Flashback: 7 augustus 2004 - 2021

Bericht van: Hendrik (Londerzeel-B) , 07-08-2022 18:12 

 

 

 

 

Zaterdag, 7 augustus 2004

 

In tegenstelling tot mijn vooropgestelde verwachtingen is het hier afgelopen nacht dan toch de onweerachtige toer opgegaan. Reeds omstreeks 01H30 is de zaak hierboven gaan kortsluiting geven, al duurde het nog bijna een uur eer de regen ons bereikte. Deze werd er al snel aan een rate van 38,2 mm/h uitgekieperd, doch daarna is het slechts licht tot matig gaan verder regenen waardoor de neerslagtotalen hier "slechts" tot 11,2 mm opliepen. Enkele kilometers naar het oosten, in Kapelle - op - den - bos is namelijk drie keer zoveel neerslag gevallen aan een rate die ook drie keer hoger lag. Tegen zonsopgang lag de onweerszone nog over het oosten van het land (het heeft trouwens bijna vier uur geduurd vooraleer het hier ophield met donderen en bliksemen) en bevond Malderen zich onder een stratus wolkendek waar in de loop van de voormiddag stillaan gaten zijn beginnen vallen waardoor de temperaturen konden oplopen van 18,2 naar 28,4 graden. Een zuidwestelijk briesje streek hierbij aan een snelheid van max. 13 km/h over het Malderse weerstation. Nu de avond gevallen is, is de bewolking schaars en morgen belooft een zeer mooie topzomerdag te worden met veel zon en slechts een kleine kans op onweer. Op maandag en vooral vanaf dinsdag zal de zomer echter verdreven worden met mogelijk zeer hevige onweders, doch echt zeer slecht en fris weer zit er voorlopig nog niet aan te komen.

 

 

Zondag, 7 augustus 2005

 

Nadat we een rustige nacht achter de rug hadden, kwam er in de vroege ochtend opeens leven in de weermachiene onder invloed van een licht onweer dat pal over Malderen trok, gevolgd door nog een tweede onweertje ruim een uur erna. Beide buien hadden echter niet zoveel om het lijf want er viel maar ruim een millimeter uit. Tijdens de voormiddag was het een komen en gaan van wolkenvelden en opklaringen onder begeleiding van een vrij levendige noordwester tot 27 km/h en kon het kwik nog net de twintig graden grens overschrijden, met 20,7 om precies te zien. De ochtend was terug aan de frisse kant met 11,8 graden. Hoewel het ernaar uitzag dat er geen nieuwe buien meer zouden opdagen was niets minder waar want de atmosfeer kreeg in de late namiddag opnieuw onstabiele trekjes en een paar nieuwe buien zorgden kort daarna voor verse neerslag, doch alweer waren het slechts prutsexemplaartjes, net voldoende om het neerslagtotaal op te krikken naar 2,0 mm. De stapelwolken maakten in de loop van de avond meer plaats voor Stratocumulusvelden, waaruit af en toe nog wat druppels vallen maar het ziet ernaar uit dat we ons de komende uren aan niet veel meer moeten verwachten. Ook morgen lijkt zich eerder wisselvallig aan te kondigen, maar de buien zullen zich vooral op het oosten consentreren waardoor we een redelijke kans maken om het er droog vanaf te brengen, zij het dan bij nog steeds erg frisse temperaturen voor de tijd van het jaar.

 

 

Maandag, 7 augustus 2006

 

Tijdens de ochtenduurtjes leek het alsof het Malderse weerstation volledig van de kaart was geveegd. Het was er nog wel, maar een dikke mistlaag onttrok alles aan het menselijk oog waardoor we ons even een eind in de herfst waanden. De zon was gelukkig nog krachtig genoeg om snel orde op zaken te stellen en zo trok de mist reeds in het begin van de voormiddag geleidelijk op. Eerst boven de grootsteden en later ook boven het platteland. Er werd een met Altocumulus bezaaide hemel onthuld maar ook deze wolken trokken zich geleidelijk terug naar het oosten toen we in een smalle band met mooie opklaringen verzeild raakten. Aan de westelijke horizon rezen echter al snel dichte Cirrus en Cirrostratus massa's op welke vooral na de middag de bewolking aanzienlijk deden toenemen, maar het bleef uiteindelijk droog. Pas toen er wat opklaringen binnentrokken in de vroege avond begon het tijdelijk lichtjes te druppelen. Deze opklaringen moesten op hun beurt al snel het onderspit delven want de wind heeft ondertussen het noorden opgezocht van waaruit sombere Stratusbewolking kwam opzetten die tijdens de rest van de avond slechts een sporadische opklaring in postzegelformaat open liet. Een tijdje nadat het volledig donker werd kregen we een korte regenbui op bezoek, welke deel uitmaakte van een groepje oostelijker gelegen buien waar ook onweer opzat maar uiteindelijk leverde dit niet meer op dan 0,2 mm. Al bij al nog een redelijke zomerdag met temperaturen tussen 13,2 en 25,3 graden bij een overwegend noordwestelijke wind tot 20,9 km/h, waarin in de late namiddag steeds meer een noordcomponent kwam.

 

 

Dinsdag, 7 augustus 2007

 

Bij zonsopgang keken we aan tegen een met gedeeltelijk Stratocumulus en gedeeltelijk Cirrostratus bedektez hemel, waarin nog zowat de helft wolkenloos was. De combinatie zorgde weer voor sfeervolle ochtendkleuren en de (aanwezige) bewolking nam tijdens de uren daarop langzaam af. Halverwege de voormiddag leek het even de verkeerde kant op te gaan toen er op veel geringere hoogte masaal Stratus fractus kwam opzetten, maar dit bleek slechts een schijnmaneuver van de weergoden te zijn, want deze bewolking verdween reeds volledig, ruim voor de middag. In de plaats daarvan zorgde de zon voor opwarming en bijhorende convectiestromingen die de vorming van mooiweerswolkjes uitlokten (Cumulus mediocris) terwijl er nog een weinig sluierbewolking overbleef. Deze ingrediënten waren ideaal voor een niet eens zo slechte zomerdag waarbij de temperaturen vlot stegen van 14,4 graden in de ochtend naar 24,4 in de late namiddag. De wind die 's ochtends afwezig was, wakkerde hierbij aan naar 22,5 km/h uit het noordwesten. De stapelwolken kregen in de late namiddag enorme afmetingen, maar opvallend genoeg waren deze te Malderen enkel in het oosten te zien op het moment dat ze op hun maximum zaten, en was de rest van het luchtruim slechts met wat Stratocumulusveldjes bedekt terwijl een flinterdunne Cirrostratuslaag voor een heiige kleur zorgde. Later op de avond verdwenen de stapelwolken volledig en bleef enkel de Stratocumulus over als (zichtbare) bewolking. Tegen middernacht bereikte het neerslagtotaal van deze droge dag uiteindelijk 0,0 mm.

 

 

Donderdag, 7 augustus 2008

 

Na een rustige maar zwoele nacht (kouder dan 15,4 graden werd het immers niet) waren ze er vandaag al snel bij met een licht onweertje dat zich even voor 8H aandiende. Na het onweer keken we aan tegen Altostratus bewolking waaronder Stratocumulus castellanus ontstond die zich er scherp tegen aftekende. De Castellanusvelden waren erg uitgestrekt en werden na een tijdje boven de zuidelijke horizon verstoord door bliksemflitsen. Doordat het geflits pal op de aanvoerroute van Malderen lag, konden we ons spoedig aan een tweede onweer verwachten, en dit bleek na een tijdje veel zwaarder te zijn dan het eerste. Zowel de intense stortregen, zeer nabije inslagen als het grote aantal ontladingen spraken boekdelen. Uiteindelijk werd het na een dik half uur weer rustig, maar de bewolking bestond nog steeds uit Altostratus en Stratocumulus castellanus. Waarom dat zo was, bleek na zowat een uurtje toen laaghangende Stratusbewolking zich opeens ging samenpakken tot er massieve Cumulus congestus uit ontstond. Daar bleef het niet bij want het water kwam kort daarna met bakken naar beneden, al gebeurde dit zonder onweersverschijnselen. Na deze stortvloed (het was ondertussen al middag) kregen we alsnog opklaringen te zien die vanuit het zuiden snel het luchtruim herroverden. Deze onthulden een diepblauwe lucht waarin wat Cumulus fractus ontstond die zich later ontwikkelde tot de klassieke mooiweerswolkjes. In de verte verscheen er terug Cirrus densusbewolking die afkomstig was van een nieuwe buienlijn waarmee we 's avonds zouden kennismaken. Deze was terug bijzonder aktief dankzij de vochtige warmte die bij de ondertussen tot 24,9 graden opgelopen temperatuur voldoende voorradig was. Onweer ontbrak er ook deze keer niet aan: de inslagen volgden elkaar kort op en één ervan vond op amper een goeie 50 meter afstand plaats. De neerslag was eveneens erg intens maar ging na verloop van tijd over in een gezapig zomerregentje terwijl het onweer er na een dik halfuurtje uitging. Na het onweer ruimde de wind die nog snelheden tot 32,2 km/h haalde uit zuidwestelijke richtingen, meer naar het westen en kwamen er opklaringen terwijl de wegtrekkende buienwolken prachtig werden belicht door de ondergaande zon. Een heldere regenboog en opvallende mammatus- structuren waren hiervan het resultaat. Een vierde onweer benaderde ons vervolgens vanuit noord- Frankrijk, maar dit bleek al snel een zogenaamde 'rightmover' te zijn die daardoor van haar normale trekrichting afweek en zelfs niet eens de Belgische grens kon oversteken terwijl hij anders middenin het Malderse grondgebied zou beland zijn. Het bleef dus rustig en het neerslagtotaal dat inmiddels was opgelopen tot een indrukwekkende 24,8 mm, veranderde niet meer.

 

 

Vrijdag, 7 augustus 2009

 

Terwijl de Belgische kust reeds af te rekenen kreeg met een koele naar het noordwesten gedraaide wind en de bijhorende bewolking, zag het Malderse luchtruim er nog min of meer hetzelfde uit als gisteren. De bewolking bestond dus grotendeels uit Altocumulus, al liep er over de zuidwestelijke horizon al een band met dikkere, aaneengesloten bewolking. Het was hierbij erg zwoel bij ochtendtemperaturen die niet beneden de 16,9 graden zakten. Langzaam maar zeker kwamen de wolkenvelden dichterbij gekropen, maar erg overtuigend was de opmars van het koufront zeker niet te noemen. We kregen dus nog veel zonneschijn en aangenaam zomerweer tijdens de voormiddag, waarbij het nog steeds droog bleef. Maar tegen de middag kregen we ook in Malderen met de onvermijdelijke bewolking te maken. Deze bestond uit dichte lagen van Altocumulus floccus, welke aan de zuidwestelijke horizon overgingen in gesloten Altostratus bewolking. Hier en daar was er Stratocumulus castellanus te zien die overging in Cumulus congestus, en toen dit zootje ons naderde kregen we wat lichte regenbuitjes te verwerken. Tijdens de avond bevonden we ons achter het front, waar zich veel laaghangende wolken ophielden die erg weinig ruimte overlieten voor opklaringen. Het voelde hierbij duidelijk koeler aan in vergelijking met gisteren, maar de temperatuur is overdag nog kunnen oplopen naar 26,3 graden. De lichte regenbuitjes bleken uiteindelijk niet meer dan 0,0 mm te hebben opgeleverd zodat de Malderse bodem er nog steeds kurkdroog bijlag. Ook de noordwestenwind slaagde er niet in om indruk te maken met haar snelheden die hooguit 20,9 km/h bereikten.

 

 

Zaterdag, 7 augustus 2010

 

De sluierwolken- invasie van gisterenavond hoorde bij een warmtefront, en het mag dan ook geen verrassing wezen dat we vanochtend in de warme sector vrij zachte minima van 15,5 graden konden optekenen. Het koufront was echter gehaast en kondigde haar bezoek reeds aan met overvloedige bewolking die voornamelijk uit Stratocumulus stratiformis en Stratocumulus castellanus bestond. Hiertussen verschenen een paar opklaringen die een diepblauwe bovenlucht toonden waarin de zon af en toe flink kon 'steken'. De opklaringen werden naar de middag toe wat breder, maar ondertussen werd de lucht onstabieler waardoor er in de castellanusbewolking buitjes tot ontwikkeling kwamen. Niet dat we ons daar druk om hoefden te maken, want het aantal regendruppels was telkens op twee of drie handen te tellen waardoor het zelfs na een tiental van deze buitjes nog steeds kurkdroog was. Bij een aangenaam zuid- zuidwestelijk briesje tot 25,7 km/h haalden we hierdoor vlot maxima van 24,6 graden. Op het einde van de namiddag was het dan uiteindelijk toch prijs en dook er vanuit het westen een regenbui van een zwaarder kaliber op die de grond zelfs een ietwat natte zweem gaf hoewel ook deze niet meetbaar was. De volgende buienlijn die later op de avond overtrok, stak er echter bovenuit als een giraffe tegenover een bende pinguins en zorgde voor korte maar hevige plensbuien die uiteindelijk 3,2 mm opleverden. Dit bleek het koufront zelf te zijn en werd gevolgd door opklaringen die steeds breder werden en het begin waren van een halfbewolkte een nogal koele avond.

 

 

Zondag, 7 augustus 2011

 

Na een korte zonnige episode tijdens de ochtend en voormiddag kwam er laaghangende Stratus fractus en Stratocumulus opzetten waardoor het tijdelijk erg grijs en kil werd. Daarna loste de bewolking gedeeltelijk op en kregen we een afwisseling van opklaringen en wolkenvelden te zien. Het kwik steeg hierbij van 12,7 graden 's ochtends naar 22,3 graden in de late namiddag. Toch werd het geen smetteloos zomerweer, want de wind wakkerde steeds verder aan, en ging vooral op bewolkte momenten onaangenaam te keer met haar snelheden tot 40,2 km/h uit het west- zuidwesten. Halverwege de namiddag was er een bui die zeven regendruppels achterliet, op het einde van de namiddag trok een ander exemplaar net ten noordwesten van ons langs en daarna loste de bewolking weer grotendeels op. De resterende Stratocumulusvelden waren flink met gaten doorzeefd waardoor het erg zonnig werd en de wind nam bovendien af ten voordele van het comfortgevoel. Het licht tot halfbewolkte weertype hield aan tot na zonsondergang toen het opeens donker werd. Niet alleen door de ondergaande zon, maar ook door toedoen van een buienlijn dat ons vanuit het zuidwesten wist te benaderen en voor een reeks pittige buien met opvallend grote druppels zorgde. De buien wat verderop in het aanvoergebied waren ook voorzien van flink wat onweer, maar de bliksemactiviteit ging er als bij toverslag uit vlak voor de buien in Malderen arriveerden. Ze brachten niettemin flink wat neerslag voort en het deel dat voor middernacht viel, vulde het dagtotaal nog aan tot 2,6 mm.

 

 

Dinsdag, 7 augustus 2012

 

Op nadering van een regenzone was het vanochtend zwaarbewolkt met voornamelijk Stratocumulusvelden. Deze bewolking hield ons zacht waardoor de minima op een beschaafd niveau zijn blijven steken met 12,0 graden. Overdag bleef de regenzone ons weersbeeld bepalen, maar doordat hij flink verzwakt was, bleef het voornamelijk bij wolkenvelden. De aangevoerde lucht was zacht maar niet echt warm waardoor we na de middag tijdens de weinige flitsen zonlicht nog maxima van 21,1 graden konden optekenen. De wind draaide naar west- zuidwestelijke richtingen en haalde snelheden tot 30,6 km/h. Er werden tussen de wolkentroep ook wat Cumuluswolken gevormd en op sommige momenten vielen er een paar verdwaalde regendruppels die niet meetbaar waren. Tijdens de avond maakte de atmosfeer een erg rustgevende indruk met fraaie, golvende Stratocumulusveldjes die geleidelijk dunner en schaarser werden. Daartussen verschenen opklaringen die steeds breder werden. De lucht kleurde daarin opvallend diep blauw en de aangevoerde luchtmassa's waren ook merkbaar warmer waardoor de avondlijke afkoeling flink werd afgeremd. Er volgde een in oranje kleurentinten gehulde zonsondergang waarna we in een rustige en windstille nacht het neerslagtotaal van 0,0 mm konden optekenen.

 

 

Woensdag, 7 augustus 2013

 

Er is een flinke hoeveelheid Stratocumulus, Altocumulus, Stratus fractus en een heleboel sluierbewolking binnengedreven tijdens het tweede deel van de nacht. Ze waren de voorboden van de regenzone die gisteren reeds in het lang en in het breed aan bod kwam in de media. Het interessante gedeelte trok ten oosten van ons voorbij met veel onweer en zeer grote neerslaghoeveelheden, maar ook voor de Londerzeelenaar lag een uit de kluiten gewassen regengebied klaar dat ons halverwege de voormiddag kwam overspoelen. Het water kwam al snel met bakken naar beneden al leek er geen onweer op te zitten. Samen met de regenzone kwam er ook koelere lucht binnengestroomd, al waren de temperatuursdalingen voor het grootste stuk te wijten aan bewolking en regen. De minima waren nog tamelijk zacht met 14,3 graden, maar overdag werd het niet meer warmer dan 17,8 graden. Er stond een noordelijke tot noordoostelijke wind die echter niet al te krachtig was. Op het einde van de namiddag ging de regen over in motregen en zagen we de bovenste laag bewolking overgaan in steeds dunnere Altostratus waar later op de avond de blauwe lucht weer door zichtbaar werd. Enkele niveau's lager bleef er echter à volonté Stratus fractus bewolking binnenstromen, die de hele dag al te zien was. Daar viel af en toe nog wat fijne motregen uit, maar de wolkensoort bedekte nooit het volledige luchtruim en naar zonsondergang toe werd het volledig droog. Op sommige plaatsen was er een prachtige zonsondergang doordat de Altostratusbewolking er door de ondergaande zon werd aangeschenen en vuurrood oplichtte, maar in Malderen bleef het beperkt tot een zwakke roodachtige gloed die het vermelden amper waard was. We sloten af met een neerslagtotaal van 16,2 mm.

 

 

Donderdag, 7 augustus 2014

 

Na een feeërieke zonsopgang die door fluwelen nevelbanken werd opgefleurd, en waarin we een met dauwdruppels beklede thermometer 14,9 graden zagen aangeven, konden we van een erg fraaie en zonnige voormiddag genieten. Het zonnige en droge weertype was echter geen lang leven beschoren, want er werden op grote schaal stapelwolkjes gevormd die al snel uitgroeiden tot verontrustende afmetingen (geruststellende voor de onweersliefhebber). Langer dan tot rond de middag duurde het dan ook niet voor we de eerste Cirrus densus kappen zagen verschijnen tussen de inmiddels al tot enorme afmetingen uitgegroeide stapelwolken. Her en der kwam het tot pittige buien, en ook in Malderen was het prijs al konden we ondanks het intense karakter van de bui hier niet meer dan 0,8 mm optekenen. Het zwaartepunt trok ten oosten van ons voorbij en onweer was op deze locatie op het eerste zicht niet waar te nemen. Voordat de buien toesloegen werd het overigens nog opvallend warm met temperaturen die 27,9 graden haalden terwijl de wind overwegend zwak was uit noord- noordoostelijke richtingen. Tijdens de avond keerde de rust weer en door de zachte kleuren in de vochtige atmosfeer was het uitzicht op de resterende bewolking zeker niet te versmaden. Er stond geen zuchtje wind meer en de temperatuur bleef nog lange tijd rond 20 graden schommelen zodat het aangenaam terrasjesweer werd. Door het niet meer verdampende vocht en de neerslaande dauwdruppels waren handdoeken en vochtbestendige materialen echter onmisbaar om hiervan gebruik te kunnen maken.

 

 

Vrijdag, 7 augustus 2015

 

De nacht verliep rustig in Malderen en we zagen het daglicht weerkeren onder een uitgestrekt Stratocumulus wolkendek bij minima van 13,2 graden. In het westen waren brede opklaringen te zien en neerslag leek er dus niet meer in te zitten. Ook afgelopen nacht zijn we hiervan gespaard gebleven ondanks de onweersbuien die her en der in de Benelux nog tot ontwikkeling waren gekomen. De opklaringen rukten snel op in oostelijke richting en tegen het einde van de voormiddag was het weer volledig helder al maakte de atmosfeer een nevelige indruk. De zon scheen onafgebroken en zo konden we ondanks de koelere luchtsoort waarin we zijn terecht gekomen nog maxima van 29,2 graden binnenrijven. Ergens halverwege de namiddag dreef vanuit Frankrijk een gebied met onweerachtige buien het land in, wat werd voorafgegaan door Altocumulus floccus en castellanuw velden die vooral boven en ten oosten van ons voorbijdreven. Bij het vallen van de avond leverde dit een paar druppels op in Malderen maar deze neerslag was niet meetbaar. Een paar uur later moesten we dan met lede ogen toezien hoe een actief onweerscomplex ten oosten van ons voorbij dreef met forse stapelwolken en Cirrus densus. Met wat verbeelding was er ook nog een vage donderslag te horen, maar het kan evengoed het gevloek van andere gefrusteerde onweersliefhebbers in de regio geweest zijn. Wat we dan weer wel kregen was aangename temperaturen waardoor we tot een eind in de avond konden genieten in de buitenlucht. pas na zonsondergang begon er meer chill in de lucht te komen en was het verhaal van de terrasjesgangers afgelopen tenzij als ze weeramateur waren en nog langs de pluviometer moesten om de 0,0 mm als dagtotaal op te tekenen.

 

 

Zondag, 7 augustus 2016

 

Je zou het met de kraakheldere hemel gisterenavond bijna niet verwachten, maar vanochtend was het opnieuw grijs en somber met Stratus en Stratocumulus bewolking. Wel was het zacht met minima van 12,4 graden. Het was echter een kwestie van minuten of de bewolking brak open tot Stratus fractus waarbij we een diepblauwe zeelucht te zien kregen met slechts hier en daar nog wat Stratocumulus. Na een tijdje kwam er opnieuw bewolking opzetten maar daarna werd het terug zonnig. En toen overtrok alles terug met zeer lage Stratocumulus en dan was het weer zonnig. Vervolgens zaten we opnieuw onder de Stratocumulusvelden en daarna was het andermaal zonnig. Maar deze keer kwam er ook een krachtige zuidwestenwind bij kijken, al kon die niet voorkomen dat het zeer zwoel werd bij maxima van 25,4 graden en een stekende zomerzon. De azuurblauwe lucht werd hier en daar opgesmukt door Cirrusstrepen al bleef de nadruk op laaghangende, stabiel ogende bewolking. Omstreeks 19h zagen we opeens de lichtinval veranderen en nog maar net nadat we dit doorhadden volgde er een plotse regenbui. Deze hield even plots op en de neerslag was niet meetbaar. Daarna stak er een koele wind op die naar het westen ruimde en meteen weer ging liggen. Na zonsondergang volgde er een nieuwe regenbui en in tegenstelling tot de vorige was de neerslag wel meetbaar met 0,2 mm. Daarna klaarde het weer op, maar er stak een krachtige stormwind op die een echte herfstsfeer opriep zodat de dag in gure en ruige omstandigheden eindigde.

 

 

Maandag, 7 augustus 2017

 

Het was vanochtend opvallend koud met minima van 8,6 graden waardoor het herfstgevoel van gisterenavond nog versterkt werd. Maar gelukkig was het helder en het was werkelijk schitterend om te zien hoe de eerste zonnestralen de overmatig bedauwde omgeving lieten schitteren met de gloed van duizenden diamanten. In de hogere luchtlagen wat wat Cirrostratus en condensatiestrepen te zien maar voor de rest was er (nog ) geen andere bewolking te zien. Het warmde snel op en de koude nacht was dus even snel vergeten. Met een zuidelijk briesje werd er warme lucht van subtropische oorsprong aangevoerd waardoor de temperaturen nog eens naar zomerse waarden konden stijgen. We haalden 26,1 graden tijdens de namiddag terwijl er wat stapelwolkjes werden gevormd die echter onschuldig waren en bleven. Tijdens de avond verdwenen deze wolkjes weer maar zagen we toenemende Cirrostratus vanuit het zuidwesten terwijl er ook Altocumulus castellanus en floccus zichtbaar werd in die richting. De weersomslag die je hiervan zou verwachten kwam echter uit het noorden, want na een paar uur van drukkend warme omstandigheden genieten terwijl het volledig windstil was geworden, kwam er opeens een ijzige bries opzetten vanuit het noorden waardoor de meeste terrasjesgangers het op een lopen moesten zetten om niet onderkoeld te raken. En dat is jammer want hiermee hebben velen de gedeeltelijke maansverduistering gemist die gedurende een uurtje zichtbaar was in het oost- zuidoosten. Na een uurtje aan kille windvlagen trotseren keerde de rust weer terug, maar de zwoele zomerse sfeer was nu wel definitief weg en het ging nu vrij klam aanvoelen bij een snel stijgende vochtigheidgraad. De windsprong is zonder enige bewolking gepaard gegaan, laat staan regen, waardoor we de dag terug afsloten met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

 

 

Dinsdag, 7 augustus 2018

 

Hoewel er vandaag bijna recordhoge temperaturen waren voorspeld konden we toch nog even herademen bij minima van 17,7 graden wat door de heldere hemel en de weggevallen wind werd gerealiseerd. Er was geen bewolking te zien al maakte de blauwe lucht een wat nevelige indruk. Maar hoe dan ook wist de krachtige zon de weersvoorspellingen waar te maken en zeker vanaf een uur of elf werd de hitte verzengend. We haalden maxima van 34,8 graden en de wind is naar zuid- zuidwestelijke richtingen gedraaid. Tijdens het tweede deel van de namiddag zagen we echter Cirrostratus, Altostratus en Altocumulus castellanus bewolking opzetten vanuit het westen. De zon werd wat getemperd en er trokken enkele kadavers van buienwolken voorbij die een tiental regendruppels lieten vallen in Malderen. Daarna passeerden er weer opklaringen waarna de bewolking zich opnieuw samenpakte in het zuiden wat gevolgd werd door mooie valstrepen maar deze regen verdampte grotendeels voor ze de grond bereikte. Het bleef rustig en half bewolkt doch kort voor middernacht kwam er dan toch nog een fel onweer opzetten met elke seconde een bliksemflits en zeer felle windvlagen met kort daarna krachtige stortregens. De meeste ontladingen vonden in de hoogte plaats al waren er ook enkele goedgemikte inslagen aan de grond die het weerstation op haar grondvesten lieten daveren. De rust keerde geleidelijk terug en het neerslagtotaal was onduidelijk daar de buien tot na middernacht aanhielden. 

 

 

Woensdag,  7 augustus 2019

 

 Na een zachte nacht met minima van 15,2 graden werden we weer door brede opklaringen opgewacht waarbij de bewolking uit Cirrus, Altocumulus en wat Stratocumulus bestond. Als we op onze weerkalender keken, bleek er vandaag een occlusiefront ingepland te staan, en konden de tuiniers en boeren dus nog eens hun beste regendansen en gebeden naar voor brengen. Indien ze atheïstisch zijn, zou het in Londerzeel echter weinig uit maken want tegen het einde van de namiddag zagen we ten oosten van ons Cumulonimbuswolken prijken. Met een westelijke wind was het duidelijk dat dit dus weer de zoveelste gemiste regenkans was. Ondertussen stroomde er weer wat koelere lucht binnen waardoor de maxima van 26,3 graden vrij vroeg bereikt werden. De lucht was getooid met mooiweerswolkjes en deze losten op waardoor het tegen zonsondergang quasi helder werd. In de hogere luchtlagen was echter nog wat Cirrus te zien die zelfs wat weg had van lichtende nachtwolken. Het neerslagtotaal is op 0,0 mm uitgekomen.  

 

 

Vrijdag, 7 augustus 2020

 

Alle bewolking is tijdens de nacht opnieuw verdwenen en we ontwaakten onder een strakblauwe hemel bij minima van … graden. Overdag bleef het helder en bij een zwak zuidelijk briesje liep het kwik snel op. Tegen de middag was het al behoorlijk puffen terwijl er nog steeds geen enkele bewolking te zien was. Na een tijdje zagen we wel wat Altocumulusbankjes verschijnen en volgens satellietbeelden hing er net ten westen van ons meer van deze wolkensoort. Al deed dit allemaal geen afbreuk aan het zomerse weertype en smolten we weer bijna weg bij maxima van ... graden. De warmte bleef erg lang hangen tijdens de avond en wie een laatavondwandeling maakte om wat verkoeling te gaan zoeken was eraan voor de moeite. Dit gold eveneens voor insecten die hetzelfde zochten in het verkwikkende water van de pluviometer want met 0,0 mm als dagtotaal was dit er opnieuw niet. 

 

 

Vrijdag, 6 augustus 2021

 

Tijdens de nacht is het opnieuw tot een aantal perioden van regen gekomen tijdens de passage van de wolkenband die bij het krieken van de dag nog boven Nederland hing. Maar in het zog daarvan hing nog veel bewolking die vooral uit aaneengesloten Stratocumulusvelden bestond met daaronder losse wolkenflarden (Stratus fractus). De wind kwam uit zuid- zuidwestelijke richtingen en wakkerde flink aan waardoor de minima van 16,1 graden erg kil aanvoelden. We konden dus van geluk spreken dat het weer droog is geworden. Halverwege de voormiddag begonnen er brede opklaringen binnen te komen en maakte de Stratocumulus plaats voor meer Stratus fractus wolkjes die vervolgens uitgroeiden tot Cumulus. Dit was het begin van een buiige episode die ook weer met een pak meer bewolking en somberheid gepaard ging. Tegen de middag bereikten de eerste exemplaren ons en werd het buitengewoon guur doordat de wind ondertussen alleen maar verder is aangewakkerd. Het leek wel alsof we in een herfststorm terecht waren gekomen waarbij de regen horizontaal door de straten vloog en het zomergevoel was dan ook verder weg dan ooit. Tot overmaat van ramp gingen de buienwolken ook nog eens samenklonteren door uitspreidende ijskappen waardoor de liefhebbers van fraaie wolkenlandschappen er eveneens aan waren voor de moeite. Al lijkt men er in Nederland en langs de kusten beter vanaf te zijn gekomen qua contrast en transparantie. De zonnige perioden tussendoor waren dan ook schaars en meestal was die zon enigszins versluierd door de ijskappen. Wie het riskeerde om op zo’n moment een zonnebad te nemen kreeg slechts een waterbad aangeboden want door de krachtige stroming was de volgende bui in een oogwenk al gearriveerd. Ondanks het gure weertype kon het kwik nog 22,0 graden aantikken al was ook dat natuurlijk niet meteen een zomerse waarde. Er hoorde ook nog eens 4,9 mm aan hemelverdriet bij waarmee we de dag eindigden.

Virtueel ontmoetingsplatform Weerwoord: voor alle officiƫle en onofficiƫle activiteiten. Bezoek https://hub.link/Hc9qwig geen account of software nodig en coronaproof :

Flashback: 7 augustus 2004 - 2021   ( 125)
Hendrik (Londerzeel-B) ( 7m) -- 07-08-2022 18:12
Waarnemingen 6 augustus 2022   ( 134)
Hendrik (Londerzeel-B) ( 7m) -- 07-08-2022 18:12
  Leuk die comfortindex.  
Bart (Hasselt, B) ( 41m) -- 07-08-2022 18:31