Woensdag, 24 november 2004
Tijdens de vroege uurtjes deze morgen konden we volop genieten van een fonkelende sterrenhemel dankzij de volledige afwezigheid van enige bewolking. Hoewel, genieten is veel gezegd want het was bibberen doordat het kwik op neushoogte was weggekwijnd naar een onderkoelde -1,2 graden. Op het gras gingen we letterlijk en figuurlijk nog lager, namelijk -2,2 graden. Hoewel wolken overdag op wat hoge sluiers na een zeldzaam fenomeen bleven, kon het reeds ernstig verzwakte novemberzonnetje de thermische achterstand amper goedmaken zodat we genoegen moesten nemen met 8,1 graden als maximumtemperatuur. Dankzij het binnenschuiven van hoge wolkensluiers konden we in de late namiddag genieten van een sublieme zonsondergang, maar doordat wolken nog steeds schaars zijn, stevent het kwik ondertussen weer met duizelingwekkende snelheid op het vriespunt af. Op het gras hebben we alweer prijs met -0,6 graden en het zal niet lang duren eer ze in de hut eveneens zullen vastvriezen. Het neerslagtotaal vandaag is opgelopen tot 0,2 mm, vermoedelijk heeft een of ander buitje afgelopen nacht dit op zijn geweten. Ook opvallend was de wind die niet meer dan 8 km/h haalde, maar in het midden van een hogedrukgebied kan je moeilijk anders verwachten. Voorlopig zit de weermolen boven onze streken zowat vastgeroest en zal het de komende dagen erg rustig blijven. In eerse instantie geeft dit zonnig weer met vorstige nachten, maar potentiële nevel - en mistbanken liggen bij dit weertype steeds op de loer en zullen misschien onverwachts toeslaan...
Donderdag, 24 november 2005
Vandaag moesten we niet teveel verwachten van de zon, want een quazi gesloten wolkendek hield de boel netjes gesloten. De bewolking is in de loop van de nacht geleidelijk komen opzetten en fungeerde hierbij als een thermische deken waardoor de minima van -1,1 reeds kort na middernacht bereikt werden. Dat we hiermee naar een zachter weertype evolueren is echter alles behalve waar want de bewolking was afkomstig van een aktief koufront welke in de late namiddag voor de eerste neerslag zorgde en gepaard ging met rukwinden tot 34 km/h, een snelheid die uit zuidelijke richting werd gemeten al is de hoofdstroming wel degelijk noordwest tot noordelijk. De maxima van 4,8 graden werden kort voor het inzetten van de neerslag bereikt, terwijl de neerslag ons bereikte als gewone regen, eerst lichtjes, nadien matig met een buiig karakter, en naarmate het kwik terug het vriespunt naderde zaten er zelfs smeltende sneeuwvlokken tussen. De apotheose werd rond 19H30 bereikt toen een erg pittige bui een mengsel van hagel, regen en natte sneeuw boven Malderen uitkieperde aan een ratio van 13,6 mm/h. Later schakelden we weer over op gewone regen en dat is natuurlijk niet zo verwonderlijk bij de temperatuur die zich terug op een kleine drie graden lijkt te handhaven. Lang zal hij daar echter niet blijven want er naderen opklaringen vanuit het noorden waardoor we alsnog vrieskou zullen moeten trotseren morgenochtend. Voor een sneeuwdek is dat echter te laat want de grond is nog niet voldoende afgekoeld om dit toe te laten terwijl de temperatuur overdag te hoog zal uitkomen. In tegenstelling tot wat gisteren werd berekend zullen we het helemaal niet droog houden de komende dagen, de buien lijken het nu op het noorden en noordwesten van het land gemunt hebben waaronder dus ook Malderen, de neerslag zal vrij overvloedig zijn en aanhouden gedurende het ganse weekend, maar of de sneeuw die ertussen zal zitten, blijven liggen blijft zeer onwaarschijnlijk...
Vrijdag, 24 november 2006
De 'beloftevolle' opklaringszone heeft het in de loop van de nacht uiteindelijk klaargespeeld om een heel eind verder op te schuiven naar het zuidoosten waardoor we de dag konden aanvatten onder een heldere sterrenhemel. Zonneliefhebbers die de dag met een goed humeur wilden starten, konden echter maar beter niet naar de satellietbeelden kijken want deze onthulden reeds een imposante wolkenmassa die aan een flink tempo opstoomde richting...jawel, de Lage Landen. Vermits Malderen zich daar ook bevond, zagen we tegen het aanbreken van de eerste ochtendschemering reeds toenemende Cirrostratusbewolking opduiken en kort nadien werd daar ook Altostratus aan toegevoegd die aanvankelijk weliswaar nog een waterig zonnetje toeliet maar het duurde niet zo lang of we moesten ook die nog prijs geven. Het leek echter om een schijnmaneuver te gaan want het bleef droog en wat later trok de bewolking zich plotseling weer terug wat resulteerde in een met sluierwolkjes gevulde blauwe lucht waarin de novemberzon zich nog eens van haar beste kant kon laten zien. Een hernieuwd offensief van de wolken was echter definitief en zorgde vanaf het tweede deel van de namiddag voor betrokken weer waarbij het tijdens de avond zelfs tijdelijk een beetje ging regenen uit de erg chaotisch (Stratocumulus castellanus opacus) bewolkte lucht. Hierbij werd steeds zachtere lucht aangevoerd waardoor het kwik weer hallucinante waarden kon bereiken voor eind november. We haalden vandaag waarden tussen 8,1 en 13,2 graden terwijl het morgen nog warmer zou kunnen worden. Voorts kenmerkte een zuid-zuidwestelijke bries tot 32,2 km/h deze dag. We konden onder rustige en droge omstandigheden het etmaal afsluiten, en dit bij een uiteindelijk neerslagtotaal van 0,0 mm (maw de neerslag die uit het front vanavond viel was niet eens meetbaar).
Zaterdag, 24 november 2007
Even leek het erop dat de aangekondigde regenzone flink voor lag op haar schema. Bij ochtendtemperaturen van 1,3 graden was de hemel immers reeds volledig betrokken zodat we niet konden genieten van de zonsopgang. Het bleek echter al snel om Stratus en Stratocumulusbewolking te gaan die even later geleidelijk werd afgebroken door de opwaartse luchtbewegingen aan de voorzijde van het warmtefront. Het resultaat was een niet eens zo slecht weertype waarbij we geregeld de zon te zien kregen aan een met Cirrus en Cirrostratus gevulde hemel en een tot 9,8 graden oplopende maximumtemperatuur. De sluierbewolking consentreerde zich in een erg dichte laag in het noordwesten, maar deze maakte slechts langzaam progressie waardoor het droog bleef tot geruime tijd na zonsondergang. In plaats van regen kregen we overdag erg fraaie en soms bizarre wolkenluchten te zien die naast de eerdergenoemde sluierbewolking bestonden uit een rijk pallet van Altocumuluswolken met hun constant veranderende, golvende vormen in combinatie met Stratocumulus duplicatus. Omstreeks 20H bereikten de eerste regendruppels, begeleid door een west- zuidwestelijk briesje met snelheden tot 30,6 km/h Malderen, maar het meest opvallende was dat deze reeds vielen toen de maan de omgeving nog volop in haar bleke licht liet baden. Na een tijdje bleek de regenzone niet zoveel om het lijf te hebben: het werd later op de avond weer droog. Samen met nog een paar buien die later in de nacht vielen, bracht dit een neerslagtotaal van 1,0 mm op.
Maandag, 24 november 2008
Tijdens de nachtelijke uurtjes is het dooiproces onverminderd verdergegaan waardoor het sneeuwdek van gisterenavond min of meer gehalveerd werd. Er bleef echter nog voldoende over om het landschap in een winters jasje te hullen terwijl papperige sneeuwresten op paden en wegen nog steeds voor heel wat hinder zorgden. Boven het wegkwijnende sneeuwdek bevond zich heldere zeelucht waarin brede opklaringen werden afgewisseld met een aantal wolkenvelden die vooral tijdens de nacht nog een aantal regenbuien op Malders grondgebied hebben gedropt. Overdag waren het vooral de stoffelijke overschotten van deze buien die we te zien kregen, en bestonden uit Stratocumulus, Cumulus en Cirrus densus. Een rustige en zonnige dag zou het echter zeker niet worden want de sneeuwzone die gisteren als occlusie over ons land trok, werd door de naar het noorden ruimende stroming weer naar het zuiden geblazen zodat we er nog eens in omgekeerde volgorde kennis mee konden maken. Ze bereikte ons rond de middag toen er massaal Stratocumulusbewolking kwam opzetten vanuit het noorden, gevolgd door matige regenval die na een tijdje overging in smeltende sneeuw. Het tweede deel van de occlusie (het warmtefrontgedeelte van gisteren) toonde zich het aktiefst waarbij de smeltende sneeuw overging in sneeuw die de witte vacht op de meeste plaatsen met een paar centimeters deed aandikken. Het koelde bovendien snel af tijdens de passage van de neerslagzone waardoor het kwik dat tijdens de voormiddag nog 4,6 graden haalde, meteen weer rond het vriespunt uitkwam. Hierbij zorgde de west- zuidwestenwind voor de nodige aanvulling door er nog eens snelheden tot 29,0 km/h tegenaan te gooien. Vanuit het noorden kwamen er tegen zonsondergang opklaringen binnengedreven die gepaard gingen met een razendsnelle temperatuursdaling die ons later op de avond reeds 2,7 graden onder het vriespunt deed terechtkomen. De buien die zich wat verderop in de stroming bevinden, bestaan echter uit regen en korrelhagel wat in deze omstandigheden wel eens tot gevaarlijke toestanden zou kunnen leiden op het wegennet dat er nu al spekglad bijligt door aanvriezend smeltwater. Regenbuien, weggesmolten sneeuw van zowel vandaag als gisteren, en het vloeibare gedeelte van de neerslagzone deze namiddag, brachten het neerslagtotaal voor deze dag op 10,8 mm.
Dinsdag, 24 november 2009
We / sommige vroege vogels ontwaakten vanochtend onder een kraakheldere hemel waarin niet het minste spoor van bewolking te bekennen viel. Dat was althans de situatie om 5H30, want korte tijd later leken de sterren opeens één voor één uit te doven terwijl er in het oranje schijnsel van de natriumlampen een dichte wolkenmassa opdoemde die vervolgens vanuit het zuidwesten het ganse luchtruim veroverde. Nog voor 7H vielen dan de eerste regendruppels die het begin van een drijfnatte voormiddag betekenden. Vooral het eerste deel van de voormiddag viel ten prooi aan erg zware regenvlagen terwijl de wind opnieuw flink aanwakkerde. Dit alles was het werk van een hyperactief warmtefront, dat nog voor de middag reeds ten noordoosten van ons lag terwijl de zeer zachte luchtmassa's uit de warme sector Malderen weer waren binnengestroomd. De regen ging over in motregen, de bewolking werd dunner en tegen de middag was het terug zo goed als droog. De bikini's en zonnecrème mochten echter in de kast blijven, want het bleef zwaarbewolkt tot betrokken door de massale hoeveelheden Stratocumulus, Stratus en Stratus fractus die werden aangevoerd. Het door de regenvlagen in toom gehouden kwik begon aan een plotse stijging die ons van 8,6 graden 's ochtends naar een zwoele 14,2 graden in de late namiddag bracht. Bij het vallen van de avond zorgden een aantal minuscule opklaringen voor een opvallend oranjerode gloed in het luchtruim terwijl het ook na zonsondergang droog bleef. Een belangrijke rol was vandaag echter ook voor de wind weggelegd die met snelheden tot 49,9 km/h weer goed van aanpakken wist. Tijdens de avond nam deze zelfs nog verder toe door de onstabiel wordende atmosfeer op nadering van het koufront dat ons morgenvoormiddag weer van de nodige liters hemelvocht zal voorzien. We sloten uiteindelijk af met neerslagtotaal van 3,4 mm.
Woensdag, 24 november 2010
De buienactiviteit is 's nachts terug wat toegenomen, en zorgde ervoor dat we vanochtend met veel bewolking en regen af te rekenen kregen. Daarna loste de bewolking gedeeltelijk op en kregen we dan alsnog de klassieke voorjaarsluchten te zien met brede opklaringen en stevige, felwitte stapelwolken die zich tegen de diepblauwe hemel aftekenden. Maar dit fraaie intermezzo was slechts van korte duur want de buienwolken spreidden zich uit en zorgden ervoor dat we binnen de kortste keren onder een grijze hemel met Cirrus densus en Altostratus terechtkwamen. Dit bleef voor de rest van de dag zo, en de buien kregen de neiging om zich in een langgerekte lijn te schikken ten gevolge van kustconvergentie langs de oostzijde van de Britse Eilanden. Deze lijn kwam tijdelijk pal boven Malderen te liggen waardoor het water er soms met bakken naar beneden kwam, al kwam het ook in Brussel en op andere plaatsen tot flinke hoeveelheden neerslag. De polaire luchtaanvoer zorgde ervoor dat het bijzonder kil en guur was met een bijtende westenwind tot 25,7 km/h en onderkoelde maxima van 6,7 graden. De bewolking zorgde er dan weer voor dat de minima niet veel lager waren met 2,8 graden, en deze werden 's avonds pas bereikt door het binnenstromen van koudere luchtmassa's. Tijdens de late namiddag en avond werd er in Nederland smeltende sneeuw waargenomen die er tijdens zwaardere buien zelfs eventjes bleef liggen, maar in Malderen was het nog net iets te warm voor dit alles. De buienactiviteit nam overigens een beetje af tijdens de avond, al bleef het zwaarbewolkt tot betrokken. De laatste bui die ons voor middernacht bereikte, bestond nog steeds uit regen en deed het neerslagtotaal uitkomen op 3,4 mm.
Donderdag, 24 november 2011
Zachtheid, mist en laaghangende bewolking maakten vanochtend nog steeds de dienst uit al kwam er geleidelijk wat druk van regenzones die er vanuit het westen lijken in te slagen om de hogedrukblokkade te doorbreken. Vanop de begane grond was hier weinig van de merken echter, en we moesten opnieuw toezien hoe sommige plaatsen melding maakten van mist en Stratusbewolking terwijl het op andere plaatsen zonnig was. Op de satellietbeelden zagen we dat Malderen op de rand van de mistvelden lag, en mogelijk is het hier rond de middag eventjes tot wat zonneschijn gekomen. Er was echter weinig verschil tussen de minima en maxima met respectievelijk 6,4 en 10,1 graden dus veel zal het niet voorgesteld hebben als er al een opklaring was. Na de middag leek de Stratusbewolking iets meer structuur te krijgen, maar een gezichtsafwijking van -0,1 dioptrie was echt wel het maximum toelaatbare om die structuur nog te kunnen herkennen in de voorts egaal en saai ogende wolkenlaag. Naar de avond toe kwam er een zwakke luchtstroom op gang en leek er geleidelijk wat gezondere zeelucht het land binnen te trekken, een proces dat zich met een topsnelheid van 30,6 km/h uit het zuid- zuidwesten voltrok. Voor de rest bleef het echter rustig en droog terwijl de temperatuur rond 7 graden bleef schommelen.
Zaterdag, 24 november 2012
Het was grijs en mistig vanochtend, maar zacht bij temperaturen die niet beneden 6,1 graden zijn gezakt. Veel verandering kwam er niet in het sombere weersbeeld, al gingen we in de loop van de dag subtiel over van een Stratusveld naar een regenzone die het tijdens de namiddag uiteraard liet regenen. Dit zag er allemaal heel vredig en wat saai uit maar was wel degelijk de voorbode van een flinke herfststorm die het vooral op de kusten van Nederland gemunt lijkt te hebben. Het windveld bereikte ons tijdens de late avond toen de laatste bladeren in de bomen lichtjes begonnen te ruisen en de regendruppels onder een steeds kleinere hoek de grond raakten. Er werd steeds zachtere lucht aangevoerd waardoor we de maxima pas tegen middernacht bereikten met 10,3 graden. Ook de maximale windsnelheid werd rond dat tijstip bereikt met 17,7 km/h uit het oosten. Er is 1,4 mm regen gevallen.
Zondag, 24 november 2013
Nog steeds lag het volledige luchtruim toegedekt met Stratus en Stratocumulusbewolking. Toch moeten er eerder op de nacht opklaringen geweest zijn want we noteerden minima van -0,2 graden waardoor de eerste vorst in thermometerhut dit seizoen een feit is. Voor de leek zag het er net als de voorbije dagen stabiel en somber uit met al die grijze wolken, maar de wolkenkenners zullen ongetwijfeld de Stratocumulus castellanus bewolking in het noordwesten opgemerkt hebben die aangaf dat we in veel onstabielere lucht waren terecht gekomen. Kort voor de middag kwam dan de bevestiging in de vorm van buien die vanuit het noorden kwamen afgezakt. Een positieve bijwerking van deze onstabiliteit was dat er toch af en toe wat gaatjes in de bewolking vielen en zo waren er een drietal zonnige perioden waarvan eentje in de voormiddag en de rest in het eerste deel van de namiddag. Dit zorgde voor een heel wat vriendelijker weersbeeld dan we gewend zijn en ook de thermometers hadden dat door want ze veerden weer enthousiast op naar een zachte 9,0 graden tijdens één van de opklaringen in de namiddag. De buitjes genereerden echter stevige valwinden die ons met beide voeten op de grond hielden door ons bijna weg te blazen met ijzige rukwinden die door merg en been sneden vanuit het gure noorden. Daarna dreef er terug Stratocumulusbewolking binnen die overging in Stratus en voor we het wisten was alles weer in een somber zwart-wit portret herschapen alsof het nooit anders is geweest. De bewolking hield de 'warmte' tamelijk goed vast waardoor het tot laat in de avond duurde voordat het kwik onder de 7 graden zakte. Bovendien werd de lucht nu ook een stuk stabieler en zijn er na 15H geen nieuwe buien meer gevallen. Enkel de kustgebieden bleven hiervoor nog gevoelig waarbij vooral uit Nederland nog een aantal meldingen van hagel binnenkwamen. De neerslag die in Malderen is gevallen bleek ondanks het behoorlijke aantal 'mini- buitjes' dat over de vloer kwam nauwelijks meetbaar te zijn met 0,1 mm.
Maandag, 24 november 2014
Een ultra scherp begrensde zone van opklaringen is vanochtend het land binnengeschoven waardoor we het de dag onder een fonkelende sterrenhemel aanvatten. In het oosten zagen we de wolkenband van het wegtrekkende koufront hangen die er zeer onnatuurlijk uitzag door de bijna lijnvormige overgang tussen twee contrasterende luchtsoorten. Ondertussen stroomde er polaire lucht binnen en dit was na de erg zachte nacht te merken door een soort van chill die in de windstille atmosfeer leek te hangen ondanks dat het kwik nog rond 9 graden schommelde bij zonsopgang. De bewolking trok verder weg en er volgde een zonovergoten herfstdag die door diepblauwe luchten werd gekenmerkt. Rond de middag werden er een paar kleine stapelwolkjes gevormd (Cumulus fractus) en in het noordwesten kon je nog net een nevelige waas zien met zeelucht die over Nederland het continent werd ingetrokken. Daarboven zagen we een enkele stapelwolk uittorenen die wat forser was maar voor Malderen geen direct 'gevaar' betekende. Dankzij de krachtige zon deed het kwik het goed in de polaire lucht, we haalden nog maxima van 13,3 graden en het voelde door de zwakke noordwestenwind aangenaam aan. Rond de middag dreef er wat Cirrus bewolking binnen vanuit het zuiden en losten de condensatiesporen van vliegtuigen niet meer op, maar de lucht bleef haar azuurblauwe kleur behouden. Op het einde van de namiddag dreef er opeens massaler Cirrostratus en Cirrus binnen waardoor we een echt pluimendeken boven ons zagen hangen waar de zon in sfeervolle warme kleuren doorheen scheen. Bij zonsondergang leverde dit schitterende plaatjes op maar daarna was het iets anders dat ging schitteren: namelijk ijskristallen. Het koelde ondanks deze sluierwolken immers razendsnel af en op sommige plaatsen was de temperatuur reeds voor middernacht tot rond het vriespunt gezakt. Bovendien loste de bewolking later op de avond gedeeltelijk op waardoor de afkoeling nog sneller ging. Het spreekt voor zich dat de minima van vandaag dan ook pas tegen middernacht werden bereikt met 4,0 graden en -0,6 graden aan de grond. Daar er zich aan de binnenkant van de pluviometer geen ijskristallen bevonden, konden we met zekerheid aannemen dat het neerslagtotaal vandaag 0,0 mm bedroeg, maar dat kon ook uit andere zaken afgeleid wroden.
Dinsdag, 24 november 2015
De bewolking is tijdens de nacht weer toegenomen terwijl de wind terug is aangewakkeerd. Luchtmenging zorgde ervoor dat het niet meer kouder werd dan ... graden, al bleef het door de goed voelbare wind bijtend koud aanvoelen. De bewolking bestond uit Altostratus met wat plukjes Stratus fractus eronder en dat betekende natuurlijk dat er ergens een regenzone in de buurt lag. Of moeten we zeggen neerslagzone, want het duurde niet lang of we kregen te maken met een afwisseling van natte sneeuw en regen die aan een licht of matig tempo over ons neerkwam. Na een tijdje brak de zon weer voorzichtig door, maar de bewolking bleef steeds uit Cirrostratus en Altostratus bestaan waardoor het zeker geen zonovergoten toestand werd. Bovendien verdween de blauwe zweem vrij snel uit de lucht, en ook een tweede opklaring was geen lang leven beschoren. Daarna sloot het wolkendek zich definitief en volgden er terug perioden van lichte of matige regen. Het bleef aanhoudend zeer koud aanvoelen bij maxima van ... graden wat in combinatie met de neerslag en het duistere weer voor een zeer ongezellige ervaring zorgde. Tijdens de avond veranderde er weinig en volgden perioden van matige regen en lichte motregen of zelfs tussendoor een droog intermezzo elkaar op. We zijn uiteindelijk op een neerslagtotaal van 2,9 mm uitgekomen.
Donderdag, 24 november 2016
De golvende regenzones en bijhorende bewolking bevonden zich nog steeds in onze buurt waardoor opklaringen een schaars goed waren maar de minima royaal uitpakten met 8,3 graden. Ten zuiden van ons begon zich echter meer en meer een uitgesproken depressiekern te ontwikkelen waardoor er toch verandering in de muurvaste configuratie kwam. Een verandering die ook op de thermometers merkbaar zal worden want de subtropische lucht kan ons hierdoor steeds moeilijker bereiken. Voorlopig was hier nog niet zoveel van te merken in Malderen al zagen we tijdens de vroege ochtend een buienlijntje overtrekken vanuit het oosten dat ons wat lichte regen bracht. Dit buienlijntje markeerde een krimping van de wind van zuidelijke naar zuidoostelijke richtingen waarmee de eerste fase van de weersverandering is ingezet. Gelukkig werd deze thermische inlevering verzacht door het binnendrijven van opklaringen waardoor we van een vriendelijk en zonnig weertype konden genieten. Het warmde nog op tot 11,5 graden, maar de wind begon ondertussen schraler aan te voelen en vooral tijdens de avond begon de nieuwe luchtsoort er al flink haar stempel op te drukken. De bewolking die aanvankelijk nog uit een mengeling van Altostratus, Cirrostratus, Altocumulus en Stratocumulus bestond, werd dunner en vanuit het noorden begon het helderder te worden terwijl de vorming van de nieuwe depressiekern ten zuiden van ons verder ging. Na zonsondergang werd het echt bijtend koud buiten, al zorgde luchtmenging van een doorstaande wind ervoor dat het kwik nog ruimschoots boven nul bleef. Wat we dan weer niet van het neerslagtotaal van 0,0 mm konden zeggen.
Vrijdag, 24 november 2017
Tijdens het tweede deel van de nacht en de vroege ochtend lagen we pal onder het koufront en kwam het water met bakken naar beneden. Het leek de opmaat naar een kletsnatte en sombere regendag te zijn, maar de voor koufronten zo karakteristieke scherpe overgang bereikte ons aan het begin van de voormiddag waardoor we binnen de kortste keren weer in de opklaringen zaten. Wie thuis was en uitsliep heeft waarschijnlijk niets van de regenzone gemerkt en de dag verliep in zeer vriendelijke, zonnige omstandigheden. Wel was het erg koud, terwijl het vanochtend nog klam en zacht aanvoelde bij maxima van 10,0 graden tuimelde het kwik tijdens de voormiddag als een baksteen naar beneden en daar kon het zwakke en laagstaande zonnetje niet veel aan veranderen. De lucht kleurde diepblauw en er dreven Stratus fractus wolken voorbij die hier en daar overgingen in Cumulus. Dit alles gebeurde bij een naar noordwestelijke richtingen ruimende wind. Tijdens de late namiddag en avond dreven er wat zwaardere en meer dreigende wolkenpartijen langs wat tijdens de late avond resulteerde in nieuwe regenbuien te Malderen. Deze brachten het neerslagtotaal op 11,0 mm. Kort voor de buieninvasie werden ook de minima van 3,7 graden bereikt.
Zaterdag, 24 november 2018
Het was somber en betrokken terwijl restanten van uitstervende regenzones hier en daar voor wat gedruppel zorgden. Dit was ook in Malderen het geval maar in vergelijking met andere weerstations viel het hier erg tegen want tegen de middag hadden we nog steeds niet de eerste millimeter binnen gehaald terwijl elders de 10 mm al in zicht kwam. Maar we konden wel opscheppen over de duur van de neerslag: op een korte droge periode van een uurtje tijdens de voormiddag na heeft het de hele dag door continu gedruppeld, al was het maar aan 1 regendruppel per vierkante meter per minuut. Naar de avond toe ging deze intensiteit wat de hoogte in maar we konden nog lang niet van een Bijbelse zondvloed spreken. De temperaturen zaten weer aan de lage kant met waarden tussen 1,9 en 5,0 graden en tijdens de avond koelde het ook nauwelijks af door de bewolking. Kort voor middernacht zagen we het neerslagtotaal dan toch nog aan een hoopgevend tempo oplopen en konden we nog afsluiten met een weliswaar nog steeds teleurstellende 2,1 mm als dagtotaal.
Zaterdag, 23 november 2019
Tijdens de vroege ochtend werd de stilte onderbroken door het geruis van regendruppels. Een zwakke storing is tot in Malderen kunnen doordringen en diens bewolking wist de vorst tevens uit de lucht te houden met 3,1 graden als minimum. Daarna kwamen we al snel in opklaringen terecht en er dreven af en toe nog Stratocumulusveldjes voorbij. In de hogere luchtlagen hing veel Cirrostratus die vanuit het westen kwam opzetten en ook geflankeerd werd door Altocumulusbankjes en wat Altostratus. De zon kon het kwik tijdens haar korte opwarmingsronde nog naar 8,4 graden tillen waarna de oranje schemeringskleuren hun intrede maakten. Met deze wolkensoorten zorgde dit voor een zonsondergang om in te lijsten maar de ijle wolkensoorten hielden weinig warmte tegen waardoor het snel afkoelde na zonsondergang. De 0,3 mm die er is gevallen bleef wel nog vloeibaar.
Dinsdag, 24 november 2020
Ondanks de snel opzettende bewolking gisterenavond was het tegen de ochtend weer zo goed als volledig opgeklaard. Er hing nu alleen nog maar Cirrus en Cirrostratus terwijl het onder de open hemel is afgekoeld tot 5,1 graden. Overdag kregen we weer een onaards mooie najaarsdag boordevol zonneschijn waarbij de sluierwolkjes voor extra sfeer zorgden. Zeker tijdens de vroege uurtjes en tegen zonsondergang was dit het geval. De stroming was nog steeds zuidwestelijk en dit vertaalde zich in hoge maxima van 11,8 graden. Bovendien was de wind niet al te krachtig zodat het terug aangenaam toeven was in de buitenlucht zonder dat we ons daarvoor in het warm moesten werken of zwoegen. Na zonsondergang bleven de omstandigheden min of meer hetzelfde en dit zorgde dus voor een flinke afkoeling bij een open hemel al lijkt het ook nu nog niet tot vorst te zullen komen. Ook aan het neerslagtotaal van 0,0 mm zal voorlopig nog niet gesleuteld worden ook al zouden de sluierwolken misschien iets anders doen vermoeden.