Vooral op de tweede foto is te zien aan de wolken nabij de horizon dat we te maken hebben met een ondiepe, vochtige onstabiele laag, waarin zich cumuluswolken proberen te vormen, wat deels lukt. Echter, al op geringe (iets hogere) hoogte bevindt zich een inversielaag, waartegen deze wolken hun 'kop' stoten en horizontaal beginnen uit te spreiden. Omdat die laag, net onder die inversie, ook al erg vochtig en verzadigd is, is daar al een wolkenlaag aanwezig, waar deze cumulus zich bijvoegen. Op de eerste foto geeft dat een dramatisch effect: het lijkt op fractostratus, van het soort die je soms bij heftige buien ziet, maar de oorzaak is ditmaal dus onschuldiger.
Nooit weergek geworden. Ik ben het altijd al geweest!
