Ik was net bezig met een reactie schrijven op jouw rijpe dame antwoord toen de hele draad werd weggehaald, terecht, maar ik vindt het begrip dame prachtig dus even het laatste gedeelte van mijn reactie:
...
tja. De kapper zit er ook niet op te wachten
.
Grappig, die rijpe dame. Dat gevoel hoort bij mij bij september. Groenkleuren zijn nog overheersend, maar geel is in opmars, de nevel blijft 's ochtends wat langer hangen, de dame bekleedt met spinnenwebben, de dagen bijna evenlang als de nachten. De melancholie komt erbij, de bostonen iets gedempter, en natuurlijk langzaamaan de blik naar het noorden gericht, verlangen naar de winter. Maar zoals je zegt ook een verrassing mogelijk, warmte als toetje en verlenging van de zomer. Septemberzwemmen, niets zo heerlijk als water warmer dan de buitenlucht of ijskoud al als naalden.
In mijn geval ook altijd ongeduld, wanneer dat bladerdek nou eens begint te verkleuren, de herfstregens kunnen worden geroken, of wanneer de zon nog eens ongemeen uithaalt.
Wat zou juni voor naam dragen? Jonge hond? Heel speels en van geen kwaad bewust de zomerwereld in. Zou leuk zijn aan iedere maand een begrip te koppelen. Voorzetje?
