de dag klaarde het wat op en zoals gesteld was dit voor het kwik voldoende om het tot boven de twintig graden grens te gaan zoeken. Het was vannacht overigens een stuk warmer in vergelijking met de voorgaande, een flink stuk zelfs want lager dan twaalf punt acht daalde de temperatuur niet. Met al die zachtheid voelde de meestal zuidelijke wind aan als een haardroger maar nog lang niet in de hoogste stand. Intussen ziet het er buiten maar bedenkelijk uit, het zwerk zit met donkere altocumulus en dito stratus volgestouwd en het druppelt zo nu en dan. Ook heb ik tijdens het naar huis rijden omstreeks halfvier fraaie virga gezien. De passage van het koufront wordt voor vannacht geprogrammeerd waarbij het, in associatie met een nieuwe golf, plaatselijk pittig aan toe kan gaan, optioneel met een optreden van de fanfare. Morgen zou het dan bij een afwisseling van opklaringen en een enkele bui moeten blijven bij kwikstanden die nog steeds tot vooraan in de twintigers kunnen oplopen.