Ben toen in de ochtend erop uit getrokken. Nergens vaste grond. Ik zakte door de sneeuw tot in de modder eronder, als ik omkeek zag ik een spoor van vernieling. Overal waar ik een stap had gezet, was de sneeuw vervangen door een natte put met onderaan modder. Van glinsterende sneeuw geen sprake. De temperatuur was op geen enkel ogenblik onder nul gedoken. Het dooide al flink. Glijden met een slee was onmogelijk. Als je kleren even met de sneeuw in contact kwamen, was alles meteen doornat.
Zo een dik pak en toch weinig om van te genieten. Hooguit visueel vanuit de verte.
Thuisgekomen met schoenen helemaal onder de modder, kousen doornat. Ook daarom memorabel.
mvg,
Dieter
