Flashback: 13 september 2004 - 2020

Bericht van: Hendrik (Londerzeel-B) , 13-09-2021 20:36 

 

 

 

 

Dinsdag, 13 september 2004

 

In het begin van deze dag keken we aan tegen bewolking die langzaam dominanter begon te worden, niettegenstaande er nog veel blauw zichtbaar bleef. Tegen de middag begon het ineens terug op te klaren, maar in de namiddag besloten ze hierboven dat het welletjes was met de opklaringen, en kwamen we opnieuw onder het gewolk terecht wat uiteindelijk resulteerde in regen die al snel intenser werd en vervolgens kregen we dan een aantal flinke buien over ons heen gespoeld waarbij de neerslagintensiteiten opliepen tot 27,4 mm/h. Na de passage van de buienlijn bleef het nog een poosje gezapig verder regenen waarna opklaringen vanuit het westen een felle regenboog tevoorschijn toverden en het vervolgens weer droog werd. De neerslagtotalen voor vandaag zijn met dit alles opgelopen tot 5,6 mm. De wind stond vandaag ook aardig in de kijker met rukwinden tot 47 km/h terwijl de temperaturen met 13,7 tot 20,8 graden vrij normaal waren voor de tijd van het jaar. Afsluiten deden we met een indrukwekkende zonsondergang waarbij de zon de onderkant van de wolken verlichtte en in combinatie met de nog steeds zichtbare regenboog een bizar effekt opleverde. Morgen zou eveneens een wisselvallig weerbeeld opleveren met normale temperaturen doch daarna zal het afkoelen en zullen vooral de nachten frisser worden. Bij dit alles kunnen we echter weer genieten van een iets rustiger en droger weertype.

 

 

Dinsdag, 13 september 2005

 

De verwachte opklaringen konden ons reeds gisterenavond bereiken en weden door velen ervaren als een bevrijding van het sombere herfstweer waarmee we het grootste deel van de dag te kampen hadden. Voor het kwik was dit evhter een minder goede zaak want onder de nagenoeg heldere nachthemel kon het ongeremd verder afkoelen en het resultaat dat vanochtend op het display van het weerstation af te lezen viel, was dan ook navenant: slechts 8,9 graden. De zon kon overdag echter voor de nodige opwarming zorgen waardoor we alsnog 23,1 graden konden optekenen in de namiddag. Ze kreeg hierbij wat concurrentie van stapelwolkjes die zich rond de middag vormden maar ondertussen weer verdwenen zijn terwijl de hoge wolkensluiers overdag en de nevelslierten in de ochtend voor een fraaie omlijsting zorgden. De tot 16 km/h uithalende meestal veranderlijke wind hield de noordzeebewolking op veilige afstand en zal dat ook de komende vierentwintig uur doen, met als gevolg dat het komende nacht opnieuw aardig kan afkoelen onder de blote hemel. Vanaf donderdag zullen de lage wolken echter hun weg tot het Malderse weerstation terugvinden terwijl de restanten van ex orkaan Maria ons vanaf vrijdag zullen onderdompelen in overvloedige regen, gevolgd door een hele rits noordzeebuien die ons tot in het weekend zullen vergezellen.

 

 

Woensdag, 13 september 2006

 

Opnieuw werd het een nazomerdag van formaat, zij het dat er in het westen een band van Altocumulusbewolking te zien was die er in het zwakke ochtendlicht erg donker en dreigend uitzag maar eens het luchtruim met zonlicht doordrongen was, slechts een onschuldig dingetje bleek te zijn. De wolkenband zelf dan want ze was wel de voorbode van een heel wat minder 'onschuldig' weertype dat gelukkig slechts heel langzaam dichterbij komt door weerwerk van een krachtig hogedrukgebied ten oosten van ons. Het was erg zacht vanochtend met 15,5 graden en zo waren we reeds goed gelanceerd voor onze race naar hoogzomerse temperaturen, zij het dat het net niet tropisch werd met 29,1 graden. Niettemin zullen er ongetwijfeld niet veel over de kou geklaagd hebben. In never started as noob urself?de loop van de namiddag kreeg de atmosfeer wat onstabiele trekjes toen er erg forse stapelwolken tot ontwikkeling kwamen terwijl de zuid- zuidwestelijke wind verder aantrok tot 19,3 km/h, maar deze werden snel weer verdreven terwijl er vanuit het westen Cirrostratusbewolking kwam opzetten die op zich echter geen verdergaande gevolgen meer teweegbracht behalve dan het mooi inkleuren van de zonsondergang.

 

 

Donderdag, 13 september 2007

 

Deze ochtend zat het Malderse luchtruim alweer volgepakt met laaghangende Stratus en Stratocumuluswolken. Ze konden echter niet voorkomen dat het kwik aardig onderuit is gegaan met 6,4 graden. Tot het voortbrengen van regendruppels waren ze evenmin in staat. Halverwege de voormiddag verschenen er steeds meer opklaringen tot er opeens een wolkenloos gebied vanuit het noordoosten kwam binnenwaaien en we aldus voluit konden genieten van de zon. Tegen de middag was de zuidelijke helft van het luchtruim nog bedekt met Stratocumulusvelden, terwijl het wolkenloze gebied ondertussen echter onderhevig was aan convectiestromen zodat er zich snel stapelwolkjes ontwikkelden. Ononderbroken zonneschijn zat er vanaf dan ook niet meer in. Gelukkig was de luchtdruk hoog genoeg en de luchtaanvoer (16,1 km/h uit het oost- zuidoosten) vrij droog zodat de stapelwolkjes het erg bescheiden hielden en we gerust van een fraaie nazomerdag kunnen spreken. Het kwik steeg geleidelijk verder om in de late namiddag uit te komen op 21,6 graden. De stapelwolkjes namen reeds snel af in volume en aantal al werd de lucht geleidelijk wat neveliger en melkachtiger. Het bleef echter zonnig tot op het einde van de daglichtperiode en 's avonds moesten we onder een heldere hemel toezien en aanvoelen hoe het kwik weer een flinke duik nam naar hetgene dat morgenvroeg wellicht niet meteen comfortabele minimumtemperaturen zullen worden...

 

 

Zaterdag, 13 september 2008

 

Hogedrukopbouw ten noorden van ons zorgde ervoor dat de stroming geleidelijk het oosten opzocht, en vermits we daar het koufront terugvinden dat ons gisteren belaagde, konden we de pluvialiteiten vandaag nog eens een keer overdoen. Hier in het uiterste westen van het land bleven we echter lange tijd op veilige afstand van het op haar stappen terugkerende front, en zo zagen we de dag beginnen met voornamelijk Altostratus en Altocumulusbewolking waar een zwak zonnetje door priemde. De bewolking ging over in Cirrostratus waaronder zich Stratus fractus ontwikkelde die vervolgens de neiging had om over te gaan in Cumulus (mooiweerswolkjes) terwijl de zon regelmatig aan bod kwam. Kort na de middag namen de Cumulus- achtige wolkjes flink toe in aantal terwijl het door de aanwakkerende wind erg kil ging aanvoelen, maar na korte tijd werd de bewolking opnieuw schaarser zodat we weer konden genieten van een lekkere portie zonneschijn. Dit bleef zo gedurende een paar uur maar naar de avond toe kregen we af te rekenen met dikker wordende Altostratusbewolking waarvoor (en achter) de zon al snel de duimen moest leggen. Na een poosje ging het hieruit lichtjes regenen maar echt veel stelde dit alles niet voor. Laat op de avond leek alles geleidelijk weer rustig en droger te worden. Te Malderen, waar de neerslag al rond of voor de middag moet zijn gearriveerd, werd 0,6 mm neerslag gemeten, dit bij temperaturen van 9,4 tot 18,3 graden en een noordwestenwind tot 17,7 km/h.

 

 

Zondag, 13 september 2009

 

Het was weer even wennen toen we vandaag onder een zwaar bewolkte hemel ontwaakten. De temperaturen waren hierbij naar een ijzige 8,3 graden gedaald terwijl de bewolking uit Stratocumulus bestond. Toch waren er een paar opklaringen aanwezig, maar ook aan de neerslag werd gedacht, zij het dan op beperkte schaal. Er kwamen immers een aantal buitjes voorbijgedreven, die af en toe voor lichte regen of motregen zorgden. Nauwelijks voldoende om het stof te blussen, maar met die kille noordenwind met haar snelheden tot 22,5 km/h erbij waren zelfs die enkele regendruppels zeer goed voelbaar. Bij iedere bui ging de bewolking over in een mengeling van Cumulus congestus en Stratus fractus, gevolgd door een paar opklaringen die telkens vanuit het noorden kwamen binnengedreven. We kregen de hele dag door hetzelfde weerbeeld te zien, en het was voor het kwik dan ook een hele klus om zich op te werken naar de desondanks onderkoelde maxima van 18,4 graden. Tijdens de avond werd de Stratocumulusvbewolking dunner en was er een duidelijke windschering te zien waarbij lage Stratus fractus uit het noorden kwam binnegedreven terwijl de iets hoger gelegen Stratocumulus duidelijk aan een noordoostelijke stroming werd blootgesteld. Dit werd bij zonsondergang gevolgd door brede opklaringen die echter niet meer zullen worden opgemerkt door de ijlings naar binnengevluchte zomerliefhebbers onder ons. Hoe dan ook, de opklaringen zorgden slechts voor een versnelde afkoeling van de reeds erg kille atmosfeer. Toen we vervolgens het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden, waren heel wat landbouwers en tuinliefhebbers er weer een teleurstelling rijker op geworden.

 

 

Maandag, 13 september 2010

 

We begonnen de dag voor de verandering eens in heldere omstandigheden, maar wie zich na de heerlijke avondkoelte van gisteren en de open hemel aan koudere polaire luchtmassas verwachte kwam bedrogen uit. De zon brandde meedogenloos en voor schaduw waren er enkel wat Altocumuluspartijtjes beschikbaar die later werden aangevuld met Cumulus fractus. De wolken losten in de loop van de dag op en het werd bijna helder. De temperaturen kwamen dan ook rond de 35 graden uit en hoewel de avond verkoeling bracht, was het ook dan nog steeds erg drukkend. We sloten af in heldere en rustige omstandigheden aan de baai van Nagasaki.

 

 

Dinsdag, 13 september 2011

 

Op een paar Stratocumulusveldjes na was het vanochtend helder maar tamelijk fris bij minima van 12,1 graden. Tijdens de voormiddag dreven er meer wolkenvelden binnen en werd het tijdelijk somber, maar tegen de middag klaarde het weer op en kregen we een afwisseling van Stratocumulus en Cumulus te zien waarbij de zon weer wat nazomersfeer in de zaak wist te pompen. In de loop van de namiddag gingen de stapelwolken echter flink opbollen en toen de zon erachter wegdook voelde het best wel frisjes aan. De maxima van ... graden werden dan ook tussen twee stapelwolken in genoteerd. De wind kwam vooral uit west- zuidwestelijke richtingen en verkeerde nog steeds in een goede conditie met haar snelheden tot 35,4 km/h. Tijdens de avond loste de meeste bewolking op en koelde het razendsnel af waarbij we van geluk mochten spreken dat de wind weer afzwakte. Neerslag is er vandaag niet meer gevallen waardoor we konden afsluiten met een dagtotaal van 0,0 mm.

 

 

Donderdag, 13 september 2012

 

Tijdens het tweede deel van de nacht is het tot flinke stortbuien gekomen zodat de omgeving er vanochtend druipnat bijlag. Er stond geen wind en de afkoelende vochtige lucht zorgde dus voor nevel en mistbanken die een sfeervol uitzicht opleverden. De minima waren erg laag met 10,8 graden en vanuit het noorden dreven er regelmatig dikke wolkenvelden voorbij die uit Cumulus en Stratus fractus bestonden. Hierin zaten nog een aantal buien verscholen al zorgden deze niet meer voor bijkomende neerslag in Malderen. De lucht werd vervolgens stabieler al kunnen we dit niet meteen een goede zaak noemen daar de stapelwolken zich gingen uitspreiden tot Stratocumulus. Deze bedekten al snel een aanzienlijk gedeelte van het luchtruim (7/8) en met de noordelijke wind die snelheden tot 27,4 km/h haalde was dat niet meteen een gezellige ervaring. De maxima waren bescheiden maar toch nog redelijk met 20,3 graden. Toen de thermiek 's avonds afzwakte losten de stapelwolken en Stratocumulusvelden gedeeltelijk op. Wat ervan overbleef zorgde even later voor een buitengewoon indrukwekkende zonsondergang waarbij het leek alsof de Stratocumulus duplicatusbewolking die er toen hing uit een soort van plasma bestond dat vuurrood oplichtte. Deze kleuren deden van achter glas niet meteen vermoeden dat het venijnig snel afkoelde. De rest van de avond verliep rustig en droog waardoor het neerslagtotaal van 1,8 mm volledig aan de buien afgelopen nacht kon worden toegeschreven.

 

 

Vrijdag, 13 september 2013

 

De gisteren besproken opklaringen zijn tijdens het tweede deel van de nacht in Malderen gearriveerd waardoor het nog aardig is afgekoeld en we op minima van 9,9 graden uitkwamen. De dag begon verder vriendelijk, maar de mix van Altocumulus, Cirrostratus (vooral in het westen) en Cumulus fractus beloofde niet veel goeds. Op de satellietbeelden was inderdaad een naderende regenzone te zien die gelukkig wel zwak was maar niettemin een flinke stempel op het weersgebeuren in Malderen zou drukken. Het begon al snel met lichte regen uit in Altostratus overgaande bewolking en vervolgens kregen we met laaghangende Stratuswolken te maken die voor de rest van de dag voor een druilerig weertype zorgden: het ene moment was het droog en het andere viel er motregen terwijl de bewolking een constante bleef. Tegen de avond kregen we te maken met subtropische lucht (warmtefront) waardoor het na zonsondergang net ging opwarmen bij maxima die pas tegen middernacht bereikt werden met 16,6 graden. De wind kwam hierbij uit overwegend westelijke richtingen en we sloten af met een neerslagtotaal van 4,6 mm.

 

 

Zaterdag, 13 september 2014

 

(Zweden) De sluierbewolking en Altocumulusbanken zijn tijdens de nacht weggedreven naar het oosten, en nu hing de lucht vol met Stratus fractus bewolking waartussen een diepblauwe lucht te zien was. De bewolking had de neiging om over te gaan in een Cumulusachtige, gerafelde variant waarvan de toefjes geleidelijk verder uit elkaar gingen hangen zodat de zon steeds meer ruimte kreeg. Het voelde erg warm aan maar in de schaduw was het net verrassend fris waardoor het eerder aan een nazomertje in oktober deed denken, wat ook niet verwonderlijk is daar de seizoenen hier een maand voorop lopen. Ten zuiden van ons trok ondertussen een regenzone voorbij en dit resulteerde in heiige, melkachtige kleuren in die richting, en later ook wat Cirrus en Cirrostratus die we er konden waarnemen. Later kreeg de lucht overal een nevelige indruk, al losten de stapelwolken op om plaats te maken voor sluierbewolking. Deze wist de zonsondergang extra cachet te geven, zeker toen er in de nevelige lucht fraaie oranjetinten zichtbaar werden die zich mooi tegen de boreale wouden aftekenden. De rest van de avond verliep in rustige maar kille omstandigheden

 

 

Zondag, 13 september 2015

 

Net als gisteren kregen we weer een dag die met opklaringen begon en met regen eindigde. De bewolking bestond uit Cirrostratus en banden van Stratocumulus en Altocumulus terwijl het zacht was bij minima van 9,2 graden. De bewolking werd dikker en dreigender vanuit het zuidwesten waarbij we ook Altostratus undulatus asperatus te zien kregen. De regen bleef echter net ten westen van Malderen waar het beperkt bleef tot wat gedruppel tot laat in de namiddag. Kennelijk markeerde dat gedruppel een warmtefront want er volgde een broeierig intermezzo met een paar korte opklaringen waarin we maxima van 20,1 graden bereikten en dreigende wolkenluchten in het zuidwesten. Deze waren afkomstig van een buienlijn die een koufront markeerde en gestaag onze richting uitkwam, begeleid door Altostratus, Cumulus congestus en Stratus fractus. Het ging nu weer intenser regenen met dikkere druppels en een buiig karakter. Later op de avond volgden er nog diverse buien die het neerslagtotaal in een zwaarbewolkt weertype op 3,1 mm wisten te brengen

 

 

Dinsdag, 13 september 2016

 

Tijdens de late nacht is er boven het zuidwesten en westen an het land bewolking ontstaan. Deze ondernam een poging om uit te groeien tot buien waardoor we vanuit Malderen gedurende lange tijd uitzicht hadden op aambeeldvormige toppen van Cumulonimbus wolken. Volgens waarnemers ter plaatse zorgden deze buien echter alleen maar voor virga (neerslag die de grond niet bereikt) en gaat de droogte dus onverminderd verder. Het uitzicht op deze bewolking bij de ultrazachte minima van 18,1 graden zorgde echter voor een tropisch sfeertje. Tegen de middag begonnen deze 'buien'wolken geleidelijk uit te rafelen waarna ze grotendeels oplosten. De zon was nu volledig aan zet en hoewel de temperaturen net onder de tropische grens leken te blijven steken, kregen we tijdens de namiddag een plotse warmte impuls die het meteen liet opwarmen tot een voor de tijd van het jaar verbluffende 31,8 graden. De hitte voelde verzengend aan en op het einde van de namiddag leek de atmosfeer er dan toch haar stabiliteit door te verliezen want we zagen nu opnieuw stapelwolken ontstaan ten zuiden en oosten van ons. In het oosten van het land ontwikkelde zich ondertussen een convergentielijntje, maar noch deze storing noch de stapelwolken in Malderen slaagden er in om neerslag voort te brengen. Zelfs een paar virgastrepen zoals vanochtend waren deze keer te hoog (of te laag) gegrepen. Tijdens de avond werd het dan opnieuw helder al waren er in het zuiden en zuidwesten wel nog Cirruswolken te zien afkomstig van storingen die niet eens zo ver ten zuiden van ons de grens naar een veel koeler weertype markeerden. Maar in Malderen bleven we voorlopig netjes in de warme lucht zitten en beleefden we weer een zeldzaam warme zomeravond waarbij het zelfs na zonsondergang maar nauwelijks afkoelde. De zuid- zuidoostelijke wind zwakte ondertussen af al ging ze niet volledig liggen wat in combinatie met de aangevoerde droge landlucht de vorming van dauw tegenging. De pluviometer bleef nu dus niet aaleen aan de 0,0 mm aanwijzende binnenkant, maar ook langs de buitenrand kurkdroog.

 

 

Woensdag, 13 september 2017

 

Tijdens het tweede deel van de nacht is de wind flink aangewakkerd en kwamen we in een flinke herfststorm terecht, compleet met striemende regenvlagen en veel bewolking. Tegen het ochtendgloren hadden we het zwaartepunt reeds achter de rug en dreven er vanuit het westen opklaringen binnen terwijl de wind een beetje afzwakte. Deze was overigens al een heel stuk minder hevig dan aan de noordwestelijke kusten van Nederland die het zwaar te verduren kregen. Maar hoe dan ook was het dus ook in Malderen een erg ruige en gure bedoening, ook al oogde het overdag een stuk vriendelijker door de brede opklaringen die binnen dreven en de lange zonnige perioden waarvan we konden genieten. Van achter glas dat niet werd weg of stuk geblazen was het nog steeds een beetje nazomer en de aangevoerde lucht was overigens ook nog vrij zacht met temperaturen die niet beneden de 11,7 graden zijn gezakt en maxima die toch nog tot 17,7 graden konden klimmen. De namiddag verliep volledig in droge omstandigheden al waren er in de verte nog flinke stapelwolken en Cirrus densus te zien terwijl de radar nog heel wat buien toonde die zich vooral boven Nederland ontwikkelden in de linkeruitgang van een jetstreak. Malderen bevond zich net ten noorden van een golvende regenzone die van west naar oost trok langs de Franse grens en bijhorende bewolking was mooi te zien als een scherp begrensde band van Cirrostratus en Altostratus in het zuiden waaronder veel Stratocumulus hing. De rest van het uispansel was dan weer opgesmukt met Cumulus fractus bewolking die aan een hoog tempo werd opgejaagd door de west- zuidwestelijke wind. Tijdens de avond keerde de rust snel terug en werd het uiteindelijk bijna windstil. Maar na zonsondergang werden we opeens verrast door een aantal flinke stortbuien die elkaar snel opvolgden waardoor deze gure dag dan toch nog een erg natte staart heeft meegekregen. En het was een lange staart want de buien bleven tot na middernacht aanhouden waardoor het neerslagtotaal voor dit etmaal eveneens niet duidelijk is.

 

 

Donderdag, 13 september 2018

 

 Het was nog steeds betrokken met Stratus en dit hield de voorlopige minima op peil met 12,9 graden ondanks de polaire lucht. Net boven de noordelijke horizon zagen we een scherpe overgang naar opklaringen en deze veroverden geleidelijk het binnenland. De aangevoerde lucht was echter vochtig waardoor er stapelwolken werden gevormd die zich uitspreidden tot nieuwe Stratocumulusvelden. Het werd dan misschien niet helemaal betrokken, maar het kwik werd enigzins getemperd waardoor we het met maxima van 21,7 graden moesten doen. De wind was zwak en kwam uit noordwestelijke richtingen. Tijdens de avond klaarde het op en scheen de zon wat meer doch de afkoeling die zich inzette ging zo snel dat het zelfs met die extra zon kouder ging aanvoelen, om nog maar te zwijgen over wat er gebeurde wanneer ze onder was. Geen wonder dus dat de minima werden scherpgesteld met 9,5 graden wat we dan weer niet konden zeggen over het neerslagtotaal van 0,0 mm. 

 

 

Vrijdag, 13 september 2019

 

 Het was broeierig warm bij zwoele minima van 12,4 graden en de bewolking bestond uit Stratocumulus en Cumulus. Er zijn tijdens de nacht kennelijk een aantal buitjes gevallen want de omgeving lag er nat bij en dat vocht kwam duidelijk niet van dauwdruppeltjes. En er zou dadelijk nog vocht bij komen want de voormiddag was nog niet halverwege of een dreigende muur van flinke stapelwolken tekende zich af in het noordwesten. Eens deze boven ons hing, begon het met dikke druppels te regenen, maar uiteindelijk viel dit erg tegen want meer dan 15-20 druppels zijn er per vierkante meter niet gevallen en waarschijnlijk is zelfs dat nog overdreven. Hoe dan ook was dit binnen een paar minuten al verdampt en had je aan een pluviometer dus enkel iets als deze een mooi design heeft. Er dreef weer een mengeling van Stratocumulus en Cumulus voorbij en hoewel dit alles bij polaire lucht hoorde, voelde het nog best aangenaam en een beetje broeierig aan bij maxima van 23,9 graden. Waarschijnlijk lag dit ook aan de stormachtige wind die weer is gaan liggen ondanks het ruige nachtje dat we achter de rug hebben. Naar de avond toe zagen we weer dreigende Stratocumulusvelden met golvende structuren naderen uit het noordwesten waarachter opklaringen verschenen en vervolgens weer Cumulus fractus wolken. Maar ook dit leverde niets meer op aan neerslag en we kregen een rustige, vrij zachte avond waarbij er af en toe nog wat Stratocumulusveldjes voorbij de volle maan gleden. Het gedruppel ten spijt sloten we weer af met een dagtotaal van 0,0 mm. 

 

 

Zondag, 13 september 2020

 

De nevel van roetdeeltjes in de hogere atmosfeer is weer wat dunner geworden waardoor de grijze waas heeft plaats gemaakt voor een fletse, blauwe kleur. De minima zijn op 10,4 graden uitgekomen en er werd nogal wat dauw gevormd. De ochtendkoelte bleef enkele uren hangen alvorens plaats te maken voor zomerse warmte toen de zon wat hoger stond. Er stak een zuidwestelijk briesje op en er werden net als gisteren weer Cumuluswolken gevormd. Dit gebeurde nu echter op kleine schaal waardoor de zon bijna onafgebroken kon schijnen. De maxima kwamen op 24,8  graden uit. De nevelige waas bleef de hele dag door in meer of mindere mate zichtbaar terwijl condensatiestrepen van vliegtuigen slechts gedeeltelijk oplosten wat toch op een toenemende vochtigheidsgraad daarboven leek te wijzen. De stapelwolkjes verdwenen vrij snel tijdens de namiddag en er volgde een zachte en sfeervolle avond. Pas een uurtje na zonsondergang begon het echt kil aan te voelen waarbij het ook opvallend klam en vochtig werd wat natuurlijk een teken was van de inzettende herfst. Neerslag was opnieuw de grote afwezige met 0,0 mm waarbij we van geluk kunnen spreken dat de verdamping in deze tijd van het jaar al wat minder is. 

 

 

Virtueel ontmoetingsplatform Weerwoord: voor alle officiƫle en onofficiƫle activiteiten. Bezoek https://hub.link/Hc9qwig geen account of software nodig en coronaproof :

Flashback: 13 september 2004 - 2020   ( 153)
Hendrik (Londerzeel-B) ( 7m) -- 13-09-2021 20:36