Vrijdag, 6 augustus 2004
Na opnieuw een superzachte nacht (19,4°C min.) beleefd te hebben gingen we vandaag een overwegend zwaarbewolkte tot betrokken dag tegenmoet. Nu en dan viel er een druppel regen, maar de neerslag was niet meetbaar en heeft dus ook niets bijgedragen tot het watertekort waaraan vele planten (en minstens 7 vijvervissen) in Malderen reeds onderhevig zijn. De temperaturen liepen minder hoog op, namelijk tot 27,1 maar doordat dit nog steeds boven 25 graden is blijft de hittegolf die sinds 27 juli van toepassing is te Malderen van kracht. De hoogste windstoot, namelijk 18 km/h kwam deze keer uit het westen en tegen de avond kregen we alsnog de zon een tijdje te zien doch stillaan begint de bewolking weer toe te nemen en ziet het ernaar uit dat er misschien nog een paar verdwaalde druppels de Malderse bodem zullen raken. Onweer lijkt er mijns inziens de eerstvolgende 12 uur niet meer in te zitten, maar maandag en dinsdag kondigen zich nog steeds aan als elektrisch overladen dagen...
Zaterdag, 6 augustus 2005
Nadat we vanmorgen nog flink wat bewolking moesten incasseren, begonnen vanuit het noordwesten geleidelijk opklaringen binnen te trekken waardoor het weer er alsmaar vriendelijker ging uitzien. Af en toe viel er wat lichte regen, vooral rond de middag, maar het bleef allemaal beperkt tot enkele druppels waardoor de pluviometerstand zich op 0,0 mm bleef handhaven. De buitjes verdwenen nadien en vervolgens keken we aan tegen stapelwolken, afgewisseld met opklaringen waarin de zon nog flink haar ding kon doen. Het bleef echter nog erg fris met maxima die met moeite 20,7 graden haalden terwijl de tot 32 km/h aanspannende noordwestenwind dit nog eens extra benadrukte. Ook de ochtend verliep erg fris met minima die zakten tot 11,8 graden. In feite bevonden we ons net op de ideale positie voor degenen die niet van regen en onweer houden want de regenzone van gisteren bleef net ten zuiden van ons golven, terwijl een jetstreak zich boven de Belgisch - Nederlandse grens ophield zodat Nederland in de linkeruitgang ervan lag en de buien er flink aktiveerden met onweer, hagel, rukwinden en slechts spaarzame opklaringen. De jet is echter langzaam aan het afzakken naar het zuiden waardoor de buiigheid onze kant opkomt, maar door het wegvallen van de zon zal het ook komende nacht vrij rustig blijven. De buien zullen pas in de loop van morgen hun aktiviteit terugwinnen, maar doordat er vanuit het westen geleidelijk warmere lucht geadvekteerd wordt op grote hoogte zullen de temperatuurscontrasten afnemen zodat het ook morgen wellicht zal meevallen met de buien. De dagen erna zal het vrij mooi worden met regelmatig zon en beperkte regenkansen (vooral in het oosten) maar de stroming blijft zich steeds uit noordelijke tot noordwestelijke richtingen manifesteren waardoor het aan de frisse kant zal blijven.
Zondag, 6 augustus 2006
De wolkenvelden die gisteren na zonsondergang hun intrede maakten, hebben zich tijdens de nachtelijke uurtjes verder uitgebreid waardoor we vanochtend weer op een aangenaam zachte 15,8 graden konden rekenen. Doch het eerste deel van de voormiddag verliep somber en herfstachtig doordat de bewolking niet meteen wilde wijken. Uiteindelijk gebeurde dit toch en ging de zaak over in verspreide Stratocumulusbewolking die ruimte liet voor steeds breder wordende opklaringen. Wat er uiteindelijk overbleef aan bewolking vormde zich om in Cumulus humilis, de zomerse mooiweerswolkjes. De lucht was niet echt stabiel waardoor deze laatsten het bij het krachtiger worden van de zon weer in vertikale richting gingen zoeken. We keken in de late namiddag uiteindelijk weer aan tegen massieve stapelwolken waarvan één zelfs een opvallende rotatie vertoonde, wat tot interessante toestanden zou geleid hebben ware het niet dat er een inversielaag aanwezig was die verdere ontwikkeling van de wolken verhinderde. Later zakten deze weer als puddingen in elkaar en de laatste paar uur van de daglichtperiode verlopen onder een heldere hemel waarin weliswaar behoorlijk wat afkoeling te verwachten is: niet alleen vannacht maar ook de komende dagen wanneer we met wisselvallig koudeput- weer te maken krijgen. Vandaag was het echter nog rustig en zomers bij kwikstanden tot 26,6 graden en een zwak(ker) noordelijk briesje tot 19,3 km/h.
Maandag, 6 augustus 2007
Wie er tijdig bij was, kon vanochtend vroeg nog de laatste zomerprikkeltjes opsnuiven in een zwoele atmosfeer waarbij de temperaturen niet beneden de 18,4 graden daalden, en nog zeer brede opklaringen. Net of er niets aan de hand was, maar dadelijk zou blijken dat de weerberichten en weermodellen het bij het rechte eind hadden want vooral na tien uur ging de sporadische Cirrostratusbewolking die we bij zonsopgang zagen, snel over in Altostratus en kwam er tevens Altocumulus castellanus opzetten die samen de zon in tamelijk korte tijd uit beeld duwden. Het werd een zwaarbewolkte voormiddag en een eindje na de middag plensden dan de eerste druppels neer op het weerstation. Koelere lucht die samen met het 'hemelse' vocht over Malderen uitstroomde zorgde hierbij voor maxima die niet hoger geraakten dan 27,5 graden al zijn dit ook nog temperaturen waarvan we de komende dagen alleen maar kunnen van dromen. Gelukkig hield de zuidwestelijke wind het nog tamelijk bescheiden met hooguit 25,7 km/h. De regen ging niet gepaard met onweer of andere randverschijnselen, al scheelde het volgens de radar en bliksemdetectiebeelden niet zo heel veel. Later in de namiddag werd het weer wat droger vanuit het westen en sprong er af en toe een waterzonnetje tevoorschijn, doch 's avonds kregen we af te rekenen met veel laaghangende bewolking die voor een herfstachtige sfeer zorgde terwijl de temperatuur een flink eindje is gedaald. Enkele buitjes zorgen ervoor dat omstreeks 20H een neerslagtotaal van 1,4 mm bereikt werd, terwijl de daglichtperiode in rustige maar zwaarbewolkte omstandigheden eindigt.
Woensdag, 6 augustus 2008
Een wereld van verschil was het toen het sombere wolkendek van gisterenavond plaats bleek gemaakt te hebben voor een staalblauwe zomerse hemel waarin het ook nog eens erg warm was met minima van 17,5 graden. Eens de zon erbij kwam, steeg de temperatuur met duizelingwekkende snelheid richting tropische waarden, maar dit ging niet onopgemerkt voorbij aan de Cirruswolkjes die halverwege de voormiddag heel ondeugend boven de westelijke horizon kwamen meegluren. Later verscheen daar ook nog eens Cirrostratus onder en tegen de middag konden ook de Altocumuluswolkjes hun nieuwsgierigheid niet bedwingen om zich ertussen te gaan mengen. Voor de zon bleven ze voorlopig op veilige afstand en zo kwamen we dan uiteindelijk op een verschroeiende 30,7 graden uit tijdens de namiddag. Er stak een beetje wind op met snelheden tot 22,5 km/h uit het zuidwesten maar echt veel verkoeling kon dit niet brengen. De Cirruswolkjes die zich geleidelijk vanuit het westen gingen uitbreiden over de rest van de hemel konden ook maar weinig veranderen aan de verzengende zonnewarmte. Tijdens de avond kregen we erg veel Cirrus, Cirrostratus en Altocumulusbewolking te zien terwijl er in het westen zelfs Altostratusbewolking voorbijdreef, maar ook dit kon de zomerse sfeer van deze dag niet bederven. Het bleef tot laat in de avond zwoel en rustig, maar helemaal op het einde van de dag verschenen er op de radarbeelden aktieve neerslagkernen boven het noorden van Frankrijk die het begin van het einde van deze zomerse episode betekenen. Op Malders grondgebied is hier verder echter nog niets van te merken, en het neerslagtotaal blijft dan ook ongewijzigd op 0,0 mm staan wanneer de laatste seconden van dit etmaal wegtikken.
Donderdag, 6 augustus 2009
Er was nog steeds veel Altocumulusbewolking te zien, welke nu de onstabiele Castellanus- vorm aannam. Door de opkomende zon werden ze tijdelijk langs onder beschenen, en kregen hun basissen een erg spectaculaire rode gloed. Dit vormde een mooie combinatie met de donkergrijze wolkentoefjes en de geel- oranje Cirruswolken erboven. Het spektakel duurde slechts enkele minuten, en uiteindelijk brachten deze wolken geen verse neerslag met zich mee. Integendeel, ze trokken zich in de loop van de voormiddag geleidelijk terug zodat we konden genieten van lichtbewolkt weer met slechts enkele Altocumulus undulatus velden en een weinig Cirrus spissatus. Voor het kwik was het dan ook kinderspel om op te klimmen van de ochtendlijke 15,0graden naar een tropische 32,1 in de late namiddag. Tijdens de namiddag was er gedurende enkele uren geen bewolking meer zichtbaar en konden we enkel op een oostelijk briesje tot 19,3 km/h rekenen voor enige verkoeling. Tijdens de avond verscheen er opnieuw bewolking vanuit het westen, welke eerst uit Cirrocumulus bestond en vervolgens erg fraaie Altocumulus translucidus velden die erg fotogeniek oogden en voor extra kleur zorgden bij zonsondergang. Ze horen echter bij een opstomend koufront dat de komende 24 uur een einde zal maken aan het warme en zonnige zomerweer. Gelukkig is het nog niet zover en kunnen we nog genieten van een zeer warme avond waarin we tevens notitie konden nemen van het neerslagtotaal dat 0,0 mm bedroeg.
Vrijdag, 6 augustus 2010
Het was vanochtend bibberen geblazen bij minima van 9,6 graden, maar de sfeervolle, met Stratocumulusvelden en Cirruswolkjes ingeklede hemel maakte veel goed. De sluierwolkjes hielden zich vooral op in het westen en zijn de voorbode van een fris en regenachtig weekend. Vandaag zorgde de interventie van een hogedrukgebiedje echter voor een zomers aandoend weertype waarbij de Stratocumulusveldjes geleidelijk plaats maakten voor opklaringen en... meer wolken. De lucht was immers nog iets te vochtig en het hogedrukgebiedje iets te veraf om alles vlekkenloos te laten verlopen. Er werden stapelwolken gevormd die snel uitgroeiden en uitspreidden tot nieuwe Stratocumulusvelden en het de zon aldus knap lastig maakten. Om buien te vormen moesten ze echter letterlijk wat vroeger opstaan want de drukstijgingen vanuit het westen zorgden ervoor dat alles zich na de middag verder stabiliseerde en we terug bredere opklaringen te zien kregen. De bewolkingsgraad daalde van ongeveer 7/8 naar 4/8 en we zagen nu zowel Cirrus, Stratocumulus en Cumulus bij een vriendelijk weertype waarin maxima van 24,9 graden mogelijk waren. De wind draaide naar west- zuidwestelijke richtingen en was niet al te krachtig met snelheden tot 22,5 km/h. Op het einde van de namiddag verdwenen de stapelwolken grotendeels op een paar enkelingen en een Altocumulus floccus bankje na, en werd het uitgesproken warm en zonnig waarbij er een zuiderse sfeer hing. Dit was echter maar voor korte duur want vanuit het westen kwam plots een opvallend scherp begrensde laag van Cirrostratus en Altostratus opzetten. Door het tegenlicht van de laagstaande zon oogde de bewolking dikker en dreigender dan ze was waardoor het leek alsof er spoedig zwaar noodweer zou uitbreken. Het 'noodweer' bleek echter gewoon een zwaarbewolkte avond te zijn waarbij er later zelfs nieuwe opklaringen binnendreven vanuit hetzelfde westen. Wel bleef er nog flink wat sluierbewolking over, maar het kleurenspel dat zich hierin bij zonsondergang voltrok mocht zeker gezien worden. De uren na zonsondergang verliepen erg zacht en het aflezen van het neerslagtotaal verliep dan weer erg droog met 0,0 mm.
Zaterdag, 6 augustus 2011
We zijn vanochtend in de warme sector van zomerdepressie nummer x beland waardoor het erg warm was bij een aanspannende west- zuidwestenwind met snelheden tot 27,4 km/h. Het luchtruim was volgezaaid met Altostratus, Stratocumulus en Cumulus, waarvan eerstgenoemde tegen de middag dunner werd en een zwak waterzonnetje doorliet. In Malderen bleef het voor het grootste deel van de dag droog met de eerdergenoemde wolkensoorten, maar in het westen van het land hield het koufront reeds flink huis met krachtige stortbuien die de dagtotalen er lokaal tot in de tientallen millimeters lieten oplopen. Deze buien bereikten Malderen omstreeks 18H en daar was het uiteindelijk ook niet mis met flinke hoosbuien die tijdelijk uit erg dikke druppels bestonden. Samen met de buien stroomde er aanzienlijk koelere lucht binnen waarbij het wat nevelig werd, maar de aangename temperaturen die tussen 13,2 en 23,9 graden hebben geschommeld kunnen ze ons voor vandaag al niet meer afpakken. Na zonsondergang werd de focus vooral op lichte regen en motregen gelegd waardoor de teletijdmachiene van de weergoden ons over de grenzen van tijd en ruimte naar half oktober flitste. Eens daar aangekomen bleek het nog even nat te zijn als in augustus, met Stratusbewolking en een neerslagtotaal dat naar 1,2 mm was opgelopen.
Maandag, 6 augustus 2012
Na een koele en lichtbewolkte nacht ontwaakten we onder een nagenoeg heldere hemel bij minima van 14,5 graden. De lucht was echter onstabiel en vochtig waardoor er al snel stapelwolken werden gevormd toen de zon op krachten was gekomen. Deze groeiden uit tot buien en naar goede gewoonte lag het zwaartepunt van de buienactiviteit opnieuw boven Nederland. Maar ook vanuit Malderen waren de imposante buienwolken goed te zien die veel weg hadden van een typische voorjaarlucht. Dit was voor een stuk te danken aan de heldere, transparante kleuren en de diepblauwe hemel. Daar waar de buien tekort schoten, zorgde de wind voor overdaad door er met snelheden tot 33,8 km/h uit het west- zuidwesten tegenaan te vliegen. De aangevoerde lucht was wel zacht waardoor we nog temperaturen tot 21,7 graden konden optekenen. Tijdens de avond was het genieten van prachtige wolkenlandschappen die voornamelijk uit Cumulus congestus en Stratocumulus bestonden en oranje oplichtten bij zonsondergang. Wat we aan schampschoten uit langstrekkende buien en ochtenddauw konden bijeentellen, was goed voor een neerslagtotaal van 0,6 mm.
Dinsdag, 6 augustus 2013
Tijdens het tweede deel van de nacht kregen we met felle rukwinden te maken die hier en daar voor wat lichte schade zorgden. Of het om een uitgestrekt windveld gaat of de locale uitstroom uit één van de buien is echter niet duidelijk. Vanochtend was het alweer rustig maar de lucht zag er dreigend uit want alles zat nu boordevol Stratocumulus castellanus. Het was ook stukken frisser nu, maar droog bij temperaturen die naar 15,6 graden zijn gezakt. De Castellanus bewolking zat zodanig dicht op elkaar gepakt dat het betrokken was, maar tijdens de voormiddag begonnen er toch gaten in te vallen waardoor we af en toe de zon weer terug zagen. Dit gebeurde in een dieplauwe hemel die in de loop van de dag echter fletser werd en opgevuld raakte met sluierbewolking op nadering van een regenzone vanuit het zuid-zuidwesten. Tijdens de namiddag maakte de Castellanus bewolking plaats voor Cumulus en hier en daar wat gebroken Stratocumulus. Het warmde op tot 24,1 graden terwijl er een zuidwestelijke bries opstak die niet al te krachtig was. De Cumuluswolken groeiden vooral op het einde van de namiddag uit tot flinke afmetingen maar in Malderen bleef het droog en begonnen sommige planten er weer als slappe schotelvodden bij te hangen. De reusachtige stapelwolken zakten naar zonsondergang toe weer in elkaar en onder een mix van hun restanten en de eerder besproken sluierwolken die nu vooral in het zuiden zichtbaar waren, koelde het flink af. Voor het eerst sinds lang werden we weer van onze vertrouwde terrasjes verdreven of waren we genoodzaakt om terug naar ons thermisch ondergoed te grijpen om nog van deze zomeravond te kunnen genieten. Waterdicht hoefde het overigens niet te zijn want we zijn de dag doorgekomen met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Woensdag, 6 augustus 2014
Het was vanochtend nog steeds droog en een stuk zachter dan gisteren met 16,3 graden. De bewolking oogde echter onstabiel met Cirrostratus, Altocumulus lenticularis en Altocumulus castellanus. Later kwam daar ook Altostratus bij die vergezeld ging van Asperatus structuren zodat de fotografen onder ons nog eens aan het werk konden. Vervolgens was het dan aan de paraplu's om dat werk over te nemen want het begon lichtjes te druppelen vanuit het westen terwijl de bewolking overging in vooral Altostratus, Stratus fractus en Cumulus. Veel stelde de neerslag overigens niet voor want het actiefste deel van de storing trok een stuk zuidelijker dan berekend werd en wierp zich met haar volle gewicht op het westen en noordwesten van Frankrijk. In Malderen (en Brussel) druppelde het ondertussen vrolijk maar lichtjes verder terwijl de maxima een stuk lager uitkwamen met 20,7 graden. De zuid- zuidwestenwind was nog steeds aan de zwakke kant en door het lichter uitvallen van de regen deden we het op thermisch en gevoelsmatig gebied toch nog een stuk beter dan verwacht. Naar de avond toe werd de neerslag tijdelijk intenser maar vervolgens klaarde het dan toch nog op vanuit het westen waardoor deze dag verrassend genoeg in aangename en zomerse omstandigheden eindigde. Opvallend hierbij was de heel subtiele overgang van betrokken weer naar opklaringen die voor een stuk aan de nevelige en contrastloze atmosfeer was toe te schrijven. We sloten af met een neerslagtotaal van 2,5 mm terwijl er later op de avond nevel werd gevormd in de windstille en met vocht bezwangerde atmosfeer.
Donderdag, 6 augustus 2015
Na een erg zwoele nacht bij minima van 14,0 graden werd het erg zonnig en liepen de temperaturen snel verder op. De bewolking bestond uit Cirrus en Cirrostratus die vanuit het westen toenamen maar er niet dreigend uitzagen. De zon werd er ook maar nauwelijks door afgeschermd en de verkoeling moesten we uit een zwakke zuidelijke tot zuidoostelijke bries halen. En die was wel nodig want het werd drukkend warm bij maxima van 29,9 graden. Vanuit het westen naderde ondertussen een convergentielijn waardoor de wind aan de kuststreken al erg vroeg naar noordelijke richtingen ruimde waarop een flinke afkoeling volgde. Op een aantal plaatsen ging deze afkoeling gepaard met onweersbuien maar in Malderen was helemaal niks daarvan te merken en zagen we enkel Cirrus en Cirrostratusbewolking. De convergentielijn was daar enkel merkbaar aan de afkoeling en windruiming. Tijdens de avond was het aangenaam koel en later zelfs iets te fris om nog echt op de terrasjes of in de tuin van het zomerweer te kunnen genieten. De opnieuw helder wordende lucht (enkel nog wat Cirrusplukken in het noorden) veranderde daar weinig aan, net zomin als het neerslagtotaal van 0,0 mm.
Zaterdag, 6 augustus 2016
We ontwaakten bij een mix van Cumulus, Stratocumulus en Cirrostratus die steeds meer de neiging kreeg om over te gaan in Altostratus. Niet meteen aanwijzingen van een mooie zomerdag die op handen was, al waren de minima wel vrij zacht met 12,9 graden. De zuidwestenwind was redelijk krachtig zonder overdreven hinderlijk te zijn. Ze voelde met momenten zelfs aangenaam en luchtig aan. De zon die aanvankelijk een schaars item was, kwam er tijdens de namiddag steeds meer door terwijl we nu vooral Cumulus mediocris en Cirrostratus zagen die weer dunner werd. Daarna werd het zelfs helemaal helder en verdween alle bewolking zodat we tegen een mediterraans blauwe hemel aankeken. De zon stak flink en het voelde aan als de perfecte hoogzomerse avond. Het bleef ook lang zacht en de wind zwakte af zodat het nog warmer ging aanvoelen bij maxima die ook al vrij laat op de dag werden bereikt met 24,1 graden. Na zonsondergang daalde er een zekere kilte over ons neer, al was dit het enige dat over ons neer is gedaald gezien het neerslagtotaal van 0,0 mm.
Zondag, 6 augustus 2017
Net als gisteren begonnen we de dag weer met brede opklaringen in heldere polaire lucht waarin zich na korte tijd weer stapelwolkjes vormden die zich op een westelijk briesje lieten voortdrijven. De minima waren aan de lage kant met 9,2 graden maar de zon maakte veel goed. Na de gebeurtenissen van gisteren zouden we geneigd zijn om een nieuwe buienlijn te vrezen, zeker toen we de stapelwolken zeer snel in aantal en omvang zagen toenemen. Maar uiteindelijk zorgde advectie van warme lucht op hoogte ervoor dat er geen buien meer konden gevormd worden, en een deel van de stapelwolken ging zich dan maar uitspreiden tot Stratocumulus. Gelukkig gebeurde dit maar op beperkte schaal waardoor het desondanks een erg vriendelijke zomerdag is geworden met niet al teveel wind en maxima die tot 24,3 graden konden uitlopen. In Nederland zou het plaatselijk echter wel nog tot flinke buien zijn gekomen. Tijdens de avond bleven er enkel wat Stratocumulusveldjes over al waren er aanvankelijk wel forse stapelwolken tussen te zien terwijl het door de stekende zon wat dreigend en onstabiel aanvoelde. De lucht werd heiiger en er waren jacobsladders tussen de wolken te zien terwijl de hogere luchtlagen volliepen met Cirrostratus bewolking. Zolang de zon nog boven de horizon stond was het aangenaam warm, doch daarna ging het razendsnel afkoelen terwijl er terug op grote schaal dauw werd gevormd. Op een of andere manier konden we aanvoelen dat er een vleugje herfst in de lucht hing, en dat gevoel werd nog versterkt door de bomen die door de voorjaarsdroogte nu reeds herfstkleuren begonnen te vertonen (met name kastanjes). We sloten de dag af in rustige en windstille omstandigheden met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Maandag, 6 augustus 2018
Het was terug heerlijk koel met een open hemel bij minima van 16,5 graden. De zon bracht hier al snel verandering in en het kwik werd tijdens de namiddag weer naar een hete 33,0 graden gecatapulteerd. Hierbij kregen we slechts sporadisch wat schaduw van enkele Cumulus mediocris wolkjes die werden gevormd. De wind was overwegend zwak uit noordwestelijke richtingen maar bracht toch wat verkoeling dankzij de droge lucht. Tegen de avond losten de stapelwolken op en werd het helder al was er in de verte Cirrus bewolking te zien. Na zonsondergang daalde er weer een aangename koelte over ons neer terwijl we terug afsloten met een onaangenaam neerslagtotaal van 0,0 mm.
Dinsdag, 6 augustus 2019
De verlossende buitjes zijn er uiteindelijk niet meer gekomen en we zaten zonder slag of stoot in merkbaar koelere zeelucht. De minima kwamen uit op een slaapbare 14,9 graden en de bewolking bestond uit Cumulus fractus en Cirrus uncinus die uit het westen binnendreef. Dit hoorde bij een warmtefront dat al snel weer komaf maakte met deze koelere episode. Er kwam Cirrostratus en later Altostratus opzetten. Wie er wolkenatlassen van twintig jaar geleden bij haalde zou dus besluiten dat er een flinke plons regenwater in aantocht was, maar de recente gedigitaliseerde versie die voor het Londerzeelse archief bestemd is zegt ons dat we gerust nog een paar dagen en nachten in open lucht kunnen barbecueën en feesten. Al zullen er veel tuinierders en boeren onder de afwezigen zijn want die waren bij 0,0 mm uiteraard weer druk bezig met de gietwerken en administratieve rompslomp bij het rampenfonds. De warme lucht sijpelde er ondertussen weer in waardoor de maxima alsnog 26,9 graden haalden en er volgde een zeer zachte zomeravond waarvan men tijdens de eerste druk van die eerdergenoemde wolkenatlassen alleen maar kon dromen.
Donderdag, 6 augustus 2020
Ook vanochtend waren er Cirruswolken te zien in diverse vormen en varianten. De Altocumuli waren nu echter zo goed als afwezig. Een open hemel en droge lucht lieten nog slaapbare minima van 13,0 graden toe en overdag warmde het dan snel op bij een matige zuidelijke bries. Ondertussen begon de Cirrusbewolking weg te trekken naar het oosten en kreeg de lucht steeds meer een strakblauwe kleur wat natuurlijk ook de zonkracht ten goede kwam. We haalden maxima van 35,0 graden tijdens de namiddag al begonnen er na een tijdje toch weer meer Altocumulusbanken binnen te trekken. Dit waren meestal undulatusvormen en lenticularis, al had het weinig invloed op de bijna ononderbroken zonneschijn. Er volgde een warme avond al was het door de relatief droge lucht nog vrij leefbaar en kon er dus nog voluit genoten worden van terrasjes en dergelijke, voor zover er geen avondklok aan te pas kwam. Maar zelfs als die er niet was, werd er wel eentje door de muggen opgelegd en gehandhaafd. We sloten opnieuw af met ons vertrouwde neerslagtotaal van 0,0 mm waar de natuur duidelijk minder vertrouwd mee was.
Vrijdag, 6 augustus 2021
Tijdens de nacht is het opnieuw tot een aantal perioden van regen gekomen tijdens de passage van de wolkenband die bij het krieken van de dag nog boven Nederland hing. Maar in het zog daarvan hing nog veel bewolking die vooral uit aaneengesloten Stratocumulusvelden bestond met daaronder losse wolkenflarden (Stratus fractus). De wind kwam uit zuid- zuidwestelijke richtingen en wakkerde flink aan waardoor de minima van 16,1 graden erg kil aanvoelden. We konden dus van geluk spreken dat het weer droog is geworden. Halverwege de voormiddag begonnen er brede opklaringen binnen te komen en maakte de Stratocumulus plaats voor meer Stratus fractus wolkjes die vervolgens uitgroeiden tot Cumulus. Dit was het begin van een buiige episode die ook weer met een pak meer bewolking en somberheid gepaard ging. Tegen de middag bereikten de eerste exemplaren ons en werd het buitengewoon guur doordat de wind ondertussen alleen maar verder is aangewakkerd. Het leek wel alsof we in een herfststorm terecht waren gekomen waarbij de regen horizontaal door de straten vloog en het zomergevoel was dan ook verder weg dan ooit. Tot overmaat van ramp gingen de buienwolken ook nog eens samenklonteren door uitspreidende ijskappen waardoor de liefhebbers van fraaie wolkenlandschappen er eveneens aan waren voor de moeite. Al lijkt men er in Nederland en langs de kusten beter vanaf te zijn gekomen qua contrast en transparantie. De zonnige perioden tussendoor waren dan ook schaars en meestal was die zon enigszins versluierd door de ijskappen. Wie het riskeerde om op zo’n moment een zonnebad te nemen kreeg slechts een waterbad aangeboden want door de krachtige stroming was de volgende bui in een oogwenk al gearriveerd. Ondanks het gure weertype kon het kwik nog 22,0 graden aantikken al was ook dat natuurlijk niet meteen een zomerse waarde. Er hoorde ook nog eens 4,9 mm aan hemelverdriet bij waarmee we de dag eindigden.