Woensdag, 14 september 2004
Vandaag mochten we starten met een bijna wolkenloze hemel doch het was eerder aan de koele lant met 11,3 graden. De zon wist het kwik nog omhoog te duwen richting 20,1 graden maar moest hierbij steeds meer concurrentie incasseren van de stapelbewolking die vanuit het westen steeds dreigender kwam opzetten. In de late namiddag is dit uiteindelijk tot een korte regenbui gekomen die het dagtotaal op 0,2 mm bracht. De wind was zowaar nog krachtiger dan gisteren en vanuit het zuiden kwam er zelfs een rukwind van 53 km/h ovber het Malderse weerstation razen. Naar de avond toe is het weer kalmer geworden en is de bewolking weer nagenoeg verdwenen op enkele stapelwolken op grote afstand na. Het ziet er naar uit dat het vandaag de laatste dag was dat het kwik de twintig graden grens haalde want vanaf morgen zal het verder afkoelen en vooral 's nachts wordt het een truitje extra aantrekken. Naar het weekend toe lijker evenwel een weersverbetering in de maak te zijn met terug hogere temperaturen, een zonniger en warmer weertype.
Woensdag, 14 september 2005
De eerste uurtjes voor zonsopgang konden we nog genieten van een open sterrenhemel waar het kwik gelukkig niet al teveel geleden heeft en we alsnog vrij zachte minima van 12,1 graden konden optekenen. Op de zon hoefden we echter niet teveel te rekenen kort nadat deze boven de horizon oprees vielen uitgestrekte wolkenvelden al snel Malderen binnen via een noordwestelijk circuit zodat we een paar uur in echte herfstsfeer vertoefden. Gelukkig kregen we halverwege de voormiddag een korte adempauze toen de bewolking even openbrak en we konden genieten van een paar mooie opklaringen. De wolken waren echter al volop plannen aan het smeden voor een come - back waardoor we nog voor de middag alweer tegen een potdichte hemel aankeken en deze keer hielden ze voet bij stuk voor de rest van de dag. Op thermisch gebied bleef het dan ook erg bescheiden met maxima die 'slechts' 20,4 graden haalden en dit bij een vrij krachtige bries tot 30,6 km/h uit WZW richtingen. Als positief punt kunnen we echter aanhalen dat de neerslag opnieuw beperkt bleef tot een paar sporadische druppels, goed voor 0,4 mm, maar de komende dagen gaat het van kattekwaad tot erger wanneer een aktieve regenzone in de loop van morgen het land zal overspoelen en voor aardig wat litertjes zal zorgen. Nadien zullen een aantal buien hun opwachting maken die samen met een massa polaire lucht worden aangevoerd. De temperaturen zullen dan ook flink moeten inleveren dit weekend al zullen ze nadien weer naar vrij normale waarden klimmen bij een droger weertype.
Donderdag, 14 september 2006
Wie van het (zonnige) nazomerweer nog wilde genieten moest er erg vroeg bijzijn vandaag want de bewolking was weer flink toegenomen terwijl het rond de middag bijna helemaal betrokken werd. Wie de zon niet nodig had, kon echter nog steeds van een schitterende nazomerdag spreken want de temperaturen deden het nog bijzonder goed waarbij we vooral de ultrahoge minimumtemperaturen in de spotlights zetten. Het werd niet koeler dan 18,7 graden, iets dat zelfs in het hartje van de zomer ongewoon zou zijn. Overdag ging het dan richting 25,8 graden, maar paraplu's en afdaken begonnen steeds meer in waarde te stijgen doordat het al vrij snel begon te druppelen uit de loodgrijze hemel. Niet in meetbare hoeveelheden maar toch voldoende om er hinder van te ondervinden. Hinder kwam er ook, vlak voordat de eerste druppels neerploften, in de vorm van een aardig aantrekkende oost- zuidoostelijke wind (25,7 km/h), maar na een paar uur was deze weer uitgeraasd terwijl het tijdelijk wat droger werd en er een paar vluchtige opklaringen voorbijdreven. De dag eindigde uiteindelijk onder een bijna betrokken hemel waar opnieuw wat tijdelijk gedruppel uitviel terwijl de hemel oranje kleurde door toedoen van een minuscule opklaring waar de zon zich probeerde doorheen te wurmen.
Vrijdag, 14 september 2007
Nog steeds was het vanochtend helder waardoor de nachtelijke afkoeling niet de minste hinder ondervond, en het waren dus inderdaad niet meteen comfortabele minimumtemperaturen. We kwamen rond zonsopgang uit op een erg frisse 7,4 graden. Tijdens de voormiddag bleef het helder waardoor de zon het kwik een flink duwtje in de rug kon geven, doch de blauwe kleur van de lucht was erg flets en weinig overtuigend, iets dat misschien wel eens de voorbode zou kunnen zijn van een nakende weersverandering. Die 'misschien' mochten we omstreeks 14H in 'overduidelijk' veranderen wanneer er plots stapelwolken werden gevormd die al snel gezelschap kregen van Stratocumulusvelden en een met steeds meer sluierbewolking verzadigd rakende lucht. Tegen de avond was er van zon niet veel sprake meer en volgde een betrokken en erg sombere periode die tot na zonsondergang duurde. Wel slaagde het kwik er nog in om een vrij aangename 22,6 graden uit de brand te slepen. Ondanks dit alles bleef het droog, zouden de meesten althans besluiten, ware het niet dat er omstreeks 22H plots een pittige buienlijn kwam binnengedenderd die volgens de satellietbeelden deel uitmaakt van een koufront. De buienlijn is volgens de radar bijzonder smal en de neerslag duurde dan ook niet lang te Malderen. Vermits er op de radar nog een paar zwakke buitjes zichtbaar zijn houden we het neerslagtotaal voor dit etmaal voorlopig open, al zal er in elk geval maar weinig bijvallen, als er al een buitje tot hier kan doordringen voor middernacht. Naast regen was er ook erg veel wind met snelheden tot 25,7 km/h uit een west- noordwestelijke richting.
Zondag, 14 september 2008
Het grootste deel van het land ontwaakte vanochtend onder een kraakheldere hemel, wat zich vertaalde in een erg koele ochtend (Malderen: 5,0graden en in de westhoek wellicht een paar graden hoger). De zon was al snel van de partij om ons wat extra warmte te geven, maar echt aangenaam zomerweer werd het niet doordat er een schrale oostenwind opstak die het erg koud deed aanvoelen. Tijdens windstille periodes of op beschutte plaatsen viel het allemaal echter zeer goed te pruimen. Bij de terugkeer naar Malderen halverwege de namiddag kregen we af en toe een klein stukje Cumulus fractus te zien, maar deze konden enkel met een stel scherpe arendsogen opgemerkt worden, en de zon werd er uiteraard niet door gehinderd. Tijdens de avond kwamen er echter steeds meer van die wolkenflardjes opzetten die na een poosje overgingen in Stratocumulus die al snel het grootste deel van het luchtruim bedekte. Dit kon echter niet verhinderen dat de temperatuur nog opliep naar 18,9 graden. Later op de avond werd het langzaam weer helder zodat de volle maan haar bleke schijnsel over het vredig slapende Malderen kon werpen. Het koelde snel af en de wind die overdag nog snelheden tot 22,5 km/h haalde uit het oosten, zwakte flink af zonder echter helemaal te gaan liggen.
Maandag, 14 september 2009
Ondanks de snelle afkoeling onder de open hemel was het vanochtend opvallend zacht door het binnenstromen van duidelijk warmere luchtmassa's. De ochtendlijke opwarming was zelfs zo sterk dat de ramen en deuren er langs de buitenzijde door aandampten. Het eerste daglicht onthulde vervolgens een volledig met Stratocumulus bedekte hemel. Gelukkig hoefden we niet lang te wachten voordat er vanuit het oosten opklaringen kwamen binnengedreven, zij het dat deze gevolgd werden door nieuwe Stratocumulusvelden. De mix van opklaringen en wolkenvelden zorgde in combinatie met het zachte herfstlicht echter voor een serene, rustgevende sfeer. na een tijdje gingen de Stratocumulusvelden zich weer samenpakken in het zuidoosten, maar door de noordoostelijke stroming bleven de wolkenvelden min of meer ter plaatse trappelen. Een hele klus voor het koelbloedige kwik om zich van 9,7 naar 20,5 graden op te werken, zeker met die kille noordoostenwind met haar snelheden tot 32,2 km/h erbij. De kustgebieden en de noordwestelijke delen van de Benelux konden dan ook genieten van zonnig nazomerweer terwijl het in Malderen een eerder sombere bedoening werd. Saai werd het echter niet, want tussen de wolkenvelden kwamen tegen de avond flinke buien tot ontwikkeling waar zelfs onweer op zat. Deze buien kwamen erg plots opzetten en vielen vervolgens Malderen binnen vanuit het ongebruikelijke noordoosten. Na de passage van de eerste buienlijn (die echter geen onweer maar wel kortdurige felle regenval voortbracht) was de vredig ogende Stratocumulusbewolking overgegaan in Cumulus congestus en Stratus fractus, zodat het maar al te duidelijk werd dat we in een erg onstabiele luchtsoort zijn terechtgekomen. Nieuwe buien lieten dan ook niet lang op zich wachten, al miste het volgende exemplaar ons korte tijd later langs het zuidoosten. Een derde bui kondigde zich aan met een bliksemflits, maar bleek uiteindelijk niet meer dan een aantal verdwaalde regendruppels op te leveren. De regenboog die zich vervolgens in de oranjerood kleurende lucht ontvouwde, was echter bijzonder fraai toen ze de blauwgrijze opklaringen onder de buienwolk inkleurde. Wat na zonsondergang volgde, was een rustige en droge periode die tot na middernacht aanhield. Het neerslagtotaal stagneerde op 0,8 mm
Dinsdag, 14 september 2010
We begonnen opnieuw in heldere omstandigheden waarbij er vooral boven land wat Cumulusbewolking werd gevormd. Pas op het einde van de namiddag kwam daar verandering in, en kregen we Cumulus congestus bewolking te zien die zich in het westen ophield. Samen met de moelijk oplossende vliegtuigsporen en de melkachtig kleurende lucht waren het aanwijzingen dat Nagasaki zich spoedig aan een weersomslag kon verwachten. Voor wat vandaag betreft bleef alles vredig en rustig en volgde er een aangename zomeravond waarna deze opnieuw erg warme dag ten einde liep.
Woensdag, 14 september 2011
Na een heldere maar frisse nacht bij minima van 9,9 graden, maakte een stralende (na)zomerzon haar opwachting en leek het niet meer stuk te kunnen wat het zomerse weer betreft. Voor we het wisten was het echter toch nog stuk want halverwege de voormiddag werden er stapelwolken gevormd die zich snel uitbreidden waardoor het voor meer dan 6/8 bewolkt raakte. Wel bleef het droog en schakelde de wind een paar versnellingen lager met maximaal 33,8 km/h uit het west- zuidwesten. Tijdens de tweede helft van de namiddag leek de bewolking zich weer wat terug te trekken en kon de zon nog iets doen aan de belabberde toestand van het kwik met 20,7 graden als resultaat. Tegen zonsondergang bleef er slechts wat Cumulus en Stratocumulus over welke zich in het oosten ophield terwijl de rest van het luchtruim min of meer helder was. Deze bewolking verdween snel uit het zicht en onder de open hemel kon het flink afkoelen waardoor het vanavond zeker geen terrasjesweer werd. Later op de avond dreven er wat Altocumulusveldjes voorbij de felle maan, maar met 1/8 bedekkingsgraad stelde het nauwelijks iets voor. Net als het neerslagtotaal trouwens, dat braafjes op 0,0 mm bleef steken.
Vrijdag, 14 september 2012
Ondanks de breder wordende opklaringen en de prachtige zonsondergang gisteren begonnen we de dag in sombere, grijze omstandigheden en was het erg kil bij minima van 10,5 graden. De herfst gluurde achter ieder hoekje al was het nog droog onder het relatief dunne Stratus wolkendek. Aanvankelijk veranderde er weinig aan de sombere omstandigheden maar tegen de middag kwam er dan toch nog beweging in en zagen we regendruppels naar beneden komen. Het herfstplaatje was nu compleet en striemende vlagen van fijne motregen of lichte regen werden opgezweept door een enigszins voelbare zuidwestenwind tot 30,6 km/h. Na een paar uur zagen we de hemel terug wat lichter worden en kregen we met een half bewolkt weertype te maken waarin Stratocumulusvelden en stapelwolken elkaar afwisselden. Dankzij deze weersverbetering kon het nog opwarmen tot 18,1 graden. De avond verliep dan weer tamelijk koel onder een mengeling van Stratocumulusvelden met sluierwolkjes. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,4 mm.
Zaterdag, 14 september 2013
Tijdens het tweede deel van de nacht werd de neerslag steeds intenser waardoor we met een mini-zondvloedje te maken kregen. Het water kwam soms met bakken naar beneden en omstreeks 9H trok het koufront over ons wat gepaard ging met een aantal kortdurende stortbuien. Daarna werd het droger en verschenen er een paar opklaringen doch de bewolking kwam snel weer opzetten met vlagen van dichte motregen tot gevolg. Daarna volgde er een afwisseling van korte opklaringen, droge perioden en af en toe nog pittige regenbuien die meestal uit fijne druppels bestonden. Bij de koufront passage koelde het een paar graden af maar overdag warmde het weer op tot 16,7 graden. Het was wachten tot kort voor zonsopgang om het echte opklaringswerk te zien, en toen werd het ook droog onder gebroken Stratocumulus en Stratus fractus bewolking. Nu pas werd de polaire lucht achter het koufront echt voelbaar en bereikten we de uiteindelijke minima van ... graden
Zondag, 14 september 2014
(Zweden) De nevelige atmosfeer was kennelijk de voorbode van een dicht mistveld dat vanochtend over de noordelijke delen van Stockholm uitgespreid lag. Het was kil, en er stond geen zuchtje wind waardoor het allemaal voor een apart sfeertje zorgde. Langzaam maar zeker begon de zichtbaarheid toe te nemen en vervolgens zagen we de blauwe kleur van een heldere lucht boven ons terugkeren. Bij een rit naar het centrum van Stockholm bleek echter al snel dat de mist slechts een klein gedeelte van het gebied heeft bedekt, want we kwamen eensklaps in heldere lucht terecht terwijl de mist als een gesloten muur achter ons bleef. Na een tijdje werden er wat wolkenflarden gevormd die tijdelijk een Cumulusachtig uiterlijk kregen maar vervolgens weer oplosten. Tegen de avond kregen we terug wat sluierbewolking te zien die zich vooral in zuidelijke richting ophield. Onder de open hemel koelde het snel af en we gingen dus opnieuw een vrij koude nacht in.
Maandag, 14 september 2015
De hemel zag er vanochtend erg chaotisch uit met Stratocumulus, Altocumulus floccus en diverse aambeeldvormige toppen van buienwolken die ten zuiden van ons zichtbaar waren. Er waren ook opklaringen, en deze lieten het tijdens de nacht afkoelen naar 11,8 graden. Alleen al een korte blik op de wolken was reeds genoeg om te weten dat er een wisselvallige buiendag op handen was. De zon was nog maar amper op kracht gekomen of er werden op grote schaal Cumulus fractus wolkjes gevormd die door de krachtige zuidwestenwind werden meegevoerd terwijl het af en toe al lichtjes druppelde wanneer er dikke Stratocumulusbanken overdreven waarin buienwolken gebed zaten. Buitjes die nog niet veel voorstelden, maar na de middag kregen we dan het zwaardere werk met een reeks striemende regenvlagen die het weerstation geselden. Tussen de buien door kregen we uitzicht op schitterende wolkenformaties in een transparante polaire lucht terwijl het in de zon nog zomers warm aanvoelde. Telkens wanneer de outflow of inflow van de buien tegen de heersende stroming ingingen, viel de wind weg en was het zomergevoel weer helemaal terug. Het was op zo'n moment dat we de maxima van 19,8 graden optekenden. Tijdens de tweede helft van de namiddag gingen de buien gepaard met onweer en kwam het ook in Malderen tot een klank en lichtspel. Vooral de neerslag was intens, maar kort terwijl felle rukwinden pas na het onweer volgden. Tot hagel kwam het echter niet. Tijdens de avond ging de buienactiviteit er uit en waren er slechts in de verte nog wat verwaaide aambeeldvormige wolken te zien en wat verspreide stapelwolkjes. Het voelde nu erg fris aan al werd een snelle afkoeling tegengegaan door de naar het westen geruimde wind die nog voor voldoende luchtmenging zorgde. Het neerslagtotaal is ondanks het buiengeweld toch beperkt gebleven tot 4,0 mm.
Woensdag, 14 september 2016
Het was opnieuw absurd zacht tijdens de ochtend met minima van 19,0 graden, en in het westen van het land bedroeg de temperatuur omstreeks 6H 's ochtends zelfs nog een kleine 23 graden. De heldere lucht boven ons leek terug een verzengend hete zomerdag aan te kondigen, maar toch zou het vandaag wat 'koeler' blijven door kleine veranderingen in de samenstelling van de aangevoerde lucht die niettemin nog steeds van tropische oorsprong was. En koud werd het dan ook zeker niet, want ook deze keer ging hjet kwik snel de hoogte in waarna we bij een zwak oostelijk briesje maxima van 31,3 graden konden optekenen in de late namiddag. Helemaal wolkenloos bleef het overigens niet, want in de verzengende hitte wisten zich een drietal stapelwolken te ontwikkelen waarvan een fors exemplaar ten zuidoosten van ons en twee kleintjes in het noorden. Tijdens de avond voltrok zich een plotse weersverandering toen de wind door een golfje in de isobaren te Malderen opeens naar het noordwesten draaide en er een vlagerige, koele zeewind opstak. Deze deed het kwik meteen een stuk dalen al werd het hierdoor een erg aangename gevoelstemperatuur die door velen als een verlossing uit de drukkende hitte werd ervaren. De weersverandering ging gepaard met een neveliger kleurende lucht, en werd gevolgd door een wegvallende wind na pakweg een uurtje. Het drukkende karakter van de warmte kwam hierdoor eventjes terug doch na zonsondergang ging het dan toch nog vrij snel afkoelen waardoor het op gebied van slaapcomfort een erg aangename nacht belooft te worden. Zoals het ondertussen een vaste gewoonte begint te worden (niet dat het vroeger veel anders was in Malderen) ging ook deze verandering der luchtsoorten niet met neerslag gepaard zodat de droogte stevig in het zadel blijft met andermaal 0,0 mm als neerslagtotaal.
Donderdag, 14 september 2017
Na een koele en rustige nacht met brede opklaringen en minima van 9,6 graden zagen we het daglicht terugkeren in een uitspansel dat met Cumulus congestus en Cirrus densus was versierd. Reden te meer voor de wolkenfotografen om vroeg hun wekker te zetten al hebben de meesten dat al voor andere doeleinden gedaan. En om tot die doeleinden te komen moesten ze plaatselijk flinke regenbuien trotseren die tijdens de voormiddag in aktiviteit toenamen. Tegen de middag was het weer zwaarbewolkt door uitspreidende aambeeldbewolking en de talloze buien zelf, wat in combinatie met de polaire lucht en onderkoelde maxima van 14,4 graden niet meteen een gezellige bedoening was. Gelukkig is de wind met een twintigtal versnellingen teruggeschakeld waardoor het voor het gevoel nog een beetje binnen de perken bleef met de guurheid. Tijdens de late namiddag kregen we te maken met een indraaiend occlusiefront dat voorafgegaan werd door een hele reeks plensbuien waardoor de afwisseling van wolken en opklaringen werd opgevolgd door een erg sombere periode van betrokken weer en de bijhorende regen. In Malderen kwamen we echter vrij goedkoop van af daar we ons net ten zuiden van dit front bevonden en al snel weer opklaringen konden zien die ten zuidwesten van ons langsdreven. Af en toe kregen we een flinke bui mee van de uiterste rand van het topje van de occlusie terwijl het in vergelijking met Nederland, dat de volle lading over zich heen kreeg, heel erg meeviel. Maar hoe dan ook was het voor velen van ons een dieptepunt van de nog jonge herfst om snel te vergeten, en waren de fraaie buienluchten die we af en toe te zien kregen slechts een pleister op de wonde die door de regen zeer snel losliet. Samen met de afgelopen twee dagen zijn we op een neerslagtotaal van 18,4 mm uitgekomen terwijl het na zonsondergang weer wat droger en rustiger werd.
Vrijdag, 14 september 2018
De snelle afkoeling zorgde voor bedauwde toestanden vanochtend en de minima kwamen uit op 5,0 graden onder een open hemel. Enkel in het noorden en oosten was wat Cirrus en Cirrostratus te zien welke geleidelijk verder weg trok. Overdag werden er stapelwolken gevormd en dreven er Stratocumulusvelden voorbij terwijl een koel noordwestelijk briesje het kwik aan de ketting hield met 20,4 graden. De bewolking loste tijdens de avond grotendeels op terwijl de wind wegviel. Dit zorgde voor een snelle afkoeling waardoor een extra vestje geen overbodige luxe was bij het optekenen van het neerslagtotaal van 0,0 mm.
Zaterdag, 14 september 2019
De enige neerslag kwam vandaag opnieuw van de vele dauwdruppels die voor een sfeervolle start zorgden bij 9,1 graden. Warme kleuren bij zonsopgang en de Cirrusbewolking wisten dit alles extra uitstraling te geven. We zaten volop in tropische luchtmassa 's en het warmde dan ook snel op naar een zomerse 23,6 graden terwijl er slechts een zwakke zuidwestelijke bries stond. Na de middag werden er tijdelijk een paar stapelwolkjes gevormd al waren ze door hun geringe omvang en kleine aantal gemakkelijk over het hoofd te zien. Na een paar uur was hier sowieso niets meer van te zien. De Cirrusvelden bleven komen en gaan waarbij ze de zon nauwelijks hinderden, maar de zonsondergang was even sfeervol als de zonsopgang. Tijdens de avond koelde het vrij snel af wat waarschijnlijk deels door de droge luchtaanvoer komt. Vorstige toestanden zullen er niettemin niet aan te pas komen en neerslag nog minder met 0,0 mm.
Maandag, 14 september 2020
Ondanks de opkomende warmte de voorbije dagen was het vanochtend weer verrassend fris met minima van 10,3 graden. Natuurlijk zat de afnemende daglengte er voor iets tussen waardoor het langer kan afkoelen, maar een voordeel is dat we er weer een schitterend bedauwde omgeving voor terug kregen. De lucht had een lichtblauwe kleur en er hingen wat condensatiestrepen terwijl de zon het weer flink liet opwarmen tijdens de voormiddag. Er ontstonden stapelwolkjes en het nog steeds aanwezige stof en as van de Amerikaanse bosbranden zorgde voor een warmere, zachtere kleur van het daglicht die mooi meegenomen was voor de fotografen onder ons. Het kwik steeg flink door en we haalden maxima van 30,5 graden tijdens de namiddag. De stapelwolkjes verdwenen tegen de avond weer terwijl het zuidwestelijke briesje ging liggen waarna warme schemeringskleuren de kroon op deze schitterende nazomerdag zetten. De avond verliep in zeer zachte omstandigheden dus als er al iets in de 0,0 mm aanwijzende pluviometer viel zal het hooguit een zweetdruppel of woestijnstof geweest zijn.