Vrijdag, 21 januari 2005
De passage van het koufront afgelopen nacht is in elk geval niet onopgemerkt voorbij gegaan. De wind spande gisterenavond al flink aan terwijl de wolken aan duizelingwekkende snelheid langs de maan joegen. Af en toe viel er al wat lichte regen maar de hoofdmoot kregen we na middernacht toen er op enkele uren tijd 5,4 mm regen naar beneden kwam. Na middernacht haalde de wind nog 42 km/h en kwamen we tevens in frissere lucht terecht waarin het kwik tussen 4,6 en 9,7 graden schommelde. De laagste temperatuur werd daarnet geregistreerd dus het zal ongetwijfeld nog verder aflkoelen de komende uren. Morgen zien we dan een depressie net ten zuiden van ons langstrekken waardoor de kansen op neerslag die bij de heersende temperaturen als sneeuw of smeltende sneeuw zou vallen niet zo groot zijn, al zullen we wellicht veel bewolking van voornoemde depressie meepikken. Overmorgen keren de kansen echter en kunnen er bij een ruimende stroming talloze noordzeebuien binnendenderen. Wanneer er zondagnacht arctische lucht binnenstroomt zal de neerslag overgaan in droge sneeuw wat moet resulteren in een sneeuwdekje, dat overdag echter zal moeten opboksen tegen een reeds aan kracht winnende januarizon.
Zaterdag, 21 januari 2006
Van de opklaringen die gisteren erg plots opdoken en de dag in schoonheid afsloten, was vanmorgen niet veel meer te merken. In de noordelijke stroming heeft zich een flinke hoeveelheid lage en middelhoge bewolking genesteld die het Malderse weerstation het grootste deel van de dag van zonlicht verstoken hield. Gelukkig hadden de opklaringen en de zon alsnog het laatste woord: naarmate de middag dichterbij kwam verschenen er een paar kleine gaatjes in het dikke wolkenpakket en in de uren erop kwamen kleine opklaringen af en toe troost en verlichting brengen. Nog later in de namiddag namen de opklaringen het grootste deel van het luchtruim in hun bezit maar de resterende bewolking ging zich organiseren in buienclusters wat resulteerde in indrukwekkende wolkenlandschappen kort voor en tijdens zonsondergang en later op de avond een aantal pittige buitjes die zich over het Vlaamse binnenland uitzwermden. Her en der zat er zelfs een weinig hagel tussen de buiige neerslag gemengd maar te Malderen stelde het uiteindelijk niet veel voor: het neerslagtotaal was maar net meetbaar met 0,2 mm die omstreeks 21H werd afgeleverd. Met temperaturen tussen 3,5 en 7,9 graden zaten we weer aan de zachte kant voor de tijd van het jaar al is het 's avonds weer behoorlijk gaan afkoelen onder de brede opklaringen. Het weersbeeld van vandaag werd verder op smaak gebracht door een tot 32,2 km/h aanspannende WNW wind die het overigens een stuk minder zacht deed aanvoelen dan het was.
Zondag, 21 januari 2007
Na het warme en broeierige weer van de voorbije dagen was het vandaag tijd voor een aardige verkoeling, samengaand met een heel ander weertype. De dag begon in de post- frontale lucht helder met bijgevolg een overvloed aan zonneschijn, maar het duurde niet lang eer de buien die zo typerend zijn voor deze luchtsoort, ons bereikten. Aan de westelijke horizon doemde eerst Stratocumulus castellanus op als onheilsvoorbode en vervolgens verschenen in die richting de eerste vezelachtige toppen van de buien die voor ons bestemd waren. Er zaten meteen flinke kleppers tussen en op verschille,nde plaatsen kwam er zelfs onweer en hagel aan te pas om nog maar te zwijgen van de rukwinden en stortregens die ermee gepaard gingen. Of het in Malderen ook geonweerd hebben, zullen we nooit met zekerheid weten, maar een analyse van de radarbeelden achteraf leerde ons dat het onweer in elk geval dichtbij het Malderse grondgebied is geweest. De rest van de dag werd uiteindelijk gekenmerkt door een afwisseling van zeer mooie, diepblauwe opklaringen en spierwitte toppen van buienwolken die af en toe hun dreigende, aardedonkere regenvoeten lieten zien, kortom een waar festijn voor eventuele weers- en natuurfotografen die vandaag zouden op pad zijn geweest. De buienaktiviteit leek naar de avond toe wat te verminderen, en in Malderen bleef het dan zelfs helemaal droog, maar er bleven nog steeds met de regelmaat van de klok onweersmeldingen binnenkomen, dus de buien hadden het zeker nog niet opgegeven voor vandaag. De komende dagen zullen we hier trouwens nog meer kennis moeten mee maken. De temperaturen hebben reeds een aardig stapje teruggezet en schommelden tussen 4,8 en 9,6 graden terwijl de buien goed waren voor 3,2 mm verse neerslag. De wind was nog steeds flink van de partij met snelheden tot 53,1 km/h uit het zuidwesten.
Woensdag, 21 januari 2009
Van de mooie en heldere buienluchten die we de voorbije dagen gezien hebben, was vanochtend niet veel meer te merken. Niet omdat het donker was, maar wel door een uitgestrekt Stratuswolkendek dat vanuit het zuiden is komen oprukken. Gelukkig ging het niet om een egale wolkenlaag, en bleven er de hele tijd nog wat kleine opklaringen in zichtbaar. De wolken remden de nachtelijke afkoeling wat af, maar uiteindelijk is het kwik toch nog afgedaald naar 2,2 graden. Overdag veranderde het weersbeeld nauwelijks. De bewolking bleef standhouden en de gordel van opklaringen aan de voorzijde van een volgende regenzone, bleef de hele tijd ten westen van ons. Met weinig of geen zon warmde het nauwelijks op en moesten we met maxima van 4,8 graden vrede nemen. Naast dit alles verkoos de wind zuid- zuidwestelijke richtingen en streek ze met snelheden tot 33,8 km/h over het Malderse weerstation. Tijdens de avond bleef alles min of meer hetzelfde, al zullen we later op de nacht waarschijnlijk toch nog in aanraking komen met de eerdergenoemde opklaringen. Van neerslag bleven we de hele dag nog gespaard waardoor we het bij 0,0 mm houden als totaal.
Donderdag, 21 januari 2010
De algemene vergrijzing van de bewolking zette zich ook vandaag voort zodat we opnieuw met een rustig en kil weertype te maken kregen. Enkele uitlopers van de gisteren besproken regenzone wisten nog net het land te bereiken zodat de omgeving er nat bijlag. De regenzone was echter ernstig verzwakt zodat het meestal bij lichte regen of motregen bleef. Het 'weer'werk van een krachtig hogedrukgebied boven het vasteland zorgde er wel voor dat de storing min of meer tot stilstand kwam in onze omgeving, en we dus de hele dag door hetzelfde weersbeeld te zien kregen. De bewolking bestond steeds uit Stratus, waar af en toe Stratus fractus en tijdelijk zelfs Cumulus onder gevormd werd. De temperaturen waren licht positief met waarden tussen 2,8 en 4,4 graden, maar het stagnerende font zorgde ervoor dat de noordelijke helft van Nederland opnieuw in gevoelig koudere lucht bleef zitten. Het kwik kwam er plaatselijk de hele dag niet boven het vriespunt uit, al bleef het er bij lichte vorst. Te Malderen kwam de wind overwegend uit zuidwestelijke richtingen en haalde niet meer dan 11,3 km/h. Het bewolkte weer bleef ook na zonsondergang aanhouden met nu en dan wat motregen of verdwaalde regendruppels, maar het neerslagtotaal van 0,2 mm werd er nauwelijks door aangevuld.
Vrijdag, 21 januari 2011
Ondanks de stevige afkoeling gisterenavond vroor het vanochtend slechts lichtjes bij minima van -2,6 graden. Zoals wel kon verwacht worden, was een dik wolkendek de boos/weldoener en verliep de ochtend in sombere en grijze omstandigheden. Het ging om Stratus bewolking die een uurtje na zonsopgang eventjes overging in Stratus fractus met een beetje blauw ertussen maar zich vervolgens weer sloot. De bewolking ging daarna weer over in Stratus die echter niet egaal was. Het deed zelfs een beetje onstabiel en dreigend aan door de donkere wolkenbasissen die zich tussen de lichtgrijze laag aftekenden. Hieruit leek af en toe wat lichte neerslag te vallen terwijl er vanuit Nederland zelfs meldingen van motsneeuw binnenkwamen, maar de hoeveelheden bleven verwaarloosbaar. Ook de wind stelde niet veel voor met niet meer dan 11,3 km/h uit het west- noordwesten. Na de middag bleef het nog een paar uur betrokken, doch plots verdween de bewolking als bij toverslag en werd het zogoed als helder. Deze opklaringen zijn vanuit het noorden binnengedreven, en de zon kon het ondanks de polaire lucht nog laten opwarmen tot 3,6 graden. Wel was het erg nevelig en dreven er regelmatig Stratocumulusvelden voorbij die al snel dikker en omvangrijker werden. Voor we het wisten was het alweer afgelopen met de korte zonnige adempauze en sloten we de dag af zoals ze begonnen was: somber en kil met later op de avond wat lichte neerslag (nu vooral motregen). Het neerslagtotaal bleef desondanks beperkt tot 0,2 mm.
Zaterdag, 21 januari 2012
Het was vanochtend opnieuw zeer zacht voor de tijd van het jaar, maar erg winderig terwijl het zwaarbewolkt tot betrokken bleef. Vanuit het noorden zagen we een koufront dichterbij komen en dit zorgde voor erg chaotische en dreigende wolkenstructuren. Het stratiforme wolkendek dat er vanochtend en afgelopen nacht hing werd door opwaartse luchtstromingen aan de voorzijde gebroken waardoor er ruimte kwam voor een paar opklaringen en wat zonneschijn. Er ontstonden natuurlijk ook stapelwolken die zich in lange, evenwijdige rijen gingen schikken terwijl de hogere luchtlagen gevuld werden met Cirrostratus en Altostratus. Toch zou het tot de late namiddag duren voordat het front aan haar effectieve overtocht in Malderen zou beginnen waardoor we konden blijven genieten van subtropische zachtheid en dreigende wolkenluchten die vooral voor de fotografen mooi meegenomen waren. De frontpassage werd voorafgegaan door een paar buien bij zonsondergang waarna een zeer smalle maar intense regenband van noordwest naar zuidoost trok. Hoe de neerslag zich in Malderen gedroeg is niet duidelijk, maar op verschillende plaatsen werd hagel en wolkbreukachtige regen waargenomen. Het koelde vervolgens flink af en zo zagen we dat de maxima van 11,8 graden enkele minuten later door een temperatuurssprong naar een 8-tal graden werden gevolgd. Het koelde vervolgens af tot dichtbij de uiteindelijke minima van vanochtend (5,2 graden) en er dreven wolkenvelden en opklaringen voorbij terwijl er in Nederland een aantal pittige buien binnenduikelden. De wind die overdag nog flink tekeer ging met snelheden tot 45,1 km/h uit het westen, schakelde enkele versnellingen lager al bleef er nog steeds een flinke bries staan. Het neerslagtotaal is uitgekomen op 2,8 mm.
Maandag, 21 januari 2013
Het sneeuwde vanochtend terug lichtjes in Malderen, maar deze neerslag was vrijwel te verwaarlozen en van korte duur. We zijn duidelijk in zachtere lucht terechtgekomen en het vroor nog maar nauwelijks. De minima werden kort na middernacht reeds opgetekend met -3,4 graden. Overdag steeg de temperatuur langzaam verder en begon het lichtjes te dooien. Dit gebeurde bij een zeer somber weertype waarbij de bewolking nog maar eens uit Stratus bestond. Op een zuchtje van 16,1 km/h uit het zuid- zuidoosten na stond er nauwelijks wind en het warmde op tot 1,6 graden. De sneeuw hield goed stand bij deze positieve temperaturen, al moest alles wat in takken en op struiken hing er toch aan geloven zodat de omgeving een deel van haar winterse schoonheid verloor. Ook na zonsondergang bleef het kwik nog een tijdje boven nul al zette zich een duidelijke afkoeling in. Deze bracht ons tegen middernacht een paar tienden van een graad onder het vriespunt. We eindigden met een neerslagtotaal dat wellicht niet meer dan 0,2 mm bedroeg.
Dinsdag, 21 januari 2014
Het was vanochtend nog steeds grijs, kil en nevelig bij temperaturen die tijdens de nachtelijke uurtjes min of meer constant zijn gebleven in zowel België als Nederland. Er volgde een zeer sombere voormiddag waarbij het erg mistig was onder een Stratus wolkendek waar aan de duisternis te zien ook flink wat middelhoge en/of hoge bewolking boven hing. Wel bleef het grotendeels droog op die ene verdwaalde druppel motregen na en bleven de temperaturen in malderen aan de zachte kant met waarden tussen 4,6 en 6,8 graden. Zeker in vergelijking met het noordoosten, want de scheiding tussen koude en warme lucht bleek zich opnieuw pal boven de Benelux te bevinden met flinke temperatuurscontrasten tussen noordoost en zuidwest tot gevolg. Kort voor de middag konden we eventjes herademen onder een luchtiger wordend wolkendek waarin zich een aantal opklaringen voordeden. Hierbij viel op dat de Stratus fractus bewolking aan een erg hoge snelheid voorbijdreef terwijl het aan de grond windstil bleef met hooguit wat zuchtjes uit zuid- zuidwestelijke richtingen. Het zonnige intermezzo was maar van korte duur want kort na de middag sloot de bewolking zich opnieuw als een graf boven onze hoofden en leek het alsof Vlaanderen letterlijk werd opgeslokt door een dichte muur van nevel, mist, laaghangende bewolking en luchtvervuiling. De nevel en mist trokken tijdens het tweede deel van de namiddag weer wat op, maar de bovenlaag van Stratusbewolking bleef intact waardoor dit eigenlijk een dag was om snel te vergeten. Enkel in het uiterste noordoosten was het misschien wat boeiender voor de winterliefhebbers die daar werden getrakteerd op wat lichte sneeuw bij temperaturen die er 's ochtends net onder het vriespunt kwamen. Daar kwam de wind vooral uit oostelijke richtingen terwijl we in Malderen met een zachte westelijke stroming te maken hadden. Tijdens de avond kregen we eveneens met Stratusbewolking te maken al leek er toch wat beweging in te komen doordat de structuur minder egaal was en er twee druppels motregen uitvielen. Het neerslagtotaal van 0,2 mm was afgelopen nacht reeds bereikt.
Woensdag, 21 januari 2015
De sluierbewolking is tijdens de nacht steeds dikker geworden waardoor de dag een grijze start nam. Toch was het zonnig, en dit was gemakkelijk te verklaren door de blauwe band die nog net boven het zuiden en zuidoosten hing. Uiteraard duurde dit niet lang en was de zon binnen de kortste keren in de sluierbewolking geklommen zodat het alsnog somber werd. Voeg daar nog een bijtende zuidoostenwind bij die geleidelijk naar het oosten tot noordoosten kromp, en de minima van -1,2 graden en het recept voor een winterdag om te vergeten was volledig. Tijdens de namiddag wisten de opklaringen echter weer wat veld te winnen en kregen we de blauwe lucht weer te zien in een mengeling van Cirrostratus, Altostratus en Stratocumulus. De zon kregen we zelf maar sporadisch te zien en het werd ook niet warmer dan 3,1 graden overdag. de dunne sluierbewolking en de oranje oplichtende Stratocumulusbewolking zorgden later voor een zonsondergang om in te lijsten, maar deze werd gevolgd door een onaangenaam koude avond waarin het kwik steeds verder wegzonk en de eerste ijskristallen alweer opgloeiden in het schijnsel van de straatverlichting. De pluviometer deed natuurlijk hetzelfde, maar met een dagtotaal van 0,0 mm was die geen aanblik waard.
Donderdag, 21 januari 2016
De vorst was weer in het land, maar overblijvende Stratocumulusvelden zorgden ervoor dat het uiteindelijk niet kouder dan -2,8 graden is geworden. Gesmolten sneeuw- en ijsresten en natte wegen die weer zijn opgevroren zorgden her en der voor onverwachte slippertjes. Tijdens de voormiddag dreven er steeds meer opklaringen binnen terwijl de resterende Stratocumulusveldjes steeds dunner werden. Hierbij oogden ze erg fotogeniek, en dit hielp ons samen met de overvloedige zonneschijn om in een goede stemming te blijven. Zolang we maar geen eigenaar waren van een plantensoort die niet in onze klimaatzone thuishoort tenminste. Na de middag schoot er van de Stratocumulusvelden niet veel meer over en bij een zeer zwak oostelijk briesje en veel zonneschijn haalden we maxima van 5,7 graden. De dauwpunten bleven ruim negatief waardoor het ijs op schaduwrijke plaatsen de dag wist door te komen. Toch is er verandering op komst, want vanuit het zuidwesten doemde er al snel Cirrostratus en Cirrus bewolking op, op nadering van een actieve set regenzones die veel zachtere lucht in hun kielzog hadden. De oprukkende bewolking zag er op het einde van de namiddag erg dreigend uit, maar na zonsondergang leek ze terug dunner te worden waardoor Koning Winter voorlopig voor de laatste keer nog eens het beste van zichzelf kon geven. Het kwik dook weer als een baksteen(tje) de diepte in al lijkt het niet verder dan lichte vorst te zullen komen. Buiten de dunne Cirrus en Cirrostratusbewolking bleef het helder, en uiteraard droog zodat we met een dagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten.
Zaterdag, 21 januari 2017
Een lichte verschuiving van het hogedrukgebied boven het vasteland zorgde ervoor dat de stroming nu zuidoostelijk tot zuidelijk is geworden. Dit zorgde echter voor weinig verandering: het bleef onverminderd koud en rustig winterweer met een aanvoer van kurkdroge contintentale lucht. De minima zijn dan ook weer erg laag uitgekomen met -3,1 graden terwijl een stralende hemel vanochtend haar opwachting maakte. Het winterzonnetje mag dan misschien nog zwak zijn, het slaagde er toch in om het kwik snel de hoogte in te jagen waardoor we binnen de kortste keren weer met positieve temperaturen te maken kregen. De maxima kwamen uit op 5,1 graden wat zelfs een fraktie te zacht is voor de tijd van het jaar. Doch dankzij de zeer droge lucht bleven de dauwpunten beneden het vriespunt waardoor het ijs nauwelijks werd aangetast terwijl op schaduwrijke plaatsen de rijp gewoon een hele dag bleef liggen. Tijdens de avond leek het kwik wat te aarzelen om weer onder het vriespunt te duiken ondanks de open hemel, al ging het kort voor middernacht erg snel waardoor we toch op veel plaatsen vanavond nog met matige vorst eindigden. De verschuiving van de luchtdruksystemen ging ook deze keer niet met neerslag gepaard waardoor veel winterliefhebbers met een dagtotaal van 0,0 mm of cm weer van hun witte droomwereld verstoken bleven.
Zondag, 21 januari 2018
Zoals wel kon verwacht worden lag de boel er plaatselijk gevaarlijk glad bij met minima van -0,2 graden en konden diverse bestuurders nog op de valreep hun vervangwagen gaan uitzoeken op deze laatste dag van het Autosalon. Het ijs smolt snel weg en we zagen een mengeling van Cirrostratus en Altocumulus waarbij het in eerste instantie aangenaam zonnig werd met opvallend veel licht. Dit licht werd versterkt door een scherp begrensde zone met Cirrostratusbewolking in het westen, maar dat zou spoedig in ons nadeel spelen want die bewolking bleef daar niet hangen. In een mum van tijd raakte het ermee overtrokken en ging ze over in Altostratus en keken we dus weer tegen een sombere grijze lucht aan waarin ook wat pannus bewolking verscheen. Ondanks de snelle opkomst van de bewolking bleef het nog vrij lang droog en de neerslag die daarna viel was ook niet om van achterover te vallen, behalve al glijdend dan want het ging om natte sneeuw die het hier en daar toch weer gevaarlijk glad maakte. Ze ging snel over in regen en omstreeks 21h zagen we het water dan toch nog met bakken naar beneden komen. Er stroomde zachtere lucht binnen waardoor de maxima van 4,4 graden laat bereikt werden. Het neerslagtotaal was niet duidelijk doordat de regen na middernacht bleef aanhouden.
Maandag, 21 januari 2019
Het was huiveringwekkend koud met minima van -8,1 graden, en aan de volle maan konden we ons ook al niet verwarmen want die was aan een totale verduistering onderhevig. Haar rode gloed wierp zich door een verstilde winterwereld waartin af en toe het gekraak van opvriezende waterpartijen weerklonk. Voor de exotenkwekers was het dan weer een blue monday al mogen zij zich verheugen op een seizoen met extra weinig werk aan hun hobby. Daarna maakte een vrolijke zon haar opwachting in de nog steeds kraakheldere hemel. Langzaam maar zeker krabbelde het kwik weer naar boven maar met de lage dauwpunten en uiteindelijke maxima van 3,0 graden hoefden de schaatsers zich nog geen zorgen te maken. Voor we het wisten dook het kwik weer in sneltreinvaart naar beneden terwijl de zwakke noord- noordoostelijke wind onverminderd koude lucht bleef aanvoeren. Na zonsondergang dreef er Cirrus en Cirrostratus binnen uit een naderend warmtefront al kon dit de afkoeling niet of nauwelijks afremmen. Het neerslagtotaal bleef nog beperkt tot 0,0 mm.
Dinsdag, 21 januari 2020
Tijdens de nacht is de mist weer dikker geworden en we ontwaakten vanochtend in een kleine wereld bij minima van -1,1 graden. Het ziekenhuispersoneel vond dat er toch wel erg veel bewoners op dat kleine wereldje leefden want de ene na de andere werd binnengebracht en bleek kort daarvoor verrast te zijn door aanvriezende mist of een tegenligger, al dan niet in boomvorm. Overdag trok de mist moeizaam op maar er hing geen Stratusbewolking boven waardoor we toch de blauwe lucht en af en toe zelfs wat zonlicht konden zien. Het kwik steeg daarbij naar 2,7 graden. Er bleven echter voortdurend lage wolkenflarden opduiken die zich lieten voortdrijven op een noord- noordoostelijk briesje. Op het einde van de namiddag werd de bewolking weer dikker en later ontstond er terug dichte mist die ging aanvriezen waardoor er een hernieuwde migratiestroom naar de ziekenhuizen op gang kwam. Ondertussen wees de pluviometer 0,0 mm aan als dagtotaal.
Donderdag, 21 januari 2021
De wind is tijdens de nacht verder aangewakkerd en op sommige momenten spookte het flink toen er ook felle regenvlagen optraden die door de wind werden opgezweept. In de vroege ochtend passeerde het koufront en dit ging gepaard met de felste regenbuien die echter maar een kwartiertje duurden zoals het bij een klassieke koufrontpassage hoort. Toen het eerste daglicht in de atmosfeer door drong bleek alles tot rust te zijn gekomen en maakten brede opklaringen hun opwachting. Na de sombere periode die we achter de rug hebben en met het langzaam toenemen van de daglengte tijdens deze periode leek het nu alsof de zon ineens meer dan een uur eerder opkwam. De lentevreugde die dit met zich meebracht werd echter teniet gedaan door de ravage die de storm heeft aangericht. Het was in veel gemeenten immers net de dag van de papierophaling waardoor nagenoeg alle wegen bedekt waren met een laag puin van kartonnen dozen, kranten, verpakkingen, tijdschriften en andere rommel. Het leek wel alsof er een oorlog werd uitgevochten en met de ochtendpits erbij was de chaos natuurlijk compleet. De wind draaide van zuidwestelijke naar meer westelijke richtingen terwijl er af en toe wat losse wolkenflarden voorbij kwamen. Deze dreven nog steeds aan een hoge snelheid voorbij ondanks de flinke afname van de wind tijdens de eerste uren van de voormiddag. Vanuit het westen kwam er echter zeer snel Cirrostratus opzetten en dat was natuurlijk geen wonder met de krachtige stroming op hoogte. Het leek alsof de regen nog maar een half uurtje ofzo van ons verwijderd was, zeker toen er op geringere hoogte ook massaal Stratus fractus ontstond. Maar plotseling loste deze bewolking weer grotendeels op en dus kwam de zon er weer door terwijl het droog bleef. Het was pas de wolkenband die nu arriveerde waar de regen op zat, maar nu moest alles weer vanaf het begin heropgebouwd worden met eerst Cirrus, dan Cirrostratus, Altostratus enzoverder. Het is deze laatste waar we uiteindelijk een erg lange tijd tegenaan keken voor het dan toch nog ging regenen. Deze neerslag was niet erg intens maar wel voldoelde om een guur herfstgevoel tot stand te brengen. Tijdens de avond wisselden perioden van lichtere en wat zwaardere regenval elkaar af maar later begon het dan toch weer droger te worden. De storing bleek uiteindelijk goed te zijn voor een neerslagtotaal van 7,5 mm.