Sinds een week zit de stratosfeer in zijn final warming (FW). Dat is vroeg, de laatste tien jaar was alleen 2016 eerder. Normaal gesproken is de FW van weinig belang voor ons weer, alleen deze keer heeft deze het karakter van een SSW. Opgewekt door het krachtige hoog boven Scandinavië deze maand heeft de stratosfeer in twee fases een belangrijke opwarming te verwerken gekregen. De eerste fase veroorzaakte een splitsing van de vortex, net niet genoeg voor een SSW; de tweede fase vormde de genadklap. De restvortex heeft sindsdien een voor ons zeer gunstige (voor winterhaters ongunstige) positie ingenomen, boven Noord-Rusland. Sinds twee weken hebben we in de stratosfeer te maken met een lange noordelijke stroming richting West-Europa. Recente ontwikkelingen, met de afbraak van het hoog boven Scandinavië en de opbouw van een blokkade op de oceaan, kunnen hieraan gekoppeld worden.
In de plaatjes zien we respectievelijk het krachtige hoog dat de pseudo-SSW opwekte, de spectaculaire afname van de zonale wind in het poolgebied en in het laatste plaatje de noordstroming in de stratosfeer, nog steeds prominent aanwezig. Karakteristiek voor de doorwerking van een SSW is ook de 10-15 daagse vertraging in de uitwerking op de troposfeer.
