Flashback: 18 september 2004 - 2020

Bericht van: Hendrik (Londerzeel-B) , 18-09-2021 20:10 

 

 

 

 

Zondag, 18 september 2004

 

Terwijl we deze voormiddag nog konden genieten van brede opklaringen waarbij opviel dat de lucht opvallend diepblauw kleurde en de zon nog flink kon 'steken' tussendoor, ging in de loop van de middag en namiddag de bewolking vanuit het westen stelselmatig toenemen waarbij de wind gevoelig in kracht toenam (pieken tot 40 km/h) en het af en toe wat begon te druppelen. Tot nu toe heeft de regenzone echter nog niet veel om het lijf gehad en zag het er enkel wat dreigend uit op sommige momenten. We zagen bij dit alles het kwik oplopen van 13,9 naar 24,1 graden, waardoor de zomerse grens met momenten dichtbij kwam te liggen. Maar deze zullen we voorlopig niet meer halen want ondertussen is de hemel volledig volgepropt met middelhoge bewolking en zou het best wel kunnen dat we de komende nacht wat meer zullen krijgen dan alleen wat gedruppel. Na de middag komen we niet alleen in de opklaringen maar ook in frissere lucht terecht, al zou het daarna weer mooi en droog moeten blijven tot woensdag.

 

 

Zondag, 18 september 2005

 

De dag begint helder maar fris waarna voor de zon de zware taak was weggelegd om het kwik op te krikken naar aangename nazomerwaarden. Ze slaagde er niet volledig in want we bleven ruimschoots onder de twintig graden 'plakken'. In de zon en uit de wind was het echter goed toeven voor zover de stapelwolkjes die zich rond de middag hadden gevormd er niet teveel gingen voorhangen. Vanaf 16h begint de avontuurlijke reis van schrijver dezes naar zuid-thailand. Tijdens het eerste deel van de reis tot in München valt op hoe het aandeel Cirrusbewolking aanzienlijk toeneemt maar ook daar bleven hun proporties voldoende binnen de perken om er van een mooie nazomerdag te kunnen spreken.

 

 

Maandag, 18 september 2006

 

Nog steeds zat de herfstsfeer er goed in deze morgen. We ontwaakten onder een egaal grijze hemel waarvan het enige positieve effekt de temperatuur was die erg hoog bleef met 15,7 graden als minimum. De bewolking bleef langer intakt dan gisteren en het duurde tot na de middag eer er een paar minuscule opklarinkjes zichtbaar werden. De enkele motregendruppels slaagden erin om aan de aandacht van de pluviometer te ontsnappen waardoor we opnieuw op 0,0 mm als dagtotaal strandden. Er is overigens nog maar weinig regen gevallen in september waardoor de droogteproblemen die nog vers in ons geheugen zitten weer vanachter het hoekje komen gluren. Neerslag van betekenis lijkt er ook de komende dagen immers niet in te zitten. De geduldige zonneliefhebber werd vandaag uiteindelijk beloond met bredere opklaringen die halverwege de namiddag alsnog het Vlaamse luchtruim binnengleden en voor een 180 graden- wending van het sombere weersbeeld zorgden. Het was slechts een kwestie van minuten vooraleer er een bijna wolkenloze, blauwe hemel boven onze hoofden ontvouwde.De opklaringen waren echter een gevolg van opwaartse forcering door een zwak koufront, welke natuurlijk niet lang op zich liet wachten en de bewolking opnieuw deed toenemen. Het ging echter om convectieve bewolking die enerzijds nog een paar gaatjes overliet voor de zon tussendoor en anderzijds voor fraaie uitzichten zorgde. De wind wakkerde tijdens dit proces tijdelijk aan tot 22,5 km/h uit het noordwesten. Het koufront had duidelijk niet veel werk om haar doortocht over Malderen te volbrengen en nadat er een paar alweer niet meetbare druppels vielen, klaarde het snel op vanuit het westen. De hemel kreeg hierbij een dieper blauwe kleur (polaire lucht) en de prijs die we hiervoor betaalden was een snelle afkoeling tijdens de avonduurtjes. Het kwik wist vandaag echter nog te pieken op 23,4 graden vlak voordat het koufront haar intrede maakte. De dag eindigde onder een wolkenloze, fonkelende sterrenhemel. 

 

 

Donderdag, 18 september 2008

 

Tijdens de ochtend stond alles in het teken van Altostratus translucidus en Altocumulus bewolking die opnieuw voor 'iets hogere' minima van 5,7 graden zorgden. De bewolking was in feite het stoffelijk overschot van een heldhaftige regenzone die probeerde de hogedrukbarrière boven onze streken te doorbreken en dit met haar leven moest bekopen. De bewolking ging over in Cirrus spissatus en later werd ze steeds dunner en schaarser zodat we al snel konden genieten van een bijna wolkenloze hemel waarin de zon een temperatuursstijging tot 16,8 graden kon verwezenlijken. Meer zat er niet in door toedoen van een erg schrale oostenwind die met snelheden tot 30,6 km/h voor airco ging spelen. Af en toe dreef er wat Altocumulus of Stratocumulus castellanus voorbij, maar het onstabiele uiterlijk van deze wolkjes bracht geen verdere gevolgen met zich mee. Tijdens de avond werd het tijd om ons op te maken voor een felle afkoeling van de atmosfeer waardoor we al vrij snel beneden de tien graden doken. Op wat Cirrusbewolking na was er immers niets dat ons kon warm houden terwijl het geelachtige licht van de afnemende maan al evenmin soelaas bracht. Toen de wind tijdens de uren daarop verder afzwakte, ging het steeds sneller bergaf met het kwik waardoor er voor het eerst gevaar bestaat voor vorstige toestanden en een berijpt landschap morgenvroeg. Ondanks het optreden van de eerdergenoemde regenzone vanochtend hielden we het droog met 0,0 mm als dagtotaal.

 

 

Vrijdag, 18 september 2009

 

De verlammende kilte die gisterenavond over het weerstation neerdaalde, resulteerde vanochtend in vrij lage minima van 9,2 graden. Dit was echter niets in vergelijking met sommige locaties waar grondvorst en rijpvorming werd waargenomen. Gelukkig bleef het helder zodat de zon alles uit de kast kon halen om de thermische achterstand weer in te halen. Na de middag kregen we af te rekenen met Altocumulusvelden die vanuit het westen en zuidwesten kwamen opzetten, maar de opklaringen bleven in de meerderheid zodat de maxima nog konden oplopen tot 24,1 graden. De wind trok hierbij aan tot 22,5 km/h uit het noordoosten. De wolkenvelden brachten geen verdere gevolgen met zich mee en werden naar de avond toe verdrongen door hoge sluierbewolking die voor een erg fraai gekleurde zonsondergang zorgde. Het was hierbij duidelijk zachter dan gisterenavond, maar het neerslagtoaal was nog steeds hetzelfde met 0,0 mm.

 

 

Zaterdag, 18 september 2010

 

We konden dankzij de wolkenband die gisteren reeds over ons lag, weer genieten van fraaie wolkenluchten die voor een fotogenieke zonsopgang zorgden. Het werd warm en zonnig en er werd Cumulusbewolking gevormd die net als de sluierbewolking de neiging kreeg om zich in banden te schikken. Vermoedelijk was dit opnieuw het werk van de luchtcirculatie rond de tyfoon, maar voor de rest had dit geen invloed op het erg mooie en warme weer. Wie zich toen op het deeleiland Shikoku aan de oostelijke kust bevond, moest echter rekening houden met metershoge golven die met enorme kracht op de rotskusten inbeukten. Dankzij de opvallend helderblauwe kleur van het water zorgde dit voor een heel apart uitzicht daar je bij dergelijke golven eerder bruin en modderig zeewater zou verwachten. Tegen zonsondergang bevonden we ons in Shikoku waar enkel nog sluierwolken overbleven, maar de lucht werd boven zee opnieuw erg nevelig.

 

 

Zondag, 18 september 2011

 

Brede opklaringen en een diepblauwe lucht zorgden voor een nazomerse start, maar het was wel degelijk herfstweer dat vandaag op het programma stond. Om te beginnen was het al erg fris met temperaturen die op 7,9 graden uitkwamen, en nam de bewolking snel toe (Stratus fractus). Er stak een onaangename west- zuidwestenwind op met snelheden tot 32,2 km/h en de wolken kregen een dreigend uiterlijk. In Malderen bleek het aanvankelijk nog mee te vallen en glipten we steeds tussen de buien door waardoor het vooral op beschutte plekken nog aangenaam toeven was in de buitenlucht. Tijdens het tweede deel van de namiddag kwam daar echter verandering in en zagen we steeds meer Cumulonimbus wolken voorbijdrijven waardoor het luchtruim al snel dichtgesmeerd raakte met sluierbewolking die slechts een waterig zonnetje doorliet. Nu pas konden we ervaren hoe fris de maxima van 17,7 graden wel niet waren, en de temperatuur daalde naar een twaalftal graden toen het luchtruim volledig dichttrok. In het westen weergalmden donderslagen en er volgde een pittige onweersbui die het neerslagtotaal van 2,6 mm vertegenwoordigde. Daarna volgden terug opklaringen waarbij opviel hoe de lucht weer diepblauw kleurde ondanks de uitgestrekte sluierwolken die daarvoor nog boven ons hingen. In het westen waren weer dreigende stapelwolken en zelfs enkele Cumulonimbi te zien maar veel verder dan wat losse regendruppels kwam het later op de avond niet meer.

 

 

Dinsdag, 18 september 2012

 

Toen de eerste lichtstralen het Malderse luchtruim doordrongen, bleken ze te weerkaatsen op een wolkenmuur die als koufront aan een ritje doorheen Vlaanderen was begonnen. Dreigende Stratocumulus en Altocumuluswolken veroverden het luchtruim en er volgde een korte periode van intense neerslag die 0,6 mm opleverde. Daarna ging de bewolking over in Altostratus die geleidelijk dunner werd vanuit het westen. Er verschenen stapelwolkjes onder en even later was ook de scherp begrensde band van opklaringen zichtbaar die zo typerend is voor deze situatie. We kwamen terug in het gekende scenario terecht waarbij flinke buien Nederland in duikelden terwijl Malderen in een stabiele zone tussen de regenzone en de buien terechtkwam. De opklaringen deden het opwarmen tot ... graden, maar de aangevoerde lucht ging steeds kouder aanvoelen en de ... wind voelde met haar snelheden tot ... km/h dan ook niet lekker aan. De onstabiele lucht drong verder door naar het zuiden en ook in Malderen kregen we uiteindelijk dreigende wolkenluchten te zien. Eén van de buien trok net ten zuiden van ons door omstreeks 22H wat 11 regendruppels opleverde in de buurt van het weerstation. De meter stond na deze bui nog steeds op de 0,6 mm van deze morgen. Na deze bui deed een opklaring het verder afkoelen en werden tussen de Cumuluswolken en Stratocumulusveldjes de uiteindelijke dagminima van ... graden zichtbaar.

 

 

Woensdag, 18 september 2013

 

Tijdens het tweede deel van de nacht kwamen we terug onder de invloed van de regenzone terecht en volgde er een kletsnatte ochtendspits. De bewolking hield het zacht met temperaturen die rond 11 graden bleven schommelen (uiteindelijke minima werden 10,5 graden) en de regen ging over in buien terwijl er koelere lucht binnenstroomde vanuit het westen. Er stond veel wind die vooral overdag flink tekeer ging uit westelijke richtingen. Het bleef ook de hele tijd betrokken waardoor het herfstgevoel doordringend aanwezig was. De wat drogere periode die op het einde van de voormiddag begon en tot kort na de middag duurde, werd afgestraft door actievere buien die tijdens de namiddag de neiging hadden om over te gaan in continue regen terwijl er nog steeds geen enkele opklaring was die zich durfde te vertonen. Het gebrek aan zon enerzijds en de binnenstromende polaire lucht anderzijds zorgden ervoor dat het niet warmer werd dan 14,7 graden. Naar de avond toe kwamen die opklaringen er dan toch en de atmosfeer toonde zich duidelijk stabieler doordat de stapelwolken zich uitspreidden tot Stratocumulus voordat ze tot buien konden uitgroeien. Maar vanuit het westen wist een andere buienlijn zich toch nog doorheen de 'stabiele zone' te wringen en zo kwam het kort na zonsondergang weer tot regen. Deze hield een paar uur aan alvorens over te gaan in lichtere motregen; We sloten de dag af met enkele opklaringen waarin de maan weer zichtbaar werd. het neerslagtotaal was ondertussen opgelopen tot 5,2 mm.

 

 

Donderdag, 18 september 2014

 

De bewolking heeft zich tijdens het tweede deel van de nacht verder over de Lage Landen weten uit te breiden, maar toch was ze niet volledig gesloten en begonnen we de dag alsnog met wat zonneschijn. Bij minima van 14,8 graden was het bijna zwoel en de Altocumulus castellanus bewolking deed ook aan een onstabiele dag in het putje van de zomer denken. De wolken groeiden al snel uit tot buien waarvan de dichte valstrepen fraai te zien waren vanuit Brussel. Vervolgens kregen we de ene na de andere bui te zien die in de verte voorbijtrok, maar het leek allemaal ten oosten van ons te blijven. De opklaringen die we tussendoor te zien kregen, lieten het uiteindelijk nog opwarmen tot 24,9 graden terwijl de zwakke, veranderlijke wind overwegend uit zuidelijke richtingen leek te komen. De Castellanusbewolking werd tijdens de namiddag steeds meer aan het oog onttrokken door Cumulus en Stratus fractus bewolking die de neiging had om in Stratus over te gaan. Doch deze bewolking loste weer op en in het zuiden verscheen opeens een imposante muur van Cumulonimbus wolken. Langzaam maar zeker trok deze in noordelijke richting waarbij de activiteit volgens de radar vooral in het oosten erg groot was. In Malderen zagen we omstreeks 18H dezelfde wolken verschijnen met wat wazige valstrepen eronder, doch de bui activeerde te plaatse waardoor we ook hier een complete wolkbreuk te verwerken kregen met zeer dikke, tropische druppels. De stortvloed brereikte een zelden geziene activiteit, maar ze hield slechts 4 seconden aan waardoor het grootste deel van de 2,8 mm die we uiteindelijk opvingen toe te schrijven was aan de lange periode van lichte of matige regen die erop volgde. Onweer was er op deze locatie niet bij, al kunnen mogelijke donderslagen door het geruis van de regen onhoorbaar zijn gebleven daar het volgens de radar wel degelijk bliksemde in onze buurt. Vanuit het zuidwesten klaarde het gedeeltelijk op en we kregen nu een chaotische hemel met Cumulus congestus, Stratocumulus, Altocumulus castellanus, Cirrus densus en Stratus fractus te zien. Er stond geen zuchtje wind en het koelde nauwelijks af wat er in combinatie met het vocht voor zorgde dat deze avond uitermate zwoel en plakkerig verliep.

 

 

Vrijdag, 18 september 2015

 

De dag begon zwaarbewolkt en een stuk koeler dan gisteren met minima van 11,2 graden. Gelukkig was de wind ook wat minder hard en voorlopig bleef het droog. De bewolking bestond vooral uit Stratocumulus, al werd er in de loop van de voormiddag ook Cumulus fractus gevormd die erg talrijk was. Tegen de middag zaten deze wolkenflarden zo dicht op elkaar dat het zo goed als helemaal betrokken werd. Na de middag begon de boel wat onstabieler te worden op nadering van een trog, en kwamen er her en der fikse buien tot ontwikkeling. Deze lieten zich voortdrijven op een westelijke tot west- zuidwestelijke stroming. De onstabiliteit zorgde echter ook voor brede opklaringen daar de Stratocumulusvelden door vertikale luchtbewegingen werden opengereten. Dit liet genoeg ruimte voor de zon om het loodzware kwik op te tillen naar een weliswaar nog steeds erg povere 19,2 graden. De troglijn bereikte ons in de vroege avond en zorgde ervoor dat er een dreigende wolkenmuur ontstond in het westen terwijl de stapelwolken aan de voorzijde ervan weer tot flinke afmetingen opbolden. Samen met de diepblauwe lucht erboven leverde dit fraaie contrasten op. De buien die erop zaten bereikten ons omstreeks 18H30 en werden gevolgd door nog een aantal buienlijntjes die tijdens de avond passeerden en werden vergezeld van fraaie wolkenlandschappen. Het had terug veel weg van een typische voorjaarsbuien situatie, al waren de neerslaghoeveelheden uiteindelijk niet zo groot met 1,0 mm.

 

 

Zondag, 18 september 2016

 

Het voelde vanochtend kil aan bij een vrij krachtige noord- noordwestenwind en overvloedige Stratocumulus- en Stratus fractus bewolking. Toch was het niet kouder dan 17,1 graden geworden waardoor we desondanks nog van een zachte septembernacht konden spreken. Tijdens de voormiddag kwamen er geleidelijk wat gaatjes tussen de Stratocumulusvelden en leken de Stratus fractus wolken weer gedeeltelijk op te lossen. Deze pakten zich echter weer samen vanuit het noorden waardoor het zeker geen aangename voormiddag werd. Pas tijdens de namiddag werd het wat rustiger en vriendelijker bij toenemende zonneschijn. De bewolking bestond daarbij vooral uit Cirrus en Cirrostratus terwijl de wolkensoorten die er vanochtend hingen geleidelijk weer oplosten. We haalden maxima van 21,0 graden en in de zon was het gedurende een paar uurtjes aangenaam toeven. Daarna begon de kille wind terug haar verlammende werking op ons uit te oefenen terwijl er terug redelijk wat Stratocumulus bewolking voorbijdreef. Ze zwakte na zonsondergang weliswaar wat af waardoor het wat minder onaangenaam ging aanvoelen maar een gezellige buitenzitavond is het uiteindelijk niet meer geworden. Neerslag viel naar goede gewoonte in geen velden of wegen meer te bespeuren waardoor we andermaal met een dagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten.

 

 

Maandag, 18 september 2017

 

We bevonden ons vanochtend nog steeds in onstabiele polaire lucht waarin diverse stapelwolken te zien waren en ook veel Stratocumulus en Cirrus densus. De zonsondergang was sfeervol maar de thermometer was dat minder doordat ze 9,1 graden aanwees. Overdag nam de onstabiliteit snel toe en zagen we weer de ene Cumulonimbus na de andere ontwikkelen terwijl de neerslagverdeling weer erg ongelijk was. Tegen de middag raakte alles goed volgesmeerd met buienwolken en uitspreidende bewolking waardoor de zonneliefhebbers al snel uitgezongen waren (maar ze konden nu wel beginnen met klaagzangen). Tijdens de namiddag kregen we weer uitzicht op erg fraaie buienluchten met tussendoor wat zonneschijn. De wolken bereikten indrukwekkende afmetingen en plaatselijk werden er ook wind- en waterhozen gespot. Net als de voorbije dagen werd er zuinig omgesprongen met warmte en hielden de maxima het dus al bij 15,8 graden voor bekeken. Wel was het droog (in Malderen althans) waardoor we al de buienwolken in droge omstandigheden konden bewonderen. Met slechts een zwak westelijk briese (zuidwestelijk ten oosten van ons en noordwestelijk net ten westen van ons) was het ook erg rustig. Later op de avond ruimde de wind ook hier meer naar het noordwesten en konden de buien ons ook weer vanuit deze richting bereiken. Soms viel de neerslag intens en met dikke druppels naar beneden maar de hoeveelheden bleken desondanks nog heel erg mee te vallen. Samen met de neerslag van gisteren erbij geteld is er uiteindelijk niet meer dan 2,1 mm naar beneden gekomen. 

 

 

Dinsdag, 18 september 2018

 

 Tijdens het tweede deel van de nacht is er een krachtige wind opgestoken en tijdens de voormiddag zorgde de thermiek voor luchtmenging en turbulentie waardoor deze een erg vlagerig karakter kreeg. De minima lagen hierdoor wat hoger met 11,6 graden maar het leek wel alsof we in een kleine najaarsstorm terecht waren gekomen. Ondertussen steeg de temperatuur naar een warme 26,5 graden en daalde de luchtvochtigheid flink waardoor de planten ondanks dit late tijdstip weer tot het uiterste op de proef werden gesteld. Tijdens de namiddag ontstonden er stapelwolkjes die een opvallend rafelig uiterlijk kregen terwijl de atmosfeer een nevelige indruk kreeg. Na een poosje zagen we ook Altocumulus floccus en castellanus velden opdagen vanuit het westen en waren de eerste voorboden van een weersverandering dus een feit. Maar voorlopig bleef het nog zacht en waren de opklaringen in de meerderheid. Tijdens de avond zwakte de wind af en werd het aangenaam terrasjesweer waarbij we terug afsloten met 0,0 mm als neerslagtotaal. 

 

 

Woensdag, 18 september 2019

 

 Na een koude en heldere start bij minima van 6,4 graden werden er al snel stapelwolken gevormd. Het grootste deel van die wolken dreef echter vanuit het noorden binnen want in het zuiden was de hemel nog een tijdlang helder terwijl er aan de andere kant volop stapelwolken hingen. Op de satellietbeelden was dit ook terug te zien als vochtige zeelucht die vanuit die richting binnen stroomde. Maar op diezelfde satellietbeelden (en zeker de analysekaarten) zagen we hoe een hogedrukgebied haar beschermende vleugels over ons uitrolde waardoor degenen die bij dit alles fraaie buienluchten zouden verwachten werden teleurgesteld. En de zonnekloppers mochten het clubje der misnoegden vervoegen want de temperatuursinversie zorgde ervoor dat de stapelwolken zich uitspreidden tot Stratocumulus. Na een tijdje leek het alsof er reusachtige pannenkoeken van deze wolkensoort binnendreven en we kregen steeds een afwisseling van 20 minuten zonneschijn en 20 minuten bewolking wat bleef doorgaan tot in de avond toen de wegvallende thermiek voor bredere opklaringen ging zorgen. Het waren overigens pannenkoeken die uit de koelkast komen want met maxima van 19,7 graden was het toch aardig zoeken naar wat zomergevoel en de noordenwind zette ons op een dwaalspoor. Tijdens de avond ging deze wel liggen maar daar konden de plantjes niet bepaald mee lachen want het ging nu vooral aan de grond weer richting het vriespunt al hoeft men zich binnen de bebouwde kom en op heuvels nog geen zorgen te maken daarvoor. Daar bereikte het neerslagtotaal wel nog het nulpunt met 0,0 mm. 

 

 

Vrijdag, 18 september 2020

 

Het was weer koud vanochtend met minima van 7,2 graden. Voor de rest was het helder en de zon kreeg dus alle kansen om er weer een aangename dag met nazomertrekjes van te maken. Er werden nu geen stapelwolken, wolkenflarden of wat dan ook gevormd maar vanuit het westen dreef er wel een opvallende band van Cirrusbewolking binnen. Vooral in Nederland zorgde deze scherp begrensde en smalle band met vederwolken en Cirrostratus ertussen voor een aparte aanblik terwijl we er in Malderen nog een staartje van mee kregen met ijle veldjes Cirrus fibratus. Verder bleef het helder en werd er ook tijdens de namiddag geen convectieve bewolking meer gevormd. Een goed voelbare oost- noordoostenwind gaf dit alles wel een schraal tintje. De vederwolkjes verdwenen uiteindelijk en we keken dus weer tegen strakblauwe luchten aan terwijl het kwik steeg naar 24,4 graden. Al was de lucht toch een beetje nevelig op hoogte door stof, vocht of andere oorzaken. Tijdens de avond koelde het vrij snel af en we eindigden alweer met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Virtueel ontmoetingsplatform Weerwoord: voor alle officiƫle en onofficiƫle activiteiten. Bezoek https://hub.link/Hc9qwig geen account of software nodig en coronaproof :

Flashback: 18 september 2004 - 2020   ( 105)
Hendrik (Londerzeel-B) ( 7m) -- 18-09-2021 20:10