Woensdag, 13 oktober 2004
Vandaag kregen we terug een erg behoorlijke dag gepresenteerd waarbij de zon regelmatig aan bod kwam en de temperaturen opliepen van 10,0 naar 18,2 graden. De wind wist echter goed van aanpakken en vanuit zuidelijke richtingen kon hij er snelheden tot 35 km/h uitpersen. Ondanks de zonnige perioden waren er evenwel lage wolkenflarden aanwezig, die in de late namiddag gezelschap kregen van hun hoge en middelhoge broertjes en het weer flink aan kwaliteit begon in te boeten. Af en toe viel er zelfs een druppeltje, maar niet in meetbare hoeveelheden. Doch de komende dagen zal hier zeker verandering in komen wanneer storingen de inval van koudere lucht zullen inluiden en we evolueren naar een buiig weertype met onderkoelde temperaturen.
Donderdag, 13 oktober 2005
Hoewel er aanvankelijk werd gevreesd dat een regenzone de nazomerweer niet alleen zou verbrodden maar ook beëindigen, bleven we duidelijk van het onheil gespaard; we ontwaakten alweer onder een stralende hemel waarin de zon het kwik weer kon opdrijven richting 23,3 graden terwijl het vanochtend nog zachter bleef bij 10,8 graden. Waar is dat koufront nu gebleven, zullen sommigen zich afvragen; het is in elk geval niet in rook opgegaan want de satellietbeelden tonen de duidelijke wolkenband vlakbij onze streken en inderdaad, er was in de loop van de dag een toename van middelhoge Altocumulusbewolking te zien die de ophanden zijnde weersverandering duidelijk aangeven. Het front is weliswaar flink verzwakt waardoor er op het eerste zicht geen neerslag lijkt in te zitten maar de stroming erachter ruimt snel naar het noordwesten waardoor er gevoelig frissere lucht wordt aangevoerd waarin zich talloze buien genesteld hebben terwijl er zich eveneens een trogvormige storing vormt boven de noordzee. Het weersbeeld van morgen zal dus gekenmerkt worden door buien, een periode van meer continue regen en daarna terug buien terwijl de temperaturen een pak lager uitvallen, een tendens die zich de dagen erna verderzet met mogelijk de eerste witberijpte ochtendlandschappen tot gevolg in het weekend.
Vrijdag, 13 oktober 2006
Ondanks het reeds ver gevorderde herfstseizoen besloot de (na)zomer nog eens alles uit de kast te halen om ons met haar warme en zonnige karakter te kunnen verwennen. Zo zagen we de dag beginnen onder een vrijwel heldere hemel die weliswaar grote gevolgen had voor het kwik dat meteen wegdook naar 6,1 graden, maar eens de zon op het toneel verscheen, voor een zeer aangenaam weertype zorgde. Er was vrij veel hoge sluierbewolking aanwezig die voor extra sfeer zorgde in de vorm van een fraai versierde hemel, zonder hierbij voor hinder te zorgen. De temperatuur steeg snel en in een wip zaten we weer aan de twintig graden grens waar we ook nog een tikkeltje boven raakten met 20,3 graden. De wind was bovendien erg zwak met hooguit 11,3 km/h uit noordoostelijke richting, wat garant stond voor extra comfortgevoel. Het waren dezelfde rustige omstandigheden die er echter voor zorgden dat het 's avonds na zonsondergang flink afkoelde. De lucht was ook nog eens vrij vochtig waardoor er vrij snel nevel werd gevormd die later overging in een dichte Stratuslaag. Hier viel zelfs enige tijd motregen uit waardoor we toch nog eindigden met een neerslagtotaal van 0,2 mm.
Zaterdag, 13 oktober 2007
Vanochtend was het opnieuw een mengelmoes van mist en laaghangende bewolking die ervoor zorgden dat we ook deze keer niet door een vrolijk zonnetje gewekt werden. Behalve dan voor degenen die erg lang bleven slapen want omstreeks 10H ging de uniforme Stratusbewolking over in Stratocumulus, die op haar beurt steeds verder werd opengereten om vervolgens over te gaan in Cumulus humilis. Het behoeft dan ook geen verwondering dat dit dan toch nog een aangename nazomerdag is geworden. De temperaturen mochten er eveneens zeker wezen met maxima die 18,0 graden bereikten terwijl de minima ook best meevielen vanochtend met 9,8 graden. De wind zocht hierbij het oost- zuidoosten op en haalde 17,7 km/h. De verspreide Cumuluswolkjes verdwenen kort voor zonsondergang en er volgde opnieuw een sterke afkoeling waarmee deze dag werd afgesloten.
Maandag, 13 oktober 2008
Zoals verwacht geen mist of laaghangende Stratusbewolking deze keer, maar volledig helder was het evenmin. In het vroege ochtendlicht (dat meer uit lichtvervuiling dan uit natuurlijk licht bestond) waren immers de contouren van Altocumulusvelden te zien die niettemin erg fraai oogden en nog steeds veel ruimte overlieten voor de sterren en later de opkomende zon. Dit alles gebeurde bij heerlijk zachte ochtendtemperaturen die niet beneden de 11,6 graden zakten. Overdag volgde dan een aangenaam en zonnig weertype waarbij er af en toe nog wat Altocumulus voorbijdreef . De blauwe kleur van de hemel was echter niet zo diep als gisteren; de duidelijk erg vochtig en nevelig wordende atmosfeer zorgde terug voor fletse kleuren en zwakke contrasten. Terwijl de ene genoot van een zonnige verlofdag met maximumtemperaturen van 23,2 graden bij windstoten tot 27,4 km/h uit het zuidwesten, en de andere mopperend naar het werk/school ging, deed niets echter vermoeden dat er een omvangrijk gebied van laaghangende bewolking gevormd werd boven het noordwesten van Frankrijk, en reeds tegen de middag haar tocht naar de Lage landen aanving. Op de visuele satellietbeelden was goed te zien hoe dit onding met een onstuitbaar tempo dichterbij kwam gekropen en halverwege de namiddag zagen we inderdaad laaghangende wolkenflarden verschijnen die snel in omvang en aantal toenamen. Tegen de avond was het een en al grijze soep waar we tegen aankeken, maar gelukkig begon de bewolking na een paar uur weer gedeeltelijk op te lossen waardoor we alsnog konden genieten van de fonkelende sterren in het bleke licht van de Harvest Moon. Het bleef ondanks de opklaringen nog opvallend zacht, maar de plotse uitstraling van de warmte door de verdwijnende bewolking zorgde voor een opvallend verschijnsel waarbij de ramen langs buiten gingen aandampen en er op gladde voorwerpen snel flinke dauwdruppels werden gevormd. De kletsnatte pluviometer hield echter het been stijf waardoor we er alsnog met0,0 mm vanafkwamen.
Dinsdag, 13 oktober 2009
Een zwak warmtefront heeft afgelopen nacht voor extra bewolking gezorgd waardoor we vanochtend onder Stratocumulusvelden ontwaakten. Deze vertoonden golvende patronen (undulatus) en leken zich vooral in het noordwesten te consentreren, de richting waarin het front zich bevond. De bewolking zorgde voor relatief zachte minima rond 7 graden. Een zich opwerpende rug van hoge luchtdruk zorgde er echter voor dat de stroming naar het noord- noordoosten kantelde en het warmtefront nauwelijks verder kon oprukken. Brede opklaringen in het oosten en uitgestrekte wolkenvelden in het westen waren hiervan het gevolg, zodat vooral de oostelijke delen van de Benelux van overvloedige zonneschijn konden genieten. Te Malderen viel het allemaal nog best te pruimen bij een zacht noordwestelijk briesje tot 19,3 km/h en maxima die 16,3 graden haalden. Naar de avond toe leek de wolkenband zich weer terug te trekken naar het noordwesten en koelde het onder de nagenoeg heldere lucht razendsnel af. De verwachtingen dat het pas donderdagochtend zou vriezen moeten dus bijgesteld worden, want bij een tegen middernacht reeds naar 4,4 graden gezakte temperatuur zal het morgenvroeg op verschillende plaatsen reeds tot grondvorst komen. Het neerslagtotaal van 0,0 mm konden we nog in vorstvrije omstandigheden aflezen.
Woensdag, 13 oktober 2010
Na een ijskoude nacht met minima van 3,9 graden in de hut en rond het vriespunt aan de grond, wachtte ons een afwisseling van wolkenvelden en opklaringen. De bewolking bestond uit Stratocumulus en werd geleidelijk talrijker en dichter vanuit het noorden. Het mag dan ook geen verrassing wezen dat het vooral naar de middag toe erg somber en grijs werd. We kwamen net op de zuidelijke rand van de wolkenzone terecht waardoor we steeds een band van opklaringen in het zuiden zagen hangen. Best wel frustrerend aangezien de zon een hele tijd net boven die opklaringen hing, maar uiteindelijk trokken de wolken zich terug naar het noord-noordwesten waardoor we tijdens de namiddag nog behoorlijk wat zonnestraaltjes konden inslaan. Er stak een nooord- noordoostelijke bries op die snelheden tot 22,5 km/h haalde en het kwik kon eventjes omhoogwippen naar 14,3 graden alvorens tijdens de late namiddag weer een onaangename duik in de enkele cijfertjes te maken. De opklaringen werden steeds breder al bleef er nog wat verspreide Stratocumulus over die het ene moment oplichtte in het bleke licht van de laagstaande maan en het andere moment in het oranje licht van de natriumlampen. Ondanks de royale aanwezigheid van de wolken bleef het de hele tijd droog waardoor deze dag terug met een neerslagtotaal van 0,0 mm in de boeken verdwijnt.
Donderdag, 13 oktober 2011
Een dikke wolkenlaag zorgde vandaag opnieuw voor sombere toestanden tijdens de ochtend, welke gelukkig werden gemaskeerd door de duisternis. Het was afgekoeld tot een 11-tal graden en bij zonsopgang zagen we dat de bewolking was overgegaan in Stratocumulus. Daarna brak het wokendek uiteen en kwamen er bescheiden opklaringen tevoorschijn waarin de zon hetzelfde deed. Veel hoefden we van die opklaringen niet te verwachten want we zaten nu in een koudere luchtsoort met een bijtende oostelijke wind die schraal aanvoelde. Resterende Stratocumulusvelden en Stratus fractusbewolking maakten het de zon bovendien erg lastig. De maxima hielden het bij 16,2 graden terwijl de minima pas 's avonds werden opgetekend met een achttal graden. Het was toen volledig helder door het verder oplossen van de Stratocumulusvelden na zonsondergang. De resterende neerslag van het weggetrokken koufront was goed voor een dagtotaal van 1,4 mm.
Zaterdag, 13 oktober 2012
Het melkachtig kleuren van de lucht gisterenavond was uiteraard de voorbode van een actieve regenzone die vandaag over de Lage Landen zou trekken. Het was dan ook grijs, kil en regenachtig toen we vanochtend het daglicht zagen weerkeren. de minima waren tamelijk laag maar het bleef dankzij de bewolking en de wind vorstvrij met 6,2 graden. Eventjes leek het terug de goede kant op te gaan toen het droog werd en we een waterzonnetje tevoorschijn zagen komen. Daarna leek het eventjes de slechte kant op te gaan toen het waterzonnetje verdween en we terug met aanhoudende regenval te maken kregen. Maar uiteindelijk kwamen we aan de achterzijde van de regenzone terecht die zich als koufront gedroeg met opklaringen erachter. Niet dat we een smetteloos nazomerweertje hoefden te verwachten, maar het kwam wel tot uitgebreide zonnige perioden en mooie wolkenlandschappen waarvan we voor de rest van de namiddag konden genieten. In die wolkenlandschappen waren al snel Cumulonimbuswolken te herkennen en op verschillende plaatsen hielden ze het dan ook niet droog. In Malderen leek het nog mee te vallen met deze buien al kwam het omstreeks 23H30 toch tot wat regenval. Dit vulde de pluviometers verder aan tot 8,4 mm. Doordat we andermaal in polaire lucht terechtkwamen werd het niet warmer dan 11,6 graden terwijl er een kille zuid- zuidwestenwind stond met snelheden tot 30,6 km/h. Deze ging tijdens de avond weer liggen.
Zondag, 13 oktober 2013
Tijdens het tweede deel van de nacht is het vanuit het noorden weer flink gaan regenen en op de satellietbeelden was duidelijk te zien dat een zeer actieve regenzone ten noordwesten van ons lag. Vooral het westen van Nederland werd zwaar getroffen met hagel, onweer, rukwinden, aanhoudende wolkbreuken en alle overlast die erbij hoorde. Dit was vooral wateroverlast want de neerslagtotalen liepen er op tot plaatselijk meer dan 110 mm op één dag. In Malderen ging het er een stuk rustiger aan toe daar het zwaartepunt van het natuurgeweld de hele tijd net ten noordwesten van ons bleef. Maar het werd zeker geen nazomer want ook hier kwam het water met bakken naar beneden terwijl er een gure zuiden tot zuidoostenwind stond die het herfstgevoel flink benadrukte. De aangevoerde lucht was nog steeds koud: de minima bedroegen 7,7 graden en overdag werd het niet warmer dan 8,5 graden. Tijdens de late namiddag kreeg de regen ook hier een buiig karakter maar tot onweer kwam het niet. De lucht verkleurde van egaal grijs naar een chaotische mix van lichtgrijze en zeer donker grijze tinten waarin vooral Altostratus, Stratus fractus en Cumulus congestus te herkennen was. Daarna werd de neerslag minder intens en kregen we zowaar een droge periode al bleef het betrokken. Na zonsondergang stroomde er wat zachtere lucht binnen (of was het het koelend effect van de regen dat wegviel) waardoor het kwik met mondjesmaat opliep naar de uiteindelijke maxima van 9,6 graden. Het begon op het einde van de avond weer wat te druppelen waardoor het neerslagtotaal nog een beetje verder werd aangevuld tot een uiteindelijke 21,1 mm.
Maandag, 13 oktober 2014
Bij het krieken van de dag trok een uitgemergeld koufrontje met enkele buien van west naar oost over het land waarbij we aan de voorzijde ervan minima van 12,9 graden optekenden. De zonsondergang was er weer een om in te kaderen met eerst bloedrode en later knaloranje kleurentinten die aan de Altocumulus, Stratocumulus en Altostratus bewolking te zien waren, waar bovendien ook nog eens golvende undulatus structuren in te zien waren. Achter het koufront stabiliseerde de atmosfeer zich, en dit resulteerde in uitspreidende, laaghangende Stratocumulusvelden die het overwegend somber maakten. Telkens er een gaatje in verscheen konden we een heldere, blauwe bovenlucht zien en van hoge of middelhoge bewolking was er dus nog maar nauwelijks sprake. Het zwaarbewolkte en kille(re) weertype hield tot laat in de namiddag aan waardoor de thermometers zich weer bescheidener opstelden met slechts 17,5 graden wat ook nog eens koeler aanvoelde door de aanwakkerende zuidwestenwind. Daarna brak de hemel opeens open en kreeg de dag een verrassend sluitstuk met een azuurblauwe lucht waarin slechts verspreide Altocumulus lenticularis wolken te zien waren die van zuid-zuidwest naar noord-noordoost liepen en vooral in het westen geconsentreerd waren. Ze lichtten mooi oranje op bij zonsondergang en daarna zorgden de bruinachtig zwarte wolken voor een schitterend uitzicht in de extreem heldere blauwe lucht toen de zon reeds lang onder was en er slechts een schemering overbleef. Op deze manier konden we dus letterlijk tot de laatste seconde daglicht van fraaie uitzichten genieten. Kort voordat die zon onderging moesten we echter een reeks bijzonder krachtige windstoten uit het zuiden incasseren die uit het niets leken op te duiken en daarna ook weer in het niets leken te verdwijnen zodat deze dag toch nog rustig werd afgesloten met een nauwelijks meetbaar neerslagtotaal van <0,2 mm.
Dinsdag, 13 oktober 2015
Tijdens het tweede deel van de nacht is er een regenzone naderbij gekomen, en diens bewolking wist ons van de eerste nachtvorst en bijhorende massaslachting van de plantjes te redden. De minima bleven steken op 0,9 graden. De neerslag zelf bereikte ons dan weer niet waardoor we het neerslagtotaal van 0,0 mm eigenlijk nu al konden opschrijven. Het was vooral de omgeving van Gent die met zomers aandoende buien te maken kreeg. Bij de eerste schemering kregen we opklaringen en Stratus fractus bewolking te zien, en het was deze laatste die snel talrijker werd zodat we de zon uiteindelijk toch niet meer te zien kregen. De rest van de dag stond in het teken van laaghangende Stratusbewolking die af en toe een poging deed om plaats te maken voor zon, maar dit lukte uiteindelijk niet. We kregen hooguit een kleine opklaring op de verkeerde plaats te zien waarbij de bewolking eventjes overging in Stratocumulus en dan weer gesloten Stratus. Na de middag bereikte een koude luchtbel ons vanuit het oosten waardoor het eerder afkoelde dan opwarmde. De maxima stokten op 6,2 graden en grote delen van Vlaanderen werden door een verlammende, ijzige kou getroffen waardoor er op veel weerstations datumrecords van laagste maxima werden gebroken. Dankzij de bewolking bleef de temperatuur constant tijdens de avond al waren er toch hier en daar opklaringen waardoor sommige weerstations (vooral in Nederland en in het oosten) meteen in de vorst zaten. Ondertussen konden we ons in Londerzeel gelukkig prijzen dat we andermaal aan de vorst ontsnapt zijn en de planten en bloemen nog steeds in volle glorie het landschap tooiden. Na zonsondergang veranderde er niet veel meer en bleef het betrokken met een doorstaande oostenwind
Donderdag, 13 oktober 2016
Tijdens het tweede deel van de nacht is de bewolking opgelost en vanochtend was het volledig helder met een fonkelende sterrenhemel. Hierdoor was het wel erg fris al is de vorst weggebleven met minima van 5,6 graden. Daarna was het dan aan de zon om er weer wat warmte in te brengen en waren we meteen gelanceerd voor een fraaie najaarsdag waarbij het kwik terug wat royaler kon uitpakken dan gisteren. Langzaam maar zeker begon er wel Cirrus en Cirrostratus bewolking binnen te lopen vanuit het zuidwesten, maar veel last had de zon (en haar aanbidders) hier niet van. Het was slechts achter een enkel Cumulus humilis wolkje of Stratocumulus bankje dat ze af en toe wegdook. De Cirrostratus was overigens geen voorbode van slecht weer (goed weer voor de tuinierder) want het klaarde alweer op vanuit het zuidwesten tijdens de late namiddag. Maar tegen de avond begon er vanuit het noorden dan weer aaneengesloten Stratocumulus binnen te sijpelen en die was natuurlijk een nachtmerrie voor de sterrenkijkers die vanavond een unieke kans kregen om noorderlicht te aanschouwen. Mooi niet dus in Malderen, maar ze konden dan wel nog naar de exotische planten blijven kijken want de bewolking houdt de vriezeman weer op veilige afstand waardoor deze hun levensverwachting weer met minstens een dag zagen omhoog gaan. Dankzij de zon is het overigens weer een stuk zachter geworden overdag met maxima van 13,3 graden. Hoe hardnekkig de bewolking ook was, het neerslagtotaal van 0,0 mm bleef nog altijd het hardnekkigst en de tuinierder met zijn gietertje kon dat dus maar beter ook zijn.
Vrijdag, 13 oktober 2017
Waar we gisteren met een fraaie zonsondergang afsloten, mochten we dat vanochtend nog eens overdoen met de zonsopgang want de sluierwolken hingen er nog steeds en de atmosfeer had nog altijd de zelfde samenstelling. De minima waren erg hoog met 11,7 graden en het voelde hierdoor zomers aan. Overdag werden er weer volop Cumulusachtige wolken gevormd waardoor het weer erg veel gelijkenis vertoonde met gisteren, zij het dat de bewolking erg talrijk was en er tijdens de late voormiddag ook nogal wat Stratus ontstond waardoor het merkbaar somberder werd. Tegen de middag ontstonden er meer opklaringen en bij af en toe wat zonneschijn en een zwak zuidwestelijk briesje kon het nog opwarmen tot 19,3 graden. Naar de avond toe losten de stapelwolken weer wat op en kon de zon er weer wat meer doorheen komen, al is het in deze tijd van het jaar natuurlijk snel donker waardoor we van dit voordeel niet lang konden genieten. De warmte bleef erg goed hangen doordat er een subtropisch luchttransport op gang is gekomen. We sloten de dag af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Zaterdag, 13 oktober 2018
Na een reeds zeer zachte nacht met minima van ... graden kregen we een absurd warme zomerdag voor de tijd van het jaar. We kregen weer drogere luchtaanvoer en er werd dus geen enkele stapelwolken of ander laaghangend spul gevormd. Er waren wel sluierwolken al was de zon nog steeds fel en haalden we vlot ... graden bij een warme zuidelijke bries. Tegen zonsondergang kwam er dichtere Altostratus en zelfs een beetje Altocumulus opzetten maar verdere gevolgen bleven nog uit. Het koelde merkbaar af maar we zaten nog ruim boven de alarmtemperatuur voor de terrasjesgangers. We sloten af met 0,0 mm als neerslagtotaal.
Zondag, 13 oktober 2019
De warme lucht met de opklaringen kon nu verder doordringen naar het noorden waardoor de klaagzangen ook in Nederland eventjes werden gesmoord. Er hingen echter veel wolkenvelden en zodra er opklaringen in het vizier kwamen konden we daar maar beter elke seconde van benutten. Het front zwaaide immers al snel weer terug naar het zuidoosten en in het noordwesten lieten de meldingen van buien en invallende koele zeelucht niet lang op zich wachten. In Malderen konden we langer genieten van nazomnerse condities en vooral kort na de middag werd het aangenaam zonnig bij temperaturen die naar 23,9 graden stegen. Dan zagen we steeds meer Cirrostratus en Altostratus verschijnen tussen de Altocumulus floccus en Cumulus fractus wolken die al de hele dag zichtbaar waren. Het zag er op sommige momenten donker en dreigend uit in het westen maar Londerzeel zou Londerzeel niet zijn als deze dreiging steeds opnieuw werd afgewend. Het komen en gaan van donkere buienluchten ging door tot kort voor zonsondergang toen het dan toch nog tot regen kwam, maar de hoeveelheden stelden niets voor. Daarna zagen we plots een indrukwekkende shelfcloud vanuit het noordwesten aanstormen maar ook dit werd slechts door wat lichte regen gevolgd. Wel wakkerde de wind tijdelijk flink aan (voor zover het op dat gebied al rustig is geweest vandaag) en ruimde naar het westen waardoor de hoop op meer spektakel leek verzwonden te zijn. Het werd weer droog al volgden er later op de avond nog een aantal lichte buitjes die ondanks hun dikke druppels het neerslagotaal niet meer boven 0,9 mm wisten te tillen. De minima werden met 14,3 graden niet meer scherpgesteld.
Dinsdag, 13 oktober 2020
We begonnen de dag met een regenzone die van zuidoost naar noordwest liep. Deze nam het westelijke deel van Vlaanderen met zich mee en Malderen bevond zich net op de rand van de neerslag waarbij vooral wolken overheersten met af en toe wat gedruppel. Het ging om Altostratus en Stratus fractus met ook wat Stratocumulusvelden ertussen. Door de bewolking zijn de minima op 8,5 graden blijven steken. De weersverschillen over de Benelux waren enorm, en door de orientatie van de storing werd een groot deel van België minstens door bewolking geplaagd terwijl op een klein uithoekje na zowat gans Nederland de hele dag in de zon baadde. De neerslag rukte kort voor de middag wat verder op naar het noordoosten waardoor het ook in Malderen tijdelijk wat harder ging regenen. Maar daarna golfde het hele zaakje weer terug en kregen we zowaar blauwe luchten te zien in het noordoosten terwijl er een waterzonnetje door kwam. Maar er was ook nog veel Cirrostratus en Stratocumulus waardoor het niet echt goed kon opwarmen. Tijdens de late namiddag werd het terug zwaarbewolkt tot betrokken met dikke Altostratus al bleef het nu wel droog. De maxima zijn op 12,9 graden uitgekomen en tijdens de avond koelde het maar langzaam af in deze omstandigheden. We zijn uiteindelijk op een neerslagtotaal van 0,4 mm uitgekomen.